Προϋπολογισμός 2025: Μνημονιακή “δημοσιονομική πειθαρχία χωρίς προηγούμενο”

Εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ

Η κατάθεση του προϋπολογισμού στη Βουλή δίνει την ευκαιρία να πεανέλθουμε σε ανάρτησή μας του Αυγούστου 2022, στην οποία παρουσιάσαμε την τελευταία ενισχυμένη αξιολόγηση των “Θεσμών” του Μαϊου 2022 για την ελληνική οικονομία (σελ. 27):

«Η νέα δημοσιονομική πορεία συνεπάγεται κατά μέσο όρο σημαντικά υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα σε σχέση με τα δεδομένα της προηγούμενης δημοσιονομικής παραδοχής [του 2018]. Η επίτευξη και η διατήρηση ενός μέσου πρωτογενούς πλεονάσματος 2,6% για σχεδόν 40 χρόνια είναι εξαιρετικά φιλόδοξη και θα απαιτούσε δημοσιονομική πειθαρχία που δεν έχει προηγούμενο σε όλα σχεδόν τα κράτη μέλη της Ε.Ε.».

Το προβλεπόμενο πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό του 2025 είναι 2,4%, ως αποτέλεσμα της βασικής μνημονιακής δέσμευσης. Ενώ κυβέρνηση και αντιπολίτευση εξαπατούν τον ελληνικό λαό ότι τα Μνημόνια έχουν τελειώσει, στην πραγματικότητα εφαρμόζουν μνημονιακούς νόμους και δεσμεύσεις.

Η ακρίβεια τροφοδοτείται από τους υπέρογκους συντελεστές ΦΠΑ, που επιβλήθηκαν από τα Μνημόνια και τροφοδοτούν την αποπληρωμή του επαχθούς μνηνμονιακού χρέους και το προϋπολογιζόεμενο πλεόνασμα.

Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετεί η διάλυση του κοινωνικού κράτους με την κατάργηση ή εκποίηση των κοινωφελών υποδομών. Με διάφορα προσχήματα, όπως η ψηφιοποίηση των υπηρεσιών που χρησιμοποιείται όχι επιβοηθητικά, αλλά ως δικαιολογία για τη μείωση του προσωπικού της δημόσιας διοίκησης και την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Τα συστημικά ΜΜΕ εξυμνούν την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, όπως οι “αυλητρίδες” που έπαιζαν μουσική κατά την κατεδάφιση των “Μακρών Τειχών” της Αθήνας μετα τη συντριβή της στον Πελοποννησιακό Πόλεμο το 404 π.Χ.

Τουρισμός: Από τα χαμόγελα στον προβληματισμό

Από το capital.gr

Οι επιχειρηματίες του τουρισμού έβλεπαν τη μειωμένη αγοραστική δύναμη των τουριστών φέτος το καλοκαίρι. Εντούτοις δεν περίμεναν πως η υστέρηση της κατανάλωσης θα αποτυπωνόταν στο τουριστικό καλάθι, καθώς η κίνηση από το εξωτερικό ήταν μεγάλη και οι πληρότητες κυμαίνονταν στα ίδια επίπεδα με πέρσι στα ξενοδοχεία της χώρας.

Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος για το ταξιδιωτικό ισοζύγιο πληρωμών τον Ιούλιο έφεραν την τουριστική αγορά αντιμέτωπη με την πραγματικότητα.

Έπειτα από πολλές σεζόν, οι ταξιδιωτικές εισπράξεις εμφάνισαν πτώση κατά 4,2%, φτάνοντας στα 4,03 δισ. ευρώ, έναντι 4,2 ευρώ τον αντίστοιχο μήνα του 2023. Και μπορεί το τουριστικό ταμείο σε επίπεδο επταμήνου να είναι πάνω (οι ταξιδιωτικές εισπράξεις καταγράφουν άνοδο κατά 5,6% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2023, αγγίζοντας τα 11 δισ. ευρώ), όμως ο προβληματισμός για την πορεία του τουρισμού, στην καρδιά μάλιστα της τουριστικής περιόδου, είναι κάτι παραπάνω από έντονος.

Ποιος φταίει

Το προηγούμενο διάστημα τουριστικοί φορείς έκαναν λόγο για σημάδια κόπωσης, βλέποντας κυρίως τη μείωση στην εστίαση, την πτώση της μέσης δαπάνης ανά ταξίδι, αλλά και τη μεγάλη στροφή των επισκεπτών στα καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης. Στο επιβαρυμένο αυτό κλίμα ήρθαν να προστεθούν οι νέες επιβαρύνσεις για τον τουριστικό χώρο, όπως οι αυξήσεις σε τέλος ανθεκτικότητας στην κλιματική αλλαγή και τέλη παρεπιδημούντων, και η αύξηση του τέλους εισόδου για τους επιβάτες κρουαζιέρας.

Η μείωση των εσόδων από τον τουρισμό, που καταγράφεται τον μήνα Ιούλιο, αλλά υπάρχουν φόβοι πως θα συνεχιστεί και τον Αύγουστο, αποδίδεται από παράγοντες της αγοράς στην ακρίβεια, που οδηγεί τους επισκέπτες σε λιγότερες διανυκτερεύσεις και μικρότερο budget, αλλά και στις βραχυχρόνιες μισθώσεις τύπου Airbnb, που είναι πιο οικονομικές σε σύγκριση με τα πακέτα all inclusive.

Είναι χαρακτηριστικό πως τον Ιούλιο η μείωση της μέσης δαπάνης ανά ταξίδι έφτασε το 9,1%.

Πτωτικά οι βασικές δεξαμενές τουριστών

Η πτώση στα έσοδα άγγιξε σχεδόν όλες τις μεγάλες δεξαμενές από το εξωτερικό. Οι εισπράξεις από τη Γερμανία μειώθηκαν τον Ιούλιο κατά 9,9% και διαμορφώθηκαν στα 540 εκατ. ευρώ, ενώ οι εισπράξεις από τη Γαλλία μειώθηκαν κατά 34,2% στα 230 εκατ. ευρώ. Μείωση παρουσίασαν και οι εισπράξεις από την Ιταλία κατά 1,5%, οι οποίες έφτασαν στα 276 εκατ. ευρώ. Από τις λοιπές χώρες, αύξηση κατά 1,2% παρουσίασαν οι εισπράξεις από το Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 720 εκατ. ευρώ, ενώ οι εισπράξεις από τις ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 11,7% και διαμορφώθηκαν στα 219 εκατ. ευρώ.

Το κατάντημα των Ελλήνων

από Βασίλης Βιλιάρδος

-Πώς να μην υπάρχουν ελλείψεις προσωπικού, όταν έχουν μεταναστεύσει πάνω από 1.200.000 Έλληνες, σε μεγάλο βαθμό άτομα υψηλών δεξιοτήτων, για να επιβιώσουν; 

-Όταν δεν έχει κανένα νόημα να εργάζεται κανείς για 700 €, με το κόστος διαβίωσης του να υπερβαίνει τα 1.000 €; 

-Όταν η υπερφορολόγηση, μεταξύ άλλων με τα ληστρικά τεκμήρια κερδοφορίας, έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ; Πώς ανέχονται οι εργαζόμενοι τέτοια ληστεία, χωρίς καμία αντίδραση και  με σκυφτό το κεφάλι; 

Υπό αυτές τις συνθήκες πάντως, η οικονομία μας εγκλωβίζεται μακροπρόθεσμα σε έναν καθοδικό σπειροειδή κύκλο χαμηλής παραγωγικότητας, χαμηλών αμοιβών, χαμηλών επενδύσεων και χαμηλού επιπέδου διαβίωσης – υποβαθμίζεται δηλαδή σε μία τριτοκοσμική οικονομία εντάσεως φθηνής εργασίας. Η λύση πάντως δεν είναι τα μεγάλα λόγια και οι κενές υποσχέσεις επίδοξων σοβιετικών ηγετών, όπως ο Κ. Μητσοτάκης, περί μέσου μισθού 1.500 € με κυβερνητική απόφαση, αλλά η άμεση αλλαγή του οικονομικού, τουριστικού και φορολογικού μας μοντέλου – όσο έχουμε ακόμη καιρό, πριν ξεσπάσει η επόμενη παγκόσμια κρίση και πριν εγκαταλείψουν την Ελλάδα όλοι οι Έλληνες, αφήνοντας μόνο τους συνταξιούχους, τους κρατικοδίαιτους και τους ξένους.

.

Άρθρο

Το ερώτημα που έχουμε θέσει στην κυβέρνηση, χωρίς να απαντηθεί ποτέ, είναι εάν ο μέσος μισθός που υπόσχεται στα 1.500 € το 2027 θα είναι πραγματικός, οπότε σε αγοραστική αξία, ή ονομαστικός – δηλαδή, συμπεριλαμβανομένου του πληθωρισμού.

Ο μέσος ονομαστικός ετήσιος μικτός μισθός πάντως το 2022 ανήλθε στα 16.000 € στην Ελλάδα, σύμφωνα με μελέτη της Eurobank – χαμηλότερος από το 2009, όπου ήταν 21.000 €. Στην ουσία βέβαια, εάν αφαιρέσουμε τον πληθωρισμό ύψους 20% σωρευτικά από το 2020, ο πραγματικός μισθός διαμορφώθηκε στα 12.800 € – σχεδόν 40% χαμηλότερος από το 2009.

Πολύ χαμηλότερα, στα περίπου 10.400 €, εάν αφαιρέσουμε τον πληθωρισμό τροφίμων που επηρεάζει κατά πολύ περισσότερο αυτές τις εισοδηματικές ομάδες – ο οποίος είναι σωρευτικά περί το 35%. Δηλαδή 21.000 € το 2009 και 10.400 € το 2022 – ο ορισμός της κατάρρευσης, της μιζέριας, του εξευτελισμού των εργαζομένων και της ντροπής.

Στον μέσο ονομαστικό ετήσιο μικτό μισθό, η Ελλάδα το 2022 ευρισκόταν στην 24η θέση, μεταξύ των 27 χωρών της ΕΕ, στην οποία ΕΕ ο μέσος μισθός ανήλθε στα 32.300 € – ενώ στην τελευταία στις 20 χώρες της Ευρωζώνης, με μέσο μισθό στα 35.200 €. Όσον αφορά όμως το μέσο πραγματικό μισθό, σε αγοραστική αξία δηλαδή, η Ελλάδα ήταν τελευταία στην ΕΕ, πίσω ακόμη και από τη Βουλγαρία – προφανώς επίσης στην Ευρωζώνη.

Σε κάθε περίπτωση, η σύγκριση των ονομαστικών μισθών, τόσο διαχρονικά, όσο και μεταξύ διαφορετικών χωρών, είναι παραπλανητική – αφού έχει νόημα μόνο σε σχέση με την αγοραστική τους αξία και με το κόστος διαβίωσης.

Στο γράφημα φαίνεται η εξέλιξη του μέσου ονομαστικού μισθού αριστερά και του πραγματικού δεξιά – τεκμηριώνοντας πως η φτωχοποίηση των Ελλήνων είναι εξωπραγματική. Πώς είναι αλήθεια δυνατόν υπό αυτές τις συνθήκες να εξυπηρετούν οι Πολίτες τα χρέη τους και να μειώσουν τα κόκκινα δάνεια τους, για να μη χάσουν τα σπίτια τους; Πώς να παρέχουν δάνεια οι τράπεζες σε νοικοκυριά ή επιχειρήσεις που αργά ή γρήγορα θα χρεοκοπήσουν, για να είμαστε αντικειμενικοί;

Η εξέλιξη δε του πραγματικού μέσου μισθού στην Ελλάδα, σε σύγκριση με τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου που βίωσαν επίσης κρίση χρέους, είναι κάτι περισσότερο από απογοητευτική – αφού ευρίσκεται στο 56,9% του μέσου, στην τελευταία ξανά θέση. Που οφείλεται αυτή η διαφορά; Στο ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην παγκόσμια ιστορία που της επιβλήθηκαν τρία διαδοχικά υφεσιακά μνημόνια – επίσης, η μοναδική που δεν ελέγχει το Υπερταμείο (ανάλυση), στο οποίο μεταφέρθηκαν όλα τα περιουσιακά της στοιχεία και τη φορολογική της αρχή (ΑΑΔΕ, ανάλυση), τα οποία λειτουργούν ως εισπρακτικές των δανειστών της.

Ελλάδα ώρα μηδ

Βασίλης Βιλιάρδος

«Μεγαλύτερη από την εκροή πλούτου προς τις κοινωνίες και οικονομίες της ΕΕ και των ΗΠΑ κυρίως, αποδεικνύεται η εκ των πραγμάτων εξορία (brain drain) του σπουδαιότερου κεφαλαίου της χώρας μας: των ανθρώπων της που δυστυχώς αποτελούν το πρώτο «εξαγωγικό προϊόν» της Ελλάδας.

Πρόκειται για μια αιμορραγία, την τεράστια αξία της οποίας καρπώνονται οι πιστωτές – χωρίς βέβαια να μειώνεται το χρέος, καθιστώντας την Ελλάδα φτωχότερη και διαιωνίζοντας συγχρόνως το καθεστώς της μετριότητάς της.

Από την άλλη πλευρά η παρασιτική, σε κάποιο βαθμό κοινωνιοπαθής οικονομικοπολιτική ελίτ, εξακολουθεί να λυμαίνεται τα δανεικά και τα όποια άλλα κεφάλαια εισέρχονται στη χώρα – πλουτίζοντας χωρίς να δημιουργεί κοινωνικό πλούτο» (SLP).

Η φυγή από την Ελλάδα 1.080.000 Πολιτών από το 2010 έως το 2022, του 10% του πληθυσμού της (εκροή ΑΕΠ περί τα 50 δις €), είναι ίσως το πιο επώδυνο αποτέλεσμα της κυλιόμενης χρεοκοπίας – στην οποία καταδίκασε τους Έλληνες η εγχώρια οικονομικοπολιτική ελίτ για να μη χάσει τα προνόμια της, προφανώς αδιαφορώντας εντελώς για όλους τους υπόλοιπους.

Εν προκειμένω, ακούγονται μεγάλα λόγια σχετικά με μέτρα που θα διευκόλυναν την επιστροφή (brain gain) αυτών που έφυγαν για να επιβιώσουν – ενώ για λόγους χειραγώγησης και καθησυχασμού του «όχλου», βλέπουν το φως της δημοσιότητας αναφορές περί δήθεν επιστροφής ενός μεγάλου αριθμού τους.

Αν δεν το ξέρατε οι “πλούσιοι” στην Ελλάδα είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι!

"...Τα έσοδα από τους αμέσους φόρους ανέρχονται σε 10,2 δις εκ των οποίων μόνο το 10% καταβάλλουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, ενώ καταβάλλουν 15% οι εισοδηματίες, 5% οι αγρότες, 38% οι μισθωτοί και 33% οι συνταξιούχοι. Το ΑΕΠ της χώρας μας υπερβαίνει τα 230 δις πλέον 40% από τη μαύρη οικονομία, που καμιά κυβέρνηση δεν μπόρεσε να ελέγξει, αλλά φαίνεται από την επίδειξη πλούτου και τη dolce vita κάποιων και μάλιστα ανέργων....

...Σαφώς είναι απαράδεκτο το 90% των αμέσων φόρων να καταβάλλουν μόνο αυτοί που έχουν σταθερά και δηλούμενα εισοδήματα, τα οποία πλήττονται και από την ακρίβεια, επειδή δεν μπορούν να αναπροσαρμόσουν τα εισοδήματα τους και η Πολιτεία να μη μπορεί να δημιουργήσει αξιόπιστους μηχανισμούς ελέγχου για να περιορίσει τη φοροδιαφυγή και προσπαθεί μόνο με οριζόντια μαχητά τεκμήρια και όχι με πραγματικά, όπως πχ τις μέσω τραπεζικών καρτών δαπάνες, να τη περιορίσει..."

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ

ΡΑΚΙΝΤΖΗΣ ΛΕΑΝΔΡΟΣ

Δόθηκαν σε δημοσιότητα τα οικονομικά στοιχεία για τη φορολογία εισοδήματος για το οικονομικό έτος 2023. Τα πλέον ενδιαφέροντα στοιχεία είναι: Υποβλήθηκαν 9.017.477 δηλώσεις εισοδήματος με φορολογητέο εισόδημα 97,5 δις ευρώ και εισπρακτέοι φόροι 10,2 δις. Το 50% δήλωσαν εισόδημα έως 7.680 ευρώ, ενώ μόνο το 10% δήλωσε εισόδημα άνω των 20.842 ευρώ.

Η γνώση και η κατανόηση των διδαγμάτων της ιστορίας αποτελεί βασικό εργαλείο για την κατανόηση και επίλυση πολλών συγχρόνων πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων στη χώρα μας και όχι μόνον. Επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται και χώρα που ξεχνά την ιστορία της και δεν διδάσκεται από τα μαθήματα της, δεν έχει μέλλον, τα παραπάνω οικονομικά στοιχεία για τη φορολογία εισοδήματος για το 2023 (όπου τα βάρη σηκώνουν και πάλι μισθωτοί και συνταξιούχοι) μας δίνουν την αφορμή να ανατρέξομε στην ιστορία μας.

Θα συγκρίνομε λοιπόν την Αθηναϊκή Πολιτεία κατά την εποχή του Χρυσού Αιώνα και αμέσως μετά με τη σημερινή κατάσταση στη χώρα μας από την άποψη και μόνο δημόσιων οικονομικών και φορολογίας. Στην αρχαία Αθήνα οι Αθηναίοι πολίτες δεν πλήρωναν άμεσους φόρους, τους οποίους όμως πλήρωναν οι μέτοικοι το “μετοίκιον”, δηλαδή οι ελεύθεροι ξένοι που έμεναν μόνιμα στην Αθήνα και απολάμβαναν ορισμένα πολιτικά δικαιώματα καθώς και οι ξένοι που δεν ήταν μέτοικοι το “ξενικόν”.

Η Ελλάδα δεν έχει βγει από την κρίση όπου την έριξε η Ε.Ε.

“Σήμερα, με βάση μακροοικονομικά δεδομένα υποδηλώνεται ότι η Ελλάδα ξαναβρήκε το δρόμο της ευημερίας και στο εξής έχει εξυγειανθεί χάρη στην ευρωπαϊκή θεραπεία. Όμως, μια πιο προσεκτική παρατήρηση της κοινωνίας δείχνει ότι οι ανισότητες, η φτώχεια, η μετανάστευση ζωτικού ανθρώπινου δυναμικού υπονομεύουν το μέλλον της χώρας.” Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει ανάλυση του Γάλλου οικονομολόγου Φρεντερίκ Φαρά στον ιστοχώρο Elucid με αφορμή την επέτειο του Δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015. Προσπαθώντας να απαντήσει στο ερώτημα που τίθεται στην κοινή γνώμη της χώρας του τί έχει απογίνει στην Ελλάδα από τότε, που δεν απασχολεί πλέον τη διεθνή επικαιρότητα. Στην οποία τονίζεται μια θέση που ήταν εξαρχής και δική μας. Ότι η ελληνική κρίση ξεκίνησε ως κρίση ιδιωτικού χρέους και όχι δημόσιου. Αλλά και για τις ολέθριες συνέπειες των Μνημονίων που έχουμε κατά κόρον εκθέσει.

Έχει αξία και η διαπίστωσή του ότι τα Μνημόνια “…αντιπροσώπευαν τη μεγαλύτερη βαναυσότητα σε βάρος μιας κοινωνίας σε καιρό ειρήνης, καθώς καταπατήθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα όσον αφορά τη στέγαση, στην πρόσβαση στην υγεία και στις συνθήκες εργασίας.”

Ποια είναι όμως η κατάσταση, στην οποία έχουν οδηγήσει τη χώρα τα Μνημόνια;

Ο αναλυτής παρουσιάζει τα μακροοικονομικά στοιχεία στα οποία βασίζεται το κυράρχο αφήγημα της “Κομισιόν” και της ελληνικής Κυβέρνησης: Επιστροφή στις αγορές με δυνατότητα περαιτέρω δανεισμού και εξαγοράς τίτλων από την ΕΚΤ. Ανάπτυξη 4% το 2022, υψηλότερη από το μέσο όρο της ευρωζώνης που ήταν 2,6%. Άνοδος του τουρισμού, τα έσοδα από τον οποίο αντιστοιχούν στο 25% του ΑΕΠ έναντι 18% του 2009. Απασχολούνται στον τομέα αυτό 900.000 ανθρωποι, το 20% του εργατικού δυναμικού. Μείωση της ανεργίας από 28% το 2013 στο 11% του ενεργού πληθυσμού το 2022. Μείωση της αναλογίας δημόσιου χρέους και ΑΕΠ από 210% στο 160% το 2021 με επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 1,1%, που υποτίθεται ότι καθησυχάζει τους επενδυτές σε σχέση με τη δυναότητα εξυπηρέτησής του.

Η εξωραϊσμένη αυτή εικόνα καταρρίπτεται από την ίδια την “Κομισιόν”, της οποίας οι συστάσεις αποτυπώνονται στο με αριθμό 11138 από 30.6.2023 έγγραφο του Συμβουλίου της Ε.Ε. σε σχέση με το “εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Ελλάδας για το 2023 και τη γνωμοδότηση για το πρόγραμμα σταθερότητας της Ελλάδας για το 2023.”:

Πρόοδος!!!

ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Πως και γιατί οι Έλληνες ΔΕΝ μπορούν πια να ταξιδέψουν στα νησιά του Αιγαίου! Δημοσθένης Μπακόπουλος

Δεν είναι σχήμα λόγου, δεν είναι υπερβολή…Ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος ΔΕΝ μπορεί πια να ταξιδέψει σε πολλά για να μην πούμε στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου! Το κόστος των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων καθιστούν απαγορευτική ακόμη και τη σκέψη για ένα τέτοιο ταξίδι!

 Οι Έλληνες ΔΕΝ μπορούν να κάνουν διακοπές και ας επιμένουν τα τηλεοπτικά δίκτυα να δείχνουν ότι γίνεται «συνωστισμός στο λιμάνι». Πέντε εκατομμύρια ζουν πλέον στην Αττική , κάποιοι μπορεί να φεύγουν αλλά η συντριπτική πλειοψηφία βλέπει τα πλοία να σαλπάρουν. Γιατί είναι τόσο ακριβά τα εισιτήρια; Φταίνε τα ακριβά καύσιμα; Η απάντηση δεν είναι τόσο απλή.


Ο Δημοσθένης Μπακόπουλος δικηγόρος και εμπνευστής του Παρατηρητήριου Διαφάνειας Λιμενικού Συστήματος εξηγεί από το Α έως το Ω την «αλυσίδα» των ευθυνών, της διαπλοκής και της αδιαφορίας για τον πολίτη. Μπορεί να γίνει κάτι για να αλλάξει αυτή η κατάσταση; 

Πως θα αλλάξει όταν υπουργοί Ναυτιλίας παραιτούνται και προσλαμβάνονται από εφοπλιστές; 

Πως να αλλάξει όταν τράπεζες που δανειοδοτούν κόμματα ελέγχουν την ακτοπλοία; 

Σε μια 20ετία κατάφεραν τόσα πολλά!

Δεν είναι μόνο ότι μετά από την οικονομική καταστροφή μέσα σε μια εικοσαετία τα ίδια κόμματα, το ίδιο πολιτικό προσωπικό διατείνεται ότι θα μας σώσει...

Το χειρότερο είναι ότι οι Έλληνες ακόμη τους εμπιστεύονται, σε κάθε εκλογή τους δίνουν το πηδάλιο της χώρας και κάθε φορά το μέγεθος της καταστροφής μεγαλώνει!!!

ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

«Έφεραν πόρνες στην Ελευσίνα»* – και στην Αθήνα προαγωγούς

από Θεόδωρος Παντούλας

-18 Ιουνίου 2024

Για αιώνες η τοκογλυφία, η πρωτοθυγατέρα της απληστίας, ήταν μια αξιοκατάκριτη δραστηριότητα. 

Πολύ πριν ο Έζρα Πάουντ λογιάσει στα δεινά της τη βεβήλωση της ιερότητας και την αποτιμήσει ως το χειρότερο κακό του σύγχρονου κόσμου, οι Έλληνες κάτεχαν ότι αυτή εξανδραποδίζει κι οι Πατέρες της Εκκλησίας την αξιολογούσαν ως μισάνθρωπο επιτήδευμα. Αλλά από τότε παρήλθαν χρόνια και μαζί τους πήγαν περίπατο οι αναστολές που συγκρατούσαν την πλεονεξία στο περιθώριο και στην ανυποληψία.

Στις μέρες μας εκατομμύρια συμπολίτες χάνουν κοψοχρονιά εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα (υπερδιπλάσια από αυτά του υπέκλεψαν οι μαυραγορίτες στην Κατοχή!) από τους «διαχειριστές δανειακών χαρτοφυλακίων» ‒ περιφραστικός ευφημισμός για ανθρώπους που στην καθομιλουμένη αποκαλούνται κάπως αλλιώς. 

Η υφαρπαγή των περιουσιών τους θα έπρεπε να είναι ζήτημα πρώτης τάξεως στον δημόσιο διάλογο. Δεν είναι. Κληρονομιές αλλάζουν χέρια σε συνθήκες βροντώδους σιωπής (η έντιμος πενία δεν έχει και πολύ πέραση στη μετανεωτερικότητα), την ώρα που η Κυβέρνηση από τη μία διαφημίζει ότι «κρατάμε την ελπίδα, κρατάμε το σπίτι μας» και από την άλλη κρατάει από τον λαιμό τους απελπισμένους οφειλέτες, διευκολύνοντας νομοθετικά, στο κατόπι της πολύφερνης αγοράς ακινήτων, τους πλειστηριασμούς των ακινήτων τους!

Είναι που η αγορά απεχθάνεται το κενό. Κι αν οι συστημικές (και κάργα ανακεφαλαιοποιημένες) τράπεζες αδυνατούν να το καλύψουν, αυτό καλύπτεται από καινοφανείς ιδιωτικές, μη τραπεζικές, επιχειρήσεις χορήγησης στεγαστικών δανείων! Είναι αυτό που λένε οι ατσίδες «η κρίση ως ευκαιρία». Η ευκαιρία του αετονύχη για να ακριβολογούμε! Και των εταιριών διαχείρισης οφειλών που, άμα θέλουν κι όπως θέλουν, συνομιλούν στους οφειλέτες. Και που ακόμη σπανιότερα συναινούν σε «ρυθμίσεις». Σάμπως θα τους τραβήξει κανείς το αυτί; Κράτος εν κράτει είναι. Και τα όποια πρόστιμα τους καταλογίζονται είναι για το θεαθήναι. Οι νομοθετούντες άλλωστε χαίρουν ασυλίας ή, τέλος πάντων, έχουν την ευχέρεια να αλλάζουν ΑΦΜ και να την βγάζουν μπέικα, σε αντίθεση με τους μέχρι εχθές αξιόπιστους δανειολήπτες που σήμερα λοιδωρούνται σαν μπαταχτσήδες από εκείνους ακριβώς που τους προέτρεπαν στον δανεισμό! Η ανακολουθία, η αναλγησία και οι συγκαλυμμένοι εκβιασμοί παραμένουν οι σταθερές των «εισπρακτικών», σταθερές που προσιδιάζουν σε φερσίματα μαφίας και όχι σε συμπεριφορές καλής πίστης και χρηστών συναλλακτικών ηθών.

Αναλώσιμοι 2.0: Δουλεύουμε, πεινάμε, πεθαίνουμε

Ανέβηκε: 19/06/2024

Δημήτρης Κωστάκος

Κανένα περιθώριο αισιοδοξίας μετά τις εκθέσεις της ΓΣΕΕ και της Επιθεώρησης Εργασίας για το 2023.

Το μοιράζομαι:

«Η Ελλάδα είναι η μοναδική αφρικανική χώρα με λευκούς κατοίκους», είχε πει πριν από χρόνια ο Χάρρυ Κλυνν. Η φράση αυτή, αποδεικνύεται ότι δεν ήταν μια εύστοχη διαπίστωση της στιγμής, αλλά μια αειθαλής πρόβλεψη.

Η δραματική κατάσταση που αποτυπώνουν οι εκθέσεις της ΓΣΕΕ και της Επιθεώρησης Εργασίας για το 2023, όχι μόνο δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας ή αναστοχασμού σχετικά με την αναμόρφωση των πολιτικών κομμάτων και σχηματισμών, αλλά καθιστούν επιτακτική την ανάγκη ενεργοποίησης των πολιτών.

Κι αν οι εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων μας ζητούν «να κάνουμε ένα βήμα μπροστά», θα πρέπει να τους υπενθυμίσουμε ότι βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού…

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ:

– Την περίοδο 2019-2023 στη χώρα μας καταγράφηκε η μεγαλύτερη μείωση εισοδήματος από εργασία στην Ε.Ε. (8,3%).

– Το μέσο ωρομίσθιο σε μονάδες αγοραστικής δύναμης ήταν το χαμηλότερο στην Ε.Ε..

– Την περίοδο 2021-2023 το 36% των νοικοκυριών ανταπεξήλθε με μεγάλη δυσκολία στην κάλυψη βασικών αναγκών.

– 22 στους 100 εργαζόμενους (9 στους 100 με πλήρη απασχόληση) είχαν εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας.

– Το ποσοστό των νέων ηλικίας 18-24 ετών σε σοβαρή υλική υστέρηση στη χώρα μας είναι δύο φορές υψηλότερο από το ευρωπαϊκό.

– Το 30%, ποσοστό τρεις φορές υψηλότερο του ευρωπαϊκού μέσου όρου, δηλώνει ότι αδυνατεί να προβλέψει το ύψος των αποδοχών το επόμενο τρίμηνο.

– Στην Ελλάδα, καταγράφεται το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ε.Ε. (11.1%), με την ανεργία των νέων να αγγίζει το 22%.

– Ως προς το ποσοστό απασχόλησης, η χώρα μας βρίσκεται στην προτελευταία θέση μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε..

– Επίσης καταγράφει τη μεγαλύτερη απόκλιση απασχόλησης μεταξύ ανδρών και γυναικών, καθώς και την έβδομη μεγαλύτερη απόκλιση απασχόλησης νέων ηλικίας 15-29 ετών σε σχέση με τις μεγαλύτερες ηλικιακές κατηγορίες.

H πληβειοποίηση εν Ελλάδι, 2004-2022.

H πληβειοποίηση εν Ελλάδι, 2004-2022.

Μέσος μισθός -35%.

Και συνεχίζεται.

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/share/p/TA4zUHH2SPvB6TfB/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Πόσο άλλαξε η οικονομία μετά τη χρεοκοπία

Οι προσδοκίες και οι επισημάνσεις για το νέο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης – Η κατανάλωση από το 74% του ΑΕΠ πριν από την κρίση υποχώρησε μόλις στο 70%, έναντι 52% στην ευρωζώνη

του Τάσου Μαντικίδη από Το Βήμα

Περίπου 14 χρόνια από το… «καλό κουράγιο» του τότε επιτρόπου Ολι Ρεν, αλλά και από το περίφημο Καστελλόριζο που σηματοδότησε την κρίση χρέους και την ελεγχόμενη χρεοκοπία, η ελληνική οικονομία δείχνει να αναζητεί ακόμη το νέο παραγωγικό της μοντέλο στην προσπάθεια της χώρας να ανακτήσει τις απώλειες της προηγούμενης περιόδου και να επιτύχει οικονομική σύγκλιση.

Ανάλογα πάντως με το ποιο αφήγημα θέλει κανείς να προτάξει, η χώρα παρουσιάζεται σήμερα ότι βρίσκεται ή στον πάτο των οικονομιών της ΕΕ, καθώς η κατάρρευση της οικονομίας μετά τη χρεοκοπία οδήγησαν σε απώλειες 33,7% στο μέσο εισόδημα των νοικοκυριών, ή ότι αποτελεί έναν από τους «οικονομικούς τίγρεις» της ευρωζώνης, καθώς σημειώνει τα τελευταία χρόνια πολλαπλάσιους ρυθμούς ανάπτυξης.

Η ανάπτυξη

Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Σταθερότητας, σε συνοπτική μορφή μάλιστα, το οποίο κατατέθηκε στην Κομισιόν, η ελληνική οικονομία αναπτύχθηκε με τετραπλάσιο ρυθμό σε σχέση με την ευρωζώνη το 2023, ενώ αναμένεται να αναπτυχθεί με τριπλάσιο ρυθμό το 2024 (+2,5%) και με σημαντικά υψηλότερο ρυθμό το 2025 (+2,6%), την ώρα που δημοσίευμα των «New York Times» έκανε λόγο για τις άλλοτε χώρες του ευρωπαϊκού Νότου που υστερούσαν, όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία, που έχουν γίνει τώρα οι ηγέτιδες της ζώνης του ευρώ.

Τα στοιχεία δείχνουν πάντως πως αν και το ονομαστικό ΑΕΠ της Ελλάδας θα επανέλθει το 2025 κοντά στα προ κρίσης επίπεδα, το πραγματικό ΑΕΠ είναι ακόμα μικρότερο, κατά 18,9%, σε σχέση με το 2007, την ώρα που η οικονομία της ΕΕ αυξήθηκε κατά 17% το ίδιο διάστημα. Το κατά κεφαλήν πραγματικό ΑΕΠ της Ελλάδας σε μονάδες ισοδύναμης αγοραστικής δύναμης μάλιστα από το 95,3% της ΕΕ το 2009 μειώθηκε στο 62,0% το 2020, προτού ανακάμψει στο 68% σήμερα, μόλις λίγο πάνω από αυτό της Βουλγαρίας.

Για ποιους εξοπλισμούς ματώνουν οι Έλληνες; – Εθνική άμυνα και ΝΑΤΟ

ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ

Όλες οι πτωχεύσεις που βίωσε η χώρα (1827, 1844, 1893, 1922, 1932, 1943, 2010) είχαν ως κοινή παράμετρο, μεταξύ των αιτίων τους, τις υπέρογκες αμυντικές δαπάνες και την συνακόλουθη υπερχρέωση της χώρας για την υλοποίησή τους. Με βάση την ετήσια έκθεση του ΝΑΤΟ, οι αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας ανέρχονται στο 3,54% του ΑΕΠ, ενώ των ΗΠΑ στο 3,46%.

Με εξαίρεση δε τη Βρετανία, την Πολωνία και τις Βαλτικές Χώρες, όλες οι υπόλοιπες δαπανούν κάτω του 2% του ΑΕΠ. Το δε 45,3% αυτών των αμυντικών δαπανών αφορά αγορά εξοπλισμών. Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών συναινεί στη συνέχιση της οικονομικής αιμορραγίας, καθώς αναγνωρίζει την ανάγκη θωράκισης της χώρας απέναντι στην τουρκική απειλή. Αν συγκρίνουμε τις δημόσιες δαπάνες Παιδείας με το ΑΕΠ, που είναι και ο διεθνής δείκτης σύγκρισης, θα διαπιστώσουμε ότι παραμένουν στο 2,8% του ΑΕΠ, καταγράφοντας μάλιστα και μικρή πτώση (-0,1) από το περσινό 2,9%. Υπενθυμίζουμε ότι ο μέσος ευρωπαϊκός δείκτης στις δαπάνες αυτές κυμαίνεται στο 5%-5,5%.

Απογοητευτική είναι η μείωση δαπανών που σχεδιάζεται στο υπουργείο Παιδείας από τα ευρωπαϊκά κονδύλια αθροιστικά (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, εκεί συμπεριλαμβάνεται και το ΕΣΠΑ) και από το Ταμείο Ανάκαμψης. Χάνεται έτσι μια μεγάλη ευκαιρία να ενισχυθούν σημαντικά οι δημόσιες εκπαιδευτικές δομές. Ως προς την Υγεία, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ΙΟΒΕ, η ετήσια μεταβολή των δημόσιων δαπανών (σε σταθερές τιμές και σωρευτικά για την περίοδο 2009-2021) διαμορφώνεται στο -29,2% στην Ελλάδα έναντι +32,7% στην ΕΕ. Η δαπάνη υγείας είναι κατά 1,6 μονάδες του ΑΕΠ χαμηλότερη από την ΕΕ τη δεκαετία 2012-2021.

Η περίοδος πριν από την πανδημία χαρακτηρίζεται από πτώση της χρηματοδότησης για την υγεία στην Ελλάδα, σε αντίθεση με την ΕΕ. Η πανδημία προκάλεσε αύξηση των δαπανών υγείας, σε όλες σχεδόν τις χώρες. Το ποσοστό των δαπανών υγείας ως προς τη συνολική δαπάνη ανά νοικοκυριό αυξήθηκε, όμως η ανταπόκριση των υπηρεσιών υγείας στις προσδοκίες των πολιτών παραμένει χαμηλή. Ως αποτέλεσμα, η χώρα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ικανοποίησης από τις παρεχόμενες υπηρεσίες φροντίδας στα ευρωπαϊκά μέλη του ΟΟΣΑ, με 38% για το 2020, ενώ ο μέσος όρος για τις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ βρίσκεται στο 71%.

Είναι λοιπόν τεράστιες οι θυσίες που υφίσταται ο ελληνικός λαός στους τομείς Παιδείας και Υγείας. Οι εξοπλιστικές δαπάνες είναι πληρωμένες με το αίμα των Ελλήνων. Ασφαλώς, οι κλάδοι Υγείας και Παιδείας είναι στόχοι προς εκποίηση και ιδιωτικοποίηση για τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζονται, με ή χωρίς μνημόνια. Η ιδεοληψία του “μικρότερου” κράτους στην οικονομία, αποκαλύπτει τη ρηχότητα και το ψεύδος της, καθώς όλο και μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας έχει το κράτος ως καταναλωτή οπλικών συστημάτων.
Αμυντικές δαπάνες και κοινωνικό κράτος

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ!

από Βασίλης Βιλιάρδος

.

Αυτό που οφείλουμε να καταλάβουμε κάποια στιγμή είναι πως από την οικονομία εξαρτώνται τα πάντα – η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια, η άμυνα, τα εθνικά κοκ. Κυρίως όμως ότι, εάν συνεχίσουμε έτσι, η αντικατάσταση του πληθυσμού, ο δημογραφικός μαρασμός, η αλλαγή του ιδιοκτησιακού μας καθεστώτος και ο εθνικός ακρωτηριασμός είναι βέβαια – στην ΑΟΖ, στην Κύπρο, στη Θράκη και στο Αιγαίο.

.

Το κατάντημα της Ελλάδας

Είμαστε η 5η ακριβότερη χώρα στις 37 του ΟΟΣΑ, όσον αφορά το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών – με 26%, όταν ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 18,2%. Το χειρότερο όμως είναι πως έχουμε υψηλότερες εισφορές από ότι η Ελβετία (17,3%) ή η Δανία (12,7%), με κράτος προνοίας εξαιρετικά υποβαθμισμένο, συγκριτικά με αυτές τις χώρες – καθώς επίσης με μισθούς κατά πολύ χαμηλότερους.

Εάν τώρα ήθελε το κράτος να αυξήσει τους μισθούς χωρίς να επιβαρύνει τις επιχειρήσεις και την ήδη ανύπαρκτη ανταγωνιστικότητα τους (κριτήριο το υπέρογκο εμπορικό έλλειμμα και η φυγή των βιομηχανιών), θα έπρεπε απλά να μειώσει τις ασφαλιστικές εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων – ενώ όσον αφορά τον πραγματικό μισθό (=σε όρους αγοραστικής αξίας), να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό αισχροκέρδειας και να μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές, μέσω των οποίων υπερφορολογεί τους Έλληνες, διατηρώντας τους ίδιους στις υψηλότερες τιμές.

Δεν είναι τυχαίο πάντως το ότι, το 2009 το κατά κεφαλήν μας εισόδημα ήταν στο 95% του μέσου της ΕΕ, ενώ το 2023 μόλις στο 67,2%, ξεπερνώντας μόνο τη Βουλγαρία (64%). Το χειρότερο είναι βέβαια πως θα μας ξεπεράσει και η Βουλγαρία – αφού το 2019 το δικό μας κατά κεφαλήν ήταν στο 65,8% και της Βουλγαρίας στο 53%. Δηλαδή, μέσα σε πέντε χρόνια το δικό μας αυξήθηκε μόλις κατά 1,4% και της Βουλγαρίας κατά 13% – οπότε πάνω από 9 φορές πιο γρήγορα! Δεν είναι ντροπή μας;

Συγκρίνεται ο φυσικός πλούτος της χώρας μας (κλίμα, νησιωτικός τουρισμός, πολιτιστικά μνημεία, υπόγειος πλούτος, στρατηγική θέση κλπ.) με την πάμπτωχη γεωοικονομικά Βουλγαρία; Δεν είναι κατάντημα το ότι, μας έχουν ξεπεράσει οι ανατολικές χώρες, όταν τις ξεπερνούσαμε όλες κατά πολύ; Πώς είναι δυνατόν να θριαμβολογεί το οποιαδήποτε κόμμα έχει κυβερνήσει ή κυβερνάει την Ελλάδα;

Πώς το ανέχονται οι Έλληνες; Αυτό που οφείλουμε πάντως να καταλάβουμε κάποια στιγμή είναι πως από την οικονομία εξαρτώνται τα πάντα – η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια, η άμυνα, τα εθνικά κοκ. Κυρίως όμως ότι, εάν συνεχίσουμε έτσι, η αντικατάσταση του πληθυσμού, ο δημογραφικός μαρασμός, η αλλαγή του ιδιοκτησιακού μας καθεστώτος και ο εθνικός ακρωτηριασμός είναι βέβαια – στην ΑΟΖ, στην Κύπρο, στη Θράκη και στο Αιγαίο.

Φάνηκε άλλωστε ξεκάθαρα από την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας – ενώ δεν είναι τυχαίο πως την ίδια χρονική στιγμή, το 2018, μας επιμήκυναν την αποπληρωμή του χρέους των 96 δις € στο EFSF και πάγωσαν τους τόκους. Όσον αφορά την ντροπιαστική στάση της ΝΔ μέσω της Ν. Μπακογιάννη στο θέμα του Κοσόβου, αποτελεί ένα ακόμη δείγμα – αφού τεκμηριώνει πως μας δίνουν εντολές για εθνικά θέματα και μας κάνουν ότι θέλουν οι ξένοι.

Η βρόμικη κυβερνητική προπαγάνδα

Χατζηδάκης: «O κατώτατος μισθός ήταν 650 € όταν η ΝΔ κέρδισε τις εκλογές το 2019 και τώρα ανέβηκε στα 830 €. Ενώ η αύξηση του πληθωρισμού από το 2019 ίσαμε το 2024 είναι σωρευτικά 16,5%, η αύξηση του κατώτατου μισθού είναι 28%. Αρκετά παραπάνω, δηλαδή, από την αύξηση του πληθωρισμού».

Η αλήθεια: Ο κατώτατος μισθός αφορά τα χαμηλά εισοδήματα – για τα οποία αυτό που μετράει κυρίως είναι ο πληθωρισμός στα τρόφιμα που μόνο από το 2021 έως το 2023 αυξήθηκε σωρευτικά κατά 27,12% (από το 105,57 στο 132,69). Επομένως, η αύξηση του κατώτατου ήταν χαμηλότερη΄- ενώ το να κάνεις πολιτική με τα χρήματα των άλλων (=των ιδιωτών), αντί με τα δικά σου (=του δημοσίου), όπου μπορείς μειώνοντας τις ασφαλιστικές εισφορές, δεν είναι κανένα επίτευγμα.

Το ποσό που δίνονταν στα δημόσια πανεπιστήμια στην Ελλάδα ήταν το χαμηλότερο από όλες τις χώρες στην Ευρωπαική Ένωση των 28

Του Δημήτρη Αναστασίου 

Επειδή κάποιοι αμφισβήτησαν τα δεδομένα του Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Πανεπιστημίου Κρήτης και επιχειρηματολόγησαν ότι εάν είχαν συμπεριληφθεί οι μισθοί των καθηγητών η χώρα θα ήταν κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ας δούμε τα τελευταία στοιχεία της Eurostat (2024) σε συγκρίσιμο επίπεδο. 

https://ec.europa.eu/eurostat/databrowser/view/educ_uoe_fine09__custom_9090290/default/table

Σύμφωνα με την Eurostat (2024), το 2019 η μέση δημόσια δαπάνη ανά φοιτητή στην Ελλάδα ήταν περίπου 1.780 ευρώ. Αυτό αντιστοιχεί μόλις στο 16,4% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, που ήταν 10.875 ευρώ (ΕΕ 28). Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το ποσό που δίνονταν στα δημόσια πανεπιστήμια στην Ελλάδα ήταν το χαμηλότερο από όλες τις χώρες στην Ευρωπαική Ένωση των 28.

Για το 2019, η δημόσια χρηματοδότηση ανά φοιτητή στην Τουρκία ανερχόταν σε 2.365 ευρώ, στη Βουλγαρία ήταν 2.759 ευρώ, στη Ρουμανία ήταν 3.533 ευρώ, και στην Κύπρο ήταν 4.243 ανά φοιτητή (υπερδιπλάσιο δηλ. ποσό). 

Τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν μια συστηματική οικονομική ασφυξία των δημόσιων πανεπιστημίων στην Ελλάδα. Είναι θαύμα που η χώρα διαθέτει τόσο καλά πανεπιστήμια μέσα στη χιλιάδα των διεθνών κατατάξεων, πολύ περισσότερα αναλογικά με την Τουρκία, την Βουλγαρία και Ρουμανία. 

Αυτή η αντίθεση θα μπορούσε να εξηγηθεί ίσως στη βάση του δημοκρατικού πλαίσιου λειτουργίας του ελληνικού πανεπιστημίου που το ξεχωρίζει σε σχέση με τον managerial τρόπο διοίκησης άλλων πανεπιστημίων. Και αν ακόμα  κάποιοι βλέπουν τα παρατράγουδα και πιθανές ακρότητες κατά καιρούς δεν βλέπουν τη σημασία της δημοκρατικής ατμόσφαιρας για την πνευματική και ερευνητική αναζήτηση για καθηγητές και φοιτητές. Για όσους έχουν ζήσει την "ακαδημαϊκή ελευθερία" από τα μέσα σε άλλες χώρες για να έχουν μέτρο σύγκρισης μπορούν να το καταλάβουν. Για να μην χάνουμε το δάσος και τη μεγάλη εικόνα.

Εάν η τριτοβάθμια εκπαίδευση θεωρείται κοινό αγαθό (common good) είναι πολύ σημαντικό αυτό να μην διασπάται στη δημόσια σφαίρα είτε με την εμπορευματοποίηση είτε με την ιδιωτικοποίηση ώστε να μπορεί αυτό το κοινό αγαθό να είναι υποκείμενο στο κοινό δημόσιο συμφέρον και το δημόσιο διάλογο.

ΚΟΡΥΦΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΚΑΙ Η ΑΠΕΙΛΗ ΜΑΖΙΚΩΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΩΝ

"...Όποιος πάντως δεν βλέπει το ορόσημο του 2033, όπου το δημόσιο χρέος μας θα είναι ξανά εκτός ελέγχου εάν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, ενώ δεν θα μας έχει απομείνει πια τίποτα για να ξεπουλήσουμε, με τα νοικοκυριά μας ήδη στα όρια της εξαθλίωσης, απλά εθελοτυφλεί – παραβλέπει τα γεγονότα, είτε από φόβο, είτε από ανευθυνότητα..."

14 Ιανουαρίου 2024

από Βασίλης Βιλιάρδος

Σε έναν πιο δίκαιο κόσμο, τα κράτη που πλήττονται από ασύμμετρες φορολογικές συνθήκες και από κλοπή πόρων, στα οποία δυστυχώς ανήκει και η Ελλάδα κυρίως μετά το έγκλημα του PSI, δεν θα συντρίβονταν από τα μέτρα λιτότητας που συνήθως επιβάλει το ΔΝΤ και πλέον οι αγορές. Η ελάφρυνση του χρέους θα μπορούσε σίγουρα να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να μη χρεοκοπήσουν – προκαλώντας σεισμικές δονήσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη. Κυρίως όμως να επενδύσουν στην προσαρμογή τους στην κλιματική κρίση, καθώς επίσης στη βελτίωση της υγείας και της ευημερίας των Πολιτών τους – έτσι ώστε να μετριασθεί, μεταξύ άλλων, η απειλή των παράνομων μεταναστευτικών ροών προς τη Δύση, προτού καταστούν επικίνδυνες. Ακόμη όμως και αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δεν θα ήταν αρκετό για να εξαλειφθούν οι αιτίες των επαναλαμβανόμενων κρίσεων χρέους στον παγκόσμιο νότο. Θα έπρεπε δηλαδή, αφενός μεν οι πολυεθνικές εταιρίες να υποχρεωθούν να σταματήσουν την οικονομική αιμορραγία των αναπτυσσομένων χωρών, αφετέρου να υπάρξει μία στρατηγική οικονομικής ανάπτυξης τους που θα αξιοποιεί πλήρως τους πόρους που έχει στη διάθεση της η κάθε μία, με το δικό της νόμισμα – τονίζοντας ξανά πως η Ελλάδα, μετά τα τρία διαδοχικά μνημόνια και το PSI, δεν ανήκει πια στις ανεπτυγμένες, αλλά στις αναπτυσσόμενες οικονομίες. Όποιος πάντως δεν βλέπει το ορόσημο του 2033, όπου το δημόσιο χρέος μας θα είναι ξανά εκτός ελέγχου εάν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, ενώ δεν θα μας έχει απομείνει πια τίποτα για να ξεπουλήσουμε, με τα νοικοκυριά μας ήδη στα όρια της εξαθλίωσης, απλά εθελοτυφλεί – παραβλέπει τα γεγονότα, είτε από φόβο, είτε από ανευθυνότητα.

.
Ανάλυση

Το δημόσιο χρέος σε παγκόσμιο επίπεδο (το συνολικό επίσης, αλλά δεν είναι εδώ το θέμα μας) παρουσιάζει μεγάλη άνοδο τις τελευταίες δεκαετίες – ως αποτέλεσμα των διαδοχικών κρίσεων που προκάλεσαν μία απότομη επιτάχυνση αυτής της τάσης. Έτσι έχει υπερτετραπλασιασθεί το 2022, σε σχέση με το 2000 – υπερβαίνοντας σημαντικά το παγκόσμιο ΑΕΠ που τριπλασιάσθηκε την ίδια χρονική περίοδο (γράφημα).

Ειδικότερα, το παγκόσμιο δημόσιο χρέος που περιλαμβάνει το εσωτερικό και το εξωτερικό χρέος της γενικής κυβέρνησης (=τόσο του κεντρικού κράτους, όσο και των οργανισμών του δημοσίου), έφτασε στο επίπεδο-ρεκόρ των 92 τρις $. Από αυτό το ποσόν, οι αναπτυσσόμενες χώρες οφείλουν σχεδόν το 30% – εκ των οποίων το 70% περίπου αποδίδεται στην Κίνα, στην Ινδία και στη Βραζιλία (γράφημα).

Ο Τουρισμός, μας αφορά όλους, αλλά με το αρνητικό πρόσημό του, πια!

(Πραγματεία ΔΥΟ ΜΕΡΏΝ…

Μια πραγματεία, με θέμα: Την κατάβαση μας, ως τον “κάδο της ιστορίας του μη χειρότερα”, απ’ τα Ρεκόρ του μοντέλου της γερμανικής TUI.)

του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου.

Μ Ε Ρ Ο Σ Π Ρ Ω Τ Ο (Α)

Συμπληρώνοντας & παραφράζοντας -αβίαστα κι επί τω αληθέστερω- το αναγνωριστικό σλόγκαν της -πρόσφατης- 11ης Γενικής Συνέλευσης του Ξ.Ε.Ε. (Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας), φτάνουμε να λέμε κι εμείς, πως: «Ο Τουρισμός μας αφορά όλους. Αλλά με το αρνητικό πρόσημό του, πια!». Ενώ και το μοντέλο υπερανάπτυξης του μαζικού τουρισμού της γερμανικής TUI, που διακονούμε, μας στέλνει, ασυνόδευτους, όλους, προς το γκρεμό του: “μη χειρότερα”…

Πρόκειται για την εξιστόρηση μιας τραγωδίας, της σύγχρονης κακοδαιμονίας της χώρας μας, που οδηγείται στην ιστορική αποτέφρωσή της, με στερεότυπα των Success Story & την αφελή μακαριότητα κι ευμενή, μα ψευδή, προκατάληψη των Ρεκόρ της αυταπάτης μας, που προσφέρει το τουριστικό μοντέλο της γερμανικής TUI…

Κι η Τουριστική Ελεφαντίαση, που πλάκωσε ήδη, μαζί με τα σύνδρομα εκφυλιστικού τουριστικού υδροκεφαλισμού, που μας διακρίνουν, πλήττουν, βάναυσα, την Αγορά, τις Επενδύσεις, αλλά και το Δημογραφικό μας Ζήτημα.

Εξακολουθούν ωστόσο & μέσα στην “Ομίχλη του Πολέμου”, να κρύβονται τα “Αυτοκτονικά Ρεκόρ” του ελληνικού τουρισμού, που μας έφεραν κι οι Success Stories, ιστορίες της γερμανικής TUI. Όπως, επίσης και η μονοκαλλιέργεια τουρισμού που μας επιβάλουν, ολοένα, οι αυξανόμενες νέες αφίξεις τουριστών, οι οποίες και προηγουμένως οδήγησαν σε ανεπανόρθωτες, πλέον, βλάβες και ελλείμματα, στη στρέβλωση του παραγωγικού μας μοντέλου και σε υποτροπή μας, σε συνθήκες, όχι όμοιες, μα χειρότερες, ίσως & της ιστορικής και θλιβερής μονοκαλλιέργειας, της σταφιδικής κρίσης, που μας ρήμαξε & μας σημάδευσε βαριά. Οδηγώντας στον γκρεμό: το Δημογραφικό, την ανάπτυξη και τη χώρα ολόκληρη!!!

– Μα, πως μπορούν να λέγονται, έτσι, όλα αυτά;;;

Το παραμύθι της ισχυρής ελληνικής οικονομίας

Του Δημήτρη Σαββίδη 

Συγγνώμη αν χαλάω το παραμύθι που πουλάνε στα κανάλια περί Οικονομικού θαύματος ή ο,τι άλλη ευφάνταστη περιγραφή σκαρφίζονται. Αλλά σύμφωνα με τα στοιχεία οι αριθμοί λένε το παρακάτω. 

Το 1995 το ΑΕΠ της Ελλάδας ήταν λίγο μικρότερο από αυτό της Τουρκίας και μεγαλύτερο από όλες τις χώρες των Βαλκανίων μαζί.

Το 2023 το ΑΕΠ της Ελλάδας αντιστοιχεί στο 1/4 της Τουρκίας και υστερεί μακράν έναντι της Ρουμανίας.

Κατά τα άλλα συνεχίστε τον ύπνο σας όσοι νομίζετε ότι η οικονομία ακμάζει. Ειδικά σε μια εποχή που σύντομα χιλιάδες επαγγέλματα θα αντικατασταθούν από κάποιο AI. Δυστυχώς το τίμημα του δικού σας ύπνου θα το πληρώσουν τα παιδιά σας. 

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΟΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

από Βασίλης Βιλιάρδος

Η επενδυτική βαθμίδα που θα δοθεί στην Ελλάδα από τις «αγορές», επειδή τις εξυπηρετεί, δεν πρόκειται να ωφελήσει σε απολύτως τίποτα τους Πολίτες – αφού θα παραμείνουν εξαθλιωμένοι σκλάβοι χρέους, χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον τους. Εάν αυτό αρέσει πραγματικά στους Έλληνες, με κριτήριο το ότι δεν διαμαρτύρονται, είναι δικό τους θέμα – απογοητευτικό όμως, αφού η Ελλάδα είναι μία πάμπλουτη χώρα με πολλές λύσεις στη διάθεση της που ασφαλώς δεν μπορούν να δρομολογηθούν, χωρίς τη στήριξη συνειδητοποιημένων Πολιτών.

Ανάλυση



Μας «κατηγορούν» πολλές φορές, όσον αφορά τις εκτιμήσεις μας για την ελληνική οικονομία, ισχυριζόμενοι πως δεν ταιριάζουν με τις διεθνείς αναφορές – σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα ευρίσκεται σε μία πολύ καλή οικονομική κατάσταση, με θετικές μελλοντικές προοπτικές, ενώ έχει αναβαθμιστεί από ορισμένες εταιρίες αξιολόγησης, όπως πρόσφατα από τη γερμανική Scope.

Οι αντίθετες όμως εκτιμήσεις μας οφείλονται σε ένα απλό γεγονός: στο ότι εμείς εξετάζουμε την ελληνική οικονομία από την πλευρά των Ελλήνων Πολιτών, ενώ όλοι οι υπόλοιποι από την οπτική γωνία των «αγορών» και των δικών τους συμφερόντων. Πρόκειται λοιπόν για δύο εκ διαμέτρου αντίθετες «αφετηρίες» – οπότε είναι λογικό να διαφέρουν οι εκτιμήσεις σε μεγάλο βαθμό μεταξύ τους.