Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Παγιώθηκε πλέον η επιλογή του ΥΠΑΙΘΑ,
ασχέτως υπουργών, να διεξάγει τις εκλογές για τους αιρετούς με ηλεκτρονικό
τρόπο για τρίτη φορά παρά την τεράστια αποχή των εκπαιδευτικών στις δύο πρώτες.
Είναι φανερό πλέον ότι το ΥΠΑΙΘΑ ούτε σέβεται τον θεσμό των
αιρετών ούτε και τους/τις εκπαιδευτικούς που έχουν αντιδράσει με αυτόν τον ηχηρό τρόπο. Έτσι σαν
να μη συνέβη τίποτα και χωρίς να έχει αλλάξει κάτι από το πλαίσιο διεξαγωγής
τους η διαδικασία των ηλ. εκλογών έχει
πολλά κενά ως προς την αληθινή εκπροσώπηση των ψηφισάντων. Και μόνον το γεγονός ότι ένας μπορεί να μαζέψει
κωδικούς από πολλά πρόσωπα και να ψηφίσει αυτός αντί γι’ αυτούς, αυτόματα
απονομιμοποιεί όλη αυτή τη διαδικασία. Αυτό και μόνον δηλαδή η νοθευμένη «ψηφοφορία» δεν αποτελεί
αντιδημοκρατική εκτροπή; Στη σχετική εγκύκλιο υπάρχει αυστηρή σύσταση στις εφορευτικές
επιτροπές ότι για λόγους προστασίας προσωπικών δεδομένων δεν επιτρέπεται να
κοινοποιηθούν τα ονόματα των ψηφοφόρων. Άλλο ένα στοιχείο που δείχνει τελικά
ότι δεν υπάρχει έλεγχος ποιός/ά ψηφίζει αφού στις δια ζώσης εκλογές οι
ψηφοφόροι αυτοπρόσωπα προσέρχονται ενώπιον όλων των παρευρισκομένων στον χώρο
της ψηφοφορίας. Το
χειρότερο είναι όμως ότι η τυχόν συμμετοχή μας σε αυτού του είδους τις εκλογές δικαιώνει
την εμμονή και την αλαζονεία που επέδειξε το ΥΠΑΙΘΑ πριν τέσσερα χρόνια μη
αποδεχόμενο το λάθος του αλλά εκφραζόμενο διθυραμβικά για την επιλογή του
εκείνη και συνεχίζοντας την ίδια τακτική. Γίνεται ακόμη φανερό πλέον ότι
κεντρική επιλογή του ΥΠΑΙΘΑ είναι η υποβάθμιση έως της πλήρους εξαφάνισης του
θεσμού του αιρετού γι’ αυτό και η συμμετοχή σε αυτές τις διαδικασίες που
γίνονται κάτω από αυτές τις συνθήκες συμβάλλει στο σχέδιο εκφυλισμού που αυτό
έχει επιλέξει για τον θεσμό.
Όμως εδώ και χρόνια βήμα-βήμα μέχρι και
σήμερα, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η γενικότερη
προσπάθεια των κυβερνώντων για συνεχή υποβάθμιση του δημόσιου χώρου έναντι της ιδιώτευσης
και του ατομικισμού. Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η συνολική επίθεση στο
συνδικαλιστικό κίνημα κορυφαίο δείγμα της οποίας είδαμε με την πρόκληση από τον
ίδιο τον Υπουργό(!) της πρωτοφανούς απαγόρευσης από το δικαστήριο της
κηρυγμένης απεργίας της 23ης Οκτωβρίου από τη ΔΟΕ, απόφαση που
βασίστηκε στο αντισυνδικαλιστικό-αντιεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη που εδώ και
λίγα χρόνια έχει ψηφιστεί και ισχύει ως νόμος. Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται
επίσης με την κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική του ΥΠΑΙΘΑ: α) ο ριζικός
μετασχηματισμός του αξιακού, παραδοσιακού και ιδεολογικού προσανατολισμού του
δημόσιου σχολείου στο «σύγχρονο» νεοφιλελεύθερο Σχολείο της αγοράς, β) η
αμφισβήτηση του δημόσιου σχολείου ως αναφαίρετο κοινωνικό δικαίωμα των πολιτών,
γ) η είσοδος του ψηφιακού κόσμου και της Τεχνικής η οποία επιβάλλει μια νέα
αξιολογική κατεύθυνση στη διαμόρφωση του ανθρώπου και μεταβάλλει το πνευματικό
περιεχόμενό του. Το Σχολείο που επιδιώκουν είναι το σχολείο του αποδυναμωμένου Συλλόγου
Διδασκόντων, των πειθήνιων και υπάκουων εκπαιδευτικών στον έχοντα υπερεξουσίες
Διευθυντή manager που όχι μόνον θα διοικεί κατά το
δοκούν τη σχολική μονάδα αλλά θα φροντίζει και για την επιχορήγηση λειτουργίας
της και από ιδιωτικούς φορείς. Ως πολιορκητικός κριός κάμψης κάθε αντίστασης
από τον εκπαιδευτικό κόσμο χρησιμοποιείται το αγγλοσαξονικό μοντέλο της
λεγόμενης αξιολόγησης που βλέπουμε κάθε μέρα τί κωμικοτραγικές καταστάσεις
δημιουργούνται στα σχολεία στην προσπάθεια εφαρμογής της. Οι νεοδιόριστοι/ες
εκπαιδευτικοί (η αιχμή του δόρατος) προκειμένου να μονιμοποιηθούν, άλλοι/ες δέχονται την αξιολόγησή τους με
συνοπτικές διαδικασίες και άλλοι/ες αντιστέκονται λαμβάνοντας μέρος στην απεργία – αποχή με τους βασιλικότερους του
βασιλέως Δ/ντές Εκπαίδευσης να ξεκινούν διώξεις και ΕΔΕ(!). Γίνεται φανερό ότι ο επιθεωρητισμός έρχεται
και πάλι στα σχολεία μετά από 45 χρόνια… Αντί να επικρατεί ένα παιδαγωγικό
κλίμα χαράς, δημοκρατίας, συλλογικότητας, το
σχολείο μαραίνεται από τον ασφυκτικό κλοιό ενός αυταρχικού τεχνοκρατισμού ψηφιακής
πλέον γραφειοκρατίας, διαφόρων επιτηρητών, συμβούλων, συντονιστών, μεντόρων,
διευθυντών, διεκπεραιωτών κρατικών εντολών χωρίς
το κοινοτικό πνεύμα που απαιτεί μία σχολική κοινότητα. Μοναδική έγνοια της
κρατικής γραφειοκρατίας η εφαρμογή των οδηγιών – εντολών του ΟΟΣΑ και της
Κομισιόν. Έτσι το σχολείο καταθλιπτικό
και αποτυχημένο, “γκρίζο”, περιορίζει και υποβιβάζει τον
εκπαιδευτικό από παιδαγωγό σε προσαρμοσμένο, πειθήνιο διεκπεραιωτή κρατικών
εντολών, στην καλύτερη εκδοχή εμψυχωτή αλλά όχι Δάσκαλο.
Εμείς, στη Χριστιανική Εναλλακτική
Κίνηση, πιστεύουμε ότι η Παιδεία σκοπό έχει να αναδείξει τον δίκαιο
και ελεύθερο άνθρωπο, που γίνεται ικανός
να μετέχει στο σώμα των πολιτών. Γι’ αυτό προσανατολίζεται σ’ ένα σχέδιο ζωής,
βασισμένο στην ολόπλευρη καλλιέργεια του ανθρώπινου προσώπου, καθώς και την
ιδιαίτερη σχέση σε κλίμα αγάπης και ελευθερίας παιδαγωγού και παιδαγωγούμενου.
Η προσέγγισή μας αυτή αντλεί παραδείγματα από την ορθόδοξη χριστιανική
αντίληψη για την Παιδεία, την Οικονομία
και ό, τι αφορά στο ανθρώπινο πρόσωπο. Ό, τι αυτονομείται και δεν υπηρετεί
τον άνθρωπο τελικά τον καταδυναστεύει και λειτουργεί εναντίον του. Έτσι, η Οικονομία
που είναι η διαχείριση με αυτάρκεια και δικαιοσύνη των πλουτοπαραγωγικών
αγαθών μιας χώρας για όλους τους πολίτες της, μετατρέπεται σε απρόσωπες
αγορές του χρήματος, που οδηγούν σε κρίση ολόκληρους λαούς, για να ευδοκιμήσουν
οι τράπεζες και το κεφαλαιοκρατικό Σύστημα. Η Παιδεία αντί να λειτουργεί
ως δρόμος για σχέση, προσωπική άσκηση, κοινός αγώνας και πάλη του ανθρώπου
ενάντια σε κάθε αδικία και κακό, από όπου κι αν προέρχεται προσωπικό ή
κοινωνικό, μετατρέπεται σε άχρωμο υπηρέτη του απρόσωπου συστήματος της καταναλωτικής
κοινωνίας, του εύκολου πλουτισμού, της ισοπέδωσης των αξιών και της νεοταξικής
παγκοσμιοποίησης.
Tο
συνδικαλιστικό κίνημα πάντα πετύχαινε νίκες με τη συμμετοχή στις γενικές συνελεύσεις καθώς και στις απεργίες
που με αυτόν τον τρόπο εκφραζόταν η βούληση των εκπαιδευτικών. Επίσης με την απουσία και την αποχή όταν το ΥΠΑΙΘΑ
επέβαλε νόμους που ακύρωναν είτε την παιδαγωγική είτε τη δημοκρατική
συνδικαλιστική πράξη στο Σχολείο! Απαντούμε
λοιπόν μαζικά στο ΥΠΑΙΘΑ ΑΠΕΧΟΝΤΑΣ
ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ από την αδιαφανή
διαδικασία των ηλεκτρονικών εκλογών! Το ΥΠΑΙΘΑ
έχει στόχο: Να μην έχουμε Αιρετούς
δημοκρατικά εκλεγμένους δια ζώσης αλλά ηλεκτρονικά ελεγχόμενους και εκλεγμένους
από τον μέγα διαχειριστή του συστήματος ΖΕΥΣ και τις κατά τόπους δοτές
εφορευτικές επιτροπές στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης! Εμείς οι εκπαιδευτικοί τί
κάνουμε;
Εφόσον βλέπουμε ότι παγιώνεται η κατάσταση με τις ηλ. εκλογές από πλευράς ΥΠΑΙΘΑ εκτιμούμε ότι πρέπει οι ομοσπονδίες ΔΟΕ και ΟΛΜΕ σε συνεργασία με όλες τις συνδικαλιστικές παρατάξεις να εκπονήσουν εναλλακτικό σχέδιο εκλογής αιρετών χωρίς συμμετοχή στις διαδικασίες του Υπουργείου με εκλογές τις οποίες να αναλάβουν οι τοπικοί σύλλογοι εκπαιδευτικών ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ.