Το παιδί των Οθωμανών - Άρης Οικονόμου

Μήπως οι Ευρωπαίοι της Τρόικα μαζί με τα διάφορα υποχείρια των ελίτ «τύπου Soros» και φανατικοί υποστηρικτές της ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης, έχουν θέσει ως πρώτο στόχο τους τη διάλυση του Έθνους μας, επειδή είναι το αρχαιότερο στην Ευρώπη και το πιο συνεκτικό όσον αφορά τον πληθυσμό του;

.

«Η Τουρκία ποσοτικά είναι η μόνη διάδοχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γιατί όλοι εμείς είμαστε παιδιά των Οθωμανών, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει… τουλάχιστον ιστορικά. Κι όπως έλεγε ο Στασινόπουλος ο πρώτος Πρόεδρος Δημοκρατίας όταν μπήκε στο Προεδρικό Μέγαρο, και κατέβαζαν τα πορτραίτα των βασιλιάδων «ένας λαός μπορεί να αλλάξει το μέλλον του αλλά δεν μπορεί να αλλάξει το παρελθόν του»… Είμαστε παιδιά των Οθωμανών!… Όπως οι Έλληνες έτσι και οι Σκοπιανοί, όπως και όλοι είναι τεχνητά έθνη που δημιουργούνται από πολιτική παρέμβαση, κάποιοι πιο εύκολα όπως οι Έλληνες  (Δ.Κ.)«.

.

Άποψη

Ο άνθρωπος μου είναι εντελώς αδιάφορος. Σε καμία περίπτωση όμως η προπαγάνδα των λόγων του, η οποία θυμίζει αυτά που ισχυρίζονται οι Γερμανοί: το ότι δηλαδή είμαστε ένα τεχνητό Έθνος που δεν θα έπρεπε να είχε δημιουργηθεί! Δεν έχουμε λοιπόν καμία ιστορία 4.000 ετών κατά το συγκεκριμένο «κύριο» και δεν καταγόμαστε από τους Αρχαίους Έλληνες – αλλά από τους Οθωμανούς που διάδοχοι τους είναι οι Τούρκοι!

Εν προκειμένω δεν πιστεύω πως αυτά που είπε ήταν σκόπιμα, επειδή τον άκουσα να επαίρεται για την επιστημονική του κατάρτιση – κάτι που φυσικά δεν θα έκανε κανένας πραγματικός επιστήμονας αλλά ένας ανόητος αλαζόνας, όπως κανένας πλούσιος δεν «διαλαλεί» ποτέ τον πλούτο του. Δεν μπορώ να γνωρίζω βέβαια εάν πρόκειται για μία μη συνειδητή συμπλεγματική προσωπικότητα ή απλά για έναν κρυφής καταγωγής Τούρκο ή/και Οθωμανό – αν και μου είναι αδιάφορο το τι είναι ο ίδιος, αλλά όχι το τι λέει δημόσια, εξευτελίζοντας μας διεθνώς.

Οι απόψεις του πάντως θα ενθουσίασαν τον G. Soros, ειδικά όσον αφορά τα Σκόπια – επίσης τους Γερμανούς που ήδη ανακοινώνουν μέσα από τα στρατευμένα ΜΜΕ που διαθέτουν τα περί μειονότητας Σκοπιανών στη Μακεδονία, στα πλαίσια των σχεδίων τους για τη δημιουργία ενός Μακεδονικού κράτους στην περιοχή (ανάλυση).

Σε κάθε περίπτωση, το «παιδί των Οθωμανών» μου θύμισε ένα παλαιότερο άρθρο μου, με το οποίο αναφερόμουν στην προσπάθεια μίας δεύτερης γενοκτονίας των Ελλήνων – ήταν δε το εξής:

.

Η παρακάτω επιστολή δημοσιεύθηκε από τον Ιταλό καθηγητή οικονομικών κ. Alberto Bagnai στο twitter του (πηγή) – με τον τίτλο «Η δεύτερη γενοκτονία της Ελλάδας μέσα σε εκατό χρόνια, Καλώς ήλθατε στην Ευρώπη». Προέρχεται από τη σελίδα του (πηγή), ενώ στάλθηκε στον ίδιο από έναν δικηγόρο, σχετικά με τη  Ελλάδα – είναι δε τόσο τρομακτική που θα έμοιαζε με μία κακόβουλη θεωρία συνωμοσίας, εάν δεν την είχε αναρτήσει με την υπευθυνότητα που τον χαρακτηρίζει ο φημισμένος Ιταλός καθηγητής, ο οποίος έχει αναφερθεί επανειλημμένα στην Ελλάδα (πηγή). Γράφει δε τα εξής σε ελεύθερη απόδοση:

Η πέμπτη ελληνική φάλαγγα/ Άρης Οικονόμου

.

Το θέμα μας δεν είναι ούτε οι ενδεχόμενες παραποιήσεις εκ μέρους της ΕΛΣΤΑΤ, ούτε οι γερμανικές αποζημιώσεις – αλλά ο γενιτσαρισμός και η ανόητη ή «διατεταγμένη» συμπεριφορά ορισμένων Ελλήνων οι οποίοι, ακούσια ή εκούσια, υπονομεύουν την ίδια τους την πατρίδα.

.

Άποψη  

«Υπογράψτε αν θέλετε να σταματήσει η πολιτικά υποκινούμενη δίωξη του πρώην προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου με ανυπόστατες και εξωφρενικές κατηγορίες«, γράφει η ελληνίδα πρώην στέλεχος του ΔΝΤ (πηγή) – εύλογα φυσικά, αφού υποστηρίζει το Ταμείο, χωρίς φυσικά να σημαίνει πως θα μπορούσε η στάση της να χαρακτηρισθεί ως «γενιτσαρισμός», αφού δεν είναι σαφείς οι αιτίες. Γνωρίζοντας όμως πως η παραποίηση των στατιστικών μίας χώρας είναι η πάγια μέθοδος του ΔΝΤ όταν καλείται να τη «βοηθήσει», από το οποίο έπαιρνε επίσης μισθό ο τότε επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ εάν δεν κάνουμε λάθος, δεν είναι εύκολο να πεισθούμε από την παραπάνω κυρία – πόσο μάλλον όταν πολλοί άλλα στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ έχουν πιστοποιήσει επίσημα το έγκλημα, όπως η κυρία Γεωργαντά.

Εκτός αυτού έχουμε δημοσιεύσει ήδη ένα μέρος της επιστολής ενός στελέχους του ΔΝΤ, του κ. Budhoo (πηγή) – ο οποίος παραιτήθηκε μετά από 12 χρόνια υπηρεσίας, επιθυμώντας όπως ο ίδιος δήλωσε να ξεπλύνει τα χέρια του από τα εγκλήματα, στα οποία τον είχε υποχρεώσει το Ταμείο. Εν προκειμένω έγραψε τα εξής:

Το τέρας του χρέους ζει και βασιλεύει

Του Άρη Οικονόμου

Η ανάπτυξη που διαπιστώνεται σήμερα στις χώρες του νότου και αλλού (στην Ανατολική Ευρώπη τροφοδοτείται κυρίως από την επί πιστώσει κατανάλωση) είναι παροδική – ενώ το βιοτικό επίπεδο πολλών κρατών θα συνεχίσει να μειώνεται, τροφοδοτώντας κυρίως το γερμανικό και αυξάνοντας την απόσταση τους από τη Γερμανία.

Άρθρο

Στα βουνά των χρεών που συνεχίζουν να αυξάνονται σε ολόκληρο τον πλανήτη, μαζί με τις τεράστιες φούσκες που έχουν σχηματιστεί στα πάγια περιουσιακά στοιχεία (μετοχές, ακίνητα κλπ.), με τελευταία «μαζική υστερία» τα ψηφιακά νομίσματα, έχουμε αναφερθεί πολλές φορές – επίσης στους κλιμακούμενους κινδύνους που απειλούν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο διατηρείται τεχνητά στη ζωή με τη συνεχιζόμενη παροχή ρευστότητας εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών.

Όσον αφορά τώρα την Ευρώπη, ανακοινώνεται πως ευρίσκεται ξανά σε πορεία ανάπτυξης (γράφημα), σχεδόν οκτώ χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης χρέους – αφού ακόμη και στο νότιο τμήμα της δημιουργούνται θέσεις εργασίας (το είδος τους το γνωρίζουμε από την Ελλάδα), οι επιχειρήσεις επενδύουν και οι Πολίτες έχουν ανακτήσει την αισιοδοξία τους για το μέλλον! Ως εκ τούτου οι υποστηρικτές της πολιτικής λιτότητας εμφανίζονται ικανοποιημένοι από τα επιτεύγματα τους – κάτι που όμως δεν είναι καθόλου σωστό, όσο φαίνεται με την πρώτη ματιά.

Ματιές στο μέλλον

.

Άρης Οικονόμου

Η εγχείριση πέτυχε, με τον ασθενή βέβαια να παραμένει δια-σωληνωμένος και σε κώμα, αφού δεν δρομολογήθηκε τίποτα που να τον επαναφέρει σε υγιή κατάσταση – κρίνοντας από το ότι, ναι μεν ισοσκελίσθηκαν τόσο ο προϋπολογισμός, όσο και το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, αλλά μόνο με την κατακόρυφη φτωχοποίηση των Ελλήνων. Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας χειροτέρευσε, ο παραγωγικός ιστός καταστράφηκε, ενώ η εσωτερική υποτίμηση δεν κατάφερε να αντιστρέψει την καθοδική πορεία της χώρας – η οποία παρόλα αυτά δεν κινδυνεύει να χρεοκοπήσει τα αμέσως επόμενα χρόνια, εάν κλείσουν βέβαια η τρίτη και η τέταρτη αξιολόγηση.

Ειδικότερα, από τη δανειακή σύμβαση των 86 δις € είχαν εισπραχθεί έως πρόσφατα περί τα 40 δις € – οπότε παραμένουν 46 δις €, τα οποία θα εκταμιευθούν από τους δανειστές έως το τέλος Αυγούστου του 2018. Σύμφωνα τώρα με τον προϋπολογισμό, οι δανειακές υποχρεώσεις του δημοσίου για το 2018 είναι 3,8 δις € για χρεολύσια και 6,5 δις € για τόκους – ενώ οι τόκοι του 2017 είναι 6 δις € (πηγή). Για το 2019 τα χρεολύσια είναι 12 δις € και οι τόκοι 6,4 δις € – οπότε συνολικά και χωρίς το βραχυπρόθεσμο δανεισμό από τις τράπεζες και τους κρατικούς οργανισμούς (έντοκα γραμμάτια, repos), ανέρχονται σε 34,7 δις €.

Τραπεζικό σκάνδαλο στην Ελλάδα;-Του Αρη Οικονόμου

.

Η ενδεχόμενη πώληση δανείων 1.200 εκ. € έναντι μόλις 300 εκ. € σε μέτοχο τράπεζας, ο οποίος επί πλέον δανείσθηκε από την ίδια την τράπεζα 200 εκ. € για την εξαγορά, θα σήμαινε ότι το πάρτι στην υγεία των κορόιδων καλά κρατεί – ελπίζοντας να μην ισχύουν τα δημοσιεύματα.

.

Άποψη

Σύμφωνα με τους FT (πηγή) δέκα ανώτερα στελέχη της Τράπεζας Πειραιώς παραιτήθηκαν χωριστά, μεταξύ Ιουλίου και Σεπτεμβρίου – λόγω ενδεχόμενων παρατυπιών σε σχέση με την πώληση ενός πακέτου δανείων ύψους 1,2 δις €, έναντι μόλις 300 εκ. € στον όμιλο LIBRA το 2014. Εν προκειμένω πρόκειται για μία οικογενειακή επιχείρηση με έδρα τη Νέα Υόρκη που ελέγχεται από την οικογένεια Λογοθέτη (site) – η οποία, πάντοτε κατά τους FT, είναι μεγάλος μέτοχος της ελληνικής τράπεζας (ο όμιλος δραστηριοποιείται στη ναυτιλία, στα ξενοδοχεία και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας).

Πιθανό σκάνδαλο πάντως δεν αποτελεί μόνο η πώληση των 1,2 δις € δανείων της Τράπεζας Πειραιώς σε έναν μέτοχο της – έναντι μόλις 300 εκ. €! Σκάνδαλο είναι επίσης το ενδεχόμενο, τα 200 εκ. € για την αγορά να δόθηκαν ως δάνειο στη LIBRA από την ίδια την Τράπεζα Πειραιώς! Λογικά δε μας υπενθυμίζει σε κάποιο βαθμό την εξαγορά των 14 αεροδρομίων από τη FRAPORT – μέσω δανείων από ελληνικές τράπεζες.

Από το 1,2 δις € τώρα, το 1,1 δις € περιελάμβανε ελληνικά ναυτιλιακά δάνεια και τα 80 εκ. € δάνεια σε εταιρείες ανανεώσιμης ενέργειας – κλάδων δηλαδή, στους οποίους παραδόξως δραστηριοποιείται επίσης ο όμιλος LIBRA. Σε μία τέτοια περίπτωση θα αναλάμβανε τα χρέη των ανταγωνιστών του, κάτι όχι και τόσο θεμιτό – ενώ δεν γνωρίζουμε εάν ήταν κόκκινα ή όχι.

Τέλος, τα υπόλοιπα 30 εκ. € ήταν προσωπικά δάνεια στελεχών της τράπεζας – τα οποία ενδεχομένως μεταφέρθηκαν αργότερα από την τράπεζα σε υπεράκτιες εταιρείες στην Κύπρο, καθώς επίσης στις βρετανικές Παρθένες Νήσους, παραβιάζοντας τη νομοθεσία περί ελέγχων κεφαλαίων.

Το στυγνό δίκαιο των εκλεκτών/ Του Άρη Οικονόμου

.

Όσο οι Πολίτες δεν οργανώνονται και δεν αντιδρούν σε περιόδους κρίσεων, παραμένοντας συλλογικά αποχαυνωμένοι, χάνουν ότι έχουν και δεν έχουν χωρίς καμία ελπίδα για το μέλλον τους – μετατρεπόμενοι σε σκλάβους χρέους στο διηνεκές.

.

Άποψη

Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, το οποίο διασώθηκε από τους Πολίτες με τα περίπου 40 δις € που επιβάρυναν το δημόσιο χρέος (αφού προηγουμένως το κράτος χρεοκόπησε τις τράπεζες με το σωτήριο PSI), ενώ ταυτόχρονα αφελληνίσθηκε με το γνωστό ως «σκάνδαλο των σκανδάλων», υποχρεώθηκε να πουλήσει ένα μεγάλο μέρος των δανείων του σε ξένα κερδοσκοπικά κεφάλαια – στο 10% ή 20% της αξίας τους εάν ισχύουν τα δημοσιεύματα, για να διατηρήσει βιώσιμους τους δείκτες της κεφαλαιακής του επάρκειας.

Τα κεφάλαια αυτά (Hedge funds) πιέζουν την κυβέρνηση, μεταξύ άλλων μέσω του ΔΝΤ, να δρομολογήσει τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς – κάτι που διενεργείται μόνο στις  χώρες που ισχύει το αγγλικό δίκαιο, το οποίο προστατεύει τους δανειστές. Σύμφωνα δε με τους «Θεσμούς» επείγει το θέμα, επειδή διαφορετικά δεν θα «καθαρίσει» η οικονομία, οπότε δεν θα αποκατασταθεί η τάξη στο προτεκτοράτο – με δυσμενή αποτελέσματα για την επόμενη αξιολόγηση, άρα για τη χρηματοδότηση του.

Ορισμένοι τώρα απορούν γιατί δεν δίνεται στους «κόκκινους ιδιοκτήτες» των ακινήτων που κινδυνεύουν να τα χάσουν η δυνατότητα να τα εξαγοράσουν στο 10% ή 20% της τιμής τους, όπως τα κερδοσκοπικά κεφάλαια. Η απάντηση των δανειστών είναι εν προκειμένω το ότι, σε μία τέτοια περίπτωση θα είμαστε αντιμέτωποι με τον «ηθικό κίνδυνο» – σύμφωνα με τον οποίο κανένας δεν θα πλήρωνε τα χρέη του στο μέλλον, αναμένοντας ή/και απαιτώντας μία αντίστοιχη μείωση τους, ενώ οι συνεπείς οφειλέτες θα ένοιωθαν αδικημένοι.

Άμεση στάση πληρωμών, τώρα!/ ΤΟΥ ΑΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

.

Πρόκειται βέβαια για κάτι επώδυνο, αλλά απολύτως αναγκαίο – ενώ δεν πρέπει να επιτρέπουμε τους εμφυλίους πολέμους ανάμεσα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα ή/και των πολιτικών κομμάτων μεταξύ τους, τους οποίους πυροδοτούν έντεχνα οι σύγχρονοι Γκέμπελ.

Άποψη

Η ημιμάθεια είναι χειρότερη της άγνοιας, όταν η μερική γνώση χρησιμοποιείται για να ενημερώσει κανείς τους άλλους και όχι για να μάθει ο ίδιος. Στα πλαίσια αυτά, όταν τηλεοπτικοί οικονομικοί σχολιαστές με ελλιπείς γνώσεις του αντικειμένου αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση, αναφέροντας πως το «μείγμα πολιτικής» της είναι το λάθος, στο οποίο οφείλονται τα μαρτύρια των Ελλήνων από τα μνημόνια, παρέχουν πολύ κακές υπηρεσίες στην κοινωνία – ειδικά όταν ισχυρίζονται πως οι αποφάσεις αύξησης των φόρων είναι δική της επιλογή και όχι των πιστωτών (=της πρωσικής κυβέρνησης).

Η αλήθεια όμως, την οποία δεν έχει το δικαίωμα να διαστρεβλώνει κανείς, ούτε καν  καλοπροαίρετα, είναι πως οι πιστωτές υπαγορεύουν δικτατορικά την οικονομική πολιτική – αφού ζητούν ανέκαθεν «τιμολογημένες διορθώσεις», όχι θεωρητικές. Για παράδειγμα, εάν η κυβέρνηση αντί να αυξήσει τους φόρους επέλεγε τη μείωση των κρατικών δαπανών (του υπερδιογκωμένου δημοσίου κατά το συμπαθέστατο παρουσιαστή του SKAI), δεν θα γινόταν αποδεκτή μία τέτοια γενίκευση – επειδή οι πιστωτές θα ζητούσαν ακριβή ποσά, τα οποία θα μπορούσαν να προέλθουν μόνο από μειώσεις μισθών ή/και από απολύσεις, αφού οι δημόσιες επενδύσεις έχουν σχεδόν μηδενισθεί.

Το σκανδιναβικό μοντέλο

του Άρη Οικονόμου

.

Πρόκειται για το ιδανικότερο στον πλανήτη, το οποίο όμως  θα αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα από την επέλαση του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, από τις μεταναστευτικές ροές, καθώς επίσης από τη γειτνίαση του με την Ευρωζώνη – με το μεγάλο ιδιωτικό χρέος να αποτελεί ένα από τα βασικότερα ελαττώματα του.

 .

«Ένας τρομοκρατημένος λαός, όπως οι Έλληνες, χωρίς ελπίδα και προοπτική για το μέλλον του, είναι ένας λαός επικίνδυνος για τον εαυτό του. Μία κυβέρνηση χωρίς όραμα είναι αδύνατον να έχει ποτέ επιτυχία, ακόμη και αν διαθέτει τα ικανότερα άτομα του πλανήτη. Μία κοινωνία χωρίς πρότυπα, είναι καταδικασμένη όσο πλούτο και αν διαθέτει«.

 .

Ανάλυση

Υπάρχουν διάφορα οικονομικά μοντέλα, τα οποία πρέπει να ερευνάει κανείς όχι για να τα μιμηθεί, αφού είναι προσαρμοσμένα στις κοινωνίες που τους ταιριάζουν, αλλά για να πάρει τα καλύτερα στοιχεία τους – αυτά που είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν στη δική του χώρα. Ένα από αυτά, το πιο επιτυχημένο τις τελευταίες δεκαετίες, είναι το σκανδιναβικό κοινωνικό μοντέλο – το οποίο δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε ουσιαστικά από τη Σουηδία, ενώ σήμερα λειτουργεί με μεγάλη επιτυχία κυρίως στη Δανία.

Το σουηδικό μοντέλο, το οποίο απειλείται να καταρρεύσει σήμερα κυρίως υπό το βάρος της μεταναστευτικής κρίσης, εξελίχθηκε ήδη μεταξύ των ετών 1930 και 1970 – ενώ έγινε γνωστό ως τέτοιο μετά τη δεκαετία του ’70. Λόγω όμως της βαθιάς οικονομικής κρίσης που βίωσαν όλες οι σκανδιναβικές χώρες στις αρχές του 1990, δρομολογήθηκαν μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις μεταξύ των ετών 1994 και 2000 – οι οποίες ανανέωσαν εκ βάθρων το κράτος προνοίας, ενώ καθορίσθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό από τον σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργό της Δανίας κ. P.N. Rasmussen.

Ο δανός έδωσε έμφαση σε μία καινούργια εργατική και κοινωνική πολιτική, η οποία είχε βασικό στόχο την καταπολέμηση της ανεργίας και της φτώχειας – ενώ ονομάσθηκε Flexicurity, από τις δύο αγγλικές λέξεις Flexibility (ευελιξία, ελαστικότητα) και Security (ασφάλεια). Η πολιτική αυτή είχε στόχο να αναμορφώσει την αγορά εργασίας μέσω μίας συμβιβαστικής λύσης, η οποία θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα τόσο των εργοδοτών, όσο και των εργαζομένων – όπου οι μεν εργοδότες επιθυμούσαν τη «χαλάρωση» της προστασίας των απολύσεων, ενώ οι εργαζόμενοι την ασφάλεια της θέσης εργασίας τους, οπότε τη διατήρηση της απασχόλησης τους.

Η αναγκαιότητα διάλυσης της Ευρωζώνης/του Άρη Οικονόμου

.

Οι εκ διαμέτρου αντίθετες αντιλήψεις μεταξύ των κρατών της νομισματικής ένωσης, η διαβρωτική οικονομική πολιτική της Γερμανίας, καθώς επίσης τα τεράστια λάθη που προηγήθηκαν συνηγορούν στο ότι, η καλύτερη λύση είναι η από κοινού επιστροφή όλων των χωρών μαζί στην προ ευρώ εποχή.   

.

Άποψη

Υπάρχουν πολύ μεγάλες πολιτισμικές διαφορές μεταξύ των Ελλήνων και των Γερμανών, όπως στο ότι η γερμανική κοινωνία λειτουργεί στηριζόμενη στην εβραϊκή-ρωμαϊκή αντίληψη (α) του Θεού ως τιμωρού, (β) της Φύσης ως εχθρού και (γ) του Νόμου ως μοναδικού ρυθμιστή της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Σύμφωνα με αυτήν τη νοοτροπία, οι Γερμανοί εφαρμόζουν, για παράδειγμα, τις δέκα εντολές, λόγω του φόβου της τιμωρίας τους – με απλά λόγια δεν σκοτώνουν επειδή πιστεύουν από μέσα τους πως είναι μία απαράδεκτη πράξη, αλλά επειδή θα τιμωρηθούν. Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται από τις θηριωδίες των ναζί, όταν τους επιτρεπόταν από το νόμο – από το Χίτλερ δηλαδή που δεν τους τιμωρούσε για τα εγκλήματα τους, τόσο στην ίδια τους την κοινωνία (στους μη «χιτλερικούς»), όσο και στον υπόλοιπο πλανήτη.

Εκτός αυτού οι Γερμανοί δεν εμπιστεύονται τη Φύση, ούτε καν την ανθρώπινη, οπότε προσπαθούν να κυριαρχήσουν επάνω της και να την ελέγξουν – όσον αφορά την κοινωνία με τη βοήθεια των αυστηρών νόμων που τηρούνται ευλαβικά, χωρίς καμία απολύτως παρέκκλιση. Έτσι επεξηγείται επίσης πως η λέξη «φιλότιμο» τους είναι εντελώς άγνωστη – αφού δεν τηρούν κάτι επειδή είναι σωστό και έχουν πεισθεί, αλλά λόγω του φόβου της τιμωρίας.

Αντίθετα, η Ελλάδα λειτουργεί στηριζόμενη στην ελληνική-χριστιανική αντίληψη (α) των δίκαιων Θεών (β) της Φύσης ως φιλικής προς τους ανθρώπους και (γ) της Συνείδησης, της γνώσης του καλού και του κακού καλύτερα, ως ρυθμιστή της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Στο ίδιο παράδειγμα οι Έλληνες δεν εφαρμόζουν τις δέκα εντολές από το φόβο της τιμωρίας, αλλά επειδή τις νοιώθουν και τις πιστεύουν – οπότε δεν σκοτώνουν λόγω του φόβου της τιμωρίας, αλλά γιατί γνωρίζουν πως πρόκειται για μία κακή και απαράδεκτη πράξη. Επί πλέον εμπιστεύονται τη Φύση και δεν προσπαθούν να κυριαρχήσουν επάνω της, ούτε να την ελέγξουν – ενώ η κοινωνία τηρεί τους νόμους μόνο όταν πιστεύει πως είναι δίκαιοι και εφαρμόζονται με ισότητα από όλες τις εισοδηματικές τάξεις.

Το βαρύ τίμημα της αλήθειας/ Του Άρη Οικονόμου

.

Θα μπορούσε πράγματι να ισχυριστεί κανείς πως δεν υπάρχει κανένας άλλος λαός στον πλανήτη σαν τους Έλληνες – όχι όμως σε σχέση με τις ικανότητες και τον πολιτισμό τους, αλλά με κριτήριο την απίστευτη ανοησία και τις ενοχές τους.  

.

«Τα ανθρώπινα όντα έχουν το «προνόμιο» να είναι υποχρεωμένα να υπομένουν ένα ακόμη φορτίο, σε σχέση με τις υπόλοιπες μορφές ζωής – ένα πλεόνασμα βασάνων που δημιουργούνται καθημερινά από μία ομάδα ατόμων, μέσα στο ίδιο το ανθρώπινο είδος: από τους ηλιθίους» (πηγή).

.

Άποψη

Ο κ. Παπανδρέου είπε κατά πολλούς την αλήθεια, δηλώνοντας πως οι Έλληνες είναι φοροφυγάδες και διεφθαρμένοι – όπως ακριβώς ο κ. Πάγκαλος, όταν ανέφερε πως όλοι μαζί τα φάγαμε. Ο κ. Παπακωνσταντίνου είπε την αλήθεια όταν ανακοίνωσε πως το έλλειμμα της Ελλάδας ήταν υψηλότερο – εισπράττοντας από τον πρόεδρο της Κομισιόν το γνωστό «The game is over» και τρομοκρατώντας τις χρηματαγορές που έσπευσαν αμέσως να επενδύσουν στα κερδοσκοπικά CDS με τη «βοήθεια» της ΤτΕ. Ο κ. Βενιζέλος είπε την αλήθεια ισχυριζόμενος πως το PSI ήταν ευεργετικό για την Ελλάδα – παρά το ότι μέσω αυτού χάθηκε η εθνική μας κυριαρχία, υποθηκεύθηκε η χώρα στο διηνεκές, έπαψε να υπάρχει η δυνατότητα μετατροπής του χρέους σε δραχμές, χρεοκόπησαν οι τράπεζες και μηδενίστηκαν τα διαπραγματευτικά μας χαρτιά.

Ο κ. Σαμαράς σωστά αναίρεσε το αρχικό πρόγραμμα του κόμματος του που ήταν αντίθετο στα μνημόνια, λέγοντας την «αλήθεια» – όπως επίσης ο σημερινός πρωθυπουργός, όταν παραδέχθηκε πως όλα όσα δήλωνε προεκλογικά οφειλόταν στις νεανικές ψευδαισθήσεις του. Όσον αφορά τον τότε υπουργό οικονομικών του, αυτά που γράφει στο βιβλίο του που βασίστηκε σε κρυφές μαγνητοφωνήσεις, εκθέτοντας την κυβέρνηση και άρα την Ελλάδα, είναι επίσης κατά πολλούς αλήθεια – ενώ ασφαλώς θα του αποφέρουν πολλά χρήματα από τις πωλήσεις.

Οι δανειστές των κρατών και η απειλή των ομολόγων/του Άρη Οικονόμου

.

Η επιτυχία της εξόδου της Ελλάδας στις αγορές θεωρείται βέβαιη, με μεγάλες πιθανότητες να διαμορφωθεί το επιτόκιο κάτω από το 4%, λόγω της ασφάλειας που προσφέρεται – ενώ το επόμενο παγκόσμιο κραχ μάλλον θα προέλθει από τη φούσκα στα ομόλογα.

.

Άρθρο

Μία από τις πλέον συχνές απορίες που εκφράζονται είναι σε ποιόν χρωστούν τα κράτη – γνωρίζοντας ότι όλα είναι χρεωμένα. Στα πλαίσια αυτά, το γράφημα που ακολουθεί δίνει τις απαντήσεις για ορισμένες χώρες – ενώ κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις υπόλοιπες.

Επεξήγηση γραφήματος: Πιστωτές των ανεπτυγμένων οικονομιών στα τέλη του 2016 ως ποσοστό επί του συνόλου. Ξένοι «θεσμικοί» (μαύρη στήλη), Εγχώρια κεντρική τράπεζα (γαλάζια), Ξένες τράπεζες (γκρίζα), Εγχώριες τράπεζες (κόκκινη), Ξένοι μη τραπεζικοί επενδυτές (πράσινη), Εγχώριοι μη τραπεζικοί επενδυτές (μπλε). Από αριστερά: Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Αυστραλία, Γαλλία, Γερμανία, Φινλανδία, Σλοβενία, Αυστρία, Η.Π.Α.. Ολλανδία, Βέλγιο, Νορβηγία, Καναδάς, Σουηδία, Μ. Βρετανία, Δανία, Ιταλία, Νέα Ζηλανδία, Ελβετία, Ιαπωνία, Κορέα, Τσεχία.

.

Περαιτέρω, μέσω των πακέτων ποσοτικής διευκόλυνσης (QE), μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση οι κεντρικές τράπεζες διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο στην αγορά ομολόγων – όπου, για παράδειγμα, η κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας έχει στην ιδιοκτησία της το 40% των χρεών της χώρας. Αντίθετα, στην Ελβετία η κεντρική τράπεζα κατέχει ελάχιστα κρατικά ομόλογα – αφού επεμβαίνει στις διεθνείς αγορές για να μειώσει την ισοτιμία του νομίσματος της, αγοράζοντας ξένα πάγια περιουσιακά στοιχεία, ενώ τα επιτόκια της χώρας είναι αρνητικά χωρίς τη βοήθεια της.

Το μνημειώδες αυτομαστίγωμα των Ελλήνων/ του Άρη Οικονόμου

.

Η Ελλάδα ευρίσκεται στις πρώτες θέσεις διεθνώς όσο αφορά τον νεποτισμό, τη διαφθορά, την αναξιοκρατία, το σάπιο πολιτικό σύστημα. Δεν είναι μυστικό. Ζούμε σε μια από τις πλέον διεφθαρμένες χώρες του κόσμου – από την κεντρική κυβέρνηση, τη Δικαιοσύνη τους δήμους, τις περιφέρειες και ότι άλλο σκεφτεί κανείς. Τέτοιο διεφθαρμένο κράτος είναι μοναδικό σε παγκόσμιο επίπεδο.

.

«Οι άνθρωποι που υποκύπτουν στη θυματοποίηση και αυτομαστιγώνονται, είναι συχνά άτομα που φοβούνται και αποστρέφονται τις συγκρούσεις, καθώς επίσης τις διαφωνίες – ενώ είναι διατεθειμένα να υποχωρήσουν, προκειμένου να διατηρήσουν την ηρεμία στη ζωή τους και να μην έρθουν σε αντιπαράθεση. Κάθε υποχώρηση όμως αποτελεί μία ακόμα ήττα που πλήττει περαιτέρω την αυτοεκτίμηση του θύματος, την πίστη στον εαυτό του, καθώς επίσης την ικανότητα του να αντισταθεί» (ψυχολογική ερμηνεία).

.

Ανάλυση

Η γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει χρήση του βέτο, με στόχο να εμποδίσει τις στρατηγικά σημαντικές επιχειρήσεις της, όπως είναι η ενέργεια, η ύδρευση, τα τραίνα, τα αεροδρόμια κοκ., να πουληθούν σε ξένους – λόγω της πρόσφατης πώλησης μίας εταιρείας κατασκευής ρομπότ σε κινέζους (KUKA), οι οποίοι διαθέτουν αρκετά χρήματα για να αγοράζουν δυτικές επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας με σημαντικά μερίδια αγοράς. Στις Η.Π.Α. η κυβερνητική επιτροπή CFIUS ελέγχει τις ξένες επενδύσεις, σε σχέση με το πώς αυτές επηρεάζουν την εθνική τους ασφάλεια – ενώ η Γαλλία έχει υιοθετήσει από πολλά χρόνια τώρα μία αντίστοιχη βιομηχανική πολιτική.

Ένα κρατικό βέτο βέβαια θεωρείται ως μία απαράδεκτη παρέμβαση στο ιδιοκτησιακό καθεστώς – ενώ δεν είναι εφικτό να υπάρξουν αντικειμενικά κριτήρια που να τεκμηριώνουν για παράδειγμα ότι, η εξαγορά μίας γερμανικής επιχείρησης από μία κινεζική μπορεί να απαγορευθεί, ενώ από μία ελβετική επιτρέπεται. Εν τούτοις, τα εθνικά κυρίαρχα κράτη δεν διστάζουν να προβούν σε τέτοιες ενέργειες – αν και γνωρίζουν πως η χώρα, στην οποία θέτουν αυτού του είδους τις απαγορεύσεις, θα συμπεριφερθεί ανάλογα.

Η αδιάψευστη χρεοκοπία των Ελλήνων/ του Άρη Οικονόμου

.

Όταν η Ελλάδα οδηγήθηκε στο ΔΝΤ, το ιδιωτικό χρέος της ήταν ένα από τα χαμηλότερα στην Ευρωζώνη – κάτι που έχουμε τεκμηριώσει πάρα πολλές φορές στο παρελθόν, με αντίστοιχους πίνακες. Ακόμη περισσότερο, τα μη εξυπηρετούμενα χρέη των νοικοκυριών της ήταν ελάχιστα – ενώ σήμερα συνεχίζουν να αυξάνονται με ρυθμό της τάξης του 1 δις € μηνιαία, όταν κλιμακώνονται παράλληλα οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις.

Στο γράφημα που ακολουθεί τώρα (γαλάζιες στήλες Ιούνιος του 2016 και κόκκινες Μάρτιος του 2017) φαίνεται το μέγεθος του προβλήματος της, όσον αφορά  τα τραπεζικά δάνεια σε ποσοστό επί των συνολικών, σε σύγκριση με άλλες χώρες – όπου ουσιαστικά μόνο η Κύπρος την ανταγωνίζεται επάξια, ενώ συνεχίζει να έχει επίσης τραπεζικό πρόβλημα. Εάν σε αυτά προσθέσουμε τα μη εξυπηρετούμενα χρέη προς το δημόσιο, τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, στη ΔΕΗ κοκ., τότε θα πλησιάσουμε το 150% του ΑΕΠ – κάτι μοναδικό στον πλανήτη.

Μπορεί λοιπόν να έχει κανείς αμφιβολία σχετικά με το ότι, εάν δεν λυθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα η χώρα δεν θα αναπτυχθεί ποτέ, αφού είναι σε όλους γνωστό πως τα κόκκινα τραπεζικά δάνεια δεσμεύουν κεφάλαια εμποδίζοντας το δανεισμό της οικονομίας, οπότε την ανάπτυξη;  Ότι δεν υπάρχει δρόμος εξόδου από την κρίση όταν τόσο ο δημόσιος, όσο και ο ιδιωτικός τομέας είναι χρεοκοπημένοι;

Η παγίδα του χρέους

.

του Άρη Οικονόμου

Εάν δεν θέλουμε να διατηρήσουμε μία ελπίδα που θα παρατείνει απλά την οδύνη που βιώνουμε, θα ήταν καλύτερα να αποδεχθούμε πως η ανάπτυξη αποτελεί μία ουτοπική προοπτική – ενώ ασφαλώς δεν θα προέλθει από τις ιδιωτικοποιήσεις ή από την απελευθέρωση του επαγγέλματος της κομμώτριας και του φαρμακοποιού.

.

«Οι δυνατοί έχουν θέληση και οι αδύναμοι έχουν ελπίδα – η οποία, κατά τον Αριστοτέλη, δεν είναι τίποτα άλλο από το όνειρο ενός ξύπνιου, ενώ κατά το Νίτσε το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο, αφού απλά παρατείνει την οδύνη που βιώνει«.

.

Άποψη

Ακούγεται συχνά ότι μία χώρα δεν μπορεί να ξεφύγει ποτέ από την παγίδα του χρέους, λόγω των επιτοκίων δανεισμού της – κάτι που δεν απαιτεί μία πολύπλοκη ανάλυση για να διαπιστωθεί, αλλά την απλή λογική, έτσι όπως αυτή αναφέρεται στα εισαγωγικά μαθήματα της μακροοικονομίας. Στα πλαίσια αυτά υπάρχει ο εξής μαθηματικός τύπος:

Ο τύπος αυτός φαίνεται δύσκολος στην κατανόηση του, αλλά είναι ουσιαστικά εξαιρετικά απλός, αρκεί να γνωρίζει κανείς τα παρακάτω: Β = το συνολικό δημόσιο χρέος μίας χώρας, Υ = ΑΕΠ, G = ετήσιες δαπάνες του προϋπολογισμού, Τ = ετήσια έσοδα του προϋπολογισμού, r = πραγματικό επιτόκιο, g = πραγματική αύξηση του ΑΕΠ, t = ένα ορισμένο έτος, t-1 = το αμέσως προηγούμενο έτος. Με τη λέξη «πραγματικό» εννοούμε πάντοτε το ονομαστικό, το αριθμητικό δηλαδή, αφαιρουμένου του πληθωρισμού. Στο μαθηματικό τύπο (εξίσωση) τώρα τα εξής:

Η γερμανική πρόταση εξόδου από την Ευρωζώνη/ του Άρη Οικονόμου

.

Μία διαγραφή του χρέους θα πρέπει να συνδεθεί τουλάχιστον με την εγκατάλειψη της νομισματικής ένωσης για ένα χρονικό διάστημα – ενώ ένα εθνικό νόμισμα για την Ελλάδα έχει ρίσκα, αλλά αποτελεί ταυτόχρονα μία ελπιδοφόρα αλλαγή στρατηγικής για την Αθήνα.   

.

«Αν δεχτούμε πως κάναμε πολλά λάθη στο παρελθόν, αν δεχτούμε πως εμείς χρωστάμε επειδή εμείς, άμεσα ή έμμεσα, κάναμε αυτά τα λάθη, αν δεχτούμε πως δεν είμαστε σε θέση να πληρώσουμε τα χρέη μας σήμερα, αλλά πρόθυμοι να το προσπαθήσουμε στο μέλλον, κυρίως όμως να διορθώσουμε τα λάθη μας, αν καταλάβουμε πως μας κυβερνάει ένα κόμμα που δεν είχε την παραμικρή ιδέα από τη διακυβέρνηση μίας χώρας όταν εκλέχθηκε, ούτε φυσικά χρήματα για να τα καταφέρει αλλά μόνο θηριώδη ψέματα και κενές υποσχέσεις, ενώ υπάρχουν δεκάδες Έλληνες κατά πολύ πιο επαρκείς, θα αρχίσουμε να βρίσκουμε το βηματισμό μας – επειδή η Ελλάδα είναι μία πάμπλουτη χώρα με πολύ ικανό ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο όμως είναι δέσμιο τις τελευταίες δεκαετίες ενός ολιγαρχικού πολιτεύματος που κυριαρχείται από ανεπαρκή κόμματα, με αποτέλεσμα να έχει χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στη χώρα του.   

Επειδή κυβερνάται από πολιτικές παρατάξεις που στηρίζονται στη δική τους διαφθορά, καθώς επίσης στη διαφθορά της δημόσιας διοίκησης εκ μέρους τους, του πελατειακού κράτους καλύτερα, εις βάρος ολόκληρης της υπόλοιπης κοινωνίας – συνεπικουρούμενες από διεφθαρμένα ΜΜΕ και διεφθαρμένους συνδικαλιστές που στραγγαλίζουν διαχρονικά, σε συνεργασία μαζί τους, την πρόοδο και την ανάπτυξη της χώρας, μέσα από την υγιή της επιχειρηματικότητα.  

Ξεκίνησε η τιμωρία της Μ. Βρετανίας/του Άρη Οικονόμου

.

Μετά τις απρόσμενες εξελίξεις στις αμερικανικές εκλογές, όπου κέρδισε ο κ. Trump ενάντια σε όλες τις προβλέψεις, καθώς επίσης στο βρετανικό δημοψήφισμα που κανένας δεν περίμενε την επικράτηση του BREXIT, φαίνεται πως το σύστημα έχει πάρει ξανά τα ηνία στα χέρια του – ενδεχομένως με τη βοήθεια των τρομοκρατικών επιθέσεων.

.

Άρθρο

Η πρωθυπουργός της Βρετανίας εισέπραξε ήδη πολλές επιπλήξεις για την απόφαση της να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, οι οποίες την οδήγησαν στην απώλεια της αυτοδυναμίας – με αποτέλεσμα να αποκτήσει η χώρα μία κυβέρνηση αδύναμη και ασταθή, από ισχυρή και σταθερή, η οποία θα βοηθούσε σημαντικά τις διαπραγματεύσεις εξόδου της από την ΕΕ.

Ακόμη χειρότερα έδωσε ανόητα την ευκαιρία στη γερμανική κυβέρνηση να θριαμβολογήσει, διευκολύνοντας τις προθέσεις κυριαρχίας της στην Ευρώπη – ειδικά μετά την εκλογή του δικού της παιδιού στη Γαλλία, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να αναρωτηθούν πολλοί, εάν οι Γάλλοι έχουν χάσει πια εντελώς την ικανότητα τους να σκέφτονται και να ψηφίζουν.

Έδωσε επίσης την ευκαιρία στην καγκελάριο να ξεκινήσει τη διαδικασία τιμωρίας της Βρετανίας, εν πρώτοις με την απαίτηση να επιταχυνθούν οι διαδικασίες εξόδου της – όπου ασφαλώς θα την εκβιάσει να αποδεχθεί τους συμβιβασμούς που θέλει, ως απαραίτητη προϋπόθεση για να αρχίσουν οι συζητήσεις που αφορούν αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο τη Βρετανία: τις εμπορικές σχέσεις της με την ΕΕ (άρθρο).

Μετά τις απρόσμενες εξελίξεις λοιπόν στις αμερικανικές εκλογές, όπου κέρδισε ο κ. Trump ενάντια σε όλες τις προβλέψεις, καθώς επίσης στο βρετανικό δημοψήφισμα που κανένας δεν περίμενε την επικράτηση του BREXIT, φαίνεται πως το σύστημα έχει πάρει ξανά τα ηνία στα χέρια του – ενδεχομένως επίσης με τη βοήθεια των τρομοκρατικών επιθέσεων, οι οποίες φόβισαν τους ανθρώπους στη Βρετανία λίγο πριν τις εκλογές, καθώς επίσης σε πολλές άλλες χώρες.

Έτσι στην Ολλανδία δεν κέρδισε τελικά η ακροδεξιά, ούτε στην Αυστρία, στη Γαλλία ηττήθηκε την τελευταία στιγμή τόσο η αριστερά, όσο και το εθνικιστικό κόμμα, στην Ιταλία φαίνεται να υποχωρούν οι εχθροί του ευρώ, στη Γαλλία θριάμβευσε ένα κόμμα που δεν έχει κλείσει ακόμη χρόνο από την ίδρυση του, ενώ η κυρία May εισέπραξε ένα ηχηρό χαστούκι ενάντια σε όλες τις προβλέψεις – προς μεγάλη χαρά της καγκελαρίου που δεν έχει ποτέ προδώσει το σύστημα.

Οι δολοφόνοι της τελευταίας ελπίδας

Photo: Οικογένεια σαλτιμπάγκων, Πικάσο

.

ΤΟΥ ΑΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Πρόκειται ασφαλώς για αυτούς που, ενώ είχαν υποσχεθεί τη ρήξη, άλλαξαν λόγω δειλίας ή/και ενδοτισμού στρατόπεδο – ενώ αδυνατώ να καταλάβω γιατί η εγχώρια και διεθνής ελληνική οικονομική ελίτ αδιαφορεί σε τόσο μεγάλο βαθμό για την Ελλάδα, κρίνοντας από το ότι δεν κάνει απολύτως τίποτα, ενώ έχει τόσο τις ικανότητες, όσο και τις δυνάμεις.

.

Άποψη

Κανένας σοβαρός Έλληνας δεν μπορεί να ισχυρισθεί τεκμηριωμένα πως η σημερινή κυβέρνηση φταίει για το θλιβερό κατάντημα της Ελλάδας – χωρίς να εννοώ μόνο την οικονομική, την κοινωνική και την πολιτισμική της κατάρρευση αλλά, κυρίως, τη μετατροπή της σε ένα άβουλο γερμανικό προτεκτοράτο, το οποίο άγεται και φέρεται από τις αποφάσεις ενός παθολογικά συμπλεγματικού Γερμανού.

Σε μία χώρα-αποδέκτη δεκάδων εξευτελισμών και προσβολών, με αποτέλεσμα να μην έχει χάσει μόνο την εθνική της κυριαρχία αλλά, ίσως το σημαντικότερο, την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια της – με αποτέλεσμα να έχουν εκμηδενισθεί όλες οι υγιείς αντιστάσεις των Πολιτών της.

Έχοντας αναφερθεί με πολλές αναλύσεις στις ευθύνες όλων μας, θεωρώ πως ο βασικός ένοχος της άδικής υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ είναι αναμφίβολα ο κ. Παπανδρέου – ο οποίος το είχε προετοιμάσει πριν ακόμη εκλεγεί, ενώ δημιούργησε σταδιακά όλες τις προϋποθέσεις με αήθη τρόπο, μετά την κατάληψη της εξουσίας εκ μέρους του κόμματος του. Απορώ δε πώς αυτός ο «άνθρωπος», ο οποίος ασφαλώς μισούσε σχιζοφρενικά την πατρίδα του αφού δεν υπάρχει άλλη εξήγηση για το έγκλημα του, κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος – κάτι που δημιουργεί πολλά ερωτηματικά, σε σχέση με την κοινωνία και ιδίως τη Δικαιοσύνη.

Όσον αφορά τη χαριστική βολή στην Ελλάδα, δεν έχω καμία αμφιβολία πως η ευθύνη ανήκει εξολοκλήρου σε αυτούς που δρομολόγησαν και υπέγραψαν το PSI – αφού έκτοτε «ενταφιάσθηκαν» όλα τα διαπραγματευτικά χαρτιά της χώρας, με κυριότερο ίσως την μετατροπή των χρεών της σε εξωτερικά, θεσμικά και αγγλικού δικαίου, παράλληλα με την υποθήκευση ολόκληρης της περιουσίας της στους δανειστές της.

Όλα αυτά όμως δεν σημαίνουν πως η σημερινή κυβέρνηση είναι άμοιρη ευθυνών, παρά το ότι δεν είναι αυτή που νομοθετεί το στραγγαλισμό της ελληνικής οικονομίας, εκτελώντας απλά τις εντολές της γερμανικής κυβέρνησης – μέσω των οποίων (εντολών) δρομολογείται η απόλυτη καταστροφή του παραγωγικού μας ιστού, των επιχειρήσεων και της μεσαίας τάξης. Μεταξύ άλλων, με τη βοήθεια φορολογικών νόμων και διώξεων που ληστεύουν κυριολεκτικά ότι έχει απομείνει στον ιδιωτικό τομέα – ενώ μετατρέπουν συλλήβδην ακόμη και τους πιο έντιμους ή υγιείς οικονομικά μικρομεσαίους Έλληνες, σε χρεοκοπημένους ή σε παράνομους φοροφυγάδες.

Η ευθύνη της κυβέρνησης δεν είναι τόσο τα παραπάνω, όσο η δολοφονία της τελευταίας ελπίδας της πλειοψηφίας των Ελλήνων – οι οποίοι εξέλεξαν μία πολιτική παράταξη του 3%, γνωρίζοντας φυσικά την απειρία και την πλήρη ανεπάρκεια της, επειδή τους υποσχέθηκε τη ρήξη: την ανάκτηση της εθνικής τους κυριαρχίας με κάθε κόστος, το τέλος των εξευτελισμών, των προσβολών και της διεθνούς επαιτείας, κυρίως δε την ατομική και τη συλλογική τους αξιοπρέπεια. Όπως είχα άλλωστε τότε υπενθυμίσει,

“Η κατοχή δεν μπορεί να είναι ανθρώπινη. Υπάρχουν επομένως δύο επιλογές: ή αποδέχεσαι την κατοχή και όλες τις μεθόδους που είναι αναγκαίες για την επιβολή της, σκύβοντας πειθήνια το κεφάλι ή, διαφορετικά, την απορρίπτεις εξ ολοκλήρου και όχι μόνο κάποια συγκεκριμένα μέρη της» (Simone de Beauvoir).