Εισηγητής της έκτακτης Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ήταν σήμερα ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος σχετικά με το ζήτημα του “γάμου μεταξύ ομοφύλων”.
Η εισήγηση με θέμα «Εκκλησία και ‘’θέσπιση γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου’’», ακούστηκε με ενδιαφέρον από τα Μέλη του Σώματος της Ιεραρχίας και με τις θέσεις του Σεβασμιωτάτου ταυτίστηκαν οι περισσότεροι Μητροπολίτες.
Ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες του πρακτορείου Ορθοδοξία ο Σεβασμιώτος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ Νικόλαος πρότεινε να πραγματοποιηθεί ειρηνική πορεία για την στήριξη της οικογένειας στην Αθήνα, η οποία σύμφωνα με την πρόταση, θα περνούσε από τη Βουλή και θα κατέληγε στη Μητρόπολη όπου θα γινόταν Δέηση, υπέρ της οικογένειας.
Μεσογαίας: ''Οι κλειστοί Ναοί απειλούν τους πιστούς. Οι ανοιχτοί όλους τους ιούς''
Του Σεβ. Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικολάου
Διαβάζει κανείς ότι στην Αγγλία ανοίγουν οι εκκλησίες για τα Χριστούγεννα. Μαζί με όλες και οι Ορθόδοξες. Από σήμερα και η Ιρλανδία επιτρέπει 50 πιστούς στις λειτουργίες.
Στην Ολλανδία δεν έκλεισαν καθόλου στη δεύτερη φάση, και ας υπήρξε τεράστια έκρηξη κρουσμάτων και θυμάτων της πανδημίας.
Το ίδιο στην Πολωνία, καίτοι κι εδώ η κατάσταση υπήρξε πολύ δριμύτερη από ό,τι στην Ελλάδα.
Στις ΗΠΑ, το Ανώτατο Δικαστήριο απαγόρευσε στην πολιτεία της Νέας Υόρκης να επιβάλει αυστηρά όρια παρουσίας σε οίκους θρησκευτικής λατρείας, ως αντισυνταγματική ενέργεια.
Ο Μακρόν ανακοινώνει άνοιγμα των εκκλησιών στη Γαλλία. Γιατί; Επειδή οι πιστοί είναι λιγότεροι και συνεπώς η απειλή μικρότερη; Ή μήπως επειδή «η τέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων είναι συνταγματικό δικαίωμα» στη Γαλλία και στην Αμερική και όχι στην Ελλάδα;
Τώρα βλέπουμε και στην Κύπρο. Επιβάλλονται μέτρα, που δεν στερούν από τον πιστό λαό την αναπνοή του. 75 πιστοί σε κάθε ναό. Η Λεμεσός και η Πάφος ανοίγουν τους ναούς για να γιορτάσουν τον Απόστολο Ανδρέα. Η Πάτρα κλείνει τον Άγιο Ανδρέα για να μη γιορτάσει τον Άγιό της ο λαός! Με αστυνομική επιτήρηση. Και ακολουθούν οι άγιοι του Δεκεμβρίου. Και μετά Χριστούγεννα...
Και διερωτώμαστε: Γιατί στην Ελλάδα τόσο ασφυκτικά τα μέτρα; Γιατί, αντί σταδιακά να χαλαρώνουν, τώρα η λατρεία να αστυνομεύεται;
Γιατί εδώ, στον ευλογημένο τόπο μας, που είναι γεμάτος από μοναστήρια, εκκλησάκια και προσκυνήματα, αν πας να ανάψεις ένα κεράκι στον ναό, κινδυνεύεις με πρόστιμο; Να πηγαίνεις σαν κλέφτης ή και λίγο ψεύτης!
Να μην υπάρχει πρόνοια να πας στο κοιμητήριο να κλάψεις τον άνθρωπό σου, να κάνεις ένα τρισάγιο για την ψυχή του, να ρίξεις λίγο σταράκι ή λίγο χώμα στο μνήμα του!
Γιατί δεν προβλέπεται ούτε ένας πιστός στη θεία λειτουργία ή στις ακολουθίες και απαγορεύονται παντελώς τα μυστήρια (γάμοι και βαπτίσεις) και οι ιεροτελεστίες;
Ακόμη και στις κηδείες η περιοριστική ασφυξία είναι ακατανόητη. Δηλαδή αν πεθάνει μια πολύτεκνη μάνα ή ένας πατέρας, τα αδέλφια, τα παιδιά και τα εγγόνια τους θα εμποδιστούν να πάνε να τους αποχαιρετίσουν, να τους κλάψουν και να προσευχηθούν;
Διαβάζει κανείς ότι στην Αγγλία ανοίγουν οι εκκλησίες για τα Χριστούγεννα. Μαζί με όλες και οι Ορθόδοξες. Από σήμερα και η Ιρλανδία επιτρέπει 50 πιστούς στις λειτουργίες.
Στην Ολλανδία δεν έκλεισαν καθόλου στη δεύτερη φάση, και ας υπήρξε τεράστια έκρηξη κρουσμάτων και θυμάτων της πανδημίας.
Το ίδιο στην Πολωνία, καίτοι κι εδώ η κατάσταση υπήρξε πολύ δριμύτερη από ό,τι στην Ελλάδα.
Στις ΗΠΑ, το Ανώτατο Δικαστήριο απαγόρευσε στην πολιτεία της Νέας Υόρκης να επιβάλει αυστηρά όρια παρουσίας σε οίκους θρησκευτικής λατρείας, ως αντισυνταγματική ενέργεια.
Ο Μακρόν ανακοινώνει άνοιγμα των εκκλησιών στη Γαλλία. Γιατί; Επειδή οι πιστοί είναι λιγότεροι και συνεπώς η απειλή μικρότερη; Ή μήπως επειδή «η τέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων είναι συνταγματικό δικαίωμα» στη Γαλλία και στην Αμερική και όχι στην Ελλάδα;
Τώρα βλέπουμε και στην Κύπρο. Επιβάλλονται μέτρα, που δεν στερούν από τον πιστό λαό την αναπνοή του. 75 πιστοί σε κάθε ναό. Η Λεμεσός και η Πάφος ανοίγουν τους ναούς για να γιορτάσουν τον Απόστολο Ανδρέα. Η Πάτρα κλείνει τον Άγιο Ανδρέα για να μη γιορτάσει τον Άγιό της ο λαός! Με αστυνομική επιτήρηση. Και ακολουθούν οι άγιοι του Δεκεμβρίου. Και μετά Χριστούγεννα...
Και διερωτόμαστε: Γιατί στην Ελλάδα τόσο ασφυκτικά τα μέτρα; Γιατί, αντί σταδιακά να χαλαρώνουν, τώρα η λατρεία να αστυνομεύεται;
Γιατί εδώ, στον ευλογημένο τόπο μας, που είναι γεμάτος από μοναστήρια, εκκλησάκια και προσκυνήματα, αν πας να ανάψεις ένα κεράκι στον ναό, κινδυνεύεις με πρόστιμο; Να πηγαίνεις σαν κλέφτης ή και λίγο ψεύτης!
Να μην υπάρχει πρόνοια να πας στο κοιμητήριο να κλάψεις τον άνθρωπό σου, να κάνεις ένα τρισάγιο για την ψυχή του, να ρίξεις λίγο σταράκι ή λίγο χώμα στο μνήμα του!
Γιατί δεν προβλέπεται ούτε ένας πιστός στη θεία λειτουργία ή στις ακολουθίες και απαγορεύονται παντελώς τα μυστήρια (γάμοι και βαπτίσεις) και οι ιεροτελεστίες;
Ακόμη και στις κηδείες η περιοριστική ασφυξία είναι ακατανόητη. Δηλαδή αν πεθάνει μια πολύτεκνη μάνα ή ένας πατέρας, τα αδέλφια, τα παιδιά και τα εγγόνια τους θα εμποδιστούν να πάνε να τους αποχαιρετίσουν, να τους κλάψουν και να προσευχηθούν;
Και τί θα πείραζε ένα μέτρο συμμετοχής των πιστών στους ναούς, όπως στην Κύπρο, ανάλογα με το μέγεθος του ναού και στη βάση των ενδεδειγμένων αποστάσεων ασφαλείας;
Μήπως οι Κύπριοι είναι λιγότερο θερμοί στην πίστη τους, λιγότερο εκδηλωτικοί από ό,τι εμείς και γι’ αυτό ο κίνδυνος εκτροπών είναι μεγαλύτερος στην Ελλάδα από ό,τι εκεί;
Μήπως υπήρξε διασπορά της πανδημίας στους ναούς, που ούτως ή άλλως ένας μικρός αριθμός πιστών συμμετείχε, μεγαλύτερη από τα supermarkets και τα καταστήματα; Υπάρχει τέτοια ένδειξη και δεν το γνωρίζουμε;
Και πώς εξηγείται η γεωγραφική κατανομή της διασποράς; Μήπως και γι’ αυτό έφταιγαν οι χριστιανοί της Μακεδονίας και της Θράκης, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα ήταν λιγότερο ευλαβείς;
«Η εξάπλωση του κορωνοϊού σε όλον τον κόσμο, στην Ευρώπη και φυσικά και στην πατρίδα μας σύμφωνα με τις ενδείξεις, έχει λάβει μεγάλη έκταση και ο έλεγχός της γίνεται όλο και πιο δύσκολος.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι αρμόδιοι φορείς της πολιτείας προβαίνουν σε αποφάσεις και λαμβάνουν τα ενδεδειγμένα μέτρα: Ματαιώνονται κοινωνικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, περιορίζονται σημαντικά οι αεροπορικές πτήσεις, ακυρώθηκαν όλα τα συνέδρια, κλείνουν τα σχολεία, γίνονται αυστηρές συστάσεις για όρους υγιεινής προστασίας και καθαριότητας και γενικά υπάρχει μια συντονισμένη προσπάθεια περιορισμού των συγκεντρώσεων κόσμου, όλα αυτά με πάσης φύσεως τεράστιο κόστος, προκειμένου να περιοριστεί κατά το δυνατό η δυναμική μετάδοσης της ασθένειας.
Δυστυχώς, μεταξύ των άλλων έχει κηρυχθεί ένας πόλεμος ειρωνειών, πιέσεων, προσβολής των μυστηρίων, ακόμη και των θέσεων της Ιεράς Συνόδου από ανθρώπους που είτε αγνοούν τη λογική της πίστεως είτε αρνούνται την εμπειρία της ζωής της Εκκλησίας.
Ως Εκκλησία και ειδικότερα ως Μητρόπολη εμείς σεβόμαστε τα αρμόδια όργανα λήψης αποφάσεων, όπως και τη γνώμη των ειδικών επιστημόνων και επειδή η λειτουργία μας περιλαμβάνει συνάξεις πιστών, μάλιστα στην περίοδο αυτήν της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, δεν αποφαινόμαστε ως ειδικοί ούτε κρίνουμε το αν τα λαμβανόμενα μέτρα είναι υπερβολικά ή όχι, προσπαθούμε όμως να συμβάλουμε το κατά δύναμιν, χωρίς καθόλου να τραυματίζουμε την ευλάβεια και εμπιστοσύνη στην Εκκλησία μας ή να αναιρούμε τα βιώματα και την εμπειρία της πίστης μας.
Κατόπιν τούτων, αποφασίσαμε, εντός των ορίων της Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, μέχρι τέλος Μαρτίου, να περιοριστούν όσο είναι δυνατόν οι ακολουθίες, πρωτίστως στις περιοχές όπου κλείνουν τα σχολεία ή λαμβάνονται έκτακτα μέτρα, και ιδίως στους μεγάλους ναούς, όπου οι συναθροίσεις των πιστών είναι συνήθως πολυπληθείς.
«Μια ματιά γύρω μας δείχνει την κυριαρχία τη αμαρτίας και την απουσία της ειρήνης. Πόλεμοι, πείνα και κοινωνικές ανισότητες και αναταραχές, διχασμοί, μίση, διαιρέσεις, αναστατωμένες οικογένειες, ανειρήνευτες συνειδήσεις, μεταναστεύσεις λαών, καταστροφές πολιτισμών, τρομοκρατία, αθεΐα, ύβρεις και ασέβεια, διωγμός της πίστης και γενικευμένη απόρριψη του Θεού». Με αυτά τα λόγια περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί σήμερα, ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του και μας καλεί να ανοίξουμε τις καρδιές μας για να δεχθούν και να χαρούν το δώρο Του.
Μια συζήτηση με το Μητροπολίτη Μεσογαίας- Λαυρεωτικής.
Φτιαγμένος από τη «στόφα» των προφητών και ως εκ τούτου εν δυνάμει επικίνδυνος. Ο λόγος του παθιασμένος, είτε ανακουφίζει, είτε ερεθίζει, ανάλογα με την διάθεση που θα τον προσεγγίσει κανείς. «Έφηβος» στην ψυχή, με βλέμμα που πετάει σπίθες, οι κινήσεις του γεμάτες ζωντάνια τονίζουν την αποφασιστικότητά του και τις βαθιές του πεποιθήσεις. Ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος είναι ο ορισμός του αναστάσιμου ανθρώπου και μας επιτρέπει να διερευνήσουμε από που πηγάζει αυτή η διαρκής λαχτάρα του για ζωή και η διαφορετική προσέγγισή του για τον θάνατο.
«Η Ανάσταση σημαίνει συντριβή του θανάτου» μας λέει με μια παρανοϊκή βεβαιότητα που σαστίζει, το καταλαβαίνει και εισαγάγει το στοιχείο της πίστης ως προϋπόθεση για να καταλάβει κανείς τα δυσνόητα, τα αφανή.
«Η πίστη σε ανεβάζει, σε κάνει τρισδιάστατο! Σου δίνει όγκο, χώρο, δύναμη, ορατότητα, αναπτύσσει την οπτική της ψυχής και σου επιβεβαιώνεται!» λέει και το πρόσωπό του φωτίζει για να γίνει αυστηρό μέσα σε δευτερόλεπτα, καθώς όπως υπογραμμίζει «το φαινόμενο της Ανάστασης έρχεται το σύστημα να το συμπιέσει. Να το μελετήσει χωρίς πίστη, χωρίς Θεό, να το καταντήσει έθιμο».
Τα λόγια αυτά έχουν μια επιπλέον βαρύτητα, δεδομένης της επιστημονικής αυθεντίας του μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κάτι για το οποίο δεν καυχάται, αλλά δεν εμποδίζει και εμάς να θαυμάζουμε και να απορούμε. Να απορούμε, για παράδειγμα, πώς ένας επιστήμονας, ένας φυσικός τέτοιου διαμετρήματος, αντιλαμβάνεται ως θαύμα την προέλευση του Αγίου Φωτός.
«Δεν ξέρω εάν ο Θεός το ανάβει στον Πατριάρχη, σίγουρα όμως το ανάβει στον λαό! … δεν ασχολούμαι παραπάνω, αλλά χαίρομαι πάρα πολύ που φέτος θα πάω εκεί για να φέρω Αληθινό Φως από τον Πανάγιο Τάφο!» λέει μεταξύ άλλων.
Ωστόσο ο Μητροπολίτης το Μεγάλο Σάββατο δεν μετέβη στα Ιεροσόλυμα για να συνοδέψει το Άγιο Φως στην Αθήνα, καθώς ενώ εδώ και δεκαετίες η υποδοχή του Αγίου Φωτός από τις επίσημες πολιτικές και θρησκευτικές αρχές πραγματοποιείται στο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας, εν προκειμένω στο «Ελ. Βενιζέλος», φέτος προέκυψε μια αλλαγή κυριολεκτικά της τελευταίας στιγμής και η υποδοχή του Αγίου Φωτός πραγματοποιήθηκε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Το υπουργείο Εξωτερικών δεν έδωσε κάποια επίσημη εξήγηση γι΄αυτή την αιφνίδια αλλαγή, ενώ ο υφυπουργός Εξωτερικών, ο κ. Δημήτρης Μπόλαρης, ο οποίος εκπροσώπησε την κυβέρνηση στην τελετή της αφής του Αγίου Φωτός, φέρεται να δήλωσε προς τον τοπικό Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.κ.Νικόλαο ότι αυτό «γίνεται με εντολή άνωθεν». Έπειτα από αυτή την εξέλιξη ο Μητροπολίτης αρνήθηκε να επιβιβαστεί στο κυβερνητικό αεροσκάφος σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επιχειρούμενη, όπως τη χαρακτήρισε, υποβάθμιση.
Είναι μεγάλο έγκλημα η Γενοκτονία. Όμως είναι μεγαλύτερο έγκλημα, το γεγονός οτι σήμερα, εμείς οι Έλληνες, δεν αναγνωρίζουμε το έγκλημα της Γενοκτονίας. Και όταν αυτό βγαίνει από επίσημα χείλη, αυτό είναι ανησυχητικό.
Στην Ελλάδα της παρακμής, στην Ελλάδα της παγκοσμιοποίησης, στην Ελλάδα που ξεχνάει τις ρίζες τις, αυτό που μπορεί να προσφέρει ο Ποντιακός Ελληνισμός, είναι την ίδια την Ελλάδα.
Φτιαγμένος από τη «στόφα» των προφητών και ως εκ τούτου εν δυνάμει επικίνδυνος. Ο λόγος του παθιασμένος, είτε ανακουφίζει, είτε ερεθίζει, ανάλογα με την διάθεση που θα τον προσεγγίσει κανείς. «Έφηβος» στην ψυχή, με βλέμμα που πετάει σπίθες, οι κινήσεις του γεμάτες ζωντάνια τονίζουν την αποφασιστικότητά του και τις βαθιές του πεποιθήσεις. Ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος είναι ο ορισμός του αναστάσιμου ανθρώπου και μας επιτρέπει να διερευνήσουμε από που πηγάζει αυτή η διαρκής λαχτάρα του για ζωή και η διαφορετική προσέγγισή του για τον θάνατο.
«Η Ανάσταση σημαίνει συντριβή του θανάτου» μας λέει με μια παρανοϊκή βεβαιότητα που σαστίζει, το καταλαβαίνει και εισαγάγει το στοιχείο της πίστης ως προϋπόθεση για να καταλάβει κανείς τα δυσνόητα, τα αφανή. «Η πίστη σε ανεβάζει, σε κάνει τρισδιάτατο! Σου δίνει όγκο, χώρο, δύναμη, ορατότητα, αναπτύσσει την οπτική της ψυχής και σου επιβεβαιώνεται!» λέει και το πρόσωπό του φωτίζει για να γίνει αυστηρό μέσα σε δευτερόλεπτα, καθώς όπως υπογραμμίζει «το φαινόμενο της Ανάστασης έρχεται το σύστημα να το συμπιέσει. Να το μελετήσει χωρίς πίστη, χωρίς Θεό, να το καταντήσει έθιμο».
Τα λόγια αυτά έχουν μια επιπλέον βαρύτητα, δεδομένης της επιστημονικής αυθεντίας του μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κάτι για το οποίο δεν καυχάται, αλλά δεν εμποδίζει και εμάς να θαυμάζουμε και να απορούμε. Να απορούμε, για παράδειγμα, πώς ένας επιστήμονας, ένας φυσικός τέτοιου διαμετρήματος, αντιλαμβάνεται ως θαύμα την προέλευση του Αγίου Φωτός.
«Δεν ξέρω εάν ο Θεός το ανάβει στον Πατριάρχη, σίγουρα όμως το ανάβει στον λαό! ...δεν ασχολούμαι παραπάνω, αλλά χαίρομαι πάρα πολύ που φέτος θα πάω εκεί για να φέρω Αληθινό Φως από τον Πανάγιο Τάφο!» λέει μεταξύ άλλων.
Ωστόσο ο Μητροπολίτης το Μεγάλο Σάββατο δεν μετέβη στα Ιεροσόλυμα για να συνοδέψει το Άγιο Φως στην Αθήνα, καθώς ενώ εδώ και δεκαετίες η υποδοχή του Αγίου Φωτός από τις επίσημες πολιτικές και θρησκευτικές αρχές πραγματοποιείται στο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας, εν προκειμένω στο «Ελ.Βενιζέλος», φέτος προέκυψε μια αλλαγή κυριολεκτικά της τελευταίας στιγμής και η υποδοχή του Αγίου Φωτός πραγματοποιήθηκε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Το υπουργείο Εξωτερικών δεν έδωσε κάποια επίσημη εξήγηση γι΄αυτή την αιφνίδια αλλαγή, ενώ ο υφυπουργός Εξωτερικών, ο κ. Μάρκος Μπόλαρης, ο οποίος εκπροσώπησε την κυβέρνηση στην τελετή της αφής του Αγίου Φωτός, φέρεται να δήλωσε προς τον τοπικό Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.κ.Νικόλαο ότι αυτό «γίνεται με εντολή άνωθεν».Έπειτα από αυτή την εξέλιξη ο Μητροπολίτης αρνήθηκε να επιβιβαστεί στο κυβερνητικό αεροσκάφος σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επιχειρούμενη, όπως τη χαρακτήρισε, υποβάθμιση.
Η συζήτησή μας χωρίς να χάνει τον πνευματικό της προσανατολισμό ακουμπά όλες τις πτυχές της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, από την οικονομική και κοινωνική κρίση, το brain drain, την παιδεία, το προσφυγικό, τις σχέσεις εκκλησίας - κράτους και ίσως, εάν υπάρχουν ευήκοα ώτα, να προκύπτει μια πρόταση ζωής και ανάστασης σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.
Σεβασμιώτατε, οι γιορτές ήταν παιδαγωγία, όχι μόνο ανακούφιζαν τονάνθρωπο αλλά και τον δίδασκαν. Εξακολουθούν να έχουν την ίδια δυναμική σήμερα; Σας ρωτάω διότι και αυτό το Πάσχα θα περάσει, όπως όλες οι μεγάλες γιορτές και τη χαρά θα διαδεχθεί η δύσκολη καθημερινότητα. Πώς μπορεί κανείς να παραμείνει αναστάσιμος;
Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, στο τέταρτο μέρος της συνεντεύξεώς του στην Πεμπτουσία αναφέρεται μέσα από περιστατικά κατά την παραμαμονή του στο Άγιον Όρος σε σύγχρονες πνευματικές αγιορείτικες μορφές, που η ζωή τους είναι κατάσπαρτη από σημάδια αγιότητας.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, στο δεύτερο μέρος της αποκλειστικής συνέντευξής του στην Πεμπτουσία, τονίζει τους κινδύνους της εξάρτησης του ανθρώπου από το διαδίκτυο, του περιορισμού της ελευθερίας του και της αποπροσωποποίησης των ανθρωπίνων σχέσων.
Φτιαγμένος από τη «στόφα» των προφητών και ως εκ τούτου εν δυνάμει επικίνδυνος. Ο λόγος του παθιασμένος, είτε ανακουφίζει, είτε ερεθίζει, ανάλογα με την διάθεση που θα τον προσεγγίσει κανείς. «Έφηβος» στην ψυχή, με βλέμμα που πετάει σπίθες, οι κινήσεις του γεμάτες ζωντάνια τονίζουν την αποφασιστικότητά του και τις βαθιές του πεποιθήσεις. Ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος είναι ο ορισμός του αναστάσιμου ανθρώπου και μας επιτρέπει να διερευνήσουμε από που πηγάζει αυτή η διαρκής λαχτάρα του για ζωή και η διαφορετική προσέγγισή του για τον θάνατο.
