Η αφόρητη ανοησία της σημερινής Αριστεράς

Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται πού οφείλεται η καθίζηση των αριστερών προοδευτικών κομμάτων -και στην Ελλάδα-, αν και η απάντηση είναι μπροστά στα μάτια τους.

Από τη στιγμή που τα αριστερά κόμματα εγκατέλειψαν την πάλη των τάξεων και το έριξαν στην πάλη των ταυτοτήτων και την πάλη των φύλων, η τύχη τους ήταν προδιαγεγραμμένη.

Όταν γίνεσαι πολύ “προοδευτικός”, πολλοί άνθρωποι θα σου γυρίσουν την πλάτη. Ειδικά, αν είσαι “προοδευτικός” και πάρα πολύ πλούσιος, όπως συμβαίνει με τα στελέχη των αριστερών κομμάτων.

Δεν ξέρω τι το προοδευτικό υπάρχει στο να χωρίζεις τους ανθρώπους ανάλογα με το χρώμα τους, το φύλο τους, την σεξoυαλικότητά τους και οποιοδήποτε άλλο προσωπικό χαρακτηριστικό.

Επίσης, αυτό μοιάζει να είναι κάτι που δεν έχει τελειωμό αλλά ούτε και νόημα. Είναι μια μάχη με τους ανεμόμυλους.

Εγώ δεν είμαι φιλόσοφος αλλά, με το φτωχό μυαλό μου, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως η σεξoυαλικότητα των ανθρώπων είναι κάτι τόσο απόλυτα προσωπικό, που δεν έχει νόημα να προσπαθείς να βγάλεις συμπέρασμα· αρκεί να αποδεχτείς τη σεξoυαλικότητα όλων των ανθρώπων, εφόσον βασίζεται στη συναίνεση και δεν βλάπτουν κάποιον άλλον άνθρωπο. Σκέφτομαι πως, αν στον πλανήτη υπάρχουν οκτώ δισεκατομμύρια άνθρωποι, υπάρχουν και οκτώ δισεκατομμύρια διαφορετικές σεξoυαλικότητες.

Αντιθέτως, η διάκριση ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, είναι ορατή και κατανοητή από όλους. Ένας φτωχός ομοφυλόφιλος και ένας πλούσιος ομοφυλόφιλος έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό ότι ο ένας είναι φτωχός και ο άλλος πλούσιος. Τα “δικαιώματα” έπονται. Κι αν δεν έχεις να φας, το δικαίωμα δεν έχει κανένα νόημα.

Βέβαια, υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που νομίζουν πως ένας λευκός άνδρας έχει προνόμιο απέναντι σε ένα μαύρο άνδρα, ακόμα κι αν ο λευκός άνδρας είναι άστεγος και ο μαύρος άνδρας είναι δισεκατομμυριούχος. Εκτός από φιλόσοφος, δεν είμαι και ψυχίατρος.

Αν η Τουρκία θέλει πόλεμο, εμείς να καταδικάσουμε τη βία

Ο πιτσιρίκος έχει πάθει σοκ με τις εκατοντάδες αναλύσεις για το τι θα συμβεί σε έναν ενδεχόμενο πόλεμο της Ελλάδας με την Τουρκία, πιστεύει πως, αν η Τουρκία επιτεθεί στην Ελλάδα, εμείς πρέπει να καταδικάσουμε τη βία, ενώ λέει πως δεν είναι δυνατόν να κάνουμε πόλεμο γιατί περιμένουμε 30 εκατομμύρια τουρίστες, που έχουν κάνει κρατήσεις οι άνθρωποι, και έχουν δώσει και προκαταβολές, οπότε δεν έχουμε το δικαίωμα να τους χαλάσουμε τις διακοπές τους. Καλή ακρόαση!

Θα πρέπει να συνδεθείτε για να διαβάσετε το υπόλοιπο. Συνδεθείτε εδώ και αν δεν έχετε λογαριασμό εγγραφείτε εδώ.

Γελοίοι μέσα στην τραγικότητά μας

Δεν έχω την αίσθηση, φίλε μου Πιτσιρίκο, ότι και σε άλλα μέρη του λεγόμενου «πολιτισμένου» κόσμου οι σύγχρονοι άνθρωποι δεν έχουν εκπαιδευτεί να ζουν με τις δικαιολογίες στο στόμα.

Γνωρίζω επίσης καλά πως στις «δημοκρατίες» τους υπάρχουν ζητήματα που απαγορεύεται να θιγούν και φράσεις που απαγορεύεται στην ουσία να ειπωθούν, όπως πχ εκείνη που αναφέρεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Όχι φυσικά του οποιοδήποτε ανθρώπου. Η απαγόρευση αφορά συγκεκριμένα την αναφορά στην εκμετάλλευση των εργαζομένων από τον καπιταλιστή άνθρωπο.

Σε αυτές τις χώρες, επίσης, ο ναζισμός τείνει να θεωρηθεί ως μια παρεκτροπή, ένα deviation όπως λένε, μιας κατά τα άλλα φυσιολογικής κοινωνικής συμπεριφοράς. Της «δυτικής» συμπεριφοράς.

Πολλοί, επίσης, σε κοιτούν σαν μακάκα -πίθηκο μακάκα- αν αντιληφθούν πως δεν συμμερίζεσαι την επίσημη άποψη πως για όλα τα στραβά του κόσμου αυτού φταίνε ο Πούτιν, οι τζιχαντιστές του ISIS, και κάποιοι -λίγοι στον αριθμό- παρανοϊκοί ηγέτες.

Η άποψη μάλιστα που έχεις για το τελευταίο καθορίζει και σε μεγάλο βαθμό για το αν είσαι «προοδευτικός» και «δημοκράτης» ή όχι.

Πώς στρώθηκε ο δρόμος για τον φασισμό

Αν μου ζητούσαν να επιλέξω μια φράση-κλειδί που ακουγόταν πολύ στην Ελλάδα τις προηγούμενες δυο δεκαετίες, δεν θα είχα κανένα ενδοιασμό: «Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική». Ακούστηκε πολλές φορές από χιλιάδες χείλη απλών πολιτών. Μπορεί να την είπες κι εσύ. «Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική».

Ακούστηκε, ως απάντηση, από εκατοντάδες «καλλιτέχνες» και ηθοποιούς, όταν ερωτήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια για τα όσα συνέβαιναν στη χώρα μας.

Το πίστευαν; Το έλεγαν γιατί ήθελαν να τα έχουν καλά με όλους και να μη χάσουν «πελάτες»;

Πάντως, το έλεγαν.

ΕΔΩ η συνέχεια

Σκασμός!

Το Spiegel γράφει ευθέως πως οι ελληνικές εκλογές δεν έχουν κανένα νόημα και πως το σωστό θα ήταν οι Έλληνες να ψηφίζουν στις γερμανικές εκλογές -αφού η γερμανική κυβέρνηση αποφασίζει για την πολιτική της Ελλάδας- αλλά οι Έλληνες πολιτικοί δεν δίνουν σημασία.

Αυτό το άρθρο του Spiegel δεν είναι η πρώτη φορά που μας λένε κατάμουτρα πως δεν έχει καμία σημασία η δική μας γνώμη.

Βέβαια, θα έπρεπε να το έχει αντιληφθεί και ο τελευταίος Έλληνες μετά την ανατροπή του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος αλλά είναι πολλοί οι Έλληνες που είναι βόδια και δεν παίρνουν χαμπάρι ή τους συμφέρει αυτή η κατάσταση γιατί έχουν μια θεσούλα ή μια θεσάρα.

Η χώρα είναι και επίσημα προτεκτοράτο, οι πολιτικοί δεν έχουν λόγο ύπαρξης αλλά κάποιοι επιμένουν να κάνουν λόγο για Αριστερά, Δεξιά, Κεντροδεξιά, Κεντροαριστερά και άλλα.

Τι διαφορετικό θα κάνουν όλοι αυτοί από αυτό που συμβαίνει σήμερα;

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ:

Η «δεν γ@μιέται» Ελλάδα

Φίλε μου Πιτσιρίκο, βρέθηκα μετά από δύο χρόνια στην Ελλάδα για κάποιες δουλειές και είχα την ευκαιρία να δω από κοντά την κατάσταση. Όχι μονάχα στατιστικές και αναλύσεις. Ζωντανούς ανθρώπους και συζητήσεις πάνω σε αυτά που συμβαίνουν και σε εκείνα που πρόκειται να συμβούν.

Κατ’ αρχάς, να πω ότι είδα ξανά την Αθήνα ζωντανή. Τουλάχιστον πιο ζωντανή από ό,τι την είχα δει πριν δύο χρόνια.

Παντού κόσμος έξω. Γεμάτες οι καφετέριες, τα εστιατόρια και οι πλατείες.

Και όχι μονάχα τα Σαββατοκύριακα, όπως θα περίμενα.

Όσοι ακόμα μπορούν να ξοδεύουν, του δίνουν και καταλαβαίνει.

Οι υπόλοιποι, κρυμμένοι, προφανώς, μέσα στα λαγούμια τους προσποιούνται πως δεν υπάρχουν.

Το ίδιο κάνουν και εκείνοι που επιβιώνουν ακόμα. Προσποιούνται κι αυτοί με την σειρά τους πως οι φτωχοί κι οι αποκλεισμένοι δεν υπάρχουν.

Η κατακόρυφη αύξηση του τουρισμού είναι εμφανές ότι έχει φέρει αρκετό μαύρο χρήμα στην αγορά κι ας μεμψιμοιρούν οι στατιστικές για τα μειωμένα τουριστικά έσοδα.

Το πανηγύρι, βέβαια, της τουριστικής ανάπτυξης –και καταστροφικής κατά την γνώμη μου, αφού δεν υπάρχει το παραμικρό αναπτυξιακό σχέδιο– δεν αφορά όλους και ούτε θα έχει μόνιμο χαρακτήρα.

Σήμερα υπάρχουν οι συγκυρίες που το ευνοούν αύριο ίσως όχι.

Όμως, οι Έλληνες δεν το αντιλαμβάνονται αυτό, όπως και πολλά άλλα άλλωστε.

Για την ακρίβεια, δεν τους ενδιαφέρει να το αντιληφθούν. Καρφί δεν τους καίγεται.

Η νοοτροπία του «έλα μωρέ» και του «δεν γ@μιέται» που τόσο με ενοχλούσε όσο ζούσα εκεί, κυρίαρχη όσο ποτέ.

Μοιάζει η Ελλάδα σαν ένα ουρανοξύστη που έχει πιάσει φωτιά.

Για την ακρίβεια, φλέγονται τα χαμηλότερα πατώματα αλλά οι ένοικοι των πάνω ορόφων δεν ανησυχούν καθόλου.

Η συνέχεια ΕΔΩ

Μοιράζουν τα ιμάτια

Αγαπητέ πιτσιρίκο

Πραγματώνεται επιτέλους η πολυπόθητη επίσκεψη Μακρόν στο προτεκτοράτο -σκόπιμα χρησιμοποιώ το ρήμα πραγματώνεται-, ενώ επανέρχεται το πανηλίθιο «Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία» από τους παραμυθατζήδες του συστήματος αλλά και τους τόσους ταλαίπωρους και ανεγκέφαλους συμπολίτες μας, που, μέσα στην εξαθλίωση και την βλακεία τους, πιστεύουν ότι ο τύπος έρχεται για καλό και θα μας βοηθήσει.

Φυσικά, το έχουμε ξαναδεί το έργο με τις επισκέψεις προηγούμενων Γάλλων «προέδρων»,-στην πραγματικότητα είναι πλασιέ της γαλλικής ολιγαρχίας-, που όταν έρχονται το μόνο που τους νοιάζει είναι πώς θα πουλήσουν καμιά φρεγάτα,πώς θα κάνουν καμιά συμφωνία, πώς θα μεγαλώσουν το βαθμό επιρροής τους, άρα και εξάρτησής μας από αυτούς και, γενικά, έρχονται για τα δικά τους καλά και συμφέροντα και εννοείται όχι τα δικά μας.

Η διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά εμείς έχουμε πετάξει όλα μας τα ιμάτια και απλά γίνεται η τελική μοιρασιά.

Όλα στη φόρα, ΔΕΚΟ, ορυκτός πλούτος, δημόσια και ιδιωτική περιουσία, το σύνολο της επικράτειας ενός μορφώματος που φυσικά κάθε άλλο παρά είναι χώρα.

Βέβαια, στο ξέσκισμα αυτό των σαρκών και το μοίρασμα των ιματίων συμμετέχει και η ελληνική ολιγαρχία,αν δει κανείς ποιοι «ενημερωτικοί» όμιλοι καλοδέχονται και διαφημίζουν ως μεγάλη υπόθεση την επίσκεψη Μακρόν και ποιοι επιχειρηματίες θα είναι παρόντες στις συνομιλίες καταλαβαίνει πολλά, αν φυσικά μπορεί και θέλει να καταλάβει.

Λαθροπλούσιοι

Η συναυλία του Αντώνη Ρέμου με έναν Λιβανέζο και έναν Τούρκο τραγουδιστή στο Nammos της Μυκόνου -με αφορμή τη μεγάλη γιορτή των μουσουλμάνων-, προσέλκυσε πολλούς Άραβες και Τούρκους επιχειρηματίες.

Η συνέχεια στο εικονίδιο του Πιτσιρίκου:

Οι πολιτικοί της Γερμανίας είναι λαμόγια

Ο πρόεδρος των Σοσιαλδημοκρατών και υποψήφιος Καγκελάριος Μάρτιν Σουλτς κάλεσε τον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν να μην αναμιγνύεται στην εσωτερική πολιτική της Γερμανίας.

Προφανώς, θα ήταν άλλος εκείνος ο Μάρτιν Σουλτς που είχε ζητήσει το 2015 από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να βάλει τέλος στη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες στην κυβέρνηση.

Τι, είναι ο ίδιος;

Μα είναι ποτέ δυνατόν;

Λαμόγια δεν υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα, υπάρχουν και στην Γερμανία.

Και μάλιστα διεκδικούν και την καγκελαρία.

Ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ένας δικτάτορας αλλά οι τελευταίοι που δικαιούνται να τον κρίνουν είναι ο Σουλτς, η Μέρκελ και ο Σόιμπλε.

Η Γερμανία όχι μόνο αναμίχθηκε στην πολιτική ζωή της Ελλάδας αλλά την εξαφάνισε.

Για τους νεοφιλελέ όλοι ίδιοι είναι όταν αυτό τους συμφέρει

Σε όλα τα προτεκτοράτα δεν επιτρέπεται να συζητηθούν ζητήματα που έχουν να κάνουν με το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας. Μονάχα για το μακρινό παρελθόν και για πράγματα επουσιώδη έχουν το δικαίωμα να κουβεντιάζουν οι δούλοι της Γερμανικής ΕΕ κι αυτό είναι που κάνουν με μεγάλο πάθος.

Δεν το βλέπεις μονάχα στην χρεοκοπημένη από κάθε άποψη Ελλάδα. Τα ίδια συμβαίνουν στις υπόλοιπες χώρες των Βαλκανίων, στην Ανατολική Ευρώπη και φυσικά στις Βαλτικές χώρες.

Μοιραία λοιπόν ξεκίνησε η τόσο «επίκαιρη» συζήτηση για την σχέση του Στάλιν με τον Χίτλερ και τις «πιθανές ομοιότητες» μεταξύ του υπαρκτού σοσιαλισμού και του εθνικοσοσιαλισμού των ναζί.

Οι τάχα μου «δημοκράτες» νεoφιλελέδες, μας υψώνουν το δάκτυλο και μας εγκαλούν για την άρνησή μας να ταυτίσουμε τα εγκλήματα των ναζί με εκείνα του πάλαι ποτέ ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης.

Ποιος ήταν ο Στάλιν, μας ρωτούν, και η φωνή τους τρεμοπαίζει από την ιερή «δημοκρατική» φλόγα που τους καίει τα σωθικά.

Μας έχουνε στριμώξει, σκέφτονται, αφού δεν έχουμε και πολλά να πούμε για τον Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι όπως ήταν το αληθινό όνομα του Στάλιν. Κάνουν λάθος όμως, γιατί έχουμε κι εμείς να πούμε πολλά.

Ο Στάλιν λοιπόν υπήρξε μια από τις ηγετικές μορφές της μεγάλης Οκτωβριανής επανάστασης που μαζί με την Γαλλική σημάδεψαν την ιστορία της ανθρωπότητας τόσο βαθιά που οι νεοφιλελέδες δεν μπορούν ούτε καν να φανταστούν.

Τι θα συμβεί αν η Ελλάδα βγει από το ευρώ

Του πιτσιρίκου

Το θέμα του Grexit επιστρέφει στην επικαιρότητα και αυτό είναι λογικό, αφού, εφτά χρόνια μετά την χρεοκοπία της, η Ελλάδα δεν έχει επιστρέψει στις αγορές και δεν προβλέπεται να επιστρέψει σύντομα.

Στο πλαίσιο της ψύχραιμης και έγκυρης ενημέρωσης των πολιτών, θέλω να σας ενημερώσω για το τι θα συμβεί στην Ελλάδα, αν η χώρα βγει από την ευρωζώνη και επιστρέψει στην δραχμή.

Αν η Ελλάδα επιστρέψει στην δραχμή, θα κυριαρχήσει η φτώχεια, η εξαθλίωση μεγάλου μέρους του πληθυσμού, η μείωση μισθών και συντάξεων, θα χαθεί σημαντικό μέρος των αποταμιεύσεων, οι πολίτες δεν θα μπορούν να ξεπληρώσουν τα δάνειά τους, θα υπάρχει τεράστια ανεργία, υπογεννητικότητα και μετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό.

Βέβαια, διαπιστώνω πως αυτά συμβαίνουν και τώρα -που η Ελλάδα είναι στο ευρώ-, οπότε αλλάζω θέμα και περνάω σε νέο θέμα:

Τι θα συμβεί αν η Ελλάδα παραμείνει στο ευρώ;

Μια σουηδική ματιά στον κόσμο

Καθόμαστε, αγαπητέ μου Πιτσιρίκο, εχθές το πρωί, εγώ και άλλοι δύο ελάχιστα νεότεροι -σχεδόν σαραντάρηδες δηλαδη- συνάδελφοι, και καυλαντίζουμε ένα μισαωράκι με μια συζήτηση που μπλέκει διαπολιτσμικά, ιστορικά, οικονομικά και άλλα στοιχεία.

Έλα τώρα εσύ και πες μου πώς τα καταφέρνουμε σε 30 λεπτά να χωρέσουμε τόση ουσία, αλλά η προοπτική μιας -επιτέλους- χαλαρής ημέρας στην κλινική μας έχει δώσει την ενέργεια και την διαύγεια πνεύματος, η απώλεια της οποίας μας χαρακτηρίζει συνήθως.

Το μέγα φιλοσοφικό ερώτημα είναι η έλλειψη προσωπικού, ιατρικού και παραϊατρικού, στο σουηδικό σύστημα υγείας.

Η απάντηση που δίνω, όπως κάθε φορά που το θέμα έρχεται στη συζήτηση, είναι πως, αν θέλετε να έρθει κόσμος να δουλέψει, πρέπει να τον πληρώνετε κιόλας.

Μην παρεξηγηθώ, είμαι πολύ καλοπληρωμένος σε σχέση με τον σουηδικό μέσο όρο.

Για την ακρίβεια, όπως και να το δω, ανήκω σίγουρα στο προνομιούχο 2-3% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Μην είμαστε και αχάριστοι γιατί θα μας τιμωρήσει ο θεός -ΑΧΑΧΑΧΑΧΑ- συγγνώμη, λέμε και καμιά μαλ@κία πού και πού.

Δεν ισχύει το ίδιο για νοσηλευτές και βοηθούς νοσηλευτές, και φυσικά μπορεί κανείς να βγάλει τα λεφτά που βγάζει ένας γιατρός και παραϊατρικό προσωπικό σε λιγότερο ψυχοφθόρες δουλειές. Όχι πιο εύκολες, λιγότερο ψυχοφθόρες. Οπότε γιατί να μπλέξει;

Το Σύνταγμα της Ελλάδας ισχύει μόνο για τους ολιγάρχες

Του πιτσιρίκου

Σάλο έχει προκαλέσει η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να κρίνει αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, αφού όλα τα υπόλοιπα μέχρι σήμερα -μαζί με τα Μνημόνια- ήταν συνταγματικά και η Δικαιοσύνη στάθηκε πάντα στο ύψος των μισθών των δικαστών.

Βέβαια, το Μνημόνιο έχει αντικαταστήσει το Σύνταγμα της Ελλάδας και το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι Συμβούλιο του Προτεκτοράτου-, οπότε το θέμα δεν είναι αν ο νόμος Παππά είναι αντισυνταγματικός αλλά αν είναι αντιμνημονιακός.

Πάντως, το Σύνταγμα είναι αντισυνταγματικό.

Το Σύνταγμα είναι αντισυνταγματικό γιατί είναι αντιμνημονιακό.

Βλέπουμε πως όπου έχει αφήσει κενά και περιθώρια για παρερμηνείες το Μνημόνιο, οι Έλληνες δυσκολεύονται να συνεννοηθούν γιατί έχουν μάθει να υπακούν σε διαταγές και μπερδεύονται όταν δεν τους λένε οι Βρυξέλλες τι πρέπει να κάνουν.

Κανονικά, θα πρέπει ο νόμος Παππά να σταλθεί στις Βρυξέλλες και να αποφασίσουν οι εταίροι αν είναι μνημονιακός ή όχι.

Παράλληλα, θα πρέπει να απαιτήσουμε από τους εταίρους ένα νέο Μνημόνιο που θα ορίζει ακόμα και το πώς θα πλένουμε τα δόντια μας, ώστε να μην δημιουργούνται παρεξηγήσεις και σκοτωνόμαστε μεταξύ μας.

Βέβαια, αν και τα Μνημόνια προβλέπουν τα πάντα για όλους, δεν ασχολούνται καθόλου με τα κανάλια που δεν έχουν νόμιμες άδειες.

Αυτό συμβαίνει γιατί οι ολιγάρχες και τα κανάλια τους χρησιμοποιήθηκαν από τους εταίρους σαν τάγματα εφόδου στην ελληνική κοινωνία και αποβλάκωσαν τους Έλληνες τόσο πολύ που -εφτά χρόνια μετά την χρεοκοπία- θεωρούν πλήγμα στην ελευθερία της έκφρασης όχι ότι οι ίδιοι δεν μπορούν να κάνουν ούτε κιχ, αλλά ότι μπορεί να μην πάρει άδεια το κανάλι του Κοντομηνά.

Δηλαδή, για τους Έλληνες ισχύει το Μνημόνιο αλλά για τους ολιγάρχες ισχύει το Σύνταγμα.

Γιατί η Ελλάδα δεν βγήκε από το ευρώ το 2010;

Δεν έχω καμία αμφιβολία πως το ερώτημα που θα κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα θα είναι γιατί δεν βγήκε η Ελλάδα από το ευρώ το 2010 που χρεοκόπησε.

Ακόμα κι αν αφήσει κάποιος κατά μέρος την τραγική εικόνα της Ελλάδας εφτά χρόνια μετά την χρεοκοπία, δεν μπορεί να μην προσέξει πως το ευρώ καταρρέει και είναι θέμα χρόνου η διάλυση της ευρωζώνης, με την Ιταλία μάλλον να είναι η πρώτη χώρα που θα αποχωρήσει οικειοθελώς.

Οπότε, γιατί έγιναν όλα αυτά;

Για να διασωθούν οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες και να καταρρεύσει η Ελλάδα και να διαλυθεί η ελληνική κοινωνία;

Αν είναι αυτό, πρόκειται για εθνική προδοσία.

Και η εθνική προδοσία έχει ονόματα.

Η εθνική προδοσία έχει τα ονόματα των πρωθυπουργών και των πολιτικών που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία και τα ονόματα των πρωθυπουργών και των πολιτικών που ψήφισαν τα Μνημόνια.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους άλλους, δεν αντέδρασα. Είμαι καλλιτέχνης.

Θα το έχετε ακούσει πολλές φορές: «Εγώ μιλάω μέσω της τέχνης μου».

Έχω μια απορία:
Γιατί τώρα οι καλλιτέχνες δεν μιλάνε μέσω της τέχνης τους;

Χαιρετίζω αγωνιστικά τη συγκέντρωση των καλλιτεχνών που εξέφρασαν την διαμαρτυρία τους για τη μη συμμετοχή Ελλήνων δημιουργών στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.

Οι καλλιτέχνες που παρευρέθησαν ζήτησαν την παραίτηση του υπουργού Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά και του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ, Γιαν Φαμπρ.

Ελπίζω οι καλλιτέχνες να ζητήσουν και την αποχώρηση της Τρόικας, την επιστροφή της χώρας στην Δημοκρατία και την απόδοση ευθυνών από την Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία της χώρας μας.

Τώρα που οι καλλιτέχνες πήραν επιτέλους μπροστά, ας μην μείνουν μόνο στα θέματα της συντεχνίας τους. Ας πάνε και λίγο παραπέρα

Οι πρόσφυγες βγάζουν τους Έλληνες από τα Μνημόνια

Πιτσιρίκος

Κάποιοι ανόητοι νομίζουν πως η προσφυγική κρίση κάνει κακό στην οικονομία της Ελλάδας, ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. 

Οι εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που φτάνουν στην Ελλάδα αφήνουν εκατομμύρια ευρώ, αφού δουλεύουν οι τοπικές οικονομίες στα νησιά και σε όλα τα άλλα μέρη από τα οποία περνούν· ξενοδοχεία, εστιατόρια, καφέ, καταστήματα με ρούχα δουλεύουν σαν τρελά. 

Παράλληλα, όλα αυτά τα στελέχη των ΜΚΟ που έχουν κατακλύσει τη χώρα ξοδεύουν χρήματα αβέρτα. 

Τώρα, Γαλλία και Γερμανία στέλνουν στην Ελλάδα 600 εμπειρογνώμονες, αστυνομικούς και άλλους ειδικούς, οι οποίοι θα τονώσουν ακόμα περισσότερο την οικονομία της χώρας μας. 

Αυτοί οι 600 Γάλλοι και Γερμανοί θα πρέπει να κοιμηθούν και να φάνε, ενώ θα πίνουν όλη μέρα -γιατί θα κωλοβαράνε- και θα κάνουν τους ιδιοκτήτες μπαρ πλούσιους. 

Συνείδηση

Τις τελευταίες ημέρες έγινε θόρυβος με την είδηση πως ο Νίκος Καρανίκας διορίστηκε σε θέση συμβούλου Στρατηγικού Σχεδιασμού στο πρωθυπουργικό γραφείο. Ο κ. Καρανίκας είναι αδιόριστος εκπαιδευτικός, εργαζόταν ως σερβιτόρος και είναι φίλος του κ. Τσίπρα.

Από την διαδικτυακή παρουσία του κ. Καρανίκα, προέκυψε πως είναι θαυμαστής της Ελένης Μενεγάκη και πως -αν και είναι εκπαιδευτικός- δεν τα πάει και πολύ καλά με την ορθογραφία και το συντακτικό.

Αυτά ίσως να μην είχαν και μεγάλη σημασία, αν δυο μέρες νωρίτερα ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε χαρακτηρίσει ανόητο τον Γιάνη Βαρουφάκη. Σε αντίθεση με τον Βαρουφάκη, ο σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα είναι έξυπνος και χαρισματικός.

Στον κ. Καρανίκα ασκήθηκε κριτική επειδή ήταν αντιρρησίας συνείδησης, αδιόριστος εκπαιδευτικός και σερβιτόρος.

Και τα τρία επιχειρήματα είναι βλακώδη -λες και είναι ντροπή ή έγκλημα να είσαι σερβιτόρος, αδιόριστος εκπαιδευτικός ή αντιρρησίας συνείδησης- αλλά θα ήθελα να σταθώ στο ότι ο κ. Καρανίκας είναι αντιρρησίας συνείδησης.

Καταρχάς, θεωρώ γελοίο να κατηγορούν κάποιον ότι είναι αντιρρησίας συνείδησης δημοσιογράφοι που δεν έκαναν την στρατιωτική τους θητεία.

Αγαπητέ λαέ

21 Σεπ, 2015

Αγαπητέ Ελληνικέ Λαέ

Είσαι ακόμα τόσο γοητευμένος από τον Αντρέα που μόλις βρήκες τον επόμενο τον θρόνιασες στην πρωθυπουργική καρέκλα για τα καλά.

Δεν έχει σημασία που πήρε την μόλις 8 μηνών εκλογική σου ετυμηγορία και την έκανε κουρελόπανο.

Δεν πειράζει που πήρε το ΟΧΙ σου του 62% και το έκανε ΝΑΙ στα πόδια της Φράου.

Δεν έχει καμία σημασία που έστησε το δικό του κυβερνητικό επιτελείο, ξεδοντιάζοντας κάθε αριστερή φωνή μέσα στο ίδιο του το κόμμα, τόσο γρήγορα, ψυχρά και ξεδιάντροπα που ξεπέρασε και τον Αντρέα σε κυνισμό.

Δεν πειράζει που, αν και αυτοαποκαλείται Αριστερός, έφερε το πιο σκληρό και ανεφάρμοστο από τα 3 μνημόνια.

Τώρα, με τη δική σου ψήφο, θα στο εφαρμόσει κιόλας.

Αγαπητέ λαέ, μπορεί να ξίνιζες λίγο τα μούτρα με τον προηγούμενο ακροδεξιό γαλάζιο αρχηγό, αλλά φαίνεται ότι ο μάγκας ο νέος σου πάει καλύτερα, γι αυτό και τον αντάμειψες.

Άλλωστε είναι κι αυτός τόσο «μάγκας» όσο κι εσύ.

Εντάξει, λίγο πιο καλοταϊσμένος από κάτι εξοπλιστικά, αλλά που θα πάει θα ξεχαστεί κι αυτό.

Το Μνημόνιο είναι πατριωτισμός, το εναλλακτικό σχέδιο είναι προδοσία

 

Από την ημέρα που ο Αλέξης Τσίπρας αγνόησε το Όχι των πολιτών στο δημοψήφισμα και υπέγραψε συμφωνία που οδηγεί την χώρα στο Τρίτο Μνημόνιο, το θέμα των ΜΜΕ των ολιγαρχών -αλλά και της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού και πολλών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ- δεν είναι το νέο καταστροφικό Μνημόνιο αλλά τα εναλλακτικά σχέδια που εξέταζε η κυβέρνηση.

Θα ήθελα να έχω λίγο την προσοχή σας:

Με την χώρα να έχει χρεοκοπήσει πριν από πέντε χρόνια, με το δημόσιο χρέος να έχει εκτοξευτεί και να θεωρείται από όλους πια μη βιώσιμο, με το ΑΕΠ να έχει βυθιστεί, με την ανεργία να πλησιάζει το 30%, με τους Έλληνες να μεταναστεύουν μαζικά, με εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες να εξαθλιώνονται μέρα με τη μέρα, με την Παιδεία και την Υγεία να έχουν διαλυθεί -και με τη χώρα να μην προβλέπεται να σηκώσει κεφάλι τα επόμενα είκοσι τουλάχιστον χρόνια-, το πρόβλημα δεν είναι το Τρίτο Μνημόνιο αλλά τα εναλλακτικά σχέδια που εξέταζε το υπουργείο Οικονομικών.

Δηλαδή το Τρίτο Μνημόνιο που έφερε ο Αλέξης Τσίπρας είναι καλό -όπως και τα δυο προηγούμενα- και οποιοδήποτε εναλλακτικό σχέδιο είναι έγκλημα και προδοσία.

Πόσο βλάκας πρέπει να είναι κάποιος για να το πιστέψει αυτό;

Αλλά ακόμα κι αν είναι βλάκας, έχει μια πραγματικότητα να αντιμετωπίσει κάθε μέρα. Από την δική του τσέπη πληρώνει, και η τσέπη έχει αδειάσει.

Ο μικρός Αλέξης που δεν μπορούσε-Πιτσιρίκος

Αλέξη, σε έβλεπα όταν μίλαγες πριν πιάσεις την καρέκλα.

Οι κινήσεις σου, η ομιλία σου, τα λόγια σου μου θύμιζαν έναν άλλο λαοπλάνο που πούλαγε φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Σε έλεγα Αντρέα Τσίπρα, πολύ πριν το ακούσω από «σατιρικές» εκπομπές.

Έκανες την φωνή σου πιο μπάσα, κούναγες τα χέρια σου, κοίταγες αριστερά και δεξιά όπως αυτός που φώναζε «Τσοβόλα δώστα όλα», όταν μας έλεγες πως θα καταργήσεις τα μνημόνια.

Δεν με έπεισες να σε ψηφίσω, ειδικά όταν έβλεπα να μαζεύεις όλα τα αρούρια που πηδούσαν από το πλοίο της πασοκολέρας.

Αλλά μετά τις εκλογές με εξέπληξες ευχάριστα.

Είδα και κάποιον να φέρνει αντίσταση στον βιαστή του για μήνες.