π.Νικόλαος Λουδοβίκος - Κατά Ιωάννην 17 ("ἵνα ὦσιν ἓν") α

Από https://amethystosbooks.blogspot.com/?m=1

Καταπληκτική ομιλία του π.Νικολάου με έναυσμα το Ευαγγελικό χωρίο που ξεκινά

 "Ταῦτα ἐλάλησεν Ἰησοῦς καὶ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν εἶπεν· πάτερ ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασον σου τὸν υἱὸν, ἵνα ὁ υἱὸς δοξάσῃ σε καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσει αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον..." 

Η τέλεια ενότητα των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος αποτελεί το πρότυπο για την ένωση και την σωτηρία όλου του κόσμου. Ο Χριστός φανέρωσε το αληθινό όνομα του Θεού σε όλους τους ανθρώπους. Πατήρ , Υιός και Άγιο Πνεύμα , κοινωνία τριών προσώπων και ταυτόχρονα Ένας κατά την ουσία. Και μας προτρέπει να γίνουμε ένα κι εμείς με τους άλλους συνανθρώπους μας , όπως είναι Εκείνος ένα με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα... 

Ο άγιος Πορφύριος δίδασκε πως το βαθύτερο νόημα της Ορθοδοξίας που δεν το έχει καμία άλλη θρησκεία, είναι αυτή η σωτήριος ενότητα που μας κάνει όλους ένα με κεφαλή τον Χριστό.

 «Ο απώτερος σκοπός της θρησκείας μας είναι το ‘‘ ίνα ώσιν εν ’’». 

Ο διακεκριμένος ιερέας σε αυτό που τον καθιστά πολύτιμο για τους χριστιανούς, στην ερμηνεία και εμβάθυνση του Ευαγγελικού και Αποστολικού λόγου.

[H ENOTHTA TΩN TΡΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΡΟΤΥΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. 

Η Νίκαια των Εξουσιών: με αφορμή την επέτειο των 1700 ετών από μια Σύνοδο που άλλαξε την Εκκλησία

Του Στρατή Ψάλτου 

Στις 28 Νοεμβρίου 2025 ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ πρόκειται να επισκεφθεί τη Νίκαια της Βιθυνίας (σημερινό İznik της Τουρκίας), όπου αναμένεται να συναντηθεί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, στο πλαίσιο της επετείου των 1700 χρόνων από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο που πραγματοποιήθηκε εκεί το 325 μ.Χ.

Ελάχιστοι είναι εκείνοι που ενδιαφέρονται ουσιαστικά γι' αυτό το γεγονός. Ωστόσο, μέσα στους θεολογικούς κύκλους — είτε από επαγγελματική υποχρέωση είτε στο πλαίσιο του δούναι και λαβείν με την εκκλησιαστική ιεραρχία — παράγονται κείμενα και γίνονται εκδηλώσεις. Τα περισσότερα από αυτά μοιάζουν με “λιβανιστήρια” μιας εξουσιαστικής μνήμης.

Αν κάποια κείμενα θελήσουν πραγματικά να σταθούν στο ύψος ενός άλλου καλέσματος, τότε πρέπει να λάβουν υπόψη μια σημαντική διάσταση: τη μετάλλαξη της ταυτότητας της Εκκλησίας που εγκαινιάστηκε στη Νίκαια. Εκείνοι που είναι έτσι φτιαγμένοι, ώστε να μην θέλουν — και να μην τους θέλουν — κούφιοι θεσμοί, μπορούν να υποστηρίξουν ότι η Α’ Σύνοδος δεν ήταν μόνο μία ομολογία πίστεως· σήμαινε και είσοδο στον μηχανισμό της Αυτοκρατορίας. Αυτή είναι η κρίσιμη διάσταση.

Ο Ιωάννης Χρυσόστομος — αν και έζησε αργότερα — εξέφρασε μια θεμελιώδη αγωνία για το πώς η Εκκλησία μπορεί να χάσει το προφητικό της ήθος όσο πλησιάζει την εξουσία. Για εκείνον, Εκκλησία που αναζητά προστασία από τα ανάκτορα κινδυνεύει να γίνει «αυλική», να σιωπά όχι μόνο μπροστά στην αδικία, αλλά και στη λήθη του πνευματικού αγώνα. Η Νίκαια, ως ιστορική στιγμή, σηματοδοτεί ακριβώς αυτή την επικίνδυνη σύμπλευση.

Ας κανονίσει καθένας την πορεία του.

Του Μανώλη Κοττάκη

Σχεδόν όλα στη Μακεδονία είναι γεωπολιτική.

 Το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ (εσχάτως) είναι γεωπολιτική. Το λιμάνι είναι γεωπολιτική. Οι γλώσσες που πασχίζουν να αναγνωριστούν ως επίσημες είναι γεωπολιτική (διεξάγεται αυτές τις ημέρες στην Αχρίδα διεθνές συνέδριο για τη «μακεδονική γλώσσα»). 

Η Εγνατία Οδός ως κόμβος διαμετακομιστικού εμπορίου Ανατολής και Δύσης είναι γεωπολιτική (η μεταβίβασή της στον ιδιώτη ανάδοχο ολοκληρώνεται αυτές τις μέρες, τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά την κατακύρωση του διαγωνισμού).

 Η ΔΕΘ είναι στο μέτρο που την αξιοποιούμε γεωπολιτική (φέτος δεν θα υπάρχει έπειτα από χρόνια τιμώμενη χώρα – θα μπορούσε να είναι η Κύπρος μας, αλλά πού μυαλό!). 

Οι αθρόες αγορές ακινήτων από Τούρκους, Βουλγάρους, Σκοπιανούς και Ισραηλινούς στη βόρεια Ελλάδα είναι γεωπολιτική. Μεταξύ αυτών και το Άγιον Όρος είναι γεωπολιτική. Εκτός, βεβαίως, από πνευματικό καταφύγιο χιλιάδων ορθοδόξων.

Αναζητώντας αυτές τις μέρες της αυγουστιάτικης ραστώνης τις βαθύτερες αιτίες του εμφυλίου που προέκυψε μέσα στη Μονή Σινά από 15 μοναχούς που αμφισβητούν τον Αρχιεπίσκοπο Δαμιανό, καταλήγω πάλι σε αυτό το συμπέρασμα: ότι στη διαμάχη που ξέσπασε τη χειρότερη δυνατή ώρα, που κρίνονται το ζήτημα της ιδιοκτησίας της μονής και η διατήρηση ελληνικής επιρροής αιώνων, κρίσιμο ρόλο έχει διαδραματίσει η διαμάχη μονών του Αγίου Όρους που στέκονται κριτικά απέναντι στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και στις δυνάμεις που τον υποστηρίζουν και μονών οι οποίες διάκεινται θετικά στον Οικουμενικό Πατριάρχη και στις δυνάμεις που τον υποστηρίζουν.

Θυμίζω ημερολογιακά τα γεγονότα.

Ένας Άγιος ανάμεσά μας: Ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Σιναΐτης Δημήτριος της σιωπής, της πίστης και της Ρωμιοσύνης.

Γονάτισε μπροστά στα κόκαλα των Ηρώων, έσκυψε πάνω στις ψυχές των απλών ανθρώπων, και στάθηκε σιωπηλός φάρος της Ορθοδοξίας στη Βόρειο Ήπειρο. Έφυγε όπως έζησε: ταπεινός, φωτισμένος, αληθινός.

Πώς να αποχαιρετήσεις έναν Άγιο που περπάτησε ανάμεσά μας χωρίς να κάνει θόρυβο, αλλά άφησε πίσω του ίχνη φωτός;

Πώς να μετρήσεις έναν Ποιμενάρχη που γονάτισε μπροστά σε στοίβες από οστά ηρώων του Έπους του Ελληνισμού 1940–41, σκεπασμένα με την ελληνική σημαία, όταν η επίσημη Πολιτεία γύριζε το βλέμμα αλλού;;

Στο σκήνωμά του, όλη η ευλάβεια που ενέπνεε εν ζωή. Ένας Επίσκοπος που υπήρξε πατέρας, φύλακας, υπηρέτης – και, πλέον, μάρτυρας και πρεσβευτής του τόπου μας στους Ουρανούς.

📌Ο βίος του, πνευματικό θησαυροφυλάκιο για μια Ρωμιοσύνη που δεν έσβησε πίσω από τα ξεχασμένα σύνορα.

✍️κ. Μαρούλα Παπαευσταθίου – Τσάγκα

 Σύμβουλος Εκπαίδευσης Φιλολόγων Ιωαννίνων - Διδάκτορας Ιστορίας.

🔷️Πνευματικό θησαυροφυλάκιο ο βίος του μακαριστού Δημήτριου!

🔹️Την ημέρα της εορτής των Αγίων Αποστόλων υποδεχτήκαμε στο εν Ιωαννίνοις, σιναϊκό μετόχι της Αγίας Αικατερίνης το σκήνωμα του σεπτού Ιεράρχου Δημητρίου, Μητροπολίτου Αργυροκάστρου. Ο ιερός ναός, στον οποίο λειτούργησε επί πολλά έτη ως ιερέας και ως επίσκοπος, καθώς και το πλήρωμα της εκκλησίας, τον αποχαιρετήσαμε την ύστατη αυτή στιγμή με βαθιά συγκίνηση.

Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΒΑΠΤΙΣΗ

Του Μάνου Λαμπράκη 

Στην ορθόδοξη θεολογία, η πράξη της βάπτισης δεν είναι απλώς τελετουργική, είναι γεγονός φανέρωσης. Δεν είναι σύμβολο· είναι ενεργός είσοδος του προσώπου στην κοινότητα του Θεού. Ο βαπτιζόμενος δεν ενώνεται απλώς με το Σώμα της Εκκλησίας, αποκαλύπτεται ως πρόσωπο που καλείται με όνομα. Η ονοματοδοσία δεν είναι προσθήκη, είναι εσχατολογική κίνηση, η πρώτη φανέρωση ότι αυτός ο άνθρωπος είναι πια γνωστός στον Θεό.

Το όνομα δεν είναι απλώς λέξη. Είναι κλήση. Και όποιος την προφέρει πρώτος μέσα στο μυστήριο της βάπτισης, δεν γίνεται νομέας, γίνεται μάρτυρας του γεγονότος ότι ο Θεός γνωρίζει πια αυτό το παιδί με τρόπο ανεπανάληπτο.

Έτσι ξεκίνησε και η δική μου αναζήτηση, όχι απλώς για το ποιος με βάπτισε, αλλά για το ποιος με γνώρισε πρώτος στον Θεό.

Πέρασαν δεκαετίες χωρίς να γνωρίζω. Ήξερα μόνο πως βαπτίστηκα ανήμερα των Χριστουγέννων στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά στο Ηράκλειο. Μέχρι που, πριν οκτώ χρόνια, ο πατέρας μου μου παρέδωσε κάποιες παλιές μπομπίνες super 8, μέσα στις οποίες υπήρχε καταγεγραμμένο εκείνο το ανεπανάληπτο γεγονός.

Είδα ένα παιδί να βυθίζεται στο νερό. Και έναν ιερέα να το κρατά.

Και να το κοιτά με εκείνη την πράοτητα που μόνο όσοι έχουν ασκηθεί στον Θεό μπορούν να μεταδώσουν.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ!

Διαμαρτυρία από ΕΣΔΟΓΕ Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης Γερμανικών Επανορθώσεων

• Αλήθεια, τι συμβαίνει με την εκλογή νέου Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου; Υπάρχουν, άραγε, κάποιοι που θέλουν να τιμωρήσουν τον Αμφιλόχιο για την υπερήφανη στάση του ενώπιον του Στάινμαγιερ;

- Αληθεύει, άραγε, ότι υπάρχουν ανοίκειες παρεμβάσεις και πιέσεις (από πολύ ψηλά) στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Κρήτης ώστε να μην εκλεγεί ο Αμφιλόχιος, που "τόλμησε" να τα ψάλλει στον Πρόεδρο της Γερμανίας Στάινμαγιερ στην Κάντανο σώζοντας, μαζί με τους επιζώντες της Κατοχής, την τιμή της Ελλάδας;

- Αληθεύει, άραγε, ότι επειδή οι Ιεράρχες της Κρήτης (η μεγάλη τους πλειοψηφία) δεν υποκύπτουν στις αντιθεσμικές πιέσεις που δέχονται, η κυβέρνηση έχει ετοιμάσει τροπολογία που θα καθαρίζει το ζήτημα καταργώντας, ουσιαστικά την ημιαυτονομία της Εκκλησίας της Κρήτης; Τιμωρώντας έτσι την Εκκλησία της Κρήτης για την ιστορική της απόφαση της 18ης.11.2024 με την οποία αποφάσισε ομόφωνα να ταχθεί στην πρώτη γραμμή του αγώνα διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών...

Δεν θέλω να το πιστέψω! Μακάρι η πραγματικότητα να διαψεύσει όσα ακούγονται. Μακάρι να αποδειχθεί ότι είμαστε όλοι στην ίδια πλευρά, της υπεράσπισης των εθνικών δικαίων!

Σε κάθε περίπτωση, ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ!

_____****______

Σκληρή ανακοίνωση από την Εκκλησία της Κρήτης: 

Κινδυνεύει το αυτοδιοίκητο - Η αντίδραση μετά την παρέμβαση χωρίς προηγούμενο... (Κλικ για να την διαβάσετε)

_____****______

Το ενημερωτικό άρθρο που ακολουθεί από την εφημερίδα Αγώνας Κρήτης 

Τροπολογία στη Βουλή καταργεί την ημιαυτονομία της Εκκλησίας της Κρήτης; 

«Παγώνει» το μεταθετό για τον Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου

Από Αγώνας της Κρήτης- 07/05/2025

Η τροπολογία, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ενδέχεται να έχει περάσει από τη Βουλή μέχρι και σήμερα το βράδυ, ενώ στην Αθήνα φτάσει για επίσκεψη σήμερα και ο Οικουμενικός Πατριάρχης

Με τροπολογία που έρχεται μέσω νόμου που προβλέπει Ερμηνευτική διάταξη για εκλογή Μητροπολιτών στην Εκκλησία Κρήτης, έρχεται το μπλοκάρισμα του «μεταθετού» για την περίπτωση της εκλογής Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου, μια υπόθεση με έντονο παρασκήνιο που δοκιμάζει τις σχέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου με την Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας Κρήτης.

Μας θέλουν σκυφτούς. .

Του Γιώργου Τασιόπουλου 

Ύψωσε φωνή στον Γερμανό Πρόεδρο για τις γερμανικές επανορθώσεις και η πολιτική ηγεσία καθώς και το Οικουμενικό Πατριαρχείο προσπαθούν να αποτρέψουν την εκλογή του Μητροπολίτη Κισσάμου & Σελίνου κ.κ.Αμφιλόχιου στη Μητρόπολη  Κυδωνίας και Αποκορώνου στα Χανιά.

Πριν έξι μήνες στην επίσκεψη του Γερμανού Προέδρου ο Χανιώτης ιερωμένος (βίντεο) αναγκάστηκε να υπερασπιστεί τους επιζώντες, τους συγγενείς τους και την τιμή της χώρας, όταν η πολιτική ηγεσία της χώρας σιώπησε φοβικά.

Θυμίζω ότι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, έμεινε άφωνη εμπρός στον κυνισμό του Σταϊνμάιερ, όταν ο Γερμανός πρόεδρος απεφάνθη, με θράσος… δικαστή, πως δεν πρόκειται να γίνει η επιστροφή των κλεμμένων από το κράτος που εκπροσωπεί.

 Στο ίδιο μήκος κύματος ο τότε εκπρόσωπος τύπου της ελληνικής κυβέρνησης κ. Σκέρτσος προσπαθούσε να μσς πείσει ότι οι γερμανικές θηριωδίες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι πια πολύ πίσω μας χρονικά και «πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά».

Τότε, ο άξιος μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου ύψωσε την φωνή του, ως γνήσιος εκπρόσωπος των απογόνων των θυμάτων της Κανδάνου και σε επτά λεπτά (video) ταπείνωσε τον Γερμανό Πρόεδρο απαιτώντας τις γερμανικές επανορθώσεις και την επιστροφή του κατοχικού δανείου. 

Στάθηκε αγέρωχος απέναντι ακριβώς από τον Γερμανό πρόεδρο, τον κοιτούσε ευθεία στα μάτια, όσο ο Σταϊνμάιερ αναψοκοκκίνιζε χαμηλώνοντας το βλέμμα από την ντροπή για τα εγκλήματα των ομοεθνών του.

Τώρα, η πολιτική και εκκλησιαστική ηγεσία του τόπου προσπαθεί να αποτρέψει την εκλογή του παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν έχει ισχύσει το μεταθετό.

Δεν είναι αρεστός καθώς ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος διαχρονικά δεν σιωπά, υπερασπίζεται το λαό του και προχωρά σε δημόσιες παρεμβάσεις -είτε από άμβωνος, είτε με αρθρογραφία- για κοινωνικά ζητήματα (δημογραφικό, μεταναστευτικό, γάμος ομόφυλων ζευγαριών, θέματα παιδείας, επίσκεψη Γερμανού Προέδρου στην Κάντανο κ.ά.), οι οποίες χαρακτηρίζονται από οξύ λόγο, συχνά ιδιαίτερα επικριτικό προς τους εκάστοτε κυβερνώντες.

ΠΗΓΗ:https://youtu.be/3pJZJlybWpA?si=_I70y2WYRWh0D38o

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

__ Επιστρέφουν οι νέοι στον Χριστιανισμό; __

            του Κώστας Κουτσουρέλης 

«Κάποιες πρόσφατες έρευνες στις ΗΠΑ και στο ΗΒ (βλ. σχόλια) αυτό φαίνεται να υποδεικνύουν ή, έστω, την ανάσχεση της στροφής του γενικού πληθυσμού προς τον αγνωστικισμό και την αθεΐα. Και εδώ σε μας, εμπειρικά κρίνοντας, κάτι ανάλογο πρέπει να τεκταίνεται. Μετά τον κορωνοϊό, λ.χ., οι εκκλησιαζόμενοι τις Κυριακές και τις γιορτές είναι αρκετά περισσότεροι.

Τι τρέφει αυτή την τάση; Τρία πράγματα νομίζω. Το πρώτο είναι η ραγδαία υποχώρηση της πίστης προς την Πρόοδο. Πλατιά στρώματα του πληθυσμού πλέον γνωρίζουν καλά, το έχουν νιώσει στο πετσί τους μισό αιώνα τώρα, ότι η επαγγελία της ευημερίας, η υπόσχεση ότι εκείνα και τα παιδιά τους θα δουν καλύτερες μέρες, δεν ισχύει. Κάποιοι ολίγιστοι, ναι, εξακολουθούν να πλουτίζουν ακατάπαυστα, για την πλειονότητα όμως των Αμερικανών και των Ευρωπαίων, η διαβίωση έγινε πιο δύσκολη, και το μέλλον τους προμηνύεται ακόμη πιο θολό. Η καταφυγή στην χριστιανική καρτερία είναι εδώ μέσο ψυχικής αυτοπροστασίας απέναντι στην αυξανόμενη αβεβαιότητα.

Το δεύτερο είναι η βαθιά δυσπιστία που η ίδια αυτή πλειονότητα αισθάνεται κατά του κοσμικού υποκαταστάτου της θρησκείας, της επιστήμης. Σε ένα πλήθος ζητήματα, από την πανδημία ώς το κλίμα και από την γουόκ κουλτούρα ώς τη βιομηχανία του υγιεινισμού, οι ειδήμονες έχουν τόσο απαξιώσει τον εαυτό τους ώστε για πολλούς οι βεβαιώσεις τους να είναι πλέον σημείο αντιπροσανατολισμού: για να το λένε εκείνοι, σίγουρα δεν αληθεύει! Η επιστροφή στη θρησκεία λειτουργεί εδώ ως αναπλήρωση, ως αναζήτηση καθοδήγησης και παραμυθίας από μιαν άλλη, λιγότερο φθαρμένη, αυθεντία.

Το τρίτο είναι η διαπίστωση των συνεπειών του ατομικισμού. Του ψυχικού και κοινωνικού κόστους δηλαδή της αντίληψης ότι η ευτυχία ταυτίζεται με την αυτοπραγμάτωση, την αυτοέκφραση, την αυτοδιάθεση κλπ., και όχι με τα συλλογικά τους αντίστοιχα, την αλληλεγγύη, τον κοινοτισμό, την ομαδικότητα κ.ο.κ. Παρά την πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα ψηφιόσφαιρα, τις επικοινωνιακές υπερδιασυνδέσεις και τη ρητορική της καθολικής προσβασιμότητας, οι άνθρωποι αισθάνονται σήμερα περισσότερο μόνοι. Και αυτό τους οδηγεί, δειλά έστω, πίσω στους περιβόλους των ναών.

Φυσικά είναι πολύ νωρίς ακόμη για να εξαγάγουμε οριστικά συμπεράσματα. Όμως οι έως τώρα ενδείξεις είναι σημαντικές. Και πάντως έχουν ήδη αντίκτυπο στα πολιτικά και τα κοινωνικά πράγματα. Αν πλάι σ' αυτήν τη μερική ανάκαμψη του χριστιανισμού βάλουμε και τις ανάλογες τάσεις στους κόλπους του ισλάμ, του ιουδαϊσμού, του ινδοϊσμού κλπ., μπορούμε να μιλήσουμε ίσως για ένα γενικό, περίπου οικουμενικό ρεύμα. Τις θρησκείες πολλοί κήρυκες του Λόγου στο παρελθόν θέλησαν να τις ξεγράψουν και διαψεύστηκαν. Το πιθανότερο είναι να διαψευστούν και τώρα.»

ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ 

_____________________________

εικόνα Λάζαρος Πάντος

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/share/p/1C3f6vdNHN/

 Ανάρτηση

 από:geromorias.blogspot.com

XΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Του Ανδρέα Ρέου 

Τι όμορφη που είναι η γλώσσα μας.

Και τι όμορφο να την ακους στην αρχαία εκδοχή της.

Παιδευτική γλώσσα, γυμνάζει το μυαλό. 

Πού ακούς αρχαία ελληνικά σήμερα; 

Ούτε στην Επίδαυρο. Μόνο στην εκκλησία. Πέρυσι το καλοκαίρι μάλιστα, στην «Ορέστεια» του Αισχύλου, ακούσαμε και αραβικό μοιρολόι από την Κασσάνδρα  στα τείχη,  με πολιτικά συνθήματα υπέρ των Παλαιστινίων. 

Μ'αξίωσε ο Θεός, και μάλλον για πρώτη φορά στη ζωή μου και δεν διασκορπίστηκα με τους περισσότερους μετά το ''Χριστός Ανέστη...''. Επέστρεψα στην εκκλησία. 

Και δεν το μετάνιωσα. Πολύ ωφελήθηκα. 

Το πήρα αμανάτι, διότι άκουσα κάποια στιγμή ένα κήρυγμα του Σιατίστης που ανέφερε το «Αναστήτω ο Θεός και διεσκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού…». Κι αμά δεις, πράγματι, ίσα με το που το είπε μια φορά το ''Χριστός Ανέστη...'' ο παπάς σήμερα, άδειασε η πλατεία με μιας. Σφαίρα έφυγαν.  Αρμένικο ινάτι είν' αυτό, είπα φέτος, εχθροφανής δε θα γίνω. 

Ο Χρήστος Γιανναράς για τον άνθρωπο, την Εκκλησία και τον κόσμο

Αυτή η σειρά έξι μερών ( εδώ ενοποιημένα) παρουσιάζει μια συναρπαστική και πλούσια πνευματικά συνομιλία μεταξύ του Έλληνα φιλοσόφου και θεολόγου Χρήστου Γιανναρά και του επισκόπου Μαξίμ (Βασίλιεβιτς).

 
Βιντεογραφημένο το 2010 στο ήρεμο μοναστήρι Escondido στην Καλιφόρνια από τον μοντέρ Ivan Andrijanic, ο διάλογος διερευνά θεμελιώδη θέματα της χριστιανικής θεολογίας και της υπαρξιακής φιλοσοφίας. Με χαρακτηριστική διαύγεια και στοχαστική θέρμη, ο Γιανναράς στοχάζεται το μυστήριο της Αγίας Τριάδας, τη μυστηριακή πραγματικότητα της Θείας Ευχαριστίας, τη μεταμορφωτική φύση της αγάπης, τη βαθιά σημασία της ελευθερίας, τον ρόλο του πολιτισμού και την εσχατολογική χαρά του Πάσχα.

Εκκλησιαστικό Αντιλεξικό

π. Κώστας Λαγός 

Μετά από ένα μικρό διάλειμμα επιστρέφω για τη τελική ευθεία του εκκλησιαστικού αντιλεξικού. Γράμμα Φφ κυρίες και κύριοι!

 Προχωράμε;

φαγοπότια: χαρακτηριστικό των "θρυλικών" πανηγυριών του Αυγούστου και όχι μόνο. Ψητά, ποτά, δημοτικοί χοροί και νταούλια, με τη παρουσία των κληρικών της ενορίας, πιθανόν και του μητροπολίτη και άλλων επίτιμων προσκεκλημένων συνθέτουν ένα ρουστίκ - γκροτέσκο θέαμα προς τέρψιν των ντόπιων στομαχιών και των οφθαλμών των τουριστών. 

φανάρι: με αυτό ψάχνουμε ταπεινούς κληρικούς και πραγματικούς πιστούς.

φαντασιώσεις: τα περισσότερα που πιστεύουν οι Έλληνες(και οι άλλοι λαοί αλλά δε μας ενδιαφέρουν στο παρόν πόνημα) για την ιστορία, τον πολιτισμό, τη χώρα και τέλος και τη θρησκεία τους. Ως και φαντασιοπληξίες.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος και το Ουκρανικό: Μια προσωπική μαρτυρία

Kosmodromio

«Η ενέργεια του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αναστασίου δείχνει, νομίζω, την αυθεντική του μέριμνα για μια Οικουμενική και όχι εθνοκεντρική Ορθοδοξία».

Του Βασίλειου Σαρόγλου*, 

Μετά την κοίμηση του φωτισμένου αυτού ιεράρχη της Ορθοδοξίας ας μου επιτραπεί να κάνω μια κατάθεση προσωπικής μαρτυρίας σχετικά με τη στάση του στο λεγόμενο Ουκρανικό ζήτημα.

Το Δεκέμβριο του 2018, το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αναγνώρισε κάτω από τις γνωστές συνθήκες την αυτοκεφαλία και την εκκλησιαστική κανονικότητα σε ένα τμήμα Ουκρανών Ορθοδόξων (υπό το Μητροπολίτη Επιφάνιο) απομονώνοντας έτσι, εν τοις πράγμασι, το άλλο, ιστορικό, τμήμα των Ουκρανών Ορθοδόξων (υπό το Μητροπολίτη Ονούφριο) που μέχρι τότε εθεωρείτο από όλους, του Οικ. Πατριαρχείου συμπεριλαμβανομένου, η μόνη κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Στους επόμενους μήνες, καμία άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είχε ακολουθήσει το Πατρ. Κωνσταντινουπόλεως στην απόφασή του αυτή. (Να υπενθυμίσουμε ότι το ζήτημα του ποιος και με ποιες προϋποθέσεις δίνει αυτοκεφαλία ήταν και είναι ακόμη θέμα επισήμως ανοιχτό προς συζήτηση στην ατζέντα της λεγόμενης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου όλων των Ορθοδόξων, άρα το Πατρ. Κων/πόλεως ενήργησε αψυχολόγητα και μονομερώς).

Ωστόσο εννέα μήνες μετά υπήρχαν ενδείξεις ότι επίκειται η αλλαγή της στάσης ουδετερότητας της Εκκλησίας της Ελλάδος ώστε να ακολουθήσει αυτή η Εκκλησία το Πατρ. Κων/πόλεως στην αναγνώριση της υπό τον Επιφάνιο Ουκρανικής Εκκλησίας και στη de facto πλέον περιθωριοποίηση αν όχι και στιγματισμό της φερόμενης ως «ρωσόφιλης» υπό τον Ονούφριο Εκκλησίας.

«Ανασύσταση, ή πράξη που διακονεί την Ανάσταση»

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου 

Την Παρασκευή 3-11-2017, στο ξενοδοχείο «Κάραβελ» (Αθήνα) έγινε εκδήλωση προς τιμήν του (μακαριστού πλέον) αρχιεπισκόπου Αναστασίου, διοργανωμένη από τις εκδόσεις «Εν Πλω». Για την εκδήλωση αυτήν ο Αναστάσιος μου ζήτησε να παρουσιάσω το βιβλίο του «Η ανασύσταση της ορθοδόξου αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας, 1991-2016 (εκδ. Ορθόδοξος Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Αλβανίας, Τίρανα 2017, 4η έκδοση). 

Περιττό να πω πόσο με συγκίνησε η πελώρια τιμή που μου έκανε, και με πόση χαρά με γέμισε η δυνατότητα που μου πρόσφερε, να σχολιάσω ζητήματα καίρια και ορθάνοιχτα για την οικουμενική Εκκλησία. Τα όσα είπα στην παρουσίαση εκείνη, δημοσιεύτηκαν λίγο αργότερα στο περιοδικό «Φρέαρ» 21 (Μάρτιος 2018), σσ. 130-135, υπό τον ως άνω τίτλο. Παραθέτω στη συνέχεια το κείμενό μου (στο οποίο επιμένω ότι ρίζα και του «αλβανικού έργου» του Αναστασίου είναι η ανοιχτωσιά με την οποία ο ίδιος νοούσε –και μας δίδαξε– την ιεραποστολή):

..............................................................

Θανάσης Ν. Παπαθανασίου 

Ανασύσταση, ή πράξη που διακονεί την Ανάσταση

Στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο των Ορθοδόξων Εκκλησιών, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Κρήτη τον Ιούνιο του 2016 έλαβαν μέρος δέκα Ορθόδοξες εκκλησίες.Ο κανονισμός της Συνόδου προέβλεπε ότι οι αντιπροσωπίες θα αποτελούνταν από αρχιερείς, και θα μπορούσαν «να συνοδεύωνται […]υπό ειδικών συμβούλων, κληρικών, μοναχών ή λαϊκών», κατά κανόνα μέχρι έξι μέλη.

Αντώνης Σαμαράκης: «Γιατί είμαι χριστιανός»

Το 1947 ο μεγάλος μας λογοτέχνης Αντώνης Σαμαράκης έγραψε ένα δοκίμιο με τίτλο «Γιατί είμαι χριστιανός». Δεν αναρωτιέται. Η χριστιανική του πίστη είναι βεβαιότητα και επιλογή.

20 χρόνια πριν, ο σπουδαίος κατά τα άλλα δυτικός διανοητής Ράσελ είχε εκφωνήσει μία ιστορική ομιλία με τίτλο «Γιατί δεν είμαι χριστιανός». Δεν γνωρίζουμε αν ο Σαμαράκης ήθελε να απαντήσει στον Ράσελ. Αυτό που διαπιστώνουμε πάντως, με την για πρώτη φορά έκδοση της δικής του ομιλίας 74 χρόνια μετά, είναι ότι η επιλογή της πίστης ήταν για τον λογοτέχνη μας κατασταλαγμένη. Δεν ήταν περιγραφή αμφιταλάντευσης, αλλά μία ενθουσιαστική, αν και ήρεμη στην έκφραση, απόφανση εσωτερικού βιώματος. 

Ο Σαμαράκης είναι χριστιανός, διότι κέντρο της καρδιάς του είναι ο Χριστός. Χωρίς να αναζητεί θεολογικά επιχειρήματα, αποτυπώνει την θεολογία μιας καρδιάς που έχει διαλέξει, έχει νιώσει, έχει λυτρωθεί χάρις στην σχέση της με τον Χριστό. Και όλο το μετέπειτα σπουδαίο λογοτεχνικό του έργο μπορεί πλέον να ιδωθεί μέσα από ένα άλλο πρίσμα: αυτό της πίστης.

Και βλέπει τον χριστιανισμό μέσα από αυτήν. «Πνεύμα, αγάπη, πράξη», αυτή είναι η οδός της πίστης. Η πνευματικότητα, για τον Σαμαράκη, είναι η άρνηση του θανάτου. Είναι η αναζήτηση της ομορφιάς και ο αγώνας η ομορφιά να γεμίσει τον κόσμο. Είναι η ανησυχία για τον πλησίον (σελ. 28).

Ο χριστιανός βρίσκει την προσωπικότητά του μέσα στην πίστη και στη σχέση με τον Χριστό. Δεν φοβάται ούτε την αποτυχία (σελ. 31). 

Επίσημη Δήλωση του Μητροπολίτη της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας στο Χαλέπι

Ποιμαντικό Μήνυμα Σεβασμιωτάτου, Μητροπολίτου Εφραίμ Μααλούλη, 

Μητροπολίτου της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας Χαλεπά, Αλεξανδρέττας και Εξαρτήσεών τους

30 Νοεμβρίου 2024

Αγαπημένα παιδιά, η ειρήνη του Κυρίου να είναι μαζί σας,

⭕️ Πρώτα, θα ήθελα να σας χαιρετήσω και να σας πω: Καλησπέρα, με την ευχή ο κόσμος μας να παραμείνει εν ειρήνη και να έχετε υγεία.

Ευχαριστούμε όλους εκείνους που επικοινώνησαν για να μας ελέγξουν, αυτούς που παραμένουν στο Χαλέπι. Σας διαβεβαιώνουμε όλους ότι είμαστε καλά, χάρη στον Θεό.

⭕️ Υπό αυτές τις συνθήκες, αγαπητοί, είναι σοφό για όσους παραμένουν στο Χαλέπι να αποφεύγουν την περιπλάνηση, να παραμένουν ήρεμοι και υπομονετικοί και να προσευχηθούν, ζητώντας από τον Κύριο Θεό το έλεός Του στον κόσμο και να φέρει ειρήνη σε αυτόν. Για όσους έφυγαν από κοντά μας, προσευχόμαστε στον Κύριο να καθοδηγήσει τα βήματά τους και να τους φέρει με ασφάλεια στον προορισμό τους.

⭕️ Σας επιβεβαιώνουμε αγαπημένα μας παιδιά στη Χαλέπα ότι παραμένουμε εδώ στη Χαλέπα παράλληλα με το ποίμνιό μας σε όλες τις περιστάσεις, από τις πιο σκληρές μέχρι τις πιο γλυκές. Αυτή είναι η ποιμαντική μας αποστολή και θα παραμείνουμε σταθεροί σε αυτήν. Θα είμαστε η υποστήριξή σας σε στιγμές ανάγκης, οπότε μην διστάσετε να επικοινωνήσετε απευθείας μαζί μας.

⭕️ Σας διαβεβαιώνουμε ότι οι προσευχές θα συνεχιστούν στις εκκλησίες μας, ανάλογα με τις συνθήκες και τους διαθέσιμους πόρους. Στην προσευχή, αγαπητοί, βάζουμε τα βάρη μας στον Θεό και εναποθέτουμε την ελπίδα μας σε Αυτόν. Γι' αυτό, σας λέω: Προσευχηθείτε χωρίς σταματημό. Ας υπομένουμε, μοιραζόμενοι το δρόμο του Χριστού προς το σταυρό, μέχρι να αναστηθούμε μαζί Του στην ανάστασή Του.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΟΥ

Του Μπάμπη Ανδριανόπουλου 

Συγκλονιστικό!

Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

Δεν χρειάζεται κάτι άλλο από το ποίημα αυτό  του Θανάση Τριαρίδη:

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΟΥ

“Τι κρίμα που δεν πιστεύεις στον Θεό”,

μου είπε κάποτε αγαπημένος φίλος˙

“Χάνεις την ευκαιρία να ενωθείς λατρεύοντας,

να παραδοθείς ολοκληρωτικά σε μία Εκκλησία

όπως παραδίνεσαι στη θάλασσα όταν ξαπλώνεις ανάσκελα

και επιπλέεις πάνω στο νερό,

να αφεθείς δίχως να επιζητάς καμία προστασία,

να ανοίξεις δίχως σκέψη, όπως ανοίγουν οι ανθοί των λουλουδιών,

γίνονται ένα με κάτι μεγαλύτερο.”

Μάλλον δεν είχε άδικο.

Είναι πράγματι πολύ πικρό να μην έχεις μια Εκκλησία,

να μην μπορείς να αφεθείς,

να μην μπορείς, έστω για μια στιγμή, να ανοίξεις δίχως σκέψη.

Ωστόσο

κάποτε βρέθηκα

στο δωματιάκι υποδοχής ενός ορφανοτροφείου στην Αντίς Αμπέμπα

(το λέγανε Τέσφα που θα πει “Ελπίδα”),

«ΤΟ ΚΩΔΙΟΝ ΠΑΡΕΛΘΕ...».

«ΤΟ ΚΩΔΙΟΝ ΠΑΡΕΛΘΕ...». 

Που πάει να πει: Παραμέρισε την προβιά του προβάτου!

Του Θανάση Ν Παπαθανασίου 

 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

«Το λιοντάρι μπορείς να το εμπιστευτείς˙  ο πάνθηρας εξημερώνεται˙  η δε οχιά θα σε προσπεράσει μόλις σε νοιώσει φοβισμένο.

Κάποιο άλλο πλάσμα λοιπόν θέλω να αποφεύγεις: Τους κακούς επισκόπους!

Μη φοβηθείς καθόλου την αξία του επισκοπικού θρόνου. Το ύψος του θρόνου είναι όλων των επισκόπων, η χάρις όμως δεν είναι όλων.

Παραμέρισε την προβιά προβάτου που φοράνε, και δες τον λύκο από κάτω.

Μην προσπαθείς λοιπόν να με πείσεις με λόγια. Πείσε με με τα έργα. Μισώ τις διδασκαλίες στις οποίες είναι αντίθετος ο τρόπος ζωής.

Τα όμορφα χρώματα ενός τάφου τα επαινώ, αλλά αηδιάζω με την μυρωδιά των σαπισμένων μελών που βγαίνει από μέσα του».

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ποιος έχει γράψει το κείμενο αυτό;

Όχι  κάποιος αντίθεος ή άθεος ή βλάσφημος ή αιρετικός ή εθεολόγητος (όπως θα πιθανολογούσαν μάλλον όσοι νοούν την πίστη σαν τυφλοπάνι).

Το κείμενο, αδέρφια, είναι ποίημα του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου  – ναι, του ενός εκ των Τριών Ιεραρχών. Παρατίθεται σε δική μου απόδοση, με τίτλο («Τό κώδιον πάρελθε...») φράση του πρωτότυπου. 

Διεθνείς αντιδράσεις για την απαγόρευση της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας

Διονύσιος Σκλήρης

Μπορούμε εν έτει 2024 να έχουμε θρησκευτικούς διωγμούς και πολίτες με δημοκρατική και φιλελεύθερη συνείδηση να ανέχονται διώξεις της θρησκευτικής ελευθερίας;

Έντονη παγκόσμια ανησυχία για διώξεις εναντίον της θρησκευτικής ελευθερίας και της ελευθερίας της συνειδήσεως έχει προκαλέσει η έγκριση από το κοινοβούλιο της Ουκρανίας του σχεδίου νόμου υπ’ αριθμόν 8371 «Περί της Προστασίας της Συνταγματικής Τάξης στη Σφαίρα των Θρησκευτικών Οργανώσεων» με το οποίο απαγορεύεται η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία υπό τον Μητροπολίτη Κιέβου Ονούφριο. Στον νόμο προβλέπεται επίσης η απαγόρευση των θρησκευτικών οργανώσεων που συνδέονται με την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία με την απαγόρευση αυτή να επίκειται να εγκριθεί με δικαστική απόφαση. Το νομοσχέδιο καταψήφισαν 29 βουλευτές, ενώ υπήρχαν και 4 αποχές.

Το νομοσχέδιο είχε εγκριθεί σε πρώτη ανάγνωση τον Οκτώβριο του 2023. Στις 23 Ιουλίου 2024 βουλευτές αντιστάθηκαν στο νομοσχέδιο και αρνήθηκαν να το εξετάσουν, με αποτέλεσμα μια μείζονα ταραχή στη συνεδρίαση της Ολομέλειας του Ουκρανικού Κοινοβουλίου, ενώ στις 16 Αυγούστου, η Επιτροπή Ανθρωπιστικής Πολιτικής και Πολιτικής Πληροφόρησης ενέκρινε τροπολογίες στο νομοσχέδιο και συνέστησε την πλήρη έγκρισή του σε δεύτερη ανάγνωση. Το Πανουκρανικό Συμβούλιο Εκκλησιών και Θρησκευτικών Οργανώσεων υποστήριξε επίσης το νομοσχέδιο σε σύγκλησή του χωρίς μέλη της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι χαρακτήρισε το ζήτημα ως θέμα «πνευματικής ανεξαρτησίας της Ουκρανίας», τασσόμενος υπέρ του νομοσχεδίου. Η απαγόρευση ήλθε ως κορύφωση διώξεων και καταπατήσεων των χώρων της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας από το ουκρανικό καθεστώς, με πιο χαρακτηριστικές τις εισβολές στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, που αποτελεί το λίκνο της πίστης των ανατολικών Σλάβων.

Πέρασαν 14 χρόνια αλλά αυτή είναι η παρακμή της χώρας

Το παρακάτω κείμενο* κυκλοφόρησε και ως φυλλάδιο από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος* με τίτλο «Προς το λαό». Είναι επίκαιρο και θα έπρεπε η Εκκλησία να το επαναφέρει κάθε χρόνο αποδομώντας το αφήγημα της πολιτικής τάξης της χώρας και τα πανηγύρια στο Προεδρικό Μέγαρο.

Προς το λαό

«ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ». 

Έκδοση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Έλλάδος, Αθήνα, τηλέφωνο 210-7272.204.

 Διανέμεται δωρεάν.

Η Ιεραρχία της Έκκλησίας τής Έλλάδος, η όποία συνήλθε στήν τακτική Συνε­δρία της άπό 5ης – 8ης Οκτωβρίου τ.έ., αισθά­νεται τήν ανάγκη νά άπευθυνθεί στό πλήρωμά της, στό λαό του θεού, άλλά καί σέ κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, γιά νά μι­λήσει μέ τή γλώσσα τής άλήθειας καί τής άγάπης.

Οι ημέρες πού ζούμε είναι δύσκολες καί κρίσιμες. Περνάμε ως χώρα μιά δεινή οικο­νομική κρίση πού δημιουργεί στούς πολλούς άνασφάλεια καί φόβο. Δεν γνωρίζου­με τί είναι αύτό πού μάς έρχεται τήν επόμενη μέρα. Ή χώρα μας φαίνεται νά μήν είναι πλέον έλεύθερη άλλά νά διοικείται έπί τής ούσίας άπό τούς δανειστές μας. Γνωρίζουμε ότι πολλοί περιμένετε άπό τήν ποιμαίνουσα Εκκλησία νά μιλήσει καί νά τοποθετηθεί πάνω στά γεγονότα πού παρακολουθούμε.

Αυτή είναι η εισήγηση του Μητροπολίτη Μεσογαίας στην Ιεραρχία

Εισηγητής της έκτακτης Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ήταν σήμερα ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος σχετικά με το ζήτημα του “γάμου μεταξύ ομοφύλων”.

Η εισήγηση με θέμα «Εκκλησία και ‘’θέσπιση γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου’’», ακούστηκε με ενδιαφέρον από τα Μέλη του Σώματος της Ιεραρχίας και με τις θέσεις του Σεβασμιωτάτου ταυτίστηκαν οι περισσότεροι Μητροπολίτες.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε όλη την εισήγηση του Σεβασμιωτάτου την οποία αξασφάλισε το πρακτορείο Ορθοδοξία (ope.gr)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ

Ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες του πρακτορείου Ορθοδοξία ο Σεβασμιώτος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ Νικόλαος πρότεινε να πραγματοποιηθεί ειρηνική πορεία για την στήριξη της οικογένειας στην Αθήνα, η οποία σύμφωνα με την πρόταση, θα περνούσε από τη Βουλή και θα κατέληγε στη Μητρόπολη όπου θα γινόταν Δέηση, υπέρ της οικογένειας.