Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΙΩΝ

Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΙΩΝ

του Κώστα Χατζηαντωνίου

Το θυμάστε φαντάζομαι το σύνθημα: το σώμα μου ανήκει μόνο σε μένα. Να όμως που αυτός ο σκληρός κόσμος αποδεικνύει πως το σώμα σου δεν ανήκει μόνο σε σένα όταν μπορείς δι’ αυτού να προκαλέσεις κακό σε μιαν άλλη ανθρώπινη ύπαρξη και τούτο αναγκάζονται πια να το δεχθούν και οι πιο φιλελεύθερες πολιτείες. Παράξενο πράγμα η ιστορία, είναι πάντα ανοιχτή και απρόβλεπτη. Θα λάβουμε ωστόσο το μάθημα αυτής της πανδημίας; Τις βραχυπρόθεσμες συνέπειες τις βλέπουμε ήδη. Τις μακροπρόθεσμες ουδείς μπορεί να προβλέψει αφού κάποιοι κλείνουν τα αυτιά στην καμπάνα που ακούγεται για την παγκοσμιοποίηση και την κυρίαρχη προοδευτική ιδεολογία και δεν βλέπουν πως αν σωθήκαμε από τον παγκόσμιο όλεθρο, σωθήκαμε επειδή κυρίαρχο παραμένει (και ευτυχώς) το εθνικό κράτος. Η περίφημη φράση «κυρίαρχος είναι όποιος αποφασίζει στις έκτακτες καταστάσεις», έλαβε το πλήρες νόημά της: το κλείσιμο των συνόρων, ο αποκλεισμός του πληθυσμού, η επιβολή περιοριστικών μέτρων, η κινητοποίηση ιδιωτικών και δημόσιων πόρων, ο έλεγχος της παραγωγής και της κατανάλωσης, είναι πολιτικές αποφάσεις των οποίων μόνο η εθνική νομιμοποίηση των κυβερνήσεων κατέστησε δυνατές.

Να λοιπόν που η «ανοιχτή κοινωνία», και η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των ανθρώπων, των αγαθών και των κεφαλαίων, η οποία συνοψίζεται στον τύπο «Laissez faire, laissez passer» ανεστάλη. Η γη δεν είναι ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο χωρίς σύνορα και χωρίς ταυτότητες όπου, όπως κάποιοι ήθελαν οι χώρες θα γίνονταν απλώς χώροι. Η συνειδητοποίηση πως οι μετεγκαταστάσεις και οι διεθνείς συμβάσεις υπεργολαβίας, οδήγησαν σε πρωτοφανή αποβιομηχάνιση της Δύσης που δεν παράγει πια ούτε… μάσκες, ούτε ένα γραμμάριο παρακεταμόλης και έχει παραδοθεί στο έλεος της Κίνας (παράνοια που ομολόγησε ο ίδιος ο Μακρόν λέγοντας πως «το να μεταβιβάσουμε ό,τι αφορά τα βασικά τρόφιμά μας, την προστασία μας, την υγεία μας, το περιβάλλον διαβίωσης μας σε άλλους, ήταν μια τρέλα»), η συνειδητοποίηση πως είμαστε έρμαια ιών (ο ιός των υπολογιστών, ο ιός της επιδημίας, ο ιός της χρηματιστηριακής αγοράς, ο ιός της τρομοκρατίας, η ιογενής κυκλοφορία των ψηφιακών πληροφοριών, ως και ο ημεδαπός ιός του εθνομηδενισμού… γνωστής εφημερίδας), είναι βέβαιο πως θα δρομολογήσει απρόβλεπτες εξελίξεις. 

Επίτροπος Χαν: Με τη συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας θα υπάρξει αλλαγή συνόρων!

Σύνορα ελληνικά ή ευρωπαϊκά;

Του Νίκου Ιγγλέση

Κάθε κράτος ασκεί κυριαρχία εντός των συνόρων του. Υπάρχουν σύνορα στο έδαφος, στη θάλασσα (χωρικά ύδατα, Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη – ΑΟΖ) και στον αέρα (εναέριος χώρος). 

Τα εδαφικά σύνορα της χώρας μας αμφισβητούνται από την Τουρκία που διεκδικεί σημαντικό αριθμό νησιών και νησίδων του Ανατολικού Αιγαίου, χωρίς να λησμονούμε τις επιδιώξεις της στη Δυτική Θράκη που, με μοχλό τη μουσουλμανική  μειονότητα, επιδιώκει συν-κυριαρχία. 


Τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας  επεκτείνονται  σε έξι ναυτικά μίλια  (11,1 χιλιόμετρα) από τις ακτές και μπορούν να αυξηθούν στα δώδεκα μίλια σύμφωνα με τη διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS  III) που υπογράφτηκε το 1982  στο Montego Bay της  Ιαμαϊκής. 

Θυμίζουμε ότι η Τουρκία, με ψήφισμα της εθνοσυνέλευσής της (1995), απειλεί τη χώρα μας με casus belli (αιτία πολέμου) αν επεκτείνουμε τα χωρικά ύδατά μας στα δώδεκα ναυτικά μίλια.

Οι ελληνικές φοβικές κυβερνήσεις  δεν έχουν τολμήσει μέχρι σήμερα, σε αντίθεση με τη μικρή και αδύναμη Κύπρο, να ανακηρύξουν ΑΟΖ  η οποία μπορεί να φθάνει μέχρι τα 200 ναυτικά μίλια ή μέχρι τη μέση γραμμή αν η απέναντι  ακτή  είναι  πλησιέστερα  από  400  μίλια.  

Όλα τα νησιά, μικρά ή μεγάλα, που μπορούν να διατηρούν οικονομική δραστηριότητα, δικαιούνται ΑΟΖ, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, κάτι που αμφισβητεί η Τουρκία. 
Τέλος, η Ελλάδα έχει εναέριο χώρο δέκα μιλίων που μπορεί να αυξηθεί στα δώδεκα, ακολουθώντας την επέκταση των χωρικών υδάτων. Τον εναέριο χώρο της πατρίδας μας παραβιάζουν καθημερινά τα τουρκικά μαχητικά.

Να ντύνεστε καλά, φυσάει υποκρισία

Φωτεινή Μαστρογιάννη

Οικονομολόγος, καθ. ΜΒΑ

«Τί σημαίνει η «μέθοδος» της σοσιαλιστικής επανάστασης υπό το σύνθημα «Κάτω τα σύνορα»; Υποστηρίζουμε ότι το κράτος είναι απαραίτητο, και ένα κράτος προϋποθέτει σύνορα. Το κράτος, φυσικά, μπορεί να έχει κυβέρνηση αστική, όμως εμείς χρειαζόμαστε τα Σοβιέτ. Ωστόσο, ακόμη και με τα Σοβιέτ, τίθεται το ζήτημα των συνόρων. Τι σημαίνει «Κάτω τα σύνορα»; (…) Η «μέθοδος» της σοσιαλιστικής επανάστασης υπό το σύνθημα «Κάτω τα σύνορα» είναι απλώς ένα μπέρδεμα. Μόνο όταν η σοσιαλιστική επανάσταση γίνει πραγματικότητα και πάψει να είναι μέθοδος, το σύνθημα «Κάτω τα σύνορα» θα είναι ένα ορθό σύνθημα. Τότε θα πούμε: Σύντροφοι ελάτε σε εμάς…»

Βλαδίμηρος Ιλίτς Λένιν

Εάν ζούσε ο Λένιν σήμερα, πιθανόν οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης και των ανοικτών συνόρων να τον αποκαλούσαν ακροδεξιό. Είναι κι αυτό μία ένδειξη του παραλογισμού των καιρών που ζούμε.

Η παγκοσμιοποίηση μαζί με την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων έφερε και την σχεδόν ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων. Στην Ευρώπη, οι οπαδοί των ανοικτών συνόρων δέχονται άκριτα την αθρόα εισαγωγή μεταναστών, προσφύγων και παράτυπων μεταναστών υπό το πέπλο του ανθρωπισμού. Πολλοί δε υποστηρίζουν κάτι τέτοιο υπό το πέπλο του ανθρωπισμού και της ανεκτικότητας στο διαφορετικό. Είναι όμως έτσι; 

Κατ’αρχάς, το ίδιο επίπεδο ανθρωπισμού δεν επιδεικνύεται για τους γηγενείς. Βλέπουμε λοιπόν το παράδοξο δηλαδή ότι δεν επιδεικνύεται καμία σχεδόν μέριμνα για τους γηγενείς ενώ η ΕΕ σε συνεργασία με τις εθνικές κυβερνήσεις να δίνει άφθονα επιδόματα ακόμα και σύνδεσης με το Διαδίκτυο (!) στους μετανάστες που πολλοί από αυτούς είναι παράτυποι. Όταν δε κάποιος γηγενής θελήσει να διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση αυτή, τότε μπαίνει αυτόματα η ταμπέλα του ρατσιστή και του φασίστα. Στους γηγενείς δηλαδή φερόμαστε με βαναυσότητα ενώ επιδεικνύουμε συμπόνια στους ξένους. 

Στην περίπτωση των Ευρωπαίων, η υποκρισία φτάνει στο έπακρο. Δέχονται με μοχθηρότητα την εξαθλίωση του πιο ιστορικού λαού της Ευρώπης,των Ελλήνων, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, ενώ από την άλλη επιδεικνύουν «καλοσύνη» στους εισαγόμενους ξένους, πολλοί δε εξ αυτών δεν έχουν καμία σχέση με τον δυτικό πολιτισμό και ούτε θέλουν να έχουν όπως φαίνεται από τα αμέτρητα επεισόδια βίας και τους βιασμούς γυναικών στη Σουηδία, στη Γαλλία κτλ.