"Καιρική τρομοκρατία" ανά την Ελλάδα.

Του Ηλία Μπιτσάνη

Στην τελευταία καλοκαιρία (δεν... μου ξέφυγε, οι βροχές τον Αύγουστο ήταν κανόνας και όχι κακοκαιρία), ένα ολόκληρο σύστημα καλλιέργειας φόβου ξεδίπλωσε την "καιρική τρομοκρατία" ανά την Ελλάδα.

 Στην Αττική η "θεομηνία" έδωσε μέγιστο 20 χιλιοστά βροχής, όταν στην προηγούμενη βροχή στα Γιαννιτσάνικα μετρήθηκαν από το σταθμό του συνεταιρισμού 30 χιλιοστά και ο τόπος... δεν ξεδίψασε. Από τον καναπέ τους οι Πιλάτοι της εξουσίας έστειλαν ένα 112 στην Πελοπόννησο και "ένιψαν τας χείρας των" στέλνοντας το μήνυμα ότι αφού δεν κάνουμε αντιπλημμυρικά κόφτε το λαιμό σας, αν πνιγείτε δική σας η ευθύνη.

 Οι τηλεμετεωρολόγοι στο κλίμα ή στο κόλπο δεν μπορώ να γνωρίζω, γύριζαν πάνω από το κεφάλι μας την "ψυχρή λίμνη" καθώς ισχύει το "κάηκε η γριά από το χυλό, φυσάει και το γιαούρτι" μετά τις καταστροφικές πλημμύρες (δύο φορές) στη Θεσσαλία. Ολα αυτά όταν μέχρι και τη δεκαετία του 1980 φεύγαμε από το κάμπινγκ κάπου το δεκαπενταύγουστο διωγμένοι από τις μπόρες του Αυγούστου. Για τις καταστροφές και τις λαχτάρες την εποχή που υπήρχε σταφίδα, τα έχω περιγράψει προσφάτως και δεν χρειάζεται επανάληψη. Αλλοτε στου Ζέρβα στο Πεταλίδι, άλλοτε στου Κατσούλη στα "Γιασεμιά" στη Βελίκα, σκάβαμε αυλάκια γύρω από τις σκηνές και το πρωί... όπου φύγει-φύγει. Δεύτερο δεκαήμερο του Αυγούστου έριχνε κ@μπ@ν@λ@α όπως λέμε οι χρησιμοποιούντες την δημώδη. Και τα ποτάμια φούσκωναν και καβάλαγαν τις "καταλήψεις" και χαλάζι έπεφτε (άγριο μάλιστα) για ευνόητους λόγους. 

Ολα αυτά λοιπόν σπανίζουν και όταν σκάνε μύτη καμιά φορά, όλοι έχουν βρει τον αίτιο και ουδείς ευθύνεται ό, τι και αν συμβεί. Η ευθύνη είναι του καθενός ατομικά, το κράτος υπάρχει για να μοιράζει τον δημόσιο πλούτο στους ιδιώτες και όχι για να προστατεύει την ζωή των πολιτών. Τώρα θα μου πείτε ότι πλημμυρίζουν οι πόλεις. Και πως να μην πλημμυρίσουν όταν δεν έχουν αφήσει ρέμα για ρέμα χωρίς να το μπαζώσουν και ποτάμι χωρίς να το εξαφανίσουν. "Το νερό έχει μνήμη" λέμε και είναι η αλήθεια.

 Εδώ στην Καλαμάτα σκορπάνε αμέτρητα λεφτά δεξιά και αριστερά για  πλακοστρώσεις αλλά δίκτυο αποχέτευσης ομβρίων δεν κατασκευάζουν, ούτε και φρεάτια μερικές φορές, δεν θα γίνουν λίμνη οι δρόμοι;

Ο "κακός μας ο Καιρός" (Συνεχής διαχείριση Πανικού...)

Του Θανάση Κ. 

 

Ζούμε ένα αληθινό καύσωνα! Με υψηλές θερμοκρασίες και με διάρκεια...

Αλλά ζούμε, πράγματι, τις "υψηλότερες θερμοκρασίες που έχουν καταγραφεί ποτέ στη γη" (έστω τους τελευταίες αιώνες), όπως μας "βομβαρδίζουν" συστηματικά κάποια Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης (κι όχι μόνο ελληνικά);

Κι αν όχι, τι εξυπηρετεί αυτή η συστηματική καλλιέργεια μαζικού πανικού;

* Πρώτη παρατήρηση: Όσοι από μας είμαστε λίγο "παλαιότεροι" θυμόμαστε ότι στις δεκαετίες του '70 και του '80, κάθε χρόνο σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας, όπως για παράδειγμα στη Λάρισα, έκανε "40άρια". Κάθε χρόνο, επί δεκαετίες...

Υπάρχουν και εφημερίδες από τη δεκαετία του... '30, που εμφάνιζαν τίτλους, "Φλέγεται η Λάρισα με 45 βαθμούς Κελσίου". 

Μόνο που τα προηγούμενα χρόνια αυτό εμφανιζόταν ως τοπικό εποχικό φαινόμενο. Δεν παρουσίαζαν πως όλη η Ελλάδα φλέγεται με 45άρια...

Ούτε πως "όπου να 'ναι επέρχεται η συντέλεια του Κόσμου"!

 

* Δεύτερη παρατήρηση: αυτό που ζούμε σήμερα (και την επόμενη βδομάδα) είναι ασφαλώς "ανυπόφορο", αλλά σίγουρα ΔΕΝ είναι "ο χειρότερος καύσωνας που έχουμε ζήσει ποτέ στην Ελλάδα". Ούτε κατά προσέγγιση...

Όπως δείχνουν τα στοιχεία της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας της Ελλάδας (και δεν υπάρχουν άλλα πιο έγκυρα), ο χειρότερος καύσωνας που έχει υπάρξει στη χώρα τα τελευταία 50 χρόνια (από το 1980) ήταν το καλοκαίρι του '87. Όταν επί επτά συνεχόμενες μέρες η θερμοκρασία στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας ξεπέρασε τους 40 βαθμούς!

Αντίθετα, ο μικρότερος "καύσωνας" της τελευταίας 50ετιας ήταν το καλοκαίρι του 2018, κράτησε μόλις τρείς μέρες (με σχετικά ήπιες θερμοκρασίες), αλλά τότε κάηκε το Μάτι! 

«Ταυτότητα και ετερότητα στο δημόσιο σχολείο-Το μάθημα των Θρησκευτικών σήμερα».

ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Επιστημονική Διημερίδα του «Καιρού» για το μάθημα των Θρησκευτικών (βίντεο)

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της Επιστημονικής Διημερίδας του «Καιρού» για το μάθημα των Θρησκευτικών

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η πρώτη για το τρέχον έτος δημόσια εκδήλωση του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου «Καιρός», στο πλαίσιο της εορτής των Τριών Ιεραρχών, με θέμα «Ταυτότητα και ετερότητα στο δημόσιο σχολείο-Το μάθημα των Θρησκευτικών σήμερα». 

Και στις δύο ημέρες της, η επιστημονική Διημερίδα κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των συμμετεχόντων, καθότι οι εισηγήσεις και οι παρεμβάσεις των ομιλητών παρουσίασαν εξαιρετική ποιότητα νηφάλιου και κριτικού διαλόγου. Η εκδήλωση έγινε στο αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης» του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων, στις 27 και 28 Ιανουαρίου 2023, και περιλάμβανε σύμφωνα με το πρόγραμμα αρχικά μία κεντρική εισήγηση και κατόπιν τρείς θεματικές τράπεζες λόγου.

Ταυτότητα και ετερότητα στο δημόσιο σχολείο-Το μάθημα των Θρησκευτικών σήμερα

Η πρώτη ημέρα των εργασιών της διημερίδας που διοργάνωσε ο Πανελλήνιος Θεολογικός Συνδέσμος «Καιρός», στο πλαίσιο της εορτής των Τριών Ιεραρχών, με θέμα «Ταυτότητα και ετερότητα στο δημόσιο σχολείο-Το μάθημα των Θρησκευτικών σήμερα».  

(https://www.youtube.com/watch?v=Bc9uJnmZlR4&t=2754s&ab_channel=EducationThriskeftika)

Η πρώτη θεματική τράπεζα λόγου, με κεντρικό θέμα «Το μάθημα των Θρησκευτικών μετά τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και η ελληνική κοινωνία», εστίασε στις προοπτικές που αφορούν στο μάθημα των Θρησκευτικών(ΜτΘ) μετά την ακύρωση των Προγραμμάτων Σπουδών(ΠΣ) και την εκπόνηση νέων υπό το πρίσμα της ερμηνείας του Συντάγματος από το ΣτΕ για το περιεχόμενο της παρεχόμενης θρησκευτικής εκπαίδευσης σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. 

Οι συμμετέχοντες εισηγητές συνέβαλαν με την ιδιαίτερη επιστημονική ιδιότητά τους στην κατανόηση όλων των πτυχών του ζητήματος. 

Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος παρουσίασε τη θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος για το περιεχόμενο σπουδών του ΜτΘ από το 2012 μέχρι σήμερα,

 ο Ευάγγελος Βενιζέλος, Καθηγητής Νομικής ΑΠΘ

Χρόνος Καιρός και Αιώνας - Δημήτρης Μαυρόπουλος

«Ἡ ὀμορφιὰ θὰ σώσει τὸν κόσμο»

Ντοστογιέφσκυ

Προσπαθῶ νὰ κάνω τεράστιο ἅλμα πίσω στὴ ζωή μου, νὰ θυμηθῶ πότε αἰσθάνθηκα τὴν ὕπαρξη τοῦ χρόνου. Ὅ,τι καταλαβαίνω πὼς πρέπει νὰ συνέβη ὀφείλεται στὶς διηγήσεις τῆς μάνας μου. Ἀναπληρώνω ἀπὸ τὴν πείρα τοῦ μεγαλώματος τῶν δικῶν μου παιδιῶν, ἢ τῶν παιδιῶν φίλων μου.

Πότε ἕνα μικρὸ παιδὶ φτάνει τελικὰ νὰ λέει «αὔριο» ἢ «χθὲς» ἔχοντας συνείδηση ἑνὸς χρονικοῦ μεγέθους ἴδιου μὲ αὐτὸ ποὺ ἔχουν οἱ γύρω του; Θὰ πρέπει νὰ παιδεύτηκα, ἀπ’ ὅ,τι ἔλεγε ἡ μάνα μου ― εἶχα κλείσει τὰ τρία καὶ μπέρδευα τὶς χρονικὲς ἀλληλουχίες. Προηγήθηκε ἡ αἴσθηση τοῦ «αὔριο» ἀπὸ τὴν αἴσθηση τοῦ «σήμερα» καὶ τοῦ «χθές». Κι ὅταν ἔμαθα πιὰ νὰ τὰ προσδιορίζω σωστὰ αὐτὰ τὰ τρία χρονικὰ σημεῖα, χαιρόμουν γιὰ τὶς ἐπιβραβεύσεις τῶν μεγάλων. Τὸ μπέρδεμα ὅμως ἐλλόχευε ὕπουλα στὴ ζωή μου, πάντα ἀγωνιοῦσα γιὰ τοὺς σωστοὺς προσδιορισμούς. Συχνὰ αἰσθανόμουν τὸ «αὔριο» ὡς «σήμερα», καμιὰ φορὰ καὶ ὡς «χθές», ἀλλὰ τέτοια αἰσθήματα τὰ κρατοῦσα γιὰ τὸν ἑαυτό μου. Στοὺς γύρω μου φανέρωνα πάντοτε αὐτὸ ποὺ περίμεναν ἀπὸ μένα, ἐπιδίωκα ἀπὸ μικρὸς νὰ σέβομαι τὶς κοινὲς συμβάσεις. Ἕνα μυστικὸ ἄρχισε σιγὰ σιγὰ νὰ διαμορφώνεται στὴ ζωή μου, ἕνα μυστικὸ ποὺ πῆρε ὑπαρξιακὲς διαστάσεις ὅταν πῆγα σχολεῖο καὶ οἱ δάσκαλοι βάλθηκαν, μὲ ζῆλο καὶ ἐπιμέλεια, νὰ μοῦ μάθουν τοὺς κανόνες τῆς ζωῆς. Τώρα δὲν ἦταν μόνο τὰ τρία βασικὰ μεγέθη (χθές, σήμερα, αὔριο), ἀλλὰ προστέθηκαν καὶ ἄλλοι χρονικοὶ προσδιορισμοί: ὁ μήνας, τὸ ἔτος, ἡ χρονικὴ περίοδος, τὸ μέτρημα τῆς ὥρας καὶ τῶν λεπτῶν ― καὶ στὸ μάθημα τῆς ἱστορίας τὸ «πρὸ Χριστοῦ» καὶ «μετὰ Χριστόν».

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Αναμένοντας το πλήρες κείμενο όλων των πρόσφατων Αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για το μάθημα των Θρησκευτικών (ΜτΘ), προβαίνουμε σε ορισμένες σύντομες εκτιμήσεις με βάση την Ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε.

Όπως φαίνεται από το σχετικό κείμενο, οι εξελίξεις είναι δυσοίωνες για το ΜτΘ, σε μια κρίσιμη καμπή για την ελληνική κοινωνία. Οι Αποφάσεις φαίνεται να ανοίγουν τον δρόμο για τη σταδιακή υποβάθμιση και συρρίκνωση του ΜτΘ, το οποίο απευχόμαστε. Οι κίνδυνοι που υπάρχουν είναι προφανείς. Συγκεκριμένα:

1. Ολίσθηση του μαθήματος των Θρησκευτικών σε κλειστό ομολογιακό μάθημα με κατηχητικό προσανατολισμό. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί απόλυτη οπισθοδρόμηση από τα θεολογικά και παιδαγωγικά κεκτημένα της μεταπολίτευσης. Το σκεπτικό των Αποφάσεων φαίνεται να ανατρέπει τη σκοποθεσία όλων των Αναλυτικών Προγραμμάτων των Θρησκευτικών, τουλάχιστον, από το 1985 και μετά.
2. Υποβάθμιση έως και κατάργηση της υποχρεωτικότητας του ΜτΘ. Προωθείται ένα μάθημα Θρησκευτικών που θα είναι επιλεγόμενο, προαιρετικό για όλους, αυτό το οποίο τα νέα ΠΣ προσπάθησαν να αποτρέψουν.
3. Εισαγωγή νέων ισότιμων μαθημάτων (μουσουλμανικό, θρησκειολογικό, ρωμαιοκαθολικό, προτεσταντικό) και εκχώρηση σταδιακά της ευθύνης αυτών των μαθημάτων στις θρησκευτικές κοινότητες.
4. Ομοσπονδοποίηση της θρησκευτικής εκπαίδευσης, με κίνδυνο να αναπτυχθούν φαινόμενα θρησκευτικού φανατισμού μέσα στα σχολεία.
5. Πλήρης απελευθέρωση του καθεστώτος των απαλλαγών, με αναμενόμενη τη διόγκωση των φαινομένων κατάχρησης, λόγω αδυναμίας ελέγχου των αιτήσεων που θα υποβάλλονται.
6. Αποχώρηση από το ΜτΘ μεγάλου αριθμού μαθητών που βρίσκονται σε υπαρξιακή αναζήτηση, σε εφηβικές αμφιβολίες σχετικά με την πίστη στον Θεό και την αθεΐα. Παραμονή μικρού αριθμού μαθητών και σταδιακή παραγκώνιση του θεολόγου, από κανονικό εκπαιδευτικό με ιδιαίτερο μορφωτικό αντικείμενο στην εκπαίδευση σε περιφερόμενο κατηχητή σε πολλά σχολεία.

Θέμα: Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «Καιρός» για τις Αποφάσεις του ΣτΕ

                                                                                                                                    Χολαργός 23/09/2019

Αρ. πρωτ. 35

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ

Θέμα: Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «Καιρός» για τις Αποφάσεις του ΣτΕ

Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «Καιρός – για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης» έλαβε γνώση της περίληψης των πρόσφατων Αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για το Μάθημα των Θρησκευτικών. Επιφυλασσόμενος να μελετήσει το πλήρες κείμενο των Αποφάσεων, όταν αυτό κοινοποιηθεί, καθώς και να εξετάσει τις αποφάσεις που θα λάβει το Υπουργείο Παιδείας στα επίδικα ζητήματα, επισημαίνει τα εξής:

1. Με τις Αποφάσεις του ΣτΕ δημιουργούνται οι προϋποθέσεις, ώστε το Μάθημα των Θρησκευτικών να καταστεί ουσιαστικά επιλεγόμενο και προαιρετικό μάθημα, για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού σχολείου, αφού με μόνη την επίκληση της θρησκευτικής του συνείδησης κάθε μαθητής θα μπορεί να απαλλάσσεται, ακόμη και κάθε Ορθόδοξος Χριστιανός μαθητής, ακόμη και εκείνος ο οποίος θα προτιμά για λόγους προσωπικής διευκόλυνσης να παρακολουθεί ένα μάθημα λιγότερο.
2. Οδηγούμαστε σε δύο κατηγορίες μαθητών: αυτούς που θα παρακολουθούν το ορθόδοξο μάθημα και αυτούς που θα επιλέγουν να μην το παρακολουθούν. Το δεδομένο αυτό δεν αποτελεί ουσιαστικά κοινοποίηση των θρησκευτικών φρονημάτων τόσο των Ορθόδοξων, όσο και των μη Ορθόδοξων μαθητών; Και μια τέτοια πρακτική διάκρισης δεν θα προαγάγει τελικά την άγνοια του άλλου και άρα τη διαθρησκευτική προκατάληψη;