Το ψευδοκράτος τους και τα πλυντήρια μας

Του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο

Στηριζόμενοι στο διεθνές δίκαιο πετύχαμε έναν άθλο από το 1983 μέχρι σήμερα: να μην αναγνωριστεί το ψευδοκράτος από καμιά χώρα πλην της Τουρκίας. Αλλά πετύχαμε και το χειρότερο: να το αποδεχτούμε εμείς και να μην πιστεύουμε πια ότι είναι μια παρανομία που πρέπει να αρθεί.

1. ΑΡΘΡΑ ΣΤΟΝ “Φ”#Δήμος Αμμοχώστου
2. #Επέτειος “τδβκ”
3. #Πλύση εγκεφάλου
4. #Πραγματικότητες
5. #Ψευδοκράτος

Άριστος Μιχαηλίδης

Στηριζόμενοι στο διεθνές δίκαιο πετύχαμε έναν άθλο από το 1983 μέχρι σήμερα: να μην αναγνωριστεί το ψευδοκράτος από καμιά χώρα πλην της Τουρκίας. Αλλά πετύχαμε και το χειρότερο: να το αποδεχτούμε εμείς και να μην πιστεύουμε πια ότι είναι μια παρανομία που πρέπει να αρθεί.

ΜΗΠΩΣ, ΣΤΗ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ, ΕΙΔΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΦΛΥΤΖΑΝΙ;

Γιώργος Τασιόπουλος 

Η εξαιρετική ανάρτηση του Αθανασίου Χούπη να διαβαστεί παράλληλα με τους χάρτες που δημοσιοποιήθηκαν από την Ε Ε. και αρνείται η Τουρκία με τη στήριξη της ελληνικής διπλωματίας του ΥΠΕΞ:

https://slpress.gr/ethnika/tourkia-akiroi-oi-xartes-tis-ellinikis-aoz-pou-dimosiefse-i-komision/

Επίσης, εξαιρετικά φωτίζει ο Παντελής Σαββίδης την τραγελαφική πολιτική της ελληνικής διπλωματίας στην δική του ανάρτηση. 

Οι δηλώσεις των Ελλήνων πολιτικών για το διάλογο με την Τουρκία δείχνουν  κάτι περισσότερο ειλημμένες αποφάσεις που δεν οδηγούν αφελώς σε μια επικίνδυνη στρατηγική ήττας και υποχώρησης, είναι κάτι περισσότερο...

ΜΗΠΩΣ, ΣΤΗ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ, ΕΙΔΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΦΛΥΤΖΑΝΙ;

Αθανασίου Χούπη 

Στο τέλος μιας δύσκολης μέρας, πήρε το μάτι μου, στο δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού διαύλου που μας κάνει τη χάρη καθημερινά, να μας ενημερώνει για τη ¨Σκέψη του Ερντογάν¨, μια κάρτα, με απόσπασμα δήλωσης ενός κυρίου, ονόματι Βίκτωρα Παπαδόπουλου. Διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, αναγραφόταν στο κάτω μέρος της οθόνης, με τη διευκρίνηση ότι ρεπορτάζ της ΕΡΤ ήταν η πηγή του αποσπάσματος. 

Πηγαίνοντας στο ΕΡΤ NEWS, λοιπόν, είδα το πλήρες ρεπορτάζ και έφριξα, στην κυριολεξία, για μια σειρά λόγων!! 

Ο πρώτος ήταν η έκδηλη προσπάθειά του εν λόγω κυρίου, φυσικά κατ΄ εντολήν του Προέδρου της Κύπρου, να αναβαθμίσει έναν «επικοινωνιακό καφέ» (¨ντιβάνι¨ στην καθομιλουμένη της Τουρκίας), σε «συζήτηση με ουσία»!!...  Έναν καφέ που συνέβαλε, τα μάλα και αποκλειστικά, στην επείγουσα και αναγκαία, για το καθεστώς της Τουρκίας, ωραιοποίηση του προφίλ του ηγέτη της. Του προσφέραμε δωρεάν, τη συγκεκριμένη υπηρεσία, λίγες ώρες μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ. Την ώρα που τα νέα από την Ουάσιγκτον, οι ανακοινώσεις Τραμπ, για τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τη νέα αμερικανική διοίκηση, έστελναν σαφή μηνύματα στη χώρα που κατέχει το 40% της Κύπρου, εδώ και μισό αιώνα. Στη χώρα που διατηρεί στρατεύματα κατοχής στη Βόρεια Συρία, στο Βόρειο Ιράκ, στο Αρτσάχ, κατά δήλωσή του ίδιου του Ερντογάν, καθώς και μισθοφόρους του ISIS και της Αλ Κάιντα στη Λιβύη.

Ελληνικές πληροφορίες κατά της Τουρκίας

Ελληνικές πληροφορίες κατά της Τουρκίας

Σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση τα εμπλεκόμενα μέρη γνωρίζουν από πριν τι επιδιώκουν και τι ελιγμούς και παραχωρήσεις μπορούν να κάνουν για να πετύχουν τον σκοπό τους. Όλοι γνωρίζουν,εκτός από την ελληνική κυβέρνηση που, καθώς δεν θέτει καμιά απαίτηση στην Τουρκία, η μόνη παραχώρηση που μπορεί να γίνει πάνω στην  εθνική κυριαρχία . Μια σοβαρή ελληνική κυβέρνηση θα έθετε τις παρακάτω οδηγίες στην Τουρκία στα πλαίσια των διμερών διαπραγματεύσεων, κάτι που θα μπορούσε να κάνει και η σημερινή δεν έπασχε από το σύνδρομο της υποτέλειας. Συγκεκριμένα:

1.  Επιστροφή της Ίμβρου και της  Τενέδου επειδή η Τουρκία ουδέποτε εφάρμοσε το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λοζάνης που προβλέπει ειδική διοικητική οργάνωση.

2.  Αποζημίωση  για τις ζημιές που υπέστη  η Ομογένεια της Κωνσταντινούπολης  από τις βιαιοπραγίες του Σεπτεμβρίου του 1955 (οι ελάχιστες αποζημιώσεις που δόθηκαν τότε φορολογήθηκαν με 100%, με συνέπεια να μη γίνει τίποτα στα χέρια των δικαιούχων).

3. Επίσημη  ακύρωση του  Τούρκο -Λιβυκού μνημονίου  που δεν έχει, εξάλλου, επικυρωθεί από τη Λιβύη.

4.  Απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων Κατοχής από την  Κύπρο  και  αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας , ως προϋπόθεση για να προχωρήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Άγκυρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

5. Α πόσυρση της τουρκικής στρατιάς του Αιγαίου  στην ενδοχώρα της Τουρκίας γιατί αποτελεί απειλή για τα ελληνικά νησιά.

6.  Κατάργηση του  casus belli .

7. Άνοιγμα και λειτουργία της  Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

8. Επαναφορά της  Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας  στο μουσειακό καθεστώς που είχαν.

Γεωπολιτικές Ανατοποθετήσεις - Η εκλογή ΤΡΑΜΠ - Ελληνοτουρκικά

Στις "Αντιθέσεις" μια μεγάλη συζήτηση για τους πολιτικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς , στρατιωτικούς και γεωπολιτικούς ανασχηματισμούς σε συνθήκες παγκόσμιας αβεβαιότητας και μετασχηματισμών, σε ένα ασταθές υπαρξιακά μέλλον για τις κοινωνίες 

-Η Ευρώπη ανάμεσα στο δίπολο γεωστρατηγικών παικτών ισχύος, η πολυεπίπεδη κρίση της Δύσης και οι αμφιθυμίες του πολυπολικού αναδυόμενου κόσμου

- Τι σηματοδοτεί η αλλαγή διοίκησης στις ΗΠΑ και ποιες οι προεκτάσεις στα μεγάλα γεωστρατηγικά πεδία και τις μεγάλες περιφερειακές συγκρούσεις σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή , τι διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο 

- Η σύγκρουση με την Ρωσία στην Ευρωπαϊκή ήπειρο στον καιρό του Τραμπ. Πώς οι ΗΠΑ θα επιδιώξουν να κατοχυρώσουν θεσμικά ό,τι κέρδισαν μέχρι τώρα στην Ευρώπη, τι συμβαίνει με τα BRICS και η βαθύτερη αναμέτρηση ΗΠΑ- Κίνας

«Ο κ.Γεραπετρίτης συζητά κυριαρχικά δικαιώματα και εδαφική κυριαρχία της χώρας»!

«Μα τι συζητάμε με την Τουρκία»; 

Η κυβέρνηση μπορεί να μας καθησυχάζει αλλά η Δρ Κέρη Μαυρομμάτη στη συνέντευξη της στο militaire channel είναι κατηγορηματική:

 «Ο κ.Γεραπετρίτης συζητά κυριαρχικά δικαιώματα και εδαφική κυριαρχία της χώρας»!

Δεν κάνει εκτιμήσεις η κυρία Μαυρομμάτη. Παρουσιάζει συγκεκριμένα ντοκουμέντα που υποστηρίζουν όσα σοβαρά καταγγέλει. Εξηγεί πως η Τουρκία έχει ήδη προετοιμαστεί για τον «διάλογο» και σε ποια σημεία η Ελλάδα δεν αντέδρασε και συνεχίζει να είναι αδρανής δίνοντας έτσι στην Άγκυρα «χώρο». Μόνο που αυτό κοστίζει πολύ στα εθνικά συμφέροντα.

Δείτε τι λέει και τι ντοκουμέντα παρουσιάζει η Δρ Κέρη Μαυρομμάτη.

το ΕΛΙΑΜΕΠ γνωρίζει...

Νίκος Παστελάκος

Στην χώρα μας έχουμε μια οργάνωση που ονομάζεται ΕΛΙΑΜΕΠ, στην οποία Γενική Διευθύντρια είναι η κα Μαρία Γαβουνέλη, Καθηγήτρια Νομικής στο ΕΚΠΑ. Με τις συχνές παρεμβάσεις μελών της οργάνωσης αυτής στον δημόσιο βίο της χώρας μας, παίρνουμε, εμείς οι ανίδεοι γηγενείς, μια γεύση από τις κλειστές συναντήσεις Γεραπετρίτη και Φιντάν. 

Φαίνεται ότι το ΕΛΙΑΜΕΠ, γνωρίζει περισσότερα για τις συζητήσεις αυτές από τα μέλη της Κυβερνήσεως, τα κόμματα και την ίδια την Βουλή των Ελλήνων. Η ως άνω κυρία συνέκρινε τις διαπραγματεύσεις για την αιγιαλίτιδα ζώνη μας (!!!!!) με την τιμή αγοράς κάποιων κιλών πατάτας από την Λαϊκή Αγορά της γειτονιάς μας (!!). 

Αυτές δεν είναι φράσεις ή λέξεις που ξεφεύγουν, εν τη ρύμη του λόγου, από μια Καθηγήτρια του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου. Δυστυχώς στις κλειστές συναντήσεις των δύο Υπουργών Εξωτερικών, συζητούνται όχι μόνο θέματα καθορισμού της ΑΟΖ, στο Αιγαίο και τη Ν.Α. Μεσόγειο, αλλά θέματα ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ της χώρας μας. 

Όπως άλλωστε δήλωσε η ως άνω κυρία σε συνέντευξη στην ΕΡΤ, μπορεί να διαπραγματευτούμε με την γείτονα χώρα το ΜΟΝΟΜΕΡΕΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ μας (σύμφωνα με τους κανόνες του Δικαίου της Θάλασσας) , των ορίων της αιγιαλίτιδας ζώνης μας, δηλαδή των χωρικών υδάτων μας, σε 8 ή 9 μίλια, αντί των 12. Τα ίδια και για τον εναέριο χώρο μας.(!!!) 

Δηλαδή, μας ζητούν, εμείς οι ίδιοι, να παραβούμε τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, θέτοντας προς διαπραγμάτευση, ΜΟΝΟΜΕΡΕΣ μας δικαίωμα, γεγονός που θα οδηγήσει και σε οριοθέτηση μικρότερης ΑΟΖ από την διεθνώς προβλεπόμενη για την χώρα μας. 

Επίσης, μας ζητούν, εμείς οι ίδιοι να παραβιάσουμε την Συνθήκη της Λωζάννης, που ορίζει για τα μη ρητώς κατονομαζόμενα νησιά πέραν των 3 μιλίων από τις Μικρασιατικές ακτές, ότι ρητώς ανήκουν στην Ελλάδα, καθώς και την Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας, που ορίζει ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα, έχουν αποκλειστική οικονομική ζώνη και το Αιγαίο Πέλαγος δεν ονομάζεται Θάλασσα των Νήσων όπως με δόλο το ονομάζουν οι Τούρκοι.

Θέλω να ελπίζω ότι τελευταία στιγμή θα έλθουν οι υπεύθυνοι των συζητήσεων στα συγκαλά τους, γιατί νέα εθνική τραγωδία, μετά την Μικρασία και την Κύπρο, δεν αντέχει ο τόπος....

Ο κύριος Μολυβιάτης θυμάται

Μανώλης Κοττάκης Απρ 06, 202

Από το 1999 έως σήμερα έχουν περάσει 22 ολόκληρα χρόνια

Και από το 1996 που η Ελλάς απεδέχθη την αμφισβήτηση της κυριαρχίας της στα Ίμια από τους Τούρκους, 25 χρόνια. 

Τουλάχιστον δύο γενιές νέων Ελλήνων δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τι συζητάμε κάθε φορά που ανοίγει θέμα συζήτησης για τις «συνοριακές διάφορές και τα συναφή θέματα» που αναγνώρισε η kυβέρνηση Σημίτη στο Ελσίνκι ή για «τα νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο» που αποδέχθηκε ο πρώην πρωθυπουργός στην Μαδρίτη κατ απαίτησιν της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαντλίν Ολμπράιτ (όπως αποκαλύπτει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στην διήγηση του στον Αλέξη Παπαχελά).

 Για τις νέες γενιές τα συγκλονιστικά αυτά γεγονότα είναι τόσο μακρινά όσο για την δική μας -πιτσιρικάδες ήμασταν- η τραγωδία της Κύπρου και η αποκατάσταση της Δημοκρατίας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Με την πάροδο του χρόνου φθίνει άλλωστε και η μνήμη των πρωταγωνιστών. Ο ίδιος ο Σημίτης στο άρθρο του στα «Νέα» για το Ελσίνκι υποστηρίζει ότι η παράδοση παραλαβή του Μεγάρου Μαξίμου στον Κώστα Καραμανλή μετά τις εκλογές του 2004 έγινε παρουσία του Υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη. Στο όνειρο του, ίσως!

Να θυμίσουμε λοιπόν τα γεγονότα. Τόσο η Μαδρίτη το 1997 όσο και το Ελσίνκι το 1999 ήταν η αναγνώριση -δια της υπογραφής της Ελλάδος- των διεκδικήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο. Έχω συζητήσει κατ’ επανάληψιν με τον 92 χρόνο σήμερα Πέτρο Μολυβιάτη -ο οποίος σε αντίθεση με τον κύριο Σημίτη θυμάται πολύ καλά τα πάντα- τις επιπτώσεις των συμφωνιών αυτών και με την άδεια του αποδίδω το νόημα των συνομιλιών μας.

Δύο είναι οι αποφάσεις του Ελσίνκι που αφορούν την Ελλάδα: η πρώτη είναι η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Επιτυχία μεν αλλά συναρτάτο με την αποδοχή του σχεδίου Αννάν από την Κύπρο. Εάν αυτό δεν συνέβη, τελικώς κατά βάση οφείλεται στο δίδυμο Τάσσου Παπαδόπουλου – Κώστα Καραμανλή . Η δεύτερη αφορά την αναγνώριση της Τουρκίας ως υποψήφιας χώρας για ένταξη στην ΕΕ. Κάτι που η γείτων επιδίωκε από το 1963 και επέτυχε 36 χρόνια μετά το 1999 επί κυβερνήσεως Σημίτη! Όπως μου είπε σε ανύποπτο χρόνοο Πέτρος Μολυβιάτης «αυτή ήταν και η καλύτερη, αν όχι η μοναδική ευκαιρία για την Ελλάδα να αποσπάσει ισχυρό αντάλλαγμα για να δώσει την συγκατάθεση της όπως πχ το αυτονόητο ότι οι υποψήφιες χώρες θασέβονταιτην εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα των μελών της ΕΕ!

ΤΟ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΠΕΝΘΟΣ» ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΕΜΑΛ ΑΤΑΤΟΥΡΚ...

Του Γιάννη Κιουλέκα

Σαν σήμερα  το 1938 πέθανε ο Μουσταφά Κεμάλ, ο ιδρυτής του σύγχρονου τουρκικού κράτους που στηρίχθηκε στην ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ των Χριστιανικών ιστορικών εθνών σε Αν. Θράκη & Μικρά Ασία : Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων...

Ο κεμαλισμός υπήρξε το ανώτατο στάδιο του νεοτουρκισμού ολοκληρώνοντας την περίοδο 1919-1922 την γενοκτονία των Ελλήνων που ξεκίνησαν οι νεότουρκοι "σύναγωνιστές" του μ. κεμάλ στην Αν. Θράκη & Δυτική Μικρά Ασία το 1914]

Φοβερή σύμπτωση, φάρσα της Ιστορίας με προφανή συμβολισμό, είναι ότι ο απηνής διώκτης των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου, ο Μουσταφά Ριζά, γνωστός ως Κεμάλ Ατατούρκ, απεβίωσε στις 10 Νοεμβρίου του 1938. Μία ημέρα δηλαδή μετά τη Νύχτα των Κρυστάλλων στη ναζιστική Γερμανία. Λες και περίμενε την έμπρακτη διαδοχή του στις θηριωδίες για να κλείσει τον κύκλο του. 

Εντυπωσιακό όμως είναι ότι τον θρήνησε με εγκωμιαστικό κείμενο και εν ονόματι του ελληνικού έθνους ο «υπερπατριώτης», ο «μέγας εθνάρχης» Ιωάννης Μεταξάς, σε συλλυπητήριο τηλεγράφημά του προς την τουρκική κυβέρνηση:

«Yπό το κράτος της πλέον οδυνηράς συγκινήσεως, η Βασιλική Κυβέρνησις, ο Ελληνικός Λαός και εγώ συμμεριζόμεθα το εθνικόν πένθος όπερ πλήττει τόσον βαρέως την φίλην και σύμμαχον Τουρκίαν. Εν τη σκληρά ταύτη δοκιμασία η σκέψις απάσης της Ελλάδος στρέφεται προς το ευγενές φίλον έθνος, δια να εκφράση την βαθυτάτην αυτής συμπάθειαν. 

Αποτίουσα φόρον τιμής εις την μνήμην του περιφανούς αρχηγού, του γενναίου στρατιώτου, του πεφωτισμένου αναμορφωτού της Τουρκίας, η Ελλάς ουδέποτε θα λησμονήσει ότι ο πρόεδρος Κεμάλ Ατατούρκ υπήρξε ο κύριος θεμελιωτής της ελληνοτουρκικής συνεννοήσεως και ότι εσφυρηλάτησε τους δεσμούς της αδιαλύτου φιλίας, ήτις ενώνει τις δύο χώρες μας εν τω κοινώ ιδεώδες της ειρηνικής συνεργασίας. Θα διατηρήσει πιστώς την συγκεκινημένην ανάμνησιν του μεγάλου εκλιπόντος, του οποίου το κραταιόν έργον θα κατευθύνη διά παντός τας τύχας του ευγενούς τουρκικού έθνους» 

Όσο κι αν προσπαθήσει κανείς να δικαιολογήσει το κείμενο αυτό μέσα από το κλίμα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης στη δεκαετία του '30, οι εκφράσεις του είναι επαίσχυντες και σοκαριστικές. Διότι, ένα τυπικό κείμενο συλλυπητηρίων θα μπορούσε να έχει γραφτεί εντελώς διαφορετικά και κυρίως να μην αποπνέει θαυμασμό και ευγνωμοσύνη προς έναν μακελλάρη που κατέσφαξε λαούς της Ανατολίας και αφάνισε τον μικρασιατικό ελληνισμό. Και, βέβαια, είναι ασυγχώρητο ότι διατυπώθηκε από τον Ιωάννη Μεταξά εν ονόματι και ερήμην του μαρτυρικού ελληνικού έθνους, το οποίο παρουσιάζεται σαν ψυχασθενής να αποτίει «φόρον τιμής» στον βασανιστή του με «πιστώς συγκεκινημένην ανάμνησιν».

Είχε προηγηθεί βεβαίως η πρόταση του Ελευθερίου Βενιζέλου για απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στον Κεμάλ και είχε ήδη αναρτηθεί από το 1934 η αναμνηστική πλάκα στη Θεσσαλονίκη, έξω από το σπίτι όπου υποτίθεται πως γεννήθηκε. 

Το πράγμα όμως δεν σταμάτησε εκεί. Η κυβέρνηση Μεταξά, μετά την άρνηση του τότε ιδιοκτήτη να πουλήσει το οίκημα στον Δήμο Θεσσαλονίκης, προχώρησε στην υποχρεωτική απαλλοτρίωσή του και σε δωρεά προς το τουρκικό κράτος ενημερώνοντας με επίσημη επιστολή τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ισμέτ Ινονού. Την δε επομένη του θανάτου του Μουσταφά Κεμάλ, στις 11/11/1938, το Δημοτικό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης έλαβε την απόφαση να μετονομάσει την οδό Αποστόλου Παύλου σε «Κεμάλ Ατατούρκ». 

Λάβρος Ροζάκης κατά υπερπατριωτών

🎯 Μετά τη Θεοδώρα Μπακογιάννη ο ένας και μοναδικός, αυτός ο απόλυτος «γκουρού» που έχει δικαίωμα να ερμηνεύει το διεθνές δίκαιο και να καθορίζει τη στάση μας στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι ο Χρ. Ροζάκης.

Αυτά να τα μάθετε καλά, γιατί όποιος έχει διαφορετική επιστημονικά τεκμηριωμένη θέση με βάση το διεθνές δίκαιο και την UNCLOS III είναι:

1. Υπερπατριώτης

2. Λαϊκιστής

3. Εθνικιστής (Σωβινιστής ήθελε μάλλον να πει αλλά δε γνώριζε την έννοια της λέξης).

Διαβάστε το τελευταίο άρθρο του 8.11.2024 | Πηγή: Dnews

Λάβρος Ροζάκης κατά υπερπατριωτών

«Είναι ο βασικός λόγος που ως τώρα δεν έχει κατορθωθεί η επίλυση των προβλημάτων με την Τουρκία»

Έξω από τις ιδεολογικές αγκυλώσεις μας, τα 6 ν.μ. αποτελούν μια ρεαλιστική αντιμετώπιση, εάν ειλικρινά επιθυμούμε την επίλυση της θαλάσσιας διαφοράς με την Τουρκία με ειρηνικό τρόπο», τονίζει με συνέντευξή του στο Dnews ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών λίγο πριν την συνάντηση Γεραπετρίτη-Φιντάν.

Ο Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστος Ροζάκης, πρώην υφυπουργός Εξωτερικών (επί πρωθυπουργίας Σημίτη) και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εκφράζει σταθερά και με θάρρος τις θέσεις του για την εξωτερική πολιτική, για τις οποίες επικρίνεται σταθερά και με εμπάθεια από εθνικιστικούς και λαϊκιστικούς κύκλους.

Στη συνέντευξη του στο Dnews εξηγεί γιατί δεν αναμένει πρόοδο στα ελληνοτουρκικά παρά την επικείμενη συνάντηση Γεραπετρίτη-Φιντάν και την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Άγκυρα στις αρχές του 2025: Οι «υπερφίαλες ελληνικές διεκδικήσεις», η επιρροή των υπερπατριωτών, η έλλειψη ενημέρωσης της κοινής γνώμης για τις «πραγματικές διαστάσεις των προβλημάτων με την Τουρκία» δημιουργούν, κατά την εκτίμησή του, συνθήκες παράτασης της απραξίας και της ακινησίας.

ΝΤΡΑΠΗΚΕ ΚΑΙ Η ΝΤΡΟΠΗ!!!!!

Του Κώστα Πικραμένου

ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ... χωρις πίξελ!

Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ (ΕΡΝΤΟΓΑΝ)

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΒΕΖΙΡΗΣ (Χ. ΦΙΝΤΑΝ, Ο ΜΙΤατζής)

Ο ΒΑΛΗΣ ΤΟΥ ΓΙΟΥΝΑΝΙΣΤΑΝ (Μητσοτάκης)

Ο ΒΑΛΗΣ ΤΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΑΣ (Ράμα - Αrnavutluk στα Τουρκικά)

Ο ΒΑΛΗΣ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ (Χριστοδουλίδης)

Αν νομίζετε οτι ΚΑΝΩ ΧΙΟΥΜΟΡ κοιμάστε ΟΡΘΙΟΙ!!!!

Ετσι τους βλέπουν το δίδυμο των Νεο-Οθωμανών και στην φωτογραφία βλέπεται ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ που δίνουν και οι ΤΡΕΙΣ στα ΦΙΡΜΑΝΙΑ του Σουλτάνου...

ΥΓ: Η Ξανθιά πίσω απο την Μητσοτάκη είναι η Άννα Μαρία Μπούρα (διπλωματ. γραφείο Μαξίμου) που μαζί με την Αλεξ. Παπαδοπούλου "τρέχουν τα κανάλια επικοινωνίας" με τους Τούρκους ελέω Γεραπετρίτη!

Τουρκικό τσουνάμι διεκδικήσεων πίσω από τις θαλάσσιες ζώνες του Αιγαίου

Το φέσι στον ελλαδοτουρκικό διάλογο και στο Κυπριακό, η τουρκική μέγκενη και η αλλαγή της Λωζάννης

Γιάννος Χαραλαμπίδης*

Τους διαλόγους στα Ελλαδοτουρκικά και στο Κυπριακό θέλει να βάλει η Τουρκία κάτω από το δικό της φέσι, στην πρακτική εφαρμογή της διπλής διχοτόμησης. Μπορεί μεν ο Πρόεδρος να είδε στις ΗΠΑ τον απερχόμενο πλανητάρχη, αλλά η τουρκική πολιτική παραμένει η ίδια. Δηλαδή, ακόμη και αν συγκληθεί Πενταμερής ή Τετραμερής, τόσο η Άγκυρα όσο και ο Τατάρ δεν έχουν πρόθεση ν’ αλλάξουν τη διχοτομική τους πολιτική, ως το προηγούμενο στάδιο της πλήρους τουρκοποίησης. Άλλωστε, ο Τούρκος Πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας στις 29 Οκτωβρίου, ημέρα της εθνικής εορτής της χώρας του, αναφέρθηκε στον «Αιώνα της Τουρκίας», που ξεκινά από τα Βαλκάνια και περνά στο Αιγαίο, στην Κύπρο και στη Συρία. Φτάνει ώς τις τουρκογενείς χώρες και τους Ουιγούρους της Κίνας, ενώ από την άλλη πλευρά του χάρτη αγκαλιάζει τη Σομαλία και πέραν αυτής, τη Λιβύη, καθώς και άλλα αφρικανικά κράτη.
Πώς η Τουρκία ανοίγει τη βεντάλια τής αναθεωρητικής της πολιτικής από την Θράκη ώς την Κύπρο

Η μειονότητα

Αυτή η αναθεωρητική πολιτική δεν καλύπτει μόνο την Κύπρο και τις συνομιλίες που Αθήνα και Λευκωσία προσδοκούν να αρχίσει εκ νέου, αλλά και τον ελλαδοτουρκικό διάλογο, που βρίσκεται σε εξέλιξη. Στο πλαίσιο αυτού του διαλόγου αναμένεται η συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών της Τουρκίας και της Ελλάδας στις 8 Νοεμβρίου, στην Αθήνα. Η μεν Ελλάδα ισχυρίζεται ότι το μόνο θέμα προς συζήτηση είναι αυτό της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, η δε Τουρκία προκαλεί τσουνάμι διεκδικήσεων, που αποτυπώνεται στις δημόσιες τοποθετήσεις του Χακάν Φιντάν, ο οποίος τα θέτει όλα στα τραπέζι. Μεταξύ άλλων και τα εξής:

Πρώτο, την τουρκική μουσουλμανική μειονότητα, όπως την αποκαλεί, όχι μόνο της Θράκης, αλλά και μια άλλη, αποτελούμενη, όπως λένε οι Τούρκοι, από 6 χιλιάδες Έλληνες Μουσουλμάνους που ζουν στην Κω και στη Ρόδο και δεν περιλαμβάνονται στη Συνθήκη της Λωζάννης, διότι τότε, το 1923, ήταν κάτω από ιταλική κυριαρχία. Συναφώς, η Άγκυρα εγείρει ζητήματα εκλογής του Μουφτή, συντήρησης και ανοικοδόμησης νέων τζαμιών και τουρκικής εκπαίδευσης. Και εντάσσει τα ζητήματα αυτά στο πλαίσιο των δικαιωμάτων της τουρκικής - όπως την χαρακτηρίζει – μειονότητας, τα οποία η Ελλάδα παραβιάζει και καταπατεί.

Διχοτόμηση Αιγαίου

Δεύτερο, το θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Ήδη η Τουρκία έχει δείξει τα δόντια της με NAVTEX, τις οποίες έχει εκδώσει στις 18 Οκτωβρίου, τόσο στην περιοχή της Κάσου, όπου ισχύει η υπογραμμένη ΑΟΖ Ελλάδας και Αιγύπτου, όσο και στις θαλάσσιες περιοχές Χίου - Λέσβου, Λέσβου - Σάμου. Συν του ότι δεν αποδέχεται την ΑΟΖ του Καστελορίζου, της Ρόδου και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πρόσθετα, αμφισβητεί την κυριαρχία της Ελλάδας σε αριθμό νησιών, με απώτερο στόχο:

 1. Τη διχοτόμηση του Αιγαίου στον 25ο Μεσημβρινό. 

Γ. Αϋφαντής : Οι αποζημιώσεις στο διεθνές δίκαιο δεν είναι ντεκόρ

Ελληνοτουρκικά : " Σχέδιο παραχωρήσεων κατευνασμού, με αβέβαιο ήρεμο κλίμα" 

Ο πρέσβης ε.τ Γιώργος Αϋφαντής, μιλώντας για την παρουσία του Γερμανού Προέδρου στην Ελλάδα, θυμίζει με νόημα στον 98.4 πως οι αποζημιώσεις για εγκλήματα πολέμου και καταστροφές σε μια χώρα από αυτά, δεν είναι εγγεγραμμένα στο διεθνές δίκαιο απλά για ντεκόρ.

 Μιλώντας για το πλέγμα των ελληνοτουρκικών επαφών και το Κυπριακό, υπήρξε καταιγιστικός στους χαρακτηρισμούς του, υποστηρίζοντας πως επιστημονικές δεξαμενές σκέψης στην Ελλάδα, έχουν αναλάβει ρόλο ανεπίσημου συνομιλητή με την Τουρκία, για την διαμόρφωση ενός σχεδίου συμφωνίας, με παραχωρήσεις κατευνασμού, με αντίτιμο μία διακήρυξη περί ήρεμων νερών , που σε τίποτα όμως δεν θα δεσμεύει την Τουρκία να επανέλθει δριμύτερη και με νέες απαιτήσεις. 

Μάλιστα αναρωτήθηκε , αν θα τολμήσει η ελληνική πολιτική σκηνή που δεν φαίνεται να έχει διαφοροποιήσεις, να "σερβίρει" τυχόν απόσυρση του casus belli που είναι εκ προοιμίου παράνομη απειλή προς μια χώρα και στο δικαίωμα της σε θέματα κυριαρχίας, ως μεγάλη επιτυχία.

 "Αν συμβεί" είπε, " θα πρέπει να παραδεχτούν στον ελληνικό λαό, πως υποχώρησαν σε θέματα σκληρής κυριαρχίας σε θάλασσα και αέρα, έναντι μια απόσυρσης παράνομης απειλή πολέμου ακριβώς για αυτά τα δικαιώματα κυριαρχίας μας, που μάλιστα σε τίποτα δεν θα εμποδίσει την Τουρκία να επανέλθει με νέες απειλές και απαιτήσεις για νέες παραχωρήσεις"

Υπάρχει ήδη “πτώμα” και αποδεδειγμένη πρόθεση νέου εθνικού “εγκλήματος

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Η προ ημερών ευθεία κριτική του Αντώνη Σαμαρά στην πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη στα εθνικά θέματα, συνέχεια αντίστοιχης κριτικής και από τον Κώστα Καραμανλή, τείνει να διαμορφώσει το πλαίσιο μίας εσωκομματικής αντιπολίτευσης στη ΝΔ. Όπως έδειξαν και ερωτήσεις γαλάζιων βουλευτών το προηγούμενο διάστημα, το φάσμα της κριτικής επεκτείνεται και σε ζωτικής σημασίας οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που έχουν γονατίσει μικρομεσαία στρώματα.

Μπορεί το ζήτημα να έχει μία ενδοπαραταξιακή πτυχή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για στενό παίγνιο πολιτικού ανταγωνισμού. Οι δύο πρώην πρόεδροι της ΝΔ και πρωθυπουργοί δεν λειτουργούν σαν δελφίνοι. Το γεγονός ότι έχουν φτάσει στο σημείο να ανοίξουν δημοσίως μέτωπο με την τωρινή ηγεσία οφείλεται στην εδραιωμένη πεποίθησή τους, όχι μόνο ότι αυτή έχει αλλοιώσει την ιδεολογικοπολιτική φυσιογνωμία της παράταξης, όχι μόνο ότι πολιτεύεται κατά τρόπο που υπονομεύει αφενός την κοινωνική συνοχή (ακρίβεια), αφετέρου τους θεσμούς (υποκλοπές και Τέμπη). Επιπροσθέτως, είναι εμφανής η ανησυχία τους ότι το δίδυμο Μητσοτάκης-Γεραπετρίτης μεθοδεύουν διευθετήσεις στα ελληνοτουρκικά, οι οποίες θίγουν ζωτικά εθνικά συμφέροντα.

Η ανησυχία τους για τα ελληνοτουρκικά δεν είναι αβάσιμη. Μπορεί προς το παρόν να μην υπάρχει υπογραφή της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε κάποια συμφωνία με την Άγκυρα, την οποία μπορούν να επικαλεστούν για να διαχωρίσουν και θεσμικά τη θέση τους από την ομάδα Μητσοτάκη, αλλά υπάρχουν σημαντικές αποχρώσες ενδείξεις, με τις οποίες δεν θα ασχοληθώ σ’ αυτό το άρθρο, επειδή ακόμα είναι ενδείξεις, έστω και αποχρώσες.


Εκτός από αυτές, όμως, υπάρχουν και δύο γεγονότα, τα οποία από μόνα τους συνιστούν βαρύτατες εθνικές υποχωρήσεις στα ελληνοτουρκικά. Μπορεί ο όρος να ακούγεται βαρύς, αλλά –όπως θα αποδείξω στη συνέχεια– είναι αυτός που περιγράφει με ακρίβεια τις συγκεκριμένες πράξεις στα ελληνοτουρκικά. Το πρώτο είναι το νομοσχέδια για τα μικρονήσια, στο οποίο υπάρχει μία ένδειξη υπαναχώρησης, άρα το έγκλημα δεν έχει συντελεσθεί. Το δεύτερο είναι το επεισόδιο στην Κάσο, όπου έχουμε και “πτώμα”.

Ελληνοτουρκικά: Μικρονήσια και ΑΟΖ

ΓΡΙΒΑΣ: Η Ελλάδα συζητά τη μετατροπή της σε γεωπολιτικό φάντασμα

Η συζήτηση με την Τουρκία επί θεμάτων σκληρής κυριαρχίας όπως είναι το μονομερές δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, συνιστά πράξη συνθηκολόγησης και γεωπολιτικού ακρωτηριασμού.

Στήν γραμμή Σημίτη ὁ κ. Γεραπετρίτης

Ταυτόσημη μέ τήν δήλωση τοῦ πρώην Πρωθυπουργοῦ γιά τά Ἴμια ἡ δήλωσις τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν γιά τήν Κάσο – Ἐμμονή στό δόγμα νά μήν ἐνοχλοῦμε τίς ΗΠΑ ὅταν ἔχουν πόλεμο – Ὁ δεδομένος σύμμαχος εἶναι ὁ ζημιωμένος σύμμαχος

ΟΙ ἑλληνο-τουρκικές κρίσεις πού συνήθως ὁδηγοῦν σέ ἑλληνο-τουρκικές προσεγγίσεις ἔχουν εἰδικά χαρακτηριστικά καί ἐπηρεάζονται, πυροδοτοῦνται συνήθως, ἀπό τήν διεθνῆ κατάσταση. Ἐν ὀλίγοις, ὅταν ὑπάρχουν προβλήματα ὅπως πόλεμοι ἤ γενικώτερες κρίσεις τήν περιοχή μας, οἱ Ἀμερικανοί καταλαμβάνονται ἀπό βιασύνη νά κλείσουν ἐκκρεμότητες ὅπως τά ἑλληνο-τουρκικά.Τοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου

Εἶπε μίαν ἀλήθεια ὁ κ. Γεραπετρίτης, ἡ ὁποία ὅμως δέν εἶναι εὔκολα κατανοητή ἀπό ὅσους δέν γνωρίζουν τό παρασκήνιο τῶν προηγούμενων ἑλληνο-τουρκικῶν κρίσεων. Εἶπε μετά τά γεγονότα τῆς Κάσου: «Στό παρελθόν, θά προέκυπτε κρίση, καί αὐτό θά ὁδηγοῦσε σέ ὑπαναχώρηση τῆς δικῆς μας πλευρᾶς, ἐνῷ τώρα πού ἀποφύγαμε τήν ἔνταση, κερδίσαμε καί δέν ὀπισθοχωρήσαμε σέ τίποτα». Εἶναι μία δήλωσις ἀνάλογη ἐκείνης τοῦ Κώστα Σημίτη λίγες ἡμέρες μετά τά Ἴμια, ὅταν ὁ τότε Πρωθυπουργός δικαιολόγησε τήν ἐθνική ὑποχώρησή του, λέγοντας ὅτι «ἀποφύγαμε τόν πόλεμο».

Εἶχε προηγηθεῖ, λίγες ὧρες μετά τήν ὑποχώρησή μας στά Ἴμια, ἡ περίφημη φράσις «εὐχαριστοῦμε τούς Ἀμερικανούς», ἡ ὁποία ἐπεκρίθη δεόντως, ἀλλά οὐδέποτε ἀξιολογήθηκε δεόντως, ἄν καί εἶναι μία φράσις κλειδί γιά τήν κατανόηση τῶν ἑλληνοτουρκικῶν κρίσεων ἐν γένει. Ἐν ὀλίγοις οἱ Ἀμερικανοί ἐνδιαφέρονται γιά «ἤρεμα νερά» στό Αἰγαῖο, στίς περιόδους κατά τίς ὁποῖες ἔχουν ἄλλα μέτωπα ἀνοικτά καί θέλουν νά ἀποτρέψουν μίαν ἀκόμη ἐμπλοκή, ἰδιαίτερα ἄν εἶναι μεταξύ κρατῶν μελῶν τοῦ ΝΑΤΟ. Συμμάχων τους δηλαδή. Κατά τοῦτο τά γεγονότα τῆς Κάσου τοποθετοῦνται στό ἴδιο πλαίσιο μέ τήν κρίση τοῦ Μαρτίου τοῦ 1987 καί μέ τά γεγονότα τῶν Ἰμίων, ἐνῷ οἱ κρίσεις στόν Ἕβρο καί στό Αἰγαῖο τό 2020 ἦσαν τελείως διαφορετικές περιπτώσεις.

Τό 1987 ὁ Ψυχρός Πόλεμος ὁδηγεῖτο στό τέλος του, ὁπότε ἦταν σημαντικό γιά τούς Ἀμερικανούς νά διατηρεῖται ἡ εἰκόνα τοῦ ΝΑΤΟ ὡς συμπαγοῦς ὀργανισμοῦ. Ἐνδεχομένη ρωγμή στήν Συμμαχία θά μποροῦσε νά ἔχει συνέπειες στήν διαμόρφωση τῶν στρατηγικῶν ἰσορροπιῶν στήν νέα τάξη πραγμάτων πού ἐκείνη τήν ἐποχή καθορίζετο. Ἦταν ἐπεῖγον λοιπόν νά δημιουργηθοῦν συνθῆκες τέτοιες πού θά ἔφερναν Ἑλλάδα καί Τουρκία σέ διαπραγματεύσεις ὑπό τήν σκιά μιᾶς ἀμερικανικῆς ἐπιδιαιτησίας.

Τό 1996 ἡ κρίσις τῆς Γιουγκοσλαβίας εὑρίσκετο στό ἀποκορύφωμα τῆς κλιμακώσεώς της, καί καθώς ὑπῆρχαν ἤδη τά σχέδια ἀναδιαμορφώσεως τοῦ χάρτου τῶν Βαλκανίων ἐθεωρήθη ἐπιβεβλημένο νά ὁδηγηθοῦν ἡ Ἑλλάς καί ἡ Τουρκία σέ διάλογο, ὥστε νά «ἠρεμήσουν τά νερά στό Αἰγαῖο». Ἐκεῖ πλέον ἡ ἀμερικανική διαμεσολάβησις ἦταν ἀπροκάλυπτη διά τοῦ ἐκλιπόντος πλέον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ.

Οι “πατριώτες της φακής” ή η φτηνή απάντηση Μητσοτάκη18/10/2024

EPA/NECATI SAVAS

ΜΙΧΑΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ

O πρωθυπουργός στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την Πέμπτη μετά τη Σύνοδο Κορυφής, επιχείρησε ατυχώς να απαντήσει και στην κριτική που του ασκείται για τους χειρισμούς στα ελληνοτουρκικά. Στις αναφορές του χρησιμοποίησε βαρύτατους χαρακτηρισμούς, οι οποίοι θα κλιμακώσουν την εσωκομματική αντιπαράθεση, ενώ υπέπεσε και σε σοβαρά επικοινωνιακά λάθη.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, στο Μέγαρο Μαξίμου επικρατεί μεγάλη ανησυχία για το ενδεχόμενο γαλάζιοι βουλευτές να καταθέσουν ερώτηση στη Βουλή με αντικείμενο τα ελληνοτουρκικά. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, έχει στείλει εμμέσως πλην σαφώς το μήνυμα στους βουλευτές της συμπολίτευσης πως όποιος υπογράψει τέτοια ερώτηση θα μπει σε “μαύρη λίστα”. Στις δηλώσεις του, πάντως, ο Κ. Μητσοτάκης προσπάθησε προκαταβολικά να βγάλει από το κάδρο της επίθεσής του τον Αντ. Σαμαρά. Επετέθη, όμως, σε όσους του ασκούν κριτική για τους χειρισμούς του και σε όσους “μιλούν για ξεπουλήματα”, φωτογραφίζοντας τον Κ. Βελόπουλο.

Είναι όμως δύσκολο να γίνει κατανοητή πολιτικά μια τέτοια “έκρηξη” από τις Βρυξέλλες, εάν πραγματικός στόχος ήταν η Ελληνική Λύση. Όλοι σχεδόν οι αναλυτές εκτίμησαν ότι στόχος είναι ο Αντ. Σαμαράς και η εσωκομματική αντιπολίτευση, όπως αυτή ασκείται από τους δύο πρώην αρχηγούς της ΝΔ και πρωθυπουργούς. Θύμισε δε, ότι ως πρωθυπουργός, ο Αντ. Σαμαράς «συναντήθηκε με τον κ. Ερντογάν και επί διακυβέρνησής του, με υπουργό Εξωτερικών τον Ευάγγελο Βενιζέλο γινόντουσαν και διερευνητικές επαφές».

Αναφερόμενος σε όσους «κατηγορούν την κυβέρνηση, εμένα, τον υπουργό Εξωτερικών, ότι είμαστε μειοδότες γιατί συζητούμε με την Τουρκία», είπε ότι έχουν ξεπεράσει τα όρια κι ότι φλερτάρουν με τα όρια του λαϊκισμού. Αναρωτήθηκε «πού ήταν όλοι αυτοί οι υπερπατριώτες», για τους οποίους δήλωσε αργότερα ότι υποψιάζεται πως «σε μια πραγματική κρίση θα ήταν οι πρώτοι που θα έβαζαν την ουρά στα σκέλια, όταν προστατεύαμε τα σύνορα της Ελλάδας στον Έβρο». Η αναφορά του, όμως, είναι πολιτικά ακατανόητη και ηθικά μεμπτή. Εάν γνωρίζει κάποιον από αυτούς που του ασκούν κριτική για ενδοτισμό, ο οποίος τότε να είχε πάρει αντίθετη θέση στην προάσπιση του Έβρου, ας τον κατονομάσει. Όλα τα άλλα είναι ρητορείες χωρίς αντίκρισμα.

Ενδιαφέρων παραλληλισμός

Ενδιαφέρουσα ομοιότητα έχουν οι πεποιθήσεις των δύο πρωθυπουργών αφ’ ενός στην κρίση των Ιμίων το 1996, αφ’ ετέρου στην κρίση του Έβρου το 2020. Και στις δυο περιπτώσεις, η ρητορική τους καταφανώς συνέβαλε στο να επιχειρήσει η Τουρκία να δημιουργήσει τετελεσμένα. Ένας παράγοντας, μάλιστα, που ωθεί την Άγκυρα στην ύφεση, πέραν της διεθνούς συγκυρίας, είναι και η επιτυχής αντίσταση της Ελλάδας επί του πεδίου. Αποκλείεται όμως ο πρωθυπουργός να μην έχει ενημερωθεί για κάποιες “λεπτομέρειες” στρατιωτικού περιεχομένου, οι οποίες υπαγόρευσαν την ανάγκη για εξοπλιστικές πρωτοβουλίες.

Τό νά ὑποχωρεῖς δέν σημαίνει ὅτι εἶσαι γενναῖος

Μανώλης Κοττάκης Οκτ 19, 2024

ANTI ἄρθρου μοιράζομαι μαζί σας, σήμερα, τό περιεχόμενο τῆς ὁμιλίας πού ἔκανα στίς 30 Σεπτεμβρίου στό Πολεμικό Μουσεῖο γιά τό Αἰγαῖο μας.

Ταιριάζει ἀπολύτως μέ τίς τρέχουσες ἐξελίξεις.

Δέν ὑπάρχει πιό ἐπίκαιρη στιγμή ἀπό τήν σημερινή γιά τήν διεξαγωγή μιᾶς ἐκδήλωσης γιά τό Αἰγαῖο μας. Καθώς τό Αἰγαῖο εἶναι στό τραπέζι. Βασανίστηκα πολύ μέσα μου ὅλο αὐτό τό διάστημα γιά τό ἄν πρέπει μέ τήν σημερινή μου ὁμιλία νά περιοριστῶ στήν ἐθνική καί πολιτιστική σημασία τοῦ ἀρχιπελάγους μας ἤ καί νά μιλήσω πολιτικά. Γεωπολιτικά. Ἐθνικά.

Καθώς ὅλα ὅσα συμβαίνουν στή γειτονιά μας, καί ἰδιαίτερα στήν διαπραγμάτευση μέ τούς γείτονές μας, εἶναι ἐξόχως ἀνησυχητικά.

Θά σᾶς μιλήσω μέσα ἀπ’ τήν καρδιά μου. Βιωματικά γιά τόν πλοῦτο τοῦ Αἰγαίου, δημοσιογραφικά γιά τήν μεγάλη του γεωπολιτική σημασία καί γιά τά σχέδια ἀνατροπῆς τοῦ status quo εἰς βάρος τῶν ἑλληνικῶν συμφερόντων. Πατριωτικά θέλω νά ἐλπίζω καί ἐθνικά γιά αὐτά πού ἔρχονται, καί πρέπει ὅλοι νά γνωρίζουμε γιά νά τό ἀποτρέψουμε.

Τό Αἰγαῖο μας εἶναι προαιώνια ἑλληνικό ὅσο κι ἄν κάποιοι ἄλλοτε θέλουν νά τοῦ κλέψουν τήν ὀνομασία καί νά τήν μετατρέψουν Turk Aegean κι ἄλλοτε θέλουν νά τήν μετατρέψουν σέ «θάλασσα τῶν νησιῶν».

Ὅποιο βράχο κι ἄν σηκώσεις στό Αἰγαῖο, Ἑλλάδα θά βρεῖς ἀπό κάτω. Ὅποιο νησί καί νά ἐπισκεφτεῖς ξωκλήσι μέ τίς εἰκόνες τῆς Παναγίας καί τοῦ Χριστοῦ θά βρεῖς.

Ἀλλά καί νωρίτερα. Οἱ Οἰνοῦσσες τίς ὁποῖες κάποιοι θέλουν νά ἀμφισβητήσουν ὡς γκρίζα ζώνη ἀναφέρονται στόν Ὅμηρο ὡς ἑλληνικές. Στό κέντρο τοῦ Αἰγαίου μας στήν Ἀντίπαρο θά βρεῖ κανείς μνημεῖα ἀγωνιστῶν τῆς ἐθνικῆς μας ἀντίστασης μέ τή φράση «Ἀνίκα μου τά ψέματα τελείωσαν, θά μᾶς ἐκτελέσουν, νά νά μεγαλώσεις τά παιδιά μας ἑλληνοπρεπῶς». 2.463 ἑλληνικά νησιά ὑπάρχουν στό Αἰγαῖο. Καί γιά ὅσους δέν τό ἔχουν καταλάβει, αὐτά τά νησιά εἶναι οἱ μικρές «Μπίλντερμπεργκ» τοῦ ἑλληνισμοῦ στά ἐδάφη τῶν ὁποίων κάθε καλοκαίρι ἀνανεώνουμε τά διαβατήριά μας οἱ Ἕλληνες.

Στίς ἀσβεστωμένες αὐλές, στά μοναστήρια, στά πανηγύρια, μέ βιολί, μέ οὔτι, μέ κλαρῖνο, μέ χορούς νησιωτικούς, μπάλους καί συρτούς σάν σέ κρυφό σχολειό, ἡ μιά γενιά παραδίδει στήν ἄλλη τίς περγαμηνές τοῦ ἑλληνισμοῦ.

Δέ μᾶς παίρνουν εἴδηση. Δέν καταλαβαίνουν ὅτι κάθε καλοκαίρι στά νησιά τοῦ Αἰγαίου ὁ ἑλληνισμός ἀποσυναρμολογεῖται καί συναρμολογεῖται ἀπό τήν ἀρχή. Δέν συναισθάνονται πῶς διασώζεται ἡ παράδοση, ἡ ἑλληνικότητα καί ἡ Oρθοδοξία. Καί εἶναι λογικό νά μήν τό καταλαβαίνουν, γιατί αὐτά θεωροῦνται ὀπισθοδρομικά. Ὅ,τι ἔχει σχέση μέ τήν παράδοση, θεωρεῖται τέτοιο. Μόνο πού ἡ παράδοση εἶναι οἱ καινοτομίες τοῦ παρελθόντος. Κι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες δίνουμε μάχη γιά νά συντηρήσουμε τήν παράδοση μέσα ἀπό τούς χιλιάδες πολιτιστικούς συλλόγους. Γιατί γνωρίζουμε καλά πόσο δύσκολο εἶναι νά δημιουργήσεις ἀπό τήν ἀρχή τά ὡραῖα πράγματα ἅμα ἀρχίσεις νά τά καταστρέφεις.

Εἶδα φέτος σέ πανηγύρια σέ νησιά τοῦ Αἰγαίου τόν παπποῦ καί τή γιαγιά νά πιάνουν ἀπό τό χέρι τήν τρίχρονη ἐγγονή καί νά τήν μαθαίνουν ἀπό αὐτή τήν ἡλικία τούς ἤχους, τό τραγούδι καί τό χορό. Εἶδα μικρά παιδιά νά λένε στή γιαγιά τους πότε θά προσκυνήσουμε στήν Παναγίτσα. Μέ αὐτή τήν γλυκύτητα. Εἶδα νέα παιδιά, τριαντάρηδες καί σαραντάρηδες, νά τραγουδοῦν μαζί μέ τό Μανώλη Μητσιᾶ γιά τόν Ἀκρίτα τό Διγενῆ καί γιά τήν Ἄννα τήν Κομνηνή.

Ὅλα αὐτά, ὅπως καταλαβαίνετε, εἶναι ἄρρητα ρήματα γιά τήν ἐλίτ μας, ἀλλά αὐτό πoσῶς μᾶς ἐνδιαφέρει. Αὐτό πού μᾶς νοιάζει εἶναι ὅτι ὁ ἑλληνισμός ἀντέχει καί ὅτι τό Αἰγαῖο μέ τόν πλοῦτο τῆς παράδοσης, τῆς παιδείας καί τῆς μόρφωσής του βοηθᾶ νά μένει ἀναμμένο τό κερί. Δέν μπορεῖς νά ξερριζώσεις ὅ,τι ἔχει ρίζες. Καί στό Αἰγαῖο ὁ ἑλληνισμός ἔχει πολύ βαθειές καί μεγάλος ρίζες.

Τα "ήρεμα νερά" και οι "φουρτούνες"!

Του Θανάση Κ. 

Αναρωτιέται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αν έχει υπάρξει έστω και μια κυβερνητική δήλωση - έστω και ΜΙΣΗ, είπε για την ακρίβεια - που να υπονοεί έστω υποχωρητικότητα (έναντι της Τουρκίας)...

Η δήλωση αυτή έγινε μετά την σύντομη ομιλία Σαμαρά στην Κύπρο, την περασμένη Τετάρτη. 

Ρητορικό το ερώτημα προφανώς, γιατί όπως όλοι ξέρουμε υπάρχει τέτοια δήλωση!

Από τον υπουργό Εξωτερικών κ. Γεραπετρίτη...

Ο οποίος μιλώντας σε ραδιοφωνική εκπομπή (του Παύλου Τσίμα, στο ΣΚΑΙ) πριν λίγες εβδομάδες ανέφερε κατά λέξη:

«Αν είναι να αφήσω μια μεγάλη παρακαταθήκη για τη χώρα μου για τις επόμενες γενιές, να είναι μια γειτονιά ήρεμη ...ας χαρακτηριστώ και μειοδότης»!

Τα ίδια είχε πει δημόσια ο κ. Γεραπετρίτης και τον περασμένο Απρίλιο, στο forum των Δελφών. 

Δεν υπάρχει λοιπόν "μία",  υπάρχουν τουλάχιστον δύο δηλώσεις που υπονοούν ότι προκειμένου να εξασφαλίσουμε "καλή γειτονία" με την Τουρκία πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα... "με γενναιότητα" (!), δηλαδή να κάνουμε δύσκολες παραχωρήσεις που μπορούν να εκληφθούν ως "εθνική μειοδοσία"...

Και δεν τις έκανε αυτές τις δηλώσεις όποιος-όποιος. Τις έκανε ο υπουργός των Εξωτερικών που προΐσταται των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία αυτή τη στιγμή. 

(Κι ας μην επιμένει ο κ. εκπρόσωπος, γιατί υπάρχουν ΚΙ ΑΛΛΕΣ τέτοιες δηλώσεις. Κι ΑΛΛΩΝ...)

Κι όταν η Τουρκία ακούει τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών να λέει δημόσια ότι ετοιμάζεται για παραχωρήσεις που μπορούν να εκληφθούν στην Ελλάδα ως "εθνική μειοδοσία", τότε η Τουρκία υποχρεωτικά γίνεται πιο ΑΔΙΑΛΛΑΚΤΗ! Όχι πιο "συμβιβαστική"...

Γι' αυτό και ο κ. Γεραπετρίτης έπρεπε να έχει πάει σπίτι του. Χθες!

* Κι επειδή δεν πήγε σπίτι του, κι επειδή, αντίθετα, ο Τούρκος ομόλογός του, ο κ. Φιντάν, πρόκειται να έλθει στην Ελλάδα στις 8 Νοεμβρίου, κάποιος έπρεπε να διαμηνύσει στην Τουρκικά πλευρά, ότι η "υπερβολική διαλλακτικότητα" του κ. Γεραπετρίτη, δεν περνάει στην Ελλάδα...

Το ΕΛΙΑΜΕΠ «βλέπει» ως «λύση» τα 8 με 9 ναυτικά μίλια χωρικά ύδατα στο Αιγαίο-Βίντεο

Αποκαλυπτική η κυρία Μαρία Γαβουνέλη ,γενική διευθύτρια του ΕΛΙΑΜΕΠ σε συνέντευξη της στην ΕΡΤ. Η συζήτηση είχε να κάνει με τα ελληνοτουρκικά και τις συζητήσεις που κάνει η ελληνική κυβέρνηση. Η κα. Γαβουνέλη αφού επανέλαβε ότι σε μια διαπραγμάτευση πάντα υπάρχουν υποχωρήσεις, ρωτήθηκε μέχρι που θα φθάνουν τα χωρικά μας ύδατα.«Στα 12 ,στα 6 ναυτικά μίλια, που θα είναι », την ρώτησε ο δημοσιογράφος και εκείνη απάντησε :«Στα 8 , στα 9 μίλια, να μια διαπραγμάτευση».

Αποκάλυψε επίσης ότι αυτό το θέμα το συζητούν αποκλειστικά οι ΥΠΕΞ των δύο χωρών, χωρίς να μιλάνε με κανέναν άλλο. Δηλαδή είναι στα χέρια του κ.Γεραπετρίτη το Αιγαίο…

Δείτε το βίντεο :

 

ΠΗΓΗ:https://www.militaire.gr/to-eliamep-vlepei-os-lysi-ta-8-me-9-naytika-milia-chorika-ydata-sto-aigaio-vinteo/
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

12 ναυτικά μίλια: ο εκφυλισμός ενός εθνικού δικαιώματος

Δημήτρης Μάρτος

Έχουμε κορεστεί από την επανάληψη διακηρύξεων για τα εθνικά μας δικαιώματα στις θάλασσες, του τύπου της πρόσφατης δήλωσης του υπουργού Άμυνας από τη Λέρο ότι «…τα νησιά της Δωδεκανήσου έχουν δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα, σε ΑΟΖ και σε χωρικά ύδατα έως 12 μίλια, όπως ακριβώς προβλέπει η Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία αποτελεί και εθιμικό Δίκαιο και δεσμεύει τους πάντες…». Το ζήτημα δεν είναι να διακηρύττεις συνεχώς και με σθένος ένα εθνικό σου Δικαίωμα αλλά να το εφαρμόζεις.

Μήπως, αντί για την εφαρμογή του «εθιμικού Δικαιώματος, που δεσμεύει τους πάντες», η κυβέρνηση προσχωρεί, έστω και ακούσια, στο εθιμικό δικαίωμα που προσπαθεί να επιβάλλει στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο το Τουρκικό κράτος;

Ως αντίλογο σε αυτήν την κατηγορία η κυβέρνηση, όταν δεν προβάλλει την εκφυλιστική θέση ότι τα «12 μίλια είναι ένα ισχυρό διπλωματικό χαρτί», τότε διαβεβαιώνει ότι η εφαρμογή θα γίνει στον κατάλληλο χρόνο όταν κρίνει αυτή και πάντοτε στο πνεύμα του διαλόγου.

Ο χρόνος, όμως, δεν είναι ουδέτερος σχετικά με την εφαρμογή των δικαιωμάτων σου, γιατί η αργοπορία μπορεί να δημιουργήσει νέο εθιμικό Δίκαιο, όπως προσπαθεί να κάνει η Τουρκία και με την κατοχή της Κύπρου. Και, επιπλέον, οι ευκαιρίες όταν παρουσιάζονται δεν αξιοποιούνται, όπως δεν αξιοποιήθηκε η πρόσφατη ευκαιρία ‘’Μενέντεζ’’.

Η εφαρμογή του Δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων οφείλει να γίνει μονομερώς και όχι σε συμφωνία με την Τουρκία, όπως έχουν κάνει όλες οι χώρες του κόσμου και όπως έγινε και με την εφαρμογή αυτού του Δικαιώματος στην πλευρά του Ιονίου πελάγους.

Έτσι και στο Αιγαίο, αφού εφαρμόσει η Ελλάδα τα 12 ν.μίλια, θα ενημερώσει τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς αλλά και τα παράκτια κράτη (Τουρκία), για να συμφωνήσουν ως προς τη «μέση γραμμή», δηλαδή, για τα τεχνικά ζητήματα της διευθέτησης του συνόρου, σε περιοχές που η απόσταση δύο εθνικών ακτών είναι κάτω από 24 ν.μ. Επόμενα, δεν καλείς, την Τουρκία να συμφωνήσει για το εύρος της επέκτασης των 12 ν.μιλίων, όπως δολίως αφήνουν να υπονοηθεί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, με το «έως και 12 μίλια», αλλά μόνον και όχι υποχρεωτικά, για τη «μέση γραμμή».

Η απεμπόλιση του δικαιώματος για τα 12 ν.μίλια