Για το Καζακστάν ερίζουν Δύση και Ανατολή: Το ουράνιο και ο νέος «δρόμος του μεταξιού» της κομμουνιστικής Κίνας

Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ

Τον Σεπτέμβριο του 2013, ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζιπίνγκ περιέγραφε για πρώτη φορά τα σχέδιά του για τον «νέο Δρόμο του Μεταξιού»- την πρωτοβουλία «Belt and Road» για την εμπορική σύνδεση της Κίνας με τη Δυτική Ευρώπη.

Όχι τυχαία, ο Κινέζος πρόεδρος ανέπτυξε τα σχέδιά του αυτά στη διάρκεια επίσημης επίσκεψής του στο γειτονικό Καζακστάν. Θέλοντας προφανώς να δείξει και συμβολικά, πόσο σημαντική ήταν η χώρα αυτή για την στρατηγική του Πεκίνου.

Μαζί με το Πακιστάν, το Καζακστάν είναι από τις βασικές χώρες με τις οποίες η Κίνα θέλει να πραγματοποιήσει τον εμπορικό της δρόμο προς την Ευρώπη. Το Καζακστάν καλύπτει μια τεράστια έκταση στην Ευρασία και παράγει το 60% του ΑΕΠ της Κεντρικής Ασίας. Η χώρα προσελκύει μάλιστα έως και ένα εκατομμύριο μετανάστες εργάτες από τις φτωχότερες γειτονικές χώρες.

Η εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη του Καζακστάν κατέστη δυνατή χάρη στον τεράστιο πλούτο του σε πρώτες ύλες: Είναι η 11η χώρα με τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο, διαθέτει από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα χαλκού, φωσφορίτη, ψευδάργυρου και χρυσού. Και το σημαντικότερο: Είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ουρανίου στον κόσμο.

Σύμφωνα με το πανεπιστήμιο ETH της Ζυρίχης, ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες κατέχουν «μεγάλα μερίδια στον τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου του Καζακστάν, για τον οποίο η τεχνολογία τους έχει αποδειχθεί κρίσιμη». Το ένα τρίτο των εξαγωγών του Καζακστάν πηγαίνει στην Ε.Ε., κυρίως πρώτες ύλες όπως αργό πετρέλαιο και ορυκτά.

Το ισλαμο-συντηρητικό δίκτυο του Ερντογάν στην καρδιά της Ευρώπης: Κίνδυνος για Γαλλία και Γερμανία

Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ

«H επιρροή του Ερντογάν στη Γερμανία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα» γράφει η γερμανική εφημερίδα Die Welt. «Το κήρυγμα που γίνεται στα περισσότερα τζαμιά στη Γερμανία αποφασίζεται έμμεσα από το τουρκικό κράτος» γράφει η γερμανική εφημερίδα.

Επισημαίνει μάλιστα ότι είναι «πολύ αμφισβητήσιμο αν οι λειτουργοί στα τεμένη θέλουν πραγματικά να είναι ανεξάρτητοι από την Άγκυρα». Η Die Welt δεν χαρίζεται ούτε στον πρόεδρο της Βουλής, Βόλφγκανκ Σόιμπλε που είχε υποστηρίξει την ύπαρξη ενός «γερμανικού Ισλάμ». «Ενα πραγματικό γερμανικό Ισλάμ, που είχε κατά νου ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, δεν υπάρχει».

Την ίδια ώρα το πρακτορείο Bloomberg γράφει ότι «το μεγαλύτερο τέμενος στην Ευρώπη κατασκευάζεται στο Στρασβούργο, σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από την έδρα του Ευρωκοινοβουλίου, προκαλεί πονοκέφαλο στον Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν που φοβάται την αύξηση της τουρκο-ισλαμικής επιρροής στη Γαλλία».

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι η νέο-αποικιακή πολιτική Ερντογάν δεν αφορά απλά την …μακρινή Ανατολική Μεσόγειο, τη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη και τον Καύκασο, αλλά και την ίδια την καρδιά της Ευρώπης.

• Ο τουρκο-ισλαμισμός είναι το συγκαλυμμένο με την προβιά της θρησκείας πολιτικό όπλο του Τούρκου προέδρου, για να επεκτείνει την επιρροή του στη Γηραιά ήπειρο, ώστε να μπορεί να διαπραγματεύεται από θέση ισχύος στα κρίσιμα θέματα.

Πέντε προκλητικές αξιώσεις στο «πακέτο» διαλόγου της Τουρκίας

Από

 Militaire News

 -

22/09/2020 | 15:07

Του Μιχάλη Ψύλου

από την εφημερίδα Δημοκρατία

«Κλαδί ελιάς» εμφανίστηκε να κρατάει ο εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν: «Το κλίμα αυτή τη στιγμή έχει καταστεί πολύ πιο κατάλληλο για την έναρξη των διαπραγματεύσεων” τόνισε ο Καλίν μιλώντας στο τουρκικό πρακτορείο Τύπου “Dogan News”. Αλλά έσπευσε αμέσως να προειδοποιήσει ότι “οι απειλές εκβιασμού εναντίον της Τουρκίας δεν δίνουν αποτελέσματα. Οι ευρωπαίοι πολιτικοί πρέπει να το γνωρίζουν τώρα” .Είναι σαφές ότι η Αγκυρα όλο και περισσότερο θα εμφανίζεται ως ο πιο καλός ο μαθητής μέχρι να ξεπεραστεί και τυπικά ο κάβος πιθανών κυρώσεων από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ την προσεχή Πέμπτη και Παρασκευή. Εστω και αν δεν λείπουν οι φωνές,’όπως της εφημερίδας Turkiye που λέει προκλητικά ότι η Αγκυρα «έχει το δικαίωμα να μπλοκάρει τη διέλευση των ελληνικών καραβιών από τα στενά του Βοσπόρου και να πολιορκήσει τα νησιά, τα οποία στρατιωτικοποιήθηκαν. Να κόψουμε την επαφή τους με την Αθήνα”.

Σήμερα πάντως το βράδυ που ο πρόεδρος Ερντογάν θα μιλήσει και μάλιστα στα τουρκικά-όπως ανακοίνωσε-μέσω τηλεδιάσκεψης στην έναρξη της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ αναμένεται να εμφανιστεί περισσότερο ως περιστερά και λιγότερο ως ιέραξ, κλίνοντας σε όλους τους τόνους τη λέξη «διάλογος».

Ποιος αρνείται όμως το διάλογο; Μόνο με διάλογο μπορεί να εκτονωθεί η κρίση. Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι ποια θα είναι η ατζέντα του διαλόγου; Η τουρκική εφημερίδα Sabah αποκαλύπτει επακριβώς τις πέντε προκλητικές αξιώσεις της Αγκυρας στον διάλογο με την Αθήνα. Γράφει η τουρκική εφημερίδα: «Η Αγκυρα πάντα το έλεγε και το λέει: Να πάμε όλα τα θέματα του Αιγαίου στη Χάγη» σημειώνει η Sabah και προσθέτει : « Τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα μεταξύ των δύο χωρών στο Αιγαίο είναι : η στρατιωτικοποίηση των νησιών, το status αμφισβητούμενων νησιών, ο εναέριος χώρος, τα χωρικά ύδατα και το FIR. Ενώ η Άγκυρα έχει ζητήσει από καιρό να παραπεμφθούν αυτά τα προβλήματα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης “ως πακέτο”, η Αθήνα, γνωρίζοντας ότι έχει άδικο σε όλα αυτά τα θέματα, δεν θέλει να δώσει τη συγκατάθεσή της στην έκκληση της Άγκυρας και να προσφύγουν μαζί στο Διεθνές Δικαστήριο».

Βάζει προκλητικά στο τραπέζι τη «δεύτερη Λωζάνη» ο Ερντογάν: Όταν και αν γίνουν οι συναντήσεις…

Tου ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ

“Η συνθήκη της Λωζάνης τίθεται στο τραπέζι” υποστηρίζει η τουρκική εφημερίδα Sozcu, τονίζοντας ότι στις συναντήσεις, όταν θα πραγματοποιηθούν, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας «θα τεθούν προς συζήτηση όλα τα …αμφιλεγόμενα ζητήματα».

Η εφημερίδα που αντιπολιτεύεται το καθεστώς Ερντογάν ισχυρίζεται ακόμη ότι «οι δύο χώρες δε θα προβούν σε καμία δήλωση σχετικά με το περιεχόμενο των συναντήσεων. Μεταξύ των ζητημάτων που θα τεθούν στο τραπέζι θα είναι και τα σημεία της Συνθήκη της Λωζάνης, με τα οποία δεν συμμορφώνεται η Ελλάδα».

Και αν αυτά λέει μια αντιπολιτευόμενη τουρκική εφημερίδα να δούμε τι γράφει και η φιλο-ερντογανική Sabah σε κύριο άρθρο του σημαντικότερου σχολιαστή της, Μεχμέτ Μπαρλάς:

«Δεν πρέπει να ξεχνάμε το παρελθόν μας», λέει με λίγα λόγια ο Τούρκος αναλυτής και διερωτάται:

«Μήπως ξεκίνησαν όλα από το μηδέν με τη μετάβασή μας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στη Δημοκρατία; Δεν υπάρχουν μνήμες από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην κρίση στη Λιβύη σήμερα; Μπορούμε να αγνοήσουμε τις φωτογραφίες του Μουσταφά Κεμάλ που τραβήχτηκαν στην πολη Ντέρνα της ανατολικής Λιβύης;

Ή μήπως δεν υπάρχουν ακόμη ίχνη της Οθωμανικής ήττας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο κατά την περίοδο που οδήγησε στη Λωζάνη, ειδικά στη διαχείριση των Στενών; Μήπως η συνθήκη για τα νησιά του Αιγαίου, τα οποία χάσαμε από τους Ιταλούς κατά τη διάρκεια του Βαλκανικού Πολέμου και μετά δόθηκαν στην Ελλάδα ,είναι αιώνια;».

• Είναι σαφές λοιπόν ότι στη Γείτονα ετοιμάζονται πυρετωδώς για να θέσουν ζήτημα «επικαιροποίησης» -όπως λέει συχνά πυκνά ο Ερντογάν- της Συνθήκης της Λωζάννης που υπεγράφη το 1923 και καθόρισε μεταξύ άλλων και τα σύνορα της σημερινής Τουρκίας. Και δεν είναι μόνο τα σύνορα που αμφισβητεί ο Τούρκος πρόεδρος, αλλά και η παρέμβαση στη Θράκη για την εκλογή μουφτή,η αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου και άλλα πολλά!

Όλα ξεκίνησαν από ένα εργαστήριο στο Μον Πελερέν της Ελβετίας: Τώρα χρειάζεται η απάντηση στο «δόγμα του σοκ»

Πολίτες στη Γενεύη παίρνουν τρόφιμα από ανθρωπιστικές οργανώσεις στο γήπεδο Les Vernets της ελβετικής πόλης. EPA, MARTIAL TREZZINI

Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ

«Όλα ξεκίνησαν σε ένα εργαστήριο, όχι στην Ουχάν της Κίνας, αλλά στο Μον Πελερέν, στην Ελβετία το 1947, όπου συγκεντρώθηκαν αρκετοί κάτοχοι βραβείου Νόμπελ στα οικονομικά, συμπεριλαμβανομένου του φιλοσόφου Καρλ Πόπερ.

“Εκεί τέθηκαν σε εφαρμογή οι κύριες ιδέες που διέπουν τον κόσμο τα τελευταία 40 χρόνια» λέει ο Αλάν Καγιέ, ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο Paris Ouest Nanterre.

Τι συνέβη τότε; Στο ελβετικό χωριό ιδρύθηκε μια λέσχη στην οποία μετείχαν καμιά σαρανταριά κορυφαίοι συντηρητικοί οικονομολόγοι και στοχαστές, μεταξύ των οποίων ο Αμερικανός Μίλτον Φρίντμαν, ο Αυστροαμερικανός Λούντβιχ φον Μίζες, ο Γερμανός Βίλχελμ Ρέπκε, ο Αυστριακός Καρλ Πόπερ και, φυσικά, ο Αυστριακός Φρίντριχ φον Χάγιεκ.

• Σκοπός της Λέσχης Μον Πελερέν ήταν να διατυπωθεί η εναλλακτική πρόταση στις ιδέες του Bρετανού οικονομολόγου Τζoν Μέιναρντ Κέινς, οι οποίες κυριαρχούσαν στον μεταπολεμικό δυτικό κόσμο και ήθελαν το κράτος να παίζει κυρίαρχο ρόλο στην οικονομία, προκειμένου ο κόσμος να εξέλθει από την καταστροφή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Στο Μον Πελερέν ο Χάγιεκ εισήγαγε την ιδέα του «νεοφιλελευθερισμού», την άποψη ότι η αγορά και οι αξίες της είναι ο πιο κατάλληλος και ορθός τρόπος οργάνωσης της κοινωνίας. Με απλά λόγια: Ο,τι είναι αδιάφορο για την αγορά είναι αδιάφορο και για την κοινωνία.

Ο ιός ακυρώνει την παγκοσμιοποίηση και εξευτελίζει το νεοφιλελευθερισμό: Ιστορία είναι “δασκάλα της ζωής”

Ο ΙΟΣ ΕΊΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΜΆΘΗΜΑ ΕΠΙΒΊΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΞΙΟΛΌΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΏΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΏΝ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΩΝ ΜΑΣ

Ο ιός βγάζει τη γλώσσα και εξευτελίζει την "ελευθερία" κίνησης των αγορών, του χρήματος, του εμπορίου, των ανθρώπων. Στη δημόσια υγεία υποκλίνονται όσοι έως χθες την υπονόμευαν και η ιδιωτική υγεία απούσα φανερώνει τον ιδιοτελή μισάνθρωπο λόγο ύπαρξής της. 

Ο νεοφιλελευθερισμός και η παγκοσμιοποίηση ηττώνται από την ανάγκη ενός κρατικού σχεδιασμού και η ελευθερία να ζεις με προτεραιότητα τις ιδιωτικές σου επιλογές, με νόμο επί ποινή κάθειρξης, υποχωρούν εμπρός στο συλλογικό δικαίωμα επιβίωσης...

Η εθνοφοβική, μετανεωτερική, νεοφιλελεύθερη αντίληψη που πιστεύει ότι πρέπει να απαρνηθούμε το τοπικό για να υπηρετήσουμε το οικουμενικό συμφέρον είναι "μολυσματική ασθένεια" που καταργεί πολιτισμούς, αποδομεί συλλογικές ταυτότητες, νεκρώνει το ανθρώπινο πρόσωπο. Και είτε με δεξιό είτε με νεοαριστερό προσωπείο υπηρετεί τον ιμπεριαλισμό και την "αγορά" των καπιταλιστών, των τραπεζιτών, των μισάνθρωπων ιδιοτελών κτηνών που γενοκτονούν τον πλανήτη προτάσσοντας τα ατομικά, υλιστικά τους κίνητρα.

Ας διδαχθούμε, ας επαναξολογήσουμε και ας ξανασχεδιάσουμε τις στρατηγικές του μέλλοντός μας απ' την αρχή. Ας νοικοκυρέψουμε την πολιτεία μας με πρόταγμα την επιβίωσή μας, τις κοινοτικές και όχι τις υλιστικές μας ανάγκες.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ιός ακυρώνει την παγκοσμιοποίηση και εξευτελίζει το νεοφιλελευθερισμό: Ιστορία είναι “δασκάλα της ζωής”

Με εντολή της γερμανικής κυβέρνησης κλείνουν καταστήματα στη Γερμανία. EPA, HAYOUNG JEON

Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ

Ο Ιταλός φιλόσοφος Ντιέγκο Φούσαρο το είπε πολύ ωραία…

… «Μας είπαν ότι τα σύνορα πρέπει να ανοίξουν. Ότι το ιδιωτικό ήταν καλύτερο από το δημόσιο. Ότι το κράτος ήταν κακό. Ότι τα δημόσια νοσοκομεία έπρεπε να κλείσουν για οικονομικούς λόγους. (…) Το μόνο που χρειάστηκε ήταν ένας ιός για να δείξει όλη την ψευδαίσθηση του νεοφιλελευθερισμού».

Ο Φούσαρο, που διδάσκει Ιστορία στο Ινστιτούτο Στρατηγικών και Πολιτικών Μελετών στο Μιλάνο, λέει ότι ο κορονοϊός έδειξε στην πραγματικότητα τα αποτελέσματα της νεοφιλελεύθερης λιτότητας στην Ιταλία. Τα τελευταία δέκα χρόνια η Ιταλία μείωσε τις δαπάνες στα νοσοκομεία κατά 37 δισ. ευρώ και έκλεισε 70.000 κλίνες. Τα νοσοκομεία δεν είχαν τη δυνατότητα αντιμετώπισης της επιδημίας, μέχρι η κυβέρνηση της χώρας να αποφασίσει την επείγουσα πρόσληψη 20.000 υγειονομικών. «Όπου ο κίνδυνος μεγαλώνει, αυξάνεται και η δυστυχία του νεοφιλελευθερισμού» λέει ο Φούσαρο.

• Η Ιστορία είναι magistra vitae (δασκάλα της ζωής) έγραφε ο Κικέρων στο «Ορατόριο» το 56 π.Χ. Και είναι αποδεδειγμένη αλήθεια ότι η Ιστορία μάς διδάσκει, αρκεί να γνωρίζουμε πώς να την ακούμε. Ο κορονοϊός χρησιμοποιείται ήδη ως μέθοδος της νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης.

ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΤΟ 60% ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

(Παρ. 20/3/15 - 10:10)

Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ*       

«Μπορεί ένας στους τρεις Έλληνες επίσημα να αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης. Μπορεί ένα στα δύο νοικοκυριά στην Ελλάδα να μην μπορεί να βγάλει το δεκαπενθήμερο. Μπορεί η νέα γενιά να παίρνει το δρόμο της ξενιτιάς για ένα μεροκάματο, αλλά όλα κι όλα :ο  μηχανισμός στήριξης … έσωσε την Ελλάδα !  Με μπόλικη ειρωνική διάθεση ο Γάλλος  οικονομολόγος  Μισέλ Χουσόν ,επικεφαλής του Ινστιτούτου Οικονομικών  και Κοινωνικών Ερευνών του Παρισιού ,ξιφουλκεί  εναντίον  των δανειστών  της Ελλάδας : Το 56% του ελληνικού δημοσίου χρέους είναι παράνομο» λέει ο Γάλλος οικονομολόγος και εξηγεί:  "το ήμισυ του ελληνικού χρέους που αποκτήθηκε  πριν από την κρίση  από το 1988 ως το 2000 οφειλόταν σε υπέρογκα επιτόκια  και τη μείωση των κρατικών εσόδων από το 2000 λόγω της φορολογικής αμνηστίας προς τους πλούσιους . Αν δεν υπήρχαν οι δύο αυτοί παράγοντες ,το ελληνικό δημόσιο χρέος θα αντιστοιχούσε μόλις  στο 49% του ΑΕΠ το 2007 αντί του 103%,που ήταν. Μπορεί  λοιπόν να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι το 56% του ελληνικού χρέους που αποκτήθηκε πριν από την κρίση ήταν παράνομο» .

ΤΟ 90% ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΕ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Ιανουαρίου 24, 2015 από seisaxthiablog

ΜΙΧΑΛΗΣ ΨΥΛΟΣ

Από το 2010 λέγαμε ότι με τα Μνημόνια σώθηκαν οι γαλλο-γερμανικές τράπεζες και όχι η Ελλάδα. Τότε πολλοί, ακόμη και καλοπροαίρετα, δεν συμφωνούσαν ή διατηρούσαν έντονες επιφυλάξεις γι’ αυτήν την άποψη. Σήμερα όμως η επιβεβαίωση έρχεται πανηγυρικά ακόμα και από τους… ίδιους τους δανειστές.

Ανάλυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που αποκαλύπτει η βρετανική οργάνωση Jubilee Debt Campaign αποδεικνύει ότι πάνω από το 90% των χρημάτων που δανείστηκε η Ελλάδα από το ΔΝΤ, τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, χρησιμοποιήθηκαν για την σωτηρία των τραπεζών της Γαλλίας και της Γερμανίας και επιστράφηκαν στους δανειστές, ενώ λιγότερο από το 10% εξυπηρέτησε πραγματικές ανάγκες του ελληνικού λαού.

Τα αριθμητικά στοιχεία περιλαμβάνονται στην έκθεση με τίτλο «Έξι βασικά στοιχεία για το χρέος της Ελλάδας και τις επικείμενες εκλογές» που έδωσε στη δημοσιότητα η βρετανική οργάνωση την περασμένη Τρίτη. Όπως αναφέρεται στην έκθεση της βρετανικής οργάνωσης, «από το 2010 το ΔΝΤ, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχουν δανείσει στην Ελλάδα252 δισ. ευρώ. Την ίδια περίοδο 232,9 δισ. δαπανήθηκαν για την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους, χωρίς να υπολογιστούν τα «δώρα» που δόθηκαν στους κερδοσκόπους για να αποδεχτούν την αναδιάρθρωση του χρέους με το περιβόητο PSI το 2012. Αυτό σημαίνει ότι λιγότερο από το 10% των δανείων χρησιμοποιήθηκε για άλλους σκοπούς».

Γερμανικό σχέδιο Β μετά τις εκλογές; Περίεργο άρθρο στην Ζιντόιτσε τσάιτουνγκ

Ιανουαρίου 4, 2015 από seisaxthiablog

Μιχάλης Ψύλος

Είναι ιστορικά διαπιστωμένο ότι οι Γερμανοί δεν είχαν ποτέ σχέδιο Β σε όλα τα μέτωπα. Κινούνται πάντα με βάση ένα προκαθορισμένο σχέδιο και αφού πέσουν πρώτα στον…τοίχο, μετά αναλύουν τις αιτίες της ήττας. Και όμως! Από αυτή τη λογική φαίνεται να ξεφεύγει ο πρόεδρος του ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών του Βερολίνου (DIW),Μάρτσελ Φράτσερ. Μόλις 43 ετών ο Φράτσερ θεωρείται εκ των πλέον σημαντικών οικονομολόγων της Γερμανίας και οι απόψεις που διατυπώνει γίνονται αντικείμενο έντονων συζητήσεων στη Γερμανία. Το τελευταίο άρθρο του Φράτσερ στην σοσιαλδημοκρατική «Ζιντόιτσε τσάιτουνγκ» πραγματικά προκάλεσε έντονη συζήτηση. Μια ματιά στον τίτλο του άρθρου του Φράτσερ δίνει την εξήγηση: «Η κρίση στην Ελλάδα μπορεί να είναι ευκαιρία».