ΤΙ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

ΤΙ δεν καταλαβαίνεις τώρα,  μετά και την διαγραφή Σαμαρά,  για το ποιο σχέδιο εκτελείται;

Αναδημοσιεύουμε την ανάρτηση του ίδιου αρθρογράφου με ημερομηνία 31.10.2024

ΤΙ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Δύο μόνο ισχυρά συσχετισμένα θέματα:

🔺️Το ποιοί και το πως θα μπουν στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων από τα νότια της Κρήτης μέχρι την ΑΟΖ της Κύπρου 

🔺️Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπως διαμορφωνονται μέσα από το πλέγμα των τουρκικών διεκδικήσεων από την Θράκη μέχρι την Κύπρο και τις δεσμεύσεις του καθεστώτος Μητσοτάκη στα συμφέροντα που το στηρίζουν και στην πίεση να κρατηθεί, δια δικών μας  υποχωρήσεων, η Τουρκία στην Δύση. 

Τα εφοπλιστικά κυρίως συμφέροντα που  κοπτονται για το πρώτο θέμα χωρίζονται στους ευνοημένους και τους ρηγμένους από τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.

Στους ρηγμένους περιλαμβάνονται κυριως οι Λάτσης, Βαρδινογιάννης, Αλαφούζος και Μαρινάκης (και κάτι ακομα μικρότεροι κατσαπλιάδες), που διαθέτουν και ισχυρή παρουσία στα ΜΜΕ αλλά και υπηρετικό τους προσωπικό σε όλα τα κόμματα. 

Έτσι:

✔️Ο Λατσης εξωθεί τώρα τον Σαμαρά να ηγηθεί ενός ακροδεξιού Συνασπισμού υφιστάμενων πολιτικών μορφωματων στα δεξιά της ΝΔ, που θα επιδιώξει μαζι με μερος της ακροδεξιάς πτέρυγας της ΝΔ που θα διασπαστεί, να εισπράξει και τον θυμό της κοινωνίας από την κατάληξη του δεύτερου θέματος, με στόχο  να αποτυπωθεί η ακροδεξιά με ένα ποσοστό γύρω στο 20% στις επόμενες Βουλευτικές, που όλα δείχνουν ότι θα διεξαχθούν εντός του 25.

Φυσική της Πληροφορίας στην Κατασκευή -Γεωμυθολογία/Ατλαντίδα & η Γεωλογική Γεωπολιτική του Αιγαίου

Ο Ομότιμος Καθηγητής Γεωφυσικής του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών και Πρόεδρος της Εταιρίας Μελέτης της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας , Σταύρος Παπαμαρινόπουλος , σε μια συνέντευξη -έκπληξη με θεματικές που θα αιφνιδιάσουν και θα προκαλέσουν συζητήσεις.

Ο Σταύρος Παπαμαρινόπουλος που βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την ανακάλυψη της διώρυγας του Ξέρξη στην Ανατολική Χαλκιδική την οποία μνημονεύει ο Ηρόδοτος, ενώ εντόπισε και τον υπόγειο ποταμό Ηριδανό στην Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα , με πάνω από 250 γεωφυσικές έρευνες στην Ελλάδα, στην Αγγλία, στην Γαλλία, στην Ισπανία, στην Ρωσία, στην Κεντρική Ασία στο κεντρικό υψίπεδο των Αλτάι, στην Βορειοανατολική και στην Βορειοδυτική Αφρική επιχειρώντας να εντοπίσει θαμμένες αρχαίες πόλεις, μέλος της Ευρωπαϊκής και της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, σε τρεις θεματικές προκλήσεις:

- Παρουσιάζει την Φυσική της Πληροφορίας στη κατασκευή , όπως υποστηρίζει, του καλύτερου ορνιθοτροφείου στο κόσμο, στη Κρήτη μέσα στο 2025 , ως πρόταση για μια άλλη στρατηγική ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας 

Η ΕΛΛΑΣ ΩΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΠΑΙΓΝΙΟ

Του Παντελή Σαββίδη

Εκμεταλλευόμενος, αμοραλιστικά, την απουσία αντιπολίτευσης ο κ. Μητσοτάκης «ρυθμίζει» κατά το δοκούν τις σχέσεις με την Τουρκία, διαμορφώνοντας το ιδεολογικό πλαίσιο να περάσει τις υποχωρήσεις του στην κοινή γνώμη με τη συναίνεση όλων ανεξαιρέτως των παραγόντων, οικονομικών, μιντιακών, πνευματικών κ.ά.

Σε καμιά χώρα της δΥσης δεν θα συνέβαινε αυτό που παρακολουθοΥμε σήμερα ως «ελληνικός τρΟπος εξωτερικής πολιτικΗς».

Η κοινωνία παρακολουθεί παθητικά σημαντικές αλλαγές στις ελληνικές θέσεις οι οποίες ενδύονται ενός τεχνοκρατικού μανδύα για να μην γίνουν αντιληπτές από την κοινή γνώμη.

Στον κόσμο περνά η ιδέα πως ο κ. Μητσοτάκης καλεί την Τουρκία να συζητήσουν τη μία και μόνη διαφορά που η Αθήνα αναγνωρίζει μεταξύ των δύο χωρών, την οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας αλλά όταν η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να περάσει νόμους που στερούν τη δυνατότητα ανάπτυξης σε μικρά νησιά και βραχονησίδες που θα μπορούσαν να αποκτήσουν ζωή και να διεκδικήσουν θαλάσσιες ζώνες κάτι κρύβεται πίσω από την κυβερνητική τακτική.

Για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει αντιδράσει, όπως έγραψε η Εστία, ο πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Βορειοανατολικού Αιγαίου Στρατής Μανωλακέλλης αλλά η κυβέρνηση ελέγχει και την ενημέρωση και όποιον άλλο θεσμό θα μπορούσε να προβάλλει κριτική στάση.

Στην Νέα Υόρκη ο Ερντογάν πρόβαλε με σαφήνεια τις διεκδικήσεις του ζητώντας δύο κράτη στην Κύπρο, χωρίς να κάνει πίσω από τη Γαλάζια Πατρίδα και τονίζοντας τη βούλησή του για παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο ενώ ο κ. Μητσοτάκης εξαντλήθηκε σε μια έκθεση ιδεών στην οποία περιέλαβε την φιλοσοφική του θέση περί παγκοσμίου συμφέροντος το οποίο πρέπει να υπερισχύει του τοπικού, ενδιαφέροντος για την παγκόσμια διακυβέρνηση και εξέφρασε ικανοποίηση από την μετεξέλιξη της Ελλάδας σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία.

Σταύρος Λυγερός - Σουρωτήρι έχουν κάνει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα οι Τούρκοι & η Αθήνα σιωπά!

ΠΗΓΗ: https://youtu.be/dRaJuYecenw?si=rhgKMNetWZproF4d

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΚΑΤΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ

Του Παντελή Σαββίδη 

Αν περιορίσει κανείς την ενημέρωσή του στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης θα αφομοιώνει καθημερινά πόσο ευτυχής πρέπει να αισθάνεται, καθώς η κυβέρνησή του κάθε χρόνο, αφού καταστραφούν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, γίνεται ολοένα και καλύτερη καθώς βελτιώνεται και μαθαίνει (λες και η άσκηση κυβερνητικής εξουσίας εντάσσεται στην εκπαιδευτική διαδικασία).

Ακόμη και στην ημιδικτατορική Τουρκία, η οποία έχει ξεπεράσει την Ελλάδα σε όλα, υπάρχουν μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφοι, έστω στο εξωτερικό, που αποκαλύπτουν επικίνδυνες διαστάσεις της πολιτικής Ερντογάν. Επικίνδυνες για όλους.

Για να αντιληφθείτε την παρακμή της χώρας στην ενημέρωση, θα επισημάνω πως ακόμη και στο Ισραήλ, το οποίο βρίσκεται σε πόλεμο, υπάρχουν ΜΜΕ που αποκαλύπτουν την απάνθρωπη και καταδικαστέα από πλευράς Διεθνούς Δικαίου πρακτική της ισραηλινής κυβέρνησης και του ισραηλινού στρατού να χρησιμοποιούν Παλαιστίνιους ως ασπίδες στις επιχειρήσεις τους στα τούνελ, ή σε περιοχές που υποψιάζονται ότι υπάρχει ναρκοπέδιο.

Υπάρχουν, ευτυχώς, Εβραίοι που σώζουν την τιμή του λαού τους. Ένας από αυτούς είναι ο Omer Bartov, πρώην στρατιώτης του IDF και ιστορικός της Γενοκτονίας, που σε ένα συγκλονιστικό άρθρο του στον The Guardian περιγράφει τις τραγικές εμπειρίες που είχε από το Ισραήλ καθώς πριν από μερικές εβδομάδες προσκλήθηκε στο πανεπιστήμιο Ben-Gurion του Negev να μιλήσει και να συζητήσει για τις κινητοποιήσεις φοιτητών στα ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια κατά της πολιτικής της ισραηλινής κυβέρνησης.

Για την ιστορία, ο Omer Bartov είναι Ισραηλινός. Γεννήθηκε, μεγάλωσε, σπούδασε και δίδαξε στο Ισραήλ. Τώρα διδάσκει Ιστορία στις ΗΠΑ. Είναι ειδικός στην Ιστορία της Γενοκτονίας.

ΛΕΤΕ ΝΑ ...ΞΕΣΤΡΑΒΩΘΟΥΝ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΟΙ ΨΕΥΤΟΕΛΙΤ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΕΥΚΩΣΊΑΣ;

ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΟΥΠΗΣ

Ο νέος διοικητής της τουρκικής Στρατιάς του Αιγαίου σηματοδοτεί πιθανά προβλήματα για την Ελλάδα, τους συμμάχους του ΝΑΤΟ

15 Αυγούστου 2024

Nordic Monitor 

Του Abdullah Bozkurt/Στοκχόλμη

Ο διορισμός του στρατηγού Irfan Özsert ως διοικητή της τουρκικής στρατιάς του Αιγαίου -μιας ξεχωριστής δύναμης, που ιδρύθηκε το 1975, κυρίως για να αντιμετωπίσει την Ελλάδα και διατηρείται εκτός της ολοκληρωμένης στρατιωτικής δομής του ΝΑΤΟ- σηματοδοτεί δυνητικά ανησυχητικές εξελίξεις στις ήδη τεταμένες σχέσεις της Άγκυρας με την Αθήνα.

Ο Οζέρτ επιλέχθηκε συχνά από τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για να εκτελέσει μυστικές επιχειρήσεις που αποσκοπούσαν στην προώθηση των πολιτικών του στόχων, οι οποίοι μπορεί να μην ευθυγραμμίζονταν απαραίτητα με τα συμφέροντα εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας, αλλά εξυπηρετούσαν στενότερους, πιο εσωτερικούς στόχους. Αυτό τοποθετεί τον Özsert ως μια δυνητικά επικίνδυνη φιγούρα, διατεθειμένη να αναπτύξει τουρκικά στρατιωτικά μέσα για να ενισχύσει το καθεστώς του Ερντογάν και να αυξήσει το πολιτικό του κεφάλαιο, το οποίο ο Ερντογάν μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει στο εσωτερικό ή να αξιοποιήσει στις διαπραγματεύσεις με ξένους εταίρους.

Στο παρελθόν, αυτός ο συγκρατημένος και ντροπαλός στρατηγός είχε επιφορτιστεί με την εκτέλεση μυστικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένης της Λιβύης και του Αζερμπαϊτζάν. Συντόνισε επιχειρήσεις μυστικής επιτήρησης εναντίον στρατευμάτων του ΝΑΤΟ που σταθμεύουν στην Τουρκία, παρακολουθούσε Αμερικανούς αξιωματικούς που είχαν τοποθετηθεί στην Τουρκία και έπαιξε βασικό ρόλο στην εκκαθάριση, από τον τουρκικό στρατό, δεκάδων χιλιάδων αξιωματικών, που είχαν ταχθεί υπέρ του ΝΑΤΟ. Διεξήγαγε επιχειρήσεις πληροφοριών, χρησιμοποιώντας στρατιωτικά μέσα, για να υποστηρίξει την κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν.

Ο νέος ρόλος του Özsert είναι αναμφίβολα καθοριστικός, λαμβάνοντας υπόψη την παραδοσιακή δομή της Στρατιάς του Αιγαίου και τη σχετική ανεξαρτησία της από την ευρύτερη τουρκική στρατιωτική διοίκηση. Σε σενάρια εν καιρώ πολέμου στο δυτικό μέτωπο της Τουρκίας, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η Στρατιά του Αιγαίου έχει ιστορικά οριστεί ως κύρια στρατιωτική δύναμη με την εξουσία να αναλαμβάνει τη διοίκηση άλλων στρατιωτικών μονάδων και περιουσιακών στοιχείων.

Εθνική τραγωδία: Νέα Ίμια στην Κάσο!

Κυρά Αδάμ 

Το φιάσκο του Μαξίμου με το ιταλικό πλοίο «Ievoli Relume» - Πώς νομιμοποιήσαμε το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο και εγκλωβιστήκαμε στα 6 ναυτικά μίλια

Ένα εξόχως επικίνδυνο περιστατικό εξελίχθηκε στην Κάσο στις αρχές της εβδομάδας με ορατό προς στιγμή τον κίνδυνο ελληνοτουρκικής προστριβής, αν όχι σύγκρουσης, γεγονός που αποδεικνύει ότι η περίφημη ελληνοτουρκική προσέγγιση είναι φρούδες ελπίδες και τα «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο κρέμονται πάντα από τις υποχωρήσεις και τις παραχωρήσεις της Αθήνας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και κυρίως ο υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας (δικαίως εξοργισμένος από τους πρόσφατους τουρκικούς χλευασμούς) προχώρησαν σε μια πρόβα τζενεράλε ελέγχου των ανακλαστικών της Αγκυρας, επιχειρώντας να επιβάλουν και να κατοχυρώσουν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στη νόμιμη και διεθνώς αναγνωρισμένη ελληνική ΑΟΖ, που είναι τμήμα της μερικής συμφωνίας ΑΟΖ Ελλάδας / Αιγύπτου.

Η αντίδραση της Αγκυρας όμως ήταν ακαριαία και εξόχως σοβαρή, με τη συγκέντρωση υπολογίσιμων πολεμικών δυνάμεων στην περιοχή. Η κατάσταση θα μπορούσε εύκολα να ξεφύγει, αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έπαιρνε την απόφαση να τερματίσει το γεγονός που η ίδια δημιούργησε, ώστε να αποκατασταθεί η ομαλότητα, με κατευνασμό της Αγκυρας.

Ετσι η απόπειρα κατοχύρωσης των διεθνώς αναγνωρισμένων και νόμιμων κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στο τμήμα της επισήμως και διεθνώς αναγνωρισμένης ελληνικής ΑΟΖ στην περιοχή του Αιγαίου και της Μεσογείου κατέληξε σε φιάσκο, με την κυβέρνηση να εφαρμόζει κατ’ ανάγκη πολιτική κατευνασμού, υποχωρήσεων και παραχωρήσεων και το σύνολο της αντιπολίτευσης να μην κατανοεί τη σοβαρότητα της κατάστασης, ως ημιλιπόθυμη από την υψηλή θερμοκρασία και από τους εσωτερικούς καύσωνες για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Τα στοιχεία που θα παρατεθούν δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες.

Συνδιαχείριση σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο με υπογραφή Κυριάκου!

Κύρα Αδάμ 

Η συμφωνία που θα υπογράψουν Ερντογάν και Μητσοτάκης περιορίζει την ελληνική ΑΟΖ δυτικά του 28ου μεσημβρινο

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποφασίσει να αναγνωρίσει ότι Ελλάδα και Τουρκία έχουν κοινά ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα όχι μόνο στο Αιγαίο αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο, και δεσμεύεται να συνεργαστεί με την Τουρκία για τη διατήρηση της ειρήνης στην περιοχή.

Και μόνο η φράση ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο ικανοποιεί όλες τις απαιτήσεις της «Γαλάζιας Πατρίδας», όπως δήλωσε την Πέμπτη 16 Νοεμβρίου στο Κοινοβούλιο ο υπουργός Αμυνας της Τουρκίας, ο οποίος διαβεβαίωσε ότι «δεν κάνουμε πίσω από τις θέσεις μας. Ουδέποτε θα αφήσουμε απροστάτευτα τα συμφέροντά μας στη “Γαλάζια Πατρίδα”».

Το επόμενο διάστημα από την υπογραφή της συμφωνίας, οι επιτροπές θα καθορίσουν και θα συμφωνήσουν τα κοινά συμφέροντα των δύο χωρών. Το κείμενο της συμφωνίας αυτής έκλεισε στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας στην Κωνσταντινούπολη, όπου μετέβη εν κρυπτώ η υφυπουργός Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, προκειμένου να συμφωνήσει στην τελική διαμόρφωση του κειμένου συμφωνίας Ελλάδας – Τουρκίας για τις 7 Δεκεμβρίου στην Αθήνα.

Το ίδιο ακριβώς διάστημα, στην Αγκυρα έλαβε χώρα η υποβαθμισμένη -αλλά εξόχως επικίνδυνη για την Ελλάδα- συνάντηση αντιπροσωπιών των δύο ΥΠΕΘΑ για την εξέταση στρατιωτικών Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.

Η αναμενόμενη νέα διμερής συμφωνία Μητσοτάκη – Ερντογάν αποτελεί παραλλαγή αλλά και επέκταση της Συμφωνίας της Μαδρίτης, τον Ιούλιο του 1997, μεταξύ Σημίτη – Ντεμιρέλ, ενάμιση χρόνο μετά τα Ιμια, με την οποία η Ελλάδα αναγνωρίζει και δεσμεύεται ότι στο Αιγαίο και η Τουρκία έχει «νόμιμα ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και εθνική κυριαρχία της».

ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ Ο ΡΟΖΑΚΗΣ ΑΔΕΙΑΖΕΙ ΤΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Οι Ελληνοτουρκικές Σχέσεις και το Κυπριακό

Χρήστος Ροζάκης

Ηαποχώρηση του πλοίου δεν ανταποκρίνεται προς τις ημερομηνίες που είχαν θέσει οι Ελληνικές αρχές, αλλά ας δεχτούμε ότι το πλοίο ολοκλήρωσε το έργο του.

Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις που ήταν ήρεμες τα τελευταία χρόνια κινδύνευσαν τις τελευταίες μέρες μέσα από το επεισόδιο ανάμεσα στα Κύθηρα και στην Κάσο στα διεθνή ύδατα που βρίσκονται εκεί. Αιτία του επεισοδίου ήταν η έρευνα για την πόντιση καλωδίου από το Ιταλικό πλοίο Levoli Relume, που έχει αναλάβει το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας- Κύπρου. Αυτό είχε, ως συνέπεια, τη συγκέντρωση πέντε πολεμικών πλοίων του Τουρκικού ναυτικού, τα οποία παρακολουθούσαν τις εργασίες του Ιταλικού πλοίου και την αποστολή δυο Ελληνικών πολεμικών σε απάντηση για την Τουρκική αυτήν πρόκληση. Σημειωτέον ότι το Ιταλικό πλοίο είχε ενημερωθεί από την Τουρκία ότι βρίσκεται εντός Τουρκικής υφαλοκρηπίδας, σύμφωνα με το Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο, το οποίο, όμως , δεν αναγνωρίζεται από την Ελλάδα, και μάλιστα επικαλύπτεται από την Ελληνο-Αιγυπτιακή συμφωνία στα θαλάσσια αυτά σημεία.

Η νομική πραγματικότητα έχει ως εξής: Το Δίκαιο της Θάλασσας θεωρεί ότι η τοποθέτηση υποθαλάσσιων καλωδίων ή αγωγών αποτελεί μια από τις προστατευόμενες ελευθερίες των θαλασσών, όπως και η σχετική έρευνα για την τοποθέτηση τους. Αυτές οι ελευθερίες εξασφαλίζονται και στην περίπτωση των υδάτων της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), όπου η ελευθερία των θαλασσών εξακολουθεί να ισχύει, με τον περιορισμό της μη παρεμπόδισης των νόμιμων δραστηριοτήτων του παράκτιου κράτους σε αυτές. Ειδικότερα για την ΑΟΖ οι ελευθερίες που παραμένουν σε σχέση με τη γενικότερη δικαιοδοσία που έχει το παράκτιο κράτος σε αυτήν περιλαμβάνει εκτός από την ελευθερία της ναυσιπλοΐας και την ελευθερία τοποθέτησης υποθαλάσσιων καλωδίων και αγωγών, που όπως προείπαμε δεν πρέπει να παρεμποδίζουν την άσκηση των δικαιωμάτων του παράκτιου κράτους σε αυτήν.

Το επεισόδιο έληξε με την αποχώρηση του Ιταλικού πλοίου, το οποίο ολοκλήρωσε πρόωρα το έργο του και μετά από έντονες παρασκηνιακές ανταλλαγές ανάμεσα στους Υπουργούς των Εξωτερικών των δυο κρατών . Η αποχώρηση του πλοίου δεν ανταποκρίνεται προς τις ημερομηνίες που είχαν θέσει οι Ελληνικές αρχές, αλλά ας δεχτούμε ότι το πλοίο ολοκλήρωσε το έργο του.

«Η Κάσος κείται μακράν» και τα κυβερνητικά «τρολάκια» που κάποιος επιτέλους πρέπει να μαζέψει

Από το neostrategy.gr

Ενώ η Τουρκία, με το τελευταίο «επεισόδιο» σε Κάσο – Κάρπαθο, επιχειρεί να ακυρώσει στην πράξη τη συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας – Αιγύπτου και το δικαίωμα της χώρας μας, βάσει του διεθνούς Δικαίου, να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 ναυτικά μίλια, ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, όχι μόνο δεν απαντά στις επικρίσεις περί «υποχωρητικότητας» της κυβέρνησης Μητσοτάκη και «κατευνασμού» της Τουρκίας, αλλά αντίθετα συσκοτίζει και παραπλανά. Στο μεταξύ, οργιάζει ο κυβερνητικός στρατός των τρολ κατά δημοσιογράφων.

Τη στιγμή που αυξάνονται οι πληροφορίες και μεγαλώνουν οι υποψίες ότι, με τον τρόπο που χειρίστηκε η κυβέρνηση το «επεισόδιο» στην Κάσο, και τις «συνεννοήσεις» του ελληνικού με το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, ουσιαστικά άλειψε βούτυρο στο ψωμί των τουρκικών αβάσιμων διεκδικήσεων επί περιοχών ελληνικής κυριαρχίας, ο Γ. Γεραπετρίτης επιμένει να αποκρύπτει τι ακριβώς συνέβη στις 22, 23 και 24 Ιουλίου νοτίως των Κάσου και Καρπάθου, όταν στην περιοχή βρέθηκαν τουρκικά πολεμικά πλοία, προκειμένου να εμποδίσουν τις έρευνες του ιταλικού πλοίου, «Ievoli Relume».

Με αντίστοιχες γενικολογίες αντιμετώπισε το θέμα και ο υπουργός Αμυνας, Νίκος Δένδιας, αφού σε ανακοίνωση του υπουργείου, γίνεται γενικώς και αορίστως λόγος περί του ότι οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις αντιμετώπισαν στην Κάσο και θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον κάθε τουρκική απαίτηση. Φαίνεται ότι, για Γεραπετρίτη και Δένδια, και συνολικότερα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η Κάσος κείται μακράν, και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να συσκοτίσουν την πραγματικότητα και να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη.

Τώρα του φταίει το Ιντερνετ

Αντί να απαντά επί της ουσίας του περιστατικού, ο υπουργός Εξωτερικών, ωσάν να επρόκειτο για σχολιαστή στο Facebook ή στο Τwitter, ασχολείται με το εάν διαδικτυακοί ιστότοποι που καταγράφουν τις κινήσεις των εμπορικών πλοίων διεθνώς, όπως το MarineTraffic, έδωσαν σωστά τα στίγματα των κινήσεων και ερευνών του «Ievoli Relume».

Πως και γιατί οι Έλληνες ΔΕΝ μπορούν πια να ταξιδέψουν στα νησιά του Αιγαίου! Δημοσθένης Μπακόπουλος

Δεν είναι σχήμα λόγου, δεν είναι υπερβολή…Ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος ΔΕΝ μπορεί πια να ταξιδέψει σε πολλά για να μην πούμε στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου! Το κόστος των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων καθιστούν απαγορευτική ακόμη και τη σκέψη για ένα τέτοιο ταξίδι!

 Οι Έλληνες ΔΕΝ μπορούν να κάνουν διακοπές και ας επιμένουν τα τηλεοπτικά δίκτυα να δείχνουν ότι γίνεται «συνωστισμός στο λιμάνι». Πέντε εκατομμύρια ζουν πλέον στην Αττική , κάποιοι μπορεί να φεύγουν αλλά η συντριπτική πλειοψηφία βλέπει τα πλοία να σαλπάρουν. Γιατί είναι τόσο ακριβά τα εισιτήρια; Φταίνε τα ακριβά καύσιμα; Η απάντηση δεν είναι τόσο απλή.


Ο Δημοσθένης Μπακόπουλος δικηγόρος και εμπνευστής του Παρατηρητήριου Διαφάνειας Λιμενικού Συστήματος εξηγεί από το Α έως το Ω την «αλυσίδα» των ευθυνών, της διαπλοκής και της αδιαφορίας για τον πολίτη. Μπορεί να γίνει κάτι για να αλλάξει αυτή η κατάσταση; 

Πως θα αλλάξει όταν υπουργοί Ναυτιλίας παραιτούνται και προσλαμβάνονται από εφοπλιστές; 

Πως να αλλάξει όταν τράπεζες που δανειοδοτούν κόμματα ελέγχουν την ακτοπλοία; 

Μανόλης Κοττάκης:Ήρωας ο Απόστολος Μπακαλούδης, ο συνοριοφύλακας που πυροβόλησαν στον Έβρο από την τουρκική πλευρά.

Μανώλης Κοττάκης: Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου με το περιστατικό της Κάσου. Και ακούμε τον κ.πρωθυπουργό να λέει “είχαμε κάποια προβληματάκια”. Δεν είναι προβληματάκια και αυτό θα το δούμε από το Φθινόπωρο, όπου ο Ερντογάν θα ξεδιπλώσει όλες του τις διεκδικήσεις. Όταν σου λέει “βάλε στη θέση του τον Δένδια και εσύ δεν λες τίποτα” τότε καταλαβαίνετε, ότι όλα τα θέματα θα απλωθούν. Κάναμε ένα θεμελιώδες λάθος που απέφευγε κάθε Έλληνας πρωθυπουργός από το 1974 και μετά. Ποτέ Έλληνας πρωθυπουργός δεν έκανε απευθείας διάλογο με Τούρκο ηγέτη.

Θυμάστε που έλεγε ο Έλληνας πρωθυπουργός “μην πουλήσετε F-16 στους Τούρκους” στο Κογκρέσο; Με τη Διακήρυξη των Αθηνών τους ανοίξαμε την πόρτα για να τα πάρουν.

Θυμάστε την κρίση με το Ορούτς Ρέις, όταν ο κ. Γεραπετρίτης έλεγε 6 ν.μ. Κόκκινη γραμμή και ένας άλλος έλεγε, ότι τα 12 ν.μ.είναι εθνικισμός; Τώρα όσα κέρδισαν οι Τούρκοι στο πεδίο τα θέλουν στο χαρτί. Στην Κάσο είδαμε τους Τούρκους να αγγίζουν τα 6 ν.μ.και να παρενοχλούν ερευνητικό πλοίο σε οριοθετημένη ελληνική ΑΟΖ, λέγοντας, ότι η περιοχή ανήκει στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Πώς η Τουρκία σημειώνει νίκες επί της Αθήνας χωρίς να ρίξει σφαίρα

epa06131913 A handout photo made available by Turkish Armed Forces Press Office shows a Turkish F496 Gokova frigate (back) at military practice with Qatar military forces off the coast of Qatar, 06 August 2017 (issued 08 August 2017). Reports state the military exercise comes after Turkey announced in June the deployment of hundreds of troops in a base near Doha. Saudi Arabia, United Arab Emirates, Bahrain and Egypt broke off relations with Qatar on 05 June and applied a series of economic reprisals, closing their land and sea borders and their airspace. EPA/TURKISH ARMED FORCES HANDOUT HANDOUT EDITORIAL USE ONLY/NO SALES

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Για τα όσα συνέβησαν πριν λίγες ημέρες στα νερά της Κάσου και της Καρπάθου έχουν γραφεί πολλά. Για να μιλήσουμε με όρους αθλητικούς -και να αποφύγουμε έτσι τους βαρείς χαρακτηρισμούς που θα είχαν ίσως θέση στην περίσταση- η Ελλάδα κατέγραψε μια ακόμα στρατηγική ήττα. Η καθόλα πιστοποιημένη συμφωνία για την χάραξη ορίων ΑΟΖ με την Αίγυπτο στην πράξη ακυρώθηκε, ενώ το καθόλα παράλογο τουρκολιβυκό «Μνημόνιο» αναδείχθηκε, εκ των πραγμάτων, ο ισχύων κανόνας στην περιοχή.


Όθεν και οι θερμές ευχαριστίες του τουρκικού Υπουργείου Άμυνας στην ελληνική πλευρά. Όταν το παράλογο γίνει γενικά αποδεκτό παύει να είναι παράλογο. Τον καιρό που επί του χάρτου καταγράφονται τέτοιου είδους εξελίξεις κυκλοφορεί ευρέως στην πρωτεύουσα το αφήγημα περί θωράκισης της χώρας και ενίσχυσης της ικανότητας αποτροπής ενάντια σε οποιαδήποτε εξωτερική επιβουλή. Δεν είναι σίγουρο ότι η τελευταία αναφέρεται στην Τουρκία.

Οπωσδήποτε όμως το σχετικό αφήγημα γίνεται αν όχι πιστευτό, τουλάχιστον κυρίαρχο καθώς αναπαράγεται από πλήθος έντυπα ή ηλεκτρονικά μέσα που καθημερινά παρουσιάζουν εκστασιασμένα τις ικανότητες των νέων ελληνικών όπλων. Το τερατώδες κόστος των νέων αυτών οπλικών συστημάτων πιστοποιεί εξάλλου τις «μαγικές» τους σχεδόν ιδιότητες. Τα F-35 που θα έρθουν, τα Rafale που ήρθαν, τα F-16 Viper που έρχονται και οι Belhara που καθελκύονται, τρομάζουν, λέγεται, κάθε εχθρό επιδρομέα.

Γιατί όσα έγιναν στην Κάσο είναι πολύ σοβαρά κι όχι «μια ταλαιπωρία από τους φίλους μας» όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός-Παν.Γερογλής

Συμβαίνουν ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ πράγματα στη χώρα»! Ταξίαρχος ε.α Παναγιώτης Γερογλής στο «Μαύρο Πρόβατο», Αλέξανδρο Τσίγγο (ΒΙΝΤΕΟ)

Ο πρωθυπουργός σε συνομιλία του με τους Αρχηγούς χθες βράδυ στο Προεδρικό Μέγαρο περιέγραψε την ιταμή πρόκληση των Τούρκων στην Κάσο ως εξής: «Μας ταλαιπώρησαν λίγο οι φίλοι μας αλλά τελικά όλα καλά»…

Η απάντηση 

στο άρθρο του Παναγιώτη Γερογλή*

Το εν λόγω σκηνικό έντασης που στήθηκε στο στενό Κάσου – Καρπάθου, τις προηγούμενες τρεις ημέρες και η πολυδιάστατη τουρκική πρόκληση, είναι πολύ πιο σοβαρό θέμα, από ότι παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση, αλλά και με τον τρόπο που καλύφθηκε από μεγάλη μερίδα των ελεγχομένων ΜΜΕ…
Για να αντιληφθούμε καλύτερα το τι συνέβει και τι διακυβεύεται πίσω από αυτή τη νέα πρόκληση,, καλό θα είναι να πάμε λίγο πιο πίσω χρονικά, από το πρόσφατο επεισόδιο.

Τρίτη 24 Ιουνίου

Έκδοση τουρκικής NAVTEX (0592/24), για εργασίες πόντισης καλωδίου, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ρόδου και Κρήτης,, εντός δυνητικής ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ (σύμφωνα με τo Δ.Δ.Θ., την UNCLOS/1982), αλλά και ΕΝΤΟΣ ελληνικής ΑΟΖ, κατόπιν της καθ’ όλα νόμιμης συμφωνίας για καθορισμό ΑΟΖ, μεταξύ Ελλάδας-Αιγύπτου (8/2020).
Με την υπόψη συμφωνία για καθορισμό ΑΟΖ, μεταξύ της χώρας μας και της Αιγύπτου, η χώρα μας, δέχτηκε μειωμένη επήρρεια μέχρι και της ν. Κρήτης, προκειμένου να επιτευχθεί η συμφωνία και να ανατραπεί νομικά κατά το Δ.Δ.Θ., το τουρκολυβικό σύμφωνο καθορισμού ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας-Λιβύης (11/2019).

Η τουρκική NAVTEX, επικαλείται , ότι ο χώρος ανήκει στη δικαιοδοσία της, κατόπιν του ανωτέρω τουρκολυβικού συμφώνου.

Ακολουθεί την ίδια ημέρα ελληνική (ANTI)NAVTEX, από την υδρογραφική υπηρεσία σταθμού Ηρακλείου (NAVWARN 576/24), με την οποία προειδοποιεί τους ναυτιλομένους στην περιοχή, για τον παράνομο χαρακτήρα της τουρκικής NAVTEX λόγω μη αρμοδιότητας βάσει των παραπάνω αιτιάσεων, πλην όμως αναγγέλουν τις εργασίες του ειδικού πλοίου πόντισης καλωδίων στην υπόψη περιοχή, η οποία βρίσκεται εντός ελληνικής δικαιοδοσίας και υφαλοκρηπίδας.

Κατά παρόμοιο τρόπο , ενεργεί και η αρμόδια αρχή της Κύπρου (JRCC LARNACA) για το χρονικό διάστημα 22 Ιουνίου-3 Ιουλίου…
Υπόψιν, ότι το ποντιζόμενο καλώδιο αφορά τηλεπικοινωνίες και διαδίκτυο μεταξύ Ισραήλ, Κύπρου, Ιταλίας, Γαλλίας (ιδιωτικές εταιρείες, Elletra TLC-SPA)
Σάββατο 28 Ιουνίου- Τρίτη 23 Ιουλίου.

Το ιταλικό ειδικό πλοίο C/S Telliri, ποντίζει το ειδικό καλώδιο, τόσο εντός Κυπριακής ΑΟΖ, εντός δυνητικής ελληνικής ΑΟΖ και εντός καθορισμένης ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ.

Επιτέλους να ξυπνήσουμε: Την ελληνική ΑΟΖ παραβίασε στην Κάσο η Τουρκία… Για πόσο θα συνεχίζεται ο «ωραίος διάλογος» του Πρωθυπουργού με τον Ερντογάν;

Σκηνικό πολέμου στήνει η κατοχική Τουρκία στο Αιγαίο. Φωτογραφία από βίντεο, via Open TV 24/07/2024

 Του καθηγητή ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ
Ουάσιγκτον, Ηνωμένες Πολιτείες

Η Τουρκία παραβίασε χθες την ελληνική ΑΟΖ νότια των νήσων της Κάσου και της Καρπάθου και η ελληνική κυβέρνηση κοιμάται.

Διαβάστε την ντροπιαστική απάντηση της Ελληνικής κυβέρνησης:

«Το ιταλικό πλοίο Levoli Relume πραγματοποιεί έρευνα για την πόντιση υποβρυχίων καλωδίων πλησίον της Κάσου. Η ανάπτυξη πλοίων του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στην περιοχή, σε συνέχεια πλεύσης του ερευνητικού πλοίου σε διεθνή ύδατα, είχε ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη και ελληνικών πολεμικών πλοίων. Λαμβάνουν χώρα οι δέουσες συνεννοήσεις ενόψει ολοκλήρωσης της έρευνας βάσει του υφιστάμενου προγραμματισμού».

Η Άγκυρα με πρόσχημα την παραβίαση της τουρκικής υφαλοκρηπίδας (δεν μιλάει ποτέ για ΑΟΖ) ανάπτυξε πολεμικά πλοία στην θαλάσσια περιοχή της Κάσου και Καρπάθου στην περιοχή που πλέει το Ιταλικό ερευνητικό πλοίο εκτός χωρικών μας υδάτων. Δηλαδή, εντός ελληνικής ΑΟΖ.

Κοιτάξτε την αντίδραση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας. Ανακοίνωσε ότι μονάδες του πολεμικού μας ναυτικού έχουν αναπτυχθεί στην θαλάσσια περιοχή της Κάσου για να αντιμετωπίσουν τα πέντε τουρκικά πολεμικά πλοία, τονίζοντας ότι βρίσκονται εκτός των ελληνικών χωρικών υδάτων.

Ο κύριος Δένδιας, ξεχνάει να μας πεί ότι αφού τα τουρκικά πολεμικά πλοία βρίσκονται εκτός των χωρικών μας υδάτων, βρίσκονται εντός της ελληνικής ΑΟΖ και το πολεμικό μας ναυτικό απλώς χαζεύει τα τουρκικά πολεμικά πλοία να κάνουν βόλτα στην ΑΟΖ του Αιγαίου μας!

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΧΑΡΤΩΝ

Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΗΤΤΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΙΑΣ

Δημήτρης Α. Ιωάννου

Η Ελλάδα υπέστη στην λανθάνουσα συγκρουσή της με την Τουρκία την μεγαλύτερη ήττα της τελευταίας πεντηκονταετίας. Αυτό συνέβη, λόγω του τρόπου με τον οποίο “επιτεύχθηκε” η “αποκλιμάκωση” της “έντασης” που είχε προκληθεί μεταξύ Κάσου και Καρπάθου, με αφορμή τις ερευνητικές εργασίες του ιταλικού σκάφους Levoli Lerume.

Διότι έτσι, τουλάχιστον, με αυτή την απίστευτη φρασεολογία (“αποκλιμάκωση”, “ενταση”, “εκτόνωση” κλπ), παρουσίασε ο πλήρους σοβιετικής νοοτροπίας ως προς την ευθυγράμμισή του και την υποταγή του στην κυβέρνηση, ελληνικός τύπος την, εντός ολίγων ωρών, ουσιαστική κατάρρευση, εν τοις πράγμασι, όλων των εγχειρημάτων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας τα τελευταία πενήντα χρόνια.

Όπως ήδη έχει επισημανθεί από πολλές πλευρές, με την “αποκλιμάκωση”, δηλαδή με την εσπευσμένη αποχώρηση του ερευνητικού πλοίου από την περιοχή της Κάσου-Καρπάθου, λόγω της εκεί παρουσίας των πέντε τουρκικών πολεμικών σκαφών, η Ελλάδα έδειξε να αποδέχεται στην πράξη το τουρκολιβυκό Μνημόνιο, να απεμπολεί την Συμφωνία με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση ΑΟΖ και -το κυριότερο- να συναινεί με την στάση της, και να αποδέχεται με την συμπεριφορά της, τον τουρκικό ισχυρισμό πως δεν υπάρχει ελληνική ΑΟΖ πέραν των 6 μιλίων της αιγιαλίτιδας ζώνης των νησιών του Αιγαίου.

Εκείνο βέβαια που δεν έχει επισημανθεί επαρκώς είναι πως το σημαντικό εδώ δεν είναι αυτή καθ’ εαυτή η αποχώρηση του ερευνητικού πλοίου πριν την ολοκλήρωση των εργασιών του-παρά τους ισχυρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης ότι αυτές είχαν ολοκληρωθεί. Το σημαντικό στοιχείο είναι πως αυτό έγινε όχι με ολόπλευρη καταγγελία της Τουρκίας, αλλά με “φιλικό τρόπο”, μέσω διαβουλεύσεων, στο πνεύμα διαλόγου που έχει εγκαινιασθεί, μεταξύ των δύο πλευρών, μετά την “Διακήρυξη των Αθηνών”!

Δηλαδή η εγκατάλειψη όλων των σταθερών της εξωτερικής πολιτικής μας έναντι της Τουρκίας, τα τελευταία πενήντα χρόνια, γίνεται, χωρίς παράπονο κανένα από την πλευρά μας, στο πλαίσιο της διαδικασίας προσέγγισης και αλληλοκατανόησης με την γείτονα! Την οποία, μάλιστα προσέγγιση, θυμίζουμε, οι ενθουσιώδεις χειροκροτητές της, μας είχαν καλέσει να υποστηρίξουμε και εμείς όλοι με γενναιότητα, αλλά και ανοιχτό μυαλό, διότι ελάμβανε χώρα σε μία στιγμή που ο Ερντογκάν ήταν διεθνώς αποδυναμωμένος, και, συνεπώς, οι οιωνοί ήταν με το μέρος μας!

Ας ευχηθούμε όλοι πώς η ήττα αυτή δεν θα είναι η στιγμή δυσμενούς καμπής που όλοι φοβόμαστε ότι θα ερχόταν σε κάποιο χρονικό σημείο στις σχέσεις μας με τον κακό μας γείτονα, Δυστυχώς όμως είναι πολύ πιθανό να συμβαίνει κάτι τέτοιο διότι πραγματικά πρόκειται για την μεγαλύτερη ήττα που έχουμε υποστεί μετά την κατάληψη της Κύπρου. Εάν κάποιος θεωρεί σοβαρή ήττα την έκβαση της κρίσεως των Ιμίων πρέπει να σκεφτεί ότι εκεί φαινομενικά, τουλάχιστον, πέραν του γεγονότος ότι η κρίση αφορούσε μία συγκεκριμένη και πολύ μικρή περιοχή εκείνο που χάθηκε από εμας δεν κερδήθηκε από τους αντιπάλους μας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως της Κάσου, είναι η πρώτη φορά που εγκαταλείπουμε, -και μάλιστα κατά τα φαινόμενα περιχαρείς για την αποτελεσματική λειτουργία των “διαύλων επικοινωνίας” με την Αγκυρα-, ακόμη και την υποστήριξη του Διεθνούς Δικαίου ως μέσου για την επίλυση των διαφορών μας με τις όμορες χώρες. Και αν βέβαια η κυβέρνηση πιστεύει ότι με την προσπάθεια να υποβαθμίσει στα μάτια της κοινής γνώμης, σχεδόν παρασιωπώντας το γεγονός, την σημασία της ελληνικής υποχώρησης, πλανάται πλάνην οικτράν. Με τον τρόπο που έγινε αυτή, την συγκεκριμένη στιγμή, και στο συγκεκριμένο θέμα, έχει ήδη δώσει στο τουρκικό καθεστώς την θαυμάσια ευκαιρία, είτε άμεσα είτε σε βάθος χρόνου, την κατάλληλη πολιτικά στιγμή, να διατυμπανίσει το όλο θέμα ως μία πλήρη δικαιωση της πολιτικής της κυβέρνησης Ερντογκάν έναντι της Ελλάδας.

Αυτό που συνεβη δημιουργεί ένα εξαιρετικά δυσμενές προηγούμενο. Δυστυχώς τα γεγονότα έχουν μία δυναμική την οποία η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να αγνοεί, όταν χαράσσει πολιτική -εαν συμβαίνει, βέβαια, κάτι τέτοιο. Η ύπαρξη ενός προηγουμένου επιβολής στον αντίπαλο με πειθαναγκασμό και απειλή βίας, δημιουργεί για τον εν δυνάμει επιτιθέμενο, δηλαδή για την εκάστοτε τουρκική κυβέρνηση, από τούδε και εις το εξής, την δέσμευση πως την επόμενη φορά, σε μία ανάλογη κατάσταση, θα πρέπει να είναι ακόμα περισσότερο επιθετική. Από την άποψη αυτή, συνεπώς, η πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας που, με υπερατλαντική παρότρυνση, από διετίας ανέλαβε η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντί να επιτύχει τον στόχο της, επιφέρει μέχρι στιγμής το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: ωθεί την Τουρκία στο να καθίσταται περισσότερο επιθετική και απειλητική απένταντι στην χώρα μας. Ωθεί, επίσης τους τρίτους που επιθυμούν να είναι ρυθμιστές της όλης κατάστασης να προσαρμόζουν αναλόγως την συμπεριφορά τους: να πιέζουν, δηλαδή, λιγότερο τους εμφανώς αποφασισμένους να κυριαρχήσουν και περισσότερο τους “σώφρονες” και “νουνεχείς” που δείχνουν πρόθυμοι να υποχωρήσουν και, -γιατί όχι- και να κυριαρχηθούν.

Βέβαια εδώ ο φιλοκυβερνητικός πραγματιστής θα θέσει το ερώτημα: και τι να έκανε δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση απέναντι στα πέντε τουρκικά πολεμικά; Να ξεκινούσε την νέα ναυμαχία της Κάσου και μετά τον νέο ελληνοτουρκικό πόλεμο;

Η απάντηση σε αυτό είναι πάρα πολύ απλή: εκείνο που θα έπρεπε να είχε κάνει η ελληνική κυβέρνηση, εφ’ όσον δεν επιθυμούσε την σύγκρουση, είναι πως θα έπρεπε να είχε προνοήσει και να μην είχε στείλει το ερευνητικό σκάφος, χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία, δίνοντας την ευκαιρία στο Τούρκους να κάνουν επίδειξη δύναμης και να επιβάλουν όχι, πλέον, μόνο συμβολικά, αλλά και ουσιαστικά την κυριαρχία τους στην περιοχή.

Το να περιδιαβαίνει το Oruc Reis την (δυνητικά) ελληνική ΑΟΖ και εσύ να το παρακολουθείς και να το καταγγέλεις δεν είναι μία αναμφίσημη στάση αδυναμίας: μπορεί να είναι και δείγμα σοβαρότητας και σταθερότητας. Όμως όταν είσαι εσύ που, παίρνοντας μία άστοχη πρωτοβουλία, προσφέρεις την δυνατότητα στον αντίπαλο να προκαλέσει επεισόδιο επιδεικνύοντας τα στοχεία που εσύ δεν διαθέτεις, (αποφασιστικότητα, επιθετικότητα κλπ), αναγκάζοντας σε να υποχωρήσεις κατά καταστροφικό τρόπο, τότε έχεις υποπέσει σε σοβαρό σφάλμα ακρισίας. Δυστυχώς αυτό κάναμε εμείς και το πληρώσαμε με την μεγαλύτερη ήττα μετά από το 1975, τις συνέπειες της οποίας τώρα πρέπει να επανορθώσουμε, όσο δύσκολο και να είναι αυτό .

ΠΗΓΗ:https://www.anixneuseis.gr/%ce%b7-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b7-%ce%b7%cf%84%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%83-%cf%80%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%b7%ce%ba%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%b1%cf%83/
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ελληνοτουρκικά - Γρίβας Κων.: "Συνωμοσία Σιωπής και για την Κάσο. Η άρνηση να υπερασπιστούμε τον ...

Ο καθηγητής Κωνσταντίνος Γρίβας με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις στην Κάσο και την τουρκική παρουσία στην περιοχή μίλησε για την υποβάθμιση του ζητήματος από την ελληνική πλευρά, για την έλλειψη ενημέρωσης του κοινού και την αδράνεια της Ελλάδας στην αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας.

Ο κ. Γρίβας εκφράζει τον φόβο του για μια "συνωμοσία της σιωπής" και την προβολή ισχύος της Τουρκίας μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα, υπογραμμίζοντας την έμπρακτη αμφισβήτηση της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας. Τονίζει την ανάγκη επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τη σημασία αυτής της ενέργειας για την ενίσχυση της ελληνικής κυριαρχίας.

Ο κ. Γρίβας αναφέρει την τουρκική θέση ότι τα ελληνικά νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ, και την αντίληψη της Τουρκίας ότι τα νησιά αποτελούν προεκτάσεις της μικρασιατικής ακτής. Η διαμάχη και οι τουρκικές επεκτατικές βλέψεις χρονολογούνται από την εισβολή στην Κύπρο το 1974.

Τα θαλάσσια πάρκα, το «διψασμένο» Αιγαίο και το ανατολίτικο παιχνίδι Ερντογάν στη Γάζα-Β.Πισσίας

Ο κ.Βαγγέλης Πισσίας είναι Δρ Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και μηχανικός ειδικός στη διαχείριση υδάτινων πόρων. 

Είναι λοιπόν ο πιο ειδικός να μας εξηγήσει τι είναι αυτά τα θαλάσσια πάρκα για τα οποία αντέδρασε η Τουρκία. Να μας πει τι δεν μας λένε γι΄ αυτά.  Επίσης ο κ. Πισσίας μιλά για το τεράστιο πρόβλημα της υδροδότησης νησιών του Αιγαίου και για τη λύση του προβλήματος για την οποία είναι ενήμερες οι ελληνικές κυβερνήσεις! Δεν πρόλαβαν φαίνεται να ασχοληθούν, επιτρέπουν όμως σε άνυδρα νησιά να κατασκευάζονται οικίες ανόητων νεόπλουτων με…πισίνες. 

Το πιο τραγικό είναι ότι την λύση που είχε προτείνει ο κ.Πισσίας και οι συνεργάτες του, την εφάρμοσε ο Ερντογάν, για να υδροδοτήσει την κατεχόμενη Κύπρο. 

Ο κ.Πισσίας έχει ζήσει και εργαστεί στη Λωρίδα της Γάζας. Δεν θα μπορούσαμε να μη συζητήσουμε το συνεχιζόμενο δράμα που εξελίσσεται εκεί με την ανοχή της πολιτισμένης Δύσης. «Τι ακριβώς θέλει το Ισραήλ; Να εξαφανίσει τους Παλαιστίνιους; Ακόμη κι αν χτυπήσουν τη Ράφα, τι θα καταφέρουν; Θα σκοτώσουν ακόμη 20 ή 30.000 ανθρώπους. Όσοι γλιτώσουν θα διεκδικήσουν ξανά την πατρίδα τους». Ο κ.Πισσίας μιλά για την αποστολή βοήθειας που ετοιμάζει η Τουρκία για τη Γάζα και αποκαλύπτει το παιχνίδι που παίζει ο Ερντογάν. Έχει «διαβάσει» πολύ καλά τις κινήσεις και τις προθέσεις των Τούρκων κάτι που δεν φαίνεται να έχουν κάνει στην κυβέρνηση που πουλάει πατριωτισμό μόνο στα λόγια. 

Εντυπωσιακά όσα λέει και για την αυτοκτονική εξωτερική πολιτική της Ελλάδας σε Μέση Ανατολή και Αφρική, όπου οι τοπικοί πληθυσμοί ψάχνουν Έλληνα αλλά προσκρούουν στον «αρχοντο-χωριατισμό» των ελληνικών κυβερνήσεων που περιορίζουν το ενδιαφέρον τους μεταξύ Βρυξελλών-Βερολίνου-Ουάσινγκτον.

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ 📺 Αιγαίο:Το Αρχιπέλαγος της Ιστορίας,της Γεωοικονομίας και η διαχρονικότητα Ελληνικής Γλώσσας &Γραφής

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ 📺 Αιγαίο:

Το Αρχιπέλαγος της Ιστορίας,της Γεωοικονομίας και η διαχρονικότητα Ελληνικής Γλώσσας &Γραφής 

Στην @KPHTHTV

Του Νίκου Παστελάκου

Ο Γιάννης Βαληνάκης και ο Άγγελος Συρίγος είναι άνθρωποι προερχόμενοι από την συντηρητική παράταξη με άριστες γνώσεις στα εθνικά θέματα. Μάλιστα πολλές φορές ήταν καλεσμένοι σε εκδηλώσεις-συζητήσεις για τα θέματα αυτά που οργανώνονταν ακόμη και από την Πατριωτική Αριστερά. 

Και ξαφνικά, χωρίς εμφανή λόγο για εμάς, ο Άγγελος Συρίγος δηλώνει ακατανόητα πράγματα, τα οποία μετά από λίγο τα παίρνει πίσω, λειτουργώντας ως λαγός μελλοντικών συμφωνιών και όχι ως Καθηγητής που εξέφραζε τις πάγιες εθνικές θέσεις. Δεν αρχίζουμε καλά στο νέον έτος που βαδίζουμε.

Ας επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά τα διεθνώς ισχύοντα για τις νήσους του Αιγαίου.

Στη Συνδιάσκεψη του Λονδίνου, 13 Φεβρουαρίου 1914, οι Κυβερνήσεις των Μεγάλων Δυνάμεων αποφάσισαν να αναγνωρίσουν την κυριαρχία της Ελλάδας επί, «όλων των νησιών του Αιγαίου που έχουν καταληφθεί από αυτήν, με την εξαίρεση της Ίμβρου, της Τενέδου και του Καστελόριζου». Ως εκ τούτου, το εν λόγω άρθρο αποτέλεσε την de jure αναγνώριση της ελληνικής κυριαρχίας επί του συνόλου των νησιών του Αιγαίου, καθώς επίσης και επιστροφή στην Τουρκία των νήσων Ίμβρου, Τενέδου και Καστελόριζου.

Το καθεστώς των νήσων Λήμνου και Σαμοθράκης διέπεται από τη Σύμβαση της Λοζάνης για τα Στενά του 1923, η οποία αντικαταστάθηκε σε κάποια σημεία με τη Σύμβαση του Montreux του 1936. 

Το καθεστώς των νήσων Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης της Λοζάνης του 1923 και το καθεστώς των Δωδεκανήσων διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947. 

Η αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών Λήμνου και Σαμοθράκης- η οποία μαζί με την αποστρατιωτικοποίηση των Δαρδανελίων, της Θάλασσας του Μαρμαρά και του Βοσπόρου, καθώς επίσης και των τουρκικών νησιών Ίμβρου (Gokceada), Τενέδου (Bozcaada) και Λαγουσών (Tavcan), αρχικώς προεβλέπετο από τη Σύμβαση της Λοζάνης για τα Στενά του 1923, καταργήθηκε από τη Σύμβαση του Montreux του 1936 η οποία, όπως ρητώς μνημονεύεται στο προοίμιό της, αντικατέστησε στο σύνολό της την προαναφερόμενη Σύμβαση της Λοζάνης.