- Αρχική σελίδα
- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
- 1940
- ΕΡΤFLIX
- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
- ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
- ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ
- ΘΕΑΤΡ/ΜΟΥΣ/ΒΙΒΛΙΟ
- ΘΕΑΤΡΟ
- ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΚΑΪ
- ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ
- ΤΥΠΟΣ
- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ
- ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ
- ΒΙΝΤΕΟ
- forfree
- ΟΟΔΕ
- ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΗΧΟΣ
- ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ
- ΣΥΝΤΑΓΕΣ
- ΙΑΤΡΟΙ
- ΕΚΠ/ΚΕΣ ΙΣΤΟΣ/ΔΕΣ
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ
- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- ΓΟΡΔΙΟΣ
- SOTER
- ΤΑΙΝΙΑ
- ΣΙΝΕ
- ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Ε.Σ.Α
- skaki
- ΤΕΧΝΗ
- ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
- ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
- gazzetta.gr
- ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
- ΑΝΤΙΦΩΝΟ
- ΔΡΟΜΟΣ
- ΛΥΓΕΡΟΣ
- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ...
- ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- γράμματα σπουδάματα...
- 1ο ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΓΛΩΣΣΑ
- ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ
- ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ
- ΑΡΔΗΝ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΥΠΕΠΘ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Τρίτη 30 Ιουλίου 2024
Οι ελληνικές χίμαιρες απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό
Παρασκευή 5 Ιουλίου 2024
Πενήντα Χρόνια Μεταπολίτευσης: Οι θρυμματισμένες ελπίδες
Του Γεωργίου Παπασίμου
Πενήντα Χρόνια από τη Μεταπολίτευση, που υπήρξε ιστορικά η πλέον ομαλή περίοδος της σύγχρονης νεοελληνικής ιστορίας η χώρα πορεύεται σε ένα δύσβατο παρακμιακό δρόμο χωρίς να υπάρχει καμία σοβαρή αντίδραση ή κάποια εναλλακτική ελπίδα. Η πλήρης κυριαρχία και η αναπαραγωγή ενός υπονομευμένου κομματικού συστήματος, που κινείται μεταξύ της μετριοκρατίας, των χαμηλών προσδοκιών και της ατομικής ή συντεχνιακής εξυπηρέτησης, πλακώνει τα πάντα. Κανένα όραμα αναδημιουργίας, αυτογνωσίας και ισχυρού πλαισίου προστασίας του Ελληνισμού μέσα στις ρευστές παγκόσμιες ανακατατάξεις δεν φαίνεται στο προσκήνιο.Θα περίμενε κανείς εύλογα ότι μετά την πτώση της επτάχρονης δικτατορίας το 1974, η επαναφορά στη δημοκρατική ομαλότητα και η πολιτική ριζοσπαστικοποίηση του λαού, θα αποτελούσαν την αφετηρία για τη μετάβαση της σύγχρονης Ελλάδος σε ένα άλλο ποιοτικό επίπεδο εξού και ο υπότιτλος «Θρυμματισμένες Ελπίδες». Πλην όμως ο εναγκαλισμός της κομματικής εξουσίας και του πολιτικού προσωπικού με την εξαρτημένη οικονομική ολιγαρχία αποτέλεσαν θανατηφόρο συνδυασμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη Μεταπολίτευση οποιαδήποτε προσπάθεια αυτοδύναμης παραγωγικής δραστηριότητας στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα υπονομεύθηκε και ξεπουλήθηκε «αντί πινακίου φακής» από τους μεσίτες των ξένων συμφερόντων, δηλαδή την παρασιτική οικονομική ολιγαρχία. Η τελευταία θεωρούσε αφρόνως ότι ήταν προτιμότερο, αφού απέφερε περισσότερα και πιο εύκολα κέρδη για την ίδια και για τους ξένους «κηδεμόνες», να εισάγει τα βιομηχανικά προϊόντα και να εξάγει τα κέρδη της στην Ελβετία, από το να σχεδιάσει και να κατασκευάσει αυτά στην Ελλάδα θωρακίζοντας την οικονομία της. Χαρακτηριστική και όχι μόνη είναι η περίπτωση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας που την έχουν οδηγήσει στην πλήρη ανυποληψία, κάτι που αποτελεί πλήρη αντίθεση με τα εθνικά συμφέροντα της χώρας. Η πολιτική εξουσία αντίστοιχα, αντί να ανατρέψει αυτή την κατάσταση μετατράπηκε σε «σάρκα εκ της σαρκός» της παρασιτικής ολιγαρχίας, πριμοδοτώντας έτσι με τις πολιτικές αυτές την καταστροφική πορεία της χώρας, διαλύοντας την οικονομία και το πολιτικό εποικοδόμημα και μολύνοντας συγχρόνως όλη την κοινωνία και τους ενδιάμεσους θεσμούς με την ιδεολογία της αρπαχτής και της ήσσονος προσπάθειας. Κυρίαρχο στοιχείο αυτής της περιόδου αποτέλεσαν οι τρομακτικές σπατάλες, οι μίζες, η διαφθορά και η σήψη, μεταξύ του κρατικοδίαιτου ιδιωτικού τομέα και του πολιτικού προσωπικού εξουσίας, αλλά και ο μεθοδευμένος υπερδανεισμός όλων των ελληνικών νοικοκυριών, για τη δημιουργία ψευδοευημερίας και ανοχής, που, πέραν της οικονομικής χρεωκοπίας, επέφερε συνθήκες πολιτικής «ομηρίας» και «μιθριδατισμού» στην κοινωνία.
Τετάρτη 29 Μαΐου 2024
Η αναγνώριση της ποντιακής γενοκτονίας ως ιστορική αναγκαιότητα
Του Γιώργου Παπασίμου
Πέμπτη 23 Μαΐου 2024
Ο ελληνικός «μυωπικός» προσανατολισμός και η νέα Μεγάλη Ιδέα
Του Γεωργίου Παπασίμου
Τα πολλαπλά χτυπήματα που δέχεται η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα από την Τουρκία (εισαγωγή στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση της γαλάζιας πατρίδας, NAVTEXT, μετατροπή σε Τζαμί της Μονής της Χώρας , ενώ την ίδια στιγμή παρέχεται από εμάς στη Δύση διαβατήριο αξιοπιστίας του καθεστώτοςΕρντογάν), την Αλβανία (αυταρχική συμπεριφορά έναντι της ελληνικής μειονότητας και μετατροπή της σε προτεκτοράτο της Άγκυρας στο Ιόνιο Πέλαγος) και τα Σκόπια (αμφισβήτηση ακόμα και του ελαχίστου ανταλλάγματος της Συμφωνίας των Πρεσπών που ήταν η διαφοροποίηση του ονόματος σε Βόρεια από το σκέτο Μακεδονία, καθόσον παραχωρήσαμε τη μακεδονική γλώσσα και εθνικότητα στο μωσαϊκό του κρατιδίου αυτού) επαναφέρουν χωρίς αναισθητικό στο προσκήνιο το μείζον πρόβλημα της χώρας και του Ελληνισμού.
Πέμπτη 9 Μαΐου 2024
Η σκοτεινή πλευρά της ελληνικής οικονομίας
ΠΑΠΑΣΙΜΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Λίγες εβδομάδες πριν τις Ευρωεκλογές, όπου και πάλι συνωθούνται κατά τη συγκρότηση των ευρωψηφοδελτίων πρόσωπα άσχετα με το αντικείμενο που καλούνται να υπηρετήσουν και την ήδη πολύ κακή εικόνα των Ελλήνων ευρωβουλευτών ως τώρα, βρισκόμαστε μπροστά στην οδυνηρή πραγματικότητα της πλήρους απουσίας σοβαρού πολιτικού λόγου και της ψηλάφησης ενός ολιστικού σχεδίου εξόδου της χώρας από την τροχιά παρακμής και θέσεως των βάσεων για υγιή οικονομική ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη.
Η χώρα παρά το ισχυρό σοκ της χρεωκοπίας της το 2010, μετά την προηγηθείσα κίβδηλη ευημερία, και του μνημονιακού οδοστρωτήρα της προηγούμενης δεκαετίας, αλλά και της συνεχιζόμενης μεταμνημονιακής κηδεμονίας, φαίνεται ξεκάθαρα, ότι δεν εισέπραξε ουδέν μήνυμα αυτογνωσίας, αφού πορεύεται στον αυτόματο πιλότο ενός ληστρικού παρασιτικού μοντέλου, που με την πρώτη μεγάλη σοβαρή διεθνή οικονομική κρίση είναι βέβαιο ότι θα την ρίξει ξανά στα βράχια.
Πλήρης μακαριότητα αλλά και κυνισμός όσον αφορά την ενίσχυση των προνομίων στο πολιτικό προσωπικό, που σε συνδυασμό με το στοιχείο εξάρτησης, αλλά και της ανικανότητας του, αδυνατεί να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις μεγάλες ευθύνες που ορθώνονται μπροστά για την προστασία της κοινωνίας, αλλά και του Ελληνισμού, που αντιμετωπίζει δομικό κίνδυνο από τον τουρκικό νέο-οθωμανισμό.
Κανένα σχέδιο αλλαγής του παρασιτικού οικονομικού μοντέλου, που οδηγεί στη χώρα μαθηματικά σε νέα χρεωκοπία, δεν υφίσταται ακόμα και ως θεωρητική σκέψη στο δημόσιο πολιτικό λόγο, παρά το γεγονός ότι τα προβλεπόμενα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης που θα μπορούσαν να αποτελέσουν την τελευταία ευκαιρία για κάτι τέτοιο, ήδη μέσω της κυβέρνησης της ΝΔ διοχετεύονται στην παρασιτική οικονομική ολιγαρχία, που συνεχώς αυξάνει προκλητικά τον πλούτο της, ενώ την ίδια στιγμή οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες μεγεθύνονται δραματικά.
Παρασκευή 28 Ιουλίου 2023
Το “Eπιτελικό Κράτος” στην πυρά…
Γιώργος Παπασίμος
Παρασκευή 21 Ιουλίου 2023
Η κυπριακή τραγωδία και ο δηλητηριώδης μικροελλαδισμός
Παπασίμος Γεώργιος
21/07/2023Σαράντα εννέα χρόνια (σχεδόν μισός αιώνας) από τη μαύρη επέτειο της εισβολής του “Αττίλα” στη Μεγαλόνησο, η κυπριακή τραγωδία συνεχίζεται και διευρύνονται οι οδυνηρές συνέπειες της παράνομης τουρκικής εισβολής και κατοχής του βορείου τμήματος του νησιού. Η επέκταση της κατοχής με το παράνομο μερικό άνοιγμα στα Βαρώσια, η θέση της Τουρκίας για δύο ισότιμα κράτη, οι πραγματοποιηθείσες γεωτρήσεις εντός της ΑΟΖ της Κύπρου και οι τελευταίες ανακοινώσεις Ερντογάν για επέκταση του αεροδρομίου στο κατεχόμενο τμήμα της Λευκωσίας, καταδεικνύουν την επιδείνωση της κατάστασης η οποία έχει λάβει χαρακτηριστικά μη αναστρέψιμης διχοτομικής πραγματικότητας.
Οι εξελίξεις αυτές προκαλούν σοβαρές ανησυχίες για το παρόν και μέλλον του Ελληνισμού στη περιοχή, αφού σε αντίθεση με τις ανιστόρητες και εθνικά επικίνδυνες αντιλήψεις “η Κύπρος κείται μακράν”, που κυριάρχησαν στο πολιτικό σύστημα της χώρας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, η μοίρα και το μέλλον του Ελληνισμού περνά από τη Κύπρο, που αποτελεί ένα εκ των σημαντικών γεωπολιτικών πυλώνων για τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου. Εξ’ ου η πάγια βρετανική πολιτική για διατήρηση των βάσεων της στο νησί, μέσω του δόγματος διαίρει και βασίλευε, αλλά και η τουρκική στρατηγική για διατήρηση και νομιμοποίηση της κατοχής του βορείου τμήματος έναντι οποιοδήποτε κόστους.
Και όμως αυτό που αποτελεί στρατηγικό στόχο των αντιπάλων του Ελληνισμού, το πολιτικό προσωπικό της χώρας, κάτω από το συνδυασμό του εξαρτησιακού και φοβικού συνδρόμου, που συνιστά ένα δηλητηριώδη μικροελλαδισμό, κινείται ακριβώς στον αντίποδα καθόσον έχει πλήρως παραιτηθεί, όχι μόνο από το στόχο να ακυρώσει τα κατοχικά τετελεσμένα, αλλά ούτε καν να θέσει φραγμούς σε τυχόν νέα κατοχικά τετελεσμένα από τον επικίνδυνο νεοοθωμανικό αναθεωρητισμό (Βαρώσια, ΑΟΖ Κύπρου, παράνομες γεωτρήσεις κλπ). Δίνει την εικόνα της στρουθοκαμήλου, αφού ενώ η Κύπρος πολλαπλασιάζει αντικειμενικά τη γεωπολιτική αξία του Ελληνισμού, από το υποκριτικό και ενοχικό δόγμα “η Κύπρος κείται μακράν” που σημάδεψε όλη την Μεταπολίτευση σήμερα έχουμε οδηγηθεί στην πλήρη εγκατάλειψη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Έτσι, η χαίνουσα πληγή του Ελληνισμού, που είναι η λύση του Κυπριακού τοποθετείται παντελώς στο περιθώριο ενόψει των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων. Πρόκειται για την εφιαλτική φενάκη του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος που θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει πρόοδος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις χωρίς την επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Η μόνη ελπίδα για τη χώρα, ίσως αποδειχθεί για μια ακόμα φορά η τουρκική βουλιμία, που δεν θα ικανοποιηθεί από τις προαναγγελθείσες υποχωρήσεις της Ελλάδος.
Σάββατο 24 Ιουνίου 2023
Γιατί είναι οδυνηρή η μοίρα της Ελλάδος
Του Παπασίμου Γιώργου
Ενόψει των νέων εκλογών της Κυριακής και με βάση την ποιότητα της μακράς προεκλογικής περιόδου όσο και να προσπαθεί κανείς να είναι αισιόδοξος για την πορεία της χώρας, δεν μπορεί αν θέλει να είναι αντικειμενικός να μην ανασύρει τα ερωτήματα και τις καταγραφές, που περιλαμβάνονται στο δοκίμιο του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου Κώστα Αξελού με τίτλο “La destin de la Grece” (“Η μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας”).
Tο σημαντικό αυτό δοκίμιο που αναλύει την ελληνική πραγματικότητα μέσα από τις “δυσπλασίες” της, τις οποίες εντοπίζει στην αδυναμία παραγωγής σκέψης, άρα αυτογνωσίας, και αδυναμία παραγωγής έργου, άρα αδυναμία προσαρμογής στους όρους της νεωτερικότητας, καθώς και στον σπαραγμό της Νεοελληνικής κοινωνίας από εσωτερικούς διχασμούς, στην προσπάθειά της να αναζητήσει ταυτότητα, θα μπορούσε να είχε γραφτεί σήμερα. Όπως, μάλιστα, αναφέρει χαρακτηριστικά, η Ελλάδα είναι μια «σχεδόν πραγματικότητα», που προσπαθεί να καλύψει το κενό της σκέψης, δημιουργώντας μύθους.
Όλη η ανάρτηση ΕΔΩ...
Γιατί είναι οδυνηρή η μοίρα της Ελλάδος
Δευτέρα 19 Ιουνίου 2023
Μεταναστευτικό: Μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης
Γιώργος Παπασίμος
Η ανείπωτη τραγωδία στα διεθνή ύδατα της Πύλου, όπου βυθίστηκε αύτανδρο αλιευτικό σκάφος στο οποίο ήταν στοιβαγμένοι 500 με 700 άνθρωποι και έχουν διασωθεί μόλις 104, επαναφέρει με οδυνηρό τρόπο στο προσκήνιο το μεταναστευτικό πρόβλημα. Η τραγωδία αυτή φωτίζει έντονα την υποκρισία, αλλά και την καταλυτική ανεπάρκεια της Ε.Ε. εν σχέσει με την μεταναστευτική της πολιτική, αφού η επικρατούσα συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ αντικειμενικά αποτελεί τον αιτιώδη σύνδεσμο για τις τραγωδίες και τα ναυάγια των μεταναστών στη Μεσόγειο, που έχει μετατραπεί σε υγρό τάφο ψυχών του τρίτου κόσμου.
Παρασκευή 9 Ιουνίου 2023
Το προπατορικό αμάρτημα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ
Παπασίμος Γεώργιος
Δευτέρα 3 Απριλίου 2023
Η παρένθεση της διπλωματίας των σεισμών και ο κατευνασμός
Του Γιώργου Παπασίμου
Πίσω βέβαια από το επιφαινόμενο της διπλωματίας των σεισμών ενυπάρχει η έντονη πίεση των ΗΠΑ για εξεύρεση λύσεως στην ευρύτερη περιοχή, αλλά πρωτίστως η εξυπηρέτηση των βραχυπρόθεσμων στόχων του τουρκικού καθεστώτος, που εν μέσω της προεκλογικής περιόδου βρίσκεται αντιμέτωπο με τεράστια οικονομικά προβλήματα και την ανάγκη εξοικονόμησης τεραστίων οικονομικών πόρων (περίπου 100 δισ. ευρώ) για τη στοιχειώδη ανοικοδόμηση των ευρύτατα κατεστραμμένων περιοχών από τους σεισμούς, έχοντας έτσι την άμεση ανάγκη της Δύσης.
Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2023
Συντριπτικό “κάταγμα” στη Δικαιοσύνη από τον Άρειο Πάγο!
Παπασίμος Γεώργιος
Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2023
Ο τραγικός κοινοβουλευτικός “θίασος” και το ελληνικό αδιέξοδο
Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2023
Το ζήτημα των F-16 και η νέα παραλλαγή του κατευνασμού
Ο βουλευτής της ΝΔ και υφυπουργός Παιδείας και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Άγγελος Συρίγος, στις πρόσφατες δηλώσεις του στην ΕΡΤ είπε ότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδος να πάρει η Τουρκία τα F-16 σε βάθος χρόνου. Η δήλωσή του προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις στο εσωτερικό, αλλά και στην ομογένεια. Κι αυτό γιατί έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον αγώνα που δίνει το ελληνοαμερικανικό λόμπι με αιχμή του δόρατος τον γερουσιαστή Μενέντεζ για να αποτρέψει την πώληση (και τον εκσυγχρονισμό) F-16 στην Τουρκία.
Πέραν των εύλογων πολιτικών δηλώσεων και αντιδράσεων είναι κρίσιμο να διερευνηθεί αν πράγματι ή όχι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδος η πώληση αυτών των οπλικών συστημάτων των ΗΠΑ στην Τουρκία, υπό τους όρους που θέτει ο Μενέντεζ. Στόχος, σύμφωνα με την άποψη Συρίγου, είναι να ελέγχεται η Τουρκία από τη Δύση, αφού θα ήταν πιο επιθετική εάν απέκοβε τους δεσμούς της με αυτήν και προμηθεύονταν μαχητικά από τη Ρωσία.
Η άποψη αυτή δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά μια παραλλαγή της διαχρονικής κατευναστικής αντίληψης απέναντι στον τουρκικό κίνδυνο, η οποία κυριαρχεί διαχρονικά στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, σχεδόν σε όλη την μεταπολεμική περίοδο. Αποτελεί μια εκσυγχρονισμένη προσέγγιση του βασικού πυρήνα της, ότι οι ελληνοτουρκικές διαφορές θα επιλύονταν μέσα από την εξημέρωση του τουρκικού θηρίου, με την εισδοχή της Τουρκίας στην ΕΕ.
Η αντίληψη αυτή και οι υποχωρήσεις που έγιναν στο όνομά της κατά τις δεκαετίες 1990 και 2000, (συμφωνία Μαδρίτης, Ελσίνκι, Ίμια κλπ) συνετρίβη παταγωδώς λόγω της επιθετικής και εξτρεμιστικής νεοοθωμανικής πολιτικής, η οποία πλέον δεν ορρωδεί προ ουδενός. Προσβάλλει βάναυσα τη Συνθήκη της Λωζάννης και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Ομιλώντας περί “Γαλάζιας Πατρίδας”, αποστρατικοποίησης των νησιών με αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επ’ αυτών, χωρίς κανέναν περιορισμό, η καθημερινή πολεμική ρητορική της Άγκυρας δηλητηριάζει τα πάντα.
Η αρνητική εμπειρία
Και ενώ συνετρίβη πλήρως η προηγούμενη πτυχή αυτής της κατευναστικής αντίληψης στη χώρα, προωθείται η μετεξέλιξη της, που συνίσταται στην αντίληψη ότι είναι προς το συμφέρον της χώρας μας η Τουρκία να παραμείνει προσδεδέμενη στη Δύση, προκειμένου να ελέγχεται. Πρόκειται για εσφαλμένη αντίληψη, αφού η Ιστορία έχει καταδείξει ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί την πρόσδεση της στη Δύση αποκλειστικά για τα δικά της συμφέροντα, χωρίς να εντάσσεται και να συμμορφώνεται με τους δυτικούς κανόνες και χωρίς ποτέ να έχει απαλείψει από τη στόχευση της τις παράνομες διεκδικήσεις κατά της Ελλάδος και της Κύπρου.
Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022
Τραπεζική τυραννία: η ώρα της αλήθειας για τον Άρειο Πάγο
Γιώργος Παπασίμος
Τραπεζική τυραννία
Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2022
«τρωκτικά», το «πόθεν έσχες» και τα εθνικά οικονομικά εγκλήματα
Του Γεωργίου Παπασίμου
Η αποκάλυψη των «δραστηριοτήτων» του βουλευτή Γρεβενών της ΝΔ Δ. Πάτση, ο οποίος πέραν του γεγονότος ότι ως βουλευτής ελάμβανε τεράστια ποσά από το Δημόσιο και συμμετείχε σε πάμπολλες αλλοδαπές εταιρείες, παραβιάζοντας προκλητικά και κυνικά τις συνταγματικές διατάξεις, αγόρασε με δανεισμό της Πειραιώς «κόκκινα» δάνεια της ίδιας Τράπεζας αξίας 60 εκ. ευρώ έναντι 4 εκ. ευρώ. Το γεγονός αυτό, πέραν του ότι μεγεθύνει την ηθική απαξία, φέρνει και με έντονο τρόπο στο προσκήνιο δύο κρίσιμα θέματα, που αποτελούν τον πυρήνα του παρασιτισμού, της κλεπτοκρατίας και της ατιμωρησίας των πάσης φύσεως χρυσοκανθάρων στην Ελλάδα.
Κατά πρώτον, το περίφημο «πόθεν έσχες» των μελών του κοινοβουλίου, το οποίο όπως είναι γνωστό, αφενός αφορά μόνο το «έσχες» και όχι το «πόθεν», και αφετέρου, έστω κα με αυτόν ελλειμματικό τρόπο καταδεικνύει τον δηλωθέντα εμφανή πλούτο του πολιτικού προσωπικού της χώρας, που βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με την οικονομική κατάσταση της Ελλάδος και των εισοδημάτων της πλειοψηφίας των ασθενών και των μεσαίων στρωμάτων.
Ο προσωπικός πλούτος της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτικών έρχεται και σε πλήρη αντίθεση με την οικονομική κατάσταση των κομμάτων τους, στα οποία ανήκουν, τα οποία, ενώ λαμβάνουν μεγάλα ποσά, ως κρατική ενίσχυση, είναι χρεωκοπημένα, έχοντας λάβει, μάλιστα, και τεράστια δάνεια, με ενέχυρο την μελλοντική κρατική επιχορήγηση (!!!). Εμφανίζεται, έτσι, κατ’ αντιστοιχία, και στο πολιτικό σύστημα, η άθλια διαχρονική εικόνα της μεταπρατικής οικονομικής ολιγαρχίας στην Ελλάδα, όπου ενώ ευδοκιμούν ατομικά οι βιομήχανοι, μεγαλέμποροι κλπ από την μια μεριά εμφανίζονται ρημαγμένες και καταχρεωμένες οι επιχειρήσεις τους από την άλλη.
Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2022
Το ανεξίτηλο φως του Πολυτεχνείου
Του Γεωργίου Παπασίμου
Οι στόχοι και οι αγώνες για την εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία σαράντα εννέα χρόνια από την αντιδικτατορική εξέγερση της ελληνικής νεολαίας στο Πολυτεχνείο στις 17/11/1973 συνεχίζουν να αποτελούν βασικό συστατικό στα βασικά αιτήματα της σημερινής Ελλάδος, που έχει εισέλθει σε ένα μακρύ μονοπάτι παρακμής από την περίοδο της ύστερης Μεταπολίτευσης ως σήμερα.
Το πνεύμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, που αποτελεί τον τελευταίο σταθμό στην πορεία του αντιστασιακού πνεύματος του ελληνικού λαού, στην μακραίωνη ιστορία του, παρόλες τις προσπάθειες καπήλευσης και εξαργύρωσης από διάφορους φορείς και κυρίως από τη διαμορφωθείσα νοσηρή κομματοκρατία παραμένει ζωντανό. Αποκτά μάλιστα εντονότερη στιλπνότητα όσο οι εθνικοί κίνδυνοι μεγεθύνονται, το βιοτικό επίπεδο του λαού επιδεινώνεται, η δημοκρατία στη χώρα αποκτά ολοένα και περισσότερο τυπικό χαρακτήρα και η ελπίδα συρρικνώνεται, και όσο το πολιτικό εποικοδόμημα και το πολιτικό προσωπικό εξουσίας παραπαίει και εμφανίζεται πλήρως αναντίστοιχο με τις ανάγκες του λαού και των συμφερόντων του Ελληνισμού στις σημερινές ρευστές και επικίνδυνες γεωπολιτικές συνθήκες.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973, που ξεκίνησε με κατάληψη του Πολυτεχνείου και αιτήματα, κυρίως φοιτητικά, εξελίχθηκε σε παλλαϊκή και πανεθνική εξέγερση με εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε όλη τη χώρα και στο εξωτερικό, και με κεντρικό αίτημα την παραίτηση της Χούντας και την αποκατάσταση των δημοκρατικών ελευθεριών. Η αιματοβαμμένη καταστολή της εξέγερσης από τις στρατιωτικές δυνάμεις, με τουλάχιστον 24 καταγεγραμμένους νεκρούς και η επαναφορά του στρατιωτικού νόμου ήταν η αρχή του τέλους για την επτάχρονη δικτατορία, η κατάρρευση της οποίας θα συντελεστεί παράλληλα με την κυπριακή τραγωδία για την οποία φέρει την αποκλειστική ευθύνη.
Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2022
Οι “γαλάζιοι”… χρυσοκάνθαροι και το έγκλημα των κόκκινων δανείων
Παπασίμος Γεώργιος
Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2022
Το χαμένο αντιστασιακό φρόνημα των Ελλήνων και το νέο “όχι” στην Τουρκία
Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2022
Κόκκινα δάνεια: Εθελόδουλη πολιτική εξουσία, εύκαμπτοι θεσμοί και κλεπτοκρατία
Του Γεωργίου Παπασίμου
Ένα εκ των μεγαλύτερων προβλημάτων που δημιούργησε το στρεβλό πολιτικό και οικονομικό σύστημα της χώρας κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης είναι τα κόκκινα δάνεια. Από την «άνοιξη» της πιστωτικής ευφορίας μετά την είσοδο της χώρας στο ευρώ, με πρωταγωνιστές το αρπακτικό – τοκογλυφικό τραπεζικό σύστημα, σε συνδυασμό με την έλλειψη επενδυτικής παιδείας του ελληνικού λαού, που οδήγησε σε μεγάλη υπερχρέωσή του, εισήλθαμε στον «βαρύ χειμώνα», μετά την ουσιαστική πτώχευση της χώρας το 2010, αφού μειώθηκε βιαίως η αγοραστική δύναμη της πλειοψηφίας των Ελλήνων, με την εξτρεμιστική οικονομική πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, που επιλέχθηκε από τους μνημονιακούς κηδεμόνες και υλοποιήθηκε από το ανεπαρκές και ιδιοτελές ελληνικό προσωπικό εξουσίας.
Οι Η.Π.Α. το 2008 με αστραπιαίες διαδικασίες κρατικοποίησαν μία από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες τράπεζες, τη Citibank και, αφού την εκκαθάρισαν από τα τοξικά ομόλογα και δάνειά της, στη συνέχεια, ως γνήσια καπιταλιστική χώρα, την παρέδωσαν στους ιδιώτες, με σημαντικό όφελος, όμως, για την οικονομία και το τραπεζικό σύστημα τους. Από την άλλη, η Ισλανδία, η οποία πτώχευσε το 2010, εφάρμοσε την ορθολογική, κοινωνική και δίκαιη λύση με σπουδαία αποτελέσματα, αυτή του κουρέματος όλων των ληφθέντων έως τότε δανείων από τους πολίτες (κόκκινων και πράσινων), σε ποσοστό 30% έως 70%, με βάση την πτώση των τιμών των ακινήτων και της οικονομίας γενικότερα, σε συνδυασμό με την ατομική αγοραστική δύναμη των δανειοληπτών. Αυτό είχε ως συνέπεια την παροχή οξυγόνου στην κοινωνία, αλλά και στην οικονομία, η οποία κατάφερε να βγει από τη κρίση και την χρεοκοπία.
Τέλος, η Κύπρος νομοθέτησε την λεγόμενη «ρήτρα προτεραιότητας» του δανειολήπτη έναντι των funds στα οποία οι τράπεζες σκόπευαν να πωλήσουν τα δάνεια, παρέχοντας, έτσι, τη δυνατότητα σε κάθε δανειολήπτη, προσφέροντας αυτός ένα ευρώ παραπάνω από την τιμή με την οποία θα μεταβιβάζονταν στα funds, να αναλάβει ο ίδιος την αποπληρωμή του δανείου.
Τίποτα από αυτά δεν έγινε στη χώρα μας. Αντίθετα, διαπράχθηκαν «διαρκή οικονομικά εγκλήματα», αφενός, με τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών με χρήματα των φορολογούμενων, που συσσωρεύθηκαν ως δημόσιο χρέος, χωρίς κανένα, μάλιστα, αποτέλεσμα, αφού τα χρήματα αυτά έχουν «κάνει φτερά», οι δε τράπεζες συνεχίζουν να παραμένουν έως σήμερα οικονομικά «παράσιτα» και, αφετέρου, με την συντελεσθείσα μαζική πώληση των κόκκινων δανείων «αντί πινακίου φακής», σε ξένα και ντόπια funds και τους μαζικούς ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ακόμα και της πρώτης κατοικίας.
Η Ελλάδα, από τη συγκρότησή της ως νεότερο Κράτος, μετά την Επανάσταση του 1821, λόγω ιδιαιτεροτήτων συγκροτήθηκε σε μεγάλο βαθμό με βάση την μικρο-ιδιοκτητική μορφή παραγωγής, αποτελώντας αυτή βασική κοινωνική δομή στην οποία θεμελιώθηκε η παραγωγή του πρωτογενούς τομέα, η βιοτεχνία και το εμπόριο, το ελεύθερο επάγγελμα και η αυταπασχόληση.
Ο χαρακτήρας αυτός, προσδιορίστηκε από τον μεγάλο ιστορικό Νίκο Σβορώνο, ο οποίος εύστοχα αναφέρει, ότι μια από τις κεντρικές κατευθυντήριες γραμμές της εξέλιξης του Νέου Ελληνισμού, είναι η απουσία των καθαρών γραμμών στην διάρθρωση των κοινωνικών και πολιτικών δομών. Βασικός πυρήνας αυτής της ρευστότητας των κοινωνικών και πολιτικών δομών έιναι αναμφισβήτητα η διάσπαρτη, μικροιδιοκτησία, η οποία έχει μεν κάποιες αρνητικές συνέπειες σε ό,τι αφορά την ορθολογική ανάπτυξη, πλην όμως, αποτελεί βάση της δημοκρατικής και κοινωνικής συνείδησης και της αυτονομίας των πολιτών απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας.