Ανοικτή Επιστολή Προς την Αγία και Ιερά Σύνοδο
της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος,
π. Στυλιανού Εμμ. Καρπαθίου Ψυχιάτρου, Θεολόγου,
Δρ Βιοηθικής Πανεπιστημίου Αθηνών*
Άγιοι Αρχιερείς˙
Το πολυθρύλητο εμβόλιο, κατά του ιού sars-cov-2, άρχισε ήδη να εφαρμόζεται στον ελληνικό πληθυσμό και, γενικότερα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, από την 27-12-2020, με «επικές» διακηρύξεις των πολιτικών ηγετών.
Η επιχείρηση εμβολιασμού με την ψευδώνυμη επωνυμία «Ελευθερία», προσβλητική για το ίδιο το νόημα της λέξης ελευθερία, ξεκίνησε και φιλοδοξεί να κτίσει σινικό τείχος «ανοσίας αγέλης», κατά του κορωνοιού.
Την παράδοση της σκυτάλης, από την παραφιλολογία περί του κορωνοϊού, παρέλαβε ήδη νέα προπαγάνδα, για την αποδοχή του νεόδμητου εμβολίου, το οποίο παρασκευάσθηκε με τεχνολογία, που εγείρει τεράστια ηθικά διλήμματα.
Η ιστορία του εμβολιασμού υπερβαίνει τις δύο εκατονταετίες. Ξεκίνησε με τον Edward Jenner, τέκνο ιερέως, ο οποίος είχε βαθειά χριστιανική συνείδηση, και έφθασε με την παρατηρητικότητά του στο πρώτο επιτυχές πείραμα κατά της δαμαλίτιδος, στις 14 Μαρτίου 1796. Από εκεί προήλθε και η ξενόγλωσση ονομασία των εμβολίων ως vaccination (αγγλ.), vaccine (γαλλ.) вакцина (ρωσσ.), καθ’ όσον στην λατινική γλώσσα η λέξη vacca σημαίνει την θήλεια βού, δηλαδή την δάμαλι, από το νόσημα της οποίας προέκυψαν τα εμβόλια.
Ακολούθησε ο Louis Jean Pasteur, πιστός Χριστιανός και αυτός καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο οποίος αποκλήθηκε πατέρας της μικροβιολογίας και της ανοσολογίας, δημιούργησε δε το πρώτο εμβόλιο κατά τη λύσσας, στην δεκαετία του 1880.
Ο σκοπός των εμβολίων είναι η ευαισθητοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος, με την είσοδο στον οργανισμό, ενός αδρανοποιημένου ή νεκρού νοσογόνου παράγοντα. Με την διαδικασία αυτή, το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει, αφ’ ενός μεν αντισώματα για να καταστρέψει τον παράγοντα αυτόν, αφ’ ετέρου δε αποκτά μνήμη, ώστε αν τον συναντήσει αργότερα, με μια ενδεχόμενη επαναμόλυνση, να τον αναγνωρίσει και να να δράσει και πάλι καταστρεπτικά εναντίον του.
