Φταίει ο Κασσελάκης για την κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Το ερώτημα είναι πώς ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση και αν έχει την παραμικρή ελπίδα να επαναλάβει το “θαύμα”, με τον Τσίπρα, τον Κασσελάκη ή κάποιον άλλο. Πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, επειδή μετά την πτώση της ΕΣΣΔ ο “κομμουνιστικός κίνδυνος” κατάρρευσε ως πιθανό μέλλον της Ευρώπης. Το διεθνές πολιτικό πλαίσιο που υπερκαθορίζει τις τοπικές εξελίξεις, ήταν ευνοϊκό. Δεύτερον, η ηγεσία Κύρκου στο ΚΚΕ Εσωτερικού ήταν επιπρόσθετο ευνοϊκό δεδομένο.


Ο κύκλος έκλεισε όταν διαδέχθηκε τον Αλαβάνο ο Τσίπρας, ένας νέος που μύριζε ακριβή κολόνια και όχι μπαρούτι. Και όπου, όπως μου είπε ο ίδιος ο Κύρκος (είχαμε κάποια οικογενειακή σχέση) «αυτό το παιδί τρέχει μόνο όταν υπάρχει τηλεόραση», καίριος χαρακτηρισμός για το ένστικτο (αυτο)προβολής του τότε μελλοντικού αρχηγού. Ο κόσμος ένιωθε ότι κινδύνευε από την ασυδοσία και αλαζονεία των αστικών κομμάτων (όπως τώρα) και όχι από το ΚΚΕ Εσωτερικού ή τον ΣΥΡΙΖΑ.


Ο ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Τσίπρα έκανε σαφές, με τις Πρέσπες, ότι δεν ήταν απλώς ανώδυνος, αλλά μπορούσε να εξυπηρετήσει το καθεστώς, αναλαμβάνοντας ρίσκα που τα αστικά κόμματα διστάζουν να αναλάβουν. Οι Πρέσπες “πλαισιώθηκαν” από την καταστροφή με την πυρκαγιά στο Μάτι, τις δεκάδες θύματα και την ακόλουθη αποποίηση ευθυνών. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε με την κωλοτούμπα στο Δημοψήφισμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Τσίπρα δεν έπεσε επειδή συγκρούστηκε με τις κατεστημένες και διεφθαρμένες αστικές δυνάμεις, αλλά επειδή αποδείχθηκε ίδιος με αυτές και χειρότερος. Σήμερα έχουν προστεθεί νότες κωμικοτραγικές και σήψης.

Εκλογές: Η ιδεολογία έχει πέσει για ύπνο…

"...Μήπως να μείνουμε σε χαμηλού είδους ερμηνείες; Προχθές, μόλις, ο κόσμος εξέλεξε για κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ. Διάλεξε έναν πολιτικό που δεν θύμιζε σε τίποτα “παλαιοκομμουνιστή”. Ο κόσμος ψήφισε μεν “αριστερά”, αλλά κάποιον καινούργιο και αδοκίμαστο, με παράδοση (παραταξιακή) εντιμότητας.

 Τα διέψευσε όλα παταγωδώς. Τώρα ο κόσμος ξαναδοκιμάζει από την άλλη πλευρά, αλλά με μερικά παρόμοια χαρακτηριστικά: του αδοκίμαστου (ως ηγέτη) προσώπου που δεν βαρύνεται, προσωπικά, από τις αμαρτίες (και δεν είναι λίγες) του χώρου του

Όλη η ανάρτηση ΕΔΩ...Εκλογές: Η ιδεολογία έχει πέσει για ύπνο…

Όταν σβήσουν οι εκλογικοί προβολείς μας περιμένουν “Πρέσπες του Αιγαίου”…

Όταν σβήσουν οι εκλογικοί προβολείς μας περιμένουν “Πρέσπες του Αιγαίου”…: Το χειρότερο σενάριο όταν σβήσουν οι εκλογικοί προβολείς δεν είναι να μείνουμε με κουτσό κομματικό Σύστημα αλλά να έχουμε κουτσή χώρα

Τι μας περιμένει μετά τις εκλογές στο Αιγαίο

Του Αποστολόπουλου

Οι προσεχείς εκλογές θα είναι γέφυρα για κάτι διαφορετικό από τα σημερινά. Κάποιος παλιά έλεγε “θα αλλάξουν όλα για να μείνουν τα ίδια”. Μόνο που τώρα θα αλλάξουν για για τα καλά, δεν θα μείνουν ίδια. Θα πάνε προς το χειρότερο. Ο κόσμος το διαισθάνεται και εμμένει στα γνωστά ελπίζοντας ότι η ακινησία είναι καταφύγιο. Και ο Μητσοτάκης ελπίζει σ’ αυτό (στην ακινησία, τη συσπείρωση περί την κυβέρνηση) για να παραμείνει πρωθυπουργός. Μπορεί και να το πετύχει τουλάχιστον προσωρινά. Καθώς, όμως, αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι να πει το παραμικρό για το άμεσο μέλλον το δικό μας και της χώρας, προδιαγράφεται άτσαλο και το δικό του μέλλον. Μαζί και το δικό μας, με ή χωρίς αυτοδυναμία.

Η πορεία προς τη λήθη είναι η μοιραία (αλλά και πιο ανώδυνη) κατάληξη πολλών από τους εφήμερους “ήρωες” και σωτήρες της πολιτικής μας ζωής. Όσο “η λήθη είναι λύση” για τους ιθύνοντες, αποδεκτή από τον κόσμο, μας περιμένουν τα λασπόλουτρα ως ιαματική μέθοδος αυταπατών.

Τη Δύση δεν τη σκιάζει φοβέρα, αλλά η Ρωσία λίγο καιρό ξαποσταίνει…

Αποστολόπουλος Απόστολος

Όταν ο Πούτιν απειλεί με προσφυγή σε πυρηνικά όπλα υπονοείται ότι η δουλειά κάπου έχει στραβώσει και ρίχνει στο τραπέζι τα βαριά χαρτιά για να σώσει την παρτίδα. Αλλά να μην εκπλαγεί κανείς αν μαθευτεί ότι η αστραπιαία ουκρανική επίθεση σχεδιάστηκε σε κατάλληλη χρονική στιγμή από τη Δύση, για την ακρίβεια από τα επιτελεία της Ουάσιγκτον για να κάνει μια ένεση θάρρους και αισιοδοξίας στους ανήσυχους Ευρωπαίους ενόψει σκληρού χειμώνα. Με το υπονοούμενο επιμύθιο: παιδιά υπομονή, η νίκη έρχεται, στο μεταξύ βάλτε κανένα πουλόβερ και σκάστε!

Οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, μάστορες στην προπαγάνδα, φιλοτεχνούν το προφίλ μιας καταρρέουσας Ρωσίας και ενός ετοιμόρροπου Πούτιν. Αλλά, δυστυχώς ή ευτυχώς, οι μυστικές υπηρεσίες δεν κερδίζουν τους πολέμους. Χρειάζεται στρατός και λαός σε έξαρση. Οι Ρώσοι κάνουν γκάφες και οι Δυτικοί κατασκευάζουν σενάρια που μοιάζουν με πύργους στην άμμο. Ωστόσο η ρωσική αεροπορία απουσιάζει λες και αφήνει ελεύθερο το πεδίο για τελική ανακατανομή εδαφών, ώστε όλοι να σώσουν την τιμή τους εν μέσω κραυγών αδιαλλαξίας και σιωπηλών συμβιβασμών.

Οι συσχετισμοί Δύσης-Ανατολής στη ρίζα τους είναι απλοί: Η Δύση, πρωτίστως οι ΗΠΑ, μπορούν και δεν διστάζουν να επιβάλλουν κυρώσεις. Οι αντίπαλοι δεν μπορούν να ανταποδώσουν τα ίσα. Αλλιώς θα το έκαναν. Οι ΗΠΑ έβαλαν τους Ευρωπαίους να επιβάλλουν κυρώσεις στη Ρωσία που τους κοστίζουν “ο κούκος αηδόνι”. Αυτά το καλοκαίρι. Αλλά το διαγώνισμα θα κριθεί το χειμώνα. Οι Βρυξέλλες μπορούν άραγε να προσφέρουν τους Ευρωπαίους σαν “κατεψυγμένο κρέας για τον Ζελένσκι”; “Το χιόνι που τ΄ αρνάκια παγώνει” έρχεται. Θα τα ξαναπούμε, τουρτουρίζοντας…

Θερμό επεισόδιο ή πόλεμος;

Όλη η ανάρτηση:Τη Δύση δεν τη σκιάζει φοβέρα, αλλά η Ρωσία λίγο καιρό ξαποσταίνει…

“Δηλητηριασμένο μήλο” οι υποκλοπές

Από Απόστολος Αποστολόπουλος 

"... Ο κ. Τσίπρας φωνάζει για το “έγκλημα” ως οφείλει, αλλά κρατιέται κιόλας διαβλέποντας ότι το “δώρο” κατά Μητσοτάκη είναι δηλητηριασμένο “πακέτο για δυο”.

Ο Μητσοτάκης, λοιπόν, δεν θα πέσει (αν πέσει) λόγω υποκλοπών, νόμιμων άλλωστε, αλλά επειδή κάποιοι θέλουν να γίνουν “χαλίφης στη θέση του χαλίφη”. Ως τώρα το παλεύουν χωρίς σπουδαία αποτελέσματα, κρίνοντας από τις δημοσκοπήσεις. Γιατί θέλουν να τον ρίξουν; Ο στόχος να φύγουν και οι δυο αρχηγοί φανερώνει πρόθεση αλλαγής του πολιτικού σκηνικού. Να αλλάξουν “όλα” για να μείνουν ίδια αλλά με άλλους καπετάνιους-της κακιάς ώρας, λέω. Και με ορατή τη μετριότητα-ανικανότητα των διαδόχων να προκύψει αστάθεια και αναμπουμπούλα, κλίμα ευνοϊκό για κάθε χοντρό λύκο, χορτάτο αλλά διψασμένο για Εξουσία...:

Διάβασε την ανάρτηση:

“Δηλητηριασμένο μήλο” οι υποκλοπές: Μάλλον βιαστικά και απρόσεκτα αντιδρούν οι ενδιαφερόμενοι, άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενοι, στην υπόθεση των υπο

Φιρί-φιρί το πάνε οι ΗΠΑ να διαλύσουν την ΕΕ

Φιρί-φιρί το πάνε οι ΗΠΑ να διαλύσουν την ΕΕ: Φιρί-φιρί το πάνε οι ΗΠΑ να διαλύσουν την ΕΕ, καθώς οι κυρώσεις θα γυρίσουν μπούμερανγκ τον χειμώνα. Κάτι ξέρει ο Κίσιγκερ...

Απόστολος Αποστολόπουλος: Ο πόλεμος στην Ουκρανία αλλάζει τον κόσμο

Αν ο ουκρανικός πόλεμος και οι πιέσεις στη Μόσχα καταλήξουν, όπως διαφαίνεται, να σπρώξουν τη Ρωσία σε σφιχτό εναγκαλισμό με την Κίνα και στη συγκρότηση μετώπου αυτών των δυο με την Ινδία τότε το κατόρθωμα της Δύσης θα είναι μοναδικό: Θα βγάλει τα μάτια της με τα ίδια της τα χέρια. Ποιος θα μπορεί να ισχυριστεί ότι τα περίπου 700-800 εκατομμύρια του Δυτικού Κόσμου «απομόνωσαν» τα σχεδόν 4 δισεκατομμύρια ανθρώπων από τη Μόσχα ως το Πεκίνο, το Δελχί και τις άλλες ασιατικές πρωτεύουσες! Η Δύση, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, κάνει το λάθος να φοβίσει ταυτόχρονα όλους τους άλλους, από τις παλαιές αποικίες ως τους αφυπνισμένους γίγαντες, Κινέζους και Ινδούς.

Σε ένα πρώτο, περιορισμένο, απολογισμό ο πόλεμος στην Ουκρανία βρίσκει την Ευρώπη ενιαία, απέναντι στο δίδυμο Ρωσία- Κίνα και πλήρως υποταγμένη στις ΗΠΑ. Το «νέο» στοιχείο είναι ότι, σε ένα σημείο, η Ιστορία επαναλαμβάνεται: Η Γερμανία ήταν προ του Β΄ Πολέμου μήλον της έριδος μεταξύ Ρωσίας και Αγγλογάλων. Έτσι είναι και τώρα. Σήμερα το Βερολίνο, δέσμιο της ήττας του στον πόλεμο, τάχθηκε με τη Δύση αλλά οι ΗΠΑ πλήρωσαν ως τίμημα, τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας. Στο μέλλον θα φανεί πόσο βαρύ ήταν το τίμημα.

Αλήθεια είναι ότι και οι άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες σε συγχορδία παίζουν στις σκανδαλώδεις «πενήντα αποχρώσεις του γκρι» ακολουθώντας την Ουάσιγκτον. Η αυτονομία της Ε.Ε. είναι, πλέον, κουρέλι που σέρνεται άδοξα στις ρούγες των Βρυξελλών. Με την εξαίρεση του Ούγγρου Ούρμπαν που δήλωσε με απλή μπακαλίστικη λογική: Δεν θα πω στον κόσμο να βάλει πουλόβερ όταν, για να ζεσταθούμε, μπορούμε να έχουμε φτηνό αέριο – από τη Ρωσία. Οι Βρυξέλλες που τον κατηγορούσαν για απειθαρχία, πασπαλισμένη με φασισμό, δεν βγάζουν άχνα. Ποιος άλλος στην Ε.Ε. παίρνει πάνω από το 50% στις εκλογές;

Ακμή και παρακμή της Ευρώπης

H ουκρανική κρίση, ο χρήσιμος ηλίθιος και ο χρήσιμος εχθρός

 

 Αποστολόπουλος Απόστολος

Η Ευρώπη είναι το πρώτο αλλά όχι το μόνο θύμα της “Ουκρανικής κρίσης” πριν καν πέσει έστω μια τουφεκιά. Οι Αμερικάνοι, θεωρώντας δεδομένη τη νίκη επί του Χίτλερ, σχεδίαζαν από το 1942 μια “Ενωμένη Ευρώπη” υποχείριό τους, ως προϋπόθεση νικηφόρας αναμέτρησης με τη Ρωσία –τότε ΕΣΣΔ– αντιδρούσε μόνο ο Ντε Γκωλ. Έκτοτε οι ΗΠΑ θεωρούν την ΕΕ προτεκτοράτο τους  –Μπρζεζίνσκι. Το ευρωπαϊκό “στάτους” έχει μάλλον χειροτερέψει, από προτεκτοράτο έχει πέσει στην κατηγορία fuck the Europe, Νούλαντ, υφυπουργός Εξωτερικών.

Το προφανές είναι ότι αέριο και πετρέλαιο, οι τιμές τους, έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Οι Γερμανοί εμπόδισαν, με όπλο τη γραφειοκρατία, την άμεση μεταφορά του φθηνού ρωσικού αερίου στην Ευρώπη. Οι ευρωπαίοι ηγέτες προτιμούν να εκτιναχθούν οι τιμές των προϊόντων και να πληρώσουν πανάκριβα οι πολίτες πετρέλαιο και αέριο για να ζεσταθούν παρά να αντισταθούν στις ΗΠΑ.

Το αφανές είναι ότι η Ευρώπη στο σύνολό της επιβεβαιώνει πανηγυρικά την υποδούλωσή της στις ΗΠΑ. Οι έτσι κι αλλιώς αδύναμες φωνούλες, στο Παρίσι ή στο Βερολίνο, για ανεξαρτησία της Ευρώπης έχουν σιγήσει.  Οι Ρώσοι, η ενέργεια, η Ουκρανία, όλο το πακέτο, μοιάζει με τις γνωστές κούκλες, τις μπάμπουσκες, που η μία κρύβει μια επόμενη. Αφού χύθηκε πολύ μελάνι για το αέριο και τους αγωγούς έχουμε φτάσει τώρα στην Ουκρανία. Στο βάθος-βάθος επαναλαμβάνεται ένα γεωπολιτικό παιχνίδι που συμπληρώνει όπου να ‘ναι δυο αιώνες.

Η Ουκρανία, ειδικά η Κριμαία, είναι πεδίο πολέμου τουλάχιστον από το 1850. Και πάντα με ένα στόχο, τότε και τώρα: να αποτραπεί η κάθοδος της Ρωσίας στις “θερμές θάλασσες”, στη Μεσόγειο. Μια χαρά είναι οι Ρώσοι στο βορρά. Αλλά αν κατηφορίσουν στη Μεσόγειο η στεριανή Ρωσία θα αμφισβητήσει έμπρακτα το μονοπώλιο κυριαρχίας των θαλάσσιων Δυτικών Δυνάμεων, ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία.

Η παράμετρος της Ελλάδας

Η συνέχεια εδώ:

H ουκρανική κρίση, ο χρήσιμος ηλίθιος και ο χρήσιμος εχθρός: 

Ο “μονόφθαλμος” Μητσοτάκης και ο “τυφλός” ΣΥΡΙΖΑ – Ο ρόλος του ΚΙΝΑΛ

Ο “μονόφθαλμος” Μητσοτάκης και ο “τυφλός” ΣΥΡΙΖΑ – Ο ρόλος του ΚΙΝΑΛ: Ο ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει εκλογών, παραμένει ανήμπορος αντίπαλος, χωλός. Με συνέπεια να κουτσαίνει όλο το σύστημα στη χ

Αν δεν έχεις και βούληση και στρατηγική, τα όπλα είναι πεταμένα λεφτά…

Αποστολόπουλος Απόστολος

06/03/2021

Views: 2,382

FacebookTwitterLinkedInEmailPrintViberShare

Ο πόλεμος δεν είναι πια υπόθεση των μικρών και αδύναμων χωρών. Δεν μπορούν να ξεκινήσουν (ούτε να ολοκληρώσουν) πόλεμο, χωρίς να έχουν προϋπολογίσει τις αντιδράσεις των μεγάλων δυνάμεων. Τελευταίο παράδειγμα (για όλους εμάς, όπως θα δούμε) είναι ο πόλεμος στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Το Αζερμπαϊτζάν νίκησε, επειδή η Ρωσία δεν στήριξε την Αρμενία, ενώ η Τουρκία βοήθησε αποφασιστικά τους Αζέρους με όπλα κι όχι μόνο.

O πρόεδρος και ο στρατός στην Αρμενία ζητούν να παραιτηθεί ο πρωθυπουργός Πασινιάν ως υπεύθυνος της ήττας. Ο Πασινιάν κάνει τον κουφό, επειδή η Ρωσία σφυρίζει αδιάφορα. Είναι εντελώς περιττό να θυμίσουμε ότι σε μας είναι άκρως διαδεδομένη η άποψη, μάλλον η ευχή που μας καθησυχάζει, ότι αν υπάρξει σύγκρουση με την Τουρκία θα κρατήσει, το πολύ, τρεις μέρες. Μετά οι Αμερικάνοι θα βάλουν τάξη. Κατά τις επιθυμίες τους. Να μας σώσουν; Να μας καταστρέψουν; Άγνωστες οι βουλές του Κυρίου.

Κάποιος με απλή λογική θα αναρωτιόταν: μα για έναν καυγά τριών ημερών θα ξοδέψουμε τόσα λεφτά “για τανκς και για κανόνια” αντί να τα κάνουμε “εργαλεία να δουλεύει η εργατιά;”. Με κάποια τέτοια λογική έγιναν, υποτίθεται, τα Ίμια, όταν ο κ. Σημίτης αναρωτήθηκε «μα θέλετε πόλεμο;». Αλλά αντί να δουλεύει η εργατιά, επί Σημίτη χρεοκόπησε το xρηματιστήριο. Τελικά ο ίδιος κοιμάται ήσυχος σπίτι και ο κόσμος έκλαιγε τα λεφτά του. Οι φίλοι και ομοϊδεάτες του διαχύθηκαν σε όλο το πολιτικό σκηνικό και η ιδεολογία του, ο εθνομηδενισμός, κυριάρχησε από τα δεξιά ως τα αριστερά.

Ζούμε σε μια αντίφαση, για να μην πω παράκρουση. Στις κορυφές βρίσκονται αυτοί που θέλουν και εργάζονται για τον άκριτο και εθνικά ζημιογόνο συμβιβασμό με την Τουρκία. Συχνά-πυκνά ο κόσμος αγριεύει, τους πανικοβάλει και φρενάρει (αλλά δεν αντιστρέφει) την πορεία και οι κορυφές υποχωρούν. Όπως έκανε η κυβέρνηση με τη δομή στον Έβρο, αλλά όχι ο ΣΥΡΙΖΑ με τις Πρέσπες. Η ρόδα γυρίζει, επιστρέφει και ξαναρχίζει, αλλά κάθε φορά κάτι χάνουμε.
Κανείς δεν μπορεί να διώξει τον Αρμένιο πρωθυπουργό, κανείς δεν ενοχλεί τον πρώην πρωθυπουργό Σημίτη.

Εθνομηδενισμός

Κανείς δεν ενοχλεί, αντιθέτως ανταμείβει τον κ. Τσίπρα που παρέδωσε γλώσσα και εθνικότητα στους Σκοπιανούς και προχωράει με το κεφάλι ψηλά, έχοντας στην τσέπη ένα +20% στις δημοσκοπήσεις. Η συγκεκριμένη Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας, ίσως, το “Όχι” μίασμα του Μεταξά, άφησε στους Βούλγαρους να το πουν στους Σκοπιανούς. Γιατί λοιπόν να τα βάλουμε με τον Μητσοτάκη αν αφήνει το “Τσεσμέ” να βραχεί στα νερά μας; Των φρονίμων τα παιδιά προτιμούν να επέμβουν οι Αμερικάνοι, πριν καν αρχίσουν φασαρίες με τους Τούρκους γιατί, σου λέει, τι θα γίνει αν “ξεχαστούν” και δεν έρθουν, όπως δεν πήγε ο Πούτιν να σώσει τους Αρμενίους;

Θύματα και ευκαιρίες στην αγορά εργασίας – Ποιες αλλαγές θα μείνουν και μετά την πανδημία

Εξ άλλου, σκέπτονται, αν οι Τούρκοι στείλουν πενήντα χιλιάδες γενναίους (είπε σεβαστός καθηγητής) να καταλάβουν το Καστελλόριζο, μπορεί οι Αμερικάνοι αντί να δώσουν σε μας άδεια αντίστασης να δώσουν άδεια κατάληψης και πάλι στην Τουρκία, όπως έκανε ο Κίσινγκερ. Μα, μας λένε ότι ο Μπάϊντεν, γνωστός και αγαπητός σαν “Μπαϊντενόπουλος” στους Ελληνοαμερικάνους, είναι φίλος μας και οι φίλοι δεν εγκαταλείπουν τους φίλους. Όποιος πιστεύει τέτοιες σαχλαμάρες είναι σάχλας ο ίδιος.

Η χρονιά άλλαξε, αλλά η Ελλάδα προτεκτοράτο και το 2021

Αποστολόπουλος Απόστολος

3 Ιανουαρίου 2021

2391

Δεν θα νυστάξουμε από πλήξη το νέο έτος, αλλά πραγματικές εκπλήξεις θα νιώσουν στη χώρα μας μόνο όσοι τρέφουν χρόνιες αυταπάτες. Ας πούμε, απλουστεύοντας, ότι και στο νέο έτος θα συνεχιστεί η ρουτίνα, που κλείνει πλέον δύο αιώνες, να φταίνε για όλα όποιοι κυβερνούν, αλλά να μένουν ακλόνητοι στα πράγματα, να είναι δακτυλοδεικτούμενοι διάφοροι μπαγάσηδες που καταχράστηκαν χρήματα του Δημοσίου, των φορολογούμενων ή των εξαπατημένων επενδυτών, αλλά να βρίσκουν τρόπο να ξεφύγουν και να κυκλοφορούν σαν κύριοι στα καφενεία της επικράτειας.

Τους σώζει, για να μην κρυβόμαστε, ότι "κόρακας του κόρακα μάτι δεν βγάζει". Τέλος πάντων πότε φταίνε οι ξένοι, πότε οι κομμουνιστές (όταν υπήρχαν), με δυο λόγια έφταιγε, φταίει και θα έχει το παντοτινό φταίξιμο η κατσίκα του γείτονα. Εμείς είμαστε ο γείτονας του γείτονα που φταίει ακόμα και χωρίς κατσίκα.

Στα παραπάνω κρύβεται το μυστικό της μιζέριας δυο αιώνων. Ξεκίνησε το 1821 ένας αγώνας ανεξαρτησίας, είχε ηρωισμούς, θύματα, προδοσίες και στο τέλος ιδρύθηκε κράτος. Αλλά όχι ανεξάρτητο κράτος. Ιδρύθηκε προτεκτοράτο με επικυρίαρχους τη Γαλλία, τη Ρωσία και την Αγγλία που τελικά έδιωξε τους άλλους ώσπου παραχώρησε την κυριαρχία στους Αμερικάνους. Οι εκάστοτε ιθύνοντες αποποιήθηκαν αυτό που όφειλαν να απαιτήσουν, δηλαδή την ανεξαρτησία της χώρας, επειδή το καθεστώς προτεκτοράτου ευνοεί τη διατήρησή τους στη διακυβέρνηση.

Μοιραία, λοιπόν, κατεβαίνουμε σιγά-σιγά του κακού τη σκάλα: Τρώγονται ο βασιλιάς με τον Βενιζέλο και κλαίμε για την καταστροφή της Σμύρνης. Το 1940, Όχι και Αντίσταση στους Γερμανούς αλλά πέφτουμε στον εμφύλιο. Αργότερα αποστασία του 1965, τα Ιουλιανά και η Χούντα. Μόλις προχθές ο Τσίπρας υπογράφει τις Πρέσπες, και τώρα κατηγορούμενος ο Μητσοτάκης ότι σιωπηρά ολοκληρώνει την πολιτική Σημίτη και παραχωρεί στους Τούρκους κομμάτια του Αιγαίου. Ο Σημίτης στο απυρόβλητο.

Επί σκηνής και ο Λαφαζάνης με τις βαθιές υποκλίσεις του στον Πούτιν, λες και είδε τον ο Αη Γιώργη. Και τώρα ετοιμάζεται, λέει, να (ξανά)ζητήσει την ψήφο μας. Θυμίζω ότι ο Μπάιντεν, όταν ο Τσίπρας ζήτησε να τον δει ως αρχηγός, τότε, της αντιπολίτευσης είχε πει πως όσοι έρχονται από την Αθήνα να τον δουν, του "γλείφουν τα παπούτσια". Άμα ο ένας γλείφει παπούτσια κι άλλος κάνει γονυκλισίες σαν σε εικόνισμα, γιατί να ελπίζουμε ότι θα πάψουμε να είμαστε κλωτσοσκούφι και περίγελος; Τοιούτος μας πρέπει ηγεμών, έλεγαν παλιά. Οι σοφοί αναλυτές και δημοσιολόγοι δεν βλέπουν τον βασιλιά γυμνό.

Τι θα φέρει η προεδρία Μπάιντεν και δεν θα μας αρέσει

Αποστολόπουλος Απόστολος

Ο Τραμπ έλεγε "πρώτα η Αμερική", απευθύνονταν στα φτωχά, περιθωριοποιημένα λαϊκά στρώματα και αντιστρατεύθηκε τους συμμάχους που θεωρούσε ότι υπονόμευαν την κυριαρχία των ΗΠΑ στη Δύση. Εννοώντας, όχι αδικαιολόγητα, τη Γερμανία, καθώς ο Ομπάμα, αποχωρώντας, "έχρισε" τη Μέρκελ "ηγέτη της Δύσης", προσωρινά. Μόνος πραγματικός και ασυμβίβαστα αντίπαλος η Κίνα, όχι η Ρωσία. Η Τουρκία, φίλος των ΗΠΑ και της γερμανικής Ευρώπης.

Ο Μπάιντεν, αντίστροφα, έχει προαναγγείλει από την περασμένη Άνοιξη σκληρές αντιπαραθέσεις με Κίνα αλλά και Ρωσία, σύμφωνα με άρθρο του στο έγκυρο περιοδικό Foreign Affairs, (Απρίλιος-Μάιος 2020). Η Τουρκία, παρά τα λεγόμενα μερικών, θα παραμείνει καλός φίλος. Στις εξαγγελίες Μπάιντεν υπάρχει το ελάχιστο και το μέγιστο.
Το ελάχιστο είναι ότι η αντιπαράθεση με τη Ρωσία (και την Κίνα) τοποθετείται σε ρεαλιστική, γεωπολιτική και όχι ιδεολογική βάση.

Ο κομμουνισμός ήταν, έτσι κι αλλιώς, πρόσχημα για να συγκαλυφθεί ο ανταγωνισμός για παγκόσμια κυριαρχία, με επίκεντρο την Ευρώπη. Επειδή χωρίς την Ευρώπη, ή διαιρεμένη ή, κατά προτίμηση, ενωμένη και υποταγμένη, οι αμερικανικές ελίτ απομένουν ορφανές, χωρίς πολιτικούς, οικονομικούς και πνευματικούς συγγενείς στις αναμετρήσεις με Κίνα, Ρωσία και τον χαώδη κόσμο της Ασίας που γνωρίζουν και έως πρόσφατα ήλεγχαν οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες.

Το μέγιστο είναι ότι ο Μπάιντεν προσθέτει, σαν κερασάκι στην τούρτα του ανταγωνισμού των Μεγάλων Δυνάμεων, την ταξική διάσταση. «Η μεσαία τάξη του Δυτικού Κόσμου είναι θύμα των αναδυόμενων χωρών», γράφει ο Μπάιντεν. Δηλαδή, λέει, δεν φταίνε οι δικοί μας πάμπλουτοι και ενίοτε προκλητικοί δισεκατομμυριούχοι, αλλά φταίνε οι άλλοι, οι νεόπλουτοι από τις χώρες που τις ρημάξαμε πριν μας διώξουν. Και προσπαθεί να αποκαταστήσει τη χαμένη επαφή της μεσαίας τάξης με τις ελίτ των ΗΠΑ και των άλλων Δυτικών χωρών. Ο εχθρός, λέει ο Μπάιντεν, είναι εκτός ΗΠΑ και εκτός Δύσης, προετοιμάζοντας όξυνση στις διεθνείς σχέσεις.

Η προεδρία Μπάιντεν και η μεγάλη εικόνα

Αλλά και αυτό είναι μια στενή ερμηνεία. Η "μεγάλη εικόνα" είναι ότι οι ελίτ που στηρίζουν την ομάδα Κλίντον-Ομπάμα-Μπάιντεν έχουν στόχο, εδώ και χρόνια, τη μεσαία τάξη των Δυτικών χωρών. Οι μεσαίοι είναι ο απειλητικός εχθρός των ελίτ εντός των τειχών. Και πότε με Μνημόνια, πότε με ισλαμοφοβία και τρομοκρατία, με επιδημίες και όλες τις συμφορές της Αποκάλυψης, οι ελίτ οδηγούν τους μεσαίους σε κατάρρευση, υπό το καθεστώς τρόμου. Για τον πλήρη και χωρίς αντιδράσεις έλεγχό τους.

Τι μας αποκάλυψε η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου

Αποστολόπουλος Απόστολος

20 Νοεμβρίου 2020

1591

Η κυβέρνηση δεν έχει κάνει ως τώρα κάποιες σοβαρές αντιλαϊκές πράξεις, από αυτές που οδηγούν σε καταλυτική φθορά και πτώση. Ωστόσο το βασικό της στήριγμα δεν είναι ο κόσμος. Είναι ο φόβος. Ο φόβος του κορονοϊού είναι βασικός πυλώνας στήριξης της κυβέρνησης. Ακόμα και οι κατά πεποίθηση, κατά φαντασία ή κατ’ εντολή, ακροαριστεροί, ομνύουν στον Κηλαηδόνη που διακηρύσσει "θα μείνω σπίτι".

Όσα κάνει η κυβέρνηση της δίνουν τράτο ζωής αλλά δεν προσκομίζουν οπαδούς και ψηφοφόρους. Ο άλλος πυλώνας είναι ο μόνιμος ο φόβος της Τουρκίας, όπως θα πούμε στο τέλος. Η κυβέρνηση παίρνει δύσκολα αλλά όχι εκτός λογικής μέτρα για τον κορονοϊό και κρατάει υποτονική στάση απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις σε βαθμό παρεξήγησης.

Αλλά καμία προηγούμενη κυβέρνηση και ιδίως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δικαιούται να την κατηγορήσει γι’ αυτό. Δεν υπάρχει κόμμα της αντιπολίτευσης με διαφορετική πρόταση. Η λεγόμενη αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει ούτε την όψη ούτε την κόψη μαχητή. Είναι ισοπεδωμένη, ίσια με το πάτωμα. Ο μόνος που ξεχωρίζει είναι ο υπεράνω σχολίων κύριος Πολάκης.

Ο Τσίπρας, υπέρτατος ρεαλιστής, (οπορτουνιστής, καιροσκόπος, λένε άλλοι) βλέπει ότι στην πολιτική ζωή επικρατεί το τίποτα, το μηδέν, το σύννεφο χωρίς βροχή, η γη χωρίς χορτάρι. Και άφησε να εννοηθεί στη Βουλή, με αφορμή τη συζήτηση για την Υγεία, ότι θέλει συμμετοχή στην κυβέρνηση, υπολογίζοντας ότι δεν θα ξεχωρίζει από το τοπίο.

Συγκυβέρνηση θέλουν και οι Γερμανοί που έχουν, λέει, καπαρώσει από καιρό την κυβέρνηση και πιστεύουν ότι λίγος ΣΥΡΙΖΑ θα την έκανε πιο πικάντικη. Την πρόταση Τσίπρα απέρριψε ο Μητσοτάκης. Η ηγεσία του ΚΚΕ, ίσως επειδή πανικοβλήθηκε ότι το κόμμα θα έμενε, ως αριστερά, μόνο του στην αντιπολίτευση, έκανε μια άλλη πρόταση. Για πρώτη φορά από τότε που, προ τριακονταετίας, αναθεμάτισε τους "αναθεωρητές", πρότεινε να συμπράξει το ΚΚΕ με τον "ήρωα των Πρεσπών" και τον κ. Βαρουφάκη του ΜΕΡΑ 25, και να συνοδοιπορήσουν στην πορεία για το Πολυτεχνείο.