Ο αγώνας για την υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης – Η εμπειρία από τις Η.Π.Α.

Η ΤΕΧΝΟΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΜΑΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

Η αντίσταση στην αξιολόγηση – εμπορευματοποίηση των σχολείων και ο αγώνας για την υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης

Η εμπειρία από τις Η.Π.Α. 

Ομιλήτρια η Diane Ravitch, διετέλεσε Υφυπουργός παιδείας και προώθησε την αξιολόγηση στην εκπαίδευση μέσω σκληρών εθνικών αξιολογικών διαδικασιών.

 Προοδευτικά, αναλύοντας τα δεδομένα, διαπίστωνε ότι οι πολιτικές αυτές ήταν ακατάλληλες για τα σχολεία.

 H Δ.Ο.Ε. πραγματοποίησε την Κυριακή 23 Ιανουαρίου, στις 6:00 μ.μ. διαδικτυακή εκδήλωση, με ομιλήτρια την Diane Ravitch, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, ιστορικό της εκπαίδευσης και ερευνήτρια εκπαιδευτικής πολιτικής.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στo πλαίσιο του αγώνα της Δ.Ο.Ε. για την υπεράσπιση του Δημόσιου Σχολείου, ενάντια στην επιχειρούμενη αξιολόγηση, για την ενημέρωση της εκπαιδευτικής κοινότητας και ευρύτερα της κοινωνίας. 

 H  Diane  Ravitch είναι καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, ιστορικός της εκπαίδευσης και ερευνήτρια εκπαιδευτικής πολιτικής. Έχει ιδρύσει το δίκτυο για τη δημόσια εκπαίδευση (NPE) μαζί με τον εκπαιδευτικό Anthony Cody. Το δίκτυο αυτό αριθμεί πάνω από 350.000 μέλη.

****

Παλιότερη δημοσίευση του Χρήστου Κατσίκα και βίντεο με τις απόψεις της μετανοούσας πρώην υφυπουργού των ΗΠΑ που αποδομούν τα σχέδια της κ. Κεραμέως

Η ΤΕΧΝΟΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΜΑΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ

Η αντίσταση στην αξιολόγηση – εμπορευματοποίηση των σχολείων και ο αγώνας για την υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης

Η εμπειρία από τις Η.Π.Α. 

Ομιλήτρια η Diane Ravitch, διετέλεσε Υφυπουργός παιδείας και προώθησε την αξιολόγηση στην εκπαίδευση μέσω σκληρών εθνικών αξιολογικών διαδικασιών.

 Προοδευτικά, αναλύοντας τα δεδομένα, διαπίστωνε ότι οι πολιτικές αυτές ήταν ακατάλληλες για τα σχολεία.

Αξιολόγηση: κι έρχεται αυτή η στιγμή για να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις

Δημήτρης Μαριόλης

Είστε υπέρ ή κατά;

Έστω απαντήστε μ’ ένα ναι ή μ’ ένα όχι.

Το έχετε το πρόβλημα σκεφτεί

Μια λέξη μόνο. Εμπρός λοιπόν:

Είστε υπέρ ή κατά;

Σκεφθείτε το καλά. Θα περιμένω.

Μ. Αναγνωστάκης   

.

Τα σχολεία, όπως και ολόκληρη η χώρα, βράζουν από την έξαρση της πανδημίας. Με πληθωρικά τμήματα, συγχρωτισμό των μαθητών σε διάφορες πλευρές της σχολικής καθημερινότητας και μοναδικά μέτρα ασφάλειας τις μάσκες, τα ανοιχτά παράθυρα και τα rapid tests, δηλαδή, με χειρότερους όρους λειτουργίας από πέρσι και όλα να επαφίενται στον παράγοντα τύχη και στο φιλότιμο των εκπαιδευτικών. Την ίδια στιγμή, με κυριότερη αιτία τις – σε διεθνές επίπεδο πλέον μακρόχρονες – αναστολές λειτουργίας της εκπαιδευτικής δραστηριότητας, όλα τα εμπειρικά δεδομένα δείχνουν ότι τα προβλήματα των μαθητών/τριών τόσο σε ψυχοκοινωνικό όσο και σε μορφωτικό έχουν χτυπήσει κόκκινο. Παράγωγα και τα δύο παραπάνω της κυβερνητικής εκπαιδευτικής πολιτικής που στοχεύει ακριβώς στην αποδυνάμωση του δημόσιου σχολείου και στην ένταση των ταξικών, εκπαιδευτικών ανισοτήτων – η παροιμιώδης ανικανότητα της ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ έρχεται απλώς να ενισχύσει τα αποτελέσματα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής αλλά και να πολώσει ακόμα περισσότερο την αντιπαράθεση του με το εκπαιδευτικό σώμα. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο το Υπουργείο Παιδείας αδιαφορεί συνειδητά και ηθελημένα για την εκπαιδευτική πραγματικότητα, για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των μαθητών και θέτει με ταξικό κυνισμό και με κάθε μέσο ως προτεραιότητα την προώθηση της αξιολόγησης.

Σε αυτό το έδαφος μαίνεται στην κυριολεξία η μάχη της αξιολόγησης. Με καταστολή και αυταρχισμό, δίκες-παρωδία, αλλεπάλληλες εγκυκλίους αναρμόδιων στελεχών, με συνεχείς αναβολές και παρατάσεις, με καθημερινή ψευδολογία της ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ, με τη γνωστή τακτική της λάσπης και του κοινωνικού αυτοματισμού που υπηρετούν τα αργυρώνητα και πλήρως ελεγχόμενα ΜΜΕ, με ασφυκτικές πιέσεις, εκβιασμούς, αυθαιρεσίες και διοικητικές παραβάσεις μιας μερίδας διευθυντών σχολικών μονάδων επιχειρείται να αντιμετωπιστεί η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών που δίνει τη μάχη αποφασιστικά, με βασικό όπλο τα ενιαία κείμενα της ΔΟΕ. Το γεγονός ότι κάθε αυταρχικό βήμα στον αντιδημοκρατικό κατήφορο που έχει επιλέξει το Υπουργείο πολώνει ακόμα περισσότερο το κλίμα, το γεγονός ότι μπαίνουμε στον Δεκέμβρη κι ακόμα κανένας από τους σχεδιασμούς του Υπουργείου δεν έχει προχωρήσει επί της ουσίας στα σχολεία, αποτελεί αναμφίβολα μια νίκη του εκπαιδευτικού κινήματος και του αγώνα διαρκείας που ξεκίνησε από την περσινή άνοιξη.

Είναι πλέον δεδομένο και αδιαμφισβήτητο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών είναι αντίθετη με την αξιολόγηση που προωθεί η Κεραμέως και το Υπουργείο Παιδείας. Αυτό καταγράφηκε με τα συντριπτικά ποσοστά στην απεργία-αποχή, με τη συμμετοχή 100.000 εκπαιδευτικών στην απεργία της 11ης Οκτώβρη, με τα μαζικότατα συλλαλητήρια. Και ναι, αποτελεί την πιο τρανταχτή διάψευση του πρωτοσέλιδου της Καθημερινής με τίτλο «οι εκπαιδευτικοί γυρνούν την πλάτη στους συνδικαλιστές», αλλά, πολύ περισσότερο, συνιστά μια ιδεολογική και πολιτική ήττα της κυβέρνησης και της αντιεκπαιδευτικής της ατζέντας. Γιατί οι εκπαιδευτικές πολιτικές διαμεσολαβούνται υποχρεωτικά από τους εκπαιδευτικούς. Κάτι που σημαίνει πολύ απλά ότι η ηγεμονία στο εσωτερικό του εκπαιδευτικού σώματος ανταγωνιστικών αντιλήψεων απέναντι στην αντιεκπαιδευτική πολιτική καθιστά καταδικασμένο σε αποτυχία κάθε κυβερνητικό μέτρο.

Ελλάδα-Βρετανία: Τι κρύβουν οι «υποσχετικές» για συνεργασία στην υλοποίηση των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων; - Χρήστος Κάτσικας

Στη πρόσφατη συνάντηση της Υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως με τον Υπουργό Παιδείας της Βρετανίας δόθηκαν υποσχετικές για συνεργασία των δυο Υπουργείων για την υλοποίηση εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων. Ας δούμε τι συμβαίνει εκεί όπου βασιλεύουν οι δείκτες που τόσο αγαπά το υπουργείο Παιδείας.

Στο πλαίσιο της επίσκεψής της στη Σκωτία για τη συμμετοχή της ως εκπροσώπου της Ευρώπης στη θεματική «Εκπαίδευση και Κλιματική Δράση» της Διεθνούς Διάσκεψης του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή - COP26, η Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Νίκη Κεραμέως είχε συνάντηση με τον Βρετανό ομόλογό της κ. Nadhim Zahawi, με τον οποίο συμφώνησαν να προβούν σε κοινές δράσεις σε επίπεδο υπουργών για την προώθηση διμερών στρατηγικών συνεργασιών μεταξύ ελληνικών και βρετανικών ΑΕΙ στην μετά-Brexit εποχή, στο πλαίσιο του σχετικού προγράμματος που υλοποιείται από το Υ.ΠΑΙ.Θ., τη Βρετανική Πρεσβεία και το British Council.

Με την ευκαιρία της συνάντησης αυτής της Υπουργού Παιδείας της χώρας μας με τον Υπουργό Παιδείας της Βρετανίας και της πρότασης για συνεργασία για την υλοποίηση εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων είναι σκόπιμο να δούμε ορισμένα χαρακτηριστικά του συστήματος της αξιολόγησης στην Αγγλία.


Τι συμβαίνει εκεί όπου βασιλεύουν οι δείκτες που τόσο αγαπά το υπουργείο Παιδείας.

Το Εθνικό Εκπαιδευτικό Συνδικάτο στην Αγγλία και την Ουαλία έστειλε τη Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2021 επιστολή αλληλεγγύης στους Ελληνες εκπαιδευτικούς, επικροτώντας τις κινητοποιήσεις εναντίον της αξιολόγησης που προωθεί το υπουργείο Παιδείας. Στην επιστολή του το Εθνικό Εκπαιδευτικό Συνδικάτο σημειώνει ότι έχει μακρά και πικρή εμπειρία από το είδος των αντιεκπαιδευτικών μέτρων «στα οποία αντιδράτε με τη σημερινή σας απεργία. (...)

Αξιολόγηση σχολείων - και πού είναι το κακό; Οι εκπαιδευτικοί μιλούν στον Δρόμο

Πέντε εκπαιδευτικοί μιλούν στον Δρόμο για τη μεταρρύθμιση της Κεραμέως. 

- Τάσος Βαρούνης (Γεωπόνος - Δευτεροβάθμια εκπαίδευση) 

- Αλέξανδρος Κατσιγιάννης (Φιλόλογος) 

- Τασία Λιόντου (Φιλόλογος) 

- Σπύρος Τσούγκος (Καθηγητής αγγλικής γλώσσας) 

- Κώστας Βαμβακάς (Γυμναστής)
ΠΗΓΗ:

Δρόμος της Αριστεράς

Η Υπουργική Απόφαση για τον Προγραμματισμό και Αποτίμηση του Εκπαιδευτικού Έργου των Σχολικών Μονάδων

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Η Υπουργική Απόφαση για τον Προγραμματισμό και Αποτίμηση του Εκπαιδευτικού Έργου των Σχολικών Μονάδων

Ή Εξωραϊσμός της αυτοαξιολόγησης/αξιολόγησης

Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης η απόφαση του υπουργού Παιδείας Κ. Γαβρόγλου, με την οποία καθορίζονται ο Προγραμματισμός και η Αποτίμηση του Εκπαιδευτικού Έργου των Σχολικών Μονάδων. Μια υπουργική απόφαση που εξειδικεύει τον ν.4545/2018 συμπληρώνοντας τα κομμάτια του παζλ για την εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης /αξιολόγησης σύμφωνα με τις νεοφιλελελεύθερες κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και ανεξάρτητα από τους ευφημισμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ολίγον … ΑΝΕΛ με γαλάζιους (ΝΔκρατικούς) και ποταμίσιους κόκκους.

Παρά τους ευφημισμούς και τις αγιογραφικές διακηρύξεις των εκάστοτε κυβερνήσεων για την  αυτοαξιολόγηση  όχι μόνο δεν είναι «αθώα», αλλά συνδέεται άρρηκτα με την αξιολόγηση.  Όπου και αν εφαρμόστηκε και παρά την επένδυση με χίλιες δυο «αθώες» έννοιες συνδέθηκε με ένα ασφυκτικό σύστημα αξιολόγησης που αποτελεί κεντρικό μηχανισμό ανατροπής εργασιακών σχέσεων, ιδεολογικής χειραγώγησης και κατηγοριοποίησης σχολείων εκπαιδευτικών και μαθητών, εργαλείο βαθμολογικής- μισθολογικής καθήλωσης και απολύσεων.

Σιγά – σιγά, αλλά σταθερά το Υπουργείο Παιδείας, με βάση τις σχετικές διατάξεις του νόμου 4547/18 για τις λεγόμενες «νέες δομές στην εκπαίδευση», επιχειρεί να προωθήσει την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας (αξιολόγηση στελεχών, προγραμματισμός – αποτίμηση εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων), διαμορφώνοντας βαθμιαία  ένα καθολικό πανοπτικό και αυταρχικό μοντέλο αξιολόγησης με περιτύλιγμα συμμετοχικό και συνεργατικό. [1]

Στόχος επόμενος η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών σύμφωνα με το πλαίσιο που έχει συμφωνήσει ήδη το υπουργείο με τον ΟΟΣΑ και την ΕΕ. Άλλωστε το πνεύμα του ΠΔ152 για τα επονομαζόμενα στελέχη (ποσοτική εκτίμηση με βάση την κλίμακα του 100, διαρθρωμένοι ιεραρχικά αξιολογικοί χαρακτηρισμοί -εξαίρετος, επαρκής, ανεπαρκής κλπ.), όπως και στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, ζει και βασιλεύει.

Περί της τυποποιημένης αξιολόγησης των μαθητών…

Της Γιώτας Ιωαννίδου*

Η αξιολόγηση (εσωτερική και εξωτερική) στην εκπαίδευση, ως διαδικασία μέτρησης επιδόσεων και κατάταξης σχολείων, εκπαιδευτικών, μαθητών, είναι από τις βασικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προς την ΕΕ και τον ΟΟΣΑ. Είναι από τις κατευθύνσεις αυτές της ΕΕ που, χρόνια τώρα, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσαν να περάσουν εξαιτίας της σφοδρής αντίθεσης του εκπαιδευτικού κινήματος. Συχνό ερώτημα στους Έλληνες συνδικαλιστές, στις συναντήσεις με ξένες αντιπροσωπείες, αποτελεί η μεταφορά της εμπειρίας του πώς έγινε αυτό κατορθωτό. Καθώς η αντιπαράθεση του εκπαιδευτικού κινήματος με την εφαρμοζόμενη αξιολόγηση σε μια σειρά χώρες (π.χ. Αγγλία, ΗΠΑ) είναι από τις κύριες αιτίες αγωνιστικών κινητοποιήσεων, μιας και τα αποτελέσματά τους στην αποστέωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας αλλά και σε κλεισίματα σχολείων και απολύσεις εκπαιδευτικών είναι τραγικά.

Ανοιχτή Επιστολή προς το Δ.Σ. του Συλλόγου των Εργαζομένων του Δήμου Αλεξανδρούπολης

Του Κώστα Πατλακίδη

Ανοιχτή Επιστολή προς το Δ.Σ. του Συλλόγου των Εργαζομένων του Δήμου Αλεξανδρούπολης

Συνάδελφοι

Μια από τις πρώτες μνημονιακές επιταγές, προκειμένου να αλωθεί το Δημόσιο, ήταν το ‘επίδομα θέσης’. Αφετηρία του οι παρακαταθήκες των πάσης φύσεως καταπιεστών που μια από τις πιο θεμελιώδεις τους ήταν/είναι το διαίρει και βασίλευε. Στόχος φυσικά ο κατακερματισμός του χώρου, η δημιουργία έκφρασης συντεχνιακών συμφερόντων στους εργασιακούς χώρους, η αντιπαλότητα μεταξύ των εργαζομένων, η διάλυση της ενότητας. Δεν έφτανε που μέχρι τις μέρες μας ο κάθε μικροσυνδικαλιστής μπορούσε να ανταλλάξει την «αγωνιστική» του καρέκλα με μια θέση προϊσταμένου ή ο κάθε μεγαλοσυνδικαλιστής με μια μεγάλη καρέκλα, γενικού γραμματέα ή και υπουργού. Πώς αλλιώς βολοδέρνουμε ακέφαλοι, πώς αλώθηκαν ιστορικοί χώροι εργατικών αγώνων, η Καβάλα, η Θεσσαλονίκη, η Λάρισα, η Πάτρα; Έπρεπε όμως και να μας ταπεινώσουν πλέον. Συνταγή των νεοφιλελεύθερων, δοκιμασμένη στις ΗΠΑ πρωτίστως, όπου η νέα μεσαία τάξη και στυλοβάτης των νεοσυντηρητικών και της επέλασης των νεοφιλελεύθερων είναι οι «μορφωμένοι», πάσης φύσεως τεχνοκράτες. Αυτοί που επιβίωσαν δηλαδή, που κατάφεραν κόντρα στους συναδέλφους τους να ανελιχθούν – παλιά το λέγαμε και «πατάει επί πτωμάτων». Και φυσικά επενδεδυμένο με επιστημονικό λόγο και επιχειρήματα, τεχνοκρατικό κατ’ ουσίαν, δήθεν ουδέτερο, σαν αυτόν που 8 χρόνια τώρα αντί να μας σώσει οδηγεί στην εξαφάνιση της χώρας και όχι μόνο των ανθρώπων της.

Αυτοαξιολόγηση με ερωτηματολόγιο...

ΚΛΙΚ στην εικόνα για τη συνέχεια...

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

3η Αξιολόγηση προγράμματος ESM

3 Δεκεμβρίου 2017-12-18

σελ. 27

Μετάφραση: Ελένη Παπαποστόλου

​

Education. Greece will further modernize its education system at all levels to substantially improve educational outcomes while safeguarding equity. The authorities will address the recommendations of the new OECD Report for the Greek educational system through a concrete action plan by May 2018; a preliminary report was published by the OECD in July 2017, a draft report to be completed by January 2018 and the final report by April 2018. 

​

Εκπαίδευση. H Ελλάδα θα εκσυγχρονίσει περαιτέρω το εκπαιδευτικό της σύστημα σε όλα τα επίπεδα για να βελτιώσει σημαντικά τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα διαφυλάσσοντας ταυτόχρονα την ισότητα. Οι αρχές θα  προσαρμοστούν στις συστάσεις της νέας έκθεσης του ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα μέσα από ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης μέχρι τον Μάιο του 2018· η προκαταρκτική έκθεση δόθηκε στη δημοσιότητα από τον ΟΟΣΑ τον Ιούλιο του 2017, το πρόχειρο σχέδιο έκθεσης πρόκειται να ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιανουάριο του 2018 και η τελική έκθεση μέχρι τον Απρίλιο του 2018.

Νεότερα στοιχεία και μερικές επισημάνσεις για την περιγραφική αξιολόγηση

Του Αποστόλη Νικολόπουλου

Όπως ανακοινώθηκε σε σχετικό δελτίο Τύπου του ΙΕΠ, στις 6 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε ο Α΄ κύκλος του επιμορφωτικού προγράμματος για την εισαγωγή της περιγραφικής αξιολόγησης στην υποχρεωτική εκπαίδευση (το επόμενο σχολικό έτος 2018-2019). Επίσης, στις 13 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε ενημερωτική ημερίδα στο Υπουργείο Παιδείας για την πιλοτική εφαρμογή της περιγραφικής αξιολόγησης, που απευθυνόταν σε εκπαιδευτικούς και στελέχη της εκπαίδευσης και αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Υπουργείου.

Πλέον, στις ιστοσελίδες του Υπουργείου και του ΙΕΠ έχουν αναρτηθεί τα εξής υλικά: 1) ο Οδηγός Διαδικασιών της Πιλοτικής Εφαρμογής, 2) τρεις Οδηγοί Εκπαιδευτικού για την περιγραφική αξιολόγηση, δηλαδή ένας για το Νηπιαγωγείο, ένας για το Δημοτικό και ένας για το Γυμνάσιο. Καθένας από τους δύο τελευταίους αποτελείται από τρία τεύχη (Α. Θεωρητικό πλαίσιο και μεθοδολογία, Β. Κριτήρια περιγραφικής αξιολόγησης, Γ. Σενάρια ανάπτυξης διαδικασιών περιγραφικής αξιολόγησης [i]), 3) το βίντεο της ενημερωτικής ημερίδας που προαναφέραμε, καθώς και η εισήγηση της ημερίδας σε powerpoint.

Θα κάνουμε μερικές επισημάνσεις σχετικές με την προωθούμενη περιγραφική αξιολόγηση, οι οποίες προέκυψαν από την εξέταση αυτών των υλικών.

Γενικός χαρακτηρισμός

Καταρχήν, είναι αρκετά προσεγμένη η προώθηση του εγχειρήματος σαν κάτι το χρήσιμο ή και ριζοσπαστικό. Κυρίως αναφερόμαστε α) στην έμφαση που δίνεται στην θεωρητική υποστήριξη του εγχειρήματος, όπως ιδιαιτέρως συμπυκνώνεται στις εισηγήσεις των επιμορφώσεων και στους Οδηγούς Εκπαιδευτικού, και β) στην συστηματοποιημένη παρουσίαση μιας γκάμας επιχειρημάτων που δικαιολογούν την αναγκαιότητά του. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά: η περιγραφική αξιολόγηση παρέχει πληρέστερη εικόνα της προόδου του μαθητή σε μια χρονική περίοδο, είναι ολόπλευρη, επιτρέπει καλύτερη ανατροφοδότηση, αμβλύνει την πίεση για βαθμοθηρία και τον υπέρμετρο ανταγωνισμό, λειτουργεί ως παρωθητικός παράγοντας, δίνει την δυνατότητα διαφοροποιημένης αξιολόγησης, είναι δίκαιο σύστημα και δεν αναπαράγει διακρίσεις.

Στ. Κριμιζής: "Πυλώνας της αριστείας η διαρκής αξιολόγηση"

Μία συγκλονιστική ομιλία, μάθημα ζωής για κάθε νέο που ονειρεύεται να παραμείνει και να δημιουργήσει στην υπό κρίση Ελλάδα, έδωσε ο κορυφαίος αστροφυσικός Σταμάτιος Κριμιζής με αφορμή τα εγκαίνια της νέας πτέρυγας των σχολείων του Βροντάδου που φέρει το όνομά του.

Ο χιακής καταγωγής και παγκοσμίου φήμης επιστήμονας θέλησε να αναφερθεί στη σημασία της αριστείας για την πρόοδο ενός κράτους. Όπως είπε κατά την ιστορική αναδρομή της έννοιας της αριστείας από τα ομηρικά χρόνια μέχρι και σήμερα «είναι κάτι που πρέπει να έχει σημασία για όλους μας».

Αριστεία και αξιολόγηση

Ο κ. Κριμιζής έθεσε ως βασικό πυλώνα της αριστείας, την αξιολόγηση για την οποία είπε ότι πρέπει να είναι διαρκής και σε όλα τα επίπεδα.  «Μόνο μέσα από διαρκή και σωστή αξιολόγηση μπορούν να εντοπιστούν οι άριστοι. Μόνο έτσι θα ενισχυθεί το κίνητρο της επίτευξης αριστείας», είπε και εξομολογήθηκε: «Κυρίες και κύριοι εγώ αξιολογούμαι όλη μου τη ζωή. Μία φορά κάθε χρόνο. Και τώρα ο πρόεδρος του Πανεπιστημίου αξιολογεί την προσφορά μου. Αξιολογούμαστε όλοι στο εξωτερικό. Εμείς δεν μπορούμε να αποτελούμε την εξαίρεση».

Η αυτοαξιολόγηση επανέρχεται!

To υπουργείο Παιδείας με το κείμενο του “Νέες Δομές υποστηρίξης του Εκπαιδευτικού Έργου” στο όνομα της παιδαγωγικής αυτονομίας των σχολείων στην πράξη επαναφέρει την αυτοαξιολόγηση / διαφοροποίηση των σχολικών μονάδων, μια πολιτική με την οποία συγκρούστηκε το εκπαιδευτικό κίνημα την περίοδο 2013-4. Η επίσκεψη του ΟΟΣΑ τον Σεπτέμβρη που μας πέρασε και η αναμενόμενη νέα έκθεση του υπερεθνικού οργανισμού φαίνεται ότι επιταχύνει την πολιτική της αναδιάρθρωσης του δημόσιου σχολείου.

Η ελληνική κυβέρνηση πιστή στην εφαρμογή του 3ου Μνημονίου βιάζεται να υλοποιήσει όλες τις δεσμεύσεις της στα πλαίσια του κλεισίματος της τρίτης αξιολόγησης. Το κείμενο “Νέες Δομές υποστηρίξης του Εκπαιδευτικού Έργου” συνδέται άμεσα με το Π.Δ 79 για τη λειτουργία των σχολείων που θα οδηγήσει σε μαζική απώλεια θέσεων εργασίας διαμέσου των επιτροπών σχολικών εγγραφών, με τη συζήτηση για την ενοποίηση των σχολών βρεφονηπιοκόμων και νηπιαγωγών στα πλαίσια μιας ενιαίας αγοράς προσχολικής αγωγής και φροντίδας και το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας που καταργεί κάθε επαγγελματικό δικαίωμα για τους απόφοιτους των λεγόμενων καθηγητικών σχολών και όχι μόνο. 

Για να μην υπάρχει καμιά αυταπάτη δημιουργείται μια νέα περιφερειακή δομή τα ΠΕΚΕΣ (Περιφερειακά Κέντρα Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού), με στόχο την επιτήρηση των σχολικών μονάδων και την αξιολόγηση τους, καθώς όπως και το 2013-4 η λεγόμενη αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων θα βασίζεται σε κριτήρια αποτίμησης που θα καθορίζονται σε κυβερνητικό / κρατικό επίπεδο. «Οι πιθανοί ενδεικτικοί θεματικοί άξονες τίθενται μέσω σχεδίου προγραμματισμού το οποίο καθορίζεται με Υπουργική Απόφαση και παρουσιάζεται στα σχολεία με οδηγίες συμπλήρωσης και ενημερωτικές συναντήσεις των διευθυντών των σχολείων με τα μέλη του ΠΕΚΕΣ... η έκθεση αποτίμησης αποστέλλεται στο τέλος στα ΠΕΚΕΣ». Καμιά επομένως παιδαγωγική αυτονομία των συλλόγων διδασκόντων δεν καταγράφεται. Αντίθετα, οι διευθυντές μάνατζερ των σχολείων μαζί με τη διοικητική γραφειοκρατία των ΠΕΚΕΣ, με βάση την πολιτική του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε, θα επιχειρήσουν να επιβάλλουν τη διάχυση της κουλτούρας αξιολόγησης και πειθαρχικού ελέγχου σε όλο το εύρος των εκπαιδευτικών πρακτικών. 

Η διαμόρφωση γενικά συγκεντρωτικών δομών ελέγχου και αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων (όπως τα ΠΕΚΕΣ) παραπέμπουν σε ένα ιεραρχικό μοντέλο οργάνωσης του εκπαιδευτικού συστήματος όπου κυριαρχούν ο διοικητισμός και τα τυποποιημένα κριτήρια αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου σε πλήρη αντιπαράθεση με τη δημοκρατία των συλλόγων διδασκόντων. Το υπουργείο απλά εξειδικεύει την θέση του ΟΟΣΑ για “ανταποδοτικότητα με αυτονομία”, η οποία στην πράξη σημαίνει αποθέωση του τεχνοκρατισμού των ποσοτικών δεδομένων, της μέτρησης και των έτοιμων κριτηρίων αξιολόγησης και εκτίμησης του εκπαιδευτικού έργου.

Η περιγραφική αξιολόγηση ως τεχνοκρατικό εργαλείο τυποποίησης και ελέγχου της εκπαιδευτικής διαδικασίας

της Σταυρούλας Δομούζη

Τους τελευταίους μήνες έχει ενταθεί η συζήτηση για τις μορφές αξιολόγησης των μαθητών/τριων που φοιτούν στα δημόσια σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αφορμή στάθηκε η πρόσκληση του ΙΕΠ με την οποία οι σχολικές μονάδες κλήθηκαν να συμμετάσχουν στην πιλοτική εφαρμογή της περιγραφικής αξιολόγησης στην υποχρεωτική εκπαίδευση καθώς και στο σχετικό επιμορφωτικό πρόγραμμα.i

Η προώθηση της περιγραφικής αξιολόγησης από το Υπουργείο Παιδείας ως βέλτιστης πρακτικής για την παρακολούθηση και την αναβάθμιση της μαθησιακής διαδικασίας, βρίσκει έδαφος στις παρακάτω αντιλήψεις που είναι διαδεδομένες τόσο εντός της εκπαιδευτικής κοινότητας όσο και στην κοινωνία: α) θεωρείται πως το επίθετο «περιγραφική» προσδίδει αυτομάτως θετικό πρόσημο ή/και προοδευτικό χαρακτήρα στην αξιολόγηση των μαθητών/τριών, σε αντίθεση πάντα με τους βαθμούς που είναι συνδεδεμένοι με αρνητικά σχολικά βιώματα και συντηρητικές παιδαγωγικές πρακτικές και β) υποστηρίζεται πως η περιγραφική αξιολόγηση ενισχύει και αναδεικνύει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της εκπαιδευτικής διαδικασίας, τα οποία υποβαθμίζονται λόγω της ανάγκης για ποσοτική αποτύπωση των μαθητικών επιδόσεων με συγκεκριμένες κλίμακες (αλφαβητική, αριθμητική). Οι παραπάνω αντιλήψεις παραγνωρίζουν το γεγονός ότι η αξιολόγηση των μαθητών δεν είναι μια διαδικασία αυτονομημένη από το πλαίσιο εφαρμογής της, από τον τρόπο δηλαδή που οργανώνεται η εκπαίδευση στο σύνολό της. Πολυάριθμες εκπαιδευτικές και κοινωνιολογικές μελέτες έχουν αποδείξει πως τα Αναλυτικά Προγράμματα, τα βιβλία, οι συνθήκες άσκησης του εκπαιδευτικού έργου, η κοινωνική καταγωγή των μαθητών/τριών καθώς και πλήθος άλλων παραμέτρων αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες σχολικής επιτυχίας/αποτυχίας. Συνεπώς, είναι παραπλανητικός ο ισχυρισμός πως αρκεί η αλλαγή του τρόπου αξιολόγησης και μόνο, για να διασφαλιστεί η «ισότητα ευκαιριών» και «η ολόπλευρη ανάπτυξη» των μαθητών/τριών όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην πρόσκληση του ΙΕΠ.

Ο Δημήτρης Γληνός και ο «σχολικός απολογισμός».

Κώστας Θεριανός

«Η μελέτη των περιστοιχιζόντων ημάς φαινομένων, είπεν ο μέγιστος των νεωτέρων κοινωνιολόγων ο Herbert Spencer, είνε ασύγκριτως υπερτέρα της μελέτης των γραμματικών και των λεξικών. Τουναντίον επράξαμεν ημείς εν τη εκπαιδεύσει. Εθυσιάσαμεν όλον το πραγματικόν μέρος εις το δήθεν μορφωτικόν, το οποίον ετοποθετήσαμεν εις τους αφηρημένους τύπους της αρχαίας, εις αφηρημένα μαθηματικά, εις ορισμούς λέξεις κενάς, αποστηθίσεις, αποκλείσαντες παν σχεδόν το χρήσιμον εις τον βίον».

Δημήτρης Γληνός, 1904. 

Ο προγραμματισμός του σχολικού έργου και ο απολογισμός του στο τέλος της σχολικής χρονιάς εφαρμόζονται σήμερα στα σχολεία. Οι δράσεις αυτές έγινε προσπάθεια σε όλο το προηγούμενο διάστημα να συνδεθούν και με την αξιολόγηση / αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και των εκπαιδευτικών. Η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι θέλει να κρατήσει το σχήμα της αυτοαξιολόγησης, με τη μορφή μιας διαδικασίας αναστοχασμού του συλλόγου διδασκόντων για τα πεπραγμένα του στο σχολείο.

Όμως, ποιο είναι το νόημα και το περιεχόμενο ενός τέτοιου αναστοχασμού αν δεν τεθούν ερωτήματα του τύπου «ποιος είναι ο σκοπός της εκπαίδευσης», «ποια είναι η επίδραση της κοινωνίας στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης», «τι διδάσκουμε και πως το διδάσκουμε στο σχολείο».

Αρθρο για την αξιολόγηση από τη γερμανική εφημερίδα "Die Zeit"

Ohne jedes Maß

Χωρίς κανένα μέτρο.

Ο καλός δάσκαλος δεν μπορεί να αξιολογηθεί.

Γράφει ο Αντρέας Όμπρεχτ δάσκαλος Λατινικών, Φυσικής Αγωγής, Μαθηματικών και Φιλοσοφίας σε Γυμνάσιο.

Οι δάσκαλοι πρέπει να πληρώνονται σύμφωνα με την απόδοσή τους, αυτό δήλωσε η Γενική Γραμματέας του κόμματος των Φιλελευθέρων (FDP), Νίκολα Μπέερ.

Είμαι δάσκαλος και διδάσκω 22 χρόνια σε Γυμνάσιο στο Νότιο Μπάντεν και αναρωτιέμαι αν αυτή η δήλωση είναι λαϊκισμός ή αφέλεια;

Η άποψη της κυρίας Μπέερ ότι οι δάσκαλοι πρέπει να διακρίνονται για τη δημιουργικότητα, την ενσυναίσθηση και το πάθος για τη δουλειά τους είναι σωστή. Το τελικό της συμπέρασμα, όμως, είναι λάθος. Η κυρία Μπέερ, πρώην Υπουργός Παιδείας στο κρατίδιο της Έσσης, θέλει αυτές τις ιδιότητες να τις κάνει προϋποθέσεις πρόσληψης. Αυτό που δεν κάνει είναι να μας πει με ποιο τρόπο θα διαγνώσει αυτές τις ιδιότητες.

Όλα αυτά τα στοιχεία κάθε δασκάλου δεν είναι εύκολο να μετρηθούν. Μόνο μέσα από την εμπειρία μπορεί κανείς να τα διαπιστώσει.

ΤΟ ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ & Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η τοποθέτηση του Προέδρου Παιδαγωγικού Τμήματος του ΑΠΘ Γιώργου Γρόλλου στην εκδήλωση του συλλόγου εκπαιδευτικών Αβθμιας Εκπαίδευσης Κοζάνης με θέμα "Κριτική προσέγγιση στο σχολείο του 21ου αιώνα"

Η τοποθέτηση του Επίκουρου Καθηγητή Παιδαγωγικού Τμήματος του ΑΠΘ Περικλή Παυλίδη στην εκδήλωση του συλλόγου εκπαιδευτικών Αβθμιας Εκπαίδευσης Κοζάνης με θέμα "Κριτική προσέγγιση στο σχολείο του 21ου αιώνα"

Χορός εκατομμυρίων ευρώ γύρω από την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών

Ο Σύλλογος εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» αποκαλύπτει το χορό των εκατομμυρίων ευρώ που στήθηκε γύρω από την αυτοαξιολόγηση – αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Τα στοιχεία που παρατίθενται πιο κάτω είναι αποκαλυπτικά με πηγή το ΕΣΠΑ. Επίσης καλείται η ΔΟΕ να αξιοποιήσει τα στοιχεία και να μην επιτρέψει να παίζονται παιχνίδια στις πλάτες των εκπαιδευτικών.

Σύλλογος ΠΕ «Αλέξανδρος Δελμούζος» Η άλλη πλευρά της αυτοαξιολόγησης – αξιολόγησης. Χορός εκατομμυρίων ευρώ γύρω από την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Με μια απλή επίσκεψη στην ιστοσελίδα του προγράμματος ΕΣΠΑ www.espa.gr αλλά και στο χώρο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) στη Διαύγεια http://et.diavgeia.gov.gr/f/iep/ μπορεί κανείς, με μια πρόχειρη ματιά, να διαπιστώσει τον χορό των εκατομμυρίων ευρώ που έχει στηθεί γύρω από την αυτοαξιολόγηση – αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

1.Αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας – Διαδικασία Αυτοαξιολόγησης . Προϋπολογισμός:   € 7.200.000 2. Προκαταρκτικές Ενέργειες για την Εφαρμογή Συστήματος Αξιολόγησης Προϋπολογισμός € 1.490.000 Πηγή : http://www.espa.gr/el

Είναι πράγματι λυπηρό να διαπιστώνει κανείς πως το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) της χώρας μας, αντί να ανοίγει νέους ορίζοντες στην εκπαίδευση στηρίζοντας τον μαχόμενο εκπαιδευτικό της τάξης και να παράγει επιστημονικό έργο, καθορίζει τη στάση του με μοναδικό γνώμονα την απορρόφηση κονδυλίων από το ΕΣΠΑ και να εξαντλεί σχεδόν όλη του τη δράση στη διαχείριση των κονδυλίων αυτών φτάνοντας στο σημείο να ασχολείται με τις μερίδες μπιφτεκιών και βουτημάτων των γευμάτων των σεμιναρίων. Τα τεράστια ποσά και η αγωνιώδης προσπάθεια είσπραξής τους μπορούν να ερμηνεύσουν την επιμονή του ΙΕΠ να συγκροτηθούν πάση θυσία οι «ομάδες εργασίας” στις σχολικές μονάδες, δίνοντας αγώνα για να υποτάξει τους διευθυντές των σχολικών μονάδων και να κάμψει την αντίσταση του εκπαιδευτικού κινήματος.

Προκαλεί αγανάκτηση όταν κανείς διαπιστώνει ότι σε αυτή την πρωτοφανή αυταρχική προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας για την χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, που οδηγεί στην κατάργηση κάθε έννοιας παιδαγωγικής και δημοκρατικής ελευθερίας στα σχολεία μας, πως πρωτοστατούν και πάλι τα ίδια πρόσωπα, γνωστά σε όλους μας από τις διάφορες θέσεις της εκπαίδευσης που κατείχαν και κατέχουν πάνω από μισό αιώνα τώρα, ως πολυθεσίτες τις περισσότερες φορές ακόμη και ως συνταξιούχοι, προσπαθώντας να πείσουν ακόμη και σήμερα πως κομίζουν το νέο και ότι διαχρονικά είναι οι μοναδικοί κάτοχοι της επιστημονικής αλήθειας για τα παιδαγωγικά ζητήματα στη χώρα μας. Πρόσωπα τα οποία είχαμε συναντήσει ως καθηγητές μας στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες πριν από 30 χρόνια περίπου, στην μετεκπαίδευση, στα Παιδαγωγικά Τμήματα, στην Εξομοίωση, στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, και οι οποίοι κατά καιρούς είχαν έντονη βιβλιογραφία, εκμεταλλευόμενοι την αγωνία των συναδέλφων μας, σχετική πάντα με τις κατά καιρούς εξετάσεις εκπαιδευτικών. Έλεος, φτάνει πια το ποτήρι έχει ξεχειλίσει. Οι εκπαιδευτικοί διαθέτουν και μνήμη και κρίση.

"Πικρές αλήθειες και άδικες παραβλέψεις για την κατηγοριοποίηση-βαθμολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών" του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή

Οι οπτικές ενός προβλήματος, καθορίζουν και τις δρομολογούμενες λύσεις. Έτσι, οι νεοσυντηρητικές εκπαιδευτικές πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών, δίνουν έμφαση στα αποτελέσματα, υποβαθμίζοντας τις παραμέτρους που οδηγούν σ’ αυτά. Εστιάζουν στις δεξιότητες για την αγορά εργασίας εις βάρος του ουμανιστικού πνεύματος. Προκρίνουν την περικοπή δαπανών για τη δημόσια εκπαίδευση υπέρ της προώθησης – πριμοδότησης της ιδιωτικής. Συκοφαντούν στοχευμένα το δημόσιο σχολείο και τους λειτουργούς του, για να αμβλύνουν τις αντιστάσεις και να κυριαρχήσει ο φόβος, στοχεύοντας στην κατηγοριοποίηση και την χειραγώγησή τους. 

Συνδετικός κρίκος σ’ όλα αυτά (κι όχι μόνο) είναι η οπτική της ιεραρχικής αξιολόγησης (από τα πάνω προς τα κάτω), με κατευθυντήριες γραμμές τις επιλογές του Ο.Ο.Σ.Α και των διαφόρων επιχειρήσεων (είναι πολλά τα κέρδη για αυτές, ιδιαίτερα στον τομέα της αξιολόγησης εκπαιδευτικών και θεσμών). Κάνει εντύπωση δε, ότι ενώ γνωρίζουμε για έρευνες, σπάνια μαθαίνουμε τα συμπεράσματά τους και τις αντισταθμιστικές πρακτικές που απορρέουν απ’ αυτές. Συνήθως, απλά βιώνουμε την αδιατάρακτη συνέχεια της πολιτικής τους. Ο χώρος της εκπαίδευσης είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα και η ειδική αγωγή ακόμα πιο ξεχωριστό.

Έχοντας υπόψη μας την συγκεκριμένη οπτική, είναι κρίμα που μια ολόκληρη κοινωνία, αντί να δει την ουσία της όλης υπόθεσης, μένει υποκριτικά στα επιφανειακά. Ίσως και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, δεν έχουν καταφέρει να κοινωνήσουν στους γύρω τους το ύπουλο κατασκεύασμα.

Δυσφήμιση εννοιών

Εύηχες λέξεις και έννοιες, όπως «αξιολόγηση», «αυτοαξιολόγηση», «ικανός», «βελτίωση»…και τόσες άλλες, ταλαιπωρούνται και ταλαιπωρούν, χωρίς να έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Το εξπρές… της αξιολόγησης

Το υπουργείο Παιδείας προωθεί την έναρξη της αξιολόγησης 12.000 διευθυντών και υποδιευθυντών σχολικών μονάδων, η οποία θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το αργότερο μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2014. Μετά θα έχουν σειρά και οι 115.000 εκπαιδευτικοί.

ΕΡΕΥΝΑ Του Χρήστου Κάτσικα

Τη στιγμή που χιλιάδες κενά συνεχίζουν να υπάρχουν στα σχολεία όλης της Ελλάδας, τμήματα συμπτύσσονται με 27-28 παιδιά και ολοήμερα σχολεία αναστέλλουν τη λειτουργία τους εξαιτίας των μηδενικών διορισμών και της υποχρηματοδότησης του δημόσιου σχολείου, το υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να προωθήσει, με διαδικασίες εξπρές, τον νέο επιθεωρητισμό, ξεκινώντας άμεσα τις διαδικασίες αξιολόγησης των διευθυντών και των προϊσταμένων των σχολικών μονάδων.

Σε εγκύκλιο που προωθεί ανακοινώνεται η έναρξη της αξιολόγησης των 12.000 διευθυντών σχολικών μονάδων, οι διαδικασίες της οποίας πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί το αργότερο μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2014. Σε πρώτη φάση η αξιολόγηση αφορά τις κατηγορίες: α. Ασκηση διοικητικού και οργανωτικού έργου, β. Ασκηση του έργου της εποπτείας και της αξιολόγησης, και γ. Επιστημονική και επαγγελματική ανάπτυξη.

Η αγωνία του υπουργείου να αποδείξει ότι η πολιτική του προωθείται απρόσκοπτη, χωρίς αντιστάσεις, παρά το γεγονός ότι ένας αριθμός διευθυντών δεν έχει κάνει καν την εξ αποστάσεως επιμόρφωση, το οδηγεί να παρακάμψει ακόμη και το ίδιο το δημιούργημά του: το Π.Δ 152/2013 που περιλαμβάνει σαφώς και την αξιολόγηση του παιδαγωγικού έργου του διευθυντών και προϊσταμένων νηπιαγωγείων. Διαδικασία ασφαλώς πολύ πιο σύνθετη και μακρόχρονη.

Η «καταπολέμηση της γραφειοκρατίας» αρχίζει από τους Διευθυντές Σχολείων.

Είναι γνωστό σ’ όλους μας, ότι διαμορφώνεται μ’ έναν άγαρμπο τρόπο, ένα φτηνό σχολείο μ’ όλα τα αρνητικά του στην εξαθλιωμένη κοινωνία, με κεντρικό στόχο επίτευξης, το φόβο, το φοβισμένο πολίτη και την υποτακτικότητα του αυριανού μαθητή-πολίτη…

Μέσα σ’ αυτή την αντιεκπαιδευτική πολιτική, με στοιχεία αντιφατικότητας, προσωπικών εκπαιδευτικών πολιτικών και πελατειακών εξαρτήσεων, οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων είναι θύματα των παραπάνω πολιτικών, όπως και οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί, οι οικογένειες των μαθητών, με μία γραφειοκρατία συνεχώς αυξανόμενη, που δεν αφήνει τη Δημόσια διοίκηση και το Δημόσιο σχολείο να αναπνεύσει.

Το έργο της «καταπολέμησης της γραφειοκρατίας», της ελληνικής πολυνομίας και κακονομίας, που συντηρεί το πελατειακό καθεστώς, υπάρχει χρόνια τώρα και ενισχύεται ποικιλοτρόπως σε κάθε ευκαιρία. Οι αρχιτέκτονες του φτηνού σχολείου, συντηρούσαν αυτή την γραφειοκρατία περιμένοντας, όμως, έντεχνα και την κατάλληλη επικοινωνιακή ευκαιρία, να τη συνδέσουν με την νέο-επιθεώρηση για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους στόχους. Η ευκαιρία δόθηκε, ήταν βούτυρο στο ψωμί τους, όταν και οι Διευθυντές Σχολείων έτρεξαν να επιμορφωθούν, για να επιθεωρήσουν το διδακτικό προσωπικό τους μετά από δεκαετίες.