Τον Όργουελ τον φόβιζαν οι άνθρωποι που θα απαγόρευαν τα βιβλία.
Τον Χάξλεϊ τον φόβιζε το γεγονός ότι δεν θα υπήρχε λόγος να απαγορευτεί ένα βιβλίο γιατί δεν θα βρισκόταν άνθρωπος πρόθυμος να διαβάσει.
Ο Όργουελ φοβόταν εκείνους που θα μας στερούσαν την πληροφόρηση.
Ο Χάξλεϊ φοβόταν εκείνους που θα μας υπερπληροφορούσαν τόσο ώστε να καταντήσουμε πλάσματα παθητικά και εγωιστικά.
Ο Όργουελ φοβόταν ότι η αλήθεια θα φυλασσόταν μυστική.
Ο Χάξλεϊ φοβόταν ότι η αλήθεια θα πνιγόταν σε έναν ωκεανό σύγχυσης.
Ο Όργουελ φοβόταν ότι θα αναπτύσσαμε πολιτισμό υποτέλειας.
Ο Χάξλεϊ φοβόταν ότι θα αναπτύσσαμε πολιτισμό κοινοτοπίας ασχολούμενοι μόνο με δραστηριότητες αντίστοιχες του όργκυ-πόρκυ, του φυγόκεντρου αγριοκουταβιού και των αισθησιακών ταινιών. . .
Με λίγα λόγια, ο Όργουελ φοβόταν ότι θα μας καταστρέψουν αυτό που μισούμε.
Ο Χάξλεϊ φοβόταν ότι θα μας καταστρέψουν αυτά που αγαπάμε.
Το βιβλίο αυτό εξετάζει την πιθανότητα του να έχει δίκιο ο Χάξλεϊ, όχι ο Όργουελ. . .
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου
"ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ"
Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΘΕΑΜΑΤΟΣ
Του POSTMAN NEIL