του Δημητρίου Ν Ζέρβα
Ερειπωμένος ο τόπος, Χωρίς πραγματική οικονομία η χώρας μας, χωρίς ανεξαρτησία, αποικία ολόκληρη, με όσα κομμάτια της οικονομίας απέμειναν να έχουν πουληθεί ή να έχουν χαριστεί σε ξένες κρατικές πολυεθνικές. Και οι άνθρωποι απεγνωσμένα πασχίζουν να στηριχτούν στα χωμάτινα δεκανίκια του τουρισμού, που χάρισαν οι χρηματοδότες της παρακμής μας, και κάθε Σεπτέμβρη διαλύονται, όσο φουσκώνει και τα γλύφει η θάλασσα.
Ξεπουλημένος ο τόπος, μ’ ένα σκουπιδαριό οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, λυσσαλέα να αντιμάχονται, ανάμεσα σε Ρώσους στον βορρά, σε Τούρκους στ’ ανατολικά, σε Ισραηλίτες στη Θεσσαλονίκη, Κρήτη και νοτιοανατολικό Αιγαίο, Κινέζους στα λιμάνια, Γάλλους στο νερό, υδρογονάνθρακες και οπλικά συστήματα, και παντού με Γερμανούς επικυρίαρχους, σε αεροδρόμια, ΟΤΕ, λιμάνι Θεσσαλονίκης, ξενοδοχειακές μονάδες και σύντομα στη ΔΕΗ, με Αμερικανούς σε τράπεζες, και κόκκινα δάνεια.
Με την ανεργία να κατασπαράζει όσους νέους μας απόμειναν, με απελπισμένες ουρές στις ρυθμίσεις των δόσεων και λαϊκών συσσιτίων, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, με τη καθοδηγούμενη γελοιοποίηση της πολιτιστικής ζωής μας, τη φυγή από το τόπο της νεολαίας μας, το κίνδυνο να κλείσουν στις επαρχίες όσες τελευταίες εφημερίδες κυκλοφορούν ακόμα και μερικούς εκατομμυριούχους «εκδότες» στο κράτος των Αθηνών.
Όλα αυτά, μαζί με την απέραντη τηλεοπτική κοπριά που σκορπίζουν τα τηλεοπτικά μέσα «μαζικής καθυπόταξης», με τα νησιά μας του Ανατολικού Αιγαίου κατεχόμενα, από πρόσφυγες, μετανάστες, ΜΚΟ και Τούρκους τουρίστες, και τ’ άλλα του Ιονίου γεμάτα Ιταλούς.