Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2024

Γιατί η Ελλάδα υποκύπτει εύκολα στην Πολιτική Ορθότητα και στην Woke Culture



Του Ηλία Παπαναστασίου


Μια χώρα που στερείται ουσιαστικά βασικών υποδομών όπως ο Σιδηρόδρομος και στηρίζει όλη την οικονομία της στην μονοκαλλιέργεια του Τουρισμού...

Μια χώρα που στερείται βασικών υποδομών αποχέτευσης, υδροδότησης και ηλεκτροδότησης στα κυριότερα αστικά της κέντρα (και όχι μόνο...)

Μια χώρα που καταστρέφει συστηματικά λόγω σκανδαλώδους ανεπάρκειας τα δάση της και τον συνολικότερο φυσικό της πλούτο...

Μια χώρα που έχει υποτυπώδες, σχεδόν ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος στους περισσότερους τομείς με αποτέλεσμα να εξαθλιώνονται καθημερινά μεγάλα στρώματα του πληθυσμού της...

Μια χώρα που προσφέρει τις φυσικές της ομορφιές μόνο στους ξένους τουρίστες αλλά όχι στους κατοίκους της –σε μεγάλο ποσοστό– γιατί οι τελευταίοι αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο κόστος των διακοπών...

Μια χώρα που λησμονεί τον πολιτισμό και την γλώσσα της και αμερικανοποιείται με ιλιγγιώδη ρυθμό ιδιαίτερα στα στρώματα της αμόρφωτης πτυχιούχου νεολαίας της...

Σάββατο 11 Μαΐου 2024

H ελπίδα που τρεμοσβήνει, η Ελλάδα που παριστάνει την Μαρία Αντουανέτα και ξεπερνάται οικονομικά από την Βουλγαρία


Του
 Ηλία Παπαναστασίου 

Η ελληνική κοινωνία περνάει όχι απλά μια κρίση αλλά μια διαρκή παρακμιακή κατάσταση που θυμίζει τελευταίες μέρες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Με μια διαφορά η Ρώμη είχε ήδη περάσει αιώνες ακμής, παντοδυναμίας και εκπληκτικής ανάπτυξης σε όλους τους τομείς. Οικονομικούς, πολιτιστικούς κλπ.

 

Η Ελλάδα αντίθετα, θυμίζει μια αέναη παρακμή χωρίς καμμιά περίοδο ακμής. Έναν διαρκή εκφυλισμό παρόμοιο με του νεογέννητου που γεννήθηκε ευθύς εξαρχής βιολογικά ελαττωματικό. Μια συνεχή κατηφόρα χωρίς ανηφόρα, μια συνεχή πτώση χωρίς παύση, μια ασταμάτητη πορεία με χαλασμένα φρένα ενός φορτηγού που κατευθύνεται στον γκρεμό και ο οδηγός τραγουδά αμέριμνος και αστειεύεται διαρκώς με τον συνοδηγό του σαν να μην συμβαίνει τίποτε. Μια ολοκληρωτική εξάλειψη της ενσυναίσθησης του θανάτου που έρχεται σαν δρομέας κατά πάνω του, τύφλωση με όραση και βαρηκοΐα με ακοή. Είναι τρομερό να έχεις τις αισθήσεις σου καίριες όμως να μην αντιλαμβάνεσαι τον θάνατο που έρχεται καταπάνω σου με μαθηματική ακρίβεια και βεβαιότητα. Είναι σαν να βλέπεις στην άλλη πλευρά του τούνελ το τραίνο να έρχεται καταπάνω σου και εσύ να το απολαμβάνεις βγάζοντας σέλφις... Ή σαν να βρίσκεσαι σε σαφάρι στη ζούγκλα και εσύ να ηδονίζεσαι στην ιδέα να κάνεις μπάνιο σε ποτάμι με κροκόδειλους... Φαίνεται πως ο θάνατος είναι ηδονικός σε πολλούς χαρακτήρες αλλά και σε μερικούς λαούς... Και η καταστροφή της κοινωνίας θεωρείται απόλαυση από σαδομαζοχιστικούς χαρακτήρες που δυστυχώς πολλαπλασιάζονται αλματωδώς...



   

Δεν χρειάζεται να φέρουμε πολλά αποδεικτικά στοιχεία οικονομικού περιεχομένου. Αρκούν τα όσα αναφέρει στο εξαιρετικό του άρθρο με τίτλο «Η προπαγάνδα της ντροπής» ο Βασίλης Βιλιάρδος, αντιπρόεδρος της Βουλής, οικονομολόγος και Βουλευτής της Ελληνικής Λύσης.


   

«Είναι εξοργιστικές οι συνεχείς διαστρεβλώσεις της αλήθειας εκ μέρους του υπουργείου οικονομικών – το οποίο προσπαθεί να εκμεταλλευθεί τις χαμηλές γνώσεις των Ελλήνων, όσον αφορά την Οικονομία.



   

Πρόκειται για μία προπαγάνδα της ντροπής, μεταξύ άλλων με άρθρα του Γραφείου Τύπου του, σε φιλικά ΜΜΕ που δεν ερευνούν το περιεχόμενο τους – ενώ απλά τα «στολίζουν» με τίτλους του είδους «Πρωταθλήτρια η Ελλάδα στην αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ», όταν είναι σχεδόν τελευταία στην ΕΕ!



   

Εδώ δεν αναφέρει το Υπουργείο πως ουσιαστικά από το 2019 έως το 2023, το πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ αυξήθηκε μόλις κατά 1% – παρά το ότι το ΑΕΠ μας στηρίχθηκε με δανεικά 51,5 δις € που δεν θα παίρναμε εάν δεν είχε μεσολαβήσει η πανδημία και με δαπάνες που δεν θα μας επιτρέπονταν, εάν δεν υπήρχε η ενεργειακή κρίση λόγω του πολέμου της Ουκρανίας.



   

Το ίδιο χρονικό διάστημα δε, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Βουλγαρίας αυξήθηκε από το 51% στο 64% – δηλαδή κατά 13 μονάδες, ενώ το δικό μας μόλις κατά 1.



   

Ταυτόχρονα, μας πέρασε το 2023 ακόμη και η Σλοβακία που την περνούσαμε το 2022 – όπως άλλωστε μας ξεπερνούν όλες οι άλλες πρώην κομμουνιστικές χώρες! Δεν είναι κατάντημα, για το οποίο ασφαλώς δεν πρέπει να θριαμβολογούμε αλλά να ντρεπόμαστε

Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2024

Η Φαντασιακή κοινωνική συνείδηση, η ανύπαρκτη ταξική συνείδηση και «ο κατά φαντασία μεσοαστός» που μονίμως φαντασιώνεται.


 

Του

 Ηλία Παπαναστασίου


Γράφαμε σε άρθρο μας στις 26/5/2023



 

 

 «Όμως εάν η «Φαντασιακή κατάταξη/αυτοκατάταξη στην Ταξική Πυραμίδα» μετατρέπει όλους τους εξαθλιωμένους μικροαστούς και πρώην «μικρομεσαίους» σε «Μεσαία Τάξη», το ίδιο ισχύει και για την πολυπαινεμένη εργαζόμενη ή «Εργατική Τάξη», των 400, 500, και 700 ευρώ. Μάλιστα, στην ηλικία έως 30 ετών, η κυβέρνηση του Μητσοτάκη έλαβε στις εκλογές πάνω από 30–32% στην δε ηλικία των 17–24 όπου όλοι οι βαθυστόχαστοι αναλυτές περίμεναν «αριστερή ψήφο» από την νεολαία, ο Μητσοτάκης ψηφίστηκε από το 35% τουλάχιστον! Αλλά εκτός από τους πανηλίθιους προπαγανδιστές του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ξέρουν «που παν τα τέσσερα», ούτε τα «βαριά κανόνια της ταξικής ψήφου» όπως το ΚΚΕ που πανηγυρίζει (!) γιατί πήρε μια αύξηση του 1,9% όμως απέχοντας παρασάγγας από τα ποσοστά του 2012 και βλέποντας με τα κιάλια τα ποσοστά του 1981, όταν το ΚΚΕ είχε σχεδόν 11%, ούτε λοιπόν αυτοί του ΚΚΕ, μπορέσαν να κατανοήσουν το τεράστιο πρόβλημα της «Ψευδούς Συνείδησης» που στην Ελλάδα έχει μαζικό χαρακτήρα. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε περισσότερο, όμως το θέμα της «Φαντασιακής αυτοκατάταξης στην Ταξική Βαθμίδα» όπου η κάθε Κοινωνική Τάξη στην Ελλάδα «Φαντασιώνεται πως ανήκει σε μια κοινωνική τάξη παραπάνω από ό,τι ανήκει στην πραγματικότητα» είναι ένα τεράστιο πρόβλημα κοινωνικής και ταξικής συνείδησης για έναν λαό που ζει μια πραγματικότητα «Μεταπρατικής Κοινωνίας», «Μεταπρατικής Αστικής Τάξης», «Μεταπρατικής Ιντελιγκέντσιας» και «Μεταπρατικής Εργαζόμενης Τάξης». Ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει πού ανήκουν πραγματικά και οι περισσότεροι μάλιστα είναι αυτοκατατασσόμενοι «ένα σκαλοπάτι παραπάνω από την πραγματικότητα», γεγονός που τους κάνει αιθεροβάμονες, φαντασιοκόπους, παραληρούντες και δυνητικά αλλά και πραγματικά κρετίνους


 
 

 

 

Και συνεχίζαμε

 


 

 

 

« Ο Μητσοτάκης δημιουργεί φαντασιώσεις στο υποσυνείδητο του Μικροαστού και του εργαζόμενου των 500 ευρώ ή του φουκαρά, που κινδυνεύει με οικονομικό αφανισμό, πως θα τον «ανεβάσει κοινωνικά» είτε στην πραγματικότητα είτε «κατά φαντασία». Μάλιστα στην δεύτερη κατηγορία, την «φαντασιακή άνοδο φαίνεται πως ο Μητσοτάκης έχει ιδιαίτερη επιτυχία κατέχοντας το Know–How, υποσχόμενος όχι τόσο στην πραγματικότητα όσο «φαντασιακά», κατά φαντασία δηλαδή, πως θα βελτιώσει κοινωνικά τους περισσοτέρους πολίτες, μετατρέποντάς τους σε «Μεσοαστούς», εντάσσοντάς τους δηλαδή στην πολυθρύλητη, πολυπαινεμένη και πολυαγαπημένη «Μεσαία Τάξη» που κυκλοφορεί μάλλον σαν φάντασμα στην Ελληνική Κοινωνία παρά σαν υπαρκτή, κοινωνική και ταξική πραγματικότητα! Ο καθένας από «τους κάτω», δηλαδή την πλέμπα ή τους Πληβείους, φαντασιώνεται πως «Ανήκει κάπου παραπάνω από ό,τι τον έχει εγκλωβίσει» η ταξική πραγματικότητα. Ο εργαζόμενος των 500 ευρώ, ο χαμηλόμισθος δημόσιος υπάλληλος ή ο αγρότης, εάν τους ρωτήσετε, θα σας απαντήσουν πως «Ανήκουν στην Μεσαία Τάξη»(!).


 

Και καταλήγαμε


 

Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2023

Το απίστευτο χρέος των Νεοελλήνων που αγγίζει το 1 τρισεκατομμύριο !




Του Ηλία Παπαναστασίου


Δεν μιλάνε πολλοί, σχεδόν κανένας για το χρέος που ταλανίζει σαν Λερναία Ύδρα τον ελληνικό λαό, χρέος που αγγίζει το 1 τρισεκατομμύριο. Οι κονδυλοφόροι της Κυβέρνησης –υπηρέτες του Αστικού, Δεξιού συμφέροντος, οικονομικού και εκλογικού– μας βομβαρδίζουν με καταιγιστικό ρυθμό με «βόμβες μεγατόνων Νεοδημοκρατικής προπαγάνδας, πως «το χρέος είναι ρυθμισμένο», «το χρέος μειώνεται» και άλλα πολύ συμπαθή και χαριτωμένα. Είναι όμως έτσι;

Διαβάζουμε στο Documento :

«Η είδηση έπεσε σαν βόμβα, λες και έπρεπε να το γράψει η ελβετική τράπεζα UBS για να καταλάβουμε τον βρόχο που έχει περάσει στην κοινωνία το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος. Όπως προκύπτει από την ανάλυση της UBS, το συνολικό χρέος σε όλους τους τομείς (ιδιωτικός, δημόσιος και χρηματοοικονομικός τομέας) ως ποσοστό του ΑΕΠ ανέρχεται στο 305,8%. Σε απόλυτα μεγέθη ο ελβετικός τραπεζικός όμιλος εκτιμά το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος στα 657 δισ. ευρώ…..

….. Μέχρι τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αυξήσει το δημόσιο χρέος κατά 67 δισ. ευρώ. Παρέλαβε τον Ιούλιο του 2019 χρέος στα 355 δισ. ευρώ και το έχει φτάσει στα 422 δισ. – σύμφωνα με τον ΟΔΔΗΧ στο τέλος Σεπτεμβρίου ανερχόταν στα 402 δισ. ευρώ. Αν προσθέσουμε όσα αναμφισβήτητα συγκαταλέγονται στο ιδιωτικό χρέος, τότε μιλάμε για βρόχο 351 δισ. ευρώ.

Ως εκ τούτου προκύπτει διαφορά 116 δισ. ευρώ που έχει κρυφτεί μόνο για το ιδιωτικό χρέος. Άρα το συνολικό χρέος της Ελλάδας δεν βρίσκεται στα 657 δισ. ευρώ, όπως αναφέρει στην αποτίμησή της η UBS, αλλά στο θηριώδες μέγεθος των 763 δισ. ευρώ. Όλα αυτά χωρίς να υπολογίζεται το χρέος μεταξύ επιχειρήσεων ή ακόμη και ιδιωτών που δεν μπορεί να μετρηθεί.

Σύμφωνα με μελέτη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), το ύψος των επιταγών που ανακυκλώνονται στην ελληνική αγορά προσέγγισε το 2019 τα 90 δισ. ευρώ, ενώ πάνω από 4 δισ. ευρώ υπολογίζονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς δημόσιες επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΗ και οι ΔΕΚΟ.»

Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2023

Η φορολογία των ελεύθερων επαγγελματιών και οι βαθύτεροι στόχοι


 

Του


 

 

Ηλία Παπαναστασίου

 

 

 

Νέο νομοσχέδιο εισάγει η Κυβέρνηση της Δεξιάς για να φορολογήσει τους ελεύθερους επαγγελματίες, εγκαινιάζοντας μια λασπολογικού χαρακτήρα καμπάνια εναντίον των ελεύθερων επαγγελματιών που αποτελούν στόχο ουσιαστικά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στον χώρο της παροχής υπηρεσιών. Όπως ενημερωνόμαστε για το κατάπτυστο νομοσχέδιο:


 

«Η φορολόγηση με βάση τεκμαρτό εισόδημα, για εισόδημα δηλαδή που δεν έχει αποκτηθεί, όχι μόνο δεν καταπολεμά τη φοροδιαφυγή, αφού προστατεύει τα υψηλά εισοδήματα που μπορούν να συνεισφέρουν ουσιαστικά στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά οδηγεί σε αφανισμό ένα μεγάλο τμήμα ενεργού οικονομικού πληθυσμού που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, τη μεσαία τάξη.


 

Η Κυβέρνηση δείχνει ότι αγνοεί την πραγματικότητα που βιώνει η πλειοψηφία των ελευθέρων επαγγελματιών, των επιστημόνων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μετά από τη δεκαετή μνημονιακή περίοδο, την υγειονομική κρίση λόγω της πανδημίας, την ενεργειακή κρίση και την αύξηση των τιμών και του πληθωρισμού.


 

Δείχνει να αγνοεί τα στοιχεία που η ίδια διαθέτει και τα οποία αποδεικνύουν ότι ένα σημαντικό τμήμα των ελευθέρων επαγγελματιών, των επιστημόνων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αδυνατεί να ανταποκριθεί σε βασικές υποχρεώσεις και έχει σημαντικές οφειλές προς το Δημόσιο, τις Τράπεζες, τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Δείχνει να αγνοεί ότι πολλοί εξ αυτών χάνουν τις ρυθμίσεις που έχουν υπαχθεί και βρίσκονται ενώπιον καταδιωκτικών μέτρων. Και αυτούς, αντί να τους στηρίξει με κάθε πρόσφορο τρόπο, έρχεται να τους δώσει τη χαριστική βολή, προβλέποντας πλασματικά κέρδη σε κάθε χρήση και αρνούμενη να δεχθεί ότι μπορεί να υφίσταται φορολογική χρήση με ζημίες.» (Documento, 21/11/2023)


 

Γιατί όμως νομοθετείται τώρα αυτό το σκληρό, σκληρότατο νομοσχέδιο; Υπάρχουν έξι λόγοι:


 

(α) Είναι γεγονός πως η νεοελληνική κοινωνία διαθέτει έναν πολύ μεγάλο αριθμό Μικρής και Μεσαίας Επιχειρηματικότητας και τεράστιο αριθμό Ελεύθερων Επαγγελματιών. Ιστορικά, ο αριθμός ειδικότερα των δικηγόρων στην Ελλάδα είναι τεράστιος και ανάλογες διαστάσεις έχουν και οι ελεύθεροι επαγγελματίες σε άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες όπως γιατροί, σύμβουλοι επιχειρήσεων, ασφαλιστές, μηχανικοί, αρχιτέκτονες, λογιστές/φοροτεχνικοί κλπ. Ιστορικά, οι λεγόμενοι «αυτοαπασχολούμενοι» ήταν τεράστιο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας που και σήμερα ξεπερνά το 30%, ακόμη και 35-40% του Οικονομικά Ενεργού πληθυσμού. Γιατί;


 

(β) Η ελληνική κοινωνία δεν είχε τον τύπο καπιταλιστικοποίησης και αστικοποίησης που είχαν οι «κλασσικές» αστικές, καπιταλιστικές χώρες. Τεράστια στρώματα του εργαζόμενου πληθυσμού δεν είχαν «απαλλοτριωθεί» από κάθε περιουσιακό στοιχείο ώστε η μόνη τους διέξοδος να ήταν η απασχόληση ως μισθωτοί στον Ιδιωτικό Τομέα, να ανήκουν δηλαδή στην Μισθωτή Τάξη ή στην Εργατική Τάξη με την ευρεία έννοια. Έτσι, η «Νόθα Αστικοποίηση» (Β. Φίλιας) και η Μεταπρατικού τύπου ανάπτυξη του Ελληνικού Καπιταλισμού δεν ευνόησε την ανάπτυξη Μεγάλων Βιομηχανικών Μονάδων με συμπαγή Βιομηχανική Εργατική Τάξη δηλαδή την κλασσικού τύπου «Προλεταριοποίηση» των αγροτών και των μικροαστικών στρωμάτων.

Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2023

Η φορολογία των ελεύθερων επαγγελματιών και οι βαθύτεροι στόχοι


Του Ηλία Παπαναστασίου

Νέο νομοσχέδιο εισάγει η Κυβέρνηση της Δεξιάς για να φορολογήσει τους ελεύθερους επαγγελματίες, εγκαινιάζοντας μια λασπολογικού χαρακτήρα καμπάνια εναντίον των ελεύθερων επαγγελματιών που αποτελούν στόχο ουσιαστικά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στον χώρο της παροχής υπηρεσιών. Όπως ενημερωνόμαστε για το κατάπτυστο νομοσχέδιο:

«Η φορολόγηση με βάση τεκμαρτό εισόδημα, για εισόδημα δηλαδή που δεν έχει αποκτηθεί, όχι μόνο δεν καταπολεμά τη φοροδιαφυγή, αφού προστατεύει τα υψηλά εισοδήματα που μπορούν να συνεισφέρουν ουσιαστικά στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά οδηγεί σε αφανισμό ένα μεγάλο τμήμα ενεργού οικονομικού πληθυσμού που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, τη μεσαία τάξη.

Η Κυβέρνηση δείχνει ότι αγνοεί την πραγματικότητα που βιώνει η πλειοψηφία των ελευθέρων επαγγελματιών, των επιστημόνων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μετά από τη δεκαετή μνημονιακή περίοδο, την υγειονομική κρίση λόγω της πανδημίας, την ενεργειακή κρίση και την αύξηση των τιμών και του πληθωρισμού.

Δείχνει να αγνοεί τα στοιχεία που η ίδια διαθέτει και τα οποία αποδεικνύουν ότι ένα σημαντικό τμήμα των ελευθέρων επαγγελματιών, των επιστημόνων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αδυνατεί να ανταποκριθεί σε βασικές υποχρεώσεις και έχει σημαντικές οφειλές προς το Δημόσιο, τις Τράπεζες, τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Δείχνει να αγνοεί ότι πολλοί εξ αυτών χάνουν τις ρυθμίσεις που έχουν υπαχθεί και βρίσκονται ενώπιον καταδιωκτικών μέτρων. Και αυτούς, αντί να τους στηρίξει με κάθε πρόσφορο τρόπο, έρχεται να τους δώσει τη χαριστική βολή, προβλέποντας πλασματικά κέρδη σε κάθε χρήση και αρνούμενη να δεχθεί ότι μπορεί να υφίσταται φορολογική χρήση με ζημίες.» (Documento, 21/11/2023)

Γιατί όμως νομοθετείται τώρα αυτό το σκληρό, σκληρότατο νομοσχέδιο; Υπάρχουν έξι λόγοι: 

(α) Είναι γεγονός πως η νεοελληνική κοινωνία διαθέτει έναν πολύ μεγάλο αριθμό Μικρής και Μεσαίας Επιχειρηματικότητας και τεράστιο αριθμό Ελεύθερων Επαγγελματιών. Ιστορικά, ο αριθμός ειδικότερα των δικηγόρων στην Ελλάδα είναι τεράστιος και ανάλογες διαστάσεις έχουν και οι ελεύθεροι επαγγελματίες σε άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες όπως γιατροί, σύμβουλοι επιχειρήσεων, ασφαλιστές, μηχανικοί, αρχιτέκτονες, λογιστές/φοροτεχνικοί κλπ. Ιστορικά, οι λεγόμενοι «αυτοαπασχολούμενοι» ήταν τεράστιο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας που και σήμερα ξεπερνά το 30%, ακόμη και 35-40% του Οικονομικά Ενεργού πληθυσμού. Γιατί; 

Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2023

Για τους Αριστερούς που (δήθεν) «έπεσαν από τα σύννεφα»

Του Ηλία Παπαναστασίου

Διαβάσαμε –και είδαμε– πολλά τους τελευταίους τρεις μήνες «προεκλογικής κονταρομαχίας και υβρεολόγιου» στον ΣΥΡΙΖΑ. Μάθαμε πως η Έφη Αχτσιόγλου –«Μαρία Αντουανέτα των Γιαννιτσών»– μαζί με τον Ευκλείδη αποτελούν την τσιμεντένια και ηρωικώς φυλασσόμενη πτέρυγα του «Αριστερού, ριζοσπαστικού» ΣΥΡΙΖΑ ενώ ο Κασσελάκης είτε είναι είτε μέλλει να αποδειχτεί «άνθρωπος των Αμερικανών και μάλιστα του Βαθέως κράτους». Ας τα πάρουμε με την σειρά.

Στην χώρα όχι της «Φαιδράς πορτοκαλέας» άλλα της «Φαιδρής φαιδρότητας και του ασύλληπτου γελοίου» πρέπει να αρχίζεις από το παρελθόν «ακτινογραφώντας» την πρόσφατη σχετικά Νεοελληνική Πολιτική Ιστορία. Και ας αρχίσουμε από τους «υπερ-αριστερούς» που διαμαρτύρονται για την «αρπαγή» της ελληνικής αριστεράς από τον Κασσελάκη. Γι αυτό ας γυρίσουμε στο 1974, για να μην πάμε πολύ παλιότερα.

Ήταν οι πρώτες εκλογές (Νοέμβρης 1974) μετά την πτώση της Χούντας και η ήδη διασπασμένη Τριτοδιεθνιστική Αριστερά των ΚΚΕ, ΚΚΕεσ και της ΕΔΑ, υπό την σκέπη της «Ενωμένης Αριστεράς» συμμετείχαν στις εκλογές του 1974. Στα Γραφεία της Ενωμένης Αριστεράς Θεσσαλονίκης, οι περισσότεροι αν όχι όλοι, θεωρούσαν τον πρωτοεμφανιζόμενο σαν Σοσιαλιστή, Πρόεδρο Κόμματος Ανδρέα Παπανδρέου σαν «Άνθρωπο των Αμερικανών» και πολύ πιθανόν και «άνθρωπο της CIA» που ήρθε από την Αμερική» για να εμποδίσει την «Ελληνική Αριστερά» να πάρει την εξουσία! Ακούγαμε και πολύ χειροτέρα για την γυναίκα του που ήταν Αμερικανή, όταν έγινε Πρωθυπουργός αλλά και για την πολιτική του παρόλο που η μόνη πρώτη Αριστερή Κυβέρνηση ήταν αυτή του ΠΑΣΟΚ και η περίοδος 1981–89, η πλέον ριζοσπαστική, σχεδόν επαναστατική της Νεώτερης Πολιτικής και Κοινωνικής Ιστορίας.



Ποια ήταν η στάση της πέραν του ΠΑΣΟΚ Αριστεράς; Συμμετείχε, με κριτική διάθεση στο έργο του ΠΑΣΟΚ ή μήπως όχι; Μήπως θυμόμαστε την αποχή σημαντικής μερίδας Αριστερών ψηφοφόρων ούτως ώστε οι Μεγάλοι Δήμοι – Αθήνα, Πειραιάς, Θεσσαλονίκη– να πέσουν στα χέρια της Νεοφιλελεύθερης Μητσοτακικής Δεξιάς; Στην Θεσσαλονίκη ο Κούβελας και η Νέα Δημοκρατία κέρδισαν τον Δήμο –Οκτώβρης 1986– με αποχή κρίσιμου ποσοστού των αριστερών ψηφοφόρων του Στέλιου Νέστορα 

με αποτέλεσμα η ΝΔ να κυριαρχήσει 24 ολόκληρα χρόνια έως το 2010. Ο Στέλιος Νέστορας την κρίσιμη παραμονή της Δεύτερης Κυριακής δεν έκανε ξεκάθαρη δήλωση υποστήριξης του Θεοχάρη Μαναβή. Τα αποτελέσματα γνωστά. Δεν τελειώσαμε, έχουμε πολλά άλλα να σας θυμήσουμε...

Κυριακή 30 Ιουλίου 2023

Η Μαρία Αντουανέτα των Γιαννιτσών



Του Ηλία Παπαναστασίου

Ένα «φάντασμα» πλανάται πάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ, ελπιδοφόρο και αισιόδοξο για τους αφελείς του κόμματος (ειδικότερα άνδρες) αλλά ταυτόχρονα προξενώντας κρυφή ζήλεια και γυναικεία «ματαιοδοξία ζηλοφθονίας» από τις γυναίκες των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ.

 Ένα φάντασμα ευειδούς θηλυκής μορφής, στυλιζαρισμένης πόζας, μεσοαστικής δηθενιάς και ανύπαρκτης αστικής καταγωγής. Ένα «φάντασμα» που αποτελεί την τελευταία ελπίδα – έτσι νομίζουν….– για τους απελπισμένους και μελλοντικούς πολιτικούς αυτόχειρες ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ, ένα «φάντασμα» που αποτελεί μια μεγάλη «αναλαμπή των γυναικών» που θα υποστηρίξουν και πάλι, με «φεμινιστικό πείσμα» πως ένα ακόμη «φρούριο», αλώθηκε, αυτό του ΣΥΡΙΖΑ («Έτσι είναι, εάν έτσι νομίζετε»…).

Προφανώς καταλάβατε πως μιλάμε για την Έφη Αχτσιόγλου, την Έφη που ψωνίζει Zeus+ Dion όπως η Μαρέβα Μητσοτάκη, αγοράζει ακριβά ρούχα από την Ερμού, κυκλοφορεί με ψηλοτάκουνα και εντυπωσιακά στιλιστικές ενδυμασίες, δίνοντας ρεσιτάλ στιλιζαρίσματος σε όλες τις εμφανίσεις της ξεκινώντας παραδοσιακά από το περιβάλλον του ίδιου του κόμματός της. Άλλωστε, η «ξεχωριστή» και επιμελώς περιποιημένη και στιλιστικά προχωρημένη ενδυματολογική εμφάνιση στον χώρο της λεγόμενης Αριστεράς, αποτελεί προνομιακό χώρο για όσους, συνειδητά ή ασυνείδητα, θα ήθελαν να «διαπρέψουν ξεχωρίζοντας», αυτοκατατασσόμενοι ως «αστική παρένθεση» στο κόμμα τους. Όπως και να το κάνουμε, το να ντύνεσαι στιλιστικά και ακριβά σε ένα «αριστερό» κόμμα σε κάνει να ξεχωρίζεις. Είτε το επιδιώκεις, είτε όχι…

Εννοείται πως η φράση «αστική παρένθεση» δεν ισχύει για την Έφη Αχτσιόγλου, όσο και αν θα ήθελε – πιθανότατα και υποθετικά μιλώντας– να ισχύει. Δεν κατάγεται από την Αστική Τάξη αλλά το πολύ από την «ανώτερη» Μικροαστική Τάξη των Γιαννιτσών και αν προσθέσουμε πως κατάγεται από την επαρχία τότε το «πράγμα δυσκολεύει». Η εικόνα της δεν αντανακλά το κοινωνικό της είναι – είπαμε, δεν είναι αστή – αλλά ανήκει σε μια «υποδεέστερη» κατηγορία αστισμού, αυτήν της μικροαστικής τάξης. Και μάλιστα της επαρχίας…

Τρίτη 18 Ιουλίου 2023

KKE, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί. Από πού πράγματι έρχεται ο κίνδυνος για τη Δεξιά;

Του

 


Ηλία Παπαναστασίου



 

 

Δυο φαινόμενα, επιφανειακά δευτερεύοντα ουσιαστικά όμως πρωτεύοντα, παρουσιάστηκαν στις εκλογές της 21ης Μαΐου και 25ης Ιουνίου. Δυο φαινόμενα–γεγονότα, αδιαμφισβήτητης και πιστοποιημένης βεβαιότητας αλλά ταυτόχρονα, ανεξήγητα στην επιδερμική τους διάσταση και μονότονα επαναλαμβανόμενα εδώ και τρεις περίπου δεκαετίες. Ποια είναι αυτά τα φαινόμενα;


 

 

 


Οι σχέσεις αβρότητας, αστικής ευγενείας και μεσοαστικού καθωσπρεπισμού – κάτι περίπου σαν «Συμφωνία Κυρίων» (Gentlemens Agreement ) – της σχέσης μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΚΚΕ. Είναι το πρώτο φαινόμενο αυτών των εκλογών που επαναλαμβάνεται τις τελευταίες δεκαετίες, ποτέ όμως με τόσο καταφανή τάση επιβεβαίωσης και αυτοεπιβεβαίωσης από τους συμμετέχοντες.


 

 

 


Εάν πάμε 33–34 χρόνια πριν και συγκεκριμένα το 1989, η ηγεσία του τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ –Λ. Κύρκος και Χ. Φλωράκης, Γραμματείς της ΕΑΡ και ΚΚΕ αντίστοιχα– «πατώντας» πολιτικά στο κλίμα της λεγόμενης «κάθαρσης» από τα σκάνδαλα – υπαρκτά ή φαντασιακά– συνέλαβαν το απλό στη σύλληψή του αλλά Μακιαβελικό στην υλοποίησή του, σχέδιο διάλυσης του ΠΑΣΟΚ. Κύριος συνεργάτης και συνέταιρος στο στρατηγικό σχέδιο ήταν η Νέα Δημοκρατία με πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, μετέπειτα Πρωθυπουργός και πατέρας του σημερινού Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη. Έχοντας πολύ καλή προϊστορία συνεργασίας με την Αριστερά εδώ και δεκαετίες, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έθεσε τις βάσεις της μετέπειτα καλής έως πολύ καλής σχέσης του ΚΚΕ με την ΝΔ και την οποία συνέχισε με ευλαβική συνέπεια ο γιός του, Κυριάκος.

 Το ΚΚΕ, γίνεται αποδεκτό και σεβαστό από τμήμα του Αστικού Κόσμου και κυρίως από το τμήμα εκείνο που είχε τις λιγότερες αντικομουνιστικές περγαμηνές. Και αυτό ήταν το Φιλελεύθερο Κέντρο του Μητσοτάκη στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Ο στρατηγικός στόχος όμως μπορεί να ήταν η αποδοχή από τμήμα του Αστικού Κόσμου εκ μέρους της ηγεσίας του ΚΚΕ, όμως από πλευράς της ΝΔ ο στρατηγικός στόχος ήταν η «χρήση» του ΚΚΕ από μεριάς της ηγεσίας της ΝΔ ως πολιορκητικού κριού εναντίον του κύριου αντιπάλου της Δεξιάς στην εκάστοτε ιστορική συγκυρία. Εάν τότε στόχος ήταν το αντιιμπεριαλιστικό και σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980 και 1990, στην δεκαετία του 2010 ήταν ο αναβράζων ΣΥΡΙΖΑ των αντιμνημονιακών χαμηλών, φτωχών καθώς και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, κυρίως των μαζών του αριστερού ΠΑΣΟΚ που ενσωματώθηκαν εκλογικά στον ΣΥΡΙΖΑ.

Κυριακή 25 Ιουνίου 2023

Ραγιάς και κατατονικός, χρεοκόπος και πελατοκεντρικός, δουλοπρεπής και δουλόφρων και τελικά αυτόχειρας ;

Δημοσιεύθηκε πριν το εκλογικό αποτέλεσμα το Σάββατο 24 Ιουνίου 2023

Ραγιάς και κατατονικός, χρεοκόπος και πελατοκεντρικός, δουλοπρεπής και δουλόφρων και τελικά αυτόχειρας ; 

Ή μήπως ανεξάρτητος και ελευθερόφρων σαν χώρα, σαν λαός, σαν πολίτης ;


Του Ηλία Παπαναστασίου


Στην τελευταία μας παρέμβαση, τονίσαμε τον ρόλο της προπαγάνδας στη διαμόρφωση ενός παθητικοποιημένου, οιονεί ανοϊκού και «α–πολιτικού πολίτη» που εξυπηρετεί το σύστημα, ταιριάζει «γάντι» στις απαιτήσεις της Παγκοσμιοποιημένης Ελίτ για πλήρη διανοητική και ψυχολογική υποταγή των μεγάλων, τεράστιων στρωμάτων του πληθυσμού στα κελεύσματά της και στην Γεωστρατηγική της ζοφερή προοπτική «αλλαγής του κόσμου» δηλαδή της προοπτικής του «Μετα–ανθρώπου» και της ερεβώδους πραγματοποίησής του ως σχεδίου. Τα άμεσα αποτελέσματα της «προπαγανδιστικής υλοποίησης» τα είδαμε στις εκλογές της 21/5/2023 με «βροντώδη τρόπο» και ηχηρά μηνύματα. Έπεται όμως συνέχεια – πιθανότατα– και με τις δεύτερες εκλογές της 25/6/2023, με τον αντικειμενικό και στρατηγικό στόχο της ελληνικής άρχουσας τάξης να υλοποιείται πλήρως μέσω ενός πλήρως αποχαυνωμένου εκλογικού ακροατηρίου και μιας πλήρως ελεγχόμενης μάζας πελατών του συστήματος και επαιτών των διαφόρων Pass. Την πρώτη Κυριακή ο στόχος επετεύχθη, γιατί όχι και την δεύτερη Κυριακή; Μήπως έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, μήπως έχει συνειδητοποιήσει ο ελληνικός λαός τι τον περιμένει, οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά;

Όπως φαίνεται, μάλλον διαισθάνεται, «ασαφώς και αορίστως» τι τον περιμένει, όμως επειδή είναι ένας λαός που έχει συνηθίσει να ζει με μύθους και θαύματα, έχουμε δε την εντύπωση πως εκτιμά ιδιαίτερα τους θαυματοποιούς, τους μυθομανείς και τους μυθολάγνους. Η συναρπαστική περιπέτεια του Ρωμιού τους τελευταίους αιώνες με αποκορύφωμα τα τελευταία 100–110 χρόνια, δείχνουν την «ιδιόμορφη σχέση» του Νεοέλληνα με την Ιστορία, σχέση συναρπαστική άλλα και απογοητευτική έως αποκρουστική ακόμη και αηδιαστική. Περίοδοι στρατιωτικών θριάμβων (1912–13) αλλά και εθνικής συντριβής και αμετάκλητης καταστροφής (1919–22), θριαμβευτική «Έφοδος στον Ουρανό» (1941–44, ΕΑΜική Επανάσταση) και ανείπωτη συντριβή, αποκορύφωση της Αμερικανοδουλείας και της αποικιοποίησης (1949 και εντεύθεν με ελπιδοφόρες «Τάσεις διαλείμματος» την περίοδο 1981–85).

Μετά την διαμαρτυρία ενός έντονου «Μικροαστικού Κινηματισμού» του 2010–15, ήρθε ο « δημοσιονομικά και έως το 2115 ενυπόθηκα όσον αφορά την ακίνητη περιουσία (επίσημα, ανεπίσημα ακόμη περισσότερο), καθιστώντας τον ελληνικό λαό ένα «Φάντασμα του εαυτού του» χωρίς προοπτική και χωρίς την παραμικρή διαχειριστική ικανότητα της οικονομίας, κοινωνίας και περιουσίας του.

Πέμπτη 1 Ιουνίου 2023

H άκρως επικίνδυνη άνοδος της Δεξιάς, η απομείωση της συνολικής Αριστεράς και ο αντιδραστικός ρόλος της «φαντασιακής κοινωνικής θέσης»

Σάββατο 27 Μαΐου 2023


Του 
Ηλία Παπαναστασίου

Τα απρόσμενα για τους περισσότερους εκλογικά αποτελέσματα θα αποτελέσουν ορόσημο εκλογικών, πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων για την χώρα και τον ελληνικό λαό. Αρνητικών και εξαιρετικά δυσάρεστων εξελίξεων, εννοείται.



  

Η άνοδος της Νέας Δημοκρατίας – όντας Κυβέρνηση (!) – έστω και κατά 0,95%, μετά από μια τετραετή περίοδο απευθείας αναθέσεων (10 δις), 35.000 νεκρών από την πανδημία, απίστευτης ακρίβειας στα είδη πλατιάς κατανάλωσης και στο ηλεκτρικό ρεύμα, επιβάρυνσης του Δημόσιου Χρέους κατά 50 δις, φθάνοντας το απίστευτο ποσό των 400 δις και πλησιάζοντας σε ποσοστό το 200% του ΑΕΠ αλλά και επιδείνωσης των ελλειμμάτων σε όλα τα επίπεδα, με αύξηση των εισαγωγών και επιδείνωση των οικονομικών δεικτών. Εάν προσθέσουμε και το σκάνδαλο των υποκλοπών μέσω των οποίων παρακολουθείτο όλη η Ελλάδα και ο πολιτικός Κόσμος για να μπορεί να έχει δυνατότητες εκβιασμών το κυβερνητικό επιτελείο, τότε ανακύπτει ένα ερώτημα, απλό και θεμελιακό «Πώς είναι δυνατόν μετά από όλα αυτά να ψηφίζει μια παρόμοια κυβέρνηση ο ελληνικός λαός» ;



  

Έχουμε αναφερθεί μέσω της αρθρογραφίας μας τους τελευταίους μήνες, στην απερίγραπτη πλύση εγκεφάλου την οποία υφίσταται ο ελληνικός λαός από τα 6 πανελλαδικής εμβέλειας Ιδιωτικά Τηλεοπτικά Κανάλια των Ολιγαρχών, τα 4 Δημόσια Κανάλια που μεταδίνουν ακραιφνώς την Κυβερνητική Προπαγάνδα αλλά και τα μικρότερης εμβέλειας, συνήθως περιφερειακού χαρακτήρα. 

Προπαγάνδα Γκεμπελικού τύπου με ολοκληρωτικά και φασιστικά χαρακτηριστικά, απαγόρευση ή αρνητική και ειρωνικού χαρακτήρα αντιμετώπιση της διαφορετικής άποψης, χυδαία επιθετικότητα για όσους εκφέρουν αιρετικές απόψεις που δεν αρέσουν στους Ηγεμόνες του Κολομβιανού τύπου Καπιταλισμού της χώρας μας! Δέκα πανελλαδικής εμβέλειας Τηλεοπτικοί Σταθμοί και δεκάδες μικρότεροι περιφερειακού τύπου, έχουν αναλάβει με το αζημίωτο την υλοποίηση ενός σχεδίου μιας άνευ προηγουμένου Πλύσης Εγκεφάλου των πλατειών μαζών του ελληνικού λαού.

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2023

Τι συμβαίνει με τον ελληνικό λαό ; Υπάρχουν προοπτικές κοινωνικοπολιτικής αλλαγής στην Ελλάδα ;

 

Του

 

Ηλία Παπαναστασίου

 

 

 

 

Όσα συνέβησαν και συμβαίνουν στην ελληνική πολιτική και κυρίως κοινωνική σκηνή δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως εξωφρενικά και θέατρο παραλόγου αλλά σαν μια ατόφια τραγωδία. Αυτό ζούμε καθημερινά, την τραγωδία και όχι απλώς την έκπτωση ενός δημοκρατικοφανούς συστήματος το οποίο αποτελείται από τρεις πυλώνες.


 

Την Οικονομική Ολιγαρχία που κυβερνά ανενόχλητη, ανεξαρτήτως κυβερνητικών αλλαγών.


 

Τα Πολιτικά κόμματα του «κοτζαμπασισμού και της νεοφεουδαρχίας», όπως πολύ σωστά τα χαρακτήρισε ο αναλυτής και δημοσιογράφος Νίκος Σίμος.


 

Τα Μέσα Μαζικής Διαστρέβλωσης και Κυβερνητικής Προπαγάνδας που αυτοαποκαλούνται «Μέσα Ενημέρωσης», ελεγχόμενα από τους Ολιγάρχες του πλούτου που τα κατέχουν ιδιοκτησιακά, «αμερικανοποιημένα» στην ιδεολογία τους και φρενιτιώδη στο λυσσαλέο αντι/ρωσισμό τους.


 

Πάνω σε αυτό το τριπολικό σύστημα εξουσίας εδράζονται όλα τα συμπαρομαρτούντα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Απίστευτη διαφθορά που θυμίζει Κολομβία, άνιση κατανομή εισοδήματος που θυμίζει τριτοκοσμική χώρα, αποπαραγωγικοποίηση με συνέπεια βασικοί παραδοσιακοί τομείς της ελληνικής οικονομίας όπως η Αγροτική/κτηνοτροφική Παραγωγή, η Μεταποίηση κλπ. να βρίσκονται η πρώτη στα πρόθυρα της εξαφάνισης και η δεύτερη σε διαρκή πτωτική και παρακμιακή πορεία.

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2023

Η εκδίκηση των Βάρβαρων Γερμανικών φυλών και ο πόλεμος στην Ουκρανία – Ο άνθρωπος του Νεάντερνταλ «Mad Max», στόχος του Αγγλο/Σαξονικού Βαρβαριάτου.


Του


 

Ηλία Παπαναστασίου

 


 

 

Πολλοί αναγνώστες θα θυμούνται την ταινία «Mad Max» (No 1,2,3,4) με πρώτο έτος κυκλοφορίας το 1979 και στην οποία περιγράφεται ένας δυστοπικός κόσμος μετά από μια τεράστια κατακλυσμιαία καταστροφή, πιθανότατα πυρηνική. Θα θυμούνται τις μορφές κτηνάνθρωπων, τους πολέμους και τις αμείλικτες σφαγές των εναπομείναντων «ανθρώπων» που θύμιζαν ύαινες με ανθρώπινη μορφή, έτοιμοι να κατασπαράξουν ή και να κανιβαλίσουν τον αντίπαλό τους. Μια ταινία η οποία συνέχισε με τρία sequel έως το 2015. Αποκρουστική και ανατριχιαστική στη βία της, βάναυσα ρεαλιστική στην αφήγησή της, δραματικά προφητική στον επίλογό της. Γιατί;


 

 

 

Γιατί ποιος θα φανταζόταν το 1979, την «ρεαλιστική» προοπτική της, όταν πρωτοεμφανίστηκε η «Mad Max» No 1 με πρωταγωνιστή τον εξαιρετικό Μελ Γκίμπσον, εκπέμποντας σαν ταινία ένα βαθιά πεισιθανάτιο ύφος και «πνευματικό άρωμα» διαρκούς και απροσδιόριστου θανάτου – άγρια «πνευματικό», με μπαλτάδες, ηλεκτρικά πριόνια, δολοφονικά μαχαίρια κλπ.– μιας ερεβώδους δυστοπίας, πολύ «φαντασιακής» αλλά και τόσο «ρεαλιστικής» ; Πολύ «φαντασιακής»γιατί ποιος θα πίστευε πως 44 χρόνια μετά το 1979, όταν πρωτογυρίστηκε η ταινία, κινδυνεύουμε να ζήσουμε παρόμοιες σκηνές (όσοι καταφέρουμε να ζήσουμε); 

Ταυτόχρονα πολύ «ρεαλιστικής» γιατί εάν «ευοδωθούν» τα σχέδια των κυρίαρχων στην Αμερικανο/Ευρώπη Βάρβαρων Γερμανικών Φυλών δηλαδή του Αγγλο/Σαξονικού Βαρβαριάτου (Βαρβαριάτο, όπως «Προλεταριάτο», «Πρεκαριάτο» κλπ.), εάν δηλαδή προχωρήσουν έως το τέρμα σε ένα Παγκόσμιο Πυρηνικό Πόλεμο εξαφάνισης της Ρωσίας, τότε η αγέρωχη και γενναιόκαρδη χώρα των Ρως θα απαντήσει ανάλογα. Με αμείλικτα πυρηνικά πλήγματα, ανώτερων τεχνολογικά ρωσικών όπλων, η λεγομένη «Δύση» που είναι ένας μύθος, ουσιαστικά δηλαδή η Αμερικανο/Ευρώπη, θα εξαφανιστεί φροντίζοντας, όσο προλάβει, να καταστρέψει ένα επίσης τεράστιο τμήμα της Ρωσικής Επικράτειας. Ουσιαστικά μετά από ένα παρόμοιο πυρηνικό ολοκαύτωμα, αμφιβάλουμε εάν θα μείνει ζωντανό ένα 2–3% του παγκοσμίου ανθρωπίνου πληθυσμού. Πλην – ίσως– ενός σημαντικού ποσοστού της Αμερικανο/Ευρωπαϊκής Ελίτ που όμως θα κινδυνεύει να καννιβαλιστεί ζωντανή από τους περιφερόμενους και πεινασμένους επιζήσαντες που θα τρέφονται κυρίως από νεκρή ή ζωντανή ανθρώπινη σάρκα. Όσοι βεβαίως λίγοι ή ελάχιστοι επιζήσουν από τα θανατηφόρα και περιφερόμενα σε όλο τον πλανήτη, ραδιενεργά νέφη.


 

 

 

Σας φαίνονται «υπερβολικά», «εξωπραγματικά» ή «φαντασιακή κατασκευή» όλα τα παραπάνω; Μήπως «Λαϊκισμός» (Για να ευθυμήσουμε και λίγο...); Σκεφτείτε όμως πόσα τεχνολογικά επιτεύγματα επικίνδυνης και αμφίβολου προοπτικής (π.χ. τεχνητή νοημοσύνη, τεχνητό κρέας, τροφή από έντομα) πιστεύατε πως θα υλοποιηθούν, μόλις πριν 30 χρόνια ; Αλλά και πότε μετά την κρίση της Κούβας το 1962, αισθανθήκατε τόσο κοντά τον κίνδυνο ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος όσο το 2022 και 2023; Πέρασαν 61 χρόνια μετά την «Κρίση της Κούβας» του 1962 για να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε, έστω μια μειοψηφία που όμως πληθύνεται, πως ο κίνδυνος Πυρηνικού Ολοκαυτώματος της Ανθρωπότητας δεν είναι απλώς «πιθανός» αλλά σχεδόν μαθηματικά δεδομένος εάν δεν σταματήσουμε την «Γερμανική(Αγγλο/Σαξονική) Παράνοια». Όμως η «παράνοια», οφείλεται μόνο σε στρατιωτικά αίτια, οικονομικά και κοινωνικά, ή μήπως οφείλεται και σε «ψυχοπαθολογικά αίτια, ιστορικού χαρακτήρα»; Αλήθεια, τι εννοούμε;