Επιτέλους να ξυπνήσουμε: Την ελληνική ΑΟΖ παραβίασε στην Κάσο η Τουρκία… Για πόσο θα συνεχίζεται ο «ωραίος διάλογος» του Πρωθυπουργού με τον Ερντογάν;

Σκηνικό πολέμου στήνει η κατοχική Τουρκία στο Αιγαίο. Φωτογραφία από βίντεο, via Open TV 24/07/2024

 Του καθηγητή ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ
Ουάσιγκτον, Ηνωμένες Πολιτείες

Η Τουρκία παραβίασε χθες την ελληνική ΑΟΖ νότια των νήσων της Κάσου και της Καρπάθου και η ελληνική κυβέρνηση κοιμάται.

Διαβάστε την ντροπιαστική απάντηση της Ελληνικής κυβέρνησης:

«Το ιταλικό πλοίο Levoli Relume πραγματοποιεί έρευνα για την πόντιση υποβρυχίων καλωδίων πλησίον της Κάσου. Η ανάπτυξη πλοίων του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στην περιοχή, σε συνέχεια πλεύσης του ερευνητικού πλοίου σε διεθνή ύδατα, είχε ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη και ελληνικών πολεμικών πλοίων. Λαμβάνουν χώρα οι δέουσες συνεννοήσεις ενόψει ολοκλήρωσης της έρευνας βάσει του υφιστάμενου προγραμματισμού».

Η Άγκυρα με πρόσχημα την παραβίαση της τουρκικής υφαλοκρηπίδας (δεν μιλάει ποτέ για ΑΟΖ) ανάπτυξε πολεμικά πλοία στην θαλάσσια περιοχή της Κάσου και Καρπάθου στην περιοχή που πλέει το Ιταλικό ερευνητικό πλοίο εκτός χωρικών μας υδάτων. Δηλαδή, εντός ελληνικής ΑΟΖ.

Κοιτάξτε την αντίδραση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας. Ανακοίνωσε ότι μονάδες του πολεμικού μας ναυτικού έχουν αναπτυχθεί στην θαλάσσια περιοχή της Κάσου για να αντιμετωπίσουν τα πέντε τουρκικά πολεμικά πλοία, τονίζοντας ότι βρίσκονται εκτός των ελληνικών χωρικών υδάτων.

Ο κύριος Δένδιας, ξεχνάει να μας πεί ότι αφού τα τουρκικά πολεμικά πλοία βρίσκονται εκτός των χωρικών μας υδάτων, βρίσκονται εντός της ελληνικής ΑΟΖ και το πολεμικό μας ναυτικό απλώς χαζεύει τα τουρκικά πολεμικά πλοία να κάνουν βόλτα στην ΑΟΖ του Αιγαίου μας!

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΧΑΡΤΩΝ

Η Τραγωδία της Τμηματικής Οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Αίγυπτο: Και αν κατέβουν οι Τούρκοι ψαράδες;

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ 

Θέλαμε να εμβολίσουμε το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο και καταλήξαμε σε ένα οδυνηρό συμβιβασμό με την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ, που εύχομαι  να μη μας κοστίσει μακροπρόθεσμα.

Ο επόμενος χάρτης είναι ο επίσημος χάρτης, που δόθηκε στην δημοσιότητα από τις δύο κυβερνήσεις, και δείχνει την οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αίγυπτο.

O ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗΣ ΑΟΖ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΑΙΓΥΠΤΟΥ

Αναμένοντας το επίσημο κείμενο της συμφωνίας, μπορούμε να βγάλουμε μερικά προκαταρκτικά συμπεράσματα μελετώντας  αυτόν τον χάρτη.

Η ανατολική κάθετος κόκκινη γραμμή, που δεν περιλαμβάνει μέρος της Ρόδου, δεν βρίσκεται στο 28ο μεσημβρινό, αλλά δυτικά από τον 27:59′ μεσημβρινό. Δηλαδή δεν δίνουμε πλήρη επήρεια στη Ρόδο!

Επιπλέον, όπως έγραψε ο Σταύρος Λυγερός, στο τελευταίο άρθρο του:

“H συμφωνία –σύμφωνα με διπλωματικές πηγές– πιθανότατα θα προβλέπει αντί για τη μέση γραμμή (50% για τις δύο πλευρές) 55% για την Αίγυπτο και 45% για την Ελλάδα! Ας σημειωθεί ότι η αρχική απαίτηση του Καΐρου ήταν η αναλογία να είναι 60% προς 40% και το 55% προς 45% είναι η ελληνική αντιπρόταση! Μένει να δούμε πως ακριβώς θα κατανεμηθεί στον χάρτη η θαλάσσια περιοχή που θα χαριστεί στην Αίγυπτο, ώστε να μειωθούν οι αντιδράσεις στην Ελλάδα.”

Κάτι πάει πολύ στραβά όταν κάνεις μια τμηματική οριοθέτηση, που δεν προβλέπεται  στην UNCLOS, και συγχρόνως κάνεις οριοθέτηση όχι με βάση την μέση γραμμή, που αποτελούσε την θεμελιώδη  και μόνιμη θέση μας απέναντι στην Τουρκία και εξαφανίζεις το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου!

Ίσως το πιο επικίνδυνο σημείο αυτής της συμφωνίας είναι η δυτική κάθετος κόκκινη γραμμή, που υποδηλώνει μηδενική επήρεια στο δυτικό μέρος της Κρήτης. Αυτή η κάθετη γραμμή έπρεπε να χαραχθεί δυτικότερα και να αγγίζει στο σημείο που συνορεύει η Αίγυπτος με την Λιβύη.

Τέλος, να μη ξεχνάμε ότι σβήσαμε την ΑΟΖ της Κύπρου από τον χάρτη, διότι οι Αιγύπτιοι θέλουν να δείχνουν ότι διαθέτουν  θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία.

Ο  Κυριάκος Μητσοτάκης, επισκεπτόμενος  την  Χάλκη, δήλωσε για την ελληνοαιγυπτιακή  συμφωνία:

• «Χρειάστηκαν 15 χρόνια διαπραγματεύσεων για να καταλήξουμε σε μία συμφωνία σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο, με την οποία αναγνωρίζονται όλα τα δικαιώματα των νησιών μας στις Θαλάσσιες Ζώνες τους».

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ

ΚΛΙΚ στην φωτογραφία για να διαβάσετε το άρθρο...

EastMed: Ο αγωγός που δημιουργεί τετελεσμένο υπέρ της Ελλάδας - Καρυώτης Θόδωρος Καρυώτης

Η κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού EastMed για τη μεταφορά του κοιτάσματος φυσικού αερίου Levathian από το Ισραήλ, μέσω των ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας στην Ιταλία και από εκεί στην Ευρώπη, κυοφορείται εδώ και περισσότερο από 8-9 χρόνια. Η εξοργιστική επιθετικότητα του Ερντογάν απέναντι στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ, με τελευταία πράξη την ενέργεια του να χαράξει μια παράλογη γραμμή ΑΟΖ που να περνά λοξά από τα νότια του Καστελλόριζου και ανατολικά της Ρόδου και της Κρήτης, επιτάχυνε τις σχετικές εξελίξεις.

Έτσι, στις 2 Ιανουαρίου του 2020 υπογράφεται στην Αθήνα η Διακρατική Συμφωνία για τον East Med μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου από τους Πρωθυπουργούς Κυριάκο Μητσοτάκη, Μπέντζαμιν Νετανιάχου και Νίκο Αναστασιάδη. Η συμφωνία, την οποία προβλέπεται να συνυπογράψει και ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζουζιέπε Κόντε, βρίσκεται υπό την υψηλή προστασία των ΗΠΑ, των οποίων η Γερουσία έχει πρόσφατα ψηφίσει τον σχετικό νόμο EastMed Act, μαζί με την ακύρωση της πώλησης των F-35 στην Τουρκία και την άρση του εμπάργκο πώλησης όπλων στην Κύπρο.

Πρόκειται για μια εξέλιξη τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας, που αλλάζει τις ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή υπέρ της Ελλάδας και της Κύπρου. Η υπόθεση του EastMed έχει τις ρίζες της στο 2010-11 όταν ανακαλύφθηκε στην ΑΟΖ του Ισραήλ το κοίτασμα Levathian. Πριν από επτά χρόνια, το 2012, αναφέρθηκα στο σημαντικότατο αυτό θέμα στο βιβλίο μου "Η απομυθοποίηση του ευρώ", (Εκδόσεις Λιβάνη, σελ 61-62), με προσεκτική διαχείριση απόρρητων στοιχείων που βρέθηκαν στη διάθεσή μου.

Εκεί επισημαίνεται η σημασία του Καστελλόριζου για τον συγκεκριμένο υποθαλάσσιο αγωγό και το έντονο ενδιαφέρον του Ισραήλ για να ενωθεί η δική του ΑΟΖ με αυτήν της Κύπρου με την ΑΟΖ της Ελλάδας. Στο ίδιο βιβλίο παρατίθενται τα ακόλουθα που είναι σήμερα ποιο επίκαιρα από ποτέ:

«Οι σημερινές διεθνείς γεωπολιτικές ισορροπίες και ειδικότερα η όξυνση των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ, δύσκολα θα επιτρέψουν την αποκοπή της ΑΟΖ του Καστελλόριζου από την Ελλάδα. Οι Τούρκοι δεν τολμούν να συγκρουστούν με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του Ισραήλ, που ενδιαφέρονται για τη διασφάλιση των ενεργειακών κοιτασμάτων της περιοχής και βλέπουν την Ελλάδα, μέσω της δημιουργίας κοινής ΑΟΖ, ως ενεργειακή διέξοδο προς την Ευρώπη. Η έννοια της υφαλοκρηπίδας που αποτελούσε παλαιότερη διένεξη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, έχει υπερκεραστεί από αυτήν της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.

Τα νέα δεδομένα

»Η ΑΟΖ είναι η θαλάσσια περιοχή πέραν της αιγιαλίτιδας ζώνης μέχρι 200 ναυτικά μίλια, μέσα στα οποία το παράκτιο κράτος, ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα για την εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών ζώντων ή μη, των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας. Παράλληλα, η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά (Αρθρο 121, παράγραφος 2) ότι, όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ, οι οποίες, όπως και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού, καθορίζονται με τον ίδιο τρόπο όπως και οι ηπειρωτικές περιοχές.

»Ο χάρτης που παρατίθεται εδώ, οριοθετεί την ΑΟΖ της Ελλάδας και των γειτονικών χωρών με βάση το δίκαιο της θάλασσας. Με τα νέα δεδομένα καταργείται η γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και καθίστανται ανίσχυρα τα επιχειρήματα της Τουρκίας, ότι δηλ. τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου δε διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι επικάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Τη νέα σύμβαση για την ΑΟΖ μέχρι πρόσφατα (σημ. έτος 2012 ), έχουν επικυρώσει 157 χώρες, μεταξύ των οποίων η Κύπρος, η Ελλάδα, το Ισραήλ, η ΗΠΑ, η Ρωσία κ.λπ., με εξαίρεση την Τουρκία και τη Βενεζουέλα, επειδή οι χώρες αυτές έχουν μπροστά τους νησιά που δεν τους ανήκουν με συνέπεια τον περιορισμό της δικής τους ΑΟΖ.

»Η βασική επιδίωξη της Τουρκίας, όπως φαίνεται από τους δύο χάρτες εδώ, είναι να αποκόψει την επαφή των ΑΟΖ της Κύπρου και του Ισραήλ με αυτήν της Ελλάδας, πράγμα που πολύ δύσκολα θα γίνει ανεκτό, σύμφωνα με τη σημερινή διεθνή ισορροπία δυνάμεων. Το όλο ζήτημα είναι μείζονος σημασίας, αφορά άμεσα το οικονομικό και πολιτικό μέλλον της χώρας μας και ενισχύει τις όποιες δυνατότητές της για αυτοδύναμη ανάπτυξη στα πλαίσια των διεθνών γεωπολιτικών ισορροπιών».

Ανοιχτή επιστολή του Θ. Καρυώτη προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα: Την ΑΟΖ και τα μάτια σου

Αγαπητέ κ. Πρωθυπουργέ,

Σε λίγες ημέρες θα βρίσκεστε στην πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής για ένα από τα πιό κρίσιμα ταξίδια για σας και για την πατρίδα μας. Εύχομαι να έρχεστε καλά προετοιμασμένος γιατί ο Αμερικανός Πρόεδρος θα είναι απόλυτα ενημερωμένος και έτοιμος να ζητήσει για άλλη μια φορά παραχωρήσεις από την Αθήνα χωρίς να δώσει ανταλλάγματα, όπως έχουν κάνει όλες οι προηγούμενες οι αμερικανικές κυβερνήσεις.

Είμαι σίγουρος ότι θα θέσετε στο τραπέζι πολλά θέματα εθνικού ενδιαφέροντος, όπως το Κυπριακό, οι εξελίξεις στα Βαλκάνια, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, το κρίσιμο θέμα της ενέργειας, η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας μετά την έξοδο από τα μνημόνια, οι αμερικανικές επενδύσεις, και η γεωπολιτική σημασία της χώρας σε μια ασταθή περιοχή.

Είναι γνωστό ότι οι Αμερικανοί εκτιμούν την γεωστρατηγική αξία του ελλαδικού χώρου και ενδιαφέρονται να υπάρξει άμεση και μακροχρόνια συμφωνία για την βάση της Σούδας, που είναι η πιο σημαντική και κρίσιμη βάση των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο. Πρέπει όμως να είστε έτοιμος να ζητήσετε ανταλλάγματα.

Να ξεκαθαρίσετε με επιμονή στον Πρόεδρο Τραμπ ότι το κύριο αντάλλαγμα που ζητείτε είναι να μας επιτρέψουν οι Αμερικανοί να ανακηρύξουμε την Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Θα αναρωτηθείτε, βέβαια, «Μα, μας έχουν απαγορεύσει οι Αμερικανοί να ανακηρύξουμε την ΑΟΖ μας;»

Ο εφιάλτης του Ερντογάν: Η ΑΟΖ της Τουρκίας και το λάθος του Ταγίπ με τη Μαύρη Θάλασσα

Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης 

Ο Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν της Τουρκίας, για δεκαετίες τώρα, βλέπει στον ύπνο του τον χάρτη που δημοσιεύω και ξυπνάει ιδρωμένος διότι αυτόν το χάρτη δεν τον δημιούργησε κάποιος Έλληνας, αλλά η αμερικανική εταιρία General Dynamics που έχει εδρεύει στη πόλη Χέρντον, ένα προάστιο της Ουάσιγκτον. 

Αυτός ο χάρτης δημιουργήθηκε βάσει της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας το 1982 (UNCLOS) και η οριοθέτηση έγινε βασισμένη στην αρχή της ίσης απόστασης (μέσης γραμμής). 

Πηγή: Global Marine Data Base, General Dynamics, Herndon, Virginia, USA 

Ο εφιάλτης, βέβαια, της Τουρκίας ξεκίνησε, πριν 35 χρόνια, στην έδρα του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη, όταν, το απόγευμα της Παρασκευής 30 Απριλίου 1982, η Τουρκία ήταν μια από τέσσερις χώρες που καταψήφισαν το UNCLOS και ακόμα δεν έχει συνέλθει από αυτή τη μεγάλη ήττα της μια και η ΑΟΖ και τα δικαιώματα νησιών σε ΑΟΖ δημιούργησαν μια αφόρητη πίεση από την οποίαν δεν έχει συνέλθει ακόμα.

 Η Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας του 1982, είναι ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός. Είναι το σύμβολο και αγγελιοφόρος μιας νέας εποχής στην ανάπτυξη του διεθνούς δικαίου, της παγκόσμιας πολιτικής οικονομίας και της διεθνούς κοινωνίας. Αυτή η Σύμβαση αποτελεί μια κρίσιμη καμπή στην ιστορία των ιδεών της διεθνούς κοινωνίας. 

Έφτασε η ώρα της διχοτόμησης των ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου: Παρέλαβαν κράτη και θα παραδώσουν κοινότητες;

Του Θεόδωρου Καρυώτη

Κάποια στιγμή η οικονομική κρίση θα τελειώσει αλλά εάν έχουν, ταυτόχρονα, τελειώσει και οι ΑΟΖ, τότε δεν θα υπάρχει μέλλον στον ελλαδικό χώρο διότι υπάρχει πιθανότητα ο Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας, που παρέλαβαν κράτη να παραδώσουν κοινότητες.

Ποτέ στην μεταπολεμική μας ιστορία δεν είχαμε τόσους λίγους φίλους, αλλά ο Αλέξης κάνει βόλτες σε νησιά που δεν έχουν σύνορα, επιτρέπει σε Υπουργό του να λέει ότι δεν πειράζει να χάσουμε μερικά νησιά στο Αιγαίο, αποκαλεί «μπούλη» τον Υπουργό Άμυνας , πηγαίνει να προσκυνήσει τον μεγάλο ηγέτη της Κούβας που θα ήθελε πολύ να του μοιάσει και παριστάνοντας, επιτέλους, τον Ανδρέα ετοιμάζεται να διώξει το καταραμένο ΔΝΤ από την πατρίδα μας. Ο Ανδρέας, όμως, είχε μιλήσει για το ΔΝΤ πολύ πριν γεννηθεί ο Αλέξης.Ο κίνδυνος να παραδώσουμε την ελληνική ΑΟΖ στο ΤΑΙΠΕΔ και να τεμαχίσουμε την κυπριακή ΑΟΖ φαίνεται να πλησιάζει. Τα μεγάλα μας προβλήματα και οι κρίσεις με την Τουρκία μπορεί να ξεκίνησαν το 1973 αλλά το μεγάλο γεγονός της πρόσφατης ιστορίας μας ήταν η μεγαλειώδης πράξη ανακήρυξης της Κυπριακής ΑΟΖ, το 2004, από τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο. Τους έπιασε, τότε, όλους στον ύπνο.

Τελείωσαν τα ψέματα… Ήρθε η ώρα για την ΑΟΖ της Ευρώπης

WWW.MIGNATIOU.COM

DECEMBER 26, 2015

Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης

Η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτουν, αναμφίβολα, θαλάσσια σύνορα. Αλλά τα θαλάσσια σύνορα της Ευρώπης δεν είναι μόνο τα χωρικά της ύδατα αλλά είναι και οι Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) των κρατών-μελών της! Έτσι η ΑΟΖ αποκτά ταυτόχρονα και μια σημαντική  γεωπολιτική έννοια που έχει διαφύγει, μέχρι σήμερα, από το στόχαστρο των Βρυξελλών.

Στις 7 Μαρτίου 2013, ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μιλώντας σε στελέχη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος αναφέρθηκε στην ΑΟΖ της Ευρώπης τασσόμενος σαφώς υπέρ μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για τα θέματα των εξωτερικών συνόρων και της ΑΟΖ. Στην ομιλία του επεσήμανε

«Το ελληνικό ή το κυπριακό πετρέλαιο ή φυσικό αέριο είναι “ευρωπαϊκό” φυσικό αέριο και “ευρωπαϊκό” πετρέλαιο. Πότε, λοιπόν, θα μιλήσει η Ευρώπη για τις ΑΟΖ; Γιατί θα πρέπει να είναι πρόβλημα μόνο για μένα, για τη χώρα μου;».

Μάλιστα, ο τότε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Σταθάκης σχολίασε πολύ θετικά την κίνηση του Αντώνη Σαμαρά να θέσει θέμα ευρωπαϊκής ΑΟΖ. Συγκεκριμένα είπε «Όπως ξέρετε, εγώ αποφεύγω την εύκολη κριτική. Θεωρώ ότι μπορεί να αποδειχθεί καλή η κίνηση και η επιλογή αυτή. Λέω λοιπόν ότι μπορεί να αποδειχθεί μια ευφυής κίνηση, διότι απεμπλέκει την αξιοποίηση των πηγών, που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, από το εθνικό επίπεδο -και σε γεωπολιτικό επίπεδο μπορεί να αποδειχθεί ευφυής αυτή η κίνηση».

Το debate για την AOΖ κέρδισε ο Δρ. Θ. Καρυώτης

Το περιοδικό Εκόνομιστ διοργανώσε συζήτηση (debate) στην Αθήνα (τύπου Οξφόρδης) με τίτλο την ερώτηση «Θα πρέπει η Ελλάδα να προχωρήσει σε μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ;».

Κατά κράτος υπερίσχυσε ο καθηγητής Θ. Καρυώτης.

Η συζήτηση έλαβε χώρα στις 20 Ιουνίου, 2013 στο ξενοδοχείοDivaniApollon στο Καβούρι στις 7 μ.μ με πρόεδρο τον αρχισυντάκτη του Εκόνομιστ Τζόν ΄Αντριους και η συζήτηση απετελείτο από δύο οντότητες. Η μία του ΝΑΙ και η άλλη του ΟΧΙ. Ο Καθηγητής Οικονομίας του ΠανεπιστημίουUniversitySystem of Maryland, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής Δρ. Θεόδωρος Καρυώτης, (γνωστός ως ο πατέρας της ΑΟΖ), υποστήριξε το ΝΑΙ, και ο Δρ. Χρήστος Ροζάκης, Ομότιμος Καθηγητής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, πρ. Πρόεδρος Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, υποστήριξε το ΟΧΙ.

Εισηγήσεις έκαναν οι καθηγητές Δρ. Αθανάσιος Πλατιάς, Καθηγητής Στρατηγικής του Πανεπιστημίου Πειραιώς και ο Δρ. Ιωάννης Μάζης Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στο τέλος ακολούθησε ψηφοφορία. Κέρδισε ο Δρ. Καρυώτης.

Φανούλα Αργυρού

Του Θεόδωρου Καρυώτη 

Η ερώτηση γι’ αυτό το debate είναι

«ΜΠΟΡΕΙ Η ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΑΟΖ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ;»

«ΜΠΟΡΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΕ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΑΟΖ;»

Η ανακήρυξη της ΑΟΖ είναι, πάνω απ’ όλα μια μονομερής πράξη, όπως προνοείται από την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και δεν απαιτεί την συγκατάθεση κανενός. Άρα, γιατί να δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα; Απόδειξη τούτου αποτελεί και το γεγονός ότι μέχρι σήμερα έχουν γίνει 134 ανακηρύξεις ΑΟΖ στον πλανήτη Γη και όλες αυτές ήτανμονομερείς. Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε εδώ ότι σε καμία περίπτωση δεν υπήρξε κάποια κρίση στις διμερείς σχέσεις γειτονικών κρατών λόγω μονομερούς ανακήρυξης.

” Δύο Κυπριακές ΑΟΖ. “

Του Θεόδωρου Καρυώτη

Οι Ηνωμένες Πολιτείες πληροφορήθηκαν ότι η Τουρκία σχεδιάζει να υπάρξουν δύο κυπριακές ΑΟΖκαι, μέχρι στιγμής δεν έχουν φέρει κάποια αντίρρηση θέλοντας να προστατέψουν τα συμφέροντα των αμερικανικών εταιριών που ενδιαφέρονται για τους υδρογονάνθρακες της ανατολικής Μεσογείου.

Όπως είναι γνωστόν, η Τουρκία δεν αναγνώρισε την ανακήρυξη της Κυπριακής ΑΟΖ αλλά αυτή αναγνωρίστηκε αμέσως από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Κύπρος βέβαια, από την εποχή του Τάσσου Παπαδόπουλου έχει ζητήσει από τις ελληνικές κυβερνήσεις των Καραμανλή, Παπανδρέου και Σαμαρά να οριοθετήσουν τις ΑΟΖ των δύο κρατών αλλά αυτοί, πάσχοντας από κάποιο σύνδρομο (φοβικό ίσως), αρνούνται να το κάνουν.

Η Τουρκία έχει ιδιαίτερα ενοχληθεί από τις έρευνες που δείχνουν ότι η Κύπρος διαθέτει σοβαρές ποσότητες υδρογονανθράκων και τώρα τελευταία ανησυχεί ιδιαίτερα και για την επικείμενη οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αίγυπτο που είναι τόσο κρίσιμη για την Ελλάδα διότι σ’ αυτή την περιοχή βρίσκεται ο μεγαλύτερος όγκος του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας. Ήδη αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες ενδιαφέρονται και θέλουν να λάβουν μέρος στον διαγωνισμό για την προκήρυξη των οικοπέδων στη μελλοντική ΑΟΖ της Ελλάδας

” Η ΑΟΖ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ “

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ

Τα τελευταία δυο χρόνια έχει φουντώσει για τα καλά η συζήτηση για την ΑΟΖ και, ως συνήθως, δεν υπάρχει Έλληνας που να μην εκφέρει μια γνώμη γι’ αυτό το τόσο λεπτό θέμα, ανεξάρτητα αν οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τι είναι αυτή η ΑΟΖ και τι σημαίνουν τα αρχικά της. Υπάρχουν δύο απλές ερωτήσεις που κανείς δεν έχει κάνει:

1. «Θα χρειαζότανε η Ελλάδα πρώτα      να ανακηρύξει και      μετά να οριοθετήσει την ΑΟΖ της      εάν γνώριζε ότι δεν υπάρχει ούτε μια      σταγόνα      υδρογονανθράκων στις θάλασσές της;»
2. «Γιατί να ασχοληθούμε με το      θέμα της ΑΟΖ, όταν η      υφαλοκρηπίδα θα μπορούσε να      λύσει αντίστοιχα ζητήματα;»

Οι απαντήσεις είναι εξίσου απλές και συνοψίζονται στα επόμενα. Και βέβαια θα χρειαζόταν η ανακήρυξη της ΑΟΖ. Πάνω απ’ όλα η ΑΟΖ της Ελλάδας είναι τα θαλάσσια σύνορά της και ηΑΟΖ περιλαμβάνει τον βυθό της υφαλοκρηπίδας αλλά και άλλα σημαντικά στοιχεία όπως αυτά της αλιείας, της ρύπανσης του περιβάλλοντος και της παραγωγής ενέργειας από τα ύδατα, τα ρεύματα και τους ανέμους. Η πλειοψηφία των κρατών που ανακήρυξαν ΑΟΖ δεν έχουν ούτε μια σταγόνα υδρογονανθράκων, αλλά την ανακήρυξαν για να προστατέψουν την αλιεία τους. Επίσης, την δεκαετία του 1980 η τότε Σοβιετική Ένωση, η Τουρκία, Ρουμανία και η Βουλγαρία οριοθέτησαν την ΑΟΖ της Μαύρης Θάλασσας χωρίς καν να γνωρίζουν εάν η Μαύρη Θάλασσα είχε κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Το ίδιο έκαναν και δύο κράτη της Μεσογείου, η Αίγυπτος και το Μαρόκο, χωρίς να τους απασχολεί, αρχικά, εάν υπήρχαν υδρογονάνθρακες στην περιοχή τους.