Του φτωχού τ’ αρνί – του Θεόδωρου Ε. Παντούλα

Του φτωχού τ’ αρνί

Όσα τραγούδια κι αν σου πω ο πόνος δεν γλυκαίνει
μαράζι έχεις στην ψυχή που όλο κοντανασαίνει

Κι ας σε γελούν οι άνθρωποι μέσα στην αγορά
αγρίμι ζυγωμένο μου στην τόση ερημιά

Εσύ είσαι αρνάκι του Θεού, είσαι σφαχτό του κόσμου
έχεις το Πάσχα μέσα σου κι απ’ εκείνο δωσ’ μου

Να γιοματίσω παιδεμούς που έχεις σοδιασμένους
να κεραστώ και τους καημούς που ‘χεις σιγουρεμένους

Παράδες όσους κι αν βαστούν, όποια τιμή κι αν δώσουν,
αυτοί που δεν επόνεσαν ποτέ δεν θα μερώσουν.

Σ’ εμάς στραγγίξαν τα νερά και χλόισε ο τόπος,
τα ψυχοκέρια γίνηκαν ο πιο δικός μας τρόπος.

Λίγο ψωμί, πολύ κρασί και η ευχή σου σώνει.

* Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή την παραπάνω φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα. 

Όσες φορές κλήθηκε ν’ απαντήσει ποια απ’ τις χιλιάδες φωτογραφίες του είναι η καλύτερη, η απάντησή του είναι κατηγορηματική και πάντα ίδια:

Του φτωχού τ' αρνί

Του φτωχού τ' αρνί

Γιάννενα, 1963

Φωτ.: Κώστας Μπαλάφας

Όσες φορές κλήθηκε ν’ απαντήσει ποια απ’ τις χιλιάδες φωτογραφίες του είναι η καλύτερη, η απάντησή του είναι κατηγορηματική και πάντα ίδια:

«Το ’χω πει κι άλλες φορές, ως τέτοια φωτογραφία μου θεωρώ αυτή με του φτωχού τ’ αρνί. Την τράβηξα στο παζάρι των Ιωαννίνων τη Μεγάλη Εβδομάδα, το 1963. Αυτές τις μέρες κατέβαιναν οι χωρικοί απ’ τα χωριά τους κάνοντας και πέντε ώρες δρόμο, μ’ ένα αρνί στην πλάτη, για να το πουλήσουν και με τα χρήματα να πάρουν κάτι για τα παιδιά τους. Οι αστοί κάτω, τους άφηναν και κατέρρεαν απ’ την πείνα και την κούραση και κοίταζαν να τους τα πάρουν στο τέλος όσο όσο. Πέτυχα αυτόν τον αποκαμωμένο άνθρωπο, ακριβώς την ώρα που το παζάρευε. Του ’δωσε ένα κατοστάρικο ο αγοραστής, “έλα και πολλά σού δίνω, δώσε μου ρέστα ένα τάλιρο” και η απάντηση του δυστυχή: “Πού να το βρω, άνθρωπέ μου” και αποχωρίζεται με τόσο πόνο το αρνί του, κοντεύοντας να κλάψει…»

Κώστας Μπαλάφας

ΠΗΓΗ: Παλαιά Ηπειρώτικα Τραγουδια

Αναδημοσίευση από:Anna Staikou

Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΓΝΩΡΊΖΕΙ ΑΠΟ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΆΣΤΑΣΗ! ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

"Αυτή η γυναίκα κατεβαίνει απ’ τ’ Άγραφα για να δουλέψει τον χειμώνα στα πορτοκάλια και τις ελιές κάτω στον κάμπο έχοντας το παιδάκι της και το γουρούνι της και παλεύοντας με την πέτρινη μοίρα τους. Αυτή η γυναίκα είχε να περπατήσει κάπου 80-90 χιλιόμετρα. Φανταστείτε πού θα έμενε το βράδυ, πού θα ζούσε, τί θα έτρωγε… Για μια στιγμή την είδα να γυρίζει πίσω στο παιδάκι και να του λέει: Μαργώνεις, καμάρι μου;, δηλαδή κρυώνεις; Κι όμως είναι αυτός ο κόσμος που κράτησε με πείσμα στον τόπο τη ζωή”. 

Σχόλιο του Έλληνα φωτογράφου Κώστα Μπαλάφα, για την φωτογραφία που φαίνεται στ᾽οπτικοακουστικό.

ΟΙ ΝΑΖΙΣΤΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΚΟΡΑΗ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΕΔΩ:

https://secure.avaaz.org/el/petition/OI_NAZISTIKES_FYLAKES_KAI_TA_YPOGEIA_TIS_ODOY_KORAI_NA_GINOYN_MOYSEIO_ANTINAZISTIKIS_ANTISTASIS/

Γιατί είναι σημαντικό;

Η «ΑΝΟΙΧΤΗ ΤΕΧΝΗ, σεμινάρια, διαλέξεις, δράσεις για τις τέχνες και τον πολιτισμό» σας προτρέπει να ψηφίσετε ΝΑΙ, για την ίδρυση ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ στις ΝΑΖΙΣΤΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ επί της οδού Κοραή 4, στο κέντρο της Αθήνας, ΕΠΕΙΔΗ(αναδημοσιεύουμε το σχετικό άρθρο του υπεύθυνου της "Ανοιχτής Τέχνης", συγγραφέα Αλέξανδρου Ασωνίτη, στην «Ελευθεροτυπία», 10-10-13):

Η Ελλάδα, με 700.000 χιλιάδες νεκρούς, είναι η μόνη χώρα απ’ τις νικήτριες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου προς την οποία η Γερμανία αρνείται να εκπληρώσει τις πολεμικές υποχρεώσεις της. Είναι επίσης η μόνη χώρα, από νικήτριες και μη, που τόσες δεκαετίες δεν έχει Μουσείο για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Εθνική μας Αντίσταση, την οποία πολλοί επιμένουν να αντιμετωπίζουν σαν πεδίο εσωτερικής διαμάχης προσβλέποντας σε ανάξια μικροοφέλη απ’ την διαιώνιση του εμφύλιου, σαν να είναι επίτευγμα κι όχι ανασχετικό κάθε εξέλιξης, κρατώντας την Ελλάδα εκτός παγκόσμιας ιστορίας. 

Ακόμη και σήμερα, που η χώρα και ο λαός μαστίζονται από την οικονομική κατοχή των Γερμανών, με συνεργάτες τους πολιτικούς-αιώνιο όνειδος, σήμεραπου επιτέλους διεκδικούμε τις πολεμικές επανορθώσεις, τις αποζημιώσεις, το δάνειο, τις κλεμμένες αρχαιότητες, σήμερα που στους δρόμους τριγυρίζει και δολοφονεί ο εγχώριος ναζισμός, κανείς δεν ζητάει να αναδειχθούν σε κεντρικό Μουσείο Αντιναζιστικής Αντίστασης οι, άγνωστες στο ευρύ κοινό,φυλακές της Κομμαντατούρ, επί της οδού Κοραή 4. 

Κυβέρνηση Μπαλάφα(;)

Αρθρογράφος: 

Στάθης

Με συνέντευξή του στη «Real News» (στο φύλλο πριν από τον Δεκαπενταύγουστο) ο κ. Μπαλάφας, από τα επιτελικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, «άφησε παράθυρο συνεργασίας με τη ΔΗΜΑΡ», όπως επεσήμανε στον τίτλο της συνέντευξής του η εφημερίδα, χωρίς να προδίδει ουδόλως το πνεύμα αυτής της συνέντευξης. Πράγματι, ο κ. Μπαλάφας προτείνει μετεκλογική (ή μήπως και προεκλογική;) συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΔΗΜΑΡ, φθάνοντας και ως τις παρυφές του ΠΑΣΟΚ ή και ως το ΠΑΣΟΚ το ίδιο. Το «όλον» ΠΑΣΟΚ που λέμε.

Εις ποιους την προτείνει αυτήν τη συνεργασία ο κ. Μπαλάφας; Στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ; Στον ΣΥΡΙΖΑ εν σώματι; Στους Ελληνες πολίτες και ψηφοφόρους; Για την ώρα αδιευκρίνιστο! Διότι εξ όσων γνωρίζω, ούτε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσει θέμα συνεργασίας με τη ΔΗΜΑΡ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ εν σώματι. Μπορεί να το θέσουν βεβαίως ορισμένοι Ελληνες πολίτες - ου μην και ψηφοφόροι. Δικαίωμά τους. Λογικόν. Ηθικόν και νόμιμον.

Μήπως λοιπόν και ο κ. Μπαλάφας εκφράζει αυτούς τους πολίτες, ή ένα μέρος των ψηφοφόρων της ΔΗΜΑΡ, ή ένα μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας την πρόταση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ; Πολύ πιθανόν! Δικαίωμά του. Επίσης νόμιμον και ηθικόν.

Το πράγμα αρχίζει να περιπλέκεται, εφ’ όσον ο κ. Μπαλάφας προτείνει ως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ελληνες πολίτες τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ - (ΠΑΣΟΚ) και λοιπόν «δημοκρατικών δυνάμεων».

Στο σημείο αυτό ας «αφήσουμε στην άκρη» τους ψηφοφόρους, διότιόλα τα κόμματα απευθύνονται σε όλους τους ψηφοφόρους (δικαιούνται και υποχρεούνται), και ας σημειώσουμε ότι ο κ. Μπαλάφας δεν απευθύνεται απλώς στους ψηφοφόρους της ΔΗΜΑΡ ή του ΠΑΣΟΚ καλώντας τους να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, αλλά προτρέπει τον ΣΥΡΙΖΑ να συνεργασθεί με τη ΔΗΜΑΡ (άντε κι όσο πατάει η γάτα με το ΠΑΣΟΚ).

Εν πρώτοις: είναι βέβαιος ο κ. Μπαλάφας ότι η ΔΗΜΑΡ θα εισέλθη στη νέα Βουλή;