Νοέμβριος 1973 Πολυτεχνείο: «Λαέ πεινάς γιατί τους προσκυνάς;» Σήμερα το επαναστατικό αίσθημα και η επαναστατική διάθεση υποχωρούν.

Σοφία Ντρέκου

Σήμερα το επαναστατικό αίσθημα
και η επαναστατική διάθεση υποχωρούν.

Ναι. Ίσως, πίσω από την εξέγερση να υπήρχαν υποκινητές.
Ίσως κάποιοι να εξαργύρωσαν την συμμετοχή τους.

Όμως: Εμείς τιμάμε τους πραγματικούς αγωνιστές.

Εμείς βρίσκουμε την ευκαιρία να κάνουμε λόγο πάλι για 
Ψωμί Παιδεία και Ελευθερία.
Εμείς τιμάμε τον απλό ιδεολόγο φοιτητή, εργάτη, εργαζόμενο 
που μπάφιασε από την καταπίεση και πήγε στο Πολυτεχνείο.

Εμείς συμμετέχουμε και τιμάμε την γιορτή ώστε να συνεχίσουμε να καλλιεργούμε τα επαναστατικά μας αισθήματα και να βρούμε αφορμή αυτοκριτικής για τον αν είμαστε ενεργοί πολίτες και αν προστατεύουμε από επίβουλους τις αρχές τους Συντάγματος.

Ευκαιρία αναθεώρησης της στάση μας, 

Ευκαιρία να κατανοήσουμε 

την δύναμή μας ως ΛΑΟΣ!

14 Νοεμβρίου 1973 

Οι φοιτητές από την προηγουμένη έχουν σπάσει 

τον κλοιό κι έχουν μπει στο Πολυτεχνείο. 

Ένας μικρός ραδιοφωνικός σταθμός μεταδίδει 

τα μηνύματα τους σε ακτίνα 300 μέτρων. 

Η αστυνομία έχει συμφωνήσει να τους αφήσει 

να φύγουν χωρίς να κάνει συλλήψεις. 

«Ένας είναι ο αρχηγός, ο κυρίαρχος λαός». 

«Δεν έχουν τον Θεό τους, με φάγανε». Η πρώτη και τελευταία πορεία του Κύπριου Ιάκωβου Κουμή και της Σταματίνας Κανελλοπούλου που τους δολοφόνησαν τα Ματ στην πορεία του Πολυτεχνείου το 1980

Στις 16 Νοεμβρίου 1980, δύο διαδηλωτές πέφτουν θύματα της αστυνομικής βίας. Ο Κύπριος φοιτητής Ιάκωβος Κουμής και η Αθηναία εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλλου είναι οι δύο νεκροί της πιο αιματηρής πορείας του Πολυτεχνείου. 

Ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης δήλωσε για τους δύο νεκρούς :»Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί στα χέρια του για να αμυνθεί εναντίον των δαιμόνων. Δεν κρατεί άνθη». 

Η αιματοβαμμένη πορεία 

Εφτά χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, η πορεία για να τιμηθούν οι ήρωες της εξέγερσης, υπήρξε μία από τις πιο αιματηρές. Η επανένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, οι διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ για την παραμονή των αμερικανικών βάσεων και ο έντονος αντιαμερικανισμός είχαν δημιουργήσει ένα μαχητικό κλίμα. Η κυβέρνηση Ράλλη, απαγόρευσε στην ΕΦΕΕ να φθάσει η πορεία στην Αμερικανική Πρεσβεία. «Οι διαδηλωτές μπορούν να φτάσουν μέχρι το Σύνταγμα κι εκεί να διαλυθούν», ήταν η εντολή. Οι περισσότεροι υπάκουσαν. 

Περίπου στις 9 το βράδυ 3 χιλιάδες άτομα προσπάθησαν να φθάσουν στην πρεσβεία. 

ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Του Γαλετάκη Στυλιανού

stelios.galetakis@gmail.com

Κατά τη διάρκεια των ταραχών στο πολυτεχνείο δυστυχώς έχασαν τη ζωή τους 24 συνάνθρωποι μας.Οι περισσότεροι εξ αυτών απο αδέσποτα πυρά των υπανθρώπων-εγκαθέτων της στρατιωτικής δικτατορίας,της χούντας.Ας όψονται οι αυτουργοί:ηθικοί και φυσικοί.

Αυτά τεκμαίρονται απο τα τρία επίσημα πορίσματα που έλαβαν χώρα μεταπολιτευτικώς.Το πρώτο το σεπτέμβρη του 1974 απο τον εισαγγελέα ΤΣΕΒΑ[(...Περί πάντων τούτων, όμως, αναλυκότερων, ως ακολούθως,αφού προηγουμένως τονισθεί ότι ουδείς απολύτως εκ των σπουδαστών του Πολυτεχνείου εφονεύθη κατά το ανωτέρο τριήμερον (οράτε υπ’ αριθμ.33437/11.10.74 έγγραφον της Συγκλήτου του Πολυτεχνείου προς

υμάς...)],το δεύτερο το Φεβρουάριο του 1982-επι κυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου-απο τον Αστυνομικό Διευθυντή Γεώργιο ΣΑΜΠΑΝΗ,το τελευταίο το έτος 2003 απο το ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΡΕΥΝΩΝ υπο την επιμέλεια του ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΛΛΙΒΡΕΤΑΚΗ,μέρος του οποίου και παρατίθεται:

Επώνυμοι νεκροί των γεγονότων του Νοεμβρίου 1973 κατά χρονολογική κατάταξη

1. Σπυρίδων Κοντομάρης του Αναστασίου, 57 ετών, δικηγόρος (πρώην βουλευτής Κερκύρας της Ένωσης Κέντρου), κάτοικος Αγίου Μελετίου, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 20.30-21.00, ενώ βρισκόταν στη διασταύρωση οδών Γεωργίου Σταύρου & Σταδίου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έρριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

2. Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ & Μάρνη, τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά που έρριξαν εναντίον του άνδρες της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (όπως λεγόταν τότε το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο).