ΡΟΥΠΑΣ ΗΡΑΚΛΗΣ
Κατάθεση προϋπολογισμού ισοσκελισμένου λογιστικά αλλά ελλειμματικού αναπτυξιακά και κοινωνικά στις 20 Νοεμβρίου. Θεσμική «ιεροτελεστία» για μία τελετή λειτουργίας της οικονομίας που εμπεριέχει μεγάλη δόση προβληματισμού, καθώς η βασική υπόθεση εργασίας, σύμφωνα με πληροφορίες, θα προβλέπει: Αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,2% φέτος και 2,3% το 2025, με αποκλιμάκωση του πληθωρισμού από το 2,7% το 2024 στο 2,4% το 2025. Δηλαδή συνολικό αρνητικό αποτύπωμα. Οι δε εγγεγραμμένοι άνεργοι της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης 830.000 περίπου.
Αρνητικά δεδομένα ανάπτυξης και παροχής εργασίας. Εκτός εάν ένα εκατομμύριο άνεργοι «κρύβουν» προοπτική ανάπτυξης. Γνωστό «τοις πάση» βέβαια, ότι με παρουσιαζόμενα στατιστικά δεδομένα η «εμφάνιση» εικόνας βελτίωσης είναι εύκολη υπόθεση. Το ένα εκατομμύριο άνεργοι όμως, ένα εκατομμύριο. Την στιγμή που κατά ειρωνικό τρόπο η Γερμανική Handelsbatt γράφει πως «η Ελλάδα πρέπει να αναθεωρήσει το σχέδιο του προϋπολογισμού της γιατί έχει πάρα πολλά χρήματα». Υπάρχει χιούμορ στην διεθνή δημοσιογραφία που εμφανίσθηκε 15 χρόνια μετά την κρίση. Δεν γνωρίζω όμως αν αυτό γίνεται αντιληπτό σε όλη του έκταση.
Ένα σχέδιο προϋπολογισμού με προσεγγίσεις οριστικοποίησης μίας ωραιοποιημένης εικόνας και όχι ορθολογικής αντιμετώπισης των εμφανών κοινωνικών αλλά αφανών αναπτυξιακών στρεβλοτήτων γενικότερα. Ας είναι καλά τα «υπερπλεονάσματα» του 2022, 2023 και τώρα του 2024. Με την έμμεση φορολογία εκ του ΦΠΑ που εισπράττεται από την αισχροκέρδεια εκτός των άλλων. Ως να εφαρμόζουμε το νέο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Σταθερότητας χωρίς να έχουμε υποχρέωση με μία καλυπτόμενη πολιτική λιτότητας επί της ουσίας που δεν ομολογείται, αλλά ακολουθείται στην πράξη με συνεχή και εντεινόμενη αύξηση των φορολογικών εσόδων.
