Προϋπολογισμός 2025: Μνημονιακή “δημοσιονομική πειθαρχία χωρίς προηγούμενο”

Εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ

Η κατάθεση του προϋπολογισμού στη Βουλή δίνει την ευκαιρία να πεανέλθουμε σε ανάρτησή μας του Αυγούστου 2022, στην οποία παρουσιάσαμε την τελευταία ενισχυμένη αξιολόγηση των “Θεσμών” του Μαϊου 2022 για την ελληνική οικονομία (σελ. 27):

«Η νέα δημοσιονομική πορεία συνεπάγεται κατά μέσο όρο σημαντικά υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα σε σχέση με τα δεδομένα της προηγούμενης δημοσιονομικής παραδοχής [του 2018]. Η επίτευξη και η διατήρηση ενός μέσου πρωτογενούς πλεονάσματος 2,6% για σχεδόν 40 χρόνια είναι εξαιρετικά φιλόδοξη και θα απαιτούσε δημοσιονομική πειθαρχία που δεν έχει προηγούμενο σε όλα σχεδόν τα κράτη μέλη της Ε.Ε.».

Το προβλεπόμενο πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό του 2025 είναι 2,4%, ως αποτέλεσμα της βασικής μνημονιακής δέσμευσης. Ενώ κυβέρνηση και αντιπολίτευση εξαπατούν τον ελληνικό λαό ότι τα Μνημόνια έχουν τελειώσει, στην πραγματικότητα εφαρμόζουν μνημονιακούς νόμους και δεσμεύσεις.

Η ακρίβεια τροφοδοτείται από τους υπέρογκους συντελεστές ΦΠΑ, που επιβλήθηκαν από τα Μνημόνια και τροφοδοτούν την αποπληρωμή του επαχθούς μνηνμονιακού χρέους και το προϋπολογιζόεμενο πλεόνασμα.

Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετεί η διάλυση του κοινωνικού κράτους με την κατάργηση ή εκποίηση των κοινωφελών υποδομών. Με διάφορα προσχήματα, όπως η ψηφιοποίηση των υπηρεσιών που χρησιμοποιείται όχι επιβοηθητικά, αλλά ως δικαιολογία για τη μείωση του προσωπικού της δημόσιας διοίκησης και την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Τα συστημικά ΜΜΕ εξυμνούν την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, όπως οι “αυλητρίδες” που έπαιζαν μουσική κατά την κατεδάφιση των “Μακρών Τειχών” της Αθήνας μετα τη συντριβή της στον Πελοποννησιακό Πόλεμο το 404 π.Χ.

Ο ΑΡΓΥΡΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ, ΤΑ ΕΠΙΧΡΥΣΩΜΈΝΑ ΤΟΥΒΛΑ ΑΠΟ ΤΟ CASA DΕ PAPEL ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΤ' ΑΝΆΘΕΣΗΝ ΜΆΓΟΙ

Ο ΑΡΓΥΡΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ, ΤΑ ΕΠΙΧΡΥΣΩΜΈΝΑ ΤΟΥΒΛΑ ΑΠΟ ΤΟ CASA DΕ PAPEL ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ  ΚΑΤ' ΑΝΆΘΕΣΗΝ ΜΆΓΟΙ 

(Ή πώς μπορεί να χρηματοδοτηθεί και ενδογενώς η ανάπτυξη εντός του ευρώ,  με ένα ενεργειακό ψηφιακό πάγιο, μειώνοντας δραστικά τον χρόνο εργασίας χωρίς μειώσεις αποδοχών)

Ο γνωστός "Χρυσός αιώνας" του Περικλή δεν ήταν καθόλου χρυσός. Στην ανακάλυψη μιας σημαντικής φλέβας ασημιού στα μεταλλεία του Λαυρίου στηρίχτηκε, γεγονός που επέτρεψε μέσα σε λίγα χρόνια να επεκταθεί το μοντέλο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ως πρότυπο στις περισσότερες περιοχές της τότε παγκόσμιας πρωτοπορίας στην παραγωγή ιδεών και εμπορίου. 

Το αντίπαλο μοντέλο της Σπάρτης που ακόμα στηρίζονταν στην παράδοση της διοίκησης των γερόντων και στην εκμετάλλευση της ενέργειας των δούλων, έδειχνε να ωχριά ζηλότυπα. Εκεί το εμπόριο κινούσε ο χρυσός των Περσών, που έτσι προσπαθούσε να εξαγοράσει την υποστήριξη της συντηρητικής Σπάρτης ως χωροφύλακα της απειλητικής Αθήνας, που κυριάρχησε ως ναυτική δύναμη στο εμπόριο της Μεσογείου.

Αυτά δεν τα γράφει έτσι, με τόσο απλότητα η ιστορία, αλλά θα τα ξέρετε.

( Νταξ, όχι όλοι,  αφού μια μερίδα εγγενώς υπανάπτυκτων στον εγκέφαλο διάλεξε να προβάλει πάλι το Σπαρτιατικό πρότυπο ως δηθεν πατριωτικό όραμα, τρομάρα τους).

Εκείνο που ίσως δεν ξέρετε είναι ότι ελάχιστο ασημί από το Λαύριο χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή ασημένιων ταλάντων. Η επιτυχία του Αθηναϊκού μοντέλου στηρίχτηκε πάνω σε δυο άξονες;

🔹 Στην δυνατότητα παραγωγής υψηλής ποιότητας νέας γνώσης και πολιτισμού, στοιχείο που προήλθε από την απελευθέρωση μεγάλου μέρους του πληθυσμού της Αττικής από τις συνθήκες ημιδουλείας των συσωρευμενων χρεών που διέγραψε ο Σόλωνας ένα αιώνα πριν με την Σεισάχθεια. Βρέθηκε έτσι ο χρόνος για να παράγουν οι Αθηναίοι πολιτισμό και επιστήμη μέσα από την ενασχόληση τους με τα κοινά.

Ιωάννης Μπασιάς: Μία τρομερή ανάλυση των ενεργειακών εξελίξεων-Η μετάβαση είναι πρωτίστως ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ

Στην συζήτησή μας (18-10-2024) ο εμπειρογνώμων ενέργειας και πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων αναφέρεται στις ραγδαίες εξελίξεις που συμβαίνουν στον χώρο της ενέργειας και στον ανταγωνισμό των τεχνολογιών και των ενεργειακών πηγών για την διαμόρφωση του ενεργειακού μείγματος το οποίο αντιμετωπίζει το εξής μεγάλο τεχνικό πρόβλημα: 

Την αποσύνδεση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας από την παραγωγική ικανότητα των εγκαταστάσεων, σε διεθνές επίπεδο. Η ευρεία υιοθέτηση των φωτοβολταικών και ανεμογεννητριών περιπλέκει αυτή την ισορροπία λόγω της έλλειψης μεγάλης κλίμακας αποθηκευτικής ικανότητας ηλεκτρικής ενέργειας. Οπότε, καθώς η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνεται ραγδαία, η σταθερότητα του ενεργειακού μείγματος δεν μπορεί να βασίζεται αποκλειστικά στην αποθήκευση φυσικού αερίου και στις μπαταρίες. 

Τουρισμός: Από τα χαμόγελα στον προβληματισμό

Από το capital.gr

Οι επιχειρηματίες του τουρισμού έβλεπαν τη μειωμένη αγοραστική δύναμη των τουριστών φέτος το καλοκαίρι. Εντούτοις δεν περίμεναν πως η υστέρηση της κατανάλωσης θα αποτυπωνόταν στο τουριστικό καλάθι, καθώς η κίνηση από το εξωτερικό ήταν μεγάλη και οι πληρότητες κυμαίνονταν στα ίδια επίπεδα με πέρσι στα ξενοδοχεία της χώρας.

Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος για το ταξιδιωτικό ισοζύγιο πληρωμών τον Ιούλιο έφεραν την τουριστική αγορά αντιμέτωπη με την πραγματικότητα.

Έπειτα από πολλές σεζόν, οι ταξιδιωτικές εισπράξεις εμφάνισαν πτώση κατά 4,2%, φτάνοντας στα 4,03 δισ. ευρώ, έναντι 4,2 ευρώ τον αντίστοιχο μήνα του 2023. Και μπορεί το τουριστικό ταμείο σε επίπεδο επταμήνου να είναι πάνω (οι ταξιδιωτικές εισπράξεις καταγράφουν άνοδο κατά 5,6% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2023, αγγίζοντας τα 11 δισ. ευρώ), όμως ο προβληματισμός για την πορεία του τουρισμού, στην καρδιά μάλιστα της τουριστικής περιόδου, είναι κάτι παραπάνω από έντονος.

Ποιος φταίει

Το προηγούμενο διάστημα τουριστικοί φορείς έκαναν λόγο για σημάδια κόπωσης, βλέποντας κυρίως τη μείωση στην εστίαση, την πτώση της μέσης δαπάνης ανά ταξίδι, αλλά και τη μεγάλη στροφή των επισκεπτών στα καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης. Στο επιβαρυμένο αυτό κλίμα ήρθαν να προστεθούν οι νέες επιβαρύνσεις για τον τουριστικό χώρο, όπως οι αυξήσεις σε τέλος ανθεκτικότητας στην κλιματική αλλαγή και τέλη παρεπιδημούντων, και η αύξηση του τέλους εισόδου για τους επιβάτες κρουαζιέρας.

Η μείωση των εσόδων από τον τουρισμό, που καταγράφεται τον μήνα Ιούλιο, αλλά υπάρχουν φόβοι πως θα συνεχιστεί και τον Αύγουστο, αποδίδεται από παράγοντες της αγοράς στην ακρίβεια, που οδηγεί τους επισκέπτες σε λιγότερες διανυκτερεύσεις και μικρότερο budget, αλλά και στις βραχυχρόνιες μισθώσεις τύπου Airbnb, που είναι πιο οικονομικές σε σύγκριση με τα πακέτα all inclusive.

Είναι χαρακτηριστικό πως τον Ιούλιο η μείωση της μέσης δαπάνης ανά ταξίδι έφτασε το 9,1%.

Πτωτικά οι βασικές δεξαμενές τουριστών

Η πτώση στα έσοδα άγγιξε σχεδόν όλες τις μεγάλες δεξαμενές από το εξωτερικό. Οι εισπράξεις από τη Γερμανία μειώθηκαν τον Ιούλιο κατά 9,9% και διαμορφώθηκαν στα 540 εκατ. ευρώ, ενώ οι εισπράξεις από τη Γαλλία μειώθηκαν κατά 34,2% στα 230 εκατ. ευρώ. Μείωση παρουσίασαν και οι εισπράξεις από την Ιταλία κατά 1,5%, οι οποίες έφτασαν στα 276 εκατ. ευρώ. Από τις λοιπές χώρες, αύξηση κατά 1,2% παρουσίασαν οι εισπράξεις από το Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 720 εκατ. ευρώ, ενώ οι εισπράξεις από τις ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 11,7% και διαμορφώθηκαν στα 219 εκατ. ευρώ.

Η Αλήθεια για την Ενεργειακή Κρίση | Greekonomics #30

Ήταν τα Μνημόνια Σωστή Λύση για την Ελλάδα; | Greekonomics #19

Σε αυτό το επεισόδιο του Greekonomics, γιατί το Ελληνικό ζήτημα είχε μπει σε μια μη-αναστρέψιμη πορεία πολύ πριν την διαπραγμάτευση του 2015, ποια θα ήταν η ενδεδειγμένη λύση για την Ελλάδα, και γιατί αυτή θα ήταν αποτελεσματικότερη, φθηνότερη, γρηγορότερη και πιο εύκολο να πετύχει; Πως οι Θεσμοί έβγαλαν χρήματα στην πλάτη της Ελλάδας που κατέρρεε.

00:00 Intro

02:09 Δρόμος Χωρίς Γυρισμό

04:35 Άξιζε η Ελλάδα Καλύτερη Μεταχείριση; 

06:47 Υπήρχε Σωστότερη Λύση; 

Η "Κολομβία" της Ευρώπης | Greekonomics #45

Επιδοτούμενη "Δημοκρατία" σε μια πτωχευμένη χώρα

Του Γιώργου Μαργαρίτη 

Μαθηματικά επιχειρήσεων

Παράδειγμα πρώτο

Μια επιτυχημένη επιχείρηση (παραγωγής κοινωφελούς -λέγεται- έργου)

Έσοδα.                      12.983.504,64

Έξοδα.                       57.575.165,44

Έλλειμα χρήσης.      44.591.660,80

Έλλειμμα προηγούμενων χρήσεων

                                    383.362.113,24

Καθαρή θέση (συνολικό έλλειμμα) 

                                  -427.953.774,04

Υποχρεώσεις βραχυπρόθεσμες

Τραπεζικά δάνεια.        425.600.611,17

σύνολο υποχρεώσεων. 435.567.175,82

(Υ/σ. Τα βασικά έσοδα προσφέρονται απο τον κρατικό προϋπολογισμό στην επιχείρηση σε αναγνώριση του κοινωφελούς έργου που παρέχει....)

Με αυτά τα μεγέθη η επιχείρηση θεωρείται απόλυτα πετυχημένη. Το κράτος συνεχίζει να την επιχορηγεί και οι τράπεζες να την δανείζουν - περίπου 43.000.000 περίπου καθαρός δανεισμός στην τελευταία δηλωμένη χρήση.

Αν δεν το ξέρατε οι “πλούσιοι” στην Ελλάδα είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι!

"...Τα έσοδα από τους αμέσους φόρους ανέρχονται σε 10,2 δις εκ των οποίων μόνο το 10% καταβάλλουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, ενώ καταβάλλουν 15% οι εισοδηματίες, 5% οι αγρότες, 38% οι μισθωτοί και 33% οι συνταξιούχοι. Το ΑΕΠ της χώρας μας υπερβαίνει τα 230 δις πλέον 40% από τη μαύρη οικονομία, που καμιά κυβέρνηση δεν μπόρεσε να ελέγξει, αλλά φαίνεται από την επίδειξη πλούτου και τη dolce vita κάποιων και μάλιστα ανέργων....

...Σαφώς είναι απαράδεκτο το 90% των αμέσων φόρων να καταβάλλουν μόνο αυτοί που έχουν σταθερά και δηλούμενα εισοδήματα, τα οποία πλήττονται και από την ακρίβεια, επειδή δεν μπορούν να αναπροσαρμόσουν τα εισοδήματα τους και η Πολιτεία να μη μπορεί να δημιουργήσει αξιόπιστους μηχανισμούς ελέγχου για να περιορίσει τη φοροδιαφυγή και προσπαθεί μόνο με οριζόντια μαχητά τεκμήρια και όχι με πραγματικά, όπως πχ τις μέσω τραπεζικών καρτών δαπάνες, να τη περιορίσει..."

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ

ΡΑΚΙΝΤΖΗΣ ΛΕΑΝΔΡΟΣ

Δόθηκαν σε δημοσιότητα τα οικονομικά στοιχεία για τη φορολογία εισοδήματος για το οικονομικό έτος 2023. Τα πλέον ενδιαφέροντα στοιχεία είναι: Υποβλήθηκαν 9.017.477 δηλώσεις εισοδήματος με φορολογητέο εισόδημα 97,5 δις ευρώ και εισπρακτέοι φόροι 10,2 δις. Το 50% δήλωσαν εισόδημα έως 7.680 ευρώ, ενώ μόνο το 10% δήλωσε εισόδημα άνω των 20.842 ευρώ.

Η γνώση και η κατανόηση των διδαγμάτων της ιστορίας αποτελεί βασικό εργαλείο για την κατανόηση και επίλυση πολλών συγχρόνων πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων στη χώρα μας και όχι μόνον. Επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται και χώρα που ξεχνά την ιστορία της και δεν διδάσκεται από τα μαθήματα της, δεν έχει μέλλον, τα παραπάνω οικονομικά στοιχεία για τη φορολογία εισοδήματος για το 2023 (όπου τα βάρη σηκώνουν και πάλι μισθωτοί και συνταξιούχοι) μας δίνουν την αφορμή να ανατρέξομε στην ιστορία μας.

Θα συγκρίνομε λοιπόν την Αθηναϊκή Πολιτεία κατά την εποχή του Χρυσού Αιώνα και αμέσως μετά με τη σημερινή κατάσταση στη χώρα μας από την άποψη και μόνο δημόσιων οικονομικών και φορολογίας. Στην αρχαία Αθήνα οι Αθηναίοι πολίτες δεν πλήρωναν άμεσους φόρους, τους οποίους όμως πλήρωναν οι μέτοικοι το “μετοίκιον”, δηλαδή οι ελεύθεροι ξένοι που έμεναν μόνιμα στην Αθήνα και απολάμβαναν ορισμένα πολιτικά δικαιώματα καθώς και οι ξένοι που δεν ήταν μέτοικοι το “ξενικόν”.

Η Ελλάδα δεν έχει βγει από την κρίση όπου την έριξε η Ε.Ε.

“Σήμερα, με βάση μακροοικονομικά δεδομένα υποδηλώνεται ότι η Ελλάδα ξαναβρήκε το δρόμο της ευημερίας και στο εξής έχει εξυγειανθεί χάρη στην ευρωπαϊκή θεραπεία. Όμως, μια πιο προσεκτική παρατήρηση της κοινωνίας δείχνει ότι οι ανισότητες, η φτώχεια, η μετανάστευση ζωτικού ανθρώπινου δυναμικού υπονομεύουν το μέλλον της χώρας.” Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει ανάλυση του Γάλλου οικονομολόγου Φρεντερίκ Φαρά στον ιστοχώρο Elucid με αφορμή την επέτειο του Δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015. Προσπαθώντας να απαντήσει στο ερώτημα που τίθεται στην κοινή γνώμη της χώρας του τί έχει απογίνει στην Ελλάδα από τότε, που δεν απασχολεί πλέον τη διεθνή επικαιρότητα. Στην οποία τονίζεται μια θέση που ήταν εξαρχής και δική μας. Ότι η ελληνική κρίση ξεκίνησε ως κρίση ιδιωτικού χρέους και όχι δημόσιου. Αλλά και για τις ολέθριες συνέπειες των Μνημονίων που έχουμε κατά κόρον εκθέσει.

Έχει αξία και η διαπίστωσή του ότι τα Μνημόνια “…αντιπροσώπευαν τη μεγαλύτερη βαναυσότητα σε βάρος μιας κοινωνίας σε καιρό ειρήνης, καθώς καταπατήθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα όσον αφορά τη στέγαση, στην πρόσβαση στην υγεία και στις συνθήκες εργασίας.”

Ποια είναι όμως η κατάσταση, στην οποία έχουν οδηγήσει τη χώρα τα Μνημόνια;

Ο αναλυτής παρουσιάζει τα μακροοικονομικά στοιχεία στα οποία βασίζεται το κυράρχο αφήγημα της “Κομισιόν” και της ελληνικής Κυβέρνησης: Επιστροφή στις αγορές με δυνατότητα περαιτέρω δανεισμού και εξαγοράς τίτλων από την ΕΚΤ. Ανάπτυξη 4% το 2022, υψηλότερη από το μέσο όρο της ευρωζώνης που ήταν 2,6%. Άνοδος του τουρισμού, τα έσοδα από τον οποίο αντιστοιχούν στο 25% του ΑΕΠ έναντι 18% του 2009. Απασχολούνται στον τομέα αυτό 900.000 ανθρωποι, το 20% του εργατικού δυναμικού. Μείωση της ανεργίας από 28% το 2013 στο 11% του ενεργού πληθυσμού το 2022. Μείωση της αναλογίας δημόσιου χρέους και ΑΕΠ από 210% στο 160% το 2021 με επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 1,1%, που υποτίθεται ότι καθησυχάζει τους επενδυτές σε σχέση με τη δυναότητα εξυπηρέτησής του.

Η εξωραϊσμένη αυτή εικόνα καταρρίπτεται από την ίδια την “Κομισιόν”, της οποίας οι συστάσεις αποτυπώνονται στο με αριθμό 11138 από 30.6.2023 έγγραφο του Συμβουλίου της Ε.Ε. σε σχέση με το “εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Ελλάδας για το 2023 και τη γνωμοδότηση για το πρόγραμμα σταθερότητας της Ελλάδας για το 2023.”:

Ελλάδα, το σχέδιο πέτυχε! Η χώρα της ακρίβειας και των ολογοπωλίων.

Του Δημήτρη Τσίρκα 

Διαβάζουμε σε πρόσφατη παγκόσμια έρευνα της PwC: 

«Οι ελληνικές εταιρείες εμφανίζουν τη δεύτερη υψηλότερη αύξηση πωλήσεων και το υψηλότερο ποσοστό σε επίπεδο περιθωρίου κέρδους… οι πωλήσεις αυξήθηκαν 17,8% και το περιθώριο κέρδους διαμορφώθηκε στο 15,8%, όταν ο παγκόσμιος μέσος όρος ήταν 11,6% και 10,8% αντίστοιχα.»

Την ίδια στιγμή, πάνω από τους μισούς εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα έχουν καθαρό μισθό 800 ευρώ και κάτω, τον μήνα, ενώ το 70%, αμείβεται με λιγότερα από 950 ευρώ, με βάση τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ. 

Σύμφωνα δε με άλλη έρευνα της βρετανικής εταιρείας Utility Bidder, η Ελλάδα είναι η χώρα με τις χαμηλότερες αυξήσεις μισθών τη δεκαετία 2012 – 2022, μόλις 1,5%. 

Στον αντίποδα, οι μισθοί στην Ουγγαρία αυξήθηκαν πάνω από 100%, την ίδια περίοδο.

Επιπλέον, η Ελλάδα καταγράφει τον δεύτερο υψηλότερο πληθωρισμό στην Ευρώπη, στα τρόφιμα, και τον πέμπτο υψηλότερο γενικό πληθωρισμό.

Έχουμε, λοιπόν, και λέμε: δεύτεροι χαμηλότεροι μισθοί (πίσω μόνο από τη Βουλγαρία), με πρακτικά μηδενικές αυξήσεις επί μία δεκαετία, με τον δεύτερο υψηλότερο πληθωρισμό τροφίμων στην Ευρώπη. 

Αλλά με τα υψηλότερα ποσοστά κέρδους για τις εταιρείες.

Δεν έτυχε, πέτυχε…

Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση δίνει μάχη με την ακρίβεια, η οποία απλώς «φύτρωσε» ή έρχεται από το εξωτερικό. 

Δεν σχετίζεται με τα τεράστια ποσοστά κέρδους των ελληνικών εταιρειών. 

Ούτε αυτά τα προκλητικά κέρδη σχετίζονται με τον ολιγοπωλιακό έλεγχο των περισσότερων αγορών – δύο διυλιστήρια στα καύσιμα, τρεις αλυσίδες σουπερμάρκετ, τέσσερις τράπεζες, τρεις εταιρείες στην ενέργεια, τρεις και στις τηλεπικοινωνίες. 

Ολιγοπώλια που συντονίζονται και αυξάνουν τις τιμές όσο και όποτε θέλουν, με την κυβέρνηση να τους κάνει πλάτες και την Επιτροπή Ανταγωνισμού να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου…

Αλλά ποιος ασχολείται με όλα αυτά, τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις.

Πως και γιατί οι Έλληνες ΔΕΝ μπορούν πια να ταξιδέψουν στα νησιά του Αιγαίου! Δημοσθένης Μπακόπουλος

Δεν είναι σχήμα λόγου, δεν είναι υπερβολή…Ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος ΔΕΝ μπορεί πια να ταξιδέψει σε πολλά για να μην πούμε στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου! Το κόστος των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων καθιστούν απαγορευτική ακόμη και τη σκέψη για ένα τέτοιο ταξίδι!

 Οι Έλληνες ΔΕΝ μπορούν να κάνουν διακοπές και ας επιμένουν τα τηλεοπτικά δίκτυα να δείχνουν ότι γίνεται «συνωστισμός στο λιμάνι». Πέντε εκατομμύρια ζουν πλέον στην Αττική , κάποιοι μπορεί να φεύγουν αλλά η συντριπτική πλειοψηφία βλέπει τα πλοία να σαλπάρουν. Γιατί είναι τόσο ακριβά τα εισιτήρια; Φταίνε τα ακριβά καύσιμα; Η απάντηση δεν είναι τόσο απλή.


Ο Δημοσθένης Μπακόπουλος δικηγόρος και εμπνευστής του Παρατηρητήριου Διαφάνειας Λιμενικού Συστήματος εξηγεί από το Α έως το Ω την «αλυσίδα» των ευθυνών, της διαπλοκής και της αδιαφορίας για τον πολίτη. Μπορεί να γίνει κάτι για να αλλάξει αυτή η κατάσταση; 

Πως θα αλλάξει όταν υπουργοί Ναυτιλίας παραιτούνται και προσλαμβάνονται από εφοπλιστές; 

Πως να αλλάξει όταν τράπεζες που δανειοδοτούν κόμματα ελέγχουν την ακτοπλοία; 

Η ΟΥΤΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Όσο αυξάνονται στη χώρα μας οι φόροι και μειώνονται τα εισοδήματα/μισθοί, προηγουμένως με την πολιτική των μνημονίων και σήμερα με τον πληθωρισμό, δεν πρόκειται να επενδύσουν ούτε οι Έλληνες, ούτε οι ξένοι – με εξαίρεση τον τουρισμό και τις εξαγωγές εκείνων των προϊόντων που είναι ανταγωνιστικά διεθνώς, καθώς επίσης τις κερδοσκοπικές τοποθετήσεις, όπως η εξαγορά των κρατικών επιχειρήσεων σε εξευτελιστικές τιμές, των σπιτιών των Ελλήνων σε τιμές εκποίησης κοκ. 

Χωρίς επενδύσεις όμως δεν πρόκειται να αυξηθεί η παραγωγικότητα των εργαζομένων – ενώ χωρίς να αυξηθεί η παραγωγικότητα, είναι αδύνατον να υπάρξουν υψηλότεροι πραγματικοί μισθοί. Σε κάθε περίπτωση, η όποια ανάπτυξη μέχρι σήμερα στηρίχθηκε στην αύξηση του κρατικού χρέους κατά 50,5 δις € μόνο τα τελευταία τέσσερα χρόνια και στο ταμείο ανασυγκρότησης της ΕΕ – οπότε είναι παροδική, με την έννοια ότι δεν πρόκειται να διατηρηθεί. Εάν ξεσπάσει βέβαια κανονικός πόλεμος του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία και στη συνέχεια εξελιχθεί σε παγκόσμιο, όπως τουλάχιστον συμπεραίνεται από την πρόσφατη διάσκεψη στις ΗΠΑ, τα πάντα θα αλλάξουν – χωρίς να μπορεί να προβλέψει κανείς τα επακόλουθα.

Ανάλυση

Όπως είναι γνωστό, τα εισοδήματα των νοικοκυριών οδηγούνται είτε στην κατανάλωση, είτε στην πληρωμή φόρων, είτε στις αποταμιεύσεις – με την ευρύτερη έννοια των αποταμιεύσεων (=καταθέσεις, αγορά σπιτιού, μετοχές κλπ.). Όταν λοιπόν σε μία χώρα όπως η Ελλάδα τα εισοδήματα συρρικνώνονται, ενώ αυξάνονται οι φόροι (μέσω του πληθωρισμού πλέον, με τη διατήρηση των ίδιων φορολογικών συντελεστών στις αυξημένες τιμές), τότε αφενός μεν μειώνεται η κατανάλωση και άρα το πραγματικό ΑΕΠ, αφετέρου οι αποταμιεύσεις – γεγονός που σημαίνει ότι, εάν ισχύει η διάσημη εξίσωση Α=Ε (οι αποταμιεύσεις είναι ίσες με τις επενδύσεις), είναι αδύνατη η ανάπτυξη αφού μειώνονται οι αποταμιεύσεις. Ισχύει όμως;
Αποταμιεύσεις = Επενδύσεις (Α=Ε ή Α-Ε=0);

Τα Καρτέλ της TUI -η άλλη όψη των Μνημονίων- επιτείνουν την οικονομική μας αφαίμαξη. Κι η Επιτροπή Ανταγωνισμού ποιεί την νήσσαν

του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου

Τα Success Stories, των Καρτέλ της γερμανικής TUI, είναι η άλλη όψη του νομίσματος των -γερμανικής έμπνευσης- Μνημονίων. Καρτέλ, που επέφεραν μονοκαλλιέργεια στο παραγωγικό μας μοντέλο κι επέτειναν την οικονομική αφαίμαξή μας. Κι η αποθέωση ανάπτυξης που σημειώσαμε στο τουρισμό, δεν ήταν η μοιραία καταφυγή μας, στην ακραία λαίλαπα της μεγάλης οικονομικής κρίσης των Μνημονίων. Αλλά, ήταν ολοκλήρωση της “Εσωτερικής Υποτίμησης”, των Μνημονίων κι αποικιακής καταλήστευσης του παραγωγικού μας δυναμικού, απ’ τα γεωστρατηγικά σχέδια της Γερμανίας. Ωστόσο, η απεξάρτησή μας από την μονοκαλλιέργεια τουρισμού, στην οποία οδήγησε η εναρμονισμένη δράση των Καρτέλ TUI, συνιστά προϋπόθεση επιβίωσης. Και η μονοκαλλιέργεια του παραγωγικού μας μοντέλου, δεν συνιστά μια εξάρτηση, αποικιακού τύπου, που υπονομεύει το μέλλον μας, μα πλήττει, βαρύτατα & το παρόν. Κι η παραβίαση στο Δίκαιο του Ανταγωνισμού, δεν στραγγαλίζει, μόνο, την τουριστική αγορά, αλλά και την οικονομία, συνολικά. Ενώ κι η Επιτροπή Ανταγωνισμού περί άλλων τυρβάζει αναρμοδίως κι ανεπιτυχώς. Με τις -κατ’ εξαίρεση- άδειες, για τα αποτυχημένα καλάθια: Νοικοκυριού, Νονού ή Κουμπάρας & δεν συμμαζεύεται… Ταυτόχρονα, η Επιτροπή, “ποιεί την νήσσαν” παραλείποντας να αποκρούσει -παρ’ ότι αρμόδια- τα Καρτέλ που ‘χει συστήσει η TUI και ληστεύουν τη χώρα. Με την εφαρμογή αντιανταγωνιστικών δράσεών τους, με τις δόλιες κι εναρμονισμένες πρακτικές που εξασκούν, μόχλευσης τουριστικών επενδύσεων, κυρίως. Και μεθόδους, που φέρνουν πλεόνασμα κλινών και πτώση στις τιμές των τουριστικών πακέτων. Από νόθευση του υγιούς ανταγωνισμού στο τουρισμό, που ασκήθηκε -συγχρόνως προς τα Μνημόνια- απ’ τη TUI. Μια λειτουργία Καρτέλ, που δεν συνιστά, αιτία των στρεβλώσεων, μόνο, αλλά ακυρώνει & αναπτυξιακές μας προοπτικές. Γίνεται και υπαίτια ελλειμματικής οικονομικής λειτουργίας, που έχασε και το αντανακλαστικό ελατήριο ανάπτυξης: “V”, ως αντιστάθμισμα και συνέπεια οικονομικής καταστροφής που είχαμε. Κι αδυνατούμε, πλέον, να επωφεληθούμε απ’ το Ταμείο Ανάκαμψης κι Ανθεκτικότητας, όσο μας αποστερούν τα δεδουλευμένα τουριστικά Έσοδα. Με ποσά, που εκτιμούμε σε: 10 δισ. € ή και στο: 5,5% του ΑΕΠ της χώρας μας, ετησίως (σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, για τα οικονομικά μεγέθη και τη τουριστική κίνηση του 2019.). Τα Success Story τουρισμού, με διψήφιες, σε %, τις ετήσιες αυξήσεις αφίξεων τουριστών, καθηλώνουν την αναπτυξιακή μας προσπάθεια, υπονομεύουν τη χώρα και φτάνουν να αποδυναμώνουν ως & την αγορά εργασίας, διευρύνοντας & το έλλειμμα του Εμπορικού μας Ισοζυγίου, δυναμιτίζοντας και το δημογραφικό ζήτημα. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού -με την αδράνειά της- υποθάλπτει τα Καρτέλ που υπονομεύουν τη χώρα κι όχι μόνο οικονομικά. Και η γερμανική TUI, με τη δεσπόζουσα θέση της στο τουρισμό. Τόσο διεθνώς, όσο και εγχωρίως, διαθέτει όλα τα χαρτιά στα χέρια της και κάνει το παιχνίδι. Είτε ως ολιγοψώνιο, στο τουριστικό μας στερέωμα και η μεγαλύτερη Τour Οperator. Είτε κι ως ολιγοπώλιο αλλά και ο μεγαλύτερος ξενοδοχειακός όμιλος της χώρας, το 2019. Και με συμπραξεις της με άλλους ομίλους όπως π.χ.: την κυπριακή Atlantica, τη Grecotel κ.ά. Αλλά με παράπλευρες συνέργειες ,η γερμανοκρατούμενη Α.Α.Δ.Ε. & τη γερμανική Fraport. Και τα Καρτέλ της TUI, να λειτουργούν και στις δυο όχθες του ανταγωνισμού: στο Νόμο, προσφοράς & ζήτησης. Καθιστώντας τον ανταγωνισμό, στη τουριστική αγορά, ως το πιο σύντομο ανέκδοτο του: “Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει…”! Ώστε, τα Καρτέλ αυτά, να μπορούν, ευχερέστερα, να λεηλατούν και τη χώρα, με εναρμονισμένες δόλιες και παράνομες, συνέργειες, στο τουρισμό…

Ποια η εναλλακτική στο σημερινό οικονομικό μοντέλο;

Ποιο σύστημα θα έπρεπε να επιδιώξουν οι δυνάμεις που είναι αντίθετες στο γεωπολιτικό «μονοπολισμό» και τον «υπέρ-νεοφιλελευθερισμό»;

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

16 Ιουνίου 2024


Σε δύο προηγούμενα άρθρα, εδώ και εδώ περιγράψαμε τις βασικές αρχές που διέπουν το σύστημα μονοπολικού και ολοκληρωτικού υπερ-καπιταλισμού που διαμορφώθηκε μετά το 1990 και εξηγήσαμε ότι σε αυτές ακριβώς βρίσκονται τα βασικά αίτια των πολύ σοβαρών και επικίνδυνων κρίσεων που αντιμετωπίζει τώρα η ανθρωπότητα.

Ποιο όμως εναλλακτικό οικονομικό σύστημα θα μπορούσε να αντικαταστήσει το υπάρχον, ποιο πρέπει να είναι το σύστημα που θα έπρεπε να επιδιώξουν να επιβάλλουν οι δυνάμεις που είναι αντίθετες στο γεωπολιτικό «μονοπολισμό» και τον «υπέρ-νεοφιλελευθερισμό»;

Υπό το πρίσμα των μεγάλων και ποικίλων προβλημάτων του σοβιετικού και όλων των υπερσυγκεντρωτικών οικονομικών και πολιτικών μοντέλων, κανείς δεν μπορεί, φυσικά, να αρνηθεί τη χρησιμότητα των μηχανισμών της αγοράς, τουλάχιστον για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, τόσο για οικονομικούς όσο και για ψυχολογικούς και πολιτιστικούς λόγους. Ωστόσο, η λειτουργία της αγοράς πρέπει να περιορίζεται από την ύπαρξη του σχεδίου, όπου η «αγορά» θα επιτρέπεται να λειτουργεί στο βαθμό που συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας, αλλά, ταυτόχρονα, θα «διορθώνεται» και θα «περιορίζεται» από την ύπαρξη ενός γενικού εθνικού, περιφερειακού και παγκόσμιου σχεδίου, το οποίο θα δίνει προτεραιότητα στην επίτευξη των βασικών κοινωνικών αναγκών, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, καθώς και στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, χωρίς την οποία, στο στάδιο που έχουν φτάσει οι παραγωγικές δυνάμεις και η τεχνολογία του ανθρώπου, δεν έχει νόημα καμία συζήτηση. Αν δεν υπάρχει ανθρωπότητα, δεν έχει νόημα να συζητάμε για την οικονομία ή την πολιτική. Επομένως, οι αγορές και το προωθητικό τους καύσιμο, το κέρδος και η αέναη συσσώρευση κεφαλαίου, πρέπει να παυθούν από τον ρόλο του κυρίαρχου, που έχουν τώρα και να περιοριστούν σε αυτόν του υπό όρους και περιορισμένους υποστηρικτή της ανθρωπότητας στο δύσκολο και επικίνδυνο δρόμο που έχουμε μπροστά μας.

Η «διόρθωση» μπορεί να γίνει κατά προτίμηση και με τη χρήση οικονομικών εργαλείων. Τα διοικητικά μέτρα θα πρέπει να αποφεύγονται στο μέτρο του δυνατού. Για παράδειγμα, η Κίνα πειραματίζεται ήδη με ορισμούς του ΑΕΠ που περιλαμβάνουν το φυσικό κεφάλαιο που δαπανάται ή δημιουργείται από ένα προϊόν ή μια επένδυση. Στην πραγματικότητα, όταν ένα αεροπλάνο μεταφέρει π.χ. σαλάτες από τη Χιλή στη Νορβηγία, κανείς δεν λαμβάνει υπόψη τη ζημιά που προκαλείται στη στρατόσφαιρα της Γης κατά τον υπολογισμό του κόστους και των τιμών. Παρεμπιπτόντως, υπάρχουν, φυσικά, όλο και περισσότερες οικονομικές δραστηριότητες που εκθέτουν τα οικοσυστήματα στον κίνδυνο μη αναστρέψιμων αλλαγών. Όταν ο κίνδυνος από μια δραστηριότητα έχει πολύ μικρές πιθανότητες να εμφανιστεί, αλλά τεράστιο κόστος όταν συμβεί, η «αναμενόμενη ζημιά» τείνει στο άπειρο. Τέτοιες δραστηριότητες πρέπει να καταργηθούν σταδιακά.

ΟΙ ΑΔΙΕΞΟΔΕΣ «ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ» ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΡΚΕΣ ΧΡΕΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΑΓΙΔΕΣ ΤΟΥ «ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΥ ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ»

Νίκος Σίμος  

   «Η εθνική μας περιπέτεια και το άγος του δόλιου χρέους αποτελεί την ευκαιρία για αριβίστες να κάνουν «καριέρα»… 

Αυτού του τύπου οι «ευκαιρίες» πιστοποιούν και βεβαιώνουν την ανικανότητά μας ως κοινωνία να υπάρξουμε οργανωμένοι, χειραφετημένοι, και κυρίως αδελφωμένοι κάτω από το πρόταγμα της σωτηρίας της Πατρίδας και της συνέχειας των Ελλήνων.

  Ίσως αυτός είναι κι’ ο λόγος που αποτελούμε ιστορικά την καλύτερη βάση πειραματισμού και υλοποίησης των κάθε είδους και μορφής ιμπεριαλισμών! 

Αυτός δυστυχώς θα είναι και ο λόγος του προοδευτικού αφανισμού μας».

   Με τις σκέψεις μου αυτές να στροβιλίζουν, χρόνια τώρα, στο μυαλό μου παρακολουθώ τελευταία την «πασαρέλα»  αρκετών περίεργων τύπων περί την πολιτική, κυρίως γύρω από το «αντιμνημονιακό» και το «εσχάτως αφυπνισθέντων» - ελέω covid19 - μέτωπο. 

Από ένα ανάλογο και δη «αριστερίζον» «πολιτικό στρατόπεδο», έχουμε εδώ και αρκετό καιρό και την κατάθεση μιας πρότασης, η οποία κατά την άποψή μου, είναι απολύτως επικίνδυνη από την ώρα κατά την οποία:

1. δεν εξετάζετε το πρόβλημα του χρεοστασίου της χώρας κάτω από τη νέα  γεωπολιτική και γεωοικονομική κατάσταση που διαμορφώθηκε και που άλλαξε τον συσχετισμό των παγκόσμιων δυνάμεων σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο στον αιώνα που διανύουμε και

2.  δεν απαντάτε στο ερώτημα περί του ποια μορφή και ρόλο θα έχει η ελληνική οικονομία - όταν αυτή απελευθερωθεί από τα δεσμά του χρέους - στον νέο παγκόσμιο καπιταλιστικό καταμερισμό, δηλαδή δεν απαντάτε στο πρόβλημα της σύγχρονης γεωοικονομίας.

   Αναπτύσσεται, λοιπόν, με εξαιρετικά αυθαίρετο και πολλές φορές αυθάδη τρόπο - από τυπικά «ειδικούς» - η λογική, που συνοπτικά απευθύνεται στη μέση πλειοψηφική νεοελληνική συνείδηση και η οποία συνοψίζεται «παραβολικά»  σε δύο λέξεις: «τα θέλω όλα» ή αλλιώς , όπως λέει και η θυμόσοφος παροιμία μας, «και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη».

Αναλώσιμοι 2.0: Δουλεύουμε, πεινάμε, πεθαίνουμε

Ανέβηκε: 19/06/2024

Δημήτρης Κωστάκος

Κανένα περιθώριο αισιοδοξίας μετά τις εκθέσεις της ΓΣΕΕ και της Επιθεώρησης Εργασίας για το 2023.

Το μοιράζομαι:

«Η Ελλάδα είναι η μοναδική αφρικανική χώρα με λευκούς κατοίκους», είχε πει πριν από χρόνια ο Χάρρυ Κλυνν. Η φράση αυτή, αποδεικνύεται ότι δεν ήταν μια εύστοχη διαπίστωση της στιγμής, αλλά μια αειθαλής πρόβλεψη.

Η δραματική κατάσταση που αποτυπώνουν οι εκθέσεις της ΓΣΕΕ και της Επιθεώρησης Εργασίας για το 2023, όχι μόνο δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας ή αναστοχασμού σχετικά με την αναμόρφωση των πολιτικών κομμάτων και σχηματισμών, αλλά καθιστούν επιτακτική την ανάγκη ενεργοποίησης των πολιτών.

Κι αν οι εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων μας ζητούν «να κάνουμε ένα βήμα μπροστά», θα πρέπει να τους υπενθυμίσουμε ότι βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού…

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ:

– Την περίοδο 2019-2023 στη χώρα μας καταγράφηκε η μεγαλύτερη μείωση εισοδήματος από εργασία στην Ε.Ε. (8,3%).

– Το μέσο ωρομίσθιο σε μονάδες αγοραστικής δύναμης ήταν το χαμηλότερο στην Ε.Ε..

– Την περίοδο 2021-2023 το 36% των νοικοκυριών ανταπεξήλθε με μεγάλη δυσκολία στην κάλυψη βασικών αναγκών.

– 22 στους 100 εργαζόμενους (9 στους 100 με πλήρη απασχόληση) είχαν εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας.

– Το ποσοστό των νέων ηλικίας 18-24 ετών σε σοβαρή υλική υστέρηση στη χώρα μας είναι δύο φορές υψηλότερο από το ευρωπαϊκό.

– Το 30%, ποσοστό τρεις φορές υψηλότερο του ευρωπαϊκού μέσου όρου, δηλώνει ότι αδυνατεί να προβλέψει το ύψος των αποδοχών το επόμενο τρίμηνο.

– Στην Ελλάδα, καταγράφεται το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ε.Ε. (11.1%), με την ανεργία των νέων να αγγίζει το 22%.

– Ως προς το ποσοστό απασχόλησης, η χώρα μας βρίσκεται στην προτελευταία θέση μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε..

– Επίσης καταγράφει τη μεγαλύτερη απόκλιση απασχόλησης μεταξύ ανδρών και γυναικών, καθώς και την έβδομη μεγαλύτερη απόκλιση απασχόλησης νέων ηλικίας 15-29 ετών σε σχέση με τις μεγαλύτερες ηλικιακές κατηγορίες.

H πληβειοποίηση εν Ελλάδι, 2004-2022.

H πληβειοποίηση εν Ελλάδι, 2004-2022.

Μέσος μισθός -35%.

Και συνεχίζεται.

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/share/p/TA4zUHH2SPvB6TfB/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Λεφτά γιά τήν Οὐκρανία ὑπάρχουν! 2 δισ. εὐρώ ἀπό τήν Ἑλλάδα στόν Ζελένσκυ

Ἐνῷ γιά τήν μείωση τοῦ ΦΠΑ στά τρόφιμα γιά τήν καταπολέμηση τῆς ἀκρίβειας δέν ὑπάρχουν, ἐπειδή εἶπε ὁ Πρωθυπουργός ὅτι «ξεράθηκαν τά λεφτόδεντρα» – Ἕως πότε θά πληρώνει ὁ Ἕλλην φορολογούμενος τόν ἀδιέξοδο πόλεμο τῆς Συμμαχίας;

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Κυριάκος Μητσοτάκης –μετά τήν ἐντυπωσιακή ἀποδυνάμωσή του στό ἐσωτερικό– βρίσκεται ἐνώπιον καί μιᾶς σημαντικῆς ἀποφάσεως γιά τήν διπλωματική καί ἀμυντική θέση τῆς χώρας στό ἐξωτερικό, ἡ ὁποία θά ἔχει ἐπιπτώσεις καί στήν ἐθνική οἰκονομία

Tοῦ Ἀλέξανδρου Τάρκα*

Ἡ ἑλληνική κυβέρνηση ὀφείλει ὥς τήν σύνοδο κορυφῆς τοῦ ΝΑΤΟ στήν Οὐάσιγκτων, στίς 9 Ἰουλίου, νά ἔχει ἀποφασίσει ἄν συναινεῖ ἤ διαφωνεῖ μέ τήν, πρό τριμήνου, πρόταση τοῦ γενικοῦ γραμματέα Γ. Στόλτενμπεργκ γιά τήν ἐνίσχυση τῆς Οὐκρανίας μέ €100 δισ. τήν περίοδο 2025-2030. Ἄν ἡ πρωτοβουλία Στόλτενμπεργκ ἐγκριθεῖ, οἱ ἑλληνικές καταβολές, μέσῳ τοῦ κοινοῦ προϋπολογισμοῦ τῆς Συμμαχίας, θά εἶναι πάνω ἀπό €200.000.000 ἐτησίως ἤ –συνολικά– €1 δισ. τήν πενταετία.

Ὡστόσο, ὁ (ἀπερχόμενος) γ.γ. τοῦ ΝΑΤΟ ἔχει ἤδη ἀναθεωρήσει τήν ἀρχική του πρόταση, ζητῶντας πλέον τό διπλασιασμό τῆς λεγόμενης «οἰκονομικῆς δέσμευσης» πρός τήν Οὐκρανία, στό ποσό τῶν 200 δισ. ὥς τό 2030, μέ ἀποτέλεσμα οἱ Σύμμαχοι νά ἔχουν διχαστεῖ. Εἰδικά γιά τήν Ἑλλάδα, ἡ ἀναθεωρημένη πρόταση Στόλτενμπεργκ μπορεῖ νά μή σημαίνει μόνο διπλασιασμό τῶν ἐτήσιων καταβολῶν ἀπό €200.000.000 σέ €400.000.000, ἀλλά ποσό ἀκόμα καί μεγαλύτερο τῶν €500.000.000. Ἡ μεγάλη αὐτή διαφορά ἴσως προκύψει, ἄν γίνει δεκτή ἡ πρόταση ὁρισμένων μελῶν τοῦ ΝΑΤΟ γιά ὑπολογισμό τῆς ἐτήσιας βοήθειας σέ ποσοστό 0,25% τοῦ ΑΕΠ κάθε χώρας καί ὄχι μέ βάση τό «κλειδωμένο» ποσοστό ἐθνικῶν συνεισφορῶν στόν κοινό προϋπολογισμό τοῦ ΝΑΤΟ.

Αριθμολογίες

Του Θεόδωρου Ντρίνια από το Άρδην τ. 129

Σύμφωνα με την Eurostat, η κατάταξη των ελληνικών περιφερειών ως προς το ΑΕΠ του 2022, σε σύγκριση με το μέσο περιφερειακό ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι: Βόρειο Αιγαίο (41%), Ανατολική Μακεδονία & Θράκη και Ήπειρος (και οι δύο με 47% του μέσου όρου της Ε.Ε.), Δυτική Ελλάδα (49%), Θεσσαλία (52%), Κεντρική Μακεδονία (53%), Κρήτη (56%), Ιόνια Νησιά (57%), Πελοπόννησος (59%), Δυτική Μακεδονία (60%), Νότιο Αιγαίο (67%), Στερεά Ελλάδα (72%) και Αττική (90%). Να σημειωθεί ότι το Βόρειο Αιγαίο θεωρείται η δεύτερη φτωχότερη περιφέρεια της Ευρώπης μετά το Σεβεροζαπάντεν στη Βουλγαρία (40% του μέσου όρου της Ε.Ε.), ενώ η υψηλότερη εισοδηματικά περιφέρεια είναι η Νότια Ιρλανδία (286% του μέσου όρου).

֎

Κι ενώ, όπως είδαμε παραπάνω, η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας βρίσκεται στον εισοδηματικό πάτο ανάμεσα στις περιφέρειες της Ε.Ε., το άλλοτε παραγωγικό και εμπορικό της κέντρο, η πόλη της Πάτρας, και τρίτη πόλη της χώρας σε πληθυσμό, ακολουθεί τη δική της «αναπτυξιακή οδό». Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στον τοπικό Τύπο, προερχόμενα από τα αντίστοιχα μητρώα του Δήμου Πατρέων, οι επιχειρήσεις εστίασης (κατά κύριο λόγο καφέ), στα όρια του Δήμου, ήταν το 2010 περίπου 1.000, κατά τη διάρκεια της μνημονιακής κρίσης αυξήθηκαν στις 1.250, το 2014, συνέχισαν να αυξάνονται έπειτα, φτάνοντας κατά τη διάρκεια της πανδημίας τις 2.000 περίπου, και με βάση τον τωρινό ρυθμό αύξησης αναμένεται να ξεπεράσουν τον επόμενο χρόνο τις 2.500.

֎

Η Ελλάδα, με 37 εκατ. στρέμματα καλλιεργειών, παράγει προϊόντα αξίας 190 ευρώ ανά στρέμμα. Το Ισραήλ, με μόλις 6 εκατ. στρ. καλλιεργειών, παράγει προϊόντα αξίας 1.290 ευρώ ανά στρέμμα. Και η Ολλανδία, με 45 εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργειών, παράγει προϊόντα αξίας 1.700 ευρώ ανά στρέμμα. Η Ελλάδα εισάγει περίπου το 60% των τροφίμων που καταναλώνει.

֎

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το λιανικό εμπόριο στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 7% το 2023 σε σύγκριση με το 2022. Ποιες δραστηριότητες είχαν τη μεγαλύτερη αύξηση;


Πώληση αυτοκινήτων και ελαφρών μηχανοκίνητων οχημάτων, αύξηση 28,0%.
Πώληση άλλων μηχανοκίνητων οχημάτων, αύξηση 26,8%.
Λιανικό εμπόριο παιχνιδιών κάθε είδους σε ειδικευμένα καταστήματα, αύξηση 26,8%.
Ποιες είχαν τη μεγαλύτερη μείωση;
Λιανικό εμπόριο καυσίμων κίνησης σε ειδικευμένα καταστήματα, μείωση 11,4%.
Άλλο λιανικό εμπόριο καινούργιων ειδών σε ειδικευμένα καταστήματα, μείωση 5,7%.
Άλλο λιανικό εμπόριο εκτός καταστημάτων, υπαίθριων πάγκων ή αγορών, μείωση 4%.
Φαρμακευτικά είδη σε ειδικευμένα καταστήματα, μείωση 0,3%.
Πρώτες σε αύξηση η Περιφέρεια Αττικής (9,6%) και η Περιφέρεια Κρήτης (7,2%), ενώ τη μεγαλύτερη μείωση εμφάνισαν η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης (1,3%) και η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας (0,2%).

Πρόχειρο συμπέρασμα: Οι εισαγωγές καλά κρατούν. Οι πιο φτωχές περιφέρειες γίνονται φτωχότερες.