ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ - Σαν σήμερα 13 Μαρτίου 2000

ΕΚΔΗΛΩΣΗ - "Είσαι του Ρήγα Φεραίου παιδί!"*

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ 13ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ**

"Ο 20ος αιώνας ήταν ένας τραγικός αιώνας για τον ελληνισμό. Η διαδικασία του σχηματισμού του σύγχρονου ελληνικού κράτους - έθνους ήταν από τις πλέον επώδυνες στον κόσμο. Αυτή διήρκεσε πολύ και πήρε τις τραγικές μορφές του ξεριζωμού, των γενοκτονιών και της προσφυγοποίησης. 

Η χώρα συμμετείχε στους δύο παγκόσμιους πολέμους του 20ου αιώνα και βρέθηκε με την πλευρά των νικητών. Στο τέλος όμως αυτών των πολέμων είχε την απώλεια εθνικών χώρων και προέκυπτε ηττημένη.  Οι Έλληνες ήταν οι ηττημένοι νικητές.

Η πρωτόγνωρη πλοκή του εθνικού με το κοινωνικό πρόβλημα, ο χαρακτήρας του κοινωνικού σχηματισμού και του δορυφορικού περιφερειακού κράτους εμπόδισαν όχι μόνο την εθνική, αλλά και την κοινωνική και οικονομική ολοκλήρωση και προκάλεσαν πολλά τραύματα στο κοινωνικό σώμα. 

Το πρώτο μισό του αιώνα κυριαρχήθηκε από το ολοκαύτωμα του Ανατολικού Ελληνισμού.  Την τελική λύση ενός ελληνικού ολοκαυτώματος διάρκειας αιώνων.  Το δεύτερο μισό όμως του αιώνα στην Ελλάδα οι συνθήκες ήταν εξίσου τραγικές, η τραγωδία πήρε τη μορφή ενός αδελφοκτόνου πολέμου.  Αυτός αποτέλεσε τη δεύτερη ρωγμή του αιώνα. 

Ποτέ στην ιστορία μας, όσο τα τελευταία χρόνια, η ελληνική γη, ο χώρος, ο τόπος, το έδαφος, το περιβάλλον, η αρχιτεκτονική, οι άνθρωποι, οι μνήμες, η εθνική συνείδηση, η ταυτότητα, ο πολιτισμός, η δημοκρατία δεν υπέστησαν τις αλλοιώσεις που υπέστησαν την τελευταία πεντηκονταετία.  Θλιβερή έκφραση η καταστροφή των ελληνικών πόλεων και κύρια της πόλης των Αθηνών και του Αττικού τοπίου.  Πράξη που μπορεί να ονομασθεί, έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα, τον παγκόσμιο πολιτισμό. Ο ελληνισμός, η χώρα, το πρώτο μισό του αιώνα γνώρισε τη βιολογική σφαγή, τη γενοκτονία, αλλά το δεύτερο μισό τη σφαγή του αρχιτεκτονικού, οικιστικού, φυσικού τοπίου, ώστε ο χώρος αυτός να μη μοιάζει Ελλάδα.

Η χώρα, ο ελληνισμός πλήρωσε την παραμονή του στο ΝΑΤΟ πολύ περισσότερο απ' ότι  πλήρωσαν άλλες χώρες και άλλοι λαοί τη συμμετοχή τους στο άλλο Σύμφωνο.  Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια, ο ιστορικός απολογισμός που πρέπει να αντιμετωπισθεί και να γίνει χωρίς προκαταλήψεις και αγκυλώσεις.

Η κοινωνικό οικονομική της χώρας πήρε τριτοκοσμικές μορφές. Διανύουμε περίοδο παραμόρφωσης, ελεφαντίασης, γιγαντισμού - νανισμού του ελληνικού σώματος. Η δημοκρατία δεν ήταν ο κανόνας αλλά ορισμένα διαλείμματα.

Τα χρόνια αυτά ο ελληνισμός έζησε καθεστώς γεωπολιτικής σχιζοφρένειας και μαζοχισμού.  Να θεωρεί, χάριν της Νατοϊκής αλληλεγγύης και ασφάλειας, φίλο και σύμμαχο τον τουρκικό ρατσισμό που αναδιάρθρωνε τον ελληνισμό στην Κωνσταντινούπολη, στην Ίμβρο, στην Τένεδο, στη μαρτυρική μεγαλόνησο Κύπρο, όπου το 82% του πληθυσμού ήταν Έλληνες. Ο ελληνισμός γνώρισε μία νέα εθνική συρρίκνωση, συνοδευόμενη από τη μεγάλη πολιτισμική συρρίκνωση και τον πολιτισμικό ακρωτηριασμό. Η Ελλάδα δεν σκέφτονταν ή σκεφτόταν λανθασμένα, με ξένο μυαλό... 

(Σελίδες 1-3 Διακήρυξης)

... Η διακήρυξη της 13ης Μαρτίου, τη χρονική στιγμή που διατυπώνεται, προσδοκά μια ανάσταση, μια αναγέννηση, μία διαδρομή που οδηγεί σε μία νέα παλιγγενεσία...

Οι προσδοκίες των αγωνιστών αυτής της ιστορικής κίνησης των Ελλήνων δεν αντικατοπτρίζονται στη σημερινή ελληνική παρακμιακή πραγματικότητα.  Οι αλλοιώσεις στο εθνικό, κοινωνικό, πολιτισμικό και περιβαλλοντικό σώμα είναι πολύ μεγάλες. Αυτοί δεν αγωνίστηκαν γι' αυτό το ιστορικό εθνικό προϊόν, γι' αυτή την Ελλάδα.  Οραματίσθηκαν μια διαφορετική Ελλάδα.

Οι δικοί μας όραματισμοί, το δικό μας ατομικό και συλλογικό αίσθημα της ζωής δεν ταυτίζεται και δεν συναντιέται με τη σημερινή ελληνική κοινωνική και εθνική παρακμιακή πραγματικότητα.  Η επόμενη εικοσαετία μπορεί να αποτελέσει συμπυκνωμένο χρόνο ανάκτησης και σύγχρονης εξέλιξης των μορφών της ζωής μας, ώστε να καλύψουμε το χαμένο ιστορικά έδαφος. Περίοδο αναγέννησης, νέας παλιγγενεσίας, ανάκτησης της εθνικής αυτοπροσωπείας και αρχής μιας νέας ελληνικής συμβολής στον πολιτισμό της ανθρωπότητας.  Συμβολή που διακόπηκε στον κύκλο αυτής της χιλιετίας.  Μία δημιουργική επιστροφή μας στην Ιστορία και τη σύγχρονη Οικουμένη.

Το έμβλημα του κινήματος της Δημοκρατικής Περιφερειακής Ένωσης, πού προσδοκά να ενώσει τους Έλληνες, τις Περιφέρειες, το Κοινό των Ελλήνων σε ένα νέο πεδίο δημιουργίας και Δημοκρατίας, είναι ο Πλάτανος. Ο συμβολισμός της φύσης, της σκέψης, τον κοινοτικών μορφών οργάνωσης της ζωής, της ζωτικής, ύπαρξιακής ανάγκης του ελληνισμού μετά από δεκαετίες ξεριζωμών και αποδιαρθρώσεων να ριζώσει.  Ο συμβολισμός μιας νέας οικιστικής συμμετρίας και αρμονίας ανάμεσα στην ενδοχώρα, στην ηπειρωτική και την θαλάσσια Ελλάδα. 

ΗΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΝΕΟΥ"

(Από τον επίλογο της διακήρυξης)

*Η Διακήρυξη διαβάστηκε από τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη την Καθαρά Δευτέρα (όχι τυχαία) στις 13  Μαρτίου 2000 στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Ήταν η ιδρυτική διακήρυξη της Δημοκρατικής Περιφερειακής Ένωσης

_________

**"Είσαι του Ρήγα Φεραίου παιδί!"

Δύο ημέρες διαλόγου και προβληματισμού αφιερωμένες στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

• Παρασκευή 28 Μαρτίου 2025

 (19.00 Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός)

• Σάββατο 29 Μαρτίου 2025

(10.00 Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας)

√ για τη διανοητική πολιτισμική αναγέννηση του Ελληνισμού 

√ για την ιστορική δικαίωση και την απελευθέρωση των αγωνιζόμενων λαών της Ανατολικής Μεσογείου 

√ για την επιστροφή της πολιτικής στο προσκήνιο

ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΊΔΗ

ΠΗΓΗ: 

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com