Η έκθεση του Ιδρύματος Ροκφέλερ «Επαναφορά του πίνακα» προέβλεψε μια επισιτιστική κρίση που σχετίζεται με τον COVID, δύο χρόνια πριν συμβεί.Ο

Μόλις μήνες μετά την πανδημία του COVID-19 - και σχεδόν δύο χρόνια πριν από τους παγκόσμιους αξιωματούχους υγείας εκδόσουν προειδοποίηση για έλλειψη τροφίμων - το Ίδρυμα Rockefeller δημοσίευσε μια έκθεση που προβλέπει την κρίση και προσφέρει λύσεις, συμπεριλαμβανομένης της «μετάβασης στην ηλεκτρονική εγγραφή, την ηλεκτρονική αγορά τροφίμων».

By Children's Health Defense

Globalization.ca, 06 Ιουλίου 2022

Μόλις μήνες μετά την πανδημία του COVID-19 και σχεδόν δύο χρόνια πριν από τους παγκόσμιους αξιωματούχους υγείας προειδοποιήσουν για ελλείψεις τροφίμων, το Ίδρυμα Rockefeller δημοσίευσε μια έκθεση που προβλέπει την κρίση και προσφέρει λύσεις, συμπεριλαμβανομένης της «μετάβασης σε ηλεκτρονική εγγραφή, αγορά τροφίμων μέσω Διαδικτύου».

Σε μια έκθεση της 28ης Ιουλίου 2020 με τίτλο «Reset the Table: Meeting the Moment to Transform the US Food System», το ίδρυμα περιγράφει «μια κρίση πείνας και διατροφής […] απαράμιλλη σε αυτή τη χώρα για γενιές. ”

Οι συγγραφείς είπαν ότι η κρίση προκλήθηκε από τον COVID-19.

Η έκθεση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κρίση πρέπει να επιλυθεί όχι με την ενίσχυση της επισιτιστικής ασφάλειας των πιο ευάλωτων, αλλά με την ανανέωση ολόκληρου του συστήματος τροφίμων και της σχετικής αλυσίδας εφοδιασμού – με άλλα λόγια, θα πρέπει να «επαναφέρουμε το τραπέζι».

Το Ίδρυμα Ροκφέλερ ζήτησε αυτή την «επαναφορά» του συστήματος τροφίμων λιγότερο από δύο μήνες αφότου το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), στις 3 Ιουνίου 2020, αποκάλυψε το όραμά του για τη « μεγάλη επαναφορά ».

Μερικοί από τους συνεισφέροντες στην έκθεση του Ιδρύματος Ροκφέλερ είναι μέλη του WEF. Μερικοί από αυτούς, μαζί με άλλους υποστηρικτές της "επαναφοράς του τραπεζιού", έχουν επίσης δεσμούς με οντότητες που προωθούν διαβατήρια εμβολίων και συστήματα ψηφιακής ταυτότητας.

Rockefeller Foundation: «Απαιτούνται αλλαγές στις πολιτικές, τις πρακτικές και τα πρότυπα».

Το WEF περιγράφει το Ίδρυμα Ροκφέλερ ως μια φιλανθρωπική οργάνωση «με γνώμονα την επιστήμη» που «επιδιώκει να εμπνεύσει και να ενθαρρύνει μεγάλης κλίμακας ανθρώπινη επίδραση που προάγει την ευημερία της ανθρωπότητας παγκοσμίως» και που «προωθεί νέα σύνορα επιστήμης, δεδομένων, πολιτικής και καινοτομία για την επίλυση παγκόσμιων προκλήσεων που σχετίζονται με την υγεία, τα τρόφιμα, την ενέργεια και την οικονομική κινητικότητα».

Στον πρόλογο της έκθεσής του για το 2020 «Reset the Table», ο πρόεδρος του ιδρύματος, Δρ. Rajiv J. Shah, ο οποίος είναι πρώην διαχειριστής του Οργανισμού των Ηνωμένων Πολιτειών για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID), αναφέρει:

«Η Αμερική αντιμετωπίζει μια κρίση πείνας και διατροφής, όπως αυτή η χώρα δεν έχει δει εδώ και γενιές.

Ο ΡΟΚΦΕΛΕΡ ΣΤΗΝ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΤΣΙΠΑΚΙ 666 ΧΑΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

Αυτό το επιλεγμένο 10λεπτο βίντεο είναι η συνέντευξη του Ααρών Ρούσο (Aaron Russo) που έδωσε στον Άλεξ Τζόουνς (ALEX JONES). Ο Ααρών Ρούσο είναι παραγωγός των ταινιών Trading Places και America: Freedom to Fascism. Σε αυτή τη συνέντευξη, ο Ααρών αποκαλύπτει τρομακτικές πληροφορίες για την 9/11, τη CFR, τη παγκόσμια ελίτ και τη Νέα Παγκόσμια Τάξη που προωθεί το τσιπάρισμα των ανθρώπων ώστε να υποτάξει την ανθρωπότητα στην αντίχριστη παγκόσμια σιωνιστική διακυβέρνηση που οραματίζονται.

Όταν η σιωπή γίνεται εργαλείο χειραγώγησης και ελέγχου: Αλήθεια, με ποιανών τα χρήματα λειτουργούν οι ΜΚΟ;

Τραπεζίτες, πολυεκατομμυριούχοι, υπερεθνικοί -καθότι το χρήμα δεν έχει πατρίδα- μια βρόμικη ελίτ που επιδιώκει μέχρι σήμερα με πείσμα να καταργήσει τη λαϊκή κυριαρχία των κρατών, να ισοπεδώσει την εθνική τους ταυτότητα με δήθεν πολυπολιτισμικές κοινωνίες, χειρότερες και από τον Πύργο της Βαβέλ, προκειμένου να μην καταλαβαίνει κανένας κανέναν 

ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΝΔΡΟΥΛΑ ΓΚΙΟΥΡΩΦ* 

O πρόσφατα αποθανών (σε ηλικία 101 χρόνων) πατριάρχης της θρυλικής οικογένειας των Ροκφέλερ και ένας από τα φερόμενα μέλη της αιμοσταγούς «παγκόσμιας κυβέρνησης», Ντέιβιντ Ροκφέλερ, αποκάλυπτε το 1991 τα σχέδιά του για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη και την Υπερκυβέρνηση των ελίτ και των τραπεζιτών όπως την οραματιζόταν. Σ’ ένα βίντεο που αφέθηκε να διαρρεύσει, φέρεται να δηλώνει: 

«Είμαστε ευγνώμονες στην Washington Post, τους New York Times, το περιοδικό Time και άλλους μεγάλους εκδοτικούς οίκους, των οποίων οι διευθυντές έχουν παρακολουθήσει τις συναντήσεις μας και σεβάστηκαν τις υποσχέσεις τους για διακριτικότητα για σχεδόν σαράντα χρόνια…» (!) Και παρακάτω εξηγεί τους λόγους: «Θα ήταν αδύνατο για μας να αναπτύξουμε το σχέδιό μας για τον κόσμο, αν είχαμε υποστεί τα φώτα της δημοσιότητας κατά τη διάρκεια αυτών των ετών. Όμως, ο κόσμος είναι πιο ώριμος τώρα και έτοιμος να βαδίσει προς μια παγκόσμια κυβέρνηση. Η υπερεθνική κυριαρχία μιας πνευματικής ελίτ και των τραπεζιτών είναι σίγουρα προτιμότερη από την εθνική παραδοσιακή διακυβέρνηση που ασκείται εδώ και αιώνες». 

Τραπεζίτες, πολυεκατομμυριούχοι, υπερεθνικοί -καθότι το χρήμα δεν έχει πατρίδα- μια βρόμικη ελίτ που επιδιώκει μέχρι σήμερα με πείσμα να καταργήσει τη λαϊκή κυριαρχία των κρατών, να ισοπεδώσει την εθνική τους ταυτότητα με δήθεν πολυπολιτισμικές κοινωνίες, χειρότερες και από τον Πύργο της Βαβέλ, προκειμένου να μην καταλαβαίνει κανένας κανέναν. Και όταν το χάος πρυτανεύσει, θα έρχεται ως μεσσίας η «παγκόσμια κυβέρνηση» για να καθαρίζει και να αποταμιεύει το λαβείν και τα αργύρια από τις σπονδές αίματος των λαών.

ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΤΡΙΜΕΡΟΥΣ

Κείμενο δημοσιευμένο στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

Διευθυντές πολυεθνικών, κυβερνήτες πλούσιων χωρών και οπαδοί του οικονομικού φιλελευθερισμού κατάλαβαν γρήγορα ότι έπρεπε να συννενοηθούν αν ήθελαν να επιβάλουν την άποψή τους για τον κόσμο. Από τον Ιούλιο του 1973, σε έναν κόσμο που τότε ήταν διπολικός, ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ δημιουργεί την Τριμερή Επιτροπή, η οποία θα αποτελέσει το σημείο εκκίνησης του σύγχρονου ιδεολογικού πολέμου. 

Λιγότερο ανοιχτή στα μέσα ενημέρωσης από το Φόρουμ του Νταβός, παραμένει πολύ δραστήρια, μέσα από ένα δίκτυο επιρροών με πολλαπλές διακλαδώσεις. Πριν από τριάντα χρόνια, τον Ιούλιο του 1973, με πρωτοβουλία του Ντέβιντ Ροκφέλερ, μιας σημαντικής προσωπικότητας του αμερικανικού καπιταλισμού, γεννήθηκε η Τριμερής Επιτροπή.  Κέντρο της διεθνούς πολιτικής και οικονομικής ελίτ, αυτή η λέσχη των μεγάλων ηγετών, η οποία ήταν ιδιαίτερα κλειστή αλλά πάντοτε δραστήρια, προκάλεσε πολλές διαμάχες, κυρίως στην αρχή της δημιουργίας της. Η Επιτροπή επιδιώκει τότε να γίνει ένα ιδιωτικό όργανο διαβούλευσης και προσανατολισμού της διεθνούς πολιτικής των χωρών της Τριάδας (Ηνωμένες Πολιτείες, Ευρώπη, Ιαπωνία). Η ιδρυτική χάρτα της συνοψίζει: 

«Εστιάζοντας στην ανάλυση των σημαντικών διακυβευμάτων με τα οποία είναι αντιμέτωπες η Βόρεια Αμερική, η Δυτική Ευρώπη και η Ιαπωνία, η Επιτροπή προσπαθεί να αναπτύξει πρακτικές προτάσεις για μια κοινή δράση. Τα μέλη της Επιτροπής είναι πάνω από 200 διακεκριμένοι πολίτες που προέρχονται από τις τρεις περιοχές και δραστηριοποιούνται σε διάφορους τομείς». 

Προστατευόμενος χώρος 

Η δημιουργία αυτού του αδιαφανούς οργανισμού, όπου συναντιούνται πίσω από κλειστές πόρτες και προστατευμένοι από κάθε δημοσιογραφικό έλεγχο διευθυντές πολυεθνικών, τραπεζίτες, πολιτικοί άντρες, ειδικοί της διεθνούς πολιτικής ή ακόμα και πανεπιστημιακοί, συμπίπτει εκείνη τη στιγμή με μία περίοδο αβεβαιότητας και αναταραχής στην παγκόσμια πολιτική. Ο έλεγχος της διεθνούς οικονομίας μοιάζει να ξεφεύγει από τις ελίτ των πλούσιων χωρών, οι δυνάμεις της αριστεράς εμφανίζονται όλο και πιο δραστήριες, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, και η αυξανόμενη αλληλεξάρτηση των οικονομικών διακυβευμάτων απαιτεί μια στενότερη συνεργασία ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις. Η Τριμερής θα επιβληθεί γρήγορα ως ένα από τα κύρια εργαλεία αυτής της διαβούλευσης, η οποία ενδιαφέρεται να προστατεύσει τα συμφέροντα των πολυεθνικών και ταυτόχρονα να «διαφωτίσει» με τις αναλύσεις της τις αποφάσεις των πολιτικών ηγετών.