ΧΤΥΠΗΣΕ ΑΠΟ ΕΦ.ΣΥΝ. ΠΑΛΙ Ο Σ. ΒΑΛΝΤΕΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΟΜ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Γιώργος Τασιόπουλος 

Ως και Νίκος Κοτζιάς στο παρελθόν αγανακτισμενος καταφέρθηκε 

απαντώντας στις εκτιμήσεις στον ελληνοτουρκικό διαλογο του Σ. Βαλντέν και το παρεάκι του στο ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζοντάς τους ως «Σημιτικούς- νεοσυριζαίους»* και τους είχε θέσει συγκεκριμένα ερωτήματα. Όπως για παράδειγμα

- «γιατί είναι μαξιμαλισμός να θέλεις την εφαρμογή των Αρχών και των Προβλέψεων του Διεθνούς Δικαίου;». 

Ειδική αναφορά μάλιστα είχε κάνει στο θέμα της επήρειας των νησιών στην διαμόρφωση ΑΟΖ λέγοντας χαρακτηριστικά: 

- «Αυτό, που είπα, ήταν ότι νησιά όπως η Κρήτη και η Ρόδος έχουν 100% επήρεια. Τι απαντά εκπρόσωπος αυτής της παρέας από τις φιλόξενες για αυτήν στήλες της Εφημερίδας των Συντακτών;

 Αναρωτιέται πώς θα πάμε σε διαπραγματεύσεις 

-«όταν απορρίπτουμε τη μειωμένη επήρεια και του τελευταίου ελληνικού βράχου»! 

Έτσι, λοιπόν, η μειωμένη επήρεια της Κρήτης είναι για αυτό το παρεάκι «ο τελευταίος ελληνικός βράχος»! 

Για αυτό ας απαντήσουν καθαρά, έχει πλήρη επήρεια ή όχι η Κρήτη; Και αν όχι, γιατί;».

 Επίσης ο Νίκος Κοτζιάς αναρωτιέται:

- «Η απαίτηση να υποχωρήσει κανείς από το Διεθνές Δίκαιο και τις προβλέψεις πριν καν ξεκινήσει μια διαπραγμάτευση πώς λέγεται;»

*Ο Σ.Βαλτεν μαζί με τον Νίκο Μπίστη και τον Αντώνη Λιάκο είναι τρία στελέχη της διεύρυνσης που συμπορεύθηκαν στο παρελθόν με τον Κώστα Σημίτη και κινήθηκαν πρός τον ΣΥΡΙΖΑ μέσω της κεντροαριστερής πρωτοβουλίας «Γέφυρα».

Ο Σ. Βαλντέν σήμερα είναι μέλος  του Προσωρινού Συντονιστικού της Νέας Αριστεράς

---------------------------------

Ακολουθεί η ανάρτηση του Post2Post

ΓΙΝΕΤΑΙ ΗΔΗ ΕΝΑΣ ΧΑΜΟΥΛΗΣ

🔺️Υπό τον τίτλο «Ελληνοτουρκικά: ο Μητσοτάκης, ο Σαμαράς και η αντιπολίτευση» στην σημερινή «Εφημερίδα των Συντακτών» (σχόλιο #2) ο γνωστός για τις «περίεργες» απόψεις του στα εθνικά θέματα Σωτήρης Βαλντέν, Μέλος του Προσωρινού Συντονιστικού του  της Νέας Αριστεράς, έγραψε μία "ανάλυση" στην οποία επικροτεί την αυλή του Μαξίμου για την «εκσυγχρονιστική» της πολιτική στα ελληνοτουρκικά. Ζητά μάλιστα στήριξη της «εκσυγχρονιστικής» πολιτικής Μητσοτάκη.

ΤΙΜΟΥΝ ΕΝ ΖΩΗ ΤΟΝ Κ.ΣΗΜΙΤΗ.

ΤΙΜΟΥΝ ΕΝ ΖΩΗ ΤΟΝ Κ.ΣΗΜΙΤΗ.

Του Γιώργου Ζουρίδη 

Είναι όμορφο οι άνθρωποι που πίστεψαν σε σένα να σε τιμούν εν ζωή. Συνήθως αυτό συμβαίνει μετά τον θάνατο των όποιων επιφανών νεκρών…

Υπό την έννοια αυτή ο πρώην Πρωθυπουργός κ.Σημίτης είχε την ευκαιρία να ζήσει από κοντά αυτή την αναγνώριση. Την αναγνώριση όλου σχεδόν του φάσματος του πολιτικού μας συστήματος για τα παραχθέντα ΕΡΓΑ του λεγόμενου εκσυγχρονισμού που ο ίδιος εισήγαγε στην Πατρίδα μας! Έργα που «κοσμούν» αν και παρηκμασμένα  κάποια από αυτά, την καθημερινότητα μας.

Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Σημίτης είχε πάντα μια προνομιακή μεταχείριση στους κόλπους του νεοιδρυθέντος το 1974 ΠΑΣΟΚ. Πιστεύω ότι μεγάλο ρόλο έπαιξε η Ακαδημαϊκή του καριέρα ως οικονομολόγου παρά την «δυσκολία» του να αφομοιώσει και να αναπαράγει τις βασικές ιδεολογικές αρχές του Κινήματος που έδιναν μια ΕΡΜΗΝΕΙΑ για την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗ της Πατρίδας μας στο περιθώριο του διεθνούς Καπιταλιστικού γίγνεσθαι.

Μετά την επιστροφή μου από την Ιταλία είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω από κοντά την όλη εξελικτική πολιτική πορεία του ανδρός, είτε ως αναπληρωματικό είτε ως τακτικό μέλος της Κεντρικής Καθοδήγησης του Κινήματος…

Διέκρινα μια σιωπηλή, σχεδόν σκιώδη φυσιογνωμία που δεν άφηνε να διαχυθεί η «μεγαλοφυία» του, λες και περίμενε την κατάλληλη για αυτόν στιγμή να εκμεταλλευτεί το όποιο πολιτικό ταλέντο είχε. Στο μεσοδιάστημα πολλοί άλλοι υπέρμετρα εκτεθειμένοι και επικοινωνιακά διογκωμένοι σύντροφοι του, άρχισαν σιγά-σιγά να απομυθοποιούνται στην συνείδηση του Λαού, στην αναπόφευκτη σύγκριση τους με τον Ανδρέα…

Ενίοτε είχα παρατηρήσει κάποιες κινήσεις αυθάδειας προς τον Ηγέτη κύρια από τους ανθρώπους της επιρροής του, μέχρι που έφτασε η ημέρα της εκδηλώσεως πραξικοπήματος για την ανατροπή του Ανδρέα στο Πεντελικό, όπερ και κατεγράφη ανοικτά η υστερόβουλη πρόθεση του. Δηλαδή να διαδεχθεί  τον Ανδρέα και να μετασχηματίσει ιδεολογικά και πολιτικά το Κίνημα προς την κατεύθυνση ενός μεταπρατικού σοσιαλδημοκρατισμού.

Στ. Λυγερός : Το Πολυτεχνείο, ο "διάδοχος" του Σημίτη και το Σφαγείο της Γάζας

Ο αρθρογράφος- αναλυτής και συγγραφέας Σταύρος Λυγερός, επικεφαλής του slpress.gr μιλάει στον 98.4 αρχικά , με αφορμή το νέο του βιβλίο " Η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μια ξεχασμένη κατάθεση". 

Ο Σταύρος Λυγερός, ως μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, δίνει τη δική του πολιτική και προσωπική κατάθεση για εκείνα τα γεγονότα. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, λέει, ήταν μία αυθόρμητη –χωρίς κομματική καθοδήγηση– κορύφωση στον αγώνα για ελευθερία και δημοκρατία. Εγγράφηκε με δύναμη στη λαϊκή συνείδηση, επειδή εμπεριείχε την έννοια της «θυσίας», η οποία λειτουργεί σαν σηματοδότης για έθνη και λαούς. 

Το φοιτητικό κίνημα είναι εκείνο που εξανάγκασε τον δικτάτορα Παπαδόπουλο να δρομολογήσει το πείραμα Μαρκεζίνη για να νομιμοποιήσει πολιτικά το καθεστώς του. Εάν εκείνος ο ελιγμός είχε επιτύχει, η Ελλάδα θα είχε εγκλωβιστεί σε έναν κηδεμονευόμενο κίβδηλο κοινοβουλευτισμό. Η εξέγερση του Νοέμβρη άνοιξε τον δρόμο για την πτώση της δικτατορίας, έστω κι αν τον ρόλο καταλύτη έπαιξε η τραγωδία της Κύπρου. Με αυτή την έννοια, το Πολυτεχνείο είναι ο ιδρυτικός «μύθος» της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Κάθε μεγάλο ιστορικό γεγονός, άλλωστε, προσλαμβάνει διαστάσεις «μύθου».

Γιατί ο Κυριάκος είναι ιδεολογικά “διάδοχος” του Σημίτη07/11/2023

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Η παρουσία του πρωθυπουργού στην εκδήλωση προς τιμή του Κώστα Σημίτη θα μπορούσε να είναι μία κίνηση πολιτικής αβροφροσύνης προς έναν απελθόντα προκάτοχό του. Θεωρώ, ωστόσο, πως είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι η ιδεολογική εκλεκτική συγγένεια που οδήγησε τα βήματα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Για την ακρίβεια μπορεί να χαρακτηρισθεί ιδεολογικά “διάδοχος”. Το ίδιο προφανώς ισχύει και για τους αρκετούς υπουργούς του που έλκουν την πολιτική καταγωγή του από το “εκσυγχρονιστικό” ΠΑΣΟΚ.

Οι εκλογικές νίκες του Κυριάκου το 2019 και το 2023 αποδίδονται –όχι αδίκως– στη γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο ιδανικός αντίπαλος για τη μητσοτακική ΝΔ. Υπάρχει, ωστόσο, και ένας πρόσθετος λόγος. Πρόκειται για το ρεύμα πολιτικής-εκλογικής μετατόπισης προς τον Μητσοτάκη μίας κατηγορίας μεσοστρωμάτων. Τον δρόμο είχαν ανοίξει διανοούμενοι, οι περισσότεροι εκ των οποίων, μάλιστα, ήταν γνωστοί για την αριστερή ή κεντροαριστερή ιδεολογική τοποθέτησή τους!

Το φαινόμενο έχει καταγραφεί, αλλά ερμηνεύεται μάλλον επιδερμικά με όρους γραμμικής πολιτικής γεωγραφίας, ότι δηλαδή “ο Κυριάκος είναι μοντέρνος φιλελεύθερος κεντρώος” και ως τέτοιος ασκεί ευρύτερη επιρροή από το κόμμα του και ως εξ αυτού συσπειρώνει. Πολλοί από τους εν λόγω διανοούμενους έχουν επικαλεσθεί την αντίθεσή τους στις πολιτικές πρακτικές και την αισθητική του ΣΥΡΙΖΑ για να δικαιολογήσουν τη στροφή τους, αλλά αυτό στην καλύτερη περίπτωση είναι η μισή αλήθεια.

Στην πραγματικότητα, το ρεύμα που τους οδήγησε στην “πόρτα” του Κυριάκου έχει τις ρίζες του στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980 πριν ακόμα εμφανισθεί στην πολιτική σκηνή ο υιός Μητσοτάκης, όταν άνθιζε ο σημιτισμός ως ιδεολογικό-πολιτικό ρεύμα και μάλιστα εμμέσως πλην σαφώς κατ’ αντιδιαστολή προς το ανδεοπαπανδρεϊκό ρεύμα. Ο Κυριάκος είναι σε μεγάλο βαθμό συνεχιστής εκείνου του ιδεολογικού ρεύματος κι αυτό δεν αποδεικνύεται μόνο από το γεγονός ότι προτιμά να συνεργάζεται με σημιτικούς παρά με ακραιφνείς δεξιούς.

Ιδεολογικά “διάδοχος” του Σημίτη

Προφανώς, ο Μητσοτάκης δεν ταυτίζεται με το “αστικό-φιλελέ” δεξιό σοσιαλδημοκρατικό πρόσημο του Σημίτη. Ιδεολογικά εκφράζει μία πιο μεταμοντέρνα νεοφιλελεύθερη εκδοχή, αυτή που ευστόχως αποκαλείται “ακραίο κέντρο”. Αυτό, βεβαίως, δεν τον εμποδίζει στο επίπεδο των πολιτικών πρακτικών να ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα του και μάλιστα σε πιο ακραίες εκδοχές. Στην πραγματικότητα, ο υιός Μητσοτάκης είναι ένα υβρίδιο μεταμοντέρνου ιδεολογικού νεοφιλελευθερισμού και του παραδοσιακού πολιτικού κοτζαμπασιδισμού της οικογένειας.

Η αντίφασή του αυτή, που αποτυπώθηκε πολλές φορές στην μέχρι τώρα πρωθυπουργική θητεία του, δεν τον εμπόδισε, όμως, να αγγίξει τις μάλλον επαρχιακές “αστικές” ιδεολογικές χορδές ελληνικών μεσοστρωμάτων, τις οποίες είχε αγγίξει δεκαετίες πριν ο Σημίτης. Στο πρόσωπο του Κυριάκου, λοιπόν, πολλοί βλέπουν τον “διάδοχο” του Σημίτη, έστω κι αν ηγείται του αντίπαλου κόμματος. Άλλωστε, ειδικά το 1996 είχαν στρατευθεί στο πλευρό του πολλοί “φιλελέ” κεντροδεξιοί, αλλά και άτομα που ψήφιζαν την εκδοχή Κύρκου για τη λεγόμενη ανανεωτική Αριστερά.

Ο έπαινος της ημέρας για την εκδήλωση προς τιμήν του Κ. Σημίτη

Κ.Π. Καβάφης, «Η Σατραπεία» 

Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος

για τα ωραία και μεγάλα έργα

η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα

ενθάρρυνσι κι επιτυχία να σε αρνείται·

να σ' εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,

10

και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.

Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις

(η μέρα που αφέθηκες κι ενδίδεις),

και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,

και πιαίνεις στον μονάρχην Αρταξέρξη

15

που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,

και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.

Και συ τα δέχεσαι με απελπισία

αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.

Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι' άλλα κλαίει·

20 

τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,

τα δύσκολα και τ' ανεκτίμητα Εύγε·

την Αγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.

Αυτά πού θα σ' τα δώσει ο Αρταξέρξης,

αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία·

  

και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.

_____________

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ γράφτηκε το 1910.

 Παρά το γεγονός ότι μπορούμε να διακρίνουμε συγκεκριμένους ιστορικούς υπαινιγμούς, ο ποιητής μάς πληροφορεί ότι δεν υπονοεί κατανάγκη το Θεμιστοκλή ή το Δημάρατο.

 Έτσι το ποίημα αποχτά μια γενικότητα διαχρονική.

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ένα παλαιότερο κείμενο που εξηγεί τις βαθύτερες αιτίες για τη σωστή ανάγνωση του αποτελέσματος των εκλογών. Σχέση έθνους και κοινωνίας.

ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΩΝ ΦΙΛΟΚΕΜΑΛΙΚΩΝ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΦΙΛΟΝΑΖΙ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΝΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

ΦΙΛΗΣ – ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ

Μιχάλης Χαραλαμπίδης 

_______________________

Παλαιοκομματισμός και “Γενοκτονία”

Εφημερίδα Αυγή 20.08.14

Να αντιμετωπίζεται ως αδίκημα “η άρνηση της Γενοκτονίας των χριστιανών της Ανατολής (Πόντιοι, Μικρασιάτες, Αρμένιοι και Ασσύριοι)” ζητούν 38 βουλευτές της Ν.Δ. με επιστολή προς τον πρωθυπουργό, επικαλούμενοι απόφαση της Βουλής των Ελλήνων (Φεβρουάριος 1994), με την οποία είχε χαρακτηρισθεί ως Γενοκτονία η αιματηρή εκδίωξη των χριστιανικών πληθυσμών από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη. Οι βουλευτές σχολιάζουν ότι σε διαφορετική περίπτωση η Βουλή των Ελλήνων θα αυτοαναιρεθεί.

Πράγματι, με πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ, η Βουλή είχε προχωρήσει σε αυτή την απόφαση, η οποία από τότε είχε επικριθεί ότι δεν υπάκουε σε αμερόληπτα επιστημονικά – ιστορικά κριτήρια, αλλά εξυπηρετούσε ψηφοθηρικές – εθνικιστικές σκοπιμότητες.

Ήταν η εποχή που το ΠΑΣΟΚ φαντασιωνόταν την περικύκλωση της Τουρκίας μέσω της συμμαχίας με τους Κούρδους του Οτσαλάν, τους Αρμένιους και τους “χιλιάδες κρυπτοχριστιανούς” που ζούσαν στη Μικρά Ασία.

Δεν τα πίστευε αυτά το ΠΑΣΟΚ, ικανοποιούσε όμως ισχυρά πολιτικά στερεότυπα μιας μερίδας του ποντιακού στοιχείου, που εκπροσωπείτο στο κόμμα από την ομάδα του Μιχ. Χαραλαμπίδη.

Αυτή η “εκπροσώπηση” οδήγησε στην κρίση και στον εξευτελισμό της χώρας με τη σύλληψη του Οτσαλάν.

Τα περί Γενοκτονίας ήταν μια απόφαση εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας και όχι διεθνούς σημασίας.

Γι’ αυτό και το ελληνικό κράτος ποτέ δεν προέβαλε στα διεθνή φόρα θέμα αναγνώρισης αυτής της “Γενοκτονίας”, σε αντίθεση με τους Αρμένιους, οι οποίοι επεχείρησαν και πέτυχαν για τη δική τους περίπτωση απόφαση της γαλλικής Γερουσίας.

Αντιθέτως, η κυβέρνηση Σημίτη, με υπουργό Εξωτερικών τον Γ. Παπανδρέου, είχε προσπαθήσει να υποβαθμίσει τη σημασία της απόφασης περί Γενοκτονίας, μετά μάλιστα την αντίδραση της τουρκικής πλευράς. Η απόφαση αναδεικνυόταν σε “αγκάθι” για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

ΑΘΑΝΑΤΟΙ !! Ίμια 1996

Αποκαλυπτικός ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Χ. Λυμπέρης (1:34'-2:17') για τη νύχτα των Ιμίων και τις βαθύτερες αιτίες της ελληνοτουρκικής κρίσης, το μεσολαβητικό ρόλο των Αμερικανών κατά την κρίση και την υποτέλεια της πολιτικής ηγεσίας στα κελεύσματά τους.

Η παρουσίαση του βιβλίου του Χρήστου Λυμπέρη, Οψόμεθα την αλήθεια καθώς εστί 1994-1996 από τους Παντελή Σαβίδη, Γιώργο Κοντογιώργη και Σάββα Καλεντερίδη στις 20/3/2015 στη Στοά του Βιβλίου.

__________

ΑΘΑΝΑΤΟΙ !!

Ίμια 1996: Σαν σήμερα το 1996 έγινε το θερμό επεισόδιο στις βραχονησίδες Ίμια με τους Χριστόδουλο Καραθανάση, Παναγιώτη Βλαχάκο και Έκτορα Γιαλοψό να πέφτουν την ώρα του καθήκοντος. Το χρονικό του «θερμού» επεισοδίου που έφερε Ελλάδα και Τουρκία μια ανάσα από τον πόλεμο

Έχουν περάσει 27 χρόνια από εκείνο το μοιραίο βράδυ της 31ης Ιανουαρίου του 1996 στα Ίμια αλλά τα ερωτήματα παραμένουν πολλά και κυρίως αναπάντητα. Γιατί η Ελλάδα έδειξε ατολμία με αποτέλεσμα να χαθούν άδικα ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός;

Αυτό είναι το μεγαλύτερο ερώτημα από όλα, κι αυτό που πληγώνει ακόμα και σήμερα τους Έλληνες…

Οι τρεις Έλληνες αξιωματικοί που έπεσαν την ώρα του καθήκοντος δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστούν από κανέναν, αφού οι ήρωες πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχνάμε. Για το τι πραγματικά έγινε, όμως, εκείνη τη μοιραία νύχτα στα Ίμια, ακόμα δεν έχουν δοθεί σαφείς απαντήσεις.

Σε κάθε περίπτωση, οι μνήμες παραμένουν, και θα παραμένουν για πάντα, ζωντανές, όπως και τα «καυτά» ερωτήματα για όσα πραγματικά συνέβησαν εκείνη τη νύχτα και οδήγησαν στην εθνική τραγωδία…

Σήμερα (31.01), συμπληρώνονται 27 χρόνια από την κρίση που έφερε Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα του πολέμου. Μία κρίση που έληξε όταν η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη προχώρησε σε μια πράξη που κατά πολλούς συνιστούσε εθνική προδοσία.

Στο επίκεντρο ιδιαίτερα σκληρής κριτικής βρέθηκε η συμφωνία που έκανε, η οποία προέβλεπε «no ships, no troops, no flags» για τα Ίμια, υπογράφοντας επί της ουσίας πως η περιοχή είναι «γκρίζα» και αμφισβητούμενη.

Ο Κώστας Σημίτης συγκέντρωσε και συγκεντρώνει ακόμα και σήμερα «πυρά», για την κίνηση που έκανε στη συνέχεια, ευχαριστώντας τους Αμερικανούς από το βήμα της Βουλής.

Η φράση του «θέλω να ευχαριστήσω την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για την πρωτοβουλία και τη βοήθειά τους», ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων κι ακόμα και 25 χρόνια μετά αποτελεί για μεγάλη μερίδα των συμπατριωτών μας μια ντροπιαστική στιγμή για τη σύγχρονη Ελλάδα…

Η κρίση των Ιμίων έληξε, δυστυχώς, με τον θάνατο του πληρώματος του ελικοπτέρου AB-212 (ΠΝ21) που κατέπεσε στην περιοχή των βραχονησίδων. Η κοινή γνώμη ακόμη αναρωτιέται για το τι συνέβη και κόπηκε το νήμα της ζωής τριών νεαρών και φερέλπιδων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού.

Η επίσημη άποψη του ελληνικού κράτους ήταν ότι το σκάφος κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου.

Ωστόσο, στην Ελλάδα υπάρχει ευρέως διαδεδομένη η άποψη ότι το ελικόπτερο καταρρίφθηκε είτε από το Τουρκικό Ναυτικό είτε από τους Τούρκους καταδρομείς που υπήρχαν πάνω στο νησί και ότι το γεγονός αποκρύφτηκε, προκειμένου να λήξει η κρίση και να μην οδηγηθούν οι δύο χώρες σε γενικευμένη σύρραξη ή ακόμα και σε πόλεμο.

Και μέσα σε όλα αυτά, ήρθε στο φως και η αλήστου μνήμης φράση του τότε υπουργού Εξωτερικών Θεόδωρου Παγκαλου τη βραδιά της εθνικής κρίσης.

Όπως αποκάλυψε σε μεταγενέστερο χρόνο, ο τέως Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Λυμπέρης, όταν ο ίδιος ρώτησε τον κ. Πάγκαλο τι θα πουν στον ελληνικό λαό σχετικά με την απομάκρυνση της σημαίας απʼ τα ελληνικά Ίμια, ο κ. Πάγκαλος απάντησε κυνικά: «Θα πείτε ότι τη σημαία την πήρε ο αέρας!».

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ 

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ  !

ΠΗΓΗ:https://youtu.be/mdw082dJOCQ

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ

 

«Είμαστε κατά των ένοπλων ανταρσιών και των πράξεων τρομοκρατίας και βίας»!

«Κάναμε το χρέος μας με τον καλύτερο τρόπο, απέναντι στην Ελλάδα και τα συμφέροντά της, απέναντι στο κουρδικό ζήτημα και τον ίδιο τον Οτσαλάν »!

ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ

Μετά από εκείνη την ανακοίνωση του πρωθυπουργού Σημίτη, ποιος θα μπορούσε να πιστέψει ότι επρόκειτο για μια «αθώα» κυβέρνηση και όχι για μια «κυβέρνηση - καταδότη», όπως φώναζαν οι διαδηλωτές στους δρόμους της Αθήνας και σε όλες τις πόλεις της χώρας;

• Μια κυβέρνηση που είχε ήδη στο ενεργητικό της τα «ευχαριστώ» προς τις ΗΠΑ μετά τα Ίμια, 
• είχε συνυπογράψει την ελληνοτουρκική συμφωνία της Μαδρίτης κατ' εντολήν της Ολμπράιτ, 
• είχε ήδη αποδεχτεί τη συμφωνία για τη νέα δομή του ΝΑΤΟ που δημιουργούσε νέα αρνητικά δεδομένα όσον αφορά τη «διευθέτηση» των ελληνοτουρκικών προβλημάτων του Αιγαίου,
• είχε φερθεί με το γνωστό τρόπο στην υπόθεση των πυραύλων «S-300» μετά από απαίτηση των Αμερικανών,

ποιος θα μπορούσε να την πιστέψει την ώρα που ο Οτσαλάν έπεφτε στα χέρια των Τούρκων;...

Κανένας δεν πίστεψε τότε την κυβέρνηση Σημίτη. Και τούτο παρότι εκείνες τις πρώτες μέρες δεν είχε γίνει καν γνωστή η έκθεση του πρέσβη της Ελλάδας στην Κένυα. Η έκθεση, δηλαδή, που καταγραφόταν «χαρτί και καλαμάρι» ο ρόλος της κυβέρνησης στην υπόθεση Οτσαλάν.

“Καταστροφές και Θρίαμβοι”: Ένας αντίλογος – Περίοδος 1990-2010

 

Στο προηγούμενο κείμενο, σχολίασα το σκέλος του 6ου επεισοδίου της τηλεοπτικής εκπομπής “Καταστροφές και Θρίαμβοι” (περίοδος 1974-1989)
ακολουθώντας τη διαίρεση της περιόδου 1974-2004, σύμφωνα με το επεισόδιο. Στο παρόν κείμενο θα σχολιάσω την υποπερίοδο 1990-2004 του 6ου επεισοδίου και ορισμένα σημεία (μέχρι το 2010) του 7ου επεισοδίου, ολοκληρώνοντας την κριτική παρουσίαση της σειράς του ΣΚΑΪ.

Συμφωνώ με τη διχοτόμηση της περιόδου της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας σε προ και μετά το 1989. Το επόμενο χρονικό ορόσημο είναι το 2010. Η διαφωνία βρίσκεται στο αναλυτικό πλαίσιο. Το “1989” είναι σημαντικό γιατί η περίοδος του Ψυχρού Πολέμου, με εσωτερικό σημείο τομής τις αρχές της δεκαετίας του 1970, ολοκληρώνεται με την κατάρρευση του λεγόμενου “υπαρκτού σοσιαλισμού”.

Η ΕΟΚ-12, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 βρίσκεται σε μετεξέλιξη και περιφερειακής οικονομική ολοκλήρωση με την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (1986). Το ελληνικό 1989 σηματοδοτεί την εξάντληση του μεταπολεμικού μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης, με σημείο τομής το 1974, όπου στο μοντέλο προστίθεται ο εκδημοκρατισμός, το κοινωνικό συμβόλαιο, το κλείσιμο των ιστορικών λογαριασμών, η πρώτη φορά Αριστερά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όλα αυτά που σηματοδοτούν το “1981”. Η δεκαετία του 1980 διεθνώς και στην Ελλάδα είναι μεταβατική περίοδος. Στο επίκεντρο της νέας συνθήκης βρίσκεται η αλλαγή στις σχέσεις κράτους-οικονομίας-κοινωνίας, η υποχώρηση των ιστορικών δρόμων της Αριστεράς του 20ου αιώνα, τόσο στην κομμουνιστική της εκδοχή (κατάρρευση), όσο και στη σοσιαλδημοκρατική (μεταμορφισμός).

Κυριαρχεί η τάση διεθνοποίησης-παγκοσμιοποίησης της συσσώρευσης κεφαλαίου και της διαμόρφωσης των σχετικών υπερδομών θεσμικών και διανοητικών έναντι του εθνο-κρατοκεντρικού μοντέλου και των αντίστοιχων εποικοδομημάτων, ο (νεο)φιλελεύθερος καπιταλισμός, έναντι της δημοκρατικής ρύθμισης. Στην Ελλάδα, όπου το βάρος της γεωπολιτικής είναι καταλυτικής σημασίας από την σύγχρονη κρατογένεσή της μέχρι σήμερα, η σύμπτωση των ιστορικών στιγμών από κοινού με την εκρηκτική τάση της χωροχρονικής συμπίεσης, που μετασχηματίζει την κίνηση παραγωγικών δυνάμεων-παραγωγικών σχέσεων σε πλανητικό επίπεδο, ουσιαστικά καθορίζουν τη νέα εποχή.

Αόρατα γεγονότα

Η συνέχεια... “Καταστροφές και Θρίαμβοι”: Ένας αντίλογος – Περίοδος 1990-2010

«Ὁ Σημίτης μέ ἄλλαξε Ὑπουργεῖο γιά νά μήν “ἐποικίσω” 18 βραχονησῖδες!»

Εφημερίς Εστία /Απρ 14, 2021

Ἀνέτρεψε ἀπόφαση πού εἶχε ἐγκριθεῖ ἀπό τόν Ἀνδρέα Παπανδρέου καί τόν Κάρολο Παπούλια

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ νά ἔχει ἀποφευχθεῖ ἡ τραγωδία τῶν Ἰμίων; 

Θά μποροῦσε ἡ χώρα μας νά ἔχει προλάβει νά «θωρακίσει» τίς ἑλληνικές βραχονησῖδες πρίν ἐγερθεῖ ἡ θεωρία τῶν γκρίζων ζωνῶν ὥστε νά ἀποκλείει σέ πολύ μεγάλο βαθμό τήν περίπτωση δημιουργίας τετελεσμένων ἀπό τήν Τουρκία;

 Θά μποροῦσε μέ τήν ὑλοποίηση τοῦ σχεδίου προστασίας τοῦ περιβάλλοντος τῶν μικρῶν νησιῶν, γιά τήν προστασία τῆς χλωρίδος, τῆς πανίδος καί τῶν ἀρωματικῶν φυτῶν καί βοτάνων νά δημιουργήσει μία ἀσπίδα ἀρκετή ὥστε νά ἀποτρέπει ὁποιαδήποτε «κακή πρόθεση» τῶν γειτόνων μας; 

Ἕνας ἀπό τούς ἄγνωστους πρωταγωνιστές τῆς κρίσεως ἐκείνης, ὁ ὑφυπουργός Ἀμύνης Μανώλης Μπεντενιώτης, λύει σήμερα πρώτη φορά μετά 25 χρόνια τήν σιωπή του καί ἀποκαλύπτει γιατί τόν μετακίνησε ἀπό τό Πεντάγωνο ὁ πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ἀμέσως μόλις ἀνέλαβε ἐντολή σχηματισμοῦ κυβερνήσεως! Οἱ βραχονησῖδες ἦταν ἡ αἰτία! Ἄς γυρίσουμε ὅμως 26 χρόνια πίσω, στό 1995. Ὁ τότε ὑφυπουργός Ἐθνικῆς Ἀμύνης Μανώλης Μπεντενιώτης προωθοῦσε μία πρωτότυπη καί λίαν ἐνδιαφέρουσα ἰδέα. Τήν συμπύκνωσε σέ μία πρόταση πρός τόν προϊστάμενό του ὑπουργό Γεράσιμο Ἀρσένη, ὑπό τόν τίτλο «Πρόγραμμα Περιβαλλοντικῆς Προστασίας τῶν μικρῶν νησιῶν». Ἡ πρότασις περιελάμβανε 18 νησιά καί ὁ ὑπουργός ἔδωσε ἀμέσως τήν συγκατάθεσή του. Ταυτοχρόνως ἐνημερώθηκε ὁ Πρωθυπουργός Ἀνδρέας Παπανδρέου, ὁ ὁποῖος ἀπέδιδε ἰδιαίτερη σημασία στό Αἰγαῖο –συνέντευξη τύπου ΔΕΘ ἐκείνης τῆς χρονιᾶς– καί ἐπεδείκνυε ἐνδιαφέρον γιά τό πρόγραμμα. Ὁμιλῶν πρός τήν «Ἑστία» ὁ κύριος Μανώλης Μπεντενιώτης θυμᾶται:

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΧΟΛΙΟΥ

Τέσσερις «λαγοί» και ένας πρέσβης

Πώς επανέρχεται ο «σημιτισμός» στα εθνικά μας θέματα

H ανοίκεια επίθεση των 4 αρθρογράφων (στην ίδια εφημερίδα! Την ίδια ημέρα!) εναντίον του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή προαναγγέλλει την επάνοδο του «σημιτισμού» στα εθνικά μας θέματα.

Οι 4 επί Σημίτη αλλά και επί ΓΑΠ μετέφεραν κυβερνητικές θέσεις οπότε την αποκωδικοποίηση της σαββατιάτικης (10/04) αρθρογραφίας τους είναι χρήσιμο (πολιτικά, αλλά και εθνικά) να την γνωρίζουν οι νεοδημοκράτες κάθε κομματικής βαθμίδας.

Γιατί χθες (10/04) οι 4 παρουσιάστηκαν ως «λαγοί» κυβερνητικών αποφάσεων (με κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τώρα πια ) στα εθνικά αλλά και στα .. εσωκομματικά θέματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τους 4 οι 2 ενέχονται σε τεκμηριωμένη πλέον παραποίηση της ιστορίας των Ιμίων, με σκοπό να αθωώσουν τους Σημίτη-Πάγκαλο.

Ο ένας μάλιστα σε αυτήν την παραχάραξη - αθώωση των Σημίτη και Πάγκαλου συνεργάστηκε με τουρκάλα δημοσιογράφο, επίσημη βιογράφο του κατοχικού (μακαρίτη πια) ηγέτη Ραούφ Ντεκτάς.

Η εξουσία επί Μητσοτάκη πασοκοκρατείται - Γκρίνιες στον Πρωθυπουργό για την κεντροαριστερή εμμονή... η πατριωτική Δεξιά τελεί υπό διωγμό

Μέχρι στιγμής, όμως, η εξουσία πασοκοκρατείται και η πατριωτική Δεξιά τελεί υπό διωγμό…

(upd) Με αφορμή τα πολλά μηνύματα συμπαράστασης προς το πρόσωπό του Άδωνι Γεωργιάδη (λόγω υποβάθμισής του αφού του πήρανε το χαρτοφυλάκιο των επενδύσεων) και μία φερόμενη επιστολή διαμαρτυρίας στελεχών προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη (η οποία θάφτηκε) που ούτε λίγο ούτε μιλούσε για παραγκωνισμό των δεξιών στελεχών, η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη απέκτησε άλλον έναν πονοκέφαλο με τον πρόσφατο ανασχηματισμό.

Την γκρίνια των δεξιών στελεχών που συνειδητοποιούν ότι θα πρέπει να περάσουν από το μεγάλο πανεπιστήμιο της ζωής που λέγεται ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για να προωθήσουν την καριέρα τους…

Η αλήθεια είναι ότι η κεντροαριστερή μορφή της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι πιο δυνατή από ποτέ.

Από τις τελευταίες προσθήκες και αναβαθμίσεις (Τσακλόγλου, Παπαθανάσης) μέχρι και την στελέχωση των γραμματειών (Θεμιστοκλέους-γραμματέας Υγείας, Κοντογεώργης- γενικός γραμματέας Συντονισμού, Κυριακού-γενικός Γραμματέας Βιομηχανίας, Χρυσουλάκης-γραμματέας Δημόσιας Διπλωματίας) από πίσω κρύβεται το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη.

Αν μάλιστα σε αυτούς προσθέσουμε και αυτούς που ελέγχουν το Μέγαρο Μαξίμου όπως τον Γιώργο Γεραπετρίτη που ήταν γενικός γραμματέας της Κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου και τον Άκη Σκέρτσο αλλά και τους Υπουργούς Μιχάλη Χρυσοχοίδη, Κυριάκο Πιερακάκη, Λίνα Μενδώνη (κολλητή του Βαγγέλη Βενιζέλου) καταλαβαίνουμε ότι το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται πλέον πολύ κοντά και ελέγχει τα κέντρα αποφάσεων για τη χώρα. Σε πολύ καίριους τομείς. Ασφάλεια, Δημόσιο, Πολιτισμό…

Ἡ πολιτική ἀτίμωσις τοῦ Ἄδωνι

Μανώλης Κοττάκης 

ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ πολλή φιλοσοφία γιά νά σχολιάσει κανείς τόν χειρουργικό ἀνασχηματισμό Μητσοτάκη

Μέ ἀνοικτό τό σενάριο τῶν ἐκλογῶν στό μυαλό του λόγω οἰκονομίας καί Ἑλληνοτουρκικῶν ἀπέφυγε τήν εὐθεῖα σύγκρουση μέ τήν ὁμάδα ὑπουργῶν τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ καί ἐπέλεξε τήν σύγκρουση διά τῆς πλαγίας. Ἄλλους τούς κούρεψε τίς ἁρμοδιότητες μέ τήν «ψιλή» (Ἄδωνις), ἄλλους μέ τήν «χοντρή» (Βρούτσης, Σταϊκούρας) καί σέ ἄλλους ἁπλῶς ἔκανε ἕνα χτένισμα (Κικίλιας).

Δέν χρεώνονται βεβαίως ὅλοι οἱ ἀνωτέρω στόν πρώην Πρωθυπουργό. Ἔχει ἐνδιαφέρον ὅμως πώς τά Ὑπουργεῖα Οἰκονομικῶν, Ἀνάπτυξης, Ἐργασίας, καί ὀλίγον τό Ὑγείας μέ τήν σύσταση τῆς Γενικῆς Γραμματείας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας σπᾶνε στά δύο ἐν τοῖς πράγμασι. Ἀποκτοῦν δίδυμες ἡγεσίες. Μέ κύριο χαρακτηριστικό ὅτι οἱ ἀναπληρωτές καί οἱ γραμματεῖς προερχόμενοι ὅλοι ἀπό τό ἐκσυχρονιστικό ΠΑΣΟΚ (πλήν τοῦ Ντορικοῦ Θεόδωρου Σκυλακάκη) ἀναφέρονται ἀπ’ εὐθείας στόν Πρωθυπουργό καί εἶναι ἰσχυρότεροι τῶν Ὑπουργῶν τους. Οἱ κύριοι Τσακλόγλου (ὑφυπουργός Ἀσφάλισης), Παπαθανάσης (ἀναπληρωτής Ἐπενδύσεων), Ἀγαθοκλέους (Γραμματέας Ὑγείας), Κοντογεώργης (Γενικός Γραμματέας Συντονισμοῦ), Κυριάκου (γενικός Γραμματέας Βιομηχανίας τέως διευθυντής ΣΕΒ), Χρυσουλάκης (Γραμματέας Δημόσιας Διπλωματίας) εἶναι ὅλοι ΠΑΣΟΚ, πρώην συνεργάτες τοῦ Γιώργου Παπανδρέου, τοῦ Κώστα Σημίτη, τοῦ Εὐάγγελου Βενιζέλου, τοῦ Λουκᾶ Παπαδήμου, τοῦ Κώστα Σκανδαλίδη, τοῦ Γιάννη Στουρνάρα, τοῦ Ἄκη Σκέρτσου καί ἄλλων. Ἄν μάλιστα ἔχει κανείς τήν ὑπομονή νά διαβάσει τήν στελέχωση ὅλων τῶν ἐπιτροπῶν (2021, Πισσαρίδη) καί ὅλων τῶν δημόσιων θέσεων (Τράπεζα Ἑλλάδος, Σύμβουλοι Ἀσφαλείας, Ἐπιστημονικό Συμβούλιο ΥΠΕΞ, Δ.Ν.Τ, ΕΡΤ 3, ΕΡΑ) θά διαπιστώσει μέ βεβαιότητα ὅτι ἡ Ἑλλάς κυβερνᾶται ἀπό τό ἐκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ μέ σκιώδη πρωθυπουργό τόν ἀκμαιότατο κύριο Σημίτη. Σακελλαροπούλου, Ἀλιβιζᾶτος, Στουρνάρας, Πελαγίδης, Ροζάκης, Ντόκος, καί δέν ξέρω πόσοι ἄλλοι ἐλέγχουν τό κράτος.

Κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, ΝΑΤΟ και ελληνοτουρκικά (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ επί ΣΗΜΙΤΗ-ΓΑΠ)

ΘΕΜΑΤΑ & ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, ΝΑΤΟ και ελληνοτουρκικά

H μια μετά την άλλη έρχονται οι αποκαλύψεις για το πλαίσιο των διευθετήσεων σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο που έχουν συμφωνηθεί και μάλιστα ορισμένες πλευρές τους ήδη εφαρμόζονται. Η NATOποίηση του Αιγαίου, η ελληνοτουρκική στρατιωτική συνδιαχείριση και η συνεκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, προς όφελος της ελληνικής και της τουρκικής αστικής τάξης, συνολικά των μονοπωλίων, βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, με ευθύνη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Παράλληλα σε φάση εφαρμογής περνάει το νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ, που οριστικοποιήθηκε κατά τη Σύνοδο Κορυφής το Νοέμβρη του 2010 στη Λισαβόνα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στο Αιγαίο, τη δομή και τον προσανατολισμό των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και γενικότερα την όξυνση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας.

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Επιταχύνεται ο εφ' όλης της ύλης διάλογος

κλικ στην επικεφαλίδα για τη συνέχεια... 

Eurokinissi

Η προώθηση των διευθετήσεων στα Ελληνοτουρκικά, με το Αιγαίο να βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας, αποτελούσαν προτεραιότητα για τη σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πριν ακόμη κερδίσει τις εκλογές του περασμένου Οκτώβρη. Δεν είναι τυχαίο ότι την πρώτη του επίσκεψη ως πρωθυπουργός, ο Γ. Παπανδρέου φρόντισε να την πραγματοποιήσει στην Κωνσταντινούπολη, όπου συναντήθηκε επί μακρόν και κατ' ιδίαν με τον Τούρκο ομόλογό του. Σε αυτήν την πρώτη τους συνάντηση, συμφωνήθηκε η διαδικασία υλοποίησης των διευθετήσεων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η οποία συνεχίζεται απρόσκοπτα υπό ΝΑΤΟική ομπρέλα, στο φόντο της κλιμακούμενης τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο και την καπιταλιστική οικονομική κρίση, που...

ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Από τη Μαδρίτη και το Ελσίνκι στην Αθήνα

κλικ στην επικεφαλίδα για τη συνέχεια... 

Οι χθεσινές δηλώσεις Πάγκαλου και οι απαντήσεις που έδωσε ο Ερντογάν στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, φανερώνουν ένα μόνο μέρος των όσων συζητούνται στο παρασκήνιο των διμερών επαφών Ελλάδας - Τουρκίας. Δείχνουν τη ρότα που θα ακολουθηθεί στη διαδικασία των διευθετήσεων στο Αιγαίο και σε άλλα ζητήματα που σχετίζονται με τα σύνορα και την αμυντική ικανότητα της Ελλάδας, τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Οι δηλώσεις Πάγκαλου έρχονται σε συνέχεια παλιότερων αποφάσεων και συμφωνιών, που σηματοδότησαν την βήμα το βήμα νομιμοποίηση των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο, όπως: Η συμφωνία της Μαδρίτης του 1997 και οι αποφάσεις του Ελσίνκι του 1999 έχουν καθορίσει το πλαίσιο στο οποίο σήμερα βαδίζει...

Αποκαλύψεις για συμφωνίες σχετικά με τα 12 μίλια το 2002 - 2003, με πρωθυπουργό τον Κ. Σημίτη και ΥΠΕΞ τον Γ. Παπανδρέου,

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Νέες αποκαλύψεις για συμφωνίες σχετικά με τα 12 μίλια

Δημοσίευμα στον κυριακάτικο Τύπο επιβεβαιώνει τα όσα ισχυρίζεται στο βιβλίο του για τις διμερείς διαπραγματεύσεις πρώην διπλωμάτης της Τουρκίας

Βήμα το βήμα, η απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων από την πλευρά της Ελλάδας οδηγεί σε συγκυριαρχία και συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και των μονοπωλιακών συμφερόντων σε Ελλάδα και Τουρκία

Τις αποκαλύψεις του Τούρκου διπλωμάτη Ντενίζ Μπουλούκμπασι, σχετικά με τις διμερείς διαπραγματεύσεις για την υφαλοκρηπίδα, στηρίζει με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της την Κυριακή η εφημερίδα «Το Παρόν». Το στέλεχος της τουρκικής διπλωματικής ομάδας στις διερευνητικές επαφές Ελλάδας - Τουρκίας, από το 2002 μέχρι το 2007, ισχυρίζεται στο υπό έκδοση βιβλίο του ότι η ελληνική κυβέρνηση, την περίοδο 2002 - 2003, με πρωθυπουργό τον Κ. Σημίτη και ΥΠΕΞ τον Γ. Παπανδρέου, είχαν δεχτεί να μπει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων η τουρκική αξίωση να δεσμευτεί η Ελλάδα ότι σε ορισμένες περιοχές του Αιγαίου δεν θα ασκήσει το δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, η αποδοχή του συγκεκριμένου πλαισίου διευθέτησης της υφαλοκρηπίδας καταλήχθηκε σε μυστική σύσκεψη που έγινε στο Μέγαρο Μαξίμου, περίπου 10 ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 2003, στην οποία συμμετείχαν ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, ο τότε ΥΠΕΞ Γ. Παπανδρέου, οι Χ. Παμπούκης, Ν. Θέμελης, Χρ. Ροζάκης και οι πρέσβεις Θ. Σωτηρόπουλος και Τ. Σκοπελίτης.

Στη σύσκεψη, σύμφωνα με το δημοσίευμα, έγινε αποτίμηση της πορείας των διερευνητικών επαφών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και εκτιμήθηκε ότι «υπήρχε πράγματι σοβαρή και ουσιαστική προσέγγιση μεταξύ των δύο πλευρών, για την υπογραφή συνυποσχετικού για προσφυγή στη Χάγη σχετικά με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας». Στη βάση αυτή, αποφασίστηκε ότι «η Ελλάδα μπορεί να συζητήσει με την Τουρκία το αίτημά της για "επιλεκτική" επέκταση των χωρικών της υδάτων στο Αιγαίο, αλλού 6 μίλια, αλλού 8, αλλού 10 και αλλού 12 μίλια», με δεδομένο ότι για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, είναι προαπαιτούμενο η οριοθέτηση των χωρικών υδάτων.

Η περίπτωση του κ Χρήστου Ροζάκη και των έργων και ημερών του.

ΝΑ ΠΩΣ Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 Η περίπτωση του κ Χρήστου Ροζάκη και των έργων και ημερών του. Ο κολητός του Σημίτη, Ο άνθρωπος που ήθελε να κάνει την προσέγγιση με την Τουρκία με ενδοτικούς όρους. Με δήλωση του το φθινόπωρο του 2014 ζητούσε «μέτωπο λογικής κατά του εθνικισμού», είναι Ιδρυτικό μέλος του ΚΕΜΟ (κέντρου μελετών μειονοτήτων). Το κέντρο αυτό επεξεργάζεται πολιτικές υπέρ των μειονοτικών ομάδων με την καθοδήγηση του. 

Είναι συντονιστής του μοντέλου «Βαβυλωνία» για την Ελλάδα. Τις 3/1/97 έγραψε στην Ελευθεροτυπία άρθρο με τίτλο «η διεθνής προστασία των μειονοτήτων στην Ελλάδα». Σε συνέντευξη του (ΝΕΤ Γ Βέλτσο) ξεκαθάρισε: «Σαφώς έβλεπα πάντοτε τα ελληνικά πράγματα, με το βλέμμα ενός ανθρώπου, που δεν είναι Έλληνας! Αυτή η πολυπολιτισμικότητα που υπάρχει στην Ελλάδα σήμερα, είναι η ελπίδα μιας «δικής μας ανανέωσης», μιας δυνατότητας να χρησιμοποιήσουμε αυτό το αίμα το καινούργιο, που εισδύει μέσα στις φλέβες μας, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο». 

Αντιλαμβάνεστε τι είναι και τι πιστεύει αυτός ο άνθρωπος; Ο κύριος αυτός κατάργησε το υφυπουργείο Αποδήμου Ελληνισμού και το έκανε γραμματεία. Και μετά ο ΓΑΠ το υποβάθμισε κιάλλο. Αυτοτελές υπουργείο θάπρεπε να είναι, με 20 εκατομμύρια ελληνογενείς ανά τον κόσμο! 

Ο Χ Ροζάκης εμφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο στις 25 Σεπτεμβρίου του 1996, όταν ο τότε πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης, τον διόρισε ως υφυπουργό Εξωτερικών. Σημειωτέον ότι παραιτήθηκε μετά πεντάμηνο, όταν αποκαλύφθηκε το δεύτερο επώνυμο του, ως Ροζεστάϊν. Συνδέεται με σειρά καταδικαστικών αποφάσεων για την Ελλάδα, εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), επειδή η χώρα μας αρνείται να αναγνωρίσει ψευδώνυμους “μακεδονικούς” και “τουρκικούς” συλλόγους. Αυτές ελήφθησαν με την ψήφο του κ. Χρήστου Ροζάκη, εκλεκτού του κ. Κώστα Σημίτη. Αντί να προασπίζει τα εθνικά μας συμφέροντα, πρωταγωνίστησε στις καταδίκες της Ελλάδας, για θέματα μάλιστα για τα οποία και ο ίδιος διαμόρφωνε πολιτική ως υφυπουργός Εξωτερικών.

Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ

ΚΛΙΚ στην εικόνα...

Η φτωχοποίηση των Ελλήνων σε τρεις πράξεις 1999-2020 - Παπαδόπουλος Κωνσταντίνος

Η ΛΗΣΤΕΊΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΎΣΕ ΝΑ ΓΊΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΆΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΏΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΤΙΜΏΡΗΤΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΛΑΟΥ...

"... σας καλώ να αναλογιστείτε πόσο ασύλληπτη ήταν η ληστεία των λαϊκών εισοδημάτων που ξεκίνησε με τις πρωτοφανείς απώλειες των 300 δισ. στο Χρηματιστήριο για να συνεχιστεί με την πρωτοφανή μείωση της αγοραστικής δύναμης λόγω του ευρώ και ολοκληρώθηκε με τα 498 δισ. που χάθηκαν επί μνημονίων. Δεν έγινε μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε αρκετές άλλες χώρες, ακόμη και σε όσες δεν γνώρισαν μνημόνια.

Δεν πρόκειται για λεφτά που χάθηκαν, που έπεσαν σε ένα πηγάδι. Πρόκειται για χρήματα που μας λήστεψαν μεθοδικά και βάσει σχεδιασμού οι διεθνείς δανειστές και τα κερδοσκοπικά funds τους στη μεγαλύτερη ανακατανομή εισοδημάτων που συνέβηκε ποτέ στον πλανήτη. Αντί για την ευημερία που υποσχέθηκε η παγκοσμιοποίηση έφερε φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων και τσάκισμα της μεσαίας τάξης..."

Σήμερα, που η φτωχοποίηση είναι η καθημερινή πραγματικότητα για το ένα τρίτο των Ελλήνων, νομίζουμε πως αυτή συντελέστηκε αποκλειστικά στα μνημονιακά χρόνια. Αυτά όντως κορύφωσαν και δραματοποίησαν το πρόβλημα, προηγήθηκαν όμως δυο σημαντικές φάσεις που τις έχουμε ξεχάσει. Ας τις θυμηθούμε μαζί.

Πριν τις μεγάλες μειώσεις επιτοκίων που έγιναν τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του 1990 αρκετοί μικρομεσαίοι Έλληνες είχαν τοποθετήσει τις οικονομίες τους στις τράπεζες. Εισέπρατταν μάλιστα σεβαστούς τόκους που σε κάποιες περιπτώσεις έφταναν και το 20%. Υπήρξε κόσμος που με αυτά τα χρήματα πάντρεψε κόρες και σπούδασε παιδιά. Όταν όμως πρακτικά μηδένισαν τα επιτόκια ο κόσμος απέσυρε τα χρήματα του από τις τράπεζες και θέλησε να τα επενδύσει κάπου.

Με την προσδοκία της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ και της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων υπήρχε μια διάχυτη αίσθηση πως η εποχή που "όλοι θα τρώμε με χρυσά κουτάλια" πλησιάζει. Το Χρηματιστήριο έγινε τότε ο ναός που όλοι έτρεξαν να εξαργυρώσουν αυτές τις ελπίδες. Το 1999 οι ενεργοί κωδικοί επενδυτών στο Χρηματιστήριο έφτασαν το 1,5 εκατομμύριο και οι ΕΛΔΕ (γραφεία αγοράς και πώλησης μετοχών) είχαν φτάσει και στα μικρά χωριά.

Πολλοί πάνω στον ενθουσιασμό τους πούλησαν σπίτια και χωράφια για να παίξουν. Και τότε, όταν όλοι είχαν αρχίσει να πιστεύουν στον λα:iκό καπιταλισμό, στις 23 Σεπτεμβρίου η φούσκα έσκασε. Ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου μέσα σε τρεις μόνο μέρες απώλεσε το 12,7% της αξίας του και η καθοδική πτώση συνεχίστηκε για τέσσερα χρόνια, καταστρέφοντας περιουσίες και όνειρα. Σε 300 δισ. υπολογίζονται τα χρήματα που άλλαξαν χέρια με το 90% από αυτά να τα έχουν χάσει μικροεπενδυτές.

Η εποχή του ευρώ

Ας δούμε όμως και τη συνέχεια. Το 2002 η χώρα υιοθετεί το ευρώ. Οι παλιές καλές δραχμούλες αποσύρονται και οι Έλληνες πιάνουν γεμάτοι ελπίδα στα χέρια τους το ευρωπαϊκό νόμισμα. Και πράγματι γίναμε Ευρώπη! Χάρις σε ένα όργιο κερδοσκοπίας το γάλα, το γιαούρτι, το ψωμί, τα γλυκά και ο καφές φτάνουν να πουλιούνται σε τιμές Ιταλίας, Γερμανίας και Βελγίου.

Η Εστία διακρίνει σωστά τις ευθύνες Σημίτη, δεν βλέπει όμως τις ευθύνες κανενός άλλου

Ο Γιούνκερ κατηγορεί Σημίτη για πλαστογραφία με την ΟΝΕ -Μουγκάθηκε ο τέως Πρωθυπουργός;

«Η Ελλάς μπήκε στην Ευρωζώνη με λάθος Βάση» – Εμουγγάθη ο τέως Πρωθυπουργός; Πέντε ημέρες σιωπής μετά τη συνέντευξη

Μια πολιτική βομβα πρώτου μεγέθους, ιδιαιτέρως μεγάλης ισχύος, εξαπέλυσε ομιλών στον διευθυντή της «Καθημερινής» Αλέξη Παπαχελά ο τέως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά και του Eurogroup παλαιότερα, Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ. Δήλωσε σχεδόν ευθέως ότι η Ελλάς έγινε μέλος της ΟΝΕ με πλαστά στοιχεία!

Η «Εστία» αντελήφθη από την πρώτη στιγμή την ιστορική σημασία αυτών των δηλώσεων. Αλλά αυτήν τη φορά εν αντιθέσει με την πάγια πρακτική της δεν ανέδειξε αμέσως το θέμα με τις αποκαλυπτικές δηλώσεις Γιούνκερ. Απεφάσισε να περιμένει. Ήθελε να δώσει χρόνο στους πρωταγωνιστές να αντιδράσουν. Και στον κ.Σημίτη και στο ΠΑΣΟΚ και φυσικά σε όλο το πολιτικό και μιντιακό σύστημά μας. Ο εξόχως ενδιαφέρων διάλογος που είχε ο Αλέξης Παπαχελάς με τον Πρόεδρο Γιούνκερ στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ είναι ως εξής:

Αλέξης Παπαχελάς: «Πιστεύετε ότι ήταν λάθος και της Κομισιόν τότε που δεν υπήρχε αυστηρή επίβλεψη;»

Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ: «Δεν ήταν μόνο λάθος της Κομισιόν. Έφταιγε το Συμβούλιο των Υπουργών. Τότε ήταν η Κομισιόν του Μπαρόζο το 1998-99, η Κομισιόν ζήτησε την έγκριση των Υπουργών Οικονομικών να ελέγξουν τα στατιστικά στοιχεία των χωρών -μελών μέσω της EUROSTAT. Και δυστυχώς ήμουν μεταξύ αυτών που είπαν: ‘Όχι, όχι. Η Κομισιόν έχει αρκετές εξουσίες. Αφήστε τις χώρες-μέλη να ελέγξουν μόνες τα στοιχεία τους’. Αυτό ήταν τεράστιο λάθος. Αν είχε η Κομισιόν το δικαίωμα να ελέγξει τα στοιχεία, και το ιστορικό των στοιχείων, δεν θα ήταν δυνατό για την Ελλάδα να μπει στην Ευρωζώνη με λάθος βάση. Δεν ήταν λάθος της ‘αναθεματισμένης’ Κομισιόν, δεν ήταν δικό μου. Ήταν λάθος του Συμβουλίου και εγώ ήμουν μέλος του.».

Γιατί στην Άγκυρα αγαπούν τον καθηγητή Ιωακειμίδη

Του Βαγγέλη Γεωργίου από το slpress.gr 

Προ καιρού, η εφημερίδα "Τα Νέα" δημοσίευσε σειρά άρθρων του πρώην συμβούλου του υπουργείου Εξωτερικών και πρώην συμβούλου του κ. Σημίτη καθηγητή Παναγιώτη Ιωακειμίδη αναφορικά με τα λάθη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Ο ομότιμος καθηγητής κατηγόρησε την "ακραία  μαξιμαλιστική" Λευκωσία που δεν λύθηκε μέχρι σήμερα το Κυπριακό, άσκησε αρνητική κριτική σε συμμαχίες με το Ισραήλ που "απομονώνουν" την Τουρκία, ενώ έριξε το φταίξιμο στην Ελλάδα που ναυάγησαν οι συνομιλίες με τους Τούρκους το 2017. Σε συνέντευξή του στη συνέχεια τάχθηκε κατά του EastMed με το επιχείρημα ότι ενδέχεται να βλάψει το περιβάλλον και να εξαγριώσει την Τουρκία.

Για να δούμε, λοιπόν, τι λύσεις δίνει ο καθηγητής και σύμβουλος της κ. Γεννηματά και ένας από όσους συνυπέγραψαν το κείμενο που ζητούσε την αποφυλάκιση του κατηγορουμένου για διαφθορά πρώην υπουργού Γιάννου Παπαντωνίου. Ο καθηγητής έχει πει ποια είναι η λύση με την Τουρκία: Να την κλειδώσουμε σε διαδικασίες υλοποίησης και σεβασμού του διεθνούς δικαίου και συνεργατικές διαδικασίες. «Αυτό μάλιστα μπορεί να το κάνει η Ελλάδα μόνη της με συγκεκριμένα βήματα».

Ο καθηγητής διάβασε τη συνέντευξη του Τσαβούσογλου ότι οι Τούρκοι ίσως δεχτούν τη Χάγη κατόπιν διαπραγματεύσεων. Έτσι, πείστηκε ότι οι Τούρκοι υπό προϋποθέσεις θα πάνε στο Δικαστήριο, αλλά θα πρέπει η Ελλάδα όπως λέει ο ίδιος «να εμφανισθεί με μια ολοκληρωμένη σοβαρή προσέγγιση». Τι ακριβώς εννοεί δεν μας το λέει.

Ο κ. Ιωακειμίδης ομολογεί ότι η Τουρκία διεκδικεί περισσότερα από την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, αλλά δυσκολεύεται να απαντήσει στο εάν στη Χάγη θα πάμε μόνο για την υφαλοκρηπίδα ή και για όσα διεκδικεί η Τουρκία, δηλαδή ελληνικές νησίδες. Αφού δολιχοδρομεί, καταλήγει ότι η Χάγη «είναι μονόδρομος!». Πιστεύει ότι η «Ελλάδα δεν θα διακινδυνεύσει κάτι ουσιαστικό στο μέτρο που το διεθνές δίκαιο είναι με το μέρος μας».

Η προσέγγιση there is no alternative του καθηγητή ουσιαστικά εγκλωβίζει την Ελλάδα σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης με την επεκτατική Τουρκία για αποκλειστικά ελληνικά εδάφη και κυριαρχικά δικαιώματα. Αντί, λοιπόν, να πει τα πράγματα με το όνομά τους, γράφει: «Ένα σημαντικό λάθος του παρελθόντος ήταν όταν δεν επιλύσαμε συγκεκριμένα προβλήματα διότι δεν είχαμε αντιληφθεί πως ο χρόνος δεν λειτουργεί υπέρ μας. Η Τουρκία έχει ισχυρότερη θέση και προσθέτει θέματα, τα οποία κατά κανόνα είναι εις βάρος μας».

Λάθος η απομόνωση της Τουρκίας

Η λογική του έμπειρου εμπειρογνώμονα είναι πως έπρεπε να είχαμε παραχωρήσει τα παράνομα που ζητούσε για να μην μας ζητάει περισσότερα. Όσο δεν πληρώνεις τα λύτρα τόσο αυξάνεται το ποσό! Προσθέτει πως η Ελλάδα «είτε έχει είτε δεν έχει ισχύ» πρέπει να επιλέξει ως τρόπο επίλυσης της ελληνοτουρκικής διένεξης την ΕΕ. «Να διερευνήσουμε όλες τις δυνατότητες --έχει πει-- να επανασυνδέσουμε την Τουρκία με το ευρωπαϊκό πλαίσιο, όχι να την απομονώσουμε. Η απομόνωση είναι ζημιογόνος».