O Μάνος Δανέζης αποχαιρετά το Χρήστο Γιανναρά

Μάνος Δανέζης: 

Αύριο Πέμπτη 29 Αυγούστου η κηδεία του Χρήστου Γιανναρά θα γίνει από τον Ναό της Αγίας Ειρήνης στην οδό Αιόλου 

στις 11 το πρωί

Καλό του ταξίδι στους κόσμους που πρόσμενε…

Ένα κείμενο του Χρήστου Γιανναρά 

από το έργο του «Πείνα και Δίψα.»

.

.......Τὸ ἀληθινὸ πάθος εἶναι ἡ μεγάλη καὶ ἀπεριόριστη δίψα τῆς ψυχῆς, ἡ τραγικὴ πάλη τοῦ ἀνθρώπου γιὰ νὰ ξεπεράσει τὸ μέτριο καὶ τὸ συμβατικό.

Μοναξιὰ δὲν εἶναι ἡ ἔλλειψη τῆς συντροφιᾶς, ἀλλὰ ἡ βαθειὰ συναίσθηση μιᾶς τέλειας μοναχικότητας, ἕνα αἴσθημα ἐγκατάλειψης ἀπ᾿ ὅλους κι ἀπ᾿ ὅλα μέσα στὴ ζωή.

Ὁ χαμένος παράδεισος ζεῖ μέσα μας στὶς στιγμὲς τῆς μεγάλης χαρᾶς, στὸ πλησίασμα ἑνὸς ἀνθρώπου, μιᾶς ἀλήθειας, μιᾶς ἀγάπης ἢ μιᾶς ὀμορφιᾶς.

Οἱ στιγμὲς τῆς δυνατῆς ζωῆς μᾶς πείθουν πὼς ὁ χαμένος παράδεισος δὲν ἔχει ἀνεπανόρθωτα χαθεῖ.

Ἦταν τὸ ξεκίνημα τῆς ἀνθρώπινης πορείας, θὰ εἶναι καὶ τὸ τέρμα της.

Ἡ νοσταλγία τοῦ ἀπολύτου ποὺ καίει μέσα μας εἶναι ἡ νοσταλγία τοῦ τέρματος.

Νομίζω πὼς ἡ πιὸ συχνὴ ἀφορμὴ κόπου εἶναι ἡ ἀντινομία ἀνάμεσα στὸν κόσμο ποὺ κρύβουμε μέσα μας καὶ στὸν κόσμο τῆς καθημερινότητας στὸν ὁποῖο εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ ὑποταχτοῦμε.

Νὰ ὑπάρχεις σημαίνει νὰ ζεῖς συνειδητὰ τὴν τραγικὴ ἀντινομία τοῦ μέσα σου καὶ τοῦ γύρω σου κόσμου.

Ὁ μεγάλος σκοπὸς εἶναι πάντα μιὰ μεγάλη μοναξιά. Καὶ μιὰ μεγάλη μοναξιὰ εἶναι ἡ ὀδύνη μιᾶς ζωῆς στερημένης ἀπὸ στοργή… Ὁ μεγάλος σκοπὸς εἶναι ἕνα χρέος ποὺ θὰ τὸ σηκώσεις μονάχος.

Γιατὶ ὁ Θεὸς δὲν ἀποκαλύπτεται παρὰ μόνο ὅταν ἀπομένεις μονάχος.

Ἡ αἴσθηση τῆς προσωρινότητας καὶ ἡ ἀβεβαιότητα τοῦ σήμερα ἴσως εἶναι τὸ μαρτυρικὸ τίμημα ποὺ προσφέρουμε γιὰ νὰ μείνουμε ἀδούλωτοι ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ἐφήμερης ἐπανάπαυσης, τῆς σιγουριᾶς ποὺ ἐξασφαλίζει ἡ προσκόλληση στὴ ματαιότητα τοῦ κόσμου τούτου.

Ἐλεύθερος εἶσαι, ὅταν ἡ ἔκταση τοῦ μέσα σου κόσμου, ἡ ἔκταση στὴν ὁποία ζεῖ καὶ κινεῖται ἡ ψυχή σου, δὲν ἔχει σύνορα καὶ φραγμούς. Εἶσαι ἀδέσμευτος μέσα σου, ἔχεις μόνος ἐσὺ ὅλη τὴν εὐθύνη κι ὅλο τὸν ἔλεγχο τῆς ἐσωτερικῆς σου πορείας, κι ἡ πορεία σου αὐτὴ μπορεῖ σὲ κάθε στιγμὴ νὰ ζητήσει καινούργια κατεύθυνση.

Εἶναι τόσο σπάνιο ἡ ἀγάπη νὰ σέβεται τὴν ἐλευθερία. Εἶναι τόσο σπάνιο πρᾶγμα νὰ συντροφεύεται ἡ ἀγάπη ἀπ᾿ τὴν τρυφερότητα.

Εἶναι ἡ ἴδια ἡ τρυφερότητα μιὰ ἀτμόσφαιρα ἐλευθερίας. Καὶ αὐτὸ ὀφείλεται στὸ ὅτι ἡ τρυφερότητα δὲν ξεκινάει ἀπὸ καμιὰ σκοπιμότητα. Εἶναι ἡ ἴδια ἕνας αὐτοσκοπός, μιὰ γνησιότητα. Αὐτὸ μόνο.

Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ ἀποφασίσουμε νὰ ζήσουμε μιὰ προσωπικότερη ζωή, τὴ ζωὴ μιᾶς προσωπικῆς ἀναζήτησης, ἔχουμε νὰ σηκώσουμε τὸ βαρὺ φορτίο μιᾶς εὐθύνης ἀπόλυτα προσωπικῆς, χωρὶς κανένα ξαλάφρωμα μοιρασιᾶς.

Μάνος Δανέζης – Το χάσμα μεταξύ Ελληνικού και Δυτικού Πολιτισμού

Ο Δυτικός Πολιτισμός διέρχεται μια περίοδο δραματικά αυξανόμενης κοινωνικής κρίσης, η οποία συν τω χρόνω αποσαρθρώνει τις παγκόσμιες κοινωνικές δομές.

ΑΝΤΙΦΩΝΟ – 13/07/2015

Η Πολιτισμική κατάρρευση

Η οικονομική κατάρρευση που βιώνουμε, αλλά και η κατάρρευση όλων των κοινωνικών δομών, δεν είναι το αίτιο αλλά το αποτέλεσμα μιας ολοκληρωτικής κατάρρευσης αξιών και ιδεών.

Αυτό που καταρρέει είναι ολόκληρο το «Δυτικό Πολιτισμικό Ρεύμα»όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά την μεγάλη επιστημονική επανάσταση του 16ου -17ου αιώνα

Ο Δυτικός Πολιτισμός, άρα και η Οικονομία, από τότε ασπάστηκαν τα φιλοσοφικά και επιστημονικά δόγματα αυτής της Επανάστασης τα οποία όμως ήδη έχουν καταρρεύσει κάτω από τα πορίσματα της σύγχρονης Επιστημονικής Σκέψης.

Με βάση τα δόγματα της Επιστημονικής Επανάστασης του 16ου – 17ουαιώνα, το Δυτικό πολιτισμικό ρεύμα αναγόρευσε την ύλη ως πρωταρχικό και μοναδικό αξιακό γεγονός.

Στο βωμό αυτού του αγαθού και των παραγώγων του, ολόκληρος ο δυτικός πολιτισμός, επί αιώνες, θυσίαζε και θυσιάζει ακόμα, το σύνολο των ανθρώπινων αξιών του, ακόμα και την ίδια την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Με τον τρόπο αυτό, δημιουργήθηκε ένα υλιστικό και μηχανοκρατικό πολιτισμικό ρεύμα το οποίο κυριάρχησε σε όλο το δυτικό κόσμο, ως μια νέα Δογματική Θεολογία.

Θεός αυτής της θεολογικής δομής είναι η φιλοσοφική έννοια της ύλης. Είναι «πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός».

Οι επί της Γης Απόστολοι και Νομοθέτες του νέου αυτού Θεού είναι οι Χρηματιστηριακοί Οίκοι, οι οποίοι συντάσσουν τις δέκα εντολές, δηλαδή τους κανόνες αγιοσύνης, τους οποίους οι πολίτες πρέπει να τηρούν αν θέλουν να έχουν τις ευλογίες του Θεού της «ύλης».

Το «Άγιο Πνεύμα» αντικαθίσταται από την έννοια του «χρήματος». το οποίο εκπορεύεται από τον θεό της Ύλης ως ανταπόδοση σε εκείνους τους πολίτες που τον υπηρετούν.

Ναοί του Θεού της ύλης, τα χρηματιστήρια και οι τράπεζες.

Το απάνθρωπο αυτό οικονομικό σύστημα το οποίο καταδυναστεύει τον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό στηρίχθηκε σε μια παραχάραξη της έννοιας και της πρακτικής έκφρασης της έννοιας της Λογικής.

Ας δούμε όμως λίγο αναλυτικότερα τις ρίζες αυτού του προβλήματος.

Η έννοια της Λογικής

Ο Δυτικός Πολιτισμός, στη φάση της συγκρότησής του στηρίχθηκε, σε Θεολογικό επίπεδο, στα σκληρά δόγματα του Προτεσταντισμού. Τα θεολογικά αυτά δόγματα επηρέασαν δραματικά την επιστημονική και τεχνολογική συγκρότηση του νεοσύστατου δυτικού πολιτισμού δημιουργώντας το φιλοσοφικό σύστημα του Ορθολογισμού και την ακραία έκφρασή του, τον Υπερασιοναλισμό.

Δείτε όλη τη σειρά της ΕΡΤ3 “Έτσι βλέπω των κόσμο” των Μ. Δανέζη και Σ. Θεοδοσίου (ΒΙΝΤΕΟ)

on Δείτε όλη τη σειρά της ΕΡΤ3 “Έτσι βλέπω των κόσμο” των Μ. Δανέζη και Σ. Θεοδοσίου (ΒΙΝΤΕΟ)

Πηγή – Σελίδα Μάνου Δανέζη

Σειρά ημίωρων εκπομπών στην ΕΤ3 με θέματα αιχμής της σύγχρονης φυσικής, αστροφυσικής, ιστορίας και φιλοσοφίας. Η νέα σειρά του τρίτου καναλιού της δημόσιας τηλεόρασης αποτελεί, τρόπον τινά, συνέχεια της επιτυχημένης σειράς των επιστημονικών εκπομπών της ΕΤ3 με τον τίτλο «Το Σύμπαν που αγάπησα» και τους ίδιους επιστημονικούς συντελεστές τους Δρ. Μάνο Δανέζη και Δρ. Στράτο Θεοδοσίου, αστροφυσικούς του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στις εκπομπές εκείνες φάνηκε ότι οι ανακαλύψεις των τελευταίων δεκαετιών έχουν αλλάξει το τοπίο στην επιστημονική κοινότητα.

Η νέα σειρά διερευνά το πώς ακριβώς διαμορφώνεται ο πολιτισμός μας από τις ανακαλύψεις αυτές, αλλάζοντας τελικά και τον κόσμο μας. Περιεχόμενο και στόχος της είναι η κατανόηση του γεγονότος ότι η ουσιαστική βάση της ανάπτυξης ενός Πολιτισμού αποτελείται από τρεις βασικές έννοιες: της ύλης, του χρόνου και του χρόνου. Οι έννοιες αυτές αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας των Θετικών επιστημών και το περιεχόμενο που τους προσδίδουμε κάθε φορά έχει βαθύ αντίκτυπο σε μια σειρά απαντήσεων σε φιλοσοφικά ερωτήματα, όπως από που ερχόμαστε, που πηγαίνουμε και ποια είναι η σκοπιμότητα μας στον κόσμο αυτόν.

Ο προβληματισμός της σειράς βασίζεται στα βιβλία «Το Μέλλον του Παρελθόντος μας – Επιστήμη και νέος πολιτισμός», «Η Κοσμολογία της Νόησης» και «Έτσι βλέπω τον Κόσμο» των Δρ. Μάνου Δανέζη και Δρ. Στράτου Θεοδοσίου, Αστροφυσικών του Τμήματος Φυσικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου

Σκηνοθεσία Κώστας Χαραλάμπους Εκτέλεση Παραγωγής Γιάννης Δεσινιώτης Παραγωγή Art Factory 2012

«Έτσι βλέπω τον Κόσμο» Α΄ κύκλος (2012)

Επεισόδιο 1 – “Επιστήμη και Nέος Πολιτισμός”

Επεισόδιο 2 – “Η ψευδαίσθηση του αισθητού κόσμου”

Άνθρωπος και Βαρβαρότητα - Άνθρωπος και Συμπαντική Συνειδητότητα

Mία "εκτός κάδρου" συζήτηση, κόντρα στην ανθρώπινη βαρβαρότητα και την κατώτερη Ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών που είναι γεμάτη από ανισότητες, καταστροφές και πολέμους. 

Πότε και πως θα αντιληφθούμε ότι ο άνθρωπος έχει μια ανώτερη φύση από την κτηνωδία εντός του ή θα πάμε κατευθείαν στην καταστροφή του ανθρώπινου είδους και με την αρωγή της τεχνολογίας αιχμής και ίσως της ζωής; 

Είναι καιρός για ριζική αλλαγή στην συνηθισμένη ιστορία των 10 χιλιάδων και άνω χρόνων οργανωμένων κοινωνιών κάθε μορφής, πως και προς τα που; 

Στην εποχή που αξίες και δεδομένα είναι σε βαθιά παρακμή και μαζί τους παρακμάζει και η γλώσσα συγκαλύπτοντας και όχι διαφωτίζοντας τις πράξεις, υπάρχει εξέλιξη της ζωής, της νοητικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης; 

Στο στούντιο των "Αντιθέσεων" ο αστροφυσικός και συγγραφέας, διευθυντής του Κέντρου Αριστείας στα Πρότυπα και Παρατηρήσεις Γεωσυστημάτων , καθηγητής Υπολογιστικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Chapman της Καλιφόρνιας Μηνάς Καφάτος. 

Ο κβαντικός φυσικός με ειδίκευση στο τομέα της Συνειδητότητας Μηνάς Καφάτος , επιχειρεί μέσα από μεγάλα επιστημονικά και φιλοσοφικά ερωτήματα να απαντήσει αν το Σύμπαν και η Συνειδητότητα του, έχουν νόημα για τις ανθρώπινες κοινωνίες και μάλιστα σε καιρούς παγκόσμιας περιδίνησης σε Κρίσεις.

 Στην εκπομπή παρεμβαίνει διαλογικά και καταθέτει την οπτική του, ο Ομότιμος Καθηγητής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και συγγραφέας , Μάνος Δανέζης . 

ΔΑΝΕΖΗΣ ΜΑΝΟΣ:4Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ - ΤΕΧΝΗΤΉ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ

Μάνος Δανέζης: "Ημέρες Πένθους και Θρήνου… Έως πότε..."

Μάνος Δανέζης

Έως πότε ο πολιτισμός μας θα προσπαθεί να μετατρέψει το «Λαό» σε κατευθυνόμενο και χειραγωγούμενο «Όχλο»;

Πότε επιτέλους, όπως έγραψε ο Νίκος Γκάτσος, θα ανθίσουν ετούτοι οι τόποι. 

Πότε θα έρθουν καινούργιοι άνθρωποι να συνοδέψουν την «βλακεία» στην τελευταία της κατοικία»; 

Στο μεταξύ μας σκοτώνουν με μικρές δόσεις, πολύ ταχτικά, πολύ σοφά.  Κάθε μέρα γυρίζουμε στο σπίτι μας για να θάψουμε ένα νεκρό: μια σκέψη, ένα αίσθημα…»

Μέχρι τότε ο Οδυσσέας Ελύτης περιγράφει την απαράδεκτη σημερινή πραγματικότητα γράφοντας, «Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Την βλέπω να έρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν πρόκειται για τους φούρνος του Χίτλερ ίσως, αλλά μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του».

Σήμερα, ζούμε στην εποχή των τεράτων και όπως ανέφερε ο Frederic Bastiat, «Όταν ο νόμος και η ηθική συγκρούονται μεταξύ τους, ο πολίτης έχει τη σκληρή επιλογή είτε να χάσει την αντίληψή του περί ηθικής, είτε να χάσει το σεβασμό του προς τους νόμους»

Αυτό το οποίο δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι, το πρόβλημα του καιρού μας δεν είναι αυτοί που κάνουν το κακό, αλλά αυτοί που παρακολουθούν χωρίς να κάνουν τίποτα, βρίσκοντας μια κουτοπόνηρη δικαιολογία. 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι στιγμές που περνάνε χωρίς να τολμήσουμε να αντιδράσουμε  «Δεν Χάνονται, θα μας Κυνηγάνε Πάντα».

 Ο κόσμος είναι αρκετά μεγάλος για να κρυφτούμε από κάποιους αλλά αρκετά μικρός για να κρυφτούμε «από εμάς τους ίδιους».

Οι «ατομικοί» παράδεισοι τελειώνουν (αν ήδη δεν έχουν τελειώσει).  Για το λόγο αυτό μην αναρωτιόμαστε από εδώ και πέρα,  «Για ποιόν χτυπάει η καμπάνα»; 

Η καμπάνα χτυπάει για όλους μας. Και μην ξεχνάμε τα λόγια του Δημόκριτου: «Για τους ανόητους, δάσκαλος δεν είναι η Λογική αλλά η Συμφορά»

Επιτέλους θα πρέπει να μάθουμε να αναγνωρίζουμε και να μην

παρασυρόμαστε  από τον «απατηλό Λόγο» όταν αυτός εκφέρεται. 

«Απατηλός Λόγος», είναι ο Λόγος ο οποίος δεν εξυπηρετεί αυτούς στους οποίους «απευθύνεται», αλλά αυτούς που τον «εκφέρουν».

Άμεση συνέπεια αυτού του γεγονότος είναι, όπως έχει αναφέρει και ο Βολτέρος: «Αυτοί που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε παραλογισμούς, μπορούν στη συνέχεια να σε κάνουν να διαπράξεις (ή να ανεχθείς) θηριωδίες…»

Τα σύννεφα στον Ορίζοντα γίνονται όλο και πιο πυκνά.

Ας προσέξουμε επιτέλους όταν διαλέγουμε (ή επιλέγουμε) …

«Μετά την απομάκρυνση από το Ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται». Μακάρι τα παθήματα να έχουν γίνει μαθήματα

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δρ Μ. Δανέζης Τι ονομάζεται υλική Συμπαντική Πραγματικότητα-Η κοσμολογία Riemann -Παρνασσός 10/10/22

Δρ Μ. Δανέζης Τι ονομάζεται υλική Συμπαντική Πραγματικότητα-Η κοσμολογία Riemann -Παρνασσός 10/10/22

Δρ. Μάνος Δανέζης «Σκέψεις για ένα νέο πολιτισμικό ρεύμα» - Φ.Σ."Παρνασσός" 13Απρ2022

Διάλεξη – συζήτηση του Δρ Μάνου Δανέζη, Αστροφυσικού, μέλους του Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα: «Σκέψεις για ένα νέο πολιτισμικό ρεύμα». 

Δρ. Μάνος Δανέζης: «Οι τρεις Αλήθειες του Νέου Επιστημονικού Πνεύματος» Επίγνωση

Διαδικτυακή διάλεξη – συζήτηση* του Δρ. Μάνου Δανέζη, Αστροφυσικού Την Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2022 με θέμα: «Οι τρις Αλήθειες του Νέου Επιστημονικού Πνεύματος – Νέο Επιστημονικό Πνεύμα και Ανθρώπινες Κοινωνίες» Διοργανωτής: «Επίγνωση» στον κύκλο «Τσάι με Επίγνωση»

Δρ. Μάνος Δανέζης στο Κρήτη TV- στις Αντιθέσεις στον Γιώργο Σαχίνη 20112020

 

 #ManosDanezis Συνέντευξη του Δρ. Μάνου Δανέζη, αστροφυσικού, μέλους του Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο δημοσιογράφο Γιώργο Σαχίνη, ΚΡΗΤΗ ΤV, στην εκπομπή “Αντιθέσεις”, Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2020. το video της εκπομπής ανέβηκε στο κανάλι Αντιθέσεις στην ΚΡΗΤΗ TV στις 21 Νοε 2020 https://youtu.be/vgc45flSp9o με το σχόλιο: Μια μεγάλη συζήτηση στις Αντιθέσεις με τον Ομότιμο Καθηγητή Αστροφυσικής του ΕΚΠΑ και Συγγραφέα , Μάνο Δανέζη

Πανδημία-4η Τεχνολογική Επανάσταση και ο Φόβος της Δυστοπίας

Πανδημία-4η Τεχνολογική Επανάσταση και ο Φόβος της Δυστοπίας

Μια μεγάλη συζήτηση στις Αντιθέσεις με τον Ομότιμο Καθηγητή Αστροφυσικής του ΕΚΠΑ και Συγγραφέα , Μάνο Δανέζη -Στην εκπομπή παρεμβαίνουν : 

- Η Σταυρούλα Τσινόρεμα , Καθηγήτρια Σύγχρονης, Νεότερης Φιλοσοφίας και Βιοηθικής, Διευθύντρια Σπουδών του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Βιοηθική», και Διευθύντρια του Εργαστηρίου Βιοηθικής του Πανεπιστημίου Κρήτης. - Ο Μηνάς Καφάτος, καθηγητής στην έδρα Υπολογιστικής Φυσικής Fletcher Jones και διευθυντής του Κέντρου Μοντελοποίησης Γήινων Συστημάτων και Παρατηρήσεων του Πανεπιστημίου Chapman 

«Ζούμε σ’ ένα matrix…η ανατροπή είναι ζήτημα χρόνου»

Μάνος Δανέζης

«Ζούμε σ’ ένα matrix…η ανατροπή είναι ζήτημα χρόνου»

 Μαριάνθη Πελεβάνη | 04/05/2014

Επίκουρος καθηγητής Αστροφυσικής, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει δεκάδες άρθρα στον Τύπο, εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες, διαθέτει ένα πλούσιο συγγραφικό έργο βιβλίων Φυσικής, Αστροφυσικής Ιστορίας και Φιλοσοφίας των Θετικών Επιστημών αλλά και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Τα τελευταία χρόνια οι ρηξικέλευθες απόψεις του γίνανε γνωστότερες από τις τηλεοπτικές σειρές «Το Σύμπαν που αγάπησα» και «Έτσι βλέπω τον κόσμο» στην ΕΤ3, όπου υπήρξε (μαζί με τον Δρ Ε. Θεοδοσίου) παρουσιαστής και επιστημονικός υπεύθυνος. Παρακολουθώντας τον, δεν ξέρω να σας πω αν είναι «ταπεινο-εκκεντρικός», «φευγάτος», ή και υπερ-ευφυής ως επιστήμονας αλλά σίγουρα βαδίζει στον δικό του ρυθμό, προσπαθώντας να μας αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. Ο λόγος για τον Μάνο Δανέζη.

Κύριε Δανέζη πιστεύετε ότι ο δυτικός κόσμος καταρρέει;

Σήμερα, όπως όλοι έχουμε αντιληφθεί, οι δυτικές κοινωνίες διέρχονται μια περίοδο δραματικά αυξανόμενης κρίσης, η οποία συν τω χρόνω αποσαθρώνει τις παγκόσμιες κοινωνικές δομές. Ως παράδειγμα αναφέρουμε τη διεθνή οικονομική κατάρρευση που βιώνουμε σήμερα. Όπως είναι φανερό η οικονομική κρίση δεν είναι το αίτιο, αλλά το αποτέλεσμα μιας ολοκληρωτικής κατάρρευσης αξιών και ιδεών. Πίσω από την καταρρέουσα οικονομική δομή, σε κοινωνικό και ηθικό επίπεδο, βρίσκεται ένας καταρρέον πολιτισμός και ομάδες ανθρώπων που την υπηρετούν. Χαρακτηριστικό φαινόμενο αυτής της κατάρρευσης είναι η εγκατάλειψη των αρχών της συλλογικότητας, της κοινωνικότητας και του κοινοτικού πνεύματος, δηλαδή των βασικών στοιχείων δόμησης του πολιτισμού μας.

Η συλλογικότητα έχει αντικατασταθεί από την ιδιώτευση, την υποκειμενικότητα, την ατομικότητα και τον εγωκεντρισμό. Με τον τρόπο αυτό η κοινωνία χάνει τη συνοχή της και αυτοδιαλύεται σε ένα σύνολο συγκρουόμενων ατόμων. Το εγώ αντικαθιστά το εμείς. Το είμαι αντικαθίσταται από το έχω. Με τον τρόπο αυτό ο δυτικός πολιτισμός από κοινωνικός, μετατρέπεται σε εξατομικευμένο, υστερόβουλο, ωφελιμιστικό και συν τω χρόνω φθείρεται, διαφθείρεται, και καταρρέει.

Δυστυχώς, η ιστορία διδάσκει ότι όλοι οι πολιτισμοί του παρελθόντος κατέρρευσαν, μέσα σε τραγικές ωδίνες, χωρίς οι διεφθαρμένες κοινωνικές δομές να το αντιλαμβάνονται και χωρίς να είναι έτοιμες να τους αντικαταστήσουν με κάτι καλύτερο

Την πολιτισμικά μεταβατική περίοδο που διανύουμε, ελπίδα και προσπάθειά μας πρέπει να είναι η δημιουργία όλων των αναγκαίων συνθηκών προκειμένου η ιστορία να μην επαναληφθεί και η πολιτισμική μετάβαση, η οποία είναι ήδη δρομολογημένη, να γίνει ομαλά χωρίς τις τραυματικές εμπειρίες άλλων ιστορικών περιόδων.

Όπως διαπιστώνετε, ένα πολιτισμικό ρεύμα εκφράζει βασικά την εκάστοτε προσπάθεια του ανθρώπου να ξεπεράσει και να ελέγξει τους φόβους του. Τι φοβόμαστε σήμερα και πως μπορούμε να το ξεπεράσουμε;

Ένα βασικό και επιτακτικό ανθρώπινο συναίσθημα είναι ο «φόβος», ο οποίος δημιουργείται από την έννοια της «ανάγκης». Σκοπός και αίτιο της ανάπτυξης ενός πολιτισμικού ρεύματος είναι η προσπάθεια μιας κοινωνίας να ξεπεράσει και να ελέγξει συλλογικά τρεις βασικές ομάδες φόβων, οι οποίοι βρίσκονται σε άμεση σχέση και συνάρτηση με τριών ειδών πραγματικά και πρακτικά γεγονότα. Ο πρώτος φόβος είναι ο φόβος της φυσικής ανθρώπινης επιβίωσης, ο δεύτερος είναι ο φόβος της βίαιης δράσης του φυσικού περιβάλλοντος και τέλος ο μεταφυσικός φόβος, δηλαδή ο φόβος που προκαλούν κάποια γεγονότα τα οποία ξεφεύγουν από το πλαίσιο μιας λογικής ερμηνείας, η οποία θα είχε τη βάση της στην εμπειρία των ανθρώπινων αισθήσεων, όπως ο θάνατος.

Προκειμένου ο άνθρωπος να κατασιγάσει αυτές τις τρεις ομάδες φόβων δημιούργησε αντίστοιχα, τα «κοινωνικά συστήματα» από τα οποία προήλθαν τα «πολιτικά συστήματα», την «επιστήμη» η οποία σε κάποιες περιπτώσεις μετασχηματίζεται σε «τεχνολογία». και τέλος τη «θεολογία», η οποία αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε η δημιουργία της έννοιας της «θρησκείας». Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκαν οι βασικοί τρεις πυλώνες ενός πολιτισμικού ρεύματος. Στο πλαίσιο αυτών των τριών πολιτισμικών πυλώνων αναπτύσσονται  ανθρώπινες διοικητικές δομές οι οποίες, όλες μαζί, αποτελούν αυτό το οποίο ονομάζουμε «κοσμική εξουσία». Όπως γίνεται φανερό, αυτό που οδηγεί σε κατάρρευση έναν πολιτισμό δεν είναι η φιλοσοφική βάση τους, αλλά οι φιλοδοξίες, ο δογματισμός και η διαφθορά, των ανθρώπων που συγκροτούν τις διοικητικές δομές τους.

Όμως, όταν οι διοικητικές δομές των πολιτισμικών πυλώνων διαφθαρούν, οι πολιτισμικοί πυλώνες και ο πολιτισμός γενικότερα καταρρέουν, αφήνοντας τους ανθρώπινους φόβους να γιγαντωθούν εκ νέου. Τότε δημιουργείται η αναγκαιότητα δημιουργίας ενός νέου πολιτισμικού ρεύματος το οποίο θα πρέπει να είναι ικανό να κατασιγάσει τους νέους ανθρώπινους φόβους.

Όμως μια κοινωνία που κυριαρχείται από υπέρμετρους φόβους, είναι μια υποταγμένη κοινωνία, ανίκανη να αντιδράσει λογικά και ήρεμα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της. Μια φοβισμένη κοινωνία κυριαρχείται από την αίσθηση του πανικού, της οργής, της ανεξέλεγκτης βίας. Μια φοβισμένη κοινωνία είναι μια εύκολα χειραγωγούμενη κοινωνία. Το γιγάντωμα των αναγκών και των φόβων μας, μας στερεί το υπέρτατο ανθρώπινο αγαθό, την ελευθερία μας.

Σήμερα πλέον κατανοούμε γιατί ο δυτικός πολιτισμός, μας δημιούργησε έναν καταιγισμό πλαστών και άχρηστων αναγκών. Όχι για να μας κάνει πιο ευχάριστη τη ζωή. αλλά επειδή αυξάνοντας τις ανάγκες μας, γιγάντωνε πλαστά τους φόβους μας. Μας έκανε υποταγμένους και εύκολα χειραγωγούμενους

Ας αντιδράσουμε από σήμερα. Ας ελαχιστοποιήσουμε τους φόβους μας ελαχιστοποιώντας τις πλαστές ανάγκες μας, αντικαθιστώντας τις έννοιες του «αμοιβαίου συμφέροντος» και της περιστασιακής «ελεημοσύνης» με το μόνιμο αίσθημα της ανθρώπινης αλληλεγγύης

Η αλλαγή της πολιτισμικής συγκρότησης θα επιτευχθεί ειρηνικά και αναίμακτα, αν και όταν αντιληφθούμε την αναγκαιότητα μιας εσωτερικής μας αναμόρφωσης. Η πνευματική και συνειδησιακή συγκρότηση των πολιτών καθορίζει την ποιότητα της Πολιτείας και η ποιότητα της Πολιτείας, τον πολιτισμό που αυτή θα συγκροτήσει.

Η μεγάλη πολιτισμική αλλαγή θα αρχίσει να γίνεται μια ειρηνική πραγματικότητα μόνο όταν κάνουμε την αγωνία μας, τον δικαιολογημένο κοινωνικό θυμό μας και το αίσθημα της εκδίκησης, αξιοπρέπεια, δουλειά, γνώση, υπευθυνότητα, συλλογικότητα.

Μιλάτε για μια επιστημονική επανάσταση συνδεδεμένη με ένα καινούργιο πολιτισμικό ρεύμα, το οποίο μπορεί να αλλάξει το σύγχρονο κόσμο. Τι «ευαγγελίζεται» το ρεύμα αυτό και που συνίσταται η νεωτερικότητά του, το καινούργιο;

Μην απογοητεύεσαι από την ανθρώπινη κριτική …

Μάνος Δανέζης

Ο Σεπτέμβριος έφτασε. Ένας νέος κύκλος ζωής αρχίζει, κουβαλώντας νέες εμπειρίες, γνώσεις και θεμιτές ανθρώπινες φιλοδοξίες και στόχους.

Στο νέο αυτό δύσβατο μονοπάτι μην απογοητεύεστε από κάποιους ανθρώπους που δεν σας καταλαβαίνουν, απλά σκεφτείτε αυτό που μας είπε ο Χόρχε Μπουκάϊ (Jorge Bucay):

«Σταμάτα να αναζητάς επιβεβαίωση της αξίας σου από λάθος ανθρώπους..»

 «Να σου πω μια ιστορία»

Χόρχε Μπουκάϊ

Υπάρχει μια παλιά ιστορία για ένα παιδί που πήγε να ζητήσει τη βοήθεια ενός σοφού…

«Ήρθα, δάσκαλε, γιατί νιώθω τόσο ασήμαντος που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Μου λένε ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι δεν κάνω τίποτα σωστά, ότι είμαι αδέξιος και χαζός. Πώς μπορώ να βελτιωθώ; Τι μπορώ να κάνω για να με εκτιμήσουν περισσότερο;».

Ο δάσκαλος, χωρίς να τον κοιτάξει, του είπε:

«Πόσο λυπάμαι, αγόρι μου. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω γιατί πρώτα πρέπει να λύσω ένα δικό μου πρόβλημα. Μετά, ίσως…» και ύστερα από μια παύση συνέχισε :

«Αν θέλεις να με βοηθήσεις εσύ, μπορεί να λύσω γρήγορα το πρόβλημά μου και μετά να μπορέσω να σε βοηθήσω».

«Ε …; Μετά χαράς, δάσκαλε» είπε διστακτικά ο νεαρός, νιώθοντας ότι τον υποτιμούσαν για άλλη μια φορά και μετέθεταν τις ανάγκες του.

«Ωραία» συνέχισε ο δάσκαλος. Έβγαλε το δαχτυλίδι που φορούσε στο αριστερό του χέρι και το έδωσε στο αγόρι, λέγοντας : «Πάρε το άλογο που είναι εκεί έξω και τρέξε στην αγορά. Πρέπει να πουλήσω αυτό το δαχτυλίδι για να πληρώσω ένα χρέος.

 Είναι ανάγκη να πάρεις όσο περισσότερα χρήματα μπορείς για αυτό. Και με κανέναν τρόπο μη δεχτείς λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί. Πήγαινε και έλα με το χρυσό φλουρί όσο πιο γρήγορα μπορείς».

Δρ Μάνος Δανέζης, Τα πραγματικά αίτια της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής κρίσης

Η ιστορία διδάσκει ότι, αν κατά τη διάρκεια των μεγάλων κοινωνικών μεταλλαγών, οι προνομιούχες οικονομικά και κοινωνικά τάξεις δεν επωμισθούν έγκαιρα και δίκαια το μερίδιο του κόστους που τους αναλογεί, σύντομα θα πληρώσουν ολόκληρο το κόστος κάτω από εξαιρετικά δυσάρεστες συνθήκες

του  Δρ Μάνου Δανέζη

Επίκουρου Καθηγητή Αστροφυσικής ΕΚΠΑ

Διανύοντας μια κρίσιμη για το Έθνος μας περίοδο, όλο και περισσότερο συνειδητοποιούμε ότι, παρόλο που όλοι προσπαθούν να προσανατολίσουν την προσοχή των πολιτών στο τεράστιο οικονομικό μας πρόβλημα, κάτι συμβαίνει, πίσω από όλα αυτά, που κάποιοι γνωρίζουν και σιωπούν, αλλά οι πολίτες αγνοούν ή δεν ενθυμούνται

Άσχετα με το αν συμφωνούμε η όχι, είναι πλέον φανερό ότι οι Ελληνικές Κυβερνήσεις δεν αντιπαλεύουν μόνο τα φριχτά οικονομικά μας δεδομένα, αλλά και κάποιους διεθνείς σχεδιασμούς οι οποίοι απλά χρησιμοποιούν ως μέσον πίεσης την οικονομική δυσπραγία μας, την οποία έντεχνα και σκόπιμα δημιούργησαν με πολλούς τρόπους τις τελευταίες δεκαετίες.

Αυτό βέβαια που δεν πρέπει να αγνοούμε είναι ότι:

1. Tα ισχυρά κράτη έχουν πάντα ένα μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για την επίτευξη των μεγαλοϊδεατικών στόχων τους. Τους σχεδιασμούς αυτούς, ενίοτε, τους ονομάζουμε συνομωσιολογίες, όπως πχ τη συμφωνία της «Γιάλτας» με βάση την οποία, όπως μάθαμε μετά δεκαετίες, η ΗΠΑ, η Σοβιετική Ένωση και η Αγγλία μοίρασαν σε σφαίρες επιρροής τον κόσμο των οικονομικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων τους.
2. H πραγμάτωση αυτών των στόχων γίνεται συνήθως σε βάρος κάποιων λαών ευνοώντας κάποιους άλλους, ανάλογα των τοπικών συμφερόντων των σχεδιαστών
3. Οι σχεδιασμοί αυτοί αποτελούν το περιεχόμενο μιας μυστικής απόρρητης διπλωματίας η οποία απαγορεύει στις Εθνικές Κυβερνήσεις να αναφέρονται δημοσίως σ’ αυτούς,, αν δεν θέλουν τα Έθνη τους να υποστούν δραματικές συνέπειες..

Για να γίνουμε όσο το δυνατόν κατανοητοί παραθέτουμε το τι έγραψε ο Γ. Καψής στο βιβλίο του «Στρατηγέ μου ιδού η φρεγάτα σας»

«…Το 1950 0 Άγγλος πρεσβευτής Πάλερετ προειδοποίησε την Ελληνική κυβέρνηση (παρασκηνιακά) ότι αν υποστήριζε τις διεκδικήσεις των Κυπρίων θα αντιμετώπιζε τη δημιουργία Μακεδονικού προβλήματος». Η στήριξη των Κυπρίων συνεχίστηκε και το «Μακεδονικό πρόβλημα», δημιουργήθηκε.

4. Όταν υπάρχουν μυστικές ή φανερές συμφωνίες μεταξύ των υπερδυνάμεων, τελικά τηρούνται στο ακέραιο, βέβαια μέσα στο πλαίσιο μικροπαραβιάσεων, μικρής χρονικής και τοπικής εμβέλειας. Μην ξεχνάμε την μη ουσιαστική πρακτική παρέμβαση της «αδελφής» Μόσχας στο πρόβλημα διάλυσης της «αδελφής» Γιουγκοσλαβίας, και την μη παρέμβασή της κατά τη διάρκεια της Τουρκικής εισβολής στην «αδελφή» Κύπρο πατρίδα του θερμού φίλου τους εθνάρχη Μακαρίου.

Σημαντικό είναι να θυμηθούμε τα γεγονότα του Ελληνικού εμφυλίου πολέμου. Αν και η Μόσχα είχε παραχωρήσει την Ελλάδα στη Αγγλική σφαίρα επιρροής με την συμφωνία της Γιάλτας, υποκίνησε έναν εμφύλιο προκειμένου να υποβοηθήσει την εφαρμογή της συμφωνίας της Γιάλτας στα Βαλκάνια, χωρίς την ενοχλητική παρουσία της συμμάχου Ελλάδας. Μόλις ορίστηκαν τα νέα συμφωνηθέντα στη Γιάλτα σύνορα, τα σύνορα της τότε Γιουγκοσλαβίας έκλεισαν οδηγώντας το Λαϊκό στρατό σε αφανισμό.

Με βάση όλα τα προηγούμενα και μόνο από την προσεκτική ανάγνωση του ημερήσιου και  περιοδικού τύπου, οι μελετητές της Πολιτικής Ιστορίας, γνωρίζουν ότι η βάση των οποιονδήποτε σημερινών κοινωνικοπολιτικών Ευρωπαϊκών προβλημάτων (και όχι μόνο…) ανάγονται σε μια νέα συμφωνία την οποία συνήψαν στις 2-3 Δεκεμβρίου 1989 οι, Τζ. Μπους ο πρεσβύτερος εκ μέρους των ΗΠΑ και Μ.  Γκορμπατσόφ  εκ μέρους της τότε Σοβιετική Ένωση στο κρουαζιερόπλοιο «Μαξίμ Γκόρκι» ανοικτά της Μάλτας.

Ο παράξενος κόσμος του Sir William Crookes

του Μάκη Ανδρονόπουλου  – 

Στο αποκαλυπτικό βιβλίο του «Ο παράξενος Κόσμος του Sir William Crookes«*, απότιση φόρου τιμής στον επιφανή Βρετανό επιστήμονα και εφευρέτη, πολέμιο του μυστικισμού, Sir William Crookes (1832-1919), ο αστροφυσικός Μάνος Δανέζης παρουσιάζει τα επιστημονικά άρθρα και την αλληλογραφία του Crookes που αναφέρονται στα πειράματα που έκανε για τη μελέτη μιας σειράς «παραφυσικών φαινομένων».

Τα πορίσματα των πειραμάτων που έγιναν με αυστηρές επιστημονικές προϋποθέσεις παρατήρησης και καταγραφής των γεγονότων και με την παρουσία αδιαμφισβήτητου κύρους επιστημόνων και προσωπικοτήτων, όχι μόνο καταλύουν τη θεωρία του πνευματισμού, αλλά διευρύνουν δραστικά τα γνωσιακά εργαλεία του ανθρώπου.

Ο Crookes κατέγραψε πληθώρα παραφυσικών φαινόμενα, ακόμη και την αιώρηση του ανθρώπινου σώματος, με την βοήθεια ενός διάσημου διάμεσου της εποχής του κ. Home, αλλά και άλλων και ερμήνευσε τα φαινόμενα αυτά με μια σειρά θεωρίες, καταλήγοντας στον προσδιορισμό μιας υπαρκτής ανθρώπινης ιδιότητας, της Ψυχικής Δύναμης, η οποία «πηγάζει από την Ψυχή ή τον Νου του ανθρώπου».

ΜΑΝΟΣ ΔΑΝΕΖΗΣ * Ο ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ * ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΑΙΤΙΟΝ 15.07.2015

Διάλεξη του επίκουρου καθηγητή αστροφυσικής Μάνου Δανέζη στον πολυχώρο "Αίτιον" στις 15.07.2015 με θέμα "Ο ανορθολογισμός του δυτικού πολιτισμού". Ακολουθεί συζήτηση με το κοινό.

Ο Ανθρώπινος Βιοϋπολογιστής και το νόημα της Παιδείας

Το “υλικο μέρος του ανθρώπου” δεν αποτελεί παρά έναν Βιοϋπολογιστή.

Όμως, όσο καλό και αν είναι το μηχάνημα, όσο και αν έχουμε γεμίσει το σκληρό του δίσκο με άπειρες πληροφορίες, ο υπολογιστής είναι άχρηστος αν δεν είναι εφοδιασμένος με το κατάλληλο «Λογισμικό», το «πρόγραμμα» όπως λέμε, που του δίνει την δυνατότητα να συνδυάζει  σωστά το σύνολο των πληροφοριών που κατέχουμε, να εκμεταλλεύεται όλες τις δυνατότητες του μηχανήματος, και να οδηγείται το υπολογιστικό σύστημα σε λογικά και χρήσιμα για την κοινωνία συμπεράσματα.

Για το λόγο αυτό πρέπει να διατηρούμε και να αυξάνουμε τις δυνατότητες του σώματος και του εγκεφάλου μας (μηχάνημα), να μαζεύουμε γνώσεις (εκπαίδευση) και να αυξάνουμε συνέχεια το «Λογισμικό» μας (Παιδεία)»

Όσο αφορά τη «μηχανή – Σώμα» και τις «Γνώσεις – Εκπαίδευση» κάτι γίνεται…..

Με το «Λογισμικό» του Βιοϋπολογιστή μας, την «Παιδεία» τι θα γίνει; Θα ασχοληθούν κάποτε μαζί της τα Σχολεία μας, όλων των βαθμίδων…;

Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang): Ένα γεγονός πολύ μεταγενέστερο της αρχής του Σύμπαντος

Μάνος Δανέζης: Γιατί το Δυτικό Σχολείο διδάσκει ότι η (υλική) αρχή του Σύμπαντος είναι η Μεγάλη Έκρηξη; Έχουμε ήδη αποδείξεις για το αντίθετο. Γιατί το ίδιο Σχολείο διδάσκει μόνον Ευκλείδεια Γεωμετρία και μάλιστα, όλο και λιγότερο; Ποια είναι η διαφορά μεταξύ πραγματικού και αισθητού Σύμπαντος; Μπορεί η ανθρώπινη επιστήμη να υπολογίσει -ως ένα σημείο- το μη αισθητό;

Η συντριβή της έννοιας της ύλης εισάγει την ανθρωπότητα στην νέα εποχή (Μ. Δανέζης)

Ο ανθρώπινος βιοϋπολογιστής ως εργαλείο μετασχηματισμού της άυλης πραγματικότητας σε ύλη και ενέργεια

Ο άνθρωπος φαίνεται ως ύλη, δεν είναι όμως· το ίδιο και όλος ο κόσμος όπως τον αντιλαμβάνονται οι (ατελείς) ανθρώπινες αισθήσεις. Ο χρόνος και ο χώρος είναι επίσης κατασκευές του ανθρώπινου μυαλού. Η φυσική πραγματικότητα περνώντας μέσα από την ανθρώπινη βιολογία (αίσθηση, αντίληψη) μετατρέπεται σε ύλη και ενέργεια. Η βιολογία αυτή είναι ο ανθρώπινος βιοϋπολογιστής και η αντίληψη της φυσικής πραγματικότητας είναι το matrix, δηλαδή η ψευδαίσθησή της. Τι διδάσκεται απ’ όλα αυτά στα σχολεία;

Ο αστροφυσικός Μάνος Δανέζης απαντά στον Γιώργο Σαχίνη (ΚΡΗΤΗ TV, Μάιος 2017).