ΤΟ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΠΕΝΘΟΣ» ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΕΜΑΛ ΑΤΑΤΟΥΡΚ...

Του Γιάννη Κιουλέκα

Σαν σήμερα  το 1938 πέθανε ο Μουσταφά Κεμάλ, ο ιδρυτής του σύγχρονου τουρκικού κράτους που στηρίχθηκε στην ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ των Χριστιανικών ιστορικών εθνών σε Αν. Θράκη & Μικρά Ασία : Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων...

Ο κεμαλισμός υπήρξε το ανώτατο στάδιο του νεοτουρκισμού ολοκληρώνοντας την περίοδο 1919-1922 την γενοκτονία των Ελλήνων που ξεκίνησαν οι νεότουρκοι "σύναγωνιστές" του μ. κεμάλ στην Αν. Θράκη & Δυτική Μικρά Ασία το 1914]

Φοβερή σύμπτωση, φάρσα της Ιστορίας με προφανή συμβολισμό, είναι ότι ο απηνής διώκτης των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου, ο Μουσταφά Ριζά, γνωστός ως Κεμάλ Ατατούρκ, απεβίωσε στις 10 Νοεμβρίου του 1938. Μία ημέρα δηλαδή μετά τη Νύχτα των Κρυστάλλων στη ναζιστική Γερμανία. Λες και περίμενε την έμπρακτη διαδοχή του στις θηριωδίες για να κλείσει τον κύκλο του. 

Εντυπωσιακό όμως είναι ότι τον θρήνησε με εγκωμιαστικό κείμενο και εν ονόματι του ελληνικού έθνους ο «υπερπατριώτης», ο «μέγας εθνάρχης» Ιωάννης Μεταξάς, σε συλλυπητήριο τηλεγράφημά του προς την τουρκική κυβέρνηση:

«Yπό το κράτος της πλέον οδυνηράς συγκινήσεως, η Βασιλική Κυβέρνησις, ο Ελληνικός Λαός και εγώ συμμεριζόμεθα το εθνικόν πένθος όπερ πλήττει τόσον βαρέως την φίλην και σύμμαχον Τουρκίαν. Εν τη σκληρά ταύτη δοκιμασία η σκέψις απάσης της Ελλάδος στρέφεται προς το ευγενές φίλον έθνος, δια να εκφράση την βαθυτάτην αυτής συμπάθειαν. 

Αποτίουσα φόρον τιμής εις την μνήμην του περιφανούς αρχηγού, του γενναίου στρατιώτου, του πεφωτισμένου αναμορφωτού της Τουρκίας, η Ελλάς ουδέποτε θα λησμονήσει ότι ο πρόεδρος Κεμάλ Ατατούρκ υπήρξε ο κύριος θεμελιωτής της ελληνοτουρκικής συνεννοήσεως και ότι εσφυρηλάτησε τους δεσμούς της αδιαλύτου φιλίας, ήτις ενώνει τις δύο χώρες μας εν τω κοινώ ιδεώδες της ειρηνικής συνεργασίας. Θα διατηρήσει πιστώς την συγκεκινημένην ανάμνησιν του μεγάλου εκλιπόντος, του οποίου το κραταιόν έργον θα κατευθύνη διά παντός τας τύχας του ευγενούς τουρκικού έθνους» 

Όσο κι αν προσπαθήσει κανείς να δικαιολογήσει το κείμενο αυτό μέσα από το κλίμα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης στη δεκαετία του '30, οι εκφράσεις του είναι επαίσχυντες και σοκαριστικές. Διότι, ένα τυπικό κείμενο συλλυπητηρίων θα μπορούσε να έχει γραφτεί εντελώς διαφορετικά και κυρίως να μην αποπνέει θαυμασμό και ευγνωμοσύνη προς έναν μακελλάρη που κατέσφαξε λαούς της Ανατολίας και αφάνισε τον μικρασιατικό ελληνισμό. Και, βέβαια, είναι ασυγχώρητο ότι διατυπώθηκε από τον Ιωάννη Μεταξά εν ονόματι και ερήμην του μαρτυρικού ελληνικού έθνους, το οποίο παρουσιάζεται σαν ψυχασθενής να αποτίει «φόρον τιμής» στον βασανιστή του με «πιστώς συγκεκινημένην ανάμνησιν».

Είχε προηγηθεί βεβαίως η πρόταση του Ελευθερίου Βενιζέλου για απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στον Κεμάλ και είχε ήδη αναρτηθεί από το 1934 η αναμνηστική πλάκα στη Θεσσαλονίκη, έξω από το σπίτι όπου υποτίθεται πως γεννήθηκε. 

Το πράγμα όμως δεν σταμάτησε εκεί. Η κυβέρνηση Μεταξά, μετά την άρνηση του τότε ιδιοκτήτη να πουλήσει το οίκημα στον Δήμο Θεσσαλονίκης, προχώρησε στην υποχρεωτική απαλλοτρίωσή του και σε δωρεά προς το τουρκικό κράτος ενημερώνοντας με επίσημη επιστολή τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ισμέτ Ινονού. Την δε επομένη του θανάτου του Μουσταφά Κεμάλ, στις 11/11/1938, το Δημοτικό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης έλαβε την απόφαση να μετονομάσει την οδό Αποστόλου Παύλου σε «Κεμάλ Ατατούρκ». 

Η ΡΟΖΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΆΣΤΑΣΗΣ

Του Γιάννη Κιουλέκα

Μία σπουδαία ιστορική επαναστατική προσωπικότη- τα. Οι χριστιανικοί λαοί τής Μικράς Ασίας τής οφείλουν πολλά γιατί τούς υπερασπίστηκε γράφοντας την αλήθεια... 

Τα κείμενα της πού οφείλουν να διαβάσουν όλοι οι Μικρασιάτες  μεταφράστηκαν στα ελληνικά το 1985. Σχεδόν 70 χρόνια μετά πού γράφτηκαν! Για πρώτη φορά δημοσιεύθηκαν από το περιοδικό : "ΛΑΟΙ" ! (δεξιά φωτ.)

 

«Μια μέρα την είχα δει σε μια μικρή γερμανική πολιτεία, πάνου σε ένα τραπέζι, να μιλάει σε χιλιάδες εργάτες και πεινασμένους. Ήταν αδύναμη, σα ραχητική, φορούσε ένα παλιό σάλι, έτρεμε από το κρύο κι έβηχε. Μα ποτέ δεν θα ξεχάσω την κραυγή που τινάχτηκε από το ανεμικό της στόμα και ανέβηκε στον ουρανό: «Ελευθερία, φως, δικαιοσύνη. Να χαθούμε όλοι αδέλφια, για να σώσουμε της γης.»

Νίκος Καζαντζάκης για Ρόζα Λούξεμπουργκ.

Η κόκκινη Ρόζα δολοφονήθηκε σαν σήμερα. Να χαθούμε όλοι, αδέλφια, για να σώσουμε τη γη! Τα πιστεύω, τις ελευθερίες. Και τις αξίες μας

■

Ένα από τα ζητήματα που απασχόλησαν τη Λούξεμπουργκ ήταν το εθνικό ζήτημα που εκείνα τα χρόνια αναδεικνυόταν ως ένα από τα κεντρικά ζητήματα στην Ευρώπη και την Εγγύς Ανατολή. Το ερώτημα που είχαν κληθεί να αντιμετωπίσουν οι μαρξιστές διανοούμενοι ήταν έως ποιο σημείο θα μπορούσε να συμπορευτεί το εθνικό ζήτημα με το κοινωνικό και ποια θα έπρεπε να είναι η στάση του εργατικού κινήματος. Η Λούξεμπουργκ φαίνεται να έχει ξεκάθαρη άποψη για το θέμα αυτό και να ορίζει τους κανόνες λαμβάνοντας πάντα υπόψη τα συγκεκριμένα περιβάλλοντα, αλλά και το ρόλο που θα είχε το εθνικό κίνημα στο κάθε περιβάλλον:

Βιβλιοπαρουσίαση: Παλαιά Φώκαια Μικράς Ασίας (3-9-22)

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΦΩΚΙΑΝΩΝ – ΚΑΛΕΣΜΑ:
Το Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2022 στις 20:00 στο Θεατράκι Π. Φώκαιας- Αττικής

Σας καλούμε ΟΛΟΥΣ-ΕΣ, στην εκδήλωση μνήμης – παρουσίασης τής (επαν)έκδοσης σημαντικού βιβλίου για την ιστορία της Παλαιάς Φώκαιας Μικράς Ασίας του αείμνηστου Φωκιανού συγγραφέα Νικόλαου Χόρμπου!

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:

Γιάννης Κιουλέκας – επιμελητής του βιβλίου και ιστορικός ερευνητής

Γιώργος Λεκάκης – συγγραφέας, δημοσιογράφος

Κεμάλ (Δάσκαλος) & Χίτλερ(Μαθητής)- Με τον Ιωάννη Κιουλέκα

O Κεμαλισμός αποτελεί το ανώτατο στάδιο του ρατσιστικού & φασιστικού κινήματος της επιτροπής «Ενωση καί Πρόοδος». 

Την ίδια τακτική & πρακτική χρησιμοποίησε & το είδωλο του Κεμαλισμού ο Ναζισμός, ο οποίος υπήρξε αντιγραφή & εξέλιξη του Κεμαλικού μοντέλου. Και τα 2 αυτά εγκληματικά κινήματα συνιστούν την ίδια εθνικιστική, φασιστική, ρατσιστική ιδεολογία, που εκφράστηκαν με την ίδια ακραία βαρβαρότητα στερώντας την ζωή από εκατομμύρια ανθρώπους. Η ανάδειξη των ομοιοτήτων του Κεμαλισμού & του Ναζισμού συνιστά ανθρώπινο, πολιτικό, ερευνητικό & κυρίως ηθικό χρέος & καθήκον για την καταδίκη & αποκαθήλωση των πιό ολοκληρωτικών καθεστώτων & ιδεολογιών που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.

19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1834. - Ο ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΓΚΡΙΤΖΑΛΗΣ, ΠΕΡΝΑ ΣΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ.

Του  

Γιάννη  Κιουλέκα

Η άγνωστη επανάσταση των οπλαρχηγών στη Μεσσηνία του 1834. Η πρώτη κοινωνική επανάσταση μετά την δημιουργία ελληνικού κράτους!

«Απεφασίσαμε, να ανακτήσωμεν τα πολιτικά μας δίκαια δια της δυνάμεως, του μόνου και τελευταίου μέσου προς εδραίωσιν του καταπιεζομένου λαού». 

Έτσι δήλωναν οι εξεγερμένοι αγωνιστές του Εικοσιένα απέναντι στην Αντιβασιλεία του Όθωνα το καλοκαίρι του 1834.

«Απεφασίσαμε, να ανακτήσωμεν τα πολιτικά μας δίκαια δια της δυνάμεως, του μόνου και τελευταίου μέσου προς εδραίωσιν του καταπιεζομένου λαού». 

Έτσι δήλωναν οι εξεγερμένοι αγωνιστές του Εικοσιένα απέναντι στην Αντιβασιλεία του Όθωνα το καλοκαίρι του 1834. 

Αυτοί που αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση της πατρίδας βρέθηκαν στο περιθώριο, εκτός στρατού που συγκροτήθηκε από Βαβαρούς «μισθοφόρους» (ακόμη και στελέχη του αμφισβητούσαν την ποιότητά τους καθώς τους μάζεψαν… στον δρόμο). 

Βρέθηκαν εκτός αξιωμάτων, εν ολίγοις εκτός όχι μόνο υλικής αλλά και ηθικής επιβράβευσης για τις προσπάθειές τους ενάντια στους Τούρκους.

Ήταν ο καιρός που ο Κολοκοτρώνης βρέθηκε στη φυλακή καταδικασμένος σε θάνατο. 

Ήταν η εποχή που η κεντρική εξουσία, οι τρεις αντιβασιλείς που είχαν την επιτροπεία του ανήλικου Όθωνα, επιζητούσαν έσοδα αδιαφορώντας για τους ντόπιους και πώς κατάφερναν να επιβιώσουν με τη σοδειά ή τα ζώα τους. 

Νομοθετούσαν αδιαφορώντας για το πού θα λογοδοτήσουν ξεσηκώνοντας λαϊκή αντίδραση. 

Ήταν συνάμα η ίδια εποχή που οι μηχανορραφίες στην πολιτική σκηνή έδιναν και έπαιρναν για την επιρροή των Μεγάλων Δυνάμεων…

ΦΩΚΑΙΕΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ

ΦΩΚΑΙΕΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ

 Μία υπέρλαμπρη αρχαία ιστορία 2.800 χρόνων με πανευρωπαϊκή & οικουμενική διάσταση. 

12η ΙΟΥΝΙΟΥ - ΗΜΕΡΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ ΜΝΗΜΗΣ 

Με τον ιστορικό ερευνητή Ιωάννη Κιουλέκα (Γιάννης Κιουλέκας) και την δημοσιογράφο Χαρά Λεμονή. 

Η τραγική κατάληξη (γενοκτονία – ξεριζωμός) 1914 / 1922 μέχρι σήμερα:

ΟΙ ΣΦΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΦΩΚΑΙΑ (Π. & Ν.) ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ

(Α΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ - ΙΩΝΙΑ)

12 ΙΟΥΝΙΟΥ (1914)

ΟΙ ΣΦΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΦΩΚΑΙΑ (Π. & Ν.)

ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ

Του ιστορικού ερευνητή, Γιάννη Κιουλέκα

«Πρέπει να δεχθούμε τη διαδικασία αποσύνθεσης της Τουρκίας σαν μιά υπαρκτή πραγματικότητα και να μην κάνουμε τη σκέψη ότι θα μπορούσε ή θα έπρεπε να τη σταματήσει κανείς. Να εκδηλώσουμε στους αγώνες για αυτοδιάθεση των χριστιανικών εθνών την απεριόριστη συμπάθεια μας. Τους αγώνες αυτούς να τους χαιρετίσουμε προπάντων σαν ένα αγωνιστικό μέσο κατά της τσαρικής Ρωσίας & να υποστηρίξουμε με έμφαση την ανεξαρτησία τόσο από τη Ρωσία όσο & από την Τουρκία.» [1]

Η 12η Ιουνίου αποτελεί για όλους τους Μικρασιάτες, πολύ περισσότερο για εμάς τους Φωκιανούς, ημέρα στοχασμού, περισυλλογής, συνειδητοποίησης. Πρίν από την Σμύρνη το 1922, στην Παλαιά & Νέα Φώκαια της Ιωνίας έλαβαν χώρα μία σειρά από εξίσου τραγικά γεγονότα τα οποία μπορούν να θεωρηθούν ως προπομπός των όσων εξελίχθηκαν στον Πόντο & τελικά στην Σμύρνη από τους Τούρκους εθνικιστές. Οι σφαγές που ξεκίνησαν στα Μικρασιατικά παράλια στις αρχές Μαΐου 1914, τώρα εξελίσσονταν στις Φώκαιες & τα γύρω χωριά. Τα γεγονότα παρέμειναν άγνωστα για περίπου 90 χρόνια & ήλθαν στην επιφάνεια περίπου το 2007! κυρίως λόγω της πολύτιμης μαρτυρίας & των ντοκουμέντων του αρχείου του Φελίξ Σαρτιώ, που παρέμεναν στην Γαλλία χωρίς κανείς να τα αναζητήσει, αποδεικνύοντας με τον πιο δραματικό & αποκαλυπτικό τρόπο την μεθόδευση της εθνοκάθαρσης (η νομική ορολογία είναι γενοκτονία) των προγόνων μας. Το αρχείο Σαρτιώ ήλθε στην επιφάνεια τυχαία πρίν λίγα χρόνια & έγινε γνωστό πρώτα στους Φωκιανούς πρόσφυγες στην Ελλάδα. Ο Φελίξ Σαρτιώ καταγράφει βήμα – βήμα επί ένα 24ωρο τον διωγμό. Τραβάει φωτογραφίες, κρύβει με κίνδυνο της ζωής του εκατοντάδες κατατρεγμένους Φωκιανούς στα σπίτια της Γαλλικής αρχαιολογικής αποστολής σώζοντας τις ζωές τους, συγκεντρώνει μαρτυρίες ξένων από άλλες πόλεις & χωριά, κάνει αναφορά σε όλες τις ξένες δυνάμεις, ζητώντας βοήθεια & δικαίωση για τα αθώα θύματα. Φοβόταν πως αυτό το γεγονός θα αποσιωπηθεί υπό το βάρος των κοσμοϊστορικών εξελίξεων που ακολούθησαν. Δυστυχώς η ιστορία απέδειξε πως οι φόβοι του ήταν βάσιμοι, καθώς ο Α΄ Διωγμός των Ελλήνων (Α΄ φάση της γενοκτονίας) από τα παράλια της Μ. Ασίας παρέμεινε για πολλές δεκαετίες ένα γεγονός άγνωστο.

ΟΙ ΣΦΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΦΩΚΑΙΑ (Π. & Ν.) ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ

(Α΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ - ΙΩΝΙΑ)

12 ΙΟΥΝΙΟΥ (1914)

ΟΙ ΣΦΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΦΩΚΑΙΑ (Π. & Ν.)

ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ

Του ιστορικού ερευνητή, Γιάννη Κιουλέκα

«Πρέπει να δεχθούμε τη διαδικασία αποσύνθεσης της Τουρκίας σαν μιά υπαρκτή πραγματικότητα και να μην κάνουμε τη σκέψη ότι θα μπορούσε ή θα έπρεπε να τη σταματήσει κανείς. Να εκδηλώσουμε στους αγώνες για αυτοδιάθεση των χριστιανικών εθνών την απεριόριστη συμπάθεια μας. Τους αγώνες αυτούς να τους χαιρετίσουμε προπάντων σαν ένα αγωνιστικό μέσο κατά της τσαρικής Ρωσίας & να υποστηρίξουμε με έμφαση την ανεξαρτησία τόσο από τη Ρωσία όσο & από την Τουρκία.» [1]

Η 12η Ιουνίου αποτελεί για όλους τους Μικρασιάτες, πολύ περισσότερο για εμάς τους Φωκιανούς, ημέρα στοχασμού, περισυλλογής, συνειδητοποίησης. Πρίν από την Σμύρνη το 1922, στην Παλαιά & Νέα Φώκαια της Ιωνίας έλαβαν χώρα μία σειρά από εξίσου τραγικά γεγονότα τα οποία μπορούν να θεωρηθούν ως προπομπός των όσων εξελίχθηκαν στον Πόντο & τελικά στην Σμύρνη από τους Τούρκους εθνικιστές. Οι σφαγές που ξεκίνησαν στα Μικρασιατικά παράλια στις αρχές Μαΐου 1914, τώρα εξελίσσονταν στις Φώκαιες & τα γύρω χωριά. Τα γεγονότα παρέμειναν άγνωστα για περίπου 90 χρόνια & ήλθαν στην επιφάνεια περίπου το 2007! κυρίως λόγω της πολύτιμης μαρτυρίας & των ντοκουμέντων του αρχείου του Φελίξ Σαρτιώ, που παρέμεναν στην Γαλλία χωρίς κανείς να τα αναζητήσει, αποδεικνύοντας με τον πιο δραματικό & αποκαλυπτικό τρόπο την μεθόδευση της εθνοκάθαρσης (η νομική ορολογία είναι γενοκτονία) των προγόνων μας. Το αρχείο Σαρτιώ ήλθε στην επιφάνεια τυχαία πρίν λίγα χρόνια & έγινε γνωστό πρώτα στους Φωκιανούς πρόσφυγες στην Ελλάδα. Ο Φελίξ Σαρτιώ καταγράφει βήμα – βήμα επί ένα 24ωρο τον διωγμό. Τραβάει φωτογραφίες, κρύβει με κίνδυνο της ζωής του εκατοντάδες κατατρεγμένους Φωκιανούς στα σπίτια της Γαλλικής αρχαιολογικής αποστολής σώζοντας τις ζωές τους, συγκεντρώνει μαρτυρίες ξένων από άλλες πόλεις & χωριά, κάνει αναφορά σε όλες τις ξένες δυνάμεις, ζητώντας βοήθεια & δικαίωση για τα αθώα θύματα. Φοβόταν πως αυτό το γεγονός θα αποσιωπηθεί υπό το βάρος των κοσμοϊστορικών εξελίξεων που ακολούθησαν. Δυστυχώς η ιστορία απέδειξε πως οι φόβοι του ήταν βάσιμοι, καθώς ο Α΄ Διωγμός των Ελλήνων (Α΄ φάση της γενοκτονίας) από τα παράλια της Μ. Ασίας παρέμεινε για πολλές δεκαετίες ένα γεγονός άγνωστο. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, η εκστρατεία του ελληνικού στρατού το 1919 & η καταστροφή του 1922 ήταν οι αιτίες που οδήγησαν στη λήθη τον αφανισμό του ελληνικού στοιχείου το 1914 από την εποχή των αρχαίων Ιωνικών αποικιών. Τώρα τα δραματικά γεγονότα του 1914 προβαίνουν ξανά στο προσκήνιο της ιστορίας. Έχουμε χρέος να τα γνωστοποιήσουμε. Την γενοκτονία σχεδίασε το κομιτάτο των νεοτούρκων στο μυστικό συνέδριο στην Θεσσαλονίκη το 1911. Οταν οι νεότουρκοι πήραν την εξουσία έβαλαν σε εφαρμογή την ρατσιστική, γενοκτονική πολιτική τους, που ήταν η εξόντωση, εκδίωξη των χριστιανικών πληθυσμών από την πατρίδα τους την Μικρά Ασία στην αρχή του περασμένου αιώνα, για να ολοκληρωθεί την περίοδο 1919-1922 από τον πολιτικό πρόγονο & ίνδαλμα του Α. Χίτλερ, τον Μουσταφά Κεμάλ. Το πογκρόμ της εθνοκάθαρσης των Ελλήνων, ξεκίνησε το 1913, διήρκησε έως την άνοιξη του 1914 στην Ανατολική Θράκη, για να συνεχισθεί σύμφωνα με τις αποφάσεις της νεοτουρκικής κυβέρνησης στην περιοχή της Δυτικής & Ανατολικής Μικράς Ασίας, υπό την υψηλή εποπτεία καθοδήγηση & παρότρυνση των γερμανών.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ :«ΦΩΚΑΙΕΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ – ΜΑΣΣΑΛΙΑ, ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ 2.500 ΧΡΟΝΩΝ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ 

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων «ΛΙΜΕΝΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ, PORT DE BOUC ΚΑΙ ΜΑΣΣΑΛΙΑ», οι Σύλλογοι «Ελληνο-Γαλλική Κοινότητα του Port de Bouc», «Φιλία Γαλλία-Κύπρος», «Ηφαίστεια», η Εταιρεία Ιστορικών Ερευνών «ΛΥΚΙΑ» και ο Σύλλογος Παλαιάς Φωκαίας «Αγία Ειρήνη» καλούν απογόνους προσφύγων από τη Μικρά Ασία, από Μάκρη και Λιβίσι Μικράς Ασίας και φίλους, στο Port de Bouc (Γαλλία), στο “Cinema Le Melies a Port de Bouc”, το Σάββατο 15 Ιουνίου 2019, στις 18.30 σε εκδήλωση-συνδιοργάνωση: 

Α’ ΜΕΡΟΣ 

18.30-19.30: ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΩΝ ΓΙΑ ΣΜΥΡΝΗ & ΚΥΠΡΟ

 Έργα του Εμμανουήλ Ζουμή, Προέδρου του Συλλόγου ( Port de Bouc) «Αγία Αικατερίνη». 

Β’ ΜΕΡΟΣ 

19.30-20.30: -- «ΜΑΚΡΗ & ΛΙΒΙΣΙ ΧΘΕΣ, ΣΗΜΕΡΑ,ΑΥΡΙΟ»

• Κώστας Κατσιγιάννης, Πολιτικός Μηχανικός, πρώην Γ.Δ. Ε.Ο.Τ. 
• Τάσος Κακλαμάνης, Χημικός Μηχανικός, Ιδρυτής Ε.Ι.Ε. «ΛΥΚΙΑ» -- «ΦΩΚΑΙΕΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ – ΜΑΣΣΑΛΙΑ, ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ 2.500 ΧΡΟΝΩΝ ΜΕ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΗ & ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ» 
• Γιάννης Κιουλέκας, Μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Παλαιάς Φωκαίας «Αγ. Ειρήνη» 

Στο τέλος της εκδήλωσης, θα ακολουθήσει δεξίωση.

12 ΙΟΥΝΙΟΥ: ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΦΩΚΙΑΝΩΝ

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ

Την Τετάρτη 12 Ιουνίου 2019 στην Νέα Φώκαια Χαλκιδικής & στην Παλαιά Φώκαια Αττικής στις 12 το μεσημέρι, ώρα Ελλάδας:

1. θα ηχήσουν 12 φορές πένθιμα οι καμπάνες των εκκλησιών και
2. θα τηρηθεί 1 (ενός) λεπτού σιγή στην μνήμη των θυμάτων Ελλήνων Μικρασιατών από τις Φώκαιες Ιωνίας .

Είναι η τρίτη χρονιά που θα τιμήσουμε την μνήμη των θυμάτων μας της περιόδου 1914 - 1922.

Ο φόρος αίματος υπήρξε βαρύς. Τουλάχιστον 3.000 υπήρξαν τα αθώα θύματα που δολοφονήθηκαν από τους νεότουρκους & κεμαλικούς στην συνέχεια, στα πλαίσια της προσχεδιασμένης από το 1909 - 1910 ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ των Ελλήνων Χριστιανών σε Ανατολική Θράκη, Μικρά Ασία (Ιωνία, Πόντο ...).

Εμείς οι Φωκιανοί έχουμε, ίσως, τα περισσότερα & σημαντικότερα ντοκουμέντα, για την Α' φάση της Γενοκτονίας το 1914 που αποδεικνύουν περίτρανα την μεθόδευση. Σύντομα θα αρχίσουμε να τα παρουσιάζουμε.

Σας υπενθυμίζουμε την παλαιότερη ανάρτησή μας, 12.06.2015, με την αναλυτικά τεκμηριωμένη παρουσίαση της σφαγής των Φωκιανών και του διωγμού  του Φωκιανού ιστορικού ερευνητή Γιάννη Κιουλέκα, μέλους του Δ.Σ. του συλλόγου "Η Αγία Ειρήνη" Παλαιάς Φωκαίας Αττικής.

ΕΔΩ: 12 ΙΟΥΝΙΟΥ (1914) ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΣΦΑΓΩΝ ΣΤΗΝ ΦΩΚΑΙΑ (Π. & Ν.) ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ

                                                              Του Γιάννη Κιουλέκα 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ 05.05.2019: Αποκαλυπτήρια γλυπτού στη μνήμη των ξεριζωμένων Φωκαέων

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ - Π. ΦΩΚΑΙΑ-"ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ"

Β΄ Πανελλήνια Συνάντηση Φωκιανών

  21-1-2017 

                                                                                 

Ολοκληρώθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία στις 19 Νοεμβρίου 2016 στην Παλαιά Φώκαια Αττικής το αντάμωμα των Φωκιανών, που διοργάνωσαν από κοινού η Κοινότητα Παλαιάς Φώκαιας Αττικής και το Πανελλήνιο Συντονιστικό Φωκιανών Κοινοτήτων & Συλλόγων.

Τώρα, εμείς οι Φωκιανοί κάνουμε τα πρώτα μας βήματα για να γνωρισθούμε, ναεπικοινωνήσουμε & να οργανωθούμε σε πανελλήνιο επίπεδο. Η συμμετοχή του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Πρώτη φορά από το 1922 ανταμώθηκαν τόσοι πολλοί Μικρασιάτες Φωκιανοί (μεταξύ των οποίων έσμιξαν και μέλη οικογενειών άγνωστοι μέχρι τώρα μεταξύ τους !!!) από διάφορες πόλεις της Ελλάδας και περιοχές της Αττικής (Πειραιά, Δραπετσώνα, Χαιδάρι, Κερατσίνι, Αθήνα κλπ), Κρήτη (Ρέθυμνο), Μεσολόγγι αλλά και από την υπόλοιπη Ελλάδα. Από την Βόρειο Ελλάδα ήλθαν από Νέα Φώκαια Χαλκιδικής, Θεσσαλονίκη (Ιωνική Εστία). Θερμούς χαιρετισμούς έστειλαν ξενιτεμένοι Φωκιανοί από Αμερική, Αυστραλία. Επίσης μας τίμησαν με την παρουσία τους πολλοί Μικρασιάτικοι φορείς, Κωνσταντινουπολίτες κλπ. Η ένδοξη αρχαία ιστορία των Φωκών, της πατρίδας της καρδιάς μας στην Μικρά Ασία είναι μία πολύ πλούσια συνιστώσα της ελληνικής ιστορίας. Δυστυχώς παραμένει άγνωστη όχι μόνο στην ελληνική κοινωνία αλλά και μεταξύ των Φωκιανών, ιδιαίτερα στις νεώτερες γενιές. Αγνωστα σε πολλούς παραμένουν δυστυχώς και τα δραματικά γεγονότα των σφαγών στις Φώκαιες και τις γύρω περιοχές το 1914 και το 1922 στα πλαίσια της γενοκτονίας από τους τούρκους εθνικιστές - γενοκτόνους στις αρχές του περασμένου αιώνα. Στους Φωκιανούς παραμένει επίσης άγνωστη η βαθιά γνώση των πολιτικοιστορικών λόγων που καθόρισαν την εξέλιξη και τη σημερινή μας κατάσταση, καθώς & η αναγνώριση αυτών των λόγων και η απόδοση δικαίου για τα αδικήματα και εγκλήματα που διεπράχθησαν σε βάρος μας. Ορος απαραίτητος για την διατήρηση και συνέχεια της συνείδησης μας σαν Μικρασιάτες.

ΟΧΙ στο κλείσιμο του Ελληνικού Προξενείου στην Μασσαλία

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΦΩΚΑΕΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ** Φ Ω Κ Α Ε Ι Σ ---- Δ Ι Κ Α Ι Ω Μ Α -- Σ Τ Η -- Μ Ν Η Μ Η

****************************************************************************

24 Σεπτεμβρίου 2016

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ; 

Η ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΜΟΓΕΝΩΝ ΤΗΣ ΜΑΣΣΑΛΙΑΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ 

ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ : ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ <<ΟΧΙ>> ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΥ ΣΤΗ ΜΑΣΣΑΛΙΑ !

ΕΔΩ : http://diaspora-grecque.com/modules/xoopspoll/pollresults.php?poll_id=33

Σαν Πανελλήνιο Συντονιστικό Οργανο Φωκαέων Συλλόγων & Κοινοτήτων μάθαμε με μεγάλη λύπη και τεραστία έκπληξη την προσεχή αναστολή λειτουργίας του Προξενείου της Ελλάδος στη Μασσαλία.

Αυτό το ενδεχόμενο κλείσιμο θα περιπλέξει αφάνταστα τη ζωή των Ελλήνων κατοίκων της Νοτίου Γαλλίας, οι οποίοι θα υποχρεούνται να ταξιδεύουν έως το Παρίσι για τις υποθέσεις που τους αφορούν.Είναι βεβαίως απαραίτητο να γίνουν οικονομίες στο επίπεδο του κρατικού προüπολογισ- μού, όμως η λειτουργία του Γενικού ελληνικού Προξενείου στη Νότιο Γαλλία είναι απαραίτητη και δη για ιστορικούς αλλά κυρίως για εθνικούς λόγους. Πρόκειται για ένα Προξενείο το οποίο λειτουργεί εδώ και περίπου 200 χρόνια στην πόλη, της οποίας ιδρυτές καθώς γνωρίζετε ήταν οι Έλληνες Φωκαείς.

Η προσφορά του Γενικού Προξενείου της Μασσαλίας στα εκπαιδευτικά δρώμενα της πόλης αυτής είναι αδιαμφισβήτητη τόσο στο παρελθόν, όσο και στο παρόν. Η ύπαρξή του είναι τόσο σημαντική όσο και η ύπαρξη ενός πολύτιμου πυρήνα από τον οποίο έλκονται οι ελπίδες για τη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού στην περιοχή. Σε περίπτωση που ο πυρήνας αυτός εκλείψει, θα χαθεί μαζί του κι ανεπίστρεπτα ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας του Ελληνισμού της διασποράς καθώς και της ελληνικότητας αυτής της πόλης. Κι αυτό είναι έγκλημα, παρόλη την οικονομική στενότητα.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΙΔΡΥΣΗΣ ΤΗΣ ΜΑΣΣΑΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΩΝΕΣ ΦΩΚΑΕΙΣ

ΦΩΚΑΙΕΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ : ΕΝΑ ΟΔΟΠΟΙΡΙΚΟ ΜΝΗΜΗΣ ΣΤΗΝ ΕΝΔΟΞΗ ΑΡΧΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΦΩΚΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΙΠΛΟ ΞΕΡΡΙΖΩΜΟ (1914 & 1922) ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

Η Ιστορία των Φωκαέων από την αρχαιότητα έως και σήμερα και η εγκατάσταση τους στην Ελλάδα μετά την Μικρασιατική καταστροφή, από τον Πρόεδρο της Παλαιάς Φώκαιας του Δήμου Σαρωνικού κ. Παπουτσή Αθανάσιο και τον κ. Γκιουλέκα Γιάννη μέλος του Πανελλήνιου Συντονιστικού Οργάνου Φωκαέων Συλλόγων και Κοινοτήτων, στη ραδιοφωνική συχνότητα 90,1.

Και ένα βίντεο με την πόλη όπως είναι σήμερα (2007)

12 Ιουνίου ημέρα μνήμης των σφαγών στις Φώκαιες της Μικράς Ασίας το 1914 (*)

ΦΩΚΑΕΙΣ   ΔΙΚΑΙΩΜΑ   ΣΤΗ   ΜΝΗΜΗ

                                                                   12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Του Γιάννη Κιουλέκα                                        

Μέλος του Πανελλήνιου Συντονιστικού Φωκαέων

<< Τόπος είναι οι ρίζες, εκεί που είναι θαμμένοι οι πρόγονοι (μας), ο τόπος δημιουργεί ταυτότητα ελληνικότητας και ο τόπος της ελιάς, του αμπελιού, των οπωροφόρων, του σιταριού και των  ‘’ζωντανών’’, πρέπει να τον υπερασπιστούμε. Είναι η παράδοση, η μνήμη… Και η προσωπική μου εμπειρία μου δείχνει πως το πράγμα που με βοήθησε, περισσότερο από κάθε άλλο, δεν ήταν οι αφηρημένοι στοχασμοί ενός διανοούμενου, αλλά η πίστη και η προσήλωση μου σ΄ έναν κόσμο ζωντανών και περασμένων ανθρώπων στα έργα τους, στις φωνές τους, στο ρυθμό τους, στη δροσιά τους. Αυτός ο κόσμος, όλος μαζί, μου έδωσε το συναίσθημα πως δεν είμαι μια αδέσποτη μονάδα, ένα άχερο στ’ αλώνι. Μου έδωσε τη δύναμη  να κρατηθώ ανάμεσα στους χαλασμούς που ήταν της μοίρας μου να ιδώ. Κι ακόμη, μ’ έκανε να νιώσω, όταν ξαναείδα το χώμα που με γέννησε, πως ο άνθρωπος έχει ρίζες, κι όταν τις κόψουν πονεί, βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάσουν. Κι όλα τούτα θα μπορούσα να τα ονομάσω με τη λέξη παράδοση… >>    

Γ. Σεφέρης

Η 12^η  Ιουνίου για όλους εμάς τους Πρόσφυγες Ελληνες Μικρασιάτες Φωκιανούς είναι ημέρα στοχασμού, ατομικής και συλλογικής περισυλλογής, μνήμης της σφαγής των προγόνων μας που διαπράχθηκε από τα «τάγματα εφόδου» του κομιτάτου « Ένωσης και Πρόοδος» -- (Νεότουρκοι) --  στις αρχές του περασμένου αιώνα και σε εφαρμογή της στρατηγικής του στα πλαίσια της προσχεδιασμένης από το 1908 – 1911,  Γενοκτονίας...  Είναι η ημέρα  κατά την οποία  έγιναν οι σφαγές στην Φώκαια (Παλαιά & Νέα) της Μ. Ασίας, για να ξεριζωθεί όλο το ελληνικό – χριστιανικό στοιχείο από τις πατρογονικές του εστίες. Η Γενοκτονία εφαρμόσθηκε σε όλα τα παράλια της Ιωνίας. Είχε έρθει η σειρά της Φώκαιας να πληρώσει χωρίς να έχει φταίξει σε τίποτα, το δικό της «μερίδιο» στην δημιουργία του τουρκικού κράτους.

H ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Φώκαια είναι παράλια πόλη και λιμάνι της Μ. Ασίας  της κατοπινής Λυδίας. Ιδρύθηκε περίπου τον 8^οπ.Χ. αιώνα, ίσως και παλαιότερα, στην περιοχή που πιο μπροστά κατοικούσαν Αιολείς απ’ την  Κύμη. Έτσι αποτελεί την αρχή της Ιωνίας και το τέλος της Αιολίδας.  Η κύρια ασχολία των κατοίκων ήταν η ναυτιλία και το εμπόριο. Η Φώκαια ήταν απ’ τις πιο μικρές πόλεις της Ιωνίας αλλά κι η πιο δραστήρια στο εμπόριο και τον αποικισμό. Όταν στο τέλος του 7^ουαιώνα παρουσιάστηκε ανάγκη να δημιουργήσει νέες αποικίες, βρήκε πιασμένες από άλλους τις πιο κατάλληλες (κοντινές) περιοχές κι έτσι αφού ίδρυσε το 654 π.Χ.  τη Λάμψακο στον Ελλήσποντο, στράφηκε μόνη αυτή απ’ όλες τις άλλες Ιωνικές πόλεις προς τηΔυτική Μεσόγειο (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία) και ίδρυσε εκεί 25 ονομαστές αποικίες !

Οι Φωκαείς θαλασσοπόροι έφθασαν στην Ταρτησσό, πόλη της Ν.Δ. Ισπανίας, το 620 π.Χ. και δημιούργησαν εμπορικές γραμμές μεταφοράς των μεταλλευμάτων, που παράγονταν εκεί (χαλκό, άργυρο, κασσίτερο κ.α.)

Πρώτοι οι Φωκαείς χρησιμοποίησαν τις «Πεντηκοντόρους», πλοία ευκίνητα και εξοπλισμένα κατάλληλα για μακρινά και επικίνδυνα ταξίδια. Έτσι σιγά-σιγά, έγιναν κύριοι της Μεσογείου και επειδή τα ταξίδια ήταν μακρινά, ίδρυσαν σε διάφορα σημεία – σταθμούς ανεφοδιασμού και επισκευής των πλοίων, που μερικοί απ’ αυτούς εξελίχθηκαν σε αποικίες κατά μήκος της Ιβηρικής  χερσονήσου.

Ο Ηρόδοτος αναφέρει χαρακτηριστικά (Α 63): «Οἱδὲ Φωκαεὶς οὓτοι, ναυτιλίηση μακρήσι πρῶτοι τῶνἙλλήνων ἐχρήσαντο, καὶ τὴν τε Ἀδρίην, καὶ τὴν Τυρσήνη καὶ τὴν Ἰβηρίαν καὶ τὸν Ταρτησσὸν οὓτοι εἰσὶοἱ καταδέξαντες». (Οι Φωκαείς πρώτοι από τους Έλληνες χρησιμοποίησαν την ναυτιλία για μακρινά ταξίδια και έφτασαν ως τις ακτές της Αδριατικής και τηςΤυρρηνικής θάλασσας και ως την Ιβηρική χερσόνησο)!

Η Πρώτη Πανελλήνια συνάντηση των Φωκιανών

Στις 17 Οκτωβρίου 2015 πραγματοποιήθηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία στην Νέα Φώκαια Κασσάνδρας Χαλκιδικής η Α΄ Πανελλήνια συνάντηση εκπροσώπων συλλόγων & κοινοτήτων από διάφορες περιοχές της πατρίδας μας που έχουν καταγωγή από τις Φώκαιες (Παλαιά & Νέα) της Μ. Ασίας. Στην ιστορική αυτή πρώτη συνάντηση, η συγκίνηση και ο ενθουσιασμός πλημμύρισαν την αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου. Η συμμετοχή ξεπέρασε κάθε προσδοκία.

 

       Αναδημοσίευση από:http://istrilatis.blogspot.gr/

Στις 6 Οκτωβρίου είχαμε δημοσιεύσει εδώ, στον ΟΙΣΤΡΟ, την Ανακοίνωση – Πρόσκληση της πρώτης Πανελλήνιας Συνάντησης των Φωκιανών (Φορέων και Συλλόγων), που θα γινότανε το Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015 στο Πολιτιστικό Κέντρο της Νέας Φώκαιας Χαλκιδικής.

       Είχε προηγηθεί – 11 Ιουνίου – η δημοσίευση ενός πολύ κατατοπιστικού άρθρου του Γιάννη Κιουλέκα για την σφαγή από μέρους των Τούρκων των Ελλήνων κατοίκων της Φώκαιας της Μ. Ασίας στις 12 Ιουνίου 1914. Μια σφαγή για την οποία ελάχιστοι από τους υπόλοιπους Έλληνες που κατοικούσαν στην Ελλάδα, έμαθαν ενώ οι σημερινοί αγνοούν μάλλον εντελώς. Κι ας μην υπήρξαν θύματα φυσικών θεομηνιών ή κάποιου γλιστρήματος  στην παραλία της Φώκαιας.

       Δεν είναι τυχαία αυτή η αποσιώπηση τέτοιων τραγικών γεγονότων σε βάρος του ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Αυτή η αποσιώπηση εξυπηρετούσε πάντοτε την εξωτερική πολιτική που χάρασσαν και ακολουθούσαν για την Ελλάδα οι κυρίαρχες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας. Εξωτερική πολιτική που τις εξυπηρετούσε και ανταποκρινότανε πάντοτε και στα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής, στα οποία προσαρμοζότανε πάντοτε αυτή η πολιτική.

12 ΙΟΥΝΙΟΥ (1914) ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΣΦΑΓΩΝ ΣΤΗΝ ΦΩΚΑΙΑ (Π. & Ν.) ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ

Του Γιάννη Κιουλέκα                                            

Μέλος του Συνδέσμου των εν Ελλάδι Νεοφωκαέων - Χαιδάρι (έτος ιδρύσεως 1926)

"Τόπος είναι οι ρίζες , εκεί που είναι θαμμένοι οι πρόγονοι (μας), ο τόπος δημιουργεί ταυτότητα ελληνικότητας και ο τόπος της ελιάς, του αμπελιού, των οπωροφόρων, του σιταριού και των  ‘’ζωντανών’’, πρέπει να τον υπερασπιστούμε. Είναι η παράδοση, η μνήμη… Και η προσωπική μου εμπειρία μου δείχνει πως το πράγμα που με βοήθησε, περισσότερο από κάθε άλλο , δεν ήταν οι αφηρημένοι στοχασμοί ενός διανοούμενου, αλλά η πίστη και η προσήλωση μου σ΄ έναν κόσμο ζωντανών και περασμένων ανθρώπων στα έργα τους, στις φωνές τους, στο ρυθμό τους, στη δροσιά τους. Αυτός ο κόσμος, όλος μαζί, μου έδωσε το συναίσθημα πως δεν είμαι μια αδέσποτη μονάδα, ένα άχερο στ’ αλώνι. Μου έδωσε τη δύναμη  να κρατηθώ ανάμεσα στους χαλασμούς που ήταν της μοίρας μου να ιδώ. Κι ακόμη, μ’ έκανε να νιώσω, όταν ξαναείδα το χώμα που με γέννησε, πως ο άνθρωπος έχει ρίζες, κι όταν τις κόψουν πονεί, βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάσουν. Κι όλα τούτα θα μπορούσα να τα ονομάσω με τη λέξη παράδοση…"    Γ. Σεφέρης 

Η σημερινή ημέρα για όλους εμάς τους Φωκιανούς είναι ημέρα στοχασμού, ατομικής και συλλογικής περισυλλογής, ημέρα μνήμης της σφαγής των προγόνων μας που διαπράχθηκε από τα «τάγματα εφόδου» του κομιτάτου «Ένωσης και Πρόοδος» -- (Νεότουρκοι) --  στις αρχές του περασμένου αιώνα και σε εφαρμογή της στρατηγικής του...  Είναι η ημέρα  κατά την οποία  άρχισαν οι σφαγές στην Φώκαια (Παλαιά και Νέα) της Μ. Ασίας, για να ξεριζωθεί όλο το ελληνικό – χριστιανικό στοιχείο από τις πατρογονικές του εστίες . Η Γενοκτονία εφαρμόσθηκε σε όλα τα παράλια της Ιωνίας.  Είχε έρθει η σειρά της Φώκαιας να πληρώσει χωρίς να έχει φταίξει σε τίποτα, το δικό της «μερίδιο» στην δημιουργία του τουρκικού κράτους. 

H ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Φώκαια είναι παράλια πόλη και λιμάνι της Μ. Ασίας  της κατοπινής Λυδίας. Ιδρύθηκε περίπου τον 8^ο π.Χ. αιώνα, ίσως και παλαιότερα, στην περιοχή που πιο μπροστά κατοικούσαν Αιολείς απ’ την  Κύμη. Έτσι αποτελεί την αρχή της Ιωνίας και το τέλος της Αιολίδας.  Η κύρια ασχολία των κατοίκων ήταν η ναυτιλία και το εμπόριο. Η Φώκαια ήταν απ’ τις πιο μικρές πόλεις της Ιωνίας αλλά κι η πιο δραστήρια στο εμπόριο και τον αποικισμό. Όταν στο τέλος του 7^ου αιώνα παρουσιάστηκε ανάγκη να δημιουργήσει νέες αποικίες, βρήκε πιασμένες από άλλους τις πιο κατάλληλες (κοντινές) περιοχές κι έτσι αφού ίδρυσε το 654 π.Χ.  τη Λάμψακο στον Ελλήσποντο, στράφηκε μόνη αυτή απ’ όλες τις άλλες Ιωνικές πόλεις προς τη Δυτική Μεσόγειο (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία) και ίδρυσε εκεί ονομαστές αποικίες.

Οι Φωκαείς θαλασσοπόροι έφθασαν στην Ταρτησσό, πόλη της Ν.Δ. Ισπανίας, το 620 π.Χ. και δημιούργησαν εμπορικές γραμμές μεταφοράς των μεταλλευμάτων, που παράγονταν εκεί (χαλκό, άργυρο, κασσίτερο κ.α.)

Πρώτοι οι Φωκαείς χρησιμοποίησαν τις «Πεντηκοντόρους», πλοία ευκίνητα και εξοπλισμένα κατάλληλα για μακρινά και επικίνδυνα ταξίδια. Έτσι σιγά-σιγά, έγιναν κύριοι της Μεσογείου και επειδή τα ταξίδια ήταν μακρινά, ίδρυσαν σε διάφορα σημεία – σταθμούς ανεφοδιασμού και επισκευής των πλοίων, που μερικοί απ’ αυτούς εξελίχθηκαν σε αποικίες κατά μήκος της Ιβηρικής  χερσονήσου. 

(12 ΙΟΥΝΙΟΥ 1914) ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΣΦΑΓΩΝ ΣΤΗΝ ΦΩΚΑΙΑ (Π. & Ν.) ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ

του Γιάννη Κιουλέκα*  - 19 ΙΟΥΝΙΟΥ 2015

<< Τόπος είναι οι ρίζες , εκεί που είναι θαμμένοι οι πρόγονοι (μας), ο τόπος δημιουργεί ταυτότητα ελληνικότητας και ο τόπος της ελιάς, του αμπελιού, των οπωροφόρων , του σιταριού και των  ‘’ζωντανών’’, πρέπει να τον υπερασπιστούμε. Είναι η παράδοση, η μνήμη… Και η προσωπική μου εμπειρία μου δείχνει πως το πράγμα που με βοήθησε, περισσότερο από κάθε άλλο , δεν ήταν οι αφηρημένοι στοχασμοί ενός διανοούμενου, αλλά η πίστη και η προσήλωση μου σ΄ έναν κόσμο ζωντανών και περασμένων ανθρώπων στα έργα τους, στις φωνές τους, στο ρυθμό τους, στη δροσιά τους. Αυτός ο κόσμος, όλος μαζί, μου έδωσε το συναίσθημα πως δεν είμαι μια αδέσποτη μονάδα, ένα άχερο στ’ αλώνι. Μου έδωσε τη δύναμη  να κρατηθώ ανάμεσα στους χαλασμούς που ήταν της μοίρας μου να ιδώ. Κι ακόμη, μ’ έκανε να νιώσω, όταν ξαναείδα το χώμα που με γέννησε, πως ο άνθρωπος έχει ρίζες, κι όταν τις κόψουν πονεί, βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάσουν. Κι όλα τούτα θα μπορούσα να τα ονομάσω με τη λέξη παράδοση… >>    Γ. Σεφέρης

Η σημερινή ημέρα για όλους εμάς τους Φωκιανούς είναι ημέρα στοχασμού, ατομικής και συλλογικής περισυλλογής, ημέρα μνήμης της σφαγής των προγόνων μας που διαπράχθηκε από τα «τάγματα εφόδου» του κομιτάτου « Ένωσης και Πρόοδος» -- (Νεότουρκοι) --  στις αρχές του περασμένου αιώνα και σε εφαρμογή της στρατηγικής του...  Είναι η ημέρα  κατά την οποία  άρχισαν οι σφαγές στην Φώκαια (Παλαιά & Νέα) της Μ. Ασίας, για να ξεριζωθεί όλο το ελληνικό – χριστιανικό στοιχείο από τις πατρογονικές του εστίες . Η Γενοκτονία εφαρμόσθηκε σε όλα τα παράλια της Ιωνίας.  Είχε έρθει η σειρά της Φώκαιας να πληρώσει χωρίς να έχει φταίξει σε τίποτα, το δικό της «μερίδιο» στην δημιουργία του τουρκικού κράτους.

H ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Φώκαια είναι παράλια πόλη και λιμάνι της Μ. Ασίας  της κατοπινής Λυδίας. Ιδρύθηκε περίπου τον 8^ο π.Χ. αιώνα, ίσως και παλαιότερα , στην περιοχή που πιο μπροστά κατοικούσαν Αιολείς απ’ την  Κύμη. Έτσι αποτελεί την αρχή της Ιωνίας και το τέλος της Αιολίδας.  Η κύρια ασχολία των κατοίκων ήταν η ναυτιλία και το εμπόριο. Η Φώκαια ήταν απ’ τις πιο μικρές πόλεις της Ιωνίας αλλά κι η πιο δραστήρια στο εμπόριο και τον αποικισμό. Όταν στο τέλος του 7^ου αιώνα παρουσιάστηκε ανάγκη να δημιουργήσει νέες αποικίες, βρήκε πιασμένες από άλλους τις πιο κατάλληλες (κοντινές) περιοχές κι έτσι αφού ίδρυσε το 654 π.Χ.  τη Λάμψακο στον Ελλήσποντο, στράφηκε μόνη αυτή απ’ όλες τις άλλες Ιωνικές πόλεις προς τη Δυτική Μεσόγειο (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία) και ίδρυσε εκεί ονομαστές αποικίες.

Οι Φωκαείς θαλασσοπόροι έφθασαν στην Ταρτησσό , πόλη της Ν.Δ. Ισπανίας, το 620 π.Χ. και δημιούργησαν εμπορικές γραμμές μεταφοράς των μεταλλευμάτων, που παράγονταν εκεί (χαλκό, άργυρο, κασσίτερο κ.α.)