Ὁ Τζώρτζ Κέναν, γνωστὸς ὡς ὁ κατ’ ἐξοχὴν θεωρητικὸς τῆς ἀνάσχεσης τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης μέσω τῆς ἐπιθετικῆς της περικύκλωσης ἀπὸ τὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες, ἔγραφε λίγο πρὶν ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ Ψυχροῦ Πολέμου καὶ τὴν κατάρρευση τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης, στὸ βιβλίο του, μὲ τὸν ἐμβληματικὸ τίτλο, «Ἡ παθολογία τῆς ἐξουσίας»:
«Ἐὰν ἡ Σοβιετικὴ Ἕνωση βυθιζόταν αὔριο κάτω ἀπὸ τὰ νερὰ τοῦ ὠκεανοῦ, τὸ ἀμερικανικὸ στρατιωτικὸ-βιομηχανικὸ κατεστημένο θὰ ἔπρεπε νὰ συνεχίσει, οὐσιαστικὰ ἀμετάβλητο, μέχρι νὰ μπορέσει νὰ ἐφευρεθεῖ κάποιος ἄλλος ἀντίπαλος. Ὁτιδήποτε ἄλλο θὰ ἦταν ἕνα ἀπαράδεκτο σὸκ γιὰ τὴν ἀμερικανικὴ οἰκονομία». (George F. Kennan, ‘The Pathology of Power’, Norton, 1987).
Ὅταν ἡ «Αὐτοκρατορία τοῦ Κακοῦ» -ὅπως ὀνόμασε τὴν Σοβιετικὴ Ἕνωση ὁ Ρόναλντ Ρέϊγκαν- εἶχε διαλυθεῖ καὶ τὸ ΝΑΤΟ ἄδραξε τὴν εὐκαιρία νὰ ἐπεκταθεῖ πρὸς Ἀνατολὰς (παρὰ τὴν ὑπόσχεση περὶ τοῦ ἀντιθέτου, ποὺ εἶχε δοθεῖ στὸν Γκορμπατζώφ), ὁ Κέναν, ὡς βετεράνος τῆς διπλωματίας, σοβιετολόγος καὶ βαθὺς γνώστης τῶν ρωσσικῶν πραγμάτων, εἶχε ἀντιταχθεῖ στὴν νέα ἀμερικανικὴ ἀπόπειρα περικύκλωσης τῆς Ρωσσίας λέγοντας:
«Νομίζω ὅτι εἶναι ἡ ἀρχὴ ἑνὸς νέου Ψυχροῦ Πολέμου. Οἱ Ρώσσοι, ἐν καιρῶ, θὰ ἀντιδράσουν. Νομίζω ὅτι εἶναι τραγικὸ λάθος. Δὲν ὑπάρχει κανένας λόγος νὰ γίνει. Κανεὶς δὲν ἀπειλεῖ κανέναν» (1998).
Λίγο προτοῦ πεθάνει τὸ 2005, ὁ Κέναν ἀναφέρθηκε σὲ ἐκείνη τὴν παλιά του δήλωση περὶ τῆς ἀνάγκης τῶν ΗΠΑ νὰ ἐφευρίσκουν διαρκῶς ἕναν καινούργιο ἐχθρό, γιὰ νὰ τὴν ἐπικρίνει, τὴν στιγμὴ ποὺ αὐτὴ εἶχε πλέον ἐπιβεβαιωθεῖ περίτρανα.
Ἦταν πολὺ ἀργά. Ἡ ὑπόθεση αὐτὴ εἶχε μετατραπεῖ σὲ δόγμα, ποὺ ἦταν πολὺ καλὰ ἑδραιωμένο μέσα στὸ βαθὺ κράτος τῶν ΗΠΑ, μὲ πρωτοπόρους τοὺς Ἀμερικανοὺς νεοσυντηρητικούς, ὅπως ἡ Βικτώρια Νούλαντ, σημερινὴ Ἀμερικανίδα ὑφυπουργό Ἐξωτερικῶν, ἡ ὁποία εἶχε παίξει προεξάρχοντα ρόλο στὸ ἀμερικανοκίνητο πραξικόπημα τῆς «Εὐρωμεϊντάν», τὸ 2014 στὸ Κίεβο, καὶ μάλιστα διὰ τῆς φυσικῆς της παρουσίας στὴν «πορτοκαλὶ ἐπανάσταση», συνεργαζόμενη στενὰ μὲ τὸν Τζέφρυ Πάϊατ, τότε Ἀμερικανὸ πρέσβη στὸ Κίεβο, καὶ μετέπειτα πρέσβη τῶν ΗΠΑ στὴν Ἑλλάδα.
Παρεμπιπτόντως, ἡ παρουσία τοῦ Πάϊατ, ἀπὸ τὸ 2016 στὴν Ἀθήνα, πιθανὸν νὰ ἐξηγεῖ πολλὰ γιὰ τὴν ἐμφάνιση πλειάδας ἐγχώριων ΝΑΤΟπατριωτῶν στὸν σημερινὸ πόλεμο στὴν Οὐκρανία, μὲ τὴν ἀνάδυση ἑνὸς πραγματικοῦ, πολύπλευρου καὶ πολύχρωμου, Ἀμερικανικοῦ Κόμματος στὴν Ἑλλάδα, ποὺ δρᾶ σὲ στενὸ συντονισμὸ μὲ τὸ πολιτικὸ σύστημα τῆς ἑλλαδικῆς εὐρωατλαντικῆς ἀποικίας.
