ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

 

της Ερη Ριτσου 

"Διάβασα σε τοίχο φίλης πως πολύς κόσμος δεν έχει ιδέα για το τί περιλαμβάνει το αντεργατικό νομοσχέδιο έκτρωμα που κατεβάζει η κυβέρνηση της ΝΔ και δε γνωρίζει για ποιό λόγο γίνεται η αυριανή απεργία.

Ας δούμε λοιπόν συνοπτικά:

Το νέο αντεργατικό έκτρωμα της κυβέρνησης υλοποιεί τις Οδηγίες 2003/88 και 2019/1152 της ΕΕ που καθιερώνουν την εργασία μέχρι και 13 ώρες την ημέρα και 78 ώρες τη βδομάδα, σε πολλαπλούς εργοδότες, την κατάργηση της 5μερης εργασίας, τη δουλειά χωρίς κανένα όριο για 6 ακόμη και 7 ημέρες τη βδομάδα, γενικεύει την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Προβλέπει απολύσεις των εργαζομένων στο 6μηνο χωρίς αποζημίωση, με την απαράδεκτη εργοδοτική δικαιολογία της δήθεν «δοκιμαστικής περιόδου».

Εισάγονται οι «συμβάσεις εγγυημένων και μη ωρών απασχόλησης», δηλαδή οι πιο άθλιες ελαστικές εργασιακές σχέσεις ομηρίας, που δεσμεύουν τους εργαζόμενους σε αναμονή του εργοδότη να τους ειδοποιεί πριν 24 ή και λιγότερες ώρες (εάν συντρέχουν «αντικειμενικοί λόγοι») αν θα τους «χρειαστεί». Παράλληλα επεκτείνει ακόμη περισσότερο  τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

Όλες οι παραπάνω αντεργατικές ρυθμίσεις συνοδεύονται και από την ουσιαστική κατάργηση της ειδικότητας του Ιατρού Εργασίας, δυναμιτίζοντας όλους τους όρους που αφήνουν εκτεθειμένες την υγεία και τη ζωή των εργαζομένων. 

Επιπλέον, η κυβέρνηση περιορίζει δραστικά το δικαίωμα στην απεργία και τη συνδικαλιστική δράση, καθώς εμποδίζει την εφαρμογή των αποφάσεων των σωματείων για απεργία και ποινικοποιεί την περιφρούρηση της στους χώρους εργασίας επιβάλλοντας 6μηνη φυλάκιση. 

Ηλίας Μπιτσάνης fb

Σαν σήμερα πριν από 88 χρόνια με αφορμή τα δραματικά γεγονότα στην Πύλο, ξεκινά η μεγαλύτερη αγροτική εξέγερση της σύγχρονης ιστορίας στη Δυτική Μεσσηνία με τη συμμετοχή χιλιάδων ένοπλων σταφιδοπαραγωγών.

 Η εξιστόρηση των γεγονότων είναι μεγάλη υπόθεση, όμως λίγο μετά την ολοκλήρωση των κινητοποιήσεων δημοσιεύεται στην “Κομμουνιστική Επιθεώρηση” ένα άρθρο του Κώστα Αυγήτα με τίτλο “Ας πλουτίσουμε την πείρα μας απ’ την εξέγερση των σταφιδοπαραγωγών”.

Το ενδιαφέρον έγκειται φυσικά στις εκτιμήσεις για τα γεγονότα και την εξέλιξή τους, αλλά και στο γεγονός ότι παρουσιάζονται με χρονολογική σειρά έτσι ώστε να δίνεται μια πλήρης εικόνα της κινητοποίησης:

***

«Οι ένοπλες κάθοδοι και τα συλλαλητήρια των σταφιδοπαραγωγών που έγιναν στα τέλη του περασμένου μήνα (23-29 Αυγούστου) στο νοτιοδυτικό τμήμα της Πελοποννήσου, ξεσηκώνοντας στο πόδι ολόκληρο τον πληθυσμό των επαρχιών της Πυλίας και Τριφυλίας, έχουνε τεράστια σημασία για το επαναστατικό και ιδιαίτερα το αγροτικό κίνημα της χώρας μας.

Στους κάμπους της Πυλίας και Τριφυλίας οι εργαζόμενοι σταφιδοπαραγωγοί τσακισμένοι από την κρίση, φτώχια, τα χρέη και τους φόρους της αντιλαϊκής κυβέρνησης, ξεσηκώθηκαν με το όπλο στο χέρι και επί έξη μέρες έγραψαν λαμπρές σελίδες στην ιστορία του επαναστατικού κινήματος της Ελλάδας.

Εδώ θα ξεφυλλίσουμε σε χοντρές γραμμές λίγες σελίδες από την παλλαϊκή αυτή και πρωτοφανή ένοπλη εξέγερση, που έδωσε δυνατή ώθηση στη βαθειά ανακατάταξη και στην αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων στην ύπαιθρο προς όφελός μας.

Στις καθόδους στις πόλεις πήραν μέρος με αφάνταστο ενθουσιασμό όλοι οι εργάτες εχτός από μικρό τμήμα πλουσιοχωρικών. Με πρωτοπορία την αγροτική νεολαία, άντρες γυναίκες, γέροι και παιδιά ακόμη κατέβηκαν στις πόλεις οπλισμένοι με ό,τι πρόχειρο βρήκαν στην οργή τους: μαγκούρες, ξύλα, κλαδευτήρια, σαρωματίνες, παληά ξίφη, καθώς και κυνηγετικά όπλα και δυναμίτες πολλοί.

Στα συλλαλητήρια και τις διαδηλώσεις μέσα στις πόλεις Πύλο, Γαργαλιάνους, Φιλιατρά και Κυπαρισσία, πήραν μέρος επίσης και οι επαγγελματίες και οι εργάτες που κήρυξαν απεργία. Όλος ο κόσμος της δουλειάς διαδήλωσε στους δρόμους, παλεύοντας στήθος με στήθος με τις ένοπλες δυνάμεις του μοναρχοφασισμού και ενάντια στον Αυτόνομο ληστρικό Σταφιδικό Οργανισμό (ΑΣΟ), την Αγροτική και Εθνική Τράπεζα κι’ ιδιαίτερα την αντιλαϊκή κυβέρνηση και την κεφαλαιοκρατία.

***

Υστερα από το Σταφιδικό Συνέδριο των Γαργαλιάνων που συνήλθε όπως είναι γνωστό στις 28 του Ιούλη και έγκρινε ψήφισμα με τα βασικά αιτήματα: 3.600 δρχ. τιμή στο χιλιόλιτρο, για την εξαγορά των πλεονασμάτων της σταφίδας, σβύσιμο των τοκογλυφικών χρεών και χρεωστάσιο στο υπόλοιπο χρέος, κατάργηση δασμών φόρων κλπ., κατάργηση μέσα στο χρόνο του ΑΣΟ, του παρακρατήματος κλπ., στις 18 του Αυγούστου οι σταφιδοπαραγωγοί των επαρχιών Πυλίας, Τριφυλίας απ’ τα χωριά κατεβήκαν σε συλλαλητήρια στις πόλεις Πύλο, Γαργαλιάνους, Φιλιατρά και Κυπαρισσία καθώς και σε πολλά χωριά της Μεσσήνης και έταξαν προθεσμία στην κυβέρνηση για την αποδοχή των αιτημάτων που ψήφισε το παραπάνω Συνέδριο.

Την επομένη η Εχτελεστική Επιτροπή του Σταφιδικού Συνεδρίου ήρθε στην Αθήνα για να υποβάλει η ίδια με τα ίδια της τα χέρια το ψήφισμα στην κυβέρνηση.

Γιάννης Παναγόπουλος, ο ισόβιος πρόεδρος

Μιχάλης Παναγιωτάκης

Ο Γιάννης Παναγόπουλος σε πορεία ισοβιότητας στο πόστο του Προέδρου της ΓΣΕΕ, είναι άλλο ένα σημάδι αδυναμίας των συνδικάτων.

Επανεξελέγη για νιοστή φορά, λοιπόν, Πρόεδρος της ΓΣΕΕ ο Γιάννης Παναγόπουλος.

Την ημερομηνία γέννησής του δεν τη βρήκα στο διαδίκτυο, αλλά με βάση το υπόλοιπο βιογραφικό του πατέρα – μην πω και παππού – της εργατικής τάξης στην Ελλάδα, πρέπει να πλησιάζει τα 70. Ενδεχομένως να μπορεί να βγει στη σύνταξη μέσα σε αυτή τη θητεία και να γίνει έτσι ο πρώτος συνταξιούχος Πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος. Για τους λάτρεις της στατιστικής, αλλά και της ιστορίας, μερικά περαιτέρω ενδιαφέροντα στοιχεία:Ο σ. Παναγόπουλος εκλέγεται συνεχώς από το 2006 και θα συμπληρώσει έτσι φέτος τα 17 χρόνια υπηρεσίας προς τους Έλληνες εργαζομένους από την ηγεσία της ΓΣΕΕ. Είναι μακράν ο μακροβιότερος Πρόεδρος της ΓΣΕΕ, από τότε που η ΓΣΕΕ απέκτησε Πρόεδρο αντί για Γενικό Γραμματέα (παρεμπιπτόντως, μέσα στη χούντα), αλλά έχει ξεπεράσει σε συνεχόμενα έτη ως επικεφαλής του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα και τον Φώτη Μακρή, Γ.Γ. της ΓΣΕΕ επί εμφυλίου, μετεμφυλιακής τρομοκρατίας και χούντας, ο οποίος είχε συμπληρώσει 16,5 χρόνια συνεχούς θητείας. Βέβαια ο Φ. Μακρής συνολικά υπηρέτησε 21 χρόνια περίπου, αλλά θεωρούμε πως η κατάρριψη και αυτού του ρεκόρ είναι μέσα στις δυνατότητες του αειθαλούς -πρακτικά ισοβίου μέχρις αποδείξεως του εναντίου- νυν και αεί Προέδρου της ΓΣΕΕ.
Ο Φ. Μακρής ανήκε βεβαίως σε αντίπαλο πολιτικό χώρο με τον Γ. Παναγόπουλο, και ήταν διορισμένος, σε αντίθεση με σημερινό Πρόεδρο της ΓΣΕΕ. Όμως ο Παναγόπουλος έχει αποδειχθεί εξίσου αποτελεσματικός στην συγκράτηση της εργατικής δυσαρέσκειας, την εξυπηρέτηση κρατικών στόχων και στην διευκόλυνση της εργοδοτικής κυριαρχίας, με απόλυτα όμως δημοκρατικό τρόπο.

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ

 

(Ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ κατέβηκαν) κάμποσοι ἦταν αὐτοὶ ποὺ εἶπαν ὅτι εἶχε πολὺ κόσμο. Ἄν τοὺς ρωτοῦσες «πόσο κόσμο δηλαδή;», σοῦ ἔδιναν μία εἰκόνα ποὺ δὲν ξέφευγε καὶ πολὺ ἀπὸ τὸ συνηθισμένο ἀριθμὸ τῶν «μεγαλύτερων συγκεντρώσεων τῶν τελευταίων χρόνων», ὅπως ἀκοῦμε κάθε τόσο. 

Ὅπως καὶ νἄχει τὸ πράγμα, τὸ μόνο βέβαιο εἶναι ὅτι ὅσοι καὶ νὰ κατέβηκαν χθὲς ἦταν πολύ, μὰ πολὺ λιγότεροι, ἀπ' ὅσους πραγματικὰ θὰ ἔπρεπε «κανονικὰ» νὰ εἶχαν κατέβη γιὰ νὰ διαμαρτυρηθοῦν γιὰ τὴν ἀκρίβεια, ποὺ (μόλις ἔχει ἀρχίσει νὰ) ταλανίζει τὰ νοικοκυριὰ -καὶ ὄχι φυσικὰ γιὰ χάρη τῶν βολεμένων ἐπαγγελματιῶν ἐργατοπατέρων.

Καὶ ἀσφαλῶς, ἀκόμη καὶ οἱ «πολλοὶ» ποὺ κατέβηκαν δὲν εἶχαν καμμία σχέση μὲ τὶς (πραγματικὰ) μεγάλες συγκεντρώσεις τῶν πρώτων ἐτῶν τῆς κρίσης χωρὶς τέλος, ποὺ ἔχει μετατραπεῖ πλέον σὲ κρίση μέχρι τελικῆς ἐξοντώσεως, ὄχι μονάχα τῶν χαμηλόμισθων ἀλλὰ καὶ τῶν μικρομεσαίων.

Ἔτσι, ἡ χθεσινὴ μεγάλη σύναξη τῶν «συνήθων διαμαρτυρομένων» εἶχε τὸν χαρακτήρα τοῦ κατὰ παράδοσιν «μεγάλου περιπάτου» στὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας, μὲ τὰ γνωστὰ δρώμενα τῶν συνδικαλιστῶν τοῦ Δημοσίου, μὲ τὶς συνηθισμένες ἀτραξιὸν τῶν κουκουλοφόρων, ποὺ κατάφεραν νὰ ἐκγυμνάσουν ἀκόμη μία φορὰ δωρεὰν τὰ «παιδιὰ τοῦ λαοῦ», καὶ τὴν τελικὴ κατάληξη γιὰ καφὲ καὶ οὐζάκι, μιᾶς καὶ οἱ ἡλιόλουστες πρῶτες μέρες τοῦ Νοεμβρίου ἔχουν δώσει μιὰ μικρὴ παράταση στὸν «καιρὸ τῶν φτωχῶν». 

Απεργία και πικρά διλήμματα

Ημέρα απεργίας σήμερα και φυσικά συμμετέχω και πάλι με κάποια εσωτερική μουρμούρα για την αναποτελεσματικότητα, την αποσπασματικότητα των αγώνων, για το καπέλωμα των κομματανθρώπων, την έλλειψη πολιτικών αιτημάτων που θα έδειχναν το δρόμο της νίκης...

Δύο φίλοι τόλμησαν να εκφράσουν τη δική τους μουρμούρα και τις αναδημοσιεύω προσυπογράφοντας.

ΑΠΕΡΓΙΑ … ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΤΣΙ

Το πανό του Συλλόγου Ερευνητών / Ερευνητριών και Εργαζομένων στην Έρευνα Ηρακλείου, συναδέλφων του Διονύση Ξυδιά, στη σημερινή απεργία, παρμένο από παλαιότερη δήλωσή του.

Για τον Διονύση, το αδικοχαμένο προ λίγων ημερών γιο του Βασίλη Ξυδιά.

Του Βασίλη Ξυδιά 

Απεργώ και εγώ σήμερα, με την κρυφή ελπίδα (μία στα χίλια) πως η σημερινή απεργία θα είναι διαφορετική από τις συνήθεις κούφιες ντουφεκιές που ρίχνουν κάθε τόσο «για την τιμή των όπλων» οι συνδικαλιστές. 

Δεν μπορώ όμως να μην το πω: πως έτσι κι αλλιώς, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, είναι απαράδεκτος αυτός ο τρόπος που απεργούμε εμείς οι δημόσιοι υπάλληλοι παρασυρμένοι από τη συνδικαλιστική αδράνεια. Κανονικά θα έπρεπε να είμαστε στα πόστα μας – ίσως με έναν άλλο τρόπο. 

Διότι στους καιρούς που ζούμε δεν αρκεί η «αντίστασή» μας. Χρειάζεται να βρούμε την αρχοντιά μας. Να βρούμε το νόημα του λειτουργήματός μας πέρα από τα όρια της μισθωτής σχέσης.

Και σίγουρα εμείς οι εκπαιδευτικοί θα έπρεπε να είμαστε στα σχολεία μας, μαζί με τους μαθητές μας. Δεν παράγουμε κονσέρβες ώστε να απεργούμε εναντίον του βιομήχανου-κεφαλαιοκράτη. Οφείλαμε να έχουμε βρει έναν τρόπο απεργίας που να είναι αντάξιος του λειτουργήματος του δασκάλου. 

Παρ’ όλα αυτά, εδώ που έχουμε φτάσει είπα να συμμετέχω στο κοινό λάθος, παρά να μένω στη δική μου προσωπική ορθότητα. Και έχει ο Θεός…

 ΝΑϊΛΟΝ, ΝΤΕΦΙΑ ΚΑΙ  ΨΟΦΙΑ ΚΕΦΙΑ!

Ανδρέας Ρέος από fb

Πάουντ: "Πιστεύω στις καλές προθέσεις, αλλά όχι στην αποτελεσματικότητα αυτών των διαδηλώσεων. Ωστόσο, από μια άλλη σκοπιά:

Πώς μπορεί να υπάρξει ειρήνη στον κόσμο

όταν οι φίλοι μισούν ο ένας τον άλλον;"

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ.

Πρέπει να έχω υπάρξει ίσως ο μοναδικός εργαζόμενος πολυεθνικής του ιδιωτικού τομέα που έλαβα μέρος σε γενική απεργία της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ πριν κάποια χρόνια. 

Ταμπού! 

Τους ξεσήκωσα όλους στο λογιστήριο και τους έπεισα τελικά ότι δε θα δουλέψουμε την επαύριο και θα κατεβούμε όλοι Σύνταγμα. Υπήρχε βέβαια μαγιά και με άλλους "καυλωμένους". 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

   Με έκπληξη είδαμε ότι παρά τη συντριπτική πλειοψηφία (παραπάνω από 90%) των εκπαιδευτικών πριν από δύο χρόνια να απέχουν από τις αιφνιδιαστικά εισαχθείσες ηλ. εκλογές – παρωδία για τους αιρετούς, το ΥΠΑΙΘ μη σεβόμενο τον θεσμό των αιρετών αφού ήδη έχει περικόψει αρκετά τις αρμοδιότητές τους στα συμβούλια, σαν να μη συνέβη τίποτα και χωρίς να έχει αλλάξει κάτι από το πλαίσιο διεξαγωγής τους προς το δημοκρατικότερο, προκήρυξε και φέτος πανομοιότυπα τη διεξαγωγή τους κατά τον ίδιο απαράλλακτο και αδιαφανή τρόπο. Μόνον που τώρα δυστυχώς βρέθηκαν πρόθυμες συμμετέχουσες τρεις παρατάξεις εκπαιδευτικών (παρά τα «κροκοδείλια δάκρυα» που χύνουν) που ω! τί σύμπτωση αποτελούν το μακρύ συνδικαλιστικό χέρι των τριών μεγάλων κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου! Τί συμπνευματισμός κι αυτός! «Δεξιοί», «κεντρώοι» και «αριστεροί» δήλωσαν ότι θα συμμετάσχουν παρά το ότι διαφωνούν με αυτόν τον τρόπο «για να μην πάει άλλη μια διετία χαμένη όπου η διοίκηση έκανε ό,τι ήθελε εφόσον δεν υπήρχαν εκλεγμένοι αλλά δοτοί» όπως ισχυρίζονται. Δηλαδή με άλλα λόγια πιστεύουν ότι για την κακοδαιμονία που επικράτησε τα δυο τελευταία χρόνια στα υπηρεσιακά συμβούλια με τους δοτούς που έκαναν ό, τι ήθελαν φταίνε οι  εκπαιδευτικοί που δεν συμμετείχαν και οι παρατάξεις που απέσυραν την υποψηφιότητά τους!!! «Βαφτίζουν το κρέας ψάρι» για να δικαιώσουν την επιλογή τους για τη φετινή συμμετοχή τους. Μήπως να ζητήσουμε και συγγνώμη από την κα Κεραμέως που της αμαυρώσαμε την εικόνα χιλιάδες εκπαιδευτικοί να μην συμμετάσχουμε στο κάλεσμά της πριν δυο χρόνια; Όμως για να σοβαρευτούμε λίγο, εφόσον οι πρόθυμοι των φετινών εκλογών εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η διαδικασία των ηλ. εκλογών έχει πολλά κενά ως προς την αληθινή εκπροσώπηση των ψηφισάντων, πώς θα αποδεχθούν την εγκυρότητα του αποτελέσματος; Τους αρκεί το γεγονός να υπάρχουν εκπρόσωποι των παρατάξεων στις διακοσμητικές εφορευτικές επιτροπές; Μήπως μπορούν να ελέγξουν ενδεχόμενο «μαγειρείο»; Και μόνον το γεγονός ότι ένας μπορεί να μαζέψει κωδικούς από πολλά πρόσωπα και να ψηφίσει αυτός αντί γι’ αυτούς, αυτόματα απονομιμοποιεί όλη αυτή τη διαδικασία. Αυτό και μόνον δηλαδή η νοθευμένη «ψηφοφορία» δεν αποτελεί αντιδημοκρατική εκτροπή; Πώς λοιπόν ισχυρίζονται ότι η συμμετοχή στις ηλ. εκλογές είναι ζήτημα δημοκρατίας; Αλλά μάλλον οι συγκεκριμένες συνδικαλιστικές παρατάξεις λειτουργούν εν όψει προεκλογικής περιόδου ως ευκαιρία γενικής πρόβας να μετρήσουν τα ψηφαλάκια των μεγάλων πατρώνων τους, των κομμάτων εξουσίας από τις οποίες προέρχονται. Το χειρότερο είναι όμως ότι δικαιώνουν την εμμονή και την αλαζονεία που επέδειξε το ΥΠΑΙΘ πριν δύο χρόνια μη αποδεχόμενο το λάθος του αλλά και εκφραζόμενο διθυραμβικά για την επιλογή του εκείνη, εμφανιζόμενο μάλιστα ως πρωτοπόρο σε διοργάνωση τέτοιου είδους εκλογικών διαδικασιών που θα ξεκινήσουν παντού σε όλους τους τομείς της  δημόσιας διοίκησης αλλά και στο ιδιωτικό τομέα. Παραβλέπουν το γεγονός ότι έκτοτε πλήθος σωματείων έχουν προβεί ήδη από το προηγούμενο έτος σε δια ζώσης εκλογικές διαδικασίες. Επίσης το πρόσφατο γεγονός ότι και φέτος οι εκλογές στους πολυπληθείς ιατρικούς συλλόγους (16.10.2022) ανά την επικράτεια έγιναν δια ζώσης. Αλλά πέραν αυτών και μόνον η κοινή λογική λέει ότι δημοκρατία ως προς τις εκλογικού τύπου διαδικασίες σημαίνει ζωντανή συμμετοχή κι όχι ψηφοφορία από το σπίτι. Γίνεται φανερό πλέον ότι κεντρική επιλογή του ΥΠΑΙΘ είναι η υποβάθμιση έως της πλήρους εξαφάνισης του θεσμού του αιρετού γι’ αυτό και η συμμετοχή σε αυτές τις διαδικασίες που γίνονται κάτω από αυτές τις συνθήκες συμβάλλει στο σχέδιο εκφυλισμού που αυτό έχει επιλέξει για τον θεσμό. Στις τρεις λοιπόν παρατάξεις που επέλεξαν να οδηγήσουν σε αυτόν τον ιδιότυπο εμφύλιο τον εκπαιδευτικό κόσμο, δικαιώνοντας τις επιλογές του ΥΠΑΙΘ και μάλιστα τούτες τις κρίσιμες στιγμές που ξεδιπλώνεται σιγά σιγά σε εφαρμογή το αποκρουστικό πρόσωπο της «αξιολόγησης», αφιερώνουμε τον στίχο του Κ. Καβάφη: «Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως τη θέλεις τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις». Και ο έσχατος εξευτελισμός ήταν να συμπαρασύρουν τις Ομοσπονδίες ΔΟΕ και ΟΛΜΕ κατά πλειοψηφία να εκδώσουν ανακοινώσεις που να προτρέπουν τον εκπαιδευτικό κόσμο σε συμμετοχή στις ηλ. εκλογές και μάλιστα να εγκαλούν το πλήθος των τοπικών συλλόγων που κάλεσαν σε αποχή, «για θεσμικό και καταστατικό ατόπημα»!!!

   Εμείς στη Χριστιανική Εναλλακτική Κίνηση Εκπαιδευτικών πιστεύουμε ότι το συνδικαλιστικό κίνημα πάντα πετύχαινε νίκες με τη συμμετοχή στις γενικές συνελεύσεις καθώς και στις απεργίες που με αυτόν τον τρόπο εκφραζόταν η βούληση των εκπαιδευτικών. Επίσης με την απουσία και την αποχή όταν το ΥΠΑΙΘ επέβαλε νόμους που ακύρωναν είτε την παιδαγωγική είτε τη δημοκρατική συνδικαλιστική πράξη στο Σχολείο! Απαντούμε λοιπόν μαζικά στο ΥΠΑΙΘ ΑΠΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ  από την αντιδημοκρατική διαδικασία των ηλεκτρονικών εκλογών! Δεν επιτρέπουμε στο ΥΠΑΙΘ να ορίσει αυτούς που πρόθυμα έσπευσαν να δηλώσουν υποψηφιότητες (ενώ άλλα έλεγαν και έπραξαν πριν 2 χρόνια σχετικά με αυτή την έωλη διαδικασία) να μας εκπροσωπούν! ΥΠΑΙΘ και ΠΡΟΘΥΜΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ έχουν τον ίδιο στόχο: Να μην έχουμε Αιρετούς δημοκρατικά εκλεγμένους δια ζώσης αλλά ηλεκτρονικά ελεγχόμενους και εκλεγμένους από τον μέγα διαχειριστή του συστήματος ΖΕΥΣ και τις κατά τόπους δοτές εφορευτικές επιτροπές στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης!

Η Υπουργός Παιδείας, ο Big Brother και το τέλος της εκπαιδευτικής διαδικασίας

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Διαβάζεις το ρεπορτάζ: «Η ζωντανή μετάδοση του μαθήματος μέσω… κινητού περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων στο σχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την επαναλειτουργία των σχολείων …» και δυσκολεύεσαι να το πιστέψεις. Αναρωτιέσαι είναι δυνατόν; Συνεχίζεις παρακάτω: «Για τους μαθητές που δε θα πάνε στο σχολείο προβλέπεται αναμετάδοση του μαθήματος σε πραγματικό χρόνο και σβήσιμο απουσιών». 

Αυτό ανακοίνωσε σήμερα η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, μέσω ΣΚΑΙ. Και ακόμα πιο έντονα αναρωτιέσαι είναι δυνατόν Υπουργός Παιδείας να αναφέρεται στην «αναμετάδοση του μαθήματος» μέσω κάμερας ή κινητού; Αλίμονο στην παιδεία! Τέτοιες αντιλήψεις και πρακτικές σημαίνουν το τέλος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και την αντικατάσταση του δασκάλου από τα τεχνολογικά μέσα. Μια τέτοια αντίληψη εμπεδώνει τη λογική του Big Brother και στο σχολείο, όπου η νοοτροπία της κλειδαρότρυπας, της πλαστής πραγματικότητας κυριαρχεί έναντι της ζωντανής εκπαιδευτικής διαδικασίας και αυτό συνιστά διαστροφή με συνέπειες, όχι μόνο για τους εκπαιδευτικούς, αλλά κυρίως για τους μαθητές. Και αν αυτό κρίνεται υπερβολικό θα παραθέσω ακόμα και τη γνώμη υπουργού της κυβέρνησης που θεωρεί ότι η μη φυσική, η εξ αποστάσεως εκπαίδευση διαταράσσει την ψυχική ισορροπία των μαθητών. Δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γ. Γεραπετρίτης «Δεν αντιλαμβάνονται για ποιον λόγο θα πρέπει, εάν τα υγειονομικά δεδομένα το επιτρέπουν, να μην επανέλθουμε στο καθεστώς της φυσικής εκπαίδευσης, η οποία έχει να κάνει και με την ψυχική ισορροπία των παιδιών και με την κοινωνικότητά τους και με ένα καθεστώς ισότητας στη γνώση εν τέλει». (Από συνέντευξη του Υπουργού «Επικρατείας» στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα, 29/4/2020). 

Α΄ Σύλλογος Αθηνών: Σχετικά με τη νέα εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Σε συνέχεια της προηγούμενης ανακοίνωσής μας για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, όπου τονίζουμε τις διαχρονικές ευθύνες του Υπουργείου Παιδείας και όλων των κυβερνήσεων για την ανυπαρξία υποδομών, επιμόρφωσης, διαμόρφωσης διδακτικού υλικού και μέσων και διατυπώνουμε αιτήματα για τη σημερινή συγκυρία και προτάσεις για τη δουλειά μας, με αφορμή τη νέα εγκύκλιο του Υπουργείου, έχουμε να παρατηρήσουμε τα παρακάτω:

1. Το Υπουργείο Παιδείας στην εγκύκλιο 39676/Δ2/20-03-2020 αναφέρει:

«Σας διαβιβάζουμε Οδηγίες για την υλοποίηση προγραμμάτων Ασύγχρονης εξ Αποστάσεως

Εκπαίδευσης τα οποία μπορούν να χρησιμοποιούνται κατά την περίοδο αναστολής λειτουργίας των μαθημάτων στις σχολικές μονάδες προς όφελος των μαθητών/τριών».

Επομένως, η φράση «μπορούν να χρησιμοποιούνται» δηλώνει ότι η εφαρμογή τους είναι δυνητική και όχι υποχρεωτική.

2. Επίσης, στο έγγραφο των οδηγιών, στην πρώτη σελίδα, αναφέρεται ότι:

«Η επιλογή της πλατφόρμας που θα αξιοποιηθεί έγκειται στη διακριτική ευχέρεια του/της

κάθε εκπαιδευτικού. Σε κάθε περίπτωση οι εκπαιδευτικοί και οι Διευθυντές των σχολικών

μονάδων θα υποστηριχθούν για την ψηφιακή πλατφόρμα e-me και για την ψηφιακή

πλατφόρμα e-class από τα αντίστοιχα κέντρα εξυπηρέτησης (Help Desk)».

Επομένως, δεν είναι υποχρεωτικό ένας εκπαιδευτικός να χρησιμοποιήσει κάποια από τις δύο αυτές πλατφόρμες.

3. Οι πλατφόρμες που προτείνει το Υπουργείο είναι αυτές που ήδη βρίσκονται σε λειτουργία. Τα μειονεκτήματά τους είναι γνωστά, είναι παρωχημένες σε σημαντικό βαθμό (e-class), δεν είναι φτιαγμένες για τέτοιο όγκο ζήτησης, είναι αργές (ήδη σέρνονται), δύσχρηστες κλπ. Επίσης, η πλατφόρμα e-class είναι σχεδιασμένη για τη δευτεροβάθμια, π.χ. αναφέρει βιβλίο ύλης.

Και τώρα κουλτούρα ανακεφαλαιοποίησης;

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι. Μικρή ποιοτική ιστορία του ασφαλιστικού

Με την παγκόσμια υποχώρηση του οράματος για μια αταξική κοινωνία ο σύγχρονος καπιταλισμός στο τέλος της δεκαετίας του 1980 μπήκε στο δήθεν όραμα «του τέλους της ιστορίας». Μέρος του αποτελεί και το πείραμα της «Σχολής του Σικάγου» περί των «τριών πυλώνων» για το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό στη Χιλή (Πινοσέτ 1973). Τώρα ξέρουμε το αποτέλεσμα: Οι χιλιανοί συνταξιούχοι ψάχνουν να ζήσουν από τα παιδιά τους και βγαίνουν στους δρόμους… Ένα κομμάτι αποτελεί μια μικρή «εθνική σύνταξη» που εγγυάται όπως-όπως το κάθε εθνικό κράτος, ένα άλλο θα αποτελεί μέσω των «επαγγελματικών ταμείων» ή παραπλήσιων μορφών χρήσης των κρατήσεων κι το τελευταίο -για όσους μπορούν- η ιδιωτική ασφάλιση.

Το κράτος -«το λιγότερο κράτος» κατά τον Κ. Μητσοτάκη τον πρεσβύτερο- άρχισε να απομακρύνεται ως ο ένας από τους τρεις χρηματοδότες των ασφαλιστικών αναγκών και των συντάξεων κατά το αναδιανεμητικό σύστημα, δια μέσου της φορολογίας των «ισχυρών». Οι άλλοι δύο ήταν οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι. Με το νόμο Σιούφα (1992) της τότε Κυβέρνησης (Κωνστ. Μητσοτάκη-ΝΔ) τέμνονται οι εργαζόμενοι του δημοσίου σε πριν το 1993 και από το 1993, ενώ παράλληλα μπαίνει λογιστικά η κράτηση 6,67% των εργαζομένων επί του βασικού μισθού και του χρονοεπιδόματος (πριν 1993) και όλου του μισθού (από 1993). Βλέποντας προς τα πίσω κατανοούμε λοιπόν με τον επανυπολογισμό του ν. Κατρούγκαλου ποιο κομμάτι θα θεωρείται συντάξιμος μισθός από το 2002.

Το παρά πέρα σκληρό βήμα επί Γιαννίτση 2000 (κυβέρνηση Κ. Σημίτη-ΠΑ:ΣΟΚ) δεν έγινε αφού βρέθηκε μπροστά σε τεράστιο κίνημα. Το αφομοίωσε λίγο αργότερα (Ρέππας 2002) επί το μαλακότερο. Η κίνηση εκείνη άρχισε να φθείρει το ύψος των κύριων συντάξεων. Μέχρι τα μνημόνια έγιναν μικρότερες παρεμβάσεις, όπως π.χ. η επιβολή κρατήσεων στους παλιούς ασφαλισμένους (πριν το 1993) επί ενός εικονικού ποσού των 140,70 Ευρώ (μέρος των επιδομάτων).

Στα μνημόνια με το «δεν υπάρχει σάλιο στα ταμεία» του Λοβέρδου φτάσαμε στο ν. Κουτρουμάνη-Λοβέρδου, όπου έγινε τεράστια τομή και στο ύψος των συντάξεων, αλλά και στο δικαίωμα εξόδου μόνο για όσους συμπλήρωναν 25ετία το 2010 (και με εξαγορές το 2011, 2012). Η θεμελίωση σύνταξης με 25ετία καταργείται. Ταυτόχρονα εισήγαγε πλάγια τον τεμαχισμό της σύνταξης σε εθνική και αναλογική. Εννοείται πως προχωρούσε το «σκυλοφάγωμα» στις επικουρικές συντάξεις και το εφάπαξ, όλα πληρωμένα με αίμα. Σ΄ αυτό βοήθησε και o Βρούτσης ως υπουργός επί κυβέρνησης Α. Σαμαρά (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ 2013).

Ο ν. Κατρούγκαλου (5/2016) έβαλε ως κεντρικούς πυλώνες τα 40 χρόνια εργασίας, τα 67 έτη στην έξοδο, τον τεμαχισμό στα τρία της κύριας σύνταξης (εθνικής, ανταποδοτικής και προσωπικής διαφοράς), πατώντας πάνω στο 3ο μνημόνιο που ψήφισαν πακέτο (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ), 8/2015. Την ίδια στιγμή οι επικουρικές το εφάπαξ έφτασαν σε «χαμηλό βαρομετρικό». Οι στόχοι των μνημονίων για μείωση στο 50% επιτεύχθηκαν απ’ όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Γι αυτό ήλθε η ώρα της πορείας ανακεφαλαιοποίησης και σταθεροποίησης του ν. Κατρούγκαλου και με την βοήθεια του ΣτΕ, στο οποίο πονηρά έστειλαν οι εργατοπατέρες τον κόσμο, αντί στον συλλογικό αγώνα…

ΙΙ. Βασικοί άξονες το ν/σχ Βρούτση

1) Εφαρμόζει τις αποφάσεις του ΣτΕ, οι οποίες είναι μαχαιριά στις πλάτες των συνταξιούχων, αφού καταργεί νομικά αμετάκλητα τη 13η και 14η σύνταξη.

Από τη «Λευκή Βίβλο» στις σημερινές αντεργατικές αναδιαρθρώσεις

Για να Ξαναθυμηθούμε ΤΙ ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ ΠΡΙΝ 27 ΧΡΟΝΙΑ -Από τη «Λευκή Βίβλο»:

Από τη «Λευκή Βίβλο» στις σημερινές αντεργατικές αναδιαρθρώσεις

Οι «Τέσσερις ελευθερίες» της Συνθήκης του Μάαστριχτ και αποτελούν τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

 Η ελευθερία της κίνησης των κεφαλαίων, η ελευθερία κίνησης των εμπορευμάτων, η ελευθερία κίνησης υπηρεσιών και η ελευθερία κίνησης του εργατικού δυναμικού. 
Η ελευθερία κίνησης του εργατικού δυναμικού αποτελεί τη βάση για τις ρυθμίσεις της «Λευκής Βίβλου», που μετατρέπουν τον εργαζόμενο σε «απασχολήσιμο», υποχρεωμένο να παρέχει την εργασία του, όπου, όπως και όταν του το ζητήσει ο εργοδότης του.

Με την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ, η ελεύθερη κίνηση εμπορευμάτων, υπηρεσιών και του κεφαλαίου απαιτεί και την ελεύθερη κίνηση της εργατικής δύναμης στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στις συνθήκες αυτές οι υπάρχουσες σχέσεις μισθωτής εργασίας - κεφαλαίου, υποβάλλονται σε αλλαγές......«Τα άτομα, τα οποία έχουν ήδη εργασία πρέπει να πειστούν ότι... η αλληλεγγύη που θα δείξουν με την αποδοχή ορισμένων θυσιών θα καταλήξει στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης για εκείνους, οι οποίοι είναι σήμερα άνεργοι» (θέση 1.6.)...
...Στο όνομα της πρόληψης και αντιμετώπισης της ανεργίας, προωθούνται οι λεγόμενες ενεργητικές πολιτικές, που προβλέπουν την επέκταση της μερικής απασχόλησης και άλλων μορφών υποαπασχόλησης, δηλαδή το μοίρασμα της ανεργίας. Προβλέπονται, επίσης, διάφορα προγράμματα ψευτοκατάρτισης, που σκοπό έχουν να εκτονώσουν την οργή των ανέργων, να τους κλείνουν το στόμα.
Ταυτόχρονα, προβλέπεται περικοπή, ακόμα και κατάργηση, των επιδομάτων ανεργίας, γιατί τα θεωρούν αντικίνητρο για την αναζήτηση δουλειάς.
Ενίσχυση του επιχειρηματικού πνεύματος:
Δηλαδή, δημιουργία ακόμα πιο ευνοϊκού περιβάλλοντος (π.χ., φοροαπαλλαγές, επιδοτούμενα προγράμματα προς όφελος των εργοδοτών κλπ.). Ταυτόχρονα, η ανάπτυξη του επιχειρηματικού πνεύματος αφορά στους ίδιους τους ανέργους, οι οποίοι εντάσσονται σε προγράμματα για τη δημιουργία μικροεπιχειρήσεων, οι οποίες αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα και δεν είδαν καμία προκοπή..."

...Στο όνομα της πρόληψης και αντιμετώπισης της ανεργίας, προωθούνται οι λεγόμενες ενεργητικές πολιτικές, που προβλέπουν την επέκταση της μερικής απασχόλησης και άλλων μορφών υποαπασχόλησης, δηλαδή το μοίρασμα της ανεργίας. Προβλέπονται, επίσης, διάφορα προγράμματα ψευτοκατάρτισης, που σκοπό έχουν να εκτονώσουν την οργή των ανέργων, να τους κλείνουν το στόμα.Ταυτόχρονα, προβλέπεται περικοπή, ακόμα και κατάργηση, των επιδομάτων ανεργίας, γιατί τα θεωρούν αντικίνητρο για την αναζήτηση δουλειάς.Ενίσχυση του επιχειρηματικού πνεύματος:Δηλαδή, δημιουργία ακόμα πιο ευνοϊκού περιβάλλοντος (π.χ., φοροαπαλλαγές, επιδοτούμενα προγράμματα προς όφελος των εργοδοτών κλπ.). Ταυτόχρονα, η ανάπτυξη του επιχειρηματικού πνεύματος αφορά στους ίδιους τους ανέργους, οι οποίοι εντάσσονται σε προγράμματα για τη δημιουργία μικροεπιχειρήσεων, οι οποίες αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα και δεν είδαν καμία προκοπή..."

Το Μάρτη του 1994, ο «Ριζοσπάστης» κυκλοφορεί με ειδικό ένθετο φυλλάδιο του ΚΚΕ με τίτλο: «Λευκή Βίβλος η επιχείρηση επιστροφής στον εργασιακό μεσαίωνα». 

ΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΚΑΡΑΪΣΚΟ ΚΩΣΤΑ . ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ Η ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ!

Δυστυχώς στη χώρα του Αριστοφάνη και της Δημοκρατίας επιβάλλεται βαθμηδόν μια λογοκρισία που συνηθιζόταν σε άλλες συνθήκες. Αντιδρούμε στην νομιμοποίηση ενός μεγάλου Αδελφού που θα μας παρακολουθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και «σοκάρεται» με κάθε έκφραση λαϊκής οργής και κριτικής. Διεκδικούμε το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης - πάντα στα πλαίσια του Συντάγματος και των νόμων - για κάθε συνάδελφο και πολίτη, δικαίωμα που κερδήθηκε με αγώνες και αίμα. Όποιος συνάδελφος θέλει να υπογράψει το κείμενο συμπαράστασης, να αποστείλει μήνυμα!
Ευχαριστούμε! 

ΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΚΑΡΑΪΣΚΟ ΚΩΣΤΑ . ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ Η ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ!

Δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο στήριξης στον συνάδελφο μαθηματικό Κώστα Καραΐσκο, ο οποίος διώκεται πειθαρχικά ( Δευτέρα 20/01, θα γίνει η συνεδρίαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου) για δημόσιες πολιτικές δηλώσεις του, και τα ονόματα των συναδέλφων από όλη τη χώρα που το υπογράφουν. Προτιμήθηκε αυτή η μορφή διαμαρτυρίας, καθώς η πλειοψηφία της ΕΛΜΕ Ροδόπης ως άλλος Πόντιος Πιλάτος ένιψε τας χείρας της και δεν έφερε ούτε ένα ήπια υποστηρικτικό κείμενο, όπως συμφωνήθηκε σε συνεδρίασή της.

ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗ ή ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ;

Ως συνδικαλιστές, ως εκπαιδευτικοί αλλά και ως δημοκρατικοί πολίτες εκφράζουμε με τον πιο έντονο τρόπο την αποδοκιμασία μας για τις πρωτοφανείς μεθοδεύσεις που στρέφονται εσχάτως εναντίον του συναδέλφου Κώστα Καραΐσκου στην Κομοτηνή. Δύο διαδοχικές καταγγελίες, η μία από τους (τρεις) ενεργούς συριζαίους συναδέλφους και η άλλη ανυπόγραφη, απευθύνθηκαν στο γραφείο του υπουργού Παιδείας πριν 1,5 χρόνο, με προφανή στόχο την πολιτική εξουδετέρωση - φίμωση του συναδέλφου. Σημειώνουμε ότι ο Κώστας Καραΐσκος είναι από δεκαετίες ενεργός πολίτης και από το 2014 ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος Κομοτηνής, πάντα με λόγο αιχμηρό και θέσεις μη στρογγυλεμένες, κόντρα στο κομματικό και λοιπό κατεστημένο. Οι (τότε) φιλοκυβερνητικοί συνδικαλιστές, ποντάροντας στην πιο αόριστη κατηγορία του Διοικητικού Δικαίου, για «αναξιοπρεπή συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας», επισυνάπτουν δύο αναρτήσεις του Κ.Κ. στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με ισάριθμες «επιλήψιμες» λέξεις. Η δε ανώνυμη (…) καταγγελία, ελεεινά συκοφαντική και απολύτως αστήρικτη, προσπάθησε να παρουσιάσει τον συνάδελφο περίπου ως …μίασμα στην σχολική ζωή, μπήκε όμως φυσιολογικά στο αρχείο.

Ασχέτως αν κανείς συμφωνεί ή διαφωνεί με το περιεχόμενο και την αισθητική των σχολίων του καθενός, θεωρούμε χρέος όσων έχουν δημόσιο λόγο να καταδικάσουν απερίφραστα την καθεστωτική συμπεριφορά και την αντισυναδελφική στάση που πλήττει την εικόνα στον κλάδο μας. Δυστυχώς στη χώρα του Αριστοφάνη και της Δημοκρατίας επιβάλλεται βαθμηδόν μια λογοκρισία που συνηθιζόταν σε άλλες συνθήκες. Αντιδρούμε στην νομιμοποίηση ενός μεγάλου Αδελφού που θα μας παρακολουθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και «σοκάρεται» με κάθε έκφραση λαϊκής οργής και κριτικής. Διεκδικούμε το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης - πάντα στα πλαίσια του Συντάγματος και των νόμων - για κάθε συνάδελφο και πολίτη, δικαίωμα που κερδήθηκε με αγώνες και αίμα.

1. Αναστασιάδης Αναστάσιος, ΠΕ02, Γυμνάσιο – ΛΤ Καστελόριζου

2. Αραμπατζόγλου Κωνσταντίνος, ΠΕ11, Μουσικό Γυμνάσιο Λύκειο Κομοτηνής

3. Βαϊόπουλος Γιάννης, ΠΕ03, Ξάνθη

4. Γιαννάτου Κική, ΠΕ03, Πρόεδρος Β ΕΛΜΕ Έβρου, Ν.Ορεστιάδα

5. Δαμιανίδης Χρήστος, ΠΕ11, 1^ο ΓΕΛ Λιβαδειάς Βοιωτίας

6. Δεσύπρη Μαριάννα, Ιδιωτική εκπαιδευτικός, Αττική

7. Δεμερδεσλής Γιώργος, ΠΕ03, αιρετός ΑΠΥΣΔΕ Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, Ν.Ορεστιάδα

8. Ζυγούρας Στέργιος, ΠΕ79, Θεσσαλονίκη

9. Κανακάκης Ηρακλής, συνταξιούχος δάσκαλος, Αθήνα

10. Καπαγερίδης Χρήστος, δάσκαλος, Πειραιάς

11. Καρακολίδης Παναγιώτης, ΠΕ02, 2^ο ΓΕΛ Κομοτηνής

12. Καρακύριος Δημήτρης, ΠΕ11, Κομοτηνή

13. Καραπούλη Έφη, ΠΕ02, Κομοτηνή

14. Κεχαγιόγλου Πέτρος, ΠΕ02, ΓΕΛ Ιερισσού Χαλκιδικής

15. π. Κοντός Ηλίας, συνταξιούχος δάσκαλος, Ροδίτης Κοζάνης

16. Κουσινίδης Χάρης, ΠΕ04.01, 3o Γ/σιο Ν. Ορεστιάδας Έβρου, αιρετός ΠΥΣΔΕ ΕΒΡΟΥ

17. Κουγιουμτζόγλου Δημήτριος, ΠΕ02, Ν. Πέραμος, Καβάλα

18. Κυριακού Γιώργος, δάσκαλος, Αίγινα Αττικής

19. Λαφαζάνης Παναγιώτης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός

20. Μαντούβαλου Μαρία, Καθηγήτρια Φιλοσοφικής Σχολής ΕΚΠΑ

21. Μουστάκας Πέτρος, ΠΕ01, Ζωγράφου, Αθήνα

22. Μπούρδαλας Παναγιώτης, μέλος Δ.Σ. Α ΕΛΜΕ Αχαΐας

23. Ντούλας Παναγιώτης, ΠΕ06, αιρετός ΑΠΥΣΔΕ Πελοποννήσου, Κορινθία

24. Πάγκαλος Θανάσης, δάσκαλος, Κορινθία

25. Παλαντζάς Θανάσης, μέλος Δ.Σ. Δ΄ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής

26. Παπαχατζής Ηλίας, ΠΕ02, Πικέρμι Αττικής, μέλος Δ.Σ. Ε΄ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής

27. Πετρίδου Χαριτίνη, ΠΕ11, Γενισσέα Ξάνθης

28. Ρεμούνδος Μιχαήλ, ΠΕ04.02, Βυτίνα Αρκαδίας

29. Σαρμπεζούδης Δημήτριος, ΠΕ01, Γ/σιο Ελευθερούπολης, Ν.Καβάλας

30. Στρούμπας Γιάννης, ΠΕ02, Κομοτηνή

31. Τασιόπουλος Γιώργος, δάσκαλος, Άνω Λιόσια Αττικής

32. Τσιτσιμπής Γιώργος, δάσκαλος, Καρδίτσα

33. Χατζηαγαπίου Ανδρέας, ΠΕ86, Γυμνάσιο Σαπών

  34. Χατζηαναστασίου Τάσος, ΠΕ02, Ναύπλιο

όποιος άλλος συνάδελφος επιθυμεί να υπογράψει το παραπάνω κείμενο, να αποστείλει μήνυμα με τα στοιχεία του.
Ευχαριστούμε!

Εργαζόμενοι ΟΤΕ: Δεν τρομοκρατούμαστε – Η απεργία συνεχίζεται

Συνεχίζουν τον απεργιακό τους αγώνα οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ, παρά την επιδίωξη κυβέρνησης και εργοδοσίας να ποινικοποίησουν την πάλη τους, αλλά και τη «σιωπή» από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Υπενθυμίζουμε ότι τις προηγούμενες μέρες έγιναν συλλήψεις συνδικαλιστών του ΟΤΕ στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα έγιναν κινητοποιήσεις των εργαζομένων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (δείτε παρακάτω τα σχετικά ρεπορτάζ). 

Σε ανακοίνωση της η Ενιαία Συνδικαλιστική Κίνηση Εργαζομένων (ΕΣΚ) Ομίλου Εταιριών ΟΤΕ αναφέρει: 

«Καταγγέλλουμε τη διοίκηση του ΟΤΕ που επιδιώκει την ποινικοποίηση του απεργιακού μας αγώνα. Αφού χρησιμοποίησε κάθε μέσο για να υποβαθμίσει την επιτυχία της απεργίας θεωρώντας ότι θα ξεφουσκώσει μετά τις γιορτές, σήμερα πρώτη μέρα απεργίας μετά την εορταστική περίοδο που είδε ότι οι εργαζόμενοι συμμετέχουν πιο μαζικά και μαχητικά, κάλεσε την κυβέρνηση να αναλάβει δράση και αυτή εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της εργοδοσίας προχώρησε στη σύλληψη 5 συναδέλφων στη Θεσσαλονίκη. Ταυτόχρονα, όπως μεταδίδουν τα ΜΜΕ που είναι στην υπηρεσία της διοίκησης, η εργοδοσία προχώρησε σε μήνυση κατά παντός υπευθύνου. Η είδηση της μήνυσης συνοδεύεται από μια επαίσχυντη ανακοίνωση της εργοδοσίας.

Αρχικά εξαντλώντας κάθε όριο υποκρισίας γράφει ότι σέβεται το δικαίωμα στην απεργία (!) ενώ στη συνέχεια για να υποστηρίξει τις μηνύσεις επικαλείται το «δικαίωμα στην εργασία», εννοώντας την απεργοσπασία. Ποιος,τέλος πάντων, επικαλείται το δικαίωμα στην εργασία;

Η διοίκηση του ΟΤΕ που:

• στις 31/12 απέλυσε τους 6 φύλακες που δεν υπέκυψαν στον εκβιασμό της,
• πιο πριν απέλυσε άλλους 69 φύλακες μέσω «εθελούσιας» με το πιστόλι της απόλυσης στον κρόταφο,
• στις 19/12 (2 μέρες πριν την έναρξη της απεργίας) απέλυσε 3 εργαζόμενες από την OTEAcademy,
• έχει απολύσει δεκάδες συναδέλφους τα 2 τελευταία χρόνια επικαλούμενη χαμηλή απόδοση,
• απολύει καθημερινά ενοικιαζόμενους εργαζόμενους λόγω λήξης σύμβασης

Μεσαίωνας: 1 στους 3 εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα 409 ευρώ μικτά!

Κυριαρχεί ο τύπος του «εργαζόμενου πένητα» («working poor»)

 

Η αγορά εργασίας απειλεί τις συντάξεις !

 

Ιδού τα αποκαλυπτικά στοιχεία του ΕΦΚΑ

που δημοσιεύθηκαν σήμερα!

Με το υπ’αριθ.πρωτ. ΔΙ.ΜΕΛ./Φ1/53/1407265/22-11-2019 έγγραφο του ΕΦΚΑ ανακοινώθηκαν τα στοιχεία απασχόλησης για τον μήνα Μάιο 2019.

Τα στοιχεία που παρατίθενται είναι ανησυχητικά για το μέλλον των μισθών, αλλά και των συντάξεων, αφού (όπως έχουμε αναφέρει πολλάκις) το Ασφαλιστικό είναι συνάρτηση του Εργασιακού και η αγορά εργασίας επηρεάζει δραστικά τις εισφορές στα Ταμεία και το μέλλον των συντάξεων.

Από τον Πίνακα 2 της σελίδας 3 με τίτλο «Κατανομή της απασχόλησης, του ημερομισθίου και του μέσου μισθού των ασφαλισμένων ανά τύπο απασχόλησης»  που παραθέτουμε, καταδεικνύεται ότι 1 στους 3 εργαζόμενους σε όλο τον ιδιωτικό τομέα λαμβάνει μηνιαίο μισθό ΜΟΝΟ 409,21 ευρώ (μεικτά).

Πιο συγκεκριμένα, στο σύνολο των 2.491.102 εργαζομένων, οι 715.875 (ποσοστό 28,73%) απασχολούνται μερικώς και ο μέσος μηνιαίος μικτός μισθός που λαμβάνουν είναι 409,21 ευρώ!!

Η αποκάλυψη αυτή, σε συνδυασμό με τις χιλιάδες μετατροπές συμβάσεων εργασίας από αορίστου χρόνου σε εκ περιτροπής (με ή χωρίς τη συναίνεση του εργαζομένου), όπως αυτές καταγράφονται από το Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» (βλ. την από 7-11-2019 ανακοίνωσή μας για τις 7.878 μετατροπές που έγιναν ΜΟΝΟ τον Οκτώβριο του 2019!!), δημιουργεί ανησυχία και ισχυρούς προβληματισμούς για τους εργαζομένους και τους συνταξιούχους της πατρίδας μας.

Εργαζόμενη επιχείρησε να αυτοκτονήσει - Απολύθηκε επειδή πήρε άδεια μετά από 10 χρόνια συνεχόμενης εργασίας!

"Να βάλει τέλος στη ζωή της επιχείρησε μία εργαζόμενη, επικεφαλής μονογονεϊκής οικογένειας, στην Πάτρα, όταν απολύθηκε από κατάστημα στο οποίο εργαζόταν επί δέκα ολόκληρα χρόνια χωρίς ρεπό και άδειες επειδή πήρε αναρρωτική άδεια 15 ημερών για να μην καταρρεύσει από την εξάντληση...".

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο εργασιακός μεσαίωνας είναι η κανονικότητα των μνημονιακών κομμάτων στη "σωφρονιστική αποικία"...

Πάντως, ο Βερέμης, ο Ιωακειμίδης με 61 πνευματικούς ανθρώπους, παρεμβαίνουν για την αποφυλάκιση Παπαντωνίου, ο Τσουκάτος ομολογεί, αλλά ο Σημίτης μας κουνά το δάχτυλο! 

Ο γιος του δοσίλογου Χριστοφοράκου, αφού λάδωσε όλο το πολιτικό σύστημα ζει ελεύθερος στη Γερμανία. Οι κατηγορούμενοι της Ζίμενς αθωώθηκαν ή παραγράφηκαν τα αδικήματά τους! Ο γιος του δοσίλογου Πικραμένου έγινε πρωθυπουργός και σιτίζεται από την ελληνική βουλή ως βουλευτής επικρατείας!...και ο Παπαδημούλης έγινε ζάμπλουτος ως ευρωβουλευτής, της "αριστεράς και της προόδου", στην ίδια κοινοβουλευτική ομάδα με μια βασιλικιά(Κουντουρά), το γιο του εθνικού προμηθευτή Κόκκαλη-Ζιμενς, το ομορφόπαιδο το Γεωργούλη και τους ακριβοπληρωμένους κρατικοδίαιτους δημοσιογράφους, Αρβανίτη-Κούλογλου!

Το ξεπούλημα της χώρας συνεχίζεται! 500.000 μορφωμένοι νέοι μας μετανάστες... Ο ΓΑΠ ξανά βουλευτής! επιβραβεύεται γιατί μας έβαλε στα μνημόνια και την επιτήρηση για δεκάδες γενιές... ΔΕΗ, τράπεζες, λιμάνια, τρένα, αεροδρόμια, ορυκτός πλούτος, νερό σε Γερμανούς, Κινέζους, Αμερικάνους... Ζήτω η Ευρώπη των λαών!!! 

Το σχέδιο συνεχίζεται... Να γεμίσει η χώρα βάσεις αμερικανικέ και κλειστά στρατόπεδα μεταναστών σε κάθε νομό της για να μείνει αμόλυντη η Ε. Ε.!!!...

Τα ΜΜΕ σιωπούν για όλα αυτά! Οι μεγαλοδημοσιογράφοι σχεδιάζουν το νεο-MEGA της διαπλοκής. Ήρθε η κανονικότητα! Υπερήφανα ο Τσίπρας συμμετέχει στη πορεία για το Πολυτεχνείο, πανηγυρίζει ο Μητσοτάκης για τον Τσιτσιπά!!!

της Γεωργίας Χαρίτου

Αγαπημένη μου κόρη,

ένα βράδυ σε τσουβάλιασα μαζί με την αδερφή σου για να προλάβουμε το πλοίο. Κι ένα άλλο βράδυ, κοιμήθηκες με τον μπαμπά μέσα στο αυτοκίνητο,την ώρα που εγώ, ξημερώματα, προσπαθούσα να ηρεμήσω το μωρό μας μέσα στο αγιάζι περιμένοντας τον αργοπορημένο Πρέβελη. Και ακολούθησαν κι άλλα μέσα σε διαφορετικά ξενοδοχεία και δεν γκρίνιαξες στιγμή. Ούτε όταν σε μια αλλαγή με ρώτησες "θα πάρουμε καράβι για να πάμε στο άλλο ξενοδοχείο;", ούτε όταν έκανες εμετό από το πολύ απέξω φαγητό, ούτε όταν σε άφησα χωρίς καμία προσαρμογή στον παιδικό. Ούτε καν όταν γυρνώντας από το σχολείο, έτρεχα πρώτα στην αδερφή σου να ξαλαφρώσει το πετρωμένο στήθος μου. 

Ποτέ δεν αναρωτήθηκα πώς νιώθεις για όλα αυτά. Μόνο χθες το βράδυ που μου είπες ότι έχεις κάτι εδώ που σε κάνει να παίρνεις γρήγορες ανάσες και θα περάσει μόνο του σε λίγες μέρες. Σε άγχωσα πουλάκι μου με τις ετοιμασίες της μετακόμισης και τους αποχαιρετισμούς. Στο σχολείο σου, στο σχολείο μου, στην παρέα...

Για όλα τα παραπάνω σου ζητώ συγγνώμη και σου υπόσχομαι ότι η μαμά θα δηλώνει από εδώ και πέρα μόνο κοντά και ό,τι γίνει. Για να μην ξαναχωριστεί η οικογένειά μας, για να μην αλλάζεις φίλους κάθε χρόνο, για να ξανακοιμηθείς στους παππούδες επειδή θα το έχεις ζητήσει εσύ. Μα πάνω απ'όλα για να σου διδάξω ότι πρέπει να κυνηγάς τα όνειρά σου αλλά να σταματάς εκεί που θίγεται η αξιοπρέπειά σου. Εξάλλου, είμαι σίγουρη πάντα θα βρίσκεις ένα καινούριο όνειρο να κυνηγήσεις.

Με πολλή αγάπη,

η περήφανη αναπληρώτρια μαμά σου.

Ο μύθος του υπερμεγέθους δημόσιου τομέα!

Της 

Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Ημέρες που είναι στην πολιτική μας σκηνή, έχει σημασία να υπενθυμίσουμε ότι ο νεοφιλελευθερισμός σαρώνεται ανελέητα από τους λαϊκιστές, που κατέκλυσαν την υφήλιο και που κατέλαβαν ήδη τις κυρίαρχες δυνάμεις του κόσμου μας, επιβάλλοντας ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης. Από τους κανόνες αυτού του νέου συστήματος απουσιάζει παντελώς η αντιπαλότητα που υποθάλπει ο νεοφιλελευθερισμός, ανάμεσα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ο παλιός διαχωρισμός δεξιάς και αριστεράς πολιτικής έχει ατονήσει, και έχουν εκδιωχθεί από τον κατάλογο των εφαρμοζόμενων μέτρων πληθώρα ταμπού, που αποτελούσαν πάλαι ποτέ το Ευαγγέλιο των νεοφιλελεύθερων.

Να προσθέσω ότι είναι χωρίς σημασία η περιφρονητική στάση και η δυσμενής κριτική των παραδοσιακών κομμάτων εναντίον των λαϊκιστών, δεδομένου ότι οι τελευταίοι αυτοί καλώς ή κακώς, εξελίσσονται σε κυρίαρχοι του κόσμου. Στο μέτρο που μπορεί κανείς να κρίνει –με βάση πάντοτε το προγραμματικό ευχολόγιο της ΝΔ– οι συγκλονιστικές αυτές θεσμικές μεταβολές δεν έχουν αγγίξει τη νέα κυβέρνηση της Ελλάδας, η οποία φαίνεται ότι παραμένει δέσμια του διεθνώς, κατεδαφισμένου νεοφιλελευθερισμού.

Μερικές από τις ενδείξεις αυτής της επικίνδυνης προσκόλλησης προς το πεπερασμένο πια σχήμα του παρελθόντος είναι η, οπωσδήποτε, εσφαλμένη εντύπωση ότι ο ελληνικός δημόσιος τομέας είναι υπερμεγέθης. Στην πραγματικότητα το μέγεθός του βρίσκεται στο μέσον των αντίστοιχων δημοσίων τομέων στην Ευρώπη. Εξάλλου, η ΝΔ φαίνεται ότι θα υιοθετήσει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα τη λογική «πονάει κεφάλι, κόβω κεφάλι» την οποία επιφυλάσσει και στα ΑΕΙ για την κατάργηση του ασύλου.  Εξυπακούεται ότι καταδικάζω ανεπιφύλακτα τα έκτροπα και τις βαρβαρότητες, που λαμβάνουν χώρα σε σχεδόν καθημερινή βάση στα ΑΕΙ της χώρας. Πιστεύω, ωστόσο, ότι δεν είναι λύση η κατάργηση ενός μέτρου, που είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και που λήφθηκε ακριβώς για να αντιμετωπίσει ορισμένες απαράδεκτες καταστάσεις του παρελθόντος, των οποίων η λήθη δεν εξισώνεται με πρόοδο, αλλά με οπισθοδρόμηση.

Καλό σου ταξίδι, Γιάννη...

Θλίψη για τον πρόωρο χαμό ενός αγαπημένου φίλου και συναδέλφου. Ο Γιάννης ήταν ένας ευαίσθητος άνθρωπος, μια καλλιτεχνική φύση, εξέφραζε τον πόνο του για την αδικία, την ανάγκη για ζωή και αγάπη μέσα από την ποίηση με ένα ιδιαίτερο τρόπο. Πρόσωπο που σπάνια συναντάς και θα μας λείψει... Καλό σου ταξίδι, Γιάννη!

Το τελευταίο δημοσιευμένο κείμενο  του Γιάννη, αναρτημένο στη σελίδα του στο fb στις 16 Ιουλίου

  ΔΑΣΚΑΛΟΔΡΟΜΙΟ

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΜΠΟΡΕΣ ΚΑΙ ΒΡΟΧΕΣ
ΜΙΚΡΥΝΑΝΕ ΟΙ ΑΝΟΧΕΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ‘ΚΑΚΟ ΚΑΙΡΟ’ ΜΑΣ,ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΓΩ ΜΑΣ…
ΜΕΣ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΌ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΦΑΣΑΡΙΑ..
ΦΩΝΑΖΟΥΝΕ ΤΟΝ ‘ΚΥΡΙΟ’, ΡΩΤΑΝΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ..
ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΤΕ
ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΜΟΝΙΜΩΣ ΧΑΣΚΕΤΕ…
-ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ, ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΜΑ, ΔΕ ΡΩΤΑΤΕ «ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑ;»
-ΝΑ ΤΡΩΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΦΑΪ, ΝΑ ΓΛΕΙΦΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΤΟ
ΜΑ, ΔΕ ΡΩΤΑΤΕ, «ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΝΑ ΠΙΑΤΟ;»
-ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ, ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΕΙΡΗΝΗ
ΜΑ, ΔΕ ΡΩΤΑΤΕ «ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ:»
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΧΙΛΙΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ!

amazon5 Αμύ­θη­τα κέρδη για την «Amazon» που θέλει τους ερ­γα­ζό­με­νους – ρο­μπότ να ου­ρούν σε μπου­κά­λια

Η «Amazon», του τρισεκατομμυριούχου Τζεφ Μπέζος, που αποτελεί σύμβολο καινοτομίας για τους απανταχού απολογητές του καπιταλισμού, καθώς ομολογουμένως ανέτρεψε διά παντός τις ισορροπίες στις λιανικές πωλήσεις σε όλο τον κόσμο, βγάζει αστρονομικά κέρδη. Τη στιγμή που οι εργαζόμενοι της ζουν από κουπόνια σίτισης και αποφεύγουν να χρησιμοποιούν τις τουαλέτες, για να διατηρούν σε υψηλά επίπεδα την αποδοτικότητά τους, από την οποία αναλόγως και πληρώνονται.

Η «Amazon» πρωτοπορεί στην εφαρμογή απάνθρωπων ρυθμών και συνθηκών εργασίας, στην απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης.  Οι εντατικοί ρυθμοί υπαγορεύονται από έναν αλγόριθμο και οι απαρέγκλιτοι στόχοι που τίθενται στους εργαζομένους, είναι φορές που δεν τους επιτρέπει να παρεκκλίνουν ούτε δευτερόλεπτο για να πάνε στην τουαλέτα.

«Λάβαμε φρικτές πληροφορίες για εργαζόμενους που αναγκάζονταν να ουρήσουν σε πλαστικά μπουκάλια, επειδή δεν μπορούσαν να πάνε τουαλέτα, και για έγκυες που αναγκάζονταν να μένουν όρθιες, ενώ κάποιες απολύθηκαν», ανέφερε το βρετανικό συνδικάτο GMB κατά την πρόσφατη απεργία.

«Η Amazon προσφέρει εκπτώσεις στους πελάτες εις βάρος των μισθών των ίδιων της των πελατών και αποφεύγοντας τις συλλογικές διαπραγματεύσεις», κατήγγειλε ο Όρχαν Άκμαν του συνδικάτου Verdi της Γερμανίας.

«Είμαστε άνθρωποι, όχι ρομπότ» έγραφε το πανό που σήκωσαν οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ στην πρόσφατη απεργία τους. «Δημιουργούμε μεγάλο πλούτο για την Amazon, όμως δεν μας συμπεριφέρονται με τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια που αξίζουμε», δήλωσε ο Σάφιγιο Μοχάμεντ, ένας εργαζόμενος.

Απελπισία και απελευθέρωση

Θανάσης Ν. Παπαθανασίου

Δρ. Θεολογίας, εκπαιδευτικός,

αρχισυντάκτης του περιοδικού «Σύναξη»

Απελπισία και απελευθέρωση.

Πανανθρώπινες διαδρομές με τη Βίβλο*.

«Θα πάρω θέση, θα σταθώ στη σκοπιά μου και στην πολεμίστρα μου και θα προσμένω για να δω τι θα μου πει ο Θεός για να πω, και ποια θα πρέπει απάντηση να δώσω στο παράπονο που διατύπωσα» [1].

Προφήτης Αβακούμ: Εκπρόσωπος παραπονούμενων, μα παραπονούμενων απαιτητικών κι ετοιμοπόλεμων. Το ετοιμοπόλεμο μεταμορφώνει την αδρανή υπομονή σε προσδοκία έμπρακτη. Είσαι στην πολεμίστρα, σε θέση πράξης. Και προσδοκάς απάντηση ρηματική και έμπρακτη μαζί. Γιατί ζητάς να αλλάξει  ροή η ιστορία.

«Ως πότε, Κύριε, θα σου φωνάζω για βοήθεια, κι εσύ δεν θα με ακούς; Σου κράζω για την αδικία που επικρατεί, μα εσύ δεν επεμβαίνεις! […] Γιατί παρατηρείς τη δυστυχία χωρίς να κάνεις τίποτα;»(Αβακ. 1: 1-4).

Εμείς τώρα, διαβάζοντας τον Αβακούμ μέχρι τέλους, γνωρίζουμε ότι η απάντηση ήρθε. Αλλά τις ώρες του παραπόνου, τις ώρες της κραυγής, τις ώρες του καμπουριάσματος στην πολεμίστρα, ο παραπονούμενος αναμετριέται με τη σιωπή, με την απουσία, με την απελπισία, χωρίς κάτι εκείνη τη στιγμή να του εξασφαλίζει ότι η σιωπή, η απουσία, η απελπισία δεν θα είναι αιώνιες. Και σιωπή, απουσία, απελπισία σημαίνουν ότι επελαύνει ανενόχλητη στην ιστορία η νομοτέλεια την οποία ορίζει η ισχύς, με όχημα στις ημέρες του Αβακούμ τους Βαβυλώνιους και στις ημέρες της αφεντιάς μας τους νεοφιλελεύθερους,

«αυτό το έθνος το σκληρό κι αδίστακτο, που διασχίζει όλη τη γη, γυρεύοντας να κατακτήσει ξένες χώρες. Είναι φοβεροί και τρομεροί. Νόμος τους είναι του ισχυρότερου το δίκιο» (1: 6-7).

Απέναντι στη δήλωση, τα θύματα και οι αδικημένοι στενάζουν και κραυγάζουν. Η δυνατότητα για παράπονο, για στεναγμούς και για κραυγή, είναι σπουδαία προίκα του ανθρώπου. Είναι μια δυνατότητα, ο άνθρωπος να γίνει πιο ευρύχωρος, ποθώντας ζωή της προκοπής και προσκαλώντας τον άλλον να συμμεριστεί αυτόν τον πόθο. Σαν νήμα μυστικό η κραυγή αυτή ενώνει όλους τους ανθρώπους. Φώναξε γοερά το αίμα του Άβελ (Γεν. 4: 10), στέναξαν κι έκραξαν οι Εβραίοι στη δουλεία της Αιγύπτου (Έξ. 2: 23), κραυγάζει ο μισθός του εργάτη που τον παρακράτησαν τα αφεντικά (Δευτ. 24: 14-15, Ιακ. 5: 4), στενάζει και κραυγάζει η κτίση ολόκληρη, λαχταρώντας την απελευθέρωσή της από τη φθορά (Ρωμ. 8: 19-22), κραυγάζουν δυνατά οι ψυχές των μαρτύρων ζητώντας πίσω το αίμα τους και επαναλαμβάνοντας τον στίχο του Αβακούμ: «Έως πότε, επιτέλους;» (Αποκ. 6: 10). Υψώθηκε στον ουρανό η κραυγή των μαύρων δούλων στην Αμερική κι έγινε spiritual, υψώνεται στον ουρανό το Χαν των Κορεατών, η κραυγή του αδικαίωτου τυραννισμένου [2]. 

Στον πίνακα του Έντβαρντ Μουνκ υπάρχει μόνο η κραυγή [3]. Ανταπόκριση όχι. Σα να μην τίθεται καν το ερώτημα, «έως πότε;». Σα να δηλώνεται με απελπισία, «έτσι είναι, για πάντα». Στον αντίποδα του Μουνκ βρίσκεται ένας αφρικανός σκορπιός. Τον μνημονεύει ένας Έλληνας, ο Καζαντζάκης, σχολιάζοντας την κραυγή μιας φιλάσθενης εξεγερμένης Γερμανοεβραίας, της Ρόζας Λούξεμπουργκ: 

Σήμερα το πρωί, μια γυναίκα έχασε τη ζωή της...

Του Αριστείδη Δάγλα

Σήμερα το πρωί, μια γυναίκα έχασε τη ζωή της πηδώντας από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου του νοσοκομείου της Νίκαιας, προσπαθώντας να αποφύγει τον έλεγχο των ανδρών ασφαλείας, γιατί εργαζόταν παράνομα ως αποκλειστική και δεν είχε να δείξει τα απαιτούμενα έγγραφα που της ζητήθηκαν.

Όταν χάνεται μια ζωή, είναι δευτερεύον να αναζητούνται οι νομικές παράμετροι, αλλά πρωτεύον και απαραίτητο να αναδειχθούν τα κοινωνικά και πολιτικά αίτια που αφαίρεσαν τη ζωή αυτής της άτυχης αλλοδαπής γυναίκας.

Προφανώς και δεν δούλευε για πλάκα, αλλά ήταν φτωχή και προσπαθούσε να ζήσει. Ασχέτως αν οι υπηρεσίες που πρόσφερε ήταν πλημμελείς, ασχετως αν φορολογούνταν ή όχι, ασχέτως αν είχε άδεια άσκησης επαγγέλματος, ο απολογισμός της ημέρας τη βρίσκει νεκρή. 

Το ελληνικό κράτος, απέτυχε παταγωδώς διαχρονικά να απαλείψει το φαινόμενο της παράνομης εργασίας και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.