Δεν νίκησε, δεν έχασε, δεν ήταν στρατηγική ήττα, δεν κέρδισε η ΝΔ, ο Τσίπρας βγήκε δυνατός κι αλώβητος. Έτσι μας είπαν.
Όμως τα δύσκολα είναι μπροστά. Κι αν έχεις αφήσει και την ‘’κουτάλα ‘’…
Και τι θα γίνει τώρα; Θα τ’ αλλάξει όλα ο αρχηγός όπως είπε; Θα ηγηθεί της νέας κεντροαριστεράς; Τι είδους αντιπολίτευση θα κάνει; Θα αρχίσει πάλι εργολαβία στο πεζοδρόμιο; Μπορούν να ονειρεύονται εκ νέου την εξουσία; Θα φτιάξουν το νέο ΠΑΣΟΚ; Όχι είπαν, αλλά δεν…ξεκολλάνε.
Όλα δύσκολα πια. Χωρίς κόμμα, χωρίς οργάνωση, χωρίς μέλη. Οι εσωκομματικές αντιστάσεις πολλές και μεγάλες, η αριστερή…ψυχή παραμονεύει, τα ισχυρά πρόσωπα ανύπαρκτα, ο στείρος αρνητισμός πάντα εδώ, η φθαρμένη γερουσία μέσα, η σοσιαλδημοκρατική στροφή κάνει τα ‘’κομματόσκυλα’’ να βγάζουν σπυράκια, τα ανοίγματα φέρνουν τριτοτέταρτους κηπουρούς, η επικοινωνιακή ομάδα στα κάτω της, η βαθιά αμφιθυμία δεν φεύγει, ο εκνευρισμός έντονος, η κοινοβουλευτική διαδικασία βαρετή και η σκόνη από τα πρώτα …γκάζια του Μητσοτάκη τους αποχαυνώνει.
Οι καλά γνωρίζοντες λένε ότι θα χρειαστεί χρόνος για να βρουν τα πατήματά τους. Τα μαζικά λαϊκά κινήματα που ονειρεύονται δεν συγκινούν κανέναν, οι ανασυγκροτήσεις πάντα δύσκολες και με παράπλευρες απώλειες, το πεζοδρόμιο παραδοσιακός και προνομιακός τους χώρος θα φοβίσει τους κεντρώους, οι κοινωνικές αντιστάσεις δεν είναι σίγουρες, το μεγάλο ποσοστό δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμο, τα μίντια πάνε με τον νικητή, η απλή αναλογική ξεθωριάζει.
Νέες εποχές, νέα δεδομένα. Η εποχή των Γερμανοτσολιάδων, των αγανακτισμένων πέρασαν. Η προσγείωση θα είναι ανώμαλη και από σαράντα κύματα στην αρχή, δεν θ’ αργήσουν οι στοιχήσεις σε ομάδες, οι γραφικοί θα παίζουν μπάλα «ντυμένοι αριστεροί», η νέα ιδεολογικο-πολιτική πλατφόρμα της νέας κεντροαριστεράς θ’ αργήσει , οι ιδεοληψίες δεν θα κρυφτούν, ο ΣΥΡΙΖΑ δύσκολο να πεθάνει αλλά πόσο εύκολο ν’ αλλάξει, η λέξη αυτοδιάλυση και επανίδρυση τους βγάζει φλύκταινες, η ηγετική ομάδα του αρχηγού είναι κατά πολλούς τα παρεάκια, τα σύμβολα και τα όνομα στο…κάδρο.