Ο νεομάρτυρας ιεραπόστολος π. Δανιήλ Συσόεφ και η σημασία του μαρτυρίου του Daniel Sysoev (αφιέρωμα και video)

Οι χριστιανοί είναι πλάσματα άλλης φύσεως.

Υπάρχει ο Homo Sapiens και o Homo Christian.

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Ο γενναίος παπάς που δολοφονήθηκε μέσα στην εκκλησία,
επειδή αγάπησε πολύ το Χριστό και τους ανθρώπους.

Μνήμη νεομάρτυρα π. Δανιήλ Σισόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009)

«Εμείς οι χριστιανοί είμαστε τρομοκράτες, είμαστε μέλη μιας επαναστατικής ομάδας που μάχεται τον άρχοντα του αιώνος τούτου, τον διάβολο. Οι εκκλησίες είναι οι ενδιάμεσοι σταθμοί. Εκεί δεχόμαστε πληροφορίες από την κυβέρνησή μας (τον Χριστό), κωδικούς (Καινή Διαθήκη), ενισχύσεις (Θ. Ευχαριστία) και στήριξη από την κοινότητα. Κατέχουμε πολλές τεχνικές για να κάνουμε τρομοκρατικές επιθέσεις ενάντια στον άρχοντα του αιώνα τούτου.»

π. Δανιήλ Συσόεφ [Daniel Syeesoev] (fr Daniel Sysoev)

Στις 19 Νοεμβρίου 2009 δολοφονήθηκε μέσα στην Εκκλησία στο ναό του Αγίου Θωμά, στη Μόσχα, του οποίου ήταν προϊστάμενός του, ο ιεραπόστολος π. Δανιήλ Συσόεφ σε ηλικία 34 ετών. Τον πυροβόλησαν εξ επαφής στο κεφάλι και στο στήθος. Αν και είχε δεχτεί πολλές απειλές και η δολοφονία του ήταν αναμενόμενη συνέχισε την αποστολή του μεταδίδοντας σε Ρώσους νεοπαγανιστές, μουσουλμάνους, εθνικιστές, προτεστάντες και άλλες ομάδες την αλήθεια της Ορθοδοξίας, αφού πίστευε πως «αν δεν κηρύξουμε σ’ αυτούς το λόγο της σωτηρίας, θα είμαστε άσπλαχνοι».

Ένας αγαπημένος άγιος ιεραπόστολος

Ασφαλώς κανείς δυτικός άνθρωπος δεν αγάπησε τους μουσουλμάνους όσο ο Ρώσος ορθόδοξος ιερέας π. Δανιήλ Συσόεφ. Τους αγάπησε τόσο, ώστε αφοσιώθηκε σ’ ένα τιτάνιο ιεραποστολικό έργο, για να γνωρίσουν τον Ιησού Χριστό όσο το δυνατόν περισσότεροι, όχι μόνο μουσουλμάνοι, αλλά και ακραίοι Ρώσοι νεοπαγανιστές, υπερεθνικιστές, προτεστάντες κ.λ.π.

Αγαπητές φεμινίστριες: Είστε ρατσίστριες

Ζωή Μαυρουδή

Μπορείτε να δείτε πέρα από τη μύτη σας;

Αγαπητές φεμινίστριες,
Μπορείτε να δείτε πέρα από τη μύτη σας;

Συγγνώμη κιόλας που ρωτάω, αλλά από χτες σας βλέπω να μοιράζεστε σκίτσα της Ahou Daryaei, της Ιρανής φοιτήτριας που είδαμε σε viral βίντεο να περπατά σε πανεπιστημιούπολη της Τεχεράνης με τα εσώρουχά της. Πώς τα μοιράζεστε σκέφτηκα, αν τα έχετε δει;

Ένα ιδιαίτερα δημοφιλές σκίτσο ας πούμε, που αναρτήθηκε και σε φεμινιστικές σελίδες, δείχνει την Daryaei να ανυψώνεται πάνω από δεκάδες άλλες γυναίκες, οι οποίες όμως φορούν ολόσωμα μαύρα χιτζάμπ και έχουν εμφανώς γαμψές μύτες. Είναι μια χυδαία ρατσιστική εικόνα, όπως είναι και αυτή, ή αυτή, που δείχνουν τις μαυροφορεμένες γύρω απ’ την ηρωίδα σας, σαν φαντάσματα, απρόσωποι άγγελοι του σκότους, το οποίο εννοείται πως είναι το Ισλάμ. Κάποιες άλλες από εσάς αναπαράγατε αυτό το σκίτσο που την δείχνει και πάλι ως γίγαντα, με κάποιες μαύρες φιγούρες σαν χαλκομανίες στον πάτο. Ίσως θεωρήσατε πως είναι μια ουδέτερη εικόνα· η ουσία όμως είναι η ίδια νομίζω: οι άλλες Ιρανές (και Ιρανοί) είναι νάνοι μπροστά της, ακριβώς επειδή φορούν χιτζάμπ και άλλα θρησκευτικά σύμβολα. Το χιτζάμπ λοιπόν είναι ντε φάκτο ένδειξη καταπίεσης.

Εάν νομίζετε όμως πως τα σκίτσα αυτά είναι πολιτικά ουδέτερα, ψάξετε τουλάχιστον την πηγή τους. Στους παραπάνω υπερσυνδέσμους θα διαπιστώσετε πως όλα ανεξαιρέτως, μαζί με πολλά άλλα, έχουν αναρτηθεί από το εκπαιδευτικό/e-learning Ινστιτούτο Tavaana, μαζί με ποιήματα και εκκλήσεις για ελευθερία και αντίσταση στο ιρανικό καθεστώς, που μου θύμισαν ομολογώ και τα δικά σας φλεγόμενα ποστ των ημερών.

Η βικιπαίδεια με ενημερώνει ότι «tavaana» σημαίνει «ενδυνάμωση» στα φαρσί -μια από τις αγαπημένες σας λέξεις. Με ενημερώνει επίσης ότι το Ινστιτούτο αυτό ιδρύθηκε με επιχορήγηση από το Γραφείο Δημοκρατίας, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Εργασίας του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, ενώ έχει εξασφαλίσει επιπρόσθετα κεφάλαια και από το υπουργείο Εξωτερικών της Ολλανδίας, την USAID, την Google, και το National Endowment for Democracy (Αμερικανική ΜΚΟ που «προωθεί την δημοκρατία σε όλο τον κόσμο»). Οι ιδρυτές του Tavaana είναι το ζευγάρι Ιρανοαμερικανών αντιφρονούντων Akbar Atri and Mariam Memarsadeghi. Η δεύτερη υποστηρίζει, σύμφωνα με το ίδιο σάιτ, την αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν. Θυμίζω πως αλλαγή καθεστώτος είναι αυτό που έκαναν οι ΗΠΑ στο Ιρακ οδηγώντας σε εκατομμύρια θύματα. Δεν γνωρίζω πώς ακριβώς οραματίζεται η Memarsadegji την αλλαγή καθεστώτος στην πατρίδα της, ούτε αν θεωρεί το αμερικανικό εμπάργκο φαρμάκων και τροφίμων εναντίον των συμπατριωτών της είναι ένα αποδεκτό στάδιο εκδημοκρατισμού. Επίσης, δεν είδα κανένα σχόλιο στις αναρτήσεις σας επ’ αυτού. Πώς θα απελευθερωθούν οι γυναίκες του Ιράν ακριβώς; Με σκίτσα; Με βόμβες ίσως;

Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ KAI H ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Τι επιδιώκει ο Ερντογάν στα Βαλκάνια

Γενική άποψη του τζαμιού που εγκαινίασε ο Ερντογάν στο κέντρο των Τιράνων. Ο Ράμα κατέστησε την Αλβανία, όχι μόνο υποτελή στην Τουρκία αλλά και μουσουλμανική χώρα.

Του Παντελή Σαββίδη

Η επίσκεψη Ερντογάν σε Τίρανα και Βελιγράδι είχε περιορισμένη απήχηση στην ελληνική ειδησεογραφία αλλά, γενικώς, τόσο η πολιτική ηγεσία όσο και η κοινή γνώμη δείχνουν μικρό ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στον άμεσο περίγυρο της χώρας. Και οι εξελίξεις είναι και σημαντικές, και δυναμικές και μπορούν να καταστούν επικίνδυνες.

Πριν από μερικές εβδομάδες τα Τίρανα επισκέφθηκε, εν μέσω πολέμου στη χώρα του, και ο ισραηλινός πρόεδρος Ισαάκ Χέρτσογκ ενώ λίγο αργότερα ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα έκανε τη γνωστή δήλωση περί κράτους των Μπεκτασήδων.

Ο Ερντογάν στα Τίρανα έκανε το σήμα των Μουσουλμάνων Αδελφών, μιας οργάνωσης οι ρίζες της οποίας ανάγονται στο 1928 και βασική της ιδεολογία είναι ο πανισλαμισμός. Οι Μουσουλμάνοι Αδελφοί θα λέγαμε αποκρυστάλλωσαν τον πανισλαμισμό που σε πρακτικό επίπεδο άρχισε να εφαρμόζεται από τον Αμπντούλ Χαμίτ Β’.

Αυτή είναι η ιδεολογία που πρεσβεύει και ο Ερντογάν. Τον εξυπηρετεί στο δικό του όραμα.

Το πρόθεμα νέο- στον οθωμανισμό του Ερντογάν δεν έχει να κάνει με το καινούριο, με τον οθωμανισμό στις μέρες μας.

Οι Νέοι Οθωμανοί ήταν ένα ιδεολογικό ρεύμα στα τέλη του 19ου αιώνα το οποίο εμφανίσθηκε ως αντίδραση στην εκσυγχρονιστική, τότε, οθωμανική τάση η οποία ήθελε να καταργήσει τους θρησκευτικούς διαχωρισμούς και να καθιερώσει την έννοια του Οθωμανού πολίτη ανεξαρτήτως θρησκείας. Ήθελε, δηλαδή, η τάση αυτή να ομογενοποιήσει την Αυτοκρατορία ώστε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους κινδύνους.

Απέναντι σε αυτό το ρεύμα εμφανίσθηκαν οι Νέοι Οθωμανοί και ο Πανισλαμισμός ήταν η κατάληξη της δικής τους παρέμβασης. Οι Οθωμανοί πίεσαν για να καθιερωθεί η συνταγματική μοναρχία, αντί της απολυταρχίας του σουλτάνου. Σ’ αυτήν την προσπάθεια καθιέρωσης συντάγματος οι Νέοι Οθωμανοί πίεσαν ώστε να εισαχθεί η αρχή ότι το Ισλάμ αποτελεί τον πυρήνα του Οθωμανικού πολιτισμού. Και θεώρησαν ως διέξοδο την Ισλαμική Ένωση.

Οι Νέοι Οθωμανοί υπογραμμίζουν την έννοια της μουσουλμανικής ταυτότητας των Οθωμανών η οποία αποτελεί ουσιαστικώς το υπόβαθρο της ιδεολογίας του Ισλάμ.

Αυτά εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά επί Αβδούλ Χαμίντ Β’, αποκρυσταλλώθηκαν, όπως αναφέραμε, με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, προτάθηκαν και ως ένα βαθμό εφαρμόστηκαν από τον Αλία Ιζετμέκοβιτς στη Βοσνία κατά την έναρξη των Γιουγκοσλαβικών πολέμων (οι Μουσουλμάνοι με κεφαλαίο, στη Βοσνία αποτελούν εθνότητα, όχι μουσουλμανική κοινότητα) και υιοθετήθηκαν στις ημέρες μας από τον Ερντογάν, διότι εξυπηρετούν την πολιτική του.

Όσα ΔΕΝ σας λένε (για τη Μέση Ανατολή)...

Του Θανάση Κ.

Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές για την παγκόσμια Ειρήνη και την κρίση στη Μέση Ανατολή, ακούτε και διαβάζετε πολλά. 

Στις γραμμές που ακολουθούν μπορείτε να διαβάσετε όσα ΔΕΝ λέγονται. 

Αλλά είναι καθοριστικά για να καταλάβετε τι ακριβώς συμβαίνει και τι διακυβεύεται...

--Το Ισραήλ δίνει σήμερα υπαρξιακό αγώνα να εξουδετερώσει τα πλοκάμια του ισλαμικού φονταμενταλισμού (Σιιτικού και Σουνιτικού) δίπλα από την επικράτειά του. 

-- Η Χαμάς στη λωρίδα της Γάζας πρόσκειται στους "Αδελφούς Μουσουλμάνους", που αποτελούν την ιδεολογική-πνευματική μήτρα του Σουνιτικού φονταμενταλισμού, της Αλ Κάϊντα και του ΙΣΙΣ - ενώ στο βαθύ παρελθόν είχαν σχέσεις και με τους Ναζί...

-- Η Χεζμπολάχ με έδρα τον Νότιο Λίβανο, αποτελείται από Σιίτες φονταμενταλιστές και πρόσκεινται στο Ιράν, όπως και οι Χούτι της Υεμένης. 

Οι δύο αυτές εκδοχές του ισλαμιστικού φονταμενταλισμού εμφανίζονται αυτή τη στιγμή να έχουν συμμαχήσει για την εξάλειψη του κράτους του Ισραήλ... 

* Όμως, όλη την περασμένη δεκαετία είχαν εμπλακεί σε ένα πολύ αιματηρό και εξαιρετικά άγριο εμφύλιο Πόλεμο μεταξύ τους πάνω στο έδαφος της Συρίας. Όπου οι Σουνίτες φονταμενταλιστές του ΙΣΙΣ πολεμούσαν να ανατρέψουν το "κοσμικό" καθεστώς Άσαντ, ενώ οι Σιίτες φονταμενταλιστές της Χεζμπολάχ, προσπαθούσαν να στηρίξουν το καθεστώς Άσαντ...

Τότε η Χαμάς πολεμούσε λυσσαλέα εναντίον της Χεζμπολάχ. 

Τότε και η Χαμάς και η Χεζμπολάχ είχαν "ξεχάσει" τους Παλαιστίνιους και το Ισραήλ, και απλώς... έβγαζαν τα μάτια τους μεταξύ τους...

Μη ξεχνάμε άλλωστε, ότι η μεγαλύτερη ιστορική διαμάχη στη Μέση Ανατολή εδώ και... 13 αιώνες περίπου, ΔΕΝ είναι μεταξύ Ισραήλ και Αράβων, αλλά μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών...

 

* Πώς στέκονται οι υπόλοιπες χώρες της περιοχής απέναντι στη σημερινή κρίση;

-- Η Ιορδανία είναι εναντίον και του Σουνιτικού φονταμενταλισμού, καθώς η ίδια είναι "κοσμικό κράτος", αλλά και εναντίον του Σιιτικού φονταμενταλισμού, καθώς η ίδια είναι Σουνιτική κοινωνία. 

Και στους δύο βομβαρδισμούς του Ιράν σε βάρος του Ισραήλ, η αεράμυνα της Ιορδανίας αναχαίτιζε ιρανικούς πυραύλους που στόχευαν το Ισραήλ. 

-- Το καθεστώς Άσαντ της Συρίας στηρίζει το Ιράν και τη Χεζμπολάχ στο Νότιο Λίβανο, αλλά θεωρεί "υπαρξιακό κίνδυνο" τη Σουνιτική Χαμάς. 

-- Η Σαουδαραβία θεωρεί "υπαρξιακό κίνδυνο" για την ίδια και τους Σουνίτες φονταμενταλιστές (που θέλουν να ανατρέψουν το Σαουδαραβικό Βασίλειο) και τους Σιίτες του Ιράν (που θεωρείται μείζων απειλή για τη χώρα τους). Το ίδιο ισχύει και για τα περισσότερα άλλα Αραβικά καθεστώτα του Κόλπου, πλην Κατάρ...

-- Η Αίγυπτος θεωρεί επίσης "υπαρξιακό κίνδυνο" για την ίδια τους Σουνίτες φονταμενταλιστές της Χαμάς (και του ΊΣΙΣ παλαιότερα), ενώ είναι γεωπολιτικά αντίθετη και προς την επέκταση της επιρροής του Σιιτικού Ιράν.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Η νεολαία στρέφεται στο Ισλάμ!!!

με τον Claude Moniquet*

Η πλειοψηφία των μουσουλμάνων μαθητών στις αίθουσες διδασκαλίας ασκεί τέτοια πίεση, που μαθητές χριστιανικών οικογενειών θέλουν να προσχωρήσουν στο Ισλάμ!…

Atlantico: Πόσο υψηλός είναι ο αριθμός των προσηλυτισμών στο Ισλάμ στη Γερμανία; Πώς εξηγείται;

Claude Moniquet: Είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να ποσοτικοποιηθεί ο αριθμός των προσηλυτισμών στο Ισλάμ στη Γερμανία, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε πριν από πολλά χρόνια έδειξε σημαντική πρόοδο σε αυτές τις προσχωρήσεις. Έτσι, το 2005, καταγράψαμε περίπου 4.000 προσηλυτισμούς: είχαν τετραπλασιαστεί από το προηγούμενο έτος [2023]. Οι λόγοι για τους προσηλυτισμούς έχουν επίσης αλλάξει πολύ. Μέχρι τα τέλη του περασμένου αιώνα, επρόκειτο κυρίως για γυναίκες που παντρεύονταν έναν μουσουλμάνο, αλλά από τη δεκαετία του 2000 και μετά αυτές οι μεταστροφές έμοιαζαν πιο «ιδεολογικές».

Μουσουλμάνοι μαθητές στη Γερμανία θεωρούν πιο σημαντικό το Κοράνι αντί των νόμων του κράτους

Ωστόσο, ένα νέο γεγονός συγκίνησε τη Γερμανία: ενώ, σε πολλές πόλεις, η πλειονότητα των μαθητών στα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι μουσουλμάνοι (το ποσοστό τους μπορεί να φτάσει ή να ξεπεράσει το 80% σε ορισμένα ιδρύματα στο Βερολίνο, τη Φρανκφούρτη, το Ντούισμπουργκ ή ακόμα και το Έσσεν), βλέπουν αιτήματα για προσχωρήσεις από μαθητές προτεσταντικών, καθολικών ή άθεων οικογενειών. Πριν από λίγες ημέρες, ένας αξιωματούχος ασφαλείας, τον οποίο επικαλείται η δημοφιλής εφημερίδα Bild Zeitung , δήλωσε: «Όλο και περισσότεροι γονείς παιδιών Γερμανών στρέφονται σε συμβουλευτικά κέντρα, επειδή τα χριστιανικά παιδιά θέλουν να ενταχθούν στο Ισλάμ για να μην είναι πλέον ξένοι στο σχολείο. Λόγω της έντονης μετανάστευσης τα τελευταία οκτώ χρόνια, το ποσοστό των μουσουλμάνων νέων και παιδιών στα σχολεία έχει αυξηθεί σημαντικά. Σε αυτό προστίθεται το γεγονός ότι πολλά παιδιά προέρχονται από πολύ θρησκευόμενες ίσλαμικές οικογένειες. Ειδικά οι μετανάστες από τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ προέρχονται εν μέρει από πολύ αρχαϊκούς πολιτισμούς».

Το Ισλάμ στη Μ. Βρετανία

Julio Borges 

Δημοσιογράφος

El Pais Espana

▪️Δήμαρχος Λονδίνου - Μουσουλμάνος.

▪️Δήμαρχος Μπέρμιγχαμ - Μουσουλμάνος.

▪️Δήμαρχος του Λιντς - Μουσουλμάνος.

▪️_Δήμαρχος Μπλάκμπερν - Μουσουλμάνος.

▪️Δήμαρχος Σέφιλντ - Μουσουλμάνος.

▪️Δήμαρχος Οξφόρδης - Μουσουλμάνος.

▪️Δήμαρχος Λούτον - Μουσουλμάνος.

▪️Δήμαρχος Όλνταμ - Μουσουλμάνος.

▪️Δήμαρχος Rockdale - Μουσουλμάνος

_Όλα αυτά τα πέτυχαν μόλις 4 εκατομμύρια μουσουλμάνοι από 66 εκατομμύρια ανθρώπους στην Αγγλία:_

Σήμερα υπάρχουν περισσότερα από 3.000 μουσουλμανικά τζαμιά στην Αγγλία.

Υπάρχουν περισσότερα από 130 μουσουλμανικά δικαστήρια σαρία.

Υπάρχουν περισσότερα από 50 μουσουλμανικά συμβούλια της Σαρία.

Φώτης Κόντογλου: Ὁ Χριστιανισμός κι ο Μωαμεθανισμός

Δυὸ συγγενικές, μὰ διαφορετικὲς θρησκεῖες. 

Συλλογή: Μυστικὰ Ἄνθη, Ἐκδόσεις: Παπαδημητρίου. 

«Θρησκευτικώτεροι οἱ πρὸς Ἀνατολὰς ἄνθρωποι», γράφει ἕνας ἀρχαῖος, θέλοντας νὰ πεῖ πῶς οἱ Ἀνατολίτες εἶναι πιὸ θρῆσκοι ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τῆς Δύσης, τῆς Εὐρώπης. Σημείωσε πὼς Ἀνατολὴ εἶναι καὶ τὰ Μπαλκάνια, μαζὶ μὲ τὴ Ρωσία.

Στὸν Ἀνατολίτη, τὸ αἴσθημα εἶναι πιὸ δυνατὸ ἀπὸ τὸ μυαλό, ἐνῷ στὸν Εὐρωπαῖο γίνεται τ᾿ ἀνάποδο. Κι ἐπειδὴ ἡ θρησκεία ἀποτείνεται στὴν καρδιὰ κι ὄχι στὸ μυαλό, γι᾿ αὐτὸ κι οἱ Ἀνατολίτες εἶναι πιὸ θρῆσκοι ἀπὸ τοὺς Εὐρωπαίους, καὶ γιὰ τοῦτο ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ βγήκανε οἱ θρησκεῖες, ἐνῷ ἀπὸ τὴ Δύση δὲν βγῆκε καμμιά.

Οἱ ἄνθρωποι τῆς Δύσης εἶναι ὀρθολογιστές, γι᾿ αὐτὸ καὶ ἐπιδοθήκανε στὶς θετικὲς γνώσεις, στὶς ἐπιστῆμες, καὶ προκόψανε σ᾿ αὐτὲς καὶ σήμερα τραβήξανε ὅλον τὸν κόσμο μαζί τους. Ὅσοι ἀπ᾿ αὐτοὺς ξεχωρίζουνε καὶ δὲν πιστεύουνε μοναχὰ στὶς αἰσθήσεις τους, στρέφουν κατὰ τὴν Ἀνατολή, γιατὶ ἐκεῖ βρίσκουν τὴν πηγὴ γιὰ νὰ πιοῦνε ὅσοι διψᾶνε γιὰ κάποια μυστήρια ποὺ δὲ μποροῦνε νὰ ἐρευνηθοῦνε μὲ τὸ μυαλό.



Τὸ πόσο ὁ δυτικὸς ἄνθρωπος εἶναι δεμένος δυνατὰ μὲ τὸν ὀρθολογισμό, φαίνεται ἀπὸ τὴν παραμόρφωση ποὺ ἔπαθε ἡ χριστιανικὴ θρησκεία στὴν Εὐρώπη, ποὺ ἔγινε σιγὰ – σιγὰ ἕνα σύστημα τῆς ἐγκόσμιας γνώσης, ἔχοντας γιὰ σκοπὸ τὴν ἐπίγεια εὐτυχία κι ὄχι τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς ποὺ δίδαξε ὁ Χριστός. Στὴ Δύση, κι ἡ θεολογία ὑποτάχθηκε στὸν ὀρθολογισμό, κι ἔγινε κι αὐτὴ μιὰ ἐπιστήμη σὰν τὶς ἄλλες.

Στὴν Ἀνατολή, ὅμως, ἡ θρησκεία ἀπόμεινε θρησκεία. Ἀκόμα κι ὁ μωαμεθανισμός, τὸ λεγόμενο Ἰσλάμ, ποὺ εἶναι μιὰ κατώτερη ἀντίληψη τῆς θρησκείας, μὲ κάποιες χοντροκομμένες ἐντολές, ὡστόσο κράτησε ἀνόθευτον τὸν θρησκευτικὸ χαρακτήρα του, μακρυὰ ἀπὸ νεωτερισμούς, καὶ προσαρμογὲς στὴν κάθε ἐποχή, δηλαδὴ μακρυὰ ἀπὸ τον ὀρθολογισμό. Τὰ ὑλικὰ μέσα ποὺ μ᾿ αὐτὰ ἐκφράζεται ἡ θρησκεία τοῦ Κορανίου, τὸ τζαμί, ὁ χότζας, ἡ ψαλμῳδία, ἡ διακόσμηση, τὸ ντύσιμο τῶν κληρικῶν, ἡ τελετουργία, ὅλα ἀπομείνανε ἀνάλλαχτα ὁλότελα, ὅπως ἤτανε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ Ἰσλάμ. Σὲ καιρὸ ποὺ ἡ χριστιανικὴ θρησκεία παραμορφώθηκε μὲ τοὺς νεωτερισμοὺς ποὺ τοὺς ὑπαγόρευε τὸ ὀρθολογιστικὸ κοσμικὸ πνεῦμα, ἀπ᾿ ὅπου γεννήθηκε ὁ Παπισμός, ὁ Προτεσταντισμὸς καὶ τ᾿ ἄλλα παρακλάδια τους, παρεκτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας ποὺ ἀπόμεινε ἀνάλλαχτη ἐπειδὴ ἤτανε ὁ Χριστιανισμὸς τῆς Ἀνατολῆς, ὁ μωαμεθανισμὸς στέκεται πάντα ὅπως ἤτανε ἀπὸ τὴν ἀρχή, δηλαδὴ ἀπόμεινε «θρησκεία». Κατὰ τοῦτο, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας βρίσκεται ἀπὸ μιὰ μεριά, κοντύτερα στὸν μωαμεθανισμό, παρὰ στοὺς λεγόμενους Χριστιανοὺς τῆς Δύσης, γιατὶ ὁ μωαμεθανισμὸς δὲν ἔπαψε νὰ εἶναι «θρησκεία», καὶ στέκεται ἀχάλαστος ἀπὸ τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου, ποὺ εἶναι ὠφελιμιστικό. Γιὰ τοῦτο βλέπει κανένας Ἄραβες νὰ ἀσπάζωνται μὲ βαθὺν σεβασμὸ τὸ ράσο ἢ τὰ γένεια τῶν παπάδων μας, καὶ μωχαμετάνους νὰ βαφτίζωνται χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι καί, πολλὲς φορές, νὰ μαρτυροῦνε γιὰ τὸν Χριστό, ἐνῷ κανένας, οὔτε ἕνας, παπικὸς ἢ προτεστάντης δὲν βρίσκεται ἀνάμεσα στοὺς νεομάρτυρες ποὺ ἀποκεφαλίσθηκανε ἢ κρεμασθήκανε κατὰ τὸν καιρὸ ποὺ βασιλεύανε ἀπάνω μας οἱ Τοῦρκοι. Εἶναι ἀκαταμέτρητοι οἱ χριστιανοὶ ποὺ μαρτυρήσανε στὴν Περσία γιὰ τ᾿ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ.

Ερυθρός Σιιτισμός του Αλί Σαριατί

Ο Ερυθρός Σιιτισμός του Αλί Σαριατί
Επισήμως, ο Αλί Σαριατί αναδείκνυε εκείνες τις πλευρές του Κορανίου που η εκάστοτε εξουσία καταπίεζε και πολεμούσε. Ανεπισήμως, συνέδεε την σύγχρονη δυτική ριζοσπαστική σκέψη με τους αντιαποικιοκρατικούς αγώνες και την μυστικιστική ισλαμική θεολογία.

Λαμπρινή Θωμά

12 Νοεμβρίου 2023 

«Αν έπρεπε να θρησκέψω, θα επέλεγα την πίστη του Σαριατί» – Ζαν Πωλ Σαρτρ

Η έννοια του Ερυθρού Σιιτισμού γεννιέται, από τον Αλί Σαριατί, ως ο άλλος πόλος στο Μαύρο Σιιτισμό. «Ερυθρός Σιιτισμός εναντίον Μαύρου Σιιτισμού», είναι ο λόγος του που θα βαφτίσει το ρεύμα σκέψης και ερμηνείας του οποίου ηγείται και το οποίο διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό τα αιτήματα του επαναστατημένου Ιράν, το 1979.

Εκεί αναδεικνύει την επαναστατική πλευρά της πίστης του λαού του, δηλαδή του Ερυθρού Σιιτισμού, και τον αντιπαραβάλει με τον Μαύρο, που είναι εξουσιαστικό αυτοκρατορικό κατασκεύασμα με στόχο, μέσω της πίστης, να ελέγχονται οι μάζες. Για τον Αλί Σαριατί, η ορθοδοξία της πίστης του λαού είναι ο Ερυθρός Σιιτισμός, εξεγερσιακός, με στόχο και την επί γης σωτηρία των μαζών, ξένος με την εξουσία κλήρου και κράτους. Οι ρίζες της πίστης είναι η εξέγερση και το μαρτύριο για το κοινό αγαθό, και η λύση είναι η επαναφορά στο λαϊκό, ριζοσπαστικό, σιιτισμό των μαζών και η απόρριψη του μαύρου σιιτισμού του βασιλικών αυλών, ο Αλεβίτικος Σιιτισμός (Τασί Αλαβί) εναντίον του Σιιτισμού των Σαφαβιδών, όπως τα ονομάζει σε προγενέστερο λόγο του, που τον μετέτρεψαν από πίστη της επανάστασης σε «πίστη του θρήνου» γιατί έτσι στήριζαν την εξουσία τους.

Ο Ερυθρός Σιιτισμός, ο αλεβίτικος, βασίζεται στην ελευθερία, την αντίσταση, την επανάσταση, που ξεκινούν από το κοινωνικό σύνολο και τη συνειδητοποίηση. Βρίσκεται πάντα απέναντι, ιστορικά διαρκώς παρών, σε κάθε εξουσία. Ο Σαφαβίδικος, ο Μαύρος, είναι κατασκεύασμα από τα πάνω, φτιαγμένος για να ισχυροποιεί την εξουσία και η εγκαθίδρυση του ως επίσημης θρησκείας γίνεται για να «ξεδοντιαστεί» η επαναστατικότητά του, και να μετατραπεί σε μια σειρά τελετουργιών που τον αποστερούν από τη γενεσιουργό του αιτία, την απελευθέρωση. Οι ομοιότητες με την χριστιανική Θεολογία της Απελευθέρωσης, που την ίδια εποχή συγκλονίζει τη Λατινική Αμερική, είναι εμφανείς.

«Η ιστορία του Ισλάμ ακολουθεί έναν περίεργο δρόμο, στον οποίο γκάνγκστερ και ρουφιάνοι από τις δυναστείες των Αράβων, των Περσών, των Τούρκων, των Τάρταρων και των Μογγόλων απολάμβαναν το δικαίωμα να ηγούνται της μουσουλμανικής κοινότητας και στο χαλιφάτο του Προφήτη του Ισλάμ, αποκλείοντας την οικογένεια του Προφήτη και τους νόμιμους ιμάμηδες. Και ο σιιτισμός ξεκινά με ένα «όχι». Ένα «όχι» που αντιτίθεται στον δρόμο που επέλεξε η ιστορία και επαναστατεί ενάντια στην ιστορία. Επαναστατεί ενάντια σε μια ιστορία που, στο όνομα του Κορανίου, των βασιλιάδων και των Καισάρων, ακολουθεί το μονοπάτι της άγνοιας, και στο όνομα της παράδοσης, θυσιάζει όσους μεγάλωσαν στο σπίτι του Κορανίου και των Παραδόσεων»

Αυτό δεν το βλέπει μόνο στο σιιτισμό. Πιστεύει ότι και ο σουνιτισμός εμπεριέχει τις δύο παραδόσεις, με τον μωαμεθανικό (ουλεμά), που αναφέρεται στην επαναστατική, λαϊκή ρίζα, και τον οθωμανικό, αυτοκρατορικό (ουμαγιάντ), που αποτελεί το αντίστοιχο του μαύρου σιιτισμού. Και, βλέπει θετικά κάθε λαϊκή προσπάθεια ενότητας των λαϊκών, ριζοσπαστικών ερμηνειών σουνιτισμού και σιιτισμού.

Πορεία προς το Κόκκινο

Ευρώπη: Το ισλάμ και η πολιτική διείσδυσης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας

Στο βιβλίο της, «Η Αδελφότητα και τα δίκτυά της, η Έρευνα», από το οποίο δημοσιεύονται αποσπάσματα, η ανθρωπολόγος Florence Bergeaud-Blackler αποκαλύπτει πώς οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, η πιο κρυφή ισλαμιστική οργάνωση, έχει καταφέρει να μεταβάλει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε προωθημένη βάση του σχεδίου της για την κατάκτηση του κόσμου.

της Judith Waintraub, δημοσιεύτηκε στο Άρδην τ. 125

Από τον αποκεφαλισμό του Σαμουέλ Πατί, έξω από το σχολείο του, μέχρι τις διαδηλώσεις για τη διεκδίκηση του μπουρκίνι στα κολυμβητήρια, χωρίς να ξεχνάμε την πορεία κατά της ισλαμοφοβίας στο Παρίσι, η σκιά της δεσπόζει χωρίς ποτέ να έχει διαπιστωθεί η εμπλοκή της. Το ξέσπασμα μίσους στα κοινωνικά δίκτυα εναντίον του δασκάλου, που ήταν «ένοχος» επειδή έδειξε στους μαθητές του τις γελοιογραφίες του Charlie Hebdo, ενορχηστρώθηκε άραγε από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα; Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να υποδηλώνει κάτι τέτοιο. Οι ακτιβίστριες της Συμμαχίας Πολιτών, που θέλουν να επιβάλουν τη «σεμνή» μόδα στα δημόσια σχολεία, αρνούνται οποιαδήποτε σχέση με την Αδελφότητα. Το ίδιο ισχύει και για τη Συλλογικότητα ενάντια στην ισλαμοφοβία, στη Γαλλία (CCIF), η οποία έχει πλέον απαγορευθεί και η οποία είχε οργανώσει τη διαδήλωση του 2019.

Η μεγάλη αξία της έρευνας που δημοσίευσε η Φλοράνς Μπερζώ-Μπλακλέ (Le Frérisme et ses réseaux , l’enquête) είναι ότι καταδεικνύει πως αυτά τα γεγονότα, που δεν έχουν καμία χειροπιαστή σχέση μεταξύ τους, εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό: να υποτάξουν την Ευρώπη στους κανόνες του ισλαμικού φονταμενταλισμού, μέσω του εκφοβισμού, της πίεσης ή της πειθούς. Όπως και το προηγούμενο έργο της, Le Marché halal ou l’Invention d’une tradition (Η Αγορά χαλάλ ή η επινόηση μιας παράδοσης), το νέο βιβλίο αυτής της ερευνήτριας του CNRS φωτίζει το σύνολο μιας εικόνας της οποίας οι καθημερινές ειδήσεις δεν αποκαλύπτουν παρά μόνο τις πιο εντυπωσιακές λεπτομέρειες.

Εκθέτει αυτό που αποκαλεί «σύστημα-ισλάμ», ξεκινώντας από τα ιδρυτικά του κείμενα, αληθινά σχέδια δράσης στα οποία οι στοχαστές των Αδελφών Μουσουλμάνων έχουν περιγράψει λεπτομερώς τις μεθόδους που εφαρμόζονται σήμερα στην Ευρώπη. Το βιβλίο αναλύει εξονυχιστικά το νεφέλωμα της Αδελφότητας και καταγράφει τις οργανώσεις και τις ενώσεις που αποτελούν άμεσα παρακλάδια της, καθώς και εκείνες που έχουν γίνει αναμεταδότες επιρροής της, χάρη στη διείσδυση μελών της Αδελφότητας. Δεν μπορούν να δράσουν ανοιχτά: οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι έχουν κακή φήμη στην Ευρώπη και είναι απαγορευμένοι γιατί θεωρούνται τρομοκρατική οργάνωση στις περισσότερες αραβικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου όπου και γεννήθηκαν.

Σώτη Τριανταφύλλουαλλικό σχολείο και Ισλάμ

Στη Γαλλία, τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, απελευθερώθηκε ο δημόσιος λόγος.

Κανείς δεν ξέρει αν αυτή η αιφνίδια ρήξη της πολυετούς σιωπής θα διαρκέσει και τι αντίκτυπο θα έχει στο εσωτερικό και στις διεθνείς σχέσεις. Πάντως, φαίνεται να συμφωνούμε όλοι, σχεδόν όλοι, ότι στην Ευρώπη το κοινωνικό σώμα και οι θεσμοί διαβρώνονται όλο και βαθύτερα από την ισλαμική στρατηγική.

Οι παρεμβάσεις των ισλαμιστών γονέων στο σχολείο, η εξαίρεση των παιδιών τους από τους κανονισμούς, ο εκφοβισμός του διδακτικού προσωπικού είναι μέρος της τακτικής για τη μετατροπή του λαϊκού, δημόσιου σχολείου σε κάτι που να μοιάζει με κορανικό. Την ιδέα αυτή μοιράζονται πολλοί φιλήσυχοι μουσουλμάνοι, οι οποίοι θα ήθελαν να προστατεύονται τα παιδιά τους από «την εισβολή και την πολιτιστική αλλοτρίωση» ώστε να αναπτύσσεται «η μουσουλμανική τους προσωπικότητα», όπως υπαγορεύει η Ισλαμική Οργάνωση για την Παιδεία, τις Επιστήμες και τον Πολιτισμό (Isesco).

Με λίγα λόγια, μέχρι σήμερα ζητούσαν από τη Γαλλία να εφαρμόζει την πολιτική των χωρών από τις οποίες προέρχονται: αντί να εντάσσονται στη γαλλική κοινωνία καλούσαν τη γαλλική κοινωνία να ενταχθεί στο ισλάμ.

Η κυβέρνηση Μακρόν-Καστέξ υποσχέθηκε να τερματίσει αυτή τη διεκδίκηση –θα δούμε.

Τα παθήματα μαθήματα; Όταν ο Μέγας Ραββίνος της Γαλλίας διαμεσολαβεί ανάμεσα στον εκπρόσωπο του Ισλάμ και τον κορυφαίο Γάλλο συγγραφέα Μισέλ Ουελμπέκ

Τι μπορεί να συμβεί όταν συζητάμε ελεύθερα, χωρίς να σκεφτόμαστε την κάθε μας φράση υπό το πρίσμα της «δικτατορίας» της πολιτικής ορθότητας και την λογική της αστυνόμευσης της σκέψης

Γιάννης Αχυρόπουλος / thecommonsense?

Τι μπορεί να συμβεί όταν συζητάμε ελεύθερα, χωρίς να σκεφτόμαστε την κάθε μας φράση υπό το πρίσμα της «δικτατορίας» της πολιτικής ορθότητας και την λογική της αστυνόμευσης της σκέψης του κινήματος woke;

Ισλάμ, Μουσουλμάνοι, Ισλαμιστές, Παρακμή της Ευρωπαϊκής Κουλτούρας, Θεωρία της Αντικατάστασης, Μεταναστευτικό…

Τα ευαίσθητα αυτά θέματα (που απασχολούν ευρύτερα την Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και όχι μόνο τη γαλλική) ήταν το αντικείμενο συζήτησης μεταξύ δύο σημαντικών προσωπικοτήτων της γαλλικής διανόησης και προκάλεσαν αναταραχή και έντονες αντιδράσεις που έφτασαν μέχρι και στις απειλές κατάθεσης μηνύσεων.

Ο λόγος για τον αγαπημένο φιλόσοφο των Γάλλων Μισέλ Ονφρέ και έναν από τους σημαντικότερους εν ζωή -κατά πολλούς τον σημαντικότερο- Γάλλο συγγραφέα Μισέλ Ουελμπέκ.
…

Στο περιοδικό «Front Populaire» το οποίο εκδίδει ο Μισέλ Ονφρέ δημοσιεύτηκε μία συζήτηση μεταξύ των δύο κορυφαίων διανοούμενων με τα προαναφερθέντα θέματα. Η συζήτηση διήρκεσε 6 ώρες και δημοσιεύτηκε ολόκληρη σε ένα κείμενο 49 σελίδων στο περιοδικό, του οποίου όλα τα τεύχη πωλήθηκαν την ίδια ημέρα μέσα σε μια ώρα!

Δυο σημεία και κυρίως μια φράση του Μισέλ Ουελμπέκ κατά τη διάρκεια της συζήτησης δημιούργησαν μία έντονη δημόσια αντιπαράθεση και καταιγίδα αντιδράσεων που λίγο έλλειψε να φθάσει στα δικαστήρια.

Μιλώντας για τους Γάλλους ο Ουελμπέκ ανέφερε ότι:


« (…) ότι η ευχή των γηγενών Γάλλων δεν είναι η αφομοίωση των μουσουλμάνων, αυτό που θέλουν είναι να σταματήσουν να τους κλέβουν και να τους κάνουν επιθέσεις,… η άλλη λύση είναι να φύγουν…».

Μειονότης οἱ Χριστιανοί στήν Ἀγγλία!

Ἀπό 70% τοῦ πληθυσμοῦ τό 2001, ἐμειώθησαν σήμερα στό 46,2% – Ραγδαία αὔξησις τῆς ἀθεΐας καί τῶν μουσουλμάνων – Τί δείχνει ἡ ἀπογραφή τῆς Στατιστικῆς Ὑπηρεσίας τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου.

ΜΕΣΑ ΣΕ μία δεκαετία, οἱ ἄθρησκοι ηὐξήθησαν στήν Ἀγγλία καί τήν Οὐαλλία κατά 12%, φθάνοντας τό συνολικό ποσοστό τοῦ 37,2%. Ἔτσι, ἐνῶ οἱ Χριστιανοί παραμένουν ἡ πολυπληθέστερη πληθυσμιακή ὁμάς μέ ποσοστό 46,2%, παύουν νά ἀποτελοῦν πλειοψηφία, ἀφοῦ ἔχουν πέσει κάτω ἀπό τό 50%. Αὐτό προκύπτει ἀπό τήν τελευταία ἀπογραφή τῆς Στατιστικῆς Ὑπηρεσίας τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου (Office of National Statistics). Νά σημειωθεῖ ὅτι πρό δεκαετίας οἱ Χριστιανοί ἀνήρχοντο στό 59,3% καί τό 2001 στό 71%. Δηλαδή μόνον τήν τελευταία δεκαετία ἐμειώθησαν κατά 13,1 ποσοστιαῖες μονάδες καί στήν εἰκοσαετία κατά 25! Μάλιστα εἰδικῶς στό Λονδῖνο, Χριστιανοί δηλώνουν μόλις τό 25,3% τῶν κατοίκων.

Οἱ μουσουλμάνοι ἀποτελοῦν τό 6,5% τοῦ πληθυσμοῦ παρουσιάζοντας αὔξηση ἀπό τό 4,9% πού ἦσαν πρό δεκαετίας. Οἱ ἰνδουιστές, τέλος, ἔφθασαν τό 1,7% ἀπό 1,5% πού ἦσαν τό 2011. Καί ὅμως σήμερα ὁ Πρωθυπουργός τῆς χώρας προέρχεται ἀπό αὐτό τό 1,7%, ὁ δέ δήμαρχος τοῦ Λονδίνου ἀπό 6,5%. Τά ποσοστά δέν εἶναι τέτοια πού νά πείθουν ὅτι τά κόμματα ἐπιλέγουν μέλη τῶν μειονοτήτων ὡς ὑποψηφίους γιά νά κερδίσουν τό ἐκλογικό σῶμα. Μᾶλλον συμβαίνει τό ἀντίστροφο. Αὐτοί ἐπιβάλλονται ἀπό ἐπάνω πρός τά κάτω, σέ συνδυασμό μέ τήν προβολή (ἕως καί ἐπιβολή) ἀπόψεων περί ἀντιρατσισμοῦ καί ἀνεξιθρησκίας πού ἀμβλύνουν τά ἀντανακλαστικά τῆς μεγάλης πλειονότητος τῶν κατοίκων τῆς χώρας. Μιᾶς χώρας, ὁ ἀνώτατος ἄρχων τῆς ὁποίας φέρει τόν τίτλο τοῦ «Προστάτου τῆς Θρησκείας» (Protector of the Faith). Καί φυσικά ἐννοεῖται ἡ χριστιανική θρησκεία. Ἡ γενική ἄμβλυνσις καί ἡ ὑποχώρησις τῶν χριστιανικῶν αἰσθημάτων ὅμως καθιστοῦν τόν τίτλο αὐτό κενό περιεχομένου.

Συνεπῶς, μία πρώτη παρατήρησις εἶναι ὅτι ἔχουμε μία προϊοῦσα ἀπώλεια τοῦ ἐθνικοῦ χαρακτῆρος, σημαντικό μέρος τοῦ ὁποίου εἶναι ἡ χριστιανική πίστις. Μάλιστα ἡ ἀπώλεια αὐτή σημειώνεται σέ μιά χώρα μέ ἔντονη αἴσθηση παραδόσεων καί διατηρήσεως ἠθῶν καί συνηθειῶν. Ἡ διαπίστωσις αὐτή πρέπει νά ἀποτελέσει κώδωνα κινδύνου γιά ὁλόκληρη τήν Εὐρώπη, διότι τό φαινόμενο δέν περιορίζεται στίς βρεταννικές νήσους. Ἐν σπέρματι ὑπάρχει καί στήν Ἑλλάδα.

«Εἶναι πάντα οἱ ἐλίτ πού ἐπαναστατοῦν»

από

 Remi Brague

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στήν Μαρία Κορνάρου

Μέλος τῆς Γαλλικῆς Ἀκαδημίας, ὁμότιμος καθηγητὴς τῆς Σορβόννης, μὲ πόστα στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Μονάχου, τῆς Πεννσυλβάνια, τῆς Βοστόνης… Συγγραφέας πλέον τῶν εἴκοσι ἔργων πάνω στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ φιλοσοφία, στὴν μεσαιωνικὴ καὶ τὴν ἰσλαμικὴ σκέψη, στὴν χριστιανικὴ θρησκεία, στὴν νεωτερικότητα… Καὶ ὅμως, οὔτε ἕνα ἔργο τοῦ Ρεμί Μπράγκ δὲν ἔχει μεταφραστεῖ στὰ ἑλληνικά. Κανένα ἑλληνικὸ μέσο δὲν τοῦ ἔχει πάρει, ἔστω, μία συνέντευξη. Ἄλλοι «normaliens» -ἤτοι, ἀπόφοιτοι τοῦ κορυφαίου γαλλικοῦ ἱδρύματος ἀνώτατης ἐκπαίδευσης, ὅπως ὁ Μπράγκ- μεταφράζονται πανηγυρικῶς καὶ περιοδεύουν τὴν ἐπικράτεια μετὰ βαΐων καὶ κλάδων πρὶν κἂν κλείσουν τὰ τριάντα τους χρόνια –πρόσφατο παράδειγμα ὁ Ἐντουάρ Λουί. Ἀρκεῖ νὰ μεταδίδουν τὸ κατάλληλο μήνυμα: ἕνα μήνυμα ἐλευθερίας πολὺ ταιριαστὸ σ’αὐτὸ ποὺ ὁ Μπρὰγκ ἀποκαλεῖ «ἐλευθερία τοῦ ταξί». Τὰ περαιτέρω μᾶς τὰ ἐξήγησε ὁ ἴδιος στὴν συνέντευξη ποὺ ἀκολουθεῖ, ἕνα ἀπόγευμα στὸ διαμέρισμά του στὴ Βουλώνη, μὲ μία σαφήνεια καὶ εὐθύτητα, σὰν νὰ τὰ ἤξερε ἀπὸ πρίν. 

– Έχετε αφιερώσει μέρος των σπουδών σας στις λεγόμενες κλασσικές σπουδές. Είναι αλήθεια ότι δεν καλλιεργούνται σήμερα τόσο όσο άλλοτε στην Γαλλία; 

– Είναι αλήθεια, και νομίζω ότι αυτό σχετίζεται με την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων γλωσσών. Πρόκειται για μία από τις πολλές μεταρρυθμίσεις που έλαβαν χώρα την δεκαετία του 60. Αυτή την δεκαετία είδαμε στ’ αλήθεια να αναποδογυρίζει η κοινωνία, ήταν μία «ήπια» επανάσταση, μία επανάσταση των ηθών. Τότε συνέβη η εξέγερση των φοιτητών της Αμερικής, τότε εφευρέθηκε η χημική αντισύλληψη… Όλα αυτά έγιναν ταυτόχρονα. Η σχέση μεταξύ των φύλων άλλαξε ραγδαία, γιατί οι γυναίκες δεν φοβούνταν πια μη μείνουν έγκυοι. Μπορούσαν να κάνουν ό,τι ήθελαν, ή ακριβέστερα, ό,τι ήθελε ο σύντροφός τους, γιατί αυτή η απελευθέρωση της γυναίκας ήταν προπαντός μία απελευθέρωση των ανδρών από τις ευθύνες τους. Θυμάμαι την εποχή εκείνη, οι συμφοιτητές μου ήταν πολύ ευχαριστημένοι με το νέο «χάπι», γιατί τους επέτρεπε να ικανοποιήσουν ελεύθερα τις επιθυμίες τους. Είναι αυτό που αποκαλώ, «η ελευθερία του ταξί». Λέμε ότι ένα ταξί είναι ελεύθερο, όταν είναι άδειο, δεν πάει πουθενά, και είναι διαθέσιμο για οποιονδήποτε έχει τα χρήματα να το πληρώσει. Είναι μία εντελώς ειρωνική έννοια της ελευθερίας: ο ελεύθερος άνθρωπος, στην σύγχρονη αντίληψη, είναι ο άδειος άνθρωπος, που δεν πάει πουθενά, και που είναι υποδουλωμένος στην εξουσία των χρημάτων. 

"ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ "ΓΚΙΛΟΤΙΝΕΣ" στο Παρίσι του "πολυπολιτισμικού μεταΔιαφωτισμού"...

("Δυο χρόνια πέρασαν από την αποτρόπαια και ειδεχθή δολοφονία του καθηγητή Samuel Paty στη Γαλλία με την μέθοδο του αποκεφαλισμού!

Ο τζιχαντιστής έσφαξε λοιπόν στο γόνατο, σαν το γίδι, τον μάχιμο εκπαιδευτικό της τάξης ουρλιάζοντας «Αλλάχου Ακμπάρ», διότι ο άτυχος ιστορικός είχε δείξει σκίτσα του Μωάμεθ..." - Δημήτρης Σταματάκης )

_______________

του Νίκου Σταθόπουλου 

"ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ "ΓΚΙΛΟΤΙΝΕΣ"

 στο Παρίσι του "πολυπολιτισμικού μεταΔιαφωτισμού"...

...ίσως ο καθηγητής να ήταν αρκούντως ειρωνικός με τα σκίτσα του Μωάμεθ, δεν θα το αποκλείσω...

...δηλαδή ο συμβατικός αθεϊσμός να έκανε τα παιχνίδια του εις βάρος μιας πίστης... 

....ε και λοιπόν;...

....από ποια μυστικιστική "ανώτερη ηθική" αντλεί νομιμότητα ο νεαρός "χασάπης";...

...μόνο από μία : από την αιμοσταγή αναίδεια του τυφλού φανατισμού που εμφυτεύει στα μυαλά και τις ψυχοδομές μια θρησκεία θεμελιωμένη στο "ιερό χρέος" της βίαιης επέκτασης και της κάθαρσης του κόσμου από τους "γκιαούρηδες"...

Σαλμάν Ρουσντί: Σε αναπνευστήρα ο συγγραφέας, ανίκανος να μιλήσει - Μπορεί να χάσει το μάτι του

Του Γιώργου Ρακά

Ο φετβάς για τον Σαλμάν Ρούσντι εκδόθηκε το 1989, από τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Χομεϊνί. 

Ελάχιστοι τότε πρόσεξαν τη σημειολογία ενός Φετβά που εκδόθηκε στο Ιράν, αφορούσε έναν Ινδό, και καλούσε για την δολοφονία του επειδή δημοσίευσε ένα μυθιστόρημα στο Λονδίνο --στη "γη των απίστων". 

Ωστόσο η έκδοσή του διατύπωνε μια στροφή: Έδειχνε ότι πλέον ο ριζοσπαστικός ισλαμισμός δεν δεχόταν την μέχρι τότε διάκριση μεταξύ της επικρατείας των πιστών και εκείνης των απίστων, και αξίωνε παγκόσμια εφαρμογή του θεϊκού νόμου. 

Τι άλλο εξέφραζε αυτή η στροφή αν όχι μια πρόθεση επέκτασης, την ανάδυση ενός σχεδίου παγκόσμιας (έστω πολιτιστικής) κυριαρχίας; 

Κι όμως, το γεγονός αυτό θάφτηκε τότε κάτω από έναν κακοφορμισμένο αντι-ιμπεριαλισμό, ο οποίος δεν πατούσε πια στις υγιείς βάσεις ενός αιτήματος για ένα διεθνές σύστημα που θα επέτρεπε στα μικρά και απειλούμενα έθνη να βρούν το δρόμο για την αυτοδιάθεσή τους. Αλλά σε ένα αίσθημα μνησικακίας, που έλεγε ότι αφού τα εγχειρήματα της αριστεράς προσέκρουσαν στην ξέρα της ιστορίας (1989), τότε οι βάρβαροι "ήσαν μια κάποια λύσις".

Η πρόθεση αυτή δεν αφορούσε μόνον τον σιιτισμό. Το διαπιστώσαμε αυτό μερικά χρόνια μετά, με τα επεισόδια που ακολούθησαν την δημοσιοποίηση των σκίτσων του Μωάμεθ στη Δανία, και τις δολοφονικές επιθέσεις στο Σαρλί Εμπντό.     

Χθές, τριάντα τρία χρόνια μετά την έκδοση του Φετβά, οι βουλές του εκτελέστηκαν. Ο Ρούσντι δέχθηκε δολοφονική επίθεση από άγνωστο, ο οποίος του κατάφερε 10-15 μαχαιριές, μια από την οποία στο λαιμό. 

ΦΟΒΕΡΌ...ΑΠΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΓΕΝΟΣ ΈΛΛΗΝΑΣ Ο ΑΡΧΗΓΌΣ ΤΟΥ ISIS...

ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΓΕΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΛΑ ΚΑΙ Ο ΤΖΩΝ ΓΕΩΡΓΙΛΑΣ.

Το 2017 σκοτώθηκε ο ελληνοαμερικανός Τζον Γεωργιλάς και δεύτερος ηγέτης των τζιχαντιστών του ISIS, από τις ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ.

Ο Ελληνοαμερικανός Τζον Γεωργιλάς γεννήθηκε το 1983 σε μια συντηρητική οικογένεια Ελληνοαμερικανών στο Τέξας, με καταγωγή τα Χανιά της Κρήτης.

O πατέρας του, Τίμοθι, υπήρξε στρατιωτικός γιατρός και συνταγματάρχης του αμερικανικού στρατού.

O Ιωάννης Γεωργιλάς το 2001 εξισλαμίστηκε και έλαβε το μουσουλμανικό όνομα Γιαχία Άμπου Χασάν. Εξελίχθηκε σε τζιχαντιστής και το πρώτο όνομα που έλαβε μαρτυρούσε την ελληνική καταγωγή του Γιαχία Αλ Μπαχρούμι: Το Γιαχία είναι η αραβική εκφορά του Ιωάννης και το επώνυμο Μπαχρούμι σημαίνει «Θάλασσα των Ρωμιών» και εννοιολογεί την Μεσόγειο:Μπαχ = θάλασσα και Ρούμι = Ρωμιός.

Παντρευτηκε την μουσουλμάνα Tania Joya από το Μπαγκλαντες με την οποία απέκτησε τρια παιδιά. Έγινε εξαίρετος γνώστης του Κορανίου, του ισλαμικού νόμου της Σαρία, και της κλασικής αραβικής γλώσσας και λογοτεχνίας. Εργάστηκε στην Αίγυπτο ως μεταφραστής μουσουλμανικών θρησκευτικών κειμένων στα αγγλικά και έκανε διαδικτυακά κηρύγματα στα αραβικά και στα αγγλικά, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην στρατολόγηση μουσουλμάνων δυτικών χωρών στον σουνιτικό εξτρεμισμό.

Όταν τον Ιούνιο του 2013 ανατράπηκε στην Αίγυπτο η κυβέρνηση της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» υπό τον Μοχάμεντ Μόρσι, πήρε την οικογένειά του και πήγε στην Τουρκία.

Από εκεί πέρασε, όπως χιλιάδες ακόμα ξένοι τζιχαντιστές, στη βόρεια Συρία. Εκεί έλαβε το αξίωμα του χαλίφη και ανεκηρύχθη αρχηγός του ΙSIS διαδεχθείς τον Μπακρ αλ Μπαγκντάντι όταν σκοτώθηκε.

Η σύζυγός του Τάνια δεν άντεξε την εμπόλεμη ζώνη, αρρώστησε η ίδια και τα τρία παιδιά τους, και μαζί με αυτά επέστρεψε στο Τέξας. Εκεί έζησε με τους γονείς του συζυγου της μέχρι που προχώρησε σε διαζύγιο, αποκήρυξε τον τζιχαντισμό και ασπάσθηκε τον Ουνιταρισμό, μια Χριστιανική αίρεση. Σε σύντομο διάστημα μετά, ο Ιωάννης Γεωργιλάς έπεσε νεκρός στην Συρία.

Όμως ποιά είναι η βαρύτητα του ονόματος που έφερε αυτός ο άνθρωπος; Το γένος Γεωργιλά έχει ρίζες από την Κωνσταντινούπολη, όπου ήταν αρχοντική οικογένεια ήδη από την εποχή του Νικηφόρου Φωκά (912 - 969 μ.Χ.). (Το γένος Γεωργιλα στην Κωνσταντινούπολη υπάρχει ακόμα).

#LetUsTalk: η αγανάκτηση των γυναικών που αρνούνται τη μαντίλα

Στη Δύση η καταπίεση των γυναικών γίνεται… μόδα

της Inna Shevchenko

Δημοσιεύτηκε στις 14 Ιανουαρίου 2022 (Charlie Hebdo)

Πρόκειται για το #MeToo της ενδυματολογικής παρενόχλησης. Φωνές γυναικών της Μέσης Ανατολής υψώνονται, γυναικών που ζουν –ή όχι– στη Δύση και οι οποίες αναγκάστηκαν να φορέσουν τη μαντίλα – ή εξακολουθούν να την φορούν.  Φωνάζουν ότι η ισλαμική μαντίλα δεν είναι ένα αθώο ένδυμα και ακόμη λιγότερο μια ελευθερία για τις γυναίκες. Ελπίζοντας ότι κάποτε θα εισακουστούν από κάποιες φεμινίστριες που επαναλαμβάνουν στερεότυπα ότι η μαντίλα είναι μια επιλογή.

Όλα ξεκίνησαν ως άλλο ένα επεισόδιο διανοητικής δειλίας και συνθηκολόγησης μπροστά στις κατηγορίες περί ισλαμοφοβίας. Όταν το περιοδικό του καναδικού Ιατρικού Συλλόγου δημοσίευσε στο εξώφυλλό του μια φωτογραφία παιδιών όπου ένα κοριτσάκι φορούσε μαντίλα, ο παιδοχειρουργός δρ Sherif Emil, έστειλε επιστολή προς τη συντακτική ομάδα με τίτλο «Μην χρησιμοποιείτε ένα όργανο καταπίεσης ως σύμβολο διαφορετικότητας και συμπερίληψης». Ο γιατρός διαμαρτυρήθηκε για την καθημερινή χρήση τέτοιων εικόνων στο μεγαλύτερο ιατρικό περιοδικό του Καναδά: «Θεωρείται “φιλελεύθερο” το να βλέπουμε το χιτζάμπ ως σύμβολο διαφορετικότητας και συμπερίληψης… Το χιτζάμπ, το νικάμπ και η μπούρκα είναι όργανα καταπίεσης για εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες σε όλο τον κόσμο που δεν τους επιτρέπεται να επιλέξουν». Η επιστολή αποσύρθηκε αμέσως και η αρχισυντάκτρια ζήτησε συγγνώμη για τη δημοσιοποίηση των «λανθασμένων, οδυνηρών και προσβλητικών» λόγων του γιατρού.

Αυτή τη φορά, ωστόσο, η δειλία ορισμένων αποκάλυψε εκ του αντιθέτου τη γενναιότητα πολλών άλλων. Πολλές γυναίκες, καταγόμενες από τη Μέση Ανατολή, που ζουν στη Δύση, αντέδρασαν στο περιστατικό, ξεκινώντας μια μεγάλη καμπάνια στα κοινωνικά δίκτυα και απαιτώντας να εισακουστούν σε ζητήματα που επηρεάζουν τη ζωή τους, όπως οι θρησκευτικοί ενδυματολογικοί κώδικες. Η εκστρατεία #LetUsTalk έγινε viral μέσα σε λίγες ημέρες.

Η μαντίλα σύμβολο ελευθερίας για το Συμβούλιο της Ευρώπης

«Σεμνή» μόδα: η «σεμνότητα» ως εργαλείο χειραφέτησης

Της Inna Shevchenko

Δημοσιεύτηκε στις 13 Ιανουαρίου 2022 (Charlie hebdo)

«Η ομορφιά βρίσκεται στη διαφορετικότητα, όπως η ελευθερία βρίσκεται στο χιτζάμπ»: αυτό το δυστοπικό απόφθεγμα θα μπορούσε να προέρχεται από κάποιο μυθιστόρημα του Τζωρτζ Όργουελ ή του Ισαάκ Ασίμοφ. Και όμως, αυτό το σύνθημα ανήκει στον πολύ πραγματικό μας κόσμο και χρόνο. Και παρατηρούνται προσπάθειες να μεταμφιεστεί αυτό σε φεμινισμό.

Πολλοί σοκαρίστηκαν όταν το Συμβούλιο της Ευρώπης ξεκίνησε, στα τέλη Οκτωβρίου, την εκστρατεία του κατά των διακρίσεων εις βάρος των μουσουλμάνων, με αφίσες που ζητούσαν από τους ανθρώπους να σέβονται το χιτζάμπ, το οποίο μεταβλήθηκε σε σύμβολο της ελευθερίας. Πράγματι, τα συνθήματα αυτής της εκστρατείας υποδηλώνουν ότι το Συμβούλιο της Ευρώπης σκοπεύει περισσότερο να προωθήσει έναν σεξιστικό θρησκευτικό ενδυματολογικό κώδικα παρά να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια των ατόμων. Μετά από μια χιονοστιβάδα επικρίσεων, ο οργανισμός αποφάσισε να αποσύρει μερικές από τις πιο αμφιλεγόμενες αφίσες. Ωστόσο, το περιστατικό δεν είναι καθόλου μεμονωμένο. Το αφήγημα που συνίσταται στην ταύτιση της σεμνότητας με την ελευθερία έχει διεισδύσει στον δυτικό φεμινισμό και έχει ήδη καταστεί μία τάση. Τα τελευταία χρόνια, οι συζητήσεις γύρω από το χιτζάμπ έχουν μετατοπιστεί από την εύλογη συζήτηση σχετικά με την προσωπική επιλογή κάθε γυναίκας σε μια υπεράσπιση της χρήσης του ως πράξη αυτονόμησης. Έτσι, ο ενδυματολογικός κώδικας της σεμνότητας, που κάποτε θεωρούνταν εξευτελιστικός για τις γυναίκες, έχει μεταβληθεί σε μια από τις εκδηλώσεις του κινήματος της «γυναικείας δύναμης».

Τι να τα κάνεις τα Ραφάλ όταν η άλωση γίνεται από μέσα ;

Ελλαδέζικη Τζαμαχιρία

Εξαφανιζόμεθα ως έθνος και χορηγοί της εξολόθρευσής μας είμαστε εμείς οι ίδιοι, μέσω της υπερφορολόγησής μας

Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Τις τελευταίες ημέρες κάνει τον γύρο του διαδικτύου μια αφισέτα, που έχει κολληθεί σε κολόνα. Είναι στην αγγλική και ενημερώνει τον περαστικό: «Ζώντας στην Ελλάδα. Είσαι μετανάστης ή πρόσφυγας σε πόλη; Ετοιμάσου σε δύο εβδομάδες. 1. Σπίτι. 2. Αδεια παραμονής. 3. Ασφαλιστική κάλυψη. 4. Αριθμός Ασφαλιστικής Κάλυψης – ΑΜΚΑ. 5. Τραπεζικός λογαριασμός. 6. Κάρτα αστικών συγκοινωνιών».

Το συμπέρασμα κάποιου κακόπιστου Ελληνος (υπάρχουμε εκατομμύρια τέτοιοι στην πατρίδα) από τα παραπάνω θα ήτο: Μέσα σε δύο εβδομάδες η ζωή του Αμπντουλαζίζ και της Γκιουλμπεγιάζ μεταμορφώνεται! Επιασαν τόπο τα χρήματα που έδωσαν στον Τούρκο δουλέμπορα. Στην Ελλάδα όλα είναι τζάμπα. Βρήκαν τον μήνα που τρέφει τους έντεκα. Ρίξτε τηλεφώνημα και στους συγγενείς στο Πακιστάν, το Αφγανιστάν, στη Σομαλία, να έρθουν τρέχοντας!

Επισκεπτόμενοι τη σελίδα που έχει το Κέντρο Εξυπηρέτησης Μεταναστών και Πολιτών – ΚΕΜΠ (που υπογράφει την αφισέτα) στο facebook (https://www.facebook.com/keap.gr/) διαβάζουμε: «Αποκλειστικά ηλεκτρονική ανανέωση όλων των κατηγοριών τίτλων διαμονής των πολιτών τρίτων χωρών. Η νέα υπηρεσία του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου αφορά περίπου 700.000 δικαιούχους. Η εφαρμογή θα είναι διαθέσιμη από τη 16η Νοεμβρίου 2021, μέσω των ηλεκτρονικών υπηρεσιών του υπουργείου, στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://applications.migration.gov.gr/metanasteusi».

Θα είμαστε δίπλα σας να βοηθήσουμε !!!

Ποιο Ισλάμ καθόρισε την ιστορική πορεία του Ελληνισμού

 

Αγτζίδης Βλάσης

Η γενοκτονία –ή, αν προτιμάτε, η “Καταστροφή”– του μικρασιατικού ελληνισμού, δεν αφορά την “ιστορία” και την ιστορική μνήμη κατά τον ίδιο τρόπο που την αφορά η γερμανοϊταλική Κατοχή π.χ., παρόλο που η τελευταία είναι πιο πρόσφατη. Το “1922” “δουλεύει” στη σημερινή πραγματικότητα, συνεχίζεται στην Κύπρο και το Αιγαίο, απειλεί τη Θράκη και τα νησιά, καθορίζει τους προσανατολισμούς της εσωτερικής και εξωτερικής μας πολιτικής, σφραγίζει καθοριστικά το μέλλον μας.

Ή μήπως δεν αποτελεί εθνοκάθαρση και πολιτιστική γενοκτονία, ο εξανδραποδισμός των 200.000 Ελλήνων της Βόρειας Κύπρου; Στην περιοχή μας, η Ιστορία με κεφαλαίο Ι, και όχι η “μικρή ιστορία” της καθημερινότητας, συνεχίζει να γράφεται με τα υλικά της μεγάλης διάρκειας. Στην Παλαιστίνη, στο Κοσσυφοπέδιο και τη Σερβία, στην Κύπρο, στη Συρία, στο Ιράκ, στο Κουρδιστάν, αίμα, δάκρυα και εξανδραποδισμός, “εθνοκαθάρσεις” και γενοκτονίες, βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και όσοι επιχειρούν τη λήθη της ιστορίας στις μεγάλες και “βαριές” της συνιστώσες προετοιμάζουν νέες καταστροφές.

Το αντιθετικό δίπολο τουρκικός επεκτατισμός-ελληνική αντίσταση που διαμορφώνεται ήδη από τη Μάχη του Ματζικέρτ το 1071 δεν θα εξαλειφθεί παρά μόνον εάν σιγήσει κάποτε ο τουρκικός επεκτατισμός, από την αντίστασή μας και με την απελευθέρωση των υπόδουλων λαών, των Κούρδων κατ’ εξοχήν, ή εάν σβήσει κάθε αντίσταση και εξαφανιστούμε. Και αυτό επί της ουσίας μάς καλούν να πράξουμε οι οπαδοί της ιστορικής αμνησίας.

Προτάσσοντας έναν “μικρό” ελληνισμό, χωρίς ιστορικό βάθος, οι “τεμπέληδες της άγονης κοιλάδας” μπορούν να πανηγυρίζουν πως “το κράτος του 1830 τριπλασιάστηκε”, και όλα πάνε καλά στον καλύτερο δυνατό οξφορδιανό κόσμο. Γι’ αυτό και είναι τόσο ευχαριστημένοι από τον εαυτό τους και την παρέα τους.

Δυστυχώς όμως για τους οπαδούς της αμνησίας ο μόνος τρόπος επιβίωσης του ελληνικού και του κυπριακού κράτους, όχι για το μακρινό μέλλον, αλλά άμεσα, για τις δεκαετίες που ακολουθούν, είναι ο “μεγαλοϊδεατισμός” που τόσο εξορκίζουν. “Μεγάλη Ιδέα” που δεν αφορά πλέον τις χαμένες πατρίδες μας, αλλά την Κύπρο, το Αιγαίο και προπαντός τη συνείδηση της ιστορικής συνέχειας που κάνει τους Έλληνες να αποτελούν ακόμα μια μεγάλη δύναμη στο πεδίο της ιστορίας και του πολιτισμού.

Λήθη της γενοκτονίας