Η Ελλάδα στη "σωστή" πλευρά της ιστορίας

Του Πέτρου Μαγγανιάρη

Φώτο: 4 Μαρτίου 1955: Τα φέρετρα 172  ελλήνων στρατιωτών που πολέμησαν στην Κορέα φτάνουν στο λιμάνι του Πειραιά.

Το μετεμφυλιακό Ελληνικό Κράτος, αποζητούσε διακαώς να γίνει δεκτό  στο νεοσυσταθέντα Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου - ΝΑΤΟ

Για την επίσπευση του στόχου αυτού, η  κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα και Σοφοκλή Βενιζέλου  αποφάσισε μεταξύ άλλων, την συμμετοχή  του Eλληνικού Eκστρατευτικού Σώματος (ΕΚΣΕ) στον πόλεμο της Κορέας  (Δεκέμβρης 1950 – Δεκέμβρης 1955). Ο φόρος αίματος για το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα ήταν 187 νεκροί και 614 τραυματίες.

Η πολυπόθητη έγκριση δόθηκε και στις 18 Φλεβάρη 1952 η ελληνική Βουλή συζητά και εγκρίνει  το σχετικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, που επικύρωνε την προσχώρηση της Ελλάδας  στο ΝΑΤΟ.

Στον απόηχο της  μέθης της παραπάνω επιτυχίας και μόλις  40 ημέρες  αυτή  την επικύρωση, ο Ν. Μπελογιάννης καταδικάζεται από  έκτακτο στρατοδικείο σε θάνατο και  εκτελείται….

Στην ομιλία του λοιπόν εκείνη την μέρα στη Βουλή ο πρωθυπουργός Ν. Πλαστήρας εξήγησε με σαφήνεια γιατί η Ελλάδα οφείλει να βρίσκεται στην "σωστή" πλευρά της Ιστορίας: 

«Η κυβέρνησις είναι ευτυχής σήμερον, διότι με την ψήφισιν, σχεδόν ομοφώνως, από τη Βουλήν του νομοσχεδίου περί εισόδου της Ελλάδος εις το Ατλαντικόν Σύμφωνον, επικυρώνεται γεγονός χαρμόσυνον και πολύ σοβαρόν... Δεν πρέπει να γίνεται λόγος, ότι η Ελλάς ημπορεί να ακολουθήση άλλην πολιτικήν...  Δεν ημπορεί κανείς να μην παραδεχτεί, ότι όταν η Ελλάς συμμετέχει εις το Ατλαντικόν Σύμφωνον μετά των Μεγάλων Δυνάμεων αι οποίαι κατοικούνται από ελεύθερους δημοκρατικούς λαούς, αισθάνεται εαυτήν ασφαλεστέρα... »

Είχε προηγηθεί  στις 20 Σεπτέμβρη του 1951, το συμβούλιο της Ατλαντικής Συμμαχίας, όπου στη συνοδό του στην Οτάβα του Καναδά, αποφάσισε να κάνει δεχτή την ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ είσοδο στην συμμαχία, Ελλάδας και Τουρκίας.

Ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ντιν Άτσεσον, μιλώντας στην αμερικανική Γερουσία εξηγούσε από την πλευρά της Αμερικής πως ερμηνεύεται η "σωστή" πλευρά της Ιστορίας:

Η πανδημία των... εμβολιασμένων

Του Πέτρου Μαγγανιάρη

Βασικό χαρακτηριστικό του τρόπου που κυβέρνηση – ειδικοί και ΜΜΕ χειρίζονται την πανδημία είναι η σχεδόν μηδενική δημοσιοποίηση στοιχείων, ειδικά όσον αφορά την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα των εμβολίων.

Με πάνω από 6,5 εκατομμύρια Έλληνες εμβολιασμένους ελάχιστα δεδομένα έχουν δοθεί για το πώς κατανέμονται κρούσματα, νοσήσεις και θάνατοι μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων  πολιτών, στοιχεία που φυσικά διαθέτουν ειδικοί και κυβέρνηση, αλλά μόνο επιλεκτικά δημοσιοποιούνται.

Με αυτό τον τρόπο επιτυγχανεται η εργαλειοποίηση της πανδημίας με στόχο την διασπορά και αναπαραγωγή του φόβου και του διχασμού στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας.

Η τεχνητή αντίθεση, εμβολιασμένων- ανεμβολίαστων, προωθείται σταθερά από την κυβέρνηση με την αγαστή συνεργασία "ειδικών" και ΜΜΕ και την εκκωφαντική σιωπή ή και πλειοδοσία σύσσωμης της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης.

Οι υπαρκτές κοινωνικές και πολιτικές αντιθέσεις συσκοτίζονται, τα συνταγματικά δικαιώματα και οι ατομικές ελευθερίες των πολιτών  καταπατούνται,η υποτέλεια της χώρας βαθαίνει, ένα αυταρχικό καθεστώς αυθαιρεσίας και αντιδημοκρατικής εκτροπής εμπεδώνεται.

Τον τελευταίο μήνα για την εξυπηρέτηση των παραπάνω επιδιώξεων, εφευρέθηκε ένα καινούριο σλόγκαν:

Η ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΤΩΝ ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΩΝ!!!

Αποπομπή Σαμπιχά - Η κορυφή του παγόβουνου της κρίσης εκπροσώπησης - Των Πέτρου Μαγγανιάρη και Παύλου Τουμανίδη

''Είναι κοινή η πορεία.
Υπαναχώρηση στο μητροπολιικό χώρο σημαίνει αφανισμό του κυπριακού ελληνισμού.
Υπαναχώρηση στην Κύπρο σημαίνει επαύξηση των κινδύνων για τη μητρόπολη.
Η Τουρκία απειλεἰ με ιμβροποίηση την Κύπρο, με κυπροποίηση τη Θράκη και με διχοτόμηση το Αιγαίο.
Δεν θα υποχωρήσουμε. Δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα. Ο Πενταδάκτυλος μας προκαλεί''

Βάσος Λυσσαρίδης - 1977

''Την Ελλάδαν θέλωμεν κι ασ τρώγομεν πέτρες''

Σύνθημα του Κυπριακού Απελευθερωτικού Αγώνα 1955-1959

Η Σουλεϊμάν Σαμπιχά αποβλήθηκε από το Ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, μέσω μιας απλής ανακοίνωσης του γραφείου τύπου, παρόλο που η κεντρική επιτροπή είχε εγκρίνει την συμμετοχή της σε αυτό , με συντριπτική πλειοψηφία 152 υπέρ στους 180! Και είναι απορίας άξιον, πώς, μέχρι στιγμής, δεν βρέθηκε ουδείς εκ των 152 υπερψηφισάντων που να διαμαρτυρηθεί , για την πραξικοπηματική αυτή αποβολή , για μια διαδικασία που εξ ορισμού σηματοδοτεί την αυτοακύρωση της λειτουργίας αυτού του ανώτερου καθοδηγητικού οργάνου, αλλά και τον ευτελισμό της έννοιας της πολιτικής ευθύνης.
Το πανελλήνιας εμβέλειας Ευρωψηφοδέλτιο, κρίθηκε τελικά σε επίπεδο περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, λες και επρόκειτο για τοπικής εμβέλειας υποψηφιότητα.
Είχε προηγηθεί η αδιανόητη για μέλος του Ελληνικού κοινοβουλίου δήλωση του βουλευτή Ροδόπης του ΣΥΡΙΖΑ Αϊχάν Καρά Γιουσούφ, που έγινε μέσα στην Κ.Ε.: «εμείς οι Τούρκοι δεν θα ψηφίσουμε την Τσιγγάνα»! Ακολούθως, για να αιτιολογηθεί η απόφαση, επιστρατεύτηκαν από την ηγετική ομάδα γκαιμπελικού χαρακτήρα αιτιάσεις με ατεκμηρίωτες κατηγορίες περι «ακροδεξιάς τσιγγάνας»(!!!), ή ''τροφίμου του Αμερικανικού Προξενείου''. Η ανηθικότητα σε όλο της το μεγαλείο. Το δε αποτέλεσμα διασφαλίστηκε: αδιαπραγμάτευτα και εξωθεσμικά, πέταξαν βορά την ανυπεράσπιστη πλέον Σουλεϊμάν στους παρακρατικούς μηχανισμούς του Τουρκικού Προξενείου.