ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΏΝΕΙ ΤΟΝ ΒΑΡΚΆΡΗ

ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΏΝΕΙ ΤΟΝ ΒΑΡΚΆΡΗ

(Ή η εξωτερική και ενεργειακή μας πολιτική behind the scenes και η αντανάκλαση της μέσα σε ΟΛΑ τα πολιτικά μας κόμματα)

🔸Με την έναρξη της ενεργειακής  κρίσης του 21, ο Ελληνοκτητος στόλος πλοίων LNG, επί των 647 που υπήρχαν σε όλα όλα στον πλανητη, ήταν στο 15,8%. Σήμερα το αντίστοιχο ποσοστό βρίσκεται κοντά  στο 20%, αφού άρχισαν να παραδίδουν διάφορα ναυπηγεία ακόμα 147 LNG δεξαμενόπλοια.

🔸Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, από τις αρχές του 2016 έως σήμερα οι ναύλοι για τα δεξαμενόπλοια LNG έχουν εξαπλασιαστεί. 

🔸Οι πλοιοκτήτες επωφελήθηκαν επιπλέον από την τρέχουσα κρίση που προκλήθηκε τόσο από την στροφή του ρωσικού φυσικού αερίου προς τις αγορές της Ασίας όσο και από την 12μηνη διακοπή εξαγωγών της Αιγύπτου λόγω της νέας Παλαιστινιακής κρίσης. Έτσι αυξήθηκε πάλι η τιμή του φυσικού αερίου, και εκτοξεύθηκαν και οι ναύλοι. Ενώ η ημερήσια τιμή για ένα πλοίο χωρητικότητας 160.000 κυβικών μέτρων ήταν 50.000 δολάρια στο τέλος Σεπτεμβρίου 2021, οι αντίστοιχες οι μέσες τιμές ναύλωσης κυμάνθηκαν 140.000-200.000$ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ, ακολουθώντας τις αντίστοιχες αυξομειώσεις των γεωπολιτικών εντάσεων, όπως αυτές εκδηλώνονται "δια αντιπροσώπων" σε περιοχές όπως η Παλαιστίνη, η Ερυθρά Θάλασσα με τους Χούθι και, στα λίαν προσεχώς, όσα θα ακολουθήσουν ανατολικότερα περί το Ιράν και το Πακιστάν στα πλαίσια των διευθετήσεων του σε εξέλιξη νομισματικού πολέμου Ανατολής-Δύσης.

Η Τουρκία κυριαρχεί στην Λιβύη, οι άλλοι παρακολουθούν…

Ο Ερντογάν έχει δημιουργήσει μια σταθερή παρουσία που είναι δύσκολο να υπονομευτεί.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Πρωθυπουργό της Λιβύης Αμπντούλ Χαμίντ Ντμπέιμπα στην Άγκυρα το 2021

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Η Λιβύη στην μετα-Καντάφι εποχή υπήρξε ένα γεωπολιτικό πεδίο μάχης για πάνω από μια δεκαετία. Πολλές δυνάμεις έχουν παίξει το παιχνίδι επιρροής,όμως είναι η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που μπόρεσε να εισχωρήσει με μεθοδικότητα και αποφασιστικότητα, μετατρέποντας τη χώρα σε μια πραγματική προηγμένη “πλατφόρμα” για τα συμφέροντά της στη Μεσόγειο και την Αφρική. Μια στρατηγική που είδε την Άγκυρα να ενεργεί αποφασιστικά σε στρατιωτικό, οικονομικό και διπλωματικό επίπεδο, κερδίζοντας έδαφος ενώ άλλες δυνάμεις, υποχώρησαν ή παρέμειναν βυθισμένες στην αβεβαιότητα.

Η είσοδος της Τουρκίας στη Λιβύη ξεκίνησε ως απάντηση σε κινήσεις άλλων δυνάμεων. Το 2012, η ​​Μόσχα αναπτύχθηκε μέσω της μισθοφορικής “θυγατρικής” της, της Wagner, για να υποστηρίξει τον στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ, τον ισχυρό άνδρα της ανατολικής Λιβύης, που υποστηρίζεται επίσης από την Αίγυπτο του αλ Σίσι και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Ο Χρ. Ροζάκης παραδέχεται ότι ζητάμε την άδεια της Τουρκίας για οτιδήποτε κάνουμε στο Αιγαίο!

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΝΟΧΑ ΣΙΩΠΟΥΝ!

Όταν ακόμη και ο Χρήστος Ροζάκης παραδέχεται ότι για να ασκήσουμε τα απόλυτα νόμιμα δικαιώματα μας, ζητάμε πλέον την άδεια της Τουρκίας,

τότε τα πράγματα για την κυβέρνηση και τον τρόπο που διαχειρίζεται τα ελληνοτουρκικά είναι πάρα πολύ σοβαρά!

Σοβαρότερα ίσως για την αντιπολίτευση που έχει χρέος να υποχρεώσει την κυβέρνηση να δώσει εξηγήσεις για το τι έχει συζητήσει αν δεν έχει συμφωνήσει κιόλας με την Τουρκία.

Ο κ.Ροζάκης πάρα πολλές φορές έχει δεχτεί κριτική για τις θέσεις του στα ελληνοτουρκικά οι οποίες χαρακτηρίζονται ως υπέρμετρα «χαλαρές».

Γι΄ αυτό και τα όσα είπε σε συνέδριο που έγινε στην Αθήνα έχουν ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα.
Όταν ουσιαστικά παραδέχεται ότι ζητάμε την άδεια της Τουρκίας για να κάνουμε τα αυτονόητα στο «σπίτι» μας, μπορούμε να υποθέσουμε τι μας περιμένει ακόμη.

Διεθνής ἐξευτελισμός τῆς Ἑλλάδος γιά τό καλώδιο Αἰγαίου – Κύπρ

Εφημερίς Εστία Μαρ 14, 2025

Μόνον μέ ἄδεια τῆς Τουρκίας ἡ πόντισις! Ὑποχωρήσαμε ὁριστικῶς στά 6 μίλια – Βέτο τῆς Ἀγκύρας καί στά διεθνῆ ὕδατα

Στoν ἀπόλυτο διεθνῆ ἐξευτελισμό τῆς Ἑλλάδος ἔχει ὁδηγήσει ἡ ἀπόφασις ἀναστολῆς τῶν ἐργασιῶν γιά τήν πόντιση τοῦ περιφήμου καλωδίου ἠλεκτρικῆς διασυνδέσεως μέ τήν Κύπρο. Ἀφ’ ἑνός ἡ ἀπόφασις αὐτή ἔχει δημιουργήσει ἕνα ἐπικίνδυνο προηγούμενο καθώς ἡ ἑλληνική Κυβέρνησις ἔχει ἀναγνωρίσει τοῖς πράγμασι στήν Τουρκία τό δικαίωμα νά ἔχει λόγο σέ ὁποιαδήποτε κίνηση στό Αἰγαῖο. Αὐτό σημαίνει ὅτι πλέον ἡ Ἑλλάς δέν θά ἔχει δυνατότητα νά ἀποφασίσει αὐτοτελῶς ἀκόμη καί τήν πόντιση καλωδίων γιά τήν ἠλεκτροδότηση ἑλληνικῶν νησιῶν.

Πράγματι ἡ χώρα μας ἔχει ὑποχωρήσει στήν ζώνη τῶν ἕξι μιλίων τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων. Οἱ ἀποστάσεις ὅμως μεταξύ τῶν νησιῶν εἶναι μεγαλύτερες. Οἱαδήποτε κίνησις, πόντισις ἤ ἐκμετάλλευσις θά περνᾶ καί ἀπό διεθνῆ ὕδατα, στά ὁποῖα ἡ Τουρκία ἔχει ἐπιβάλει τήν παρουσία της. Ἐνῶ ἡ Ἑλλάς δέν ἔχει κηρύξει κἄν ΑΟΖ, ἡ Τουρκία σέ πρώτη φάση ἐπέβαλε τήν ἐφαρμογή τοῦ τουρκο-λιβυκοῦ μνημονίου (καί ἄς τό χαρακτηρίζει ἡ Ἀθήνα παράνομο) καί πλέον ἐγείρει ἀξιώσεις καί πέρα ἀπό αὐτό, ὅπως προσφάτως ἔπραξε βορείως τῆς Κρήτης.

Ἡ κατάστασις αὐτή ἔχει προκαλέσει ἀμηχανία στήν Κύπρο καί ὀργή στό Ἰσραήλ. Τίθεται λοιπόν τό ἐρώτημα, τί θά ἔχει νά συζητήσει ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν κ. Γεραπετρίτης πού συναντᾶται σήμερα μέ τούς ὁμολόγους του τοῦ Ἰσραήλ Γκίντιον Σάαρ καί τῆς Κύπρου Κωνσταντῖνο Κόμπο.

Προκαλούν οι Τούρκοι της «Καλλιμάνης» – Εκδικητικές απολύσεις και εκβιαστικές συλλήψεις με αφορμή την κινητοποίηση για τα Τέμπη

Πρώτα επιδοτήθηκε η καύση των καϊκιών μας...

Στη συνέχεια οι Έλληνες ψαράδες δεν τολμούν να βγουν για ψάρεμα πέρα από τα 6 μίλια όταν οι Τούρκοι αλιεύουν δίπλα στις ελληνικές ακτές.

Και τέλος πουλήθηκε η μοναδική εταιρεία συλλογής και εμπορίας θαλάσσιων ειδών στο Αιγαίο σε Τούρκους! Πρόκειται για την "Καλλιμανης" που τώρα μας προκαλεί με την τρομοκράτηση των εργαζομένων.

Οι νησιώτες μας αποκόπηκαν από τις παραδοσιακές παραγωγικές δραστηριότητές τους με μόνη οικονομική δραστηριότητα τον τουρισμό. 

Βάζουν οι Μυτιληνιοί και Χιώτες την τουρκική σημαία από το πρωί στο μαγαζί τους και περιμένουν τους Τούρκους επιχειρηματίες να έρθουν να τους κάνουν σεφτέ!!!

Γερομοριας 

Προκαλούν οι Τούρκοι της «Καλλιμάνης» – Εκδικητικές απολύσεις και εκβιαστικές συλλήψεις με αφορμή την κινητοποίηση για τα Τέμπη

Την ώρα που σε ολόκληρη την Ελλάδα καταγράφεται ένα ανεπανάληπτο κύμα υποστήριξης και αλληλεγγύης προς το συλλαλητήριο της 28ης Φεβρουαρίου για τα Τέμπη από επιχειρήσεις, φορείς, οργανισμούς και πολίτες κάθε ηλικίας και πολιτικών πεποιθήσεων, σε πείσμα των -όλο και λιγότερων- υποστηρικτών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, υπάρχουν και κάποιο ελάχιστοι που λειτουργούν ως «παραφωνία».

Όπως, για παράδειγμα, τα αφεντικά της εταιρείας «Καλλιμάνης», εργαζόμενοι της οποίας στις εγκαταστάσεις της στο Αίγιο συνελήφθησαν από αστυνομικούς του ΑΤ Αιγιαλείας, επειδή κατηγορήθηκαν από τη διοίκηση ότι παρακινούσαν τους συναδέλφους σε απεργία. Αξίζει να σημειωθεί πως ο ελληνικός «γίγαντας» των κατεψυγμένων έχει περάσει πλέον σε τουρκικά χέρια, καθώς εξαγοράστηκε από την «Dardanel».

Ποιος κρατάει τα κλειδιά του Αιγαίου;

ΝΟΒΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΡΙΟΣ

Το Αιγαίο και το ελληνικό αρχιπέλαγος είναι ένα από τα πιο θαυμαστά φυσικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα του πλανήτη μας. Τα πολλά νησιά του καθιστούν εύκολη την επικοινωνία της μίας ηπειρωτικής ακτής με την άλλη, λειτουργώντας ως γέφυρα από την Αττική και την Πελοπόννησο ως την Μικρά Ασία, μέσω Κυκλάδων, Κρήτης και Δωδεκανήσων. Η Τρωική εκστρατεία, ο πρώτος και ο δεύτερος ελληνικός αποικισμός και οι Περσικοί πόλεμοι μαρτυρούν την κίνηση του Ελληνισμού προς την μικρασιατική ακτή, αλλά και τις δυσκολίες στην άμυνα των ιωνικών πόλεων και των νησιών του ανατολικού Αιγαίου από την Ασία.

Ο χώρος του Αιγαίου κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, πέρασε στο Βυζάντιο και στη συνέχεια κατακερματίστηκε από τους Βενετούς και τις δυνάμεις της Δ’ Σταυροφορίας. Τούτη η χαοτική διάσπαση δεν κράτησε πολύ, καθώς οι Οθωμανοί Τούρκοι αργά αλλά σταθερά κατέκτησαν όλες τις ιταλικές κτήσεις (Εύβοια 1470, Ρόδος 1522, Χϊος 1566, Κρήτη 1669 κλπ). Τούτη η ομοιομορφία “έσπασε” με την Ελληνική επανάσταση και την δημιουργία ανεξάρτητου κράτους στην Πελοπόννησο, την Στερεά και τις Κυκλάδες.

Οι Έλληνες ήταν αναγκασμένοι να διεκδικήσουν την εθνική τους ολοκλήρωση βήμα προς βήμα, ξεκινώντας από ένα μικρό και ασθενές κράτος. Για πρώτη φορά μετά από πολλούς αιώνες, ο ενιαίος συγκοινωνιακά, οικονομικά και γεωφυσικά χώρος του Αιγαίου διαλύθηκε. Αυτό προκάλεσε αναταραχή στο διεθνές σύστημα της εποχής, καθώς το Αιγαίο αποτελούσε τμήμα του θαλασσίου συστήματος Μεσογείου και Ευξείνου Πόντου, με τα άλλα τρία σκέλη να είναι ο Ελλήσποντος (Δαρδανέλια), η Προποντίδα (Μαρμαράς) και ο Βόσπορος.

Η μεγάλη Βρετανία ειδικά, εξαρτιόταν από την οθωμανική κατοχή των Στενών ώστε να παρεμποδίσει την κάθοδο της Ρωσίας στις “θερμές θάλασσες”. Το δόγμα περί εδαφικής ακεραιότητας της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ερχόταν σε αντίθεση με την ελληνική Μεγάλη Ιδέα. Για αυτό άλλωστε παλιότερα σχέδια διαμελισμού της Οθωμανικής αυτοκρατοράις, όπως το “ελληνικό σχέδιο” της Μεγάλης Αικατερίνης (τέλη 18ου αι.) και το σχέδιο του Γάλλου πρωθυπουργού Πολινιάκ (1829), προέβλεπαν μία Ελληνική αυτοκρατορία με έδρα την Κωνσταντινούπολη, κυρίαρχο και των δύο πλευρών της θάλασσας. Το 1820, σε υπόμνημά του προς τις Μεγάλες Δυνάμεις, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος προέβλεπε ως αναπόφευκτη την πτώση των Τούρκων, και πρότεινε ένα νέο Ελληνικό κράτος στα Βαλκάνια και την Μικρά Ασία το οποίο θα αναλάμβανε την ανάσχεση της ρωσικής επέκτασης προς την Μεσόγειο.

Το όνειρο της ελληνικής Αιγηίδος

Οι Τούρκοι καταργούν την ελληνική ΑΟΖ – Μετά την Κάσο η Κρήτη

13/02/2025

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Μπορεί η Τουρκία να έχει στρέψει την προσοχή της προς νοτιοανατολικά, όπου προσπαθεί να εδραιώσει την παρουσία της, να μετατρέψει τη Συρία σε προτεκτοράτο της και να εξαλείψει το πρόπλασμα κουρδικού κράτους, αλλά δεν ξεχνάει κάθε τόσο να μας υπενθυμίζει εμπράκτως πως οι επεκτατικές διεκδικήσεις της σε βάρος της Ελλάδας είναι σταθερά στο τραπέζι. Τα περιστατικά στην Κάσο και τώρα στην Κρήτη –με την παρενόχληση του ερευνητικού σκάφους που χαρτογραφεί τον βυθό για την ηλεκτρική διασύνδεση με την Κύπρο– μιλάνε από μόνα τους.

Από τη στιγμή που η Αθήνα υποχώρησε προ μηνών στην τουρκική πίεση και άναψε το πράσινο φως στο ιταλικό ερευνητικό σκάφος να ζητήσει άδεια από την Τουρκία για να διεξάγει τις εργασίες του στα επτά μίλια έξω από την Κάσο, τί περιμέναμε; Πολύ δικαιολογημένα, η Άγκυρα διάβασε εκείνη την ελληνική υποχώρηση σαν έμμεση νομιμοποίηση του τουρκολιβυκού μνημονίου, το οποίο επιχειρεί να ακυρώσει την ελληνική ΑΟΖ της Κρήτης, της Κάσου, της Καρπάθου και της Ρόδου. Και βεβαίως δεν χάνει ευκαιρία να παρενοχλεί με πολεμικά πλοία το ερευνητικό σκάφος, όποτε εξέρχεται των ελληνικών χωρικών υδάτων. Κι όλα αυτά σε περιοχή οριοθετημένης με διεθνή συμφωνία (με την Αίγυπτο) ελληνικής ΑΟΖ όχι σε περιοχή δυνάμει ΑΟΖ.

Η Τουρκία, λοιπόν, όχι απλώς έχει εντείνει την επεκτατική πίεση που παραδοσιακά ασκεί στον Ελληνισμό, αλλά έχει “ανεβεί πίστα”. Για την ακρίβεια, ο επεκτατισμός της έχει πραγματοποιήσει ποιοτικό άλμα κατά τρόπο που μπορεί να εκληφθεί ως προετοιμασία του εδάφους για δημιουργία τετελεσμένου, όταν θα δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία. Και βεβαίως, η Αθήνα τροφοδοτεί τον τουρκικό επεκτατισμό, όσο προσπαθεί να εξαγοράσει με φαινομενικά ανώδυνες υποχωρήσεις το κλίμα “ήρεμων υδάτων”.

Διώχνουν ακρίτες νησιών του Αιγαίου από τα σπίτια τους με επίκληση Οθωμανικού Δικαίου!

Έγγραφο-ντροπή του Υπουργείου Οικονομικών προς κάτοικο των Αρκιών Δωδεκανήσου αμφισβητεί το 2025 την νομιμότητα αγοραπωλησίας που έγινε το 1991 με αναφορές στον ...Σουλειμάν τον Μεγαλοπρεπή και το «τοπικό δίκαιο» που παρήγαγε

Έγγραφο ντροπή του Υπουργείου Οικονομικών προς κατοίκους των ακριτικών Αρκιών Δωδεκανήσου με το οποίο αμφισβητεί τις ιδιοκτησίες τους 35 χρόνια μετά την απόκτησή τους, επικαλούμενο το Οθωμανικό Δίκαιο ως ισχύοντα νόμο επί της ελληνικής επικράτειας (διακόσια και πλέον χρόνια μετά την απελευθέρωση), αποκαλύπτει σήμερα η «Εστία της Κυριακής».

 Από το έγγραφο της αγωγής του Δημοσίου με το οποίο επιδιώκεται η εκδίωξη κατοίκων νησιών από τις εστίες τους προκύπτει ότι το Ελληνικό Δημόσιο φθάνει στο σημείο να επικαλείται στα επιχειρήματα του έως και τον Σουλειμάν τον Μεγαλοπρεπή για να ισχυριστεί ότι ανήκουν στην ιδιοκτησία του, όχι μόνο τα ακίνητα που δήμευσε με το δόρυ του ως εισβολέας στην Κω και στην Ρόδο, αλλά και τα «μη δορυάλωτα εδάφη» της τέως Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε άλλα νησιά της Δωδεκανήσσου!

Της Μαρίας Δεληθανάση

Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι το 2022 μετά την απόκτηση ιδιοκτησιών, κτηματογραφικά γραφεία ενέκριναν τις αιτιάσεις του Δημοσίου ότι το οθωμανικό ισχύει ως τοπικό δίκαιο και ότι οι ιδιοκτησίες είναι αμφισβητούμενες και έτσι αφαίρεσαν την ασφάλεια Δικαίου από τους ακρίτες μας.

Το καθεστώς κυριαρχίας στο Αιγαίο

Του Νίκου Παστελάκου

Πρώτο σεντόνι για το 2025. Με την ησυχία σας. Εκεί θα είναι δεν φεύγει. Για να μην σας λένε μλκς τα σημιτικά κόμματα και αποκόμματα. Καλή ανάγνωση.

ΝΗΣΟΙ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Στη Συνδιάσκεψη του Λονδίνου, 13 Φεβρουαρίου 1914, οι Κυβερνήσεις των Μεγάλων Δυνάμεων αποφάσισαν να αναγνωρίσουν την κυριαρχία της Ελλάδας επί, «όλων των νησιών του Αιγαίου που έχουν καταληφθεί από αυτήν, με την εξαίρεση της Ίμβρου, της Τενέδου και του Καστελόριζου». Ως εκ τούτου, το εν λόγω άρθρο αποτέλεσε την de jure αναγνώριση της ελληνικής κυριαρχίας επί του συνόλου των νησιών του Αιγαίου, καθώς επίσης και επιστροφή στην Τουρκία των νήσων Ίμβρου, Τενέδου και Καστελόριζου.

Περαιτέρω η ελληνική κυριαρχία επί των νησιών επιβεβαιώθηκε και επικυρώθηκε και από τη νομολογία του Διαρκούς Δικαστηρίου Διεθνούς Δικαιοσύνης της Χάγης στην «υπόθεση των Φάρων στη Σάμο και στην Κρήτη» το 1937. Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι τα νησιά, «είχαν ήδη αποκοπεί από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, με την πλήρη έννοια του όρου της αποκοπής, δηλαδή την εξαφάνιση κάθε πολιτικού δεσμού με αυτή. Η Σάμος πέρασε υπό την κυριαρχία της Ελλάδας με την Απόφαση των Δυνάμεων της 13 Φεβρουαρίου 1914».

 

Το καθεστώς των νήσων Λήμνου και Σαμοθράκης διέπεται από τη Σύμβαση της Λοζάνης για τα Στενά του 1923, η οποία αντικαταστάθηκε σε κάποια σημεία με τη Σύμβαση του Montreux του 1936. 

Το καθεστώς των νήσων Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης της Λοζάνης του 1923 και το καθεστώς των Δωδεκανήσων διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947.

 

Η αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών Λήμνου και Σαμοθράκης- η οποία μαζί με την αποστρατιωτικοποίηση των Δαρδανελίων, της Θάλασσας του Μαρμαρά και του Βοσπόρου, καθώς επίσης και των τουρκικών νησιών Ίμβρου (Gokceada), Τενέδου (Bozcaada) και Λαγουσών (Tavcan), αρχικώς προεβλέπετο από τη Σύμβαση της Λοζάνης για τα Στενά του 1923, καταργήθηκε από τη Σύμβαση του Montreux του 1936 η οποία, όπως ρητώς μνημονεύεται στο προοίμιό της, αντικατέστησε στο σύνολό της την προαναφερόμενη Σύμβαση της Λοζάνης. 

Σιωπηρή παράδοσις

Μανώλης Κοττάκης

OTAN ὁ Πρόεδρος Ἐρντογάν στάθηκε μπροστά ἀπό ἕνα σκάφος τοῦ τουρκικοῦ πολεμικοῦ ναυτικοῦ καί ἐξεφώνησε γιά πρώτη φορά τό δόγμα τῆς «γαλάζιας πατρίδας», ἀξιωματοῦχοι τῆς κυβερνήσεως τοῦ διαβεβαίωσαν Ἕλληνες διαμαρτυρόμενους διπλωμάτες ὅτι δέν «κατάλαβε» τί ἀκριβῶς εἶπε καί ὅτι δέν συντρέχει κανένας λόγος ἀνησυχίας.

Πρέπει νά ἦσαν πάρα πολύ πειστικοί γιατί ἡ ἑλληνική πολιτική ἡγεσία καί ἡ γραφειοκρατία περιέπεσaν σέ κατάσταση μακρᾶς νιρβάνας ἐφησυχασμοῦ. Λίγους μῆνες ἀργότερα τό δόγμα τῆς «γαλάζιας πατρίδας» ἦταν καί ἐπισήμως τό νέο ἀφήγημα τοῦ τουρκικοῦ ἀναθεωρητισμοῦ. Ἐμπράκτως. Μέ τό τουρκολιβυκό μνημόνιο. Σέ σημεῖο πού ἐνετάχθη στήν διδακτέα ὕλη τῶν σχολικῶν βιβλίων τῆς γείτονος.

Ὅταν τό περασμένο καλοκαίρι τέσσερα τουρκικά πολεμικά φρεγάτες, κανονιοφόροι καί πλοῖα τῆς ἀκτοφυλακῆς ἔθεσαν φραγμό στήν πορεία τοῦ ἰταλικοῦ ἐρευνητικοῦ σέ διεθνῆ ὕδατα ἐντός ὁριοθετημένης ἑλληνικῆς ΑΟΖ, οἱ διπλωμάτες μας θέλησαν νά διαμαρτυρηθοῦν στούς ὁμολόγους τους. Ἀλλά ἡ δικαιολογία πού τούς ἐδόθη ἦταν πανομοιότυπος μέ τήν περίπτωση τῆς «γαλάζιας πατρίδας». Τό παλάτι δέν «γνώριζε» γιά τήν κλιμάκωση, καί γι’ αὐτό δέν πρέπει νά κλιμακώσουμε καί ἐμεῖς. Κοινῶς: τό «δούλεμα» πήγαινε σύννεφο. Οἱ γείτονες βεβαίως τήν δουλειά τους ἔκαναν. Κανείς δέν μπορεῖ νά τούς κατηγορήσει γι’ αὐτό. Τό ζήτημα εἶναι γιατί εἴμαστε τόσο εὐήθεις ἐμεῖς.

Ἕξι σχεδόν μῆνες μετά τό πρῶτο ἐπεισόδιο τῆς Κάσου, τήν ὑπογραφή τῆς ἀναθεωρημένης συμφωνίας ἠλεκτρικῆς διασυνδέσεως Ἑλλάδος καί Κύπρου, τόν διάλογο πού εἶχαν γιά τό θέμα αὐτό στήν Ἀθήνα ὁ Ἕλλην καί ὁ Τοῦρκος Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν, φαίνεται ὅτι ἡ κατάσταση μονιμοποιεῖται. Τό σχέδιο γιά τήν διασύνδεση παραπέμπεται στίς ἑλληνικές καλένδες, τά τουρκικά πολεμικά ἐπέστρεψαν στήν περιοχή καί ἔκαναν ἀνενόχλητα ἐπίδειξη σημαίας σέ περιοχή «δικαιοδοσίας» τους, ἐνῷ τό ἰταλικό ἐρευνητικό δέν «ξανανοίχτηκε» ποτέ ξανά στά διεθνῆ ὕδατα ἐντός τῆς νόμιμης ἑλληνικῆς ΑΟΖ. Εἶναι θέμα χρόνου νά ἐγκαταλείψει τό ἔργο ἡ γαλλική ἑταιρεία πού πιέζει τίς δύο κυβερνήσεις γιά τήν προμήθεια τοῦ καλωδίου. Εἶναι θέμα χρόνου νά πληρώσουν Ἑλλάς καί Κύπρος τίς τσουχτερές ἐγγυήσεις στούς Γάλλους ὅταν θά καταπέσουν οἱ σχετικές ρῆτρες. Τό γεωπολιτικό ρίσκο ὅπως ὀνομάστηκαν οἱ ἀπειλές πολέμου τῆς Τουρκίας γιά τήν Κάσο εἶναι ἐδῶ.

Τρεις χάρτες τεκμηριώνουν τα δίκαια της Ελλάδας στο Αιγαίο

Αυτά είναι τα θαλάσσια σύνορα με τις σφραγίδες της τουρκικής ωκεανογραφικής υπηρεσίας, της Ιταλίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από τα δημοσιεύματα για τη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη και Χακάν Φιντάν, και ο Τούρκος υπουργός Αμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ το… τερμάτισε, επαναφέροντας με δηλώσεις του (21/11/24) το σύνολο των τουρκικών διεκδικήσεων για την κατάσταση στο Αιγαίο, θυμίζοντας στην Αθήνα ποια ακριβώς είναι η Αγκυρα, με την οποία συνομιλεί και επιδιώκει να συμβιώσει ειρηνικά.

Από τον Νικ. Σταυρουλάκι

Ο Γκιουλέρ επανέφερε στη δημοσιότητα ολόκληρο το πακέτο «Αιγαίο», χωρίς να ξεχάσει ούτε ένα σημείο από τον φάκελο των διεκδικήσεων και αμφισβητήσεων σε Θράκη και Κύπρο, ενώ ανέδειξε και θέματα για τα οποία ακόμα και η τουρκική πλευρά κρατά χαμηλά στην ατζέντα, όπως το σχετικά νέο «φρούτο» περί ύπαρξης τουρκικής μειονότητας στα Δωδεκάνησα! Ο Τούρκος υπουργός απαντώντας σε ερωτήσεις βουλευτών στην τουρκική Βουλή αναφέρθηκε διεξοδικά στην τουρκική προκλητική ατζέντα εις βάρος της Ελλάδας, σε ανησυχητικό ύφος και φρασεολογία ως εάν η κατάσταση στο Αιγαίο να είναι «κοινή υπόθεση» Ελλάδας και Τουρκίας…

Ο Γιασάρ Γκιουλέρ μιλώντας στην επιτροπή προϋπολογισμού της τουρκικής εθνοσυνέλευσης είπε ότι η Τουρκία συνεχίζει «να προστατεύει τα συμφέροντά της στη “Γαλάζια και Ουράνια Πατρίδα”» και ότι «αυτή τη στιγμή υπάρχει ατμόσφαιρα ειρήνης στο Αιγαίο, λόγω της πρόσφατης ήπιας ατμόσφαιρας με την Ελλάδα». Κατέληξε δε πως «η ένταση και η πίεση στο Αιγαίο έχουν μειωθεί σημαντικά με τις αμοιβαίες προσπάθειες που καταβάλλουν οι δύο χώρες» (sic)!

Πάντα απο τους Τούρκους μαθαίνουμε την ΠΡΟΔΟΣΙΑ των Ελλήνων "πολιτικών".

Του Νίκου Καραμπάση 

Πάντα απο τους Τούρκους μαθαίνουμε την ΠΡΟΔΟΣΙΑ των Ελλήνων "πολιτικών". Υπάρχει ναι ή οχι αυτό το σήμα του ιταλικού πλοίου που ζητάει άδεια απο την Τουρκία μέσα στην Ελληνική επικράτεια; 

Στη Μαδρίτη τον Ιούλιο του 1997 που κάλυπτα την σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ πληροφορήθηκα "κατα τύχη στο ξενοδοχείο που μέναμε νωρίς το πρωί απο τούρκους συναδέλφους" οτι όλη τη νύχτα παζαρεύανε το Αιγαίο (εμείς τρώγαμε σε ενα εξαιρετικό εστιατόριο με τους Έλληνες υπουργούς για να μας...αποκοιμίσουν δημοσιογραφικά). 

Μετέφερα την πολύ σοβαρή αυτή πληροφορία στους δυο εξαιρετικούς συναδέλφους (που δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή) τον Αχιλλέα Χατζόπουλο (τότε κάλυπτε το ρεπορτάζ για το Μακεδονικό και Αθηναϊκό Πρακτορείο) και τον Στάθη Ευσταθιάδη (ΒΗΜΑ)  οι οποίοι προφανώς και έμειναν "κάγκελο". 

Όταν συναντήθηκα με τον τότε υπουργό τύπου τον Δημήτρη Ρέππα (κάποια στιγμή στο ξενοδοχείο) γίναμε "μπίλιες" και τους αναγκάσαμε (την Ελληνική κυβερνηση) να δώσει έκτακτη συνέντευξη τύπου στο ξενοδοχείο με τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη. Αν θυμάμαι καλά την πρώτη ερώτηση προς τον Κώστα Σημίτη την υπέβαλλα εγώ ΕΑν ισχύουν οι πληροφορίες μας απο τους Τούρκους οτι έγιναν μαραθώνιες συζητήσεις για το Αιγαίο και τι αποτέλεσμα είχαν ή ίσως να ξεκίνησε ο Αχιλλέας (που έγινε...Τούρκος απο το θυμό του)  και μετά εγώ. Απόλυτη ΝΤΡΟΠΗ. Και ετσι μάθαμε οτι γκριζάραμε το Αιγαίο. Ηταν μια δική μου πληροφορία "απο σπόντα" απο Τούρκο συνάδελφο! Θα φεύγαμε απο τη Μαδρίτη και δεν θα μας το λέγανε...

Για όσους δεν θυμούνται δείτε τι γράφει ο καλός συνάδελφος και φίλος Μιχάλης Ιγνατίου (που έγραψε και ενα εξαιρετικό βιβλίο για τα ΙΜΙΑ). : «Δεν χρειάστηκε να τους πιέσει καθόλου, για να τους πείσει, ο Αμερικανός μεσολαβητής, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ. Δέχθηκαν τη συμφωνία χωρίς την παραμικρή αντίσταση. Ενάμιση χρόνο μετά, τον Ιούλιο του 1997, ολοκληρώθηκε και η δεύτερη φάση του δράματος και του γκριζαρίσματος του Αιγαίου, με την υπογραφή της συμφωνίας του πρωθυπουργού Σημίτη με τον τότε πρόεδρο της Τουρκίας, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ. Έμεινε στην ιστορία ως η “Συμφωνία της Μαδρίτης”.

Τι δέχθηκε ο τότε πρωθυπουργός; Και τι σημαίνει όταν υποστηρίζεται από ειδικούς και μη ότι η περιοχή των Ιμίων, είναι “γκρίζα”; Από εκείνη τη νύχτα της 31ης Ιανουαρίου 1996 και μέχρι σήμερα, απαγορεύεται κάθε δραστηριότητα πάνω και γύρω από τα Ίμια. Πρόκειται για δύο ελληνικές βραχονησίδες στις οποίες δεν έχουν πρόσβαση ούτε οι Έλληνες πολίτες, ούτε οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Εκείνο το βράδυ ανακοινώθηκε ότι αποφασίστηκε πως τα πλοία και οι στρατοί δεν έχουν θέση στα Ίμια».

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/share/p/1Bb32zPY1r/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Γιατί αντιδρά η Τουρκία στους χάρτες της ΕΕ για Αιγαίο και Κύπρο;

Φωτογραφία: Τουρκικά και ελληνικά πολεμικά πλοία αντιμέτωπα στις 30 Ιανουαρίου 1996, λόγω της διαμάχης για τις βραχονησίδες των Ιμίων.

Την αντίδραση της Άγκυρας προκάλεσαν οι χάρτες του Αιγαίου και της Κύπρου που δημοσιεύθηκαν στην επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) στο πλαίσιο των μελετών Χωροταξικού Θαλάσσιου Σχεδιασμού.

Η βάση της δυσφορίας της Τουρκίας έγκειται στο επιχείρημα ότι η ΕΕ δεν έχει δικαιοδοσία στις θαλάσσιες δικαιοδοσίες και ότι δεν είναι σωστό να εκφράζει γνώμη.

Η Τουρκία υποστηρίζει ότι τα σύνορα που καθορίζονται στους χάρτες παραβιάζουν τα δικά της συμφέροντα και δικαιώματα κυριαρχίας.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε την οδηγία για τον Χωρικό Θαλάσσιο Σχεδιασμό το 2014 για να διασφαλίσει τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλάσσιων οικονομιών και τη βιώσιμη χρήση των θαλάσσιων περιοχών και πόρων.

Η οδηγία υποχρεώνει 22 κράτη μέλη που συνορεύουν με θάλασσες και ωκεανούς να αναπτύξουν ένα εθνικό σχέδιο.

Ο δικτυακός τόπος της Επιτροπής σχετικά με το θέμα περιλαμβάνει το πού βρίσκονται αυτές οι χώρες στη διαδικασία χωροταξικού θαλάσσιου σχεδιασμού και χάρτες που έχουν δημιουργηθεί με πληροφορίες που λαμβάνονται από διάφορες πηγές.

Στο πλαίσιο αυτό δημοσιεύτηκαν χάρτες που αφορούν την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, που προκάλεσαν την αντίδραση της Τουρκίας.

Σημειώνεται ότι οι χάρτες αυτοί έχουν ενημερωθεί πρόσφατα.

Άγκυρα: Η ΕΕ δεν έχει το δικαίωμα…

Το Υπουργείο Εξωτερικών αντέδρασε για το θέμα αυτό σε γραπτή δήλωση που έκανε στις 16 Νοεμβρίου λέγοντας: «Θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε ότι η ΕΕ δεν έχει την αρμοδιότητα να εκφράσει γνώμη για διαφορές θαλάσσιας δικαιοδοσίας μεταξύ κυρίαρχων χωρών.

ΤΙ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

ΤΙ δεν καταλαβαίνεις τώρα,  μετά και την διαγραφή Σαμαρά,  για το ποιο σχέδιο εκτελείται;

Αναδημοσιεύουμε την ανάρτηση του ίδιου αρθρογράφου με ημερομηνία 31.10.2024

ΤΙ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Δύο μόνο ισχυρά συσχετισμένα θέματα:

🔺️Το ποιοί και το πως θα μπουν στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων από τα νότια της Κρήτης μέχρι την ΑΟΖ της Κύπρου 

🔺️Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπως διαμορφωνονται μέσα από το πλέγμα των τουρκικών διεκδικήσεων από την Θράκη μέχρι την Κύπρο και τις δεσμεύσεις του καθεστώτος Μητσοτάκη στα συμφέροντα που το στηρίζουν και στην πίεση να κρατηθεί, δια δικών μας  υποχωρήσεων, η Τουρκία στην Δύση. 

Τα εφοπλιστικά κυρίως συμφέροντα που  κοπτονται για το πρώτο θέμα χωρίζονται στους ευνοημένους και τους ρηγμένους από τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.

Στους ρηγμένους περιλαμβάνονται κυριως οι Λάτσης, Βαρδινογιάννης, Αλαφούζος και Μαρινάκης (και κάτι ακομα μικρότεροι κατσαπλιάδες), που διαθέτουν και ισχυρή παρουσία στα ΜΜΕ αλλά και υπηρετικό τους προσωπικό σε όλα τα κόμματα. 

Έτσι:

✔️Ο Λατσης εξωθεί τώρα τον Σαμαρά να ηγηθεί ενός ακροδεξιού Συνασπισμού υφιστάμενων πολιτικών μορφωματων στα δεξιά της ΝΔ, που θα επιδιώξει μαζι με μερος της ακροδεξιάς πτέρυγας της ΝΔ που θα διασπαστεί, να εισπράξει και τον θυμό της κοινωνίας από την κατάληξη του δεύτερου θέματος, με στόχο  να αποτυπωθεί η ακροδεξιά με ένα ποσοστό γύρω στο 20% στις επόμενες Βουλευτικές, που όλα δείχνουν ότι θα διεξαχθούν εντός του 25.

Φυσική της Πληροφορίας στην Κατασκευή -Γεωμυθολογία/Ατλαντίδα & η Γεωλογική Γεωπολιτική του Αιγαίου

Ο Ομότιμος Καθηγητής Γεωφυσικής του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών και Πρόεδρος της Εταιρίας Μελέτης της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας , Σταύρος Παπαμαρινόπουλος , σε μια συνέντευξη -έκπληξη με θεματικές που θα αιφνιδιάσουν και θα προκαλέσουν συζητήσεις.

Ο Σταύρος Παπαμαρινόπουλος που βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την ανακάλυψη της διώρυγας του Ξέρξη στην Ανατολική Χαλκιδική την οποία μνημονεύει ο Ηρόδοτος, ενώ εντόπισε και τον υπόγειο ποταμό Ηριδανό στην Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα , με πάνω από 250 γεωφυσικές έρευνες στην Ελλάδα, στην Αγγλία, στην Γαλλία, στην Ισπανία, στην Ρωσία, στην Κεντρική Ασία στο κεντρικό υψίπεδο των Αλτάι, στην Βορειοανατολική και στην Βορειοδυτική Αφρική επιχειρώντας να εντοπίσει θαμμένες αρχαίες πόλεις, μέλος της Ευρωπαϊκής και της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, σε τρεις θεματικές προκλήσεις:

- Παρουσιάζει την Φυσική της Πληροφορίας στη κατασκευή , όπως υποστηρίζει, του καλύτερου ορνιθοτροφείου στο κόσμο, στη Κρήτη μέσα στο 2025 , ως πρόταση για μια άλλη στρατηγική ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας 

Η ΕΛΛΑΣ ΩΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΠΑΙΓΝΙΟ

Του Παντελή Σαββίδη

Εκμεταλλευόμενος, αμοραλιστικά, την απουσία αντιπολίτευσης ο κ. Μητσοτάκης «ρυθμίζει» κατά το δοκούν τις σχέσεις με την Τουρκία, διαμορφώνοντας το ιδεολογικό πλαίσιο να περάσει τις υποχωρήσεις του στην κοινή γνώμη με τη συναίνεση όλων ανεξαιρέτως των παραγόντων, οικονομικών, μιντιακών, πνευματικών κ.ά.

Σε καμιά χώρα της δΥσης δεν θα συνέβαινε αυτό που παρακολουθοΥμε σήμερα ως «ελληνικός τρΟπος εξωτερικής πολιτικΗς».

Η κοινωνία παρακολουθεί παθητικά σημαντικές αλλαγές στις ελληνικές θέσεις οι οποίες ενδύονται ενός τεχνοκρατικού μανδύα για να μην γίνουν αντιληπτές από την κοινή γνώμη.

Στον κόσμο περνά η ιδέα πως ο κ. Μητσοτάκης καλεί την Τουρκία να συζητήσουν τη μία και μόνη διαφορά που η Αθήνα αναγνωρίζει μεταξύ των δύο χωρών, την οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας αλλά όταν η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να περάσει νόμους που στερούν τη δυνατότητα ανάπτυξης σε μικρά νησιά και βραχονησίδες που θα μπορούσαν να αποκτήσουν ζωή και να διεκδικήσουν θαλάσσιες ζώνες κάτι κρύβεται πίσω από την κυβερνητική τακτική.

Για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει αντιδράσει, όπως έγραψε η Εστία, ο πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Βορειοανατολικού Αιγαίου Στρατής Μανωλακέλλης αλλά η κυβέρνηση ελέγχει και την ενημέρωση και όποιον άλλο θεσμό θα μπορούσε να προβάλλει κριτική στάση.

Στην Νέα Υόρκη ο Ερντογάν πρόβαλε με σαφήνεια τις διεκδικήσεις του ζητώντας δύο κράτη στην Κύπρο, χωρίς να κάνει πίσω από τη Γαλάζια Πατρίδα και τονίζοντας τη βούλησή του για παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο ενώ ο κ. Μητσοτάκης εξαντλήθηκε σε μια έκθεση ιδεών στην οποία περιέλαβε την φιλοσοφική του θέση περί παγκοσμίου συμφέροντος το οποίο πρέπει να υπερισχύει του τοπικού, ενδιαφέροντος για την παγκόσμια διακυβέρνηση και εξέφρασε ικανοποίηση από την μετεξέλιξη της Ελλάδας σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία.

Σταύρος Λυγερός - Σουρωτήρι έχουν κάνει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα οι Τούρκοι & η Αθήνα σιωπά!

ΠΗΓΗ: https://youtu.be/dRaJuYecenw?si=rhgKMNetWZproF4d

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΚΑΤΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ

Του Παντελή Σαββίδη 

Αν περιορίσει κανείς την ενημέρωσή του στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης θα αφομοιώνει καθημερινά πόσο ευτυχής πρέπει να αισθάνεται, καθώς η κυβέρνησή του κάθε χρόνο, αφού καταστραφούν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, γίνεται ολοένα και καλύτερη καθώς βελτιώνεται και μαθαίνει (λες και η άσκηση κυβερνητικής εξουσίας εντάσσεται στην εκπαιδευτική διαδικασία).

Ακόμη και στην ημιδικτατορική Τουρκία, η οποία έχει ξεπεράσει την Ελλάδα σε όλα, υπάρχουν μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφοι, έστω στο εξωτερικό, που αποκαλύπτουν επικίνδυνες διαστάσεις της πολιτικής Ερντογάν. Επικίνδυνες για όλους.

Για να αντιληφθείτε την παρακμή της χώρας στην ενημέρωση, θα επισημάνω πως ακόμη και στο Ισραήλ, το οποίο βρίσκεται σε πόλεμο, υπάρχουν ΜΜΕ που αποκαλύπτουν την απάνθρωπη και καταδικαστέα από πλευράς Διεθνούς Δικαίου πρακτική της ισραηλινής κυβέρνησης και του ισραηλινού στρατού να χρησιμοποιούν Παλαιστίνιους ως ασπίδες στις επιχειρήσεις τους στα τούνελ, ή σε περιοχές που υποψιάζονται ότι υπάρχει ναρκοπέδιο.

Υπάρχουν, ευτυχώς, Εβραίοι που σώζουν την τιμή του λαού τους. Ένας από αυτούς είναι ο Omer Bartov, πρώην στρατιώτης του IDF και ιστορικός της Γενοκτονίας, που σε ένα συγκλονιστικό άρθρο του στον The Guardian περιγράφει τις τραγικές εμπειρίες που είχε από το Ισραήλ καθώς πριν από μερικές εβδομάδες προσκλήθηκε στο πανεπιστήμιο Ben-Gurion του Negev να μιλήσει και να συζητήσει για τις κινητοποιήσεις φοιτητών στα ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια κατά της πολιτικής της ισραηλινής κυβέρνησης.

Για την ιστορία, ο Omer Bartov είναι Ισραηλινός. Γεννήθηκε, μεγάλωσε, σπούδασε και δίδαξε στο Ισραήλ. Τώρα διδάσκει Ιστορία στις ΗΠΑ. Είναι ειδικός στην Ιστορία της Γενοκτονίας.

ΛΕΤΕ ΝΑ ...ΞΕΣΤΡΑΒΩΘΟΥΝ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΟΙ ΨΕΥΤΟΕΛΙΤ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΕΥΚΩΣΊΑΣ;

ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΟΥΠΗΣ

Ο νέος διοικητής της τουρκικής Στρατιάς του Αιγαίου σηματοδοτεί πιθανά προβλήματα για την Ελλάδα, τους συμμάχους του ΝΑΤΟ

15 Αυγούστου 2024

Nordic Monitor 

Του Abdullah Bozkurt/Στοκχόλμη

Ο διορισμός του στρατηγού Irfan Özsert ως διοικητή της τουρκικής στρατιάς του Αιγαίου -μιας ξεχωριστής δύναμης, που ιδρύθηκε το 1975, κυρίως για να αντιμετωπίσει την Ελλάδα και διατηρείται εκτός της ολοκληρωμένης στρατιωτικής δομής του ΝΑΤΟ- σηματοδοτεί δυνητικά ανησυχητικές εξελίξεις στις ήδη τεταμένες σχέσεις της Άγκυρας με την Αθήνα.

Ο Οζέρτ επιλέχθηκε συχνά από τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για να εκτελέσει μυστικές επιχειρήσεις που αποσκοπούσαν στην προώθηση των πολιτικών του στόχων, οι οποίοι μπορεί να μην ευθυγραμμίζονταν απαραίτητα με τα συμφέροντα εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας, αλλά εξυπηρετούσαν στενότερους, πιο εσωτερικούς στόχους. Αυτό τοποθετεί τον Özsert ως μια δυνητικά επικίνδυνη φιγούρα, διατεθειμένη να αναπτύξει τουρκικά στρατιωτικά μέσα για να ενισχύσει το καθεστώς του Ερντογάν και να αυξήσει το πολιτικό του κεφάλαιο, το οποίο ο Ερντογάν μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει στο εσωτερικό ή να αξιοποιήσει στις διαπραγματεύσεις με ξένους εταίρους.

Στο παρελθόν, αυτός ο συγκρατημένος και ντροπαλός στρατηγός είχε επιφορτιστεί με την εκτέλεση μυστικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένης της Λιβύης και του Αζερμπαϊτζάν. Συντόνισε επιχειρήσεις μυστικής επιτήρησης εναντίον στρατευμάτων του ΝΑΤΟ που σταθμεύουν στην Τουρκία, παρακολουθούσε Αμερικανούς αξιωματικούς που είχαν τοποθετηθεί στην Τουρκία και έπαιξε βασικό ρόλο στην εκκαθάριση, από τον τουρκικό στρατό, δεκάδων χιλιάδων αξιωματικών, που είχαν ταχθεί υπέρ του ΝΑΤΟ. Διεξήγαγε επιχειρήσεις πληροφοριών, χρησιμοποιώντας στρατιωτικά μέσα, για να υποστηρίξει την κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν.

Ο νέος ρόλος του Özsert είναι αναμφίβολα καθοριστικός, λαμβάνοντας υπόψη την παραδοσιακή δομή της Στρατιάς του Αιγαίου και τη σχετική ανεξαρτησία της από την ευρύτερη τουρκική στρατιωτική διοίκηση. Σε σενάρια εν καιρώ πολέμου στο δυτικό μέτωπο της Τουρκίας, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η Στρατιά του Αιγαίου έχει ιστορικά οριστεί ως κύρια στρατιωτική δύναμη με την εξουσία να αναλαμβάνει τη διοίκηση άλλων στρατιωτικών μονάδων και περιουσιακών στοιχείων.

Εθνική τραγωδία: Νέα Ίμια στην Κάσο!

Κυρά Αδάμ 

Το φιάσκο του Μαξίμου με το ιταλικό πλοίο «Ievoli Relume» - Πώς νομιμοποιήσαμε το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο και εγκλωβιστήκαμε στα 6 ναυτικά μίλια

Ένα εξόχως επικίνδυνο περιστατικό εξελίχθηκε στην Κάσο στις αρχές της εβδομάδας με ορατό προς στιγμή τον κίνδυνο ελληνοτουρκικής προστριβής, αν όχι σύγκρουσης, γεγονός που αποδεικνύει ότι η περίφημη ελληνοτουρκική προσέγγιση είναι φρούδες ελπίδες και τα «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο κρέμονται πάντα από τις υποχωρήσεις και τις παραχωρήσεις της Αθήνας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και κυρίως ο υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας (δικαίως εξοργισμένος από τους πρόσφατους τουρκικούς χλευασμούς) προχώρησαν σε μια πρόβα τζενεράλε ελέγχου των ανακλαστικών της Αγκυρας, επιχειρώντας να επιβάλουν και να κατοχυρώσουν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στη νόμιμη και διεθνώς αναγνωρισμένη ελληνική ΑΟΖ, που είναι τμήμα της μερικής συμφωνίας ΑΟΖ Ελλάδας / Αιγύπτου.

Η αντίδραση της Αγκυρας όμως ήταν ακαριαία και εξόχως σοβαρή, με τη συγκέντρωση υπολογίσιμων πολεμικών δυνάμεων στην περιοχή. Η κατάσταση θα μπορούσε εύκολα να ξεφύγει, αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έπαιρνε την απόφαση να τερματίσει το γεγονός που η ίδια δημιούργησε, ώστε να αποκατασταθεί η ομαλότητα, με κατευνασμό της Αγκυρας.

Ετσι η απόπειρα κατοχύρωσης των διεθνώς αναγνωρισμένων και νόμιμων κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στο τμήμα της επισήμως και διεθνώς αναγνωρισμένης ελληνικής ΑΟΖ στην περιοχή του Αιγαίου και της Μεσογείου κατέληξε σε φιάσκο, με την κυβέρνηση να εφαρμόζει κατ’ ανάγκη πολιτική κατευνασμού, υποχωρήσεων και παραχωρήσεων και το σύνολο της αντιπολίτευσης να μην κατανοεί τη σοβαρότητα της κατάστασης, ως ημιλιπόθυμη από την υψηλή θερμοκρασία και από τους εσωτερικούς καύσωνες για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Τα στοιχεία που θα παρατεθούν δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες.