Στις 15 Νοεμβρίου 1967, ο Γεώργιος Γρίβας – Διγενής με διαταγές του Αρχιεπισκόπου και Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Μακαρίου Γ΄, έβαλε σε εφαρμογή την «Επιχείρηση Γρόνθος» για να αποκαταστήσει την τάξη στο χωριό της Κοφίνου. Η αιματηρή σύγκρουση μεταξύ δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς και Τουρκοκυπρίων στον τουρκοκυπριακό θύλακα της επαρχίας Λάρνακας, αποτέλεσε τον πρόλογο της τουρκικής εισβολής που ακολούθησε εφτά χρόνια αργότερα.
Το χωριό της Κοφίνου βρίσκεται στην επαρχία Λάρνακας και ήδη από το 1960, κατοικείτο αποκλειστικά από Τουρκοκύπριους. Μετά την τουρκανταρσία του 1963, το χωριό μετετράπη σε στρατιωτικό προπύργιο των Τουρκοκυπρίων και από τότε αποτελούσε εστία επεισοδίων. Όπως και στους υπόλοιπους θύλακες των γύρω περιοχών, πολλοί Τουρκοκύπριοι κυκλοφορούσαν οπλισμένοι και μεταξύ άλλων απέκοπταν τους δρόμους των χωριών απαγορεύοντας τη διέλευση σε ελληνοκυπριακά οχήματα μέσω των θυλάκων.
Ο «προβληματικός» Mehmet και η αλλαγή της Κοφίνου σε Geçitkale
Το 1966 ορίζεται ως τοπικός διοικητής της TMT στην Κοφίνου, ο Τούρκος Mehmet, γνωστός με το ψευδώνυμο Tcshetin. Ο «προβληματικός» του χαρακτήρας, όπως παραδεχόταν ο Michael Harbottle και η UNFYCIP, η παρορμητικότητά του, καθώς και η ανωριμότητά του, ήταν οι λόγοι για τους οποίους καθημερινά η περιοχή αντιμετώπιζε προβλήματα και η ένταση δυνάμωνε. Τον Ιανουάριο του 1967, υπό τις διαταγές του, αλλάζει το όνομα της Κοφίνου και η νέα πινακίδα του χωριού έγραφε πλέον Geçitkale.