Του ERIC TOUSSAINT*
Από τότε που η Ευρωπαϊκή Ένωση πλήττεται κατά μέτωπο από τη κρίση του χρέους και πολλές χώρες στραγγαλίζονται από τους πιστωτές, εμφανίζεται στον ορίζοντα η προοπτική της παύσης πληρωμών. Η πλειοψηφία δεξιών και αριστερών οικονομολόγων εκτιμά ότι πρέπει να αποφευχθεί η διακοπή εξόφλησης του χρέους. Οι πιστώσεις που χορηγήθηκαν επειγόντως από τη Τρόικα στην Ελλάδα (Μάης 2010), στην Ιρλανδία (Νοέμβρης 2010), στη Πορτογαλία (Μάης 2011) και στην Κύπρο (Μάρτης 2013) χορηγήθηκαν με το πρόσχημα ότι έπρεπε να αποφευχθεί η στάση πληρωμών που θα είχε, όπως έλεγαν, καταστροφικές συνέπειες για τους πληθυσμούς των παραπάνω χωρών. Ωστόσο, βρίσκουμε σε πολλές οικονομικές έρευνες ισχυρά επιχειρήματα υπέρ της απόφασης αναστολής της αποπληρωμής του χρέους. Επιπλέον, σήμερα, είναι δύσκολο να αρνηθούμε ότι οι όροι που συνδέονται με αυτές τις πιστώσεις συνδυαζόμενοι με την αύξηση του χρέους έχουν δραματικές συνέπειες για τους λαούς, αρχής γενομένης από τον ελληνικό λαό. Έχει έλθει λοιπόν η ώρα να κατανοήσουμε ότι η αναστολή της αποπληρωμής του χρέους μπορεί να αποτελέσει μια δίκαιη επιλογή.
