Η καθηγήτρια Ευθυμίου συκοφαντεί τον Κολοκοτρώνη

Η καθηγήτρια Ευθυμίου συκοφαντεί τον Κολοκοτρώνη – Ζήλωσε δόξα Ρεπούση17/09/2021

ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Το τελευταίο διάστημα παρακολουθώ έκπληκτος τις συστηματικές επιθέσεις της κ. Μαρίας Ευθυμίου, που έχει πλέον αναγορευτεί στη μιντιακή μας ιστορικό(;), εναντίον του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και, εκ του αντιθέτου, τα διθυραμβικά σχόλιά της για τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Διαβάζουμε σε συνέντευξή της στο Insidestory, την οποία αναπαρήγαγαν πολλές ιστοσελίδες:

«Αυτό που οδήγησε την επανάσταση σε δύο κύκλους εμφυλίων ήταν η επιδίωξη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη να την ελέγξει πολιτικά. Τελικά, ο Κολοκοτρώνης και οι Πελοποννήσιοι ηττήθηκαν, γι’ αυτό και φυλακίστηκαν από τους αντιπάλους τους το 1825 στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, στην Ύδρα. Ο Κολοκοτρώνης μπήκε στη διαδικασία διεκδίκησης της εξουσίας εκ μέρους των “στρατιωτικών”, στηριγμένος στο γεγονός ότι είχε νικήσει, το καλοκαίρι του 1822, τον Δράμαλη στα Δερβενάκια, κάτι που εκτίναξε το κύρος και τη δύναμη του ίδιου, αλλά και των “στρατιωτικών” απέναντι στους “πολιτικούς”.


Με τις κινήσεις του να ελέγξει την Εθνοσυνέλευση του Άστρους, κατηγορήθηκε ότι επεδίωκε να εγκαθιδρύσει “γκοβέρνο μιλιτάρε”, δηλαδή στρατιωτική κυβέρνηση. Θα μπορούσε να είχε επιτύχει, αλλά χειρίστηκε το πράγμα αφρόνως και τελικά απέτυχε, την ίδια ώρα που ο Ιμπραήμ Πασάς και οι Αιγύπτιοι έμοιαζε πως συνέτριβαν την Επανάσταση, με μεγάλο κίνδυνο να ακολουθήσει γενική σφαγή… Ένας άνθρωπος, ο οποίος πράγματι στα Δερβενάκια έσωσε την Επανάσταση, δρα μετά με τρόπο βλαπτικό για αυτήν…».

Τέτοια παρανάγνωση της ιστορικής αλήθειας είναι πράγματι εντυπωσιακή. Η κ. Ευθυμίου ξεπερνάει και την κυρία Ψιμούλη, που είχε κατασυκοφαντήσει σε βιβλίο της τους Σουλιώτες (βλέπε σχετικά το βιβλίο μου, “Συνωστισμένες στο Ζάλογγο”). Ωστόσο, το βιβλίο της κ. Ψιμούλη αποτελούσε μια εξαντλητική ιστορική έρευνα για τους Σουλιώτες, ενώ αντίθετα η κ. Ευθυμίου διακινεί αυτές τις απόψεις της με τη μεγαλύτερη ευκολία και χωρίς τεκμηρίωση σε ομιλίες και συνεντεύξεις της, όπως δύο πρόσφατες εκτενείς συνεντεύξεις της στον δημοσιογράφο Μάκη Προβατά.

Η Ευθυμίου διαστρεβλώνει την αλήθεια

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ

45 ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΚΑΙ ΕΔΩ 45 ΜΙΚΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟΝ ΚΟΣΜΟ

19 ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Κλικ στην εικόνα ή ΕΔΩ για να μεταφερθείτε στα 19 βιντεομαθήματα

Η Ελληνική Ταυτότητα Με Απλά Λόγια - Μαρία Ευθυμίου

Τι σημαίνει "είμαστε Έλληνες"; Σε τι συνίσταται η ελληνική "ταυτότητα" και πώς εξελίχθηκε ιστορικά; Ποιος είναι ο ρόλος της εκπαίδευσης, της οικογένειας, της γλώσσας και της θρησκείας στη διαμόρφωση της ελληνικότητας σήμερα; 

Στο 7ο επεισόδιο της σειράς podcast "Με Απλά Λόγια" η καθηγήτρια Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρία Ευθυμίου συζητά με τον Θοδωρή Γεωργακόπουλο για την κοινωνία μας, για τις δυναμικές που αναπτύσσονται μέσα της, και για τους τρεις πυλώνες της ελληνικής ταυτότητας: τη γλώσσα, τη θρησκεία και την επιχειρηματικότητα. 

📹 Μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο ολόκληρης της συζήτησης, εδώ:

 https://www.youtube.com/watch?v=9OGdfDww2lU

Η Ελληνική Ταυτότητα Με Απλά Λόγια - Μαρία Ευθυμίου

Μαρία Ευθυμίου "Μεγάλες τομές στην ιστορία της ανθρωπότητας"

Μια εκδήλωση του Ομίλου Πολιτικού & Κοινωνικού Προβληματισμού Ιωαννίνων.

Μαρία Ευθυμίου | Ομιλία στη Λωζάνη 27/3/2022

Επί τη ευκαιρία του εορτασμού της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Γενεύη σε συνεργασία με τα ελληνο-ελβετικά σωματεία της Λωζάνης διοργάνωσαν τη διάλεξη της Καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρίας Ευθυμίου με θέμα: «1821 και σύγχρονη ελληνική κοινωνία: πολιτικές και ιδεολογικές συνέχειες και ασυνέχειες» Η ομιλία δόθηκε την Κυριακή 27 Μαρτίου 2022 στο Hôtel Continental στη Λωζάνη. Από το βίντεο λείπουν περίπου 10 λεπτά, μιση ώρα πριν το τέλος (την επιείκειά σας, μαθαίνουμε...) μολαταύτα η ομιλία είναι απολαυστική!

Η Μαρία Ευθυμίου στον δρόμο της Μαρίας Ρεπούση;

Οι συστηματικές επιθέσεις της κυρίας Μαρίας Ευθυμίου εναντίον του Κολοκοτρώνη και τα εκ του αντιθέτου διθυραμβικά σχόλιά της για τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο…

του Γιώργου Καραμπελιά | Από την Ρήξη Σεπτεμβρίου 2021 (φ. 171) που μόλις κυκλοφόρησε

Το τελευταίο διάστημα  παρακολουθώ έκπληκτος τις συστηματικές επιθέσεις της κυρίας Μαρίας Ευθυμίου, που έχει πλέον αναγορευτεί στη μιντιακή μας ιστορικό(;), εναντίον του Κολοκοτρώνη και, εκ του αντιθέτου, τα διθυραμβικά σχόλιά της για τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Διαβάζουμε σε συνέντευξή της στο Insidestory την
οποία αναπαρήγαγαν πολλές ιστοσελίδες:[1]

«… Αυτό που οδήγησε την επανάσταση σε δύο κύκλους εμφυλίων ήταν η επιδίωξη του Θ. Κολοκοτρώνη να την ελέγξει πολιτικά. Τελικά, ο Κολοκοτρώνης και οι Πελοποννήσιοι ηττήθηκαν, γι’ αυτό και φυλακίστηκαν από τους αντιπάλους τους το 1825 στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, στην Ύδρα

Ο Κολοκοτρώνης μπήκε στη διαδικασία διεκδίκησης της εξουσίας εκ μέρους των ‘στρατιωτικών’ στηριγμένος στο γεγονός ότι είχε νικήσει, το καλοκαίρι του 1822, τον Δράμαλη στα Δερβενάκια, κάτι που εκτίναξε το κύρος και τη δύναμη του ίδιου, αλλά και των ‘στρατιωτικών’ απέναντι στους ‘πολιτικούς’.

Με τις κινήσεις του να ελέγξει την Εθνοσυνέλευση του Άστρους, κατηγορήθηκε ότι επεδίωκε να εγκαθιδρύσει ‘γκοβέρνο μιλιτάρε’, δηλαδή στρατιωτική κυβέρνηση. Θα μπορούσε να είχε επιτύχει, αλλά χειρίστηκε το πράγμα αφρόνως και τελικά
απέτυχε, την ίδια ώρα που ο Ιμπραήμ Πασάς και οι Αιγύπτιοι έμοιαζε πως συνέτριβαν την Επανάσταση, με μεγάλο κίνδυνο να ακολουθήσει γενική σφαγή.

Ο… προδότης Ανδρούτσος και ο πρίγκιπας Μαυροκορδάτος

Ο… προδότης Ανδρούτσος και ο πρίγκιπας Μαυροκορδάτος

https://edromos.gr/

200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 κι όπως ουσιαστικά έγινε και στις προηγούμενες μεγάλες επετείους, όπως η εκατονταετηρίδα της ανεξαρτησίας το 1930 ή τα 150 χρόνια το 1971 που γιορτάστηκαν δεόντως από τη Χούντα, η προσπάθεια αναθεώρησης της Ιστορίας είναι κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανής.

Στο στόχαστρο έχουν μπει κλέφτες και αρματολοί, ενώ αντιθέτως εξωραΐζεται ο ρόλος των κοτζαμπάσηδων και των Φαναριωτών.

Πιστεύοντας πάντα ότι «γηράσκω αεί διδασκόμενος», θέλησα να μάθω κάτι περισσότερο, να ακούσω κάποιες απόψεις, να βρω μερικά ακόμη κίνητρα για τη μελέτη της Επανάστασης του ’21, θεωρώντας ότι η επέτειος είναι μια ευκαιρία για αναστοχασμό και έρευνα. Πράγματι εκδίδονται πολλά και ενδιαφέροντα βιβλία, που φωτίζουν σημαντικές πτυχές της Επανάστασης. Ήδη έχουμε αρχίσει σχετικές παρουσιάσεις τέτοιων βιβλίων στον Δρόμο και προγραμματίζουμε πολλές ακόμη.

Γράφτηκα λοιπόν να παρακολουθήσω στο Mathesis το μάθημα της καθηγήτριας Μαρίας Ευθυμίου «Η Επανάσταση του 1821. Ένα δύσκολο εγχείρημα μιας περίπλοκης κοινωνίας». Τα αρχικά μαθήματα, χάρη και στα επικοινωνιακά χαρίσματα της διδάσκουσας μου άνοιξαν πράγματι ενδιαφέροντα μονοπάτια σε ό,τι αφορά τα αίτια και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα πριν την έκρηξη της Επανάστασης.

Ωστόσο, όταν αρχίσαμε να μπαίνουμε στο ζήτημα της συμβολής των κοινωνικών ομάδων το μάθημα άρχισε να παίρνει μια περίεργη τροπή. Αντί για παράθεση και σύνθεση πηγών άρχισε μια μονόπλευρη επίθεση στους καπετάνιους της Ρούμελης.

Δεκαεννέα μικρά μαθήματα για έναν Μεγάλο Κόσμο - Μάθημα 2ο:

Δεκαεννέα μικρά μαθήματα για έναν Μεγάλο Κόσμο - Μάθημα 1ο:

Το 1821 και εμείς | Της Μαρίας Ευθυμίου

Της Μαρίας Ευθυμίου*

Οι απαντήσεις του κοινού στα ερωτήματα σχετικά με το 1821 αποδεικνύουν το γεγονός ότι οι γνώσεις μας για την Επανάσταση περιορίζονται στα όσα λίγα μαθαίνουμε στο σχολείο και όσα ακούμε από τους επετειακούς λόγους σε σχέση με το γεγονός αυτό. Δεν είναι, φυσικά, αυτό παράξενο. Θα έλεγε κανείς ότι είναι μάλλον αναμενόμενο – το δείχνουν εξ άλλου και οι απαντήσεις περί αυτού σε ειδικό σκέλος των ερωτήσεων, με τους ερωτωμένους να επιθυμούν μεγαλύτερη ενημέρωση και αναστοχασμό για το σημαντικό αυτό θέμα.

Οι αντιλήψεις μας για το 1821, τους πρωταγωνιστές και τα διακυβεύματά τους, εδράζονται στα ερμηνευτικά σχήματα που άνθισαν στην Ελλάδα του πρώτου μισού του 20ού αι. Στην περίοδο αυτή, κυριάρχησαν μη επιστημονικές προσεγγίσεις σε σχέση με το εναρκτήριο αυτό γεγονός της σύγχρονης Ιστορίας μας: η οπτική της Εκκλησίας η οποία στόχευε στην καταγραφή αποφασιστικού ρόλου των ιερωμένων στα πράγματα, και η οπτική της αναδυόμενης κομμουνιστικής διανόησης του Μεσοπολέμου. Στο μανιχαϊστικό ερμηνευτικό σχήμα της διανόησης αυτής καλοί υπήρξαν οι αρματολοί και οι κλέφτες (οι «στρατιωτικοί» δηλαδή του Αγώνα) και κακοί οι προύχοντες, οι πολιτικοί και οι ξένοι.

Τούτο είναι, στην ουσία, το ερμηνευτικό σχήμα που έχει κυριαρχήσει μέχρι σήμερα, παρά τις σοβαρότατες ανατροπές που, στο μεταξύ, έχει φέρει η επιστημονική έρευνα. Έτσι δεν είναι να απορεί κανείς που οι θετικές γνώμες για Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τον κατ’ εξοχήν στρατιωτικό του 1821, είναι συντριπτικά υπέρτερες σε σχέση με εκείνες για τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, τον μεγαλύτερο πολιτικό του Αγώνα. Ούτε το ότι η Εκκλησία, οι αρματολοί και οι κλέφτες αντιμετωπίζονται με τόσο θετικό τρόπο, αντίθετα από εκείνον που αντιμετωπίζονται οι πρωτοπόροι της Επανάστασης έμποροι και προεστοί. Στο πλαίσιο αυτό, παρότι εκείνη υπήρξε η καιριότερη δύναμη πίσω από τη διπλωματική νίκη των Ελλήνων και τη δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού κράτους το 1830, θα ήταν παράξενο να είχε θεωρηθεί από τους ερωτωμένους η φιλελεύθερη
προτεσταντική Αγγλία ως η χώρα που είχε την πιο θετική συμβολή στη νικηφόρα έκβαση του Αγώνα. Αντίθετα, η ομόδοξη απολυταρχική Ρωσία, η επί αιώνες πεφιλημένη των Ελλήνων, έχει στις απαντήσεις το κύριο βάρος.

Στην απλουστευτική μανιχαϊστική αντιμετώπιση που έχει επί μακρόν κυριαρχήσει, το μεγάλο γεγονός της σύγκλησης τριών αντιπροσωπευτικών Εθνοσυνελεύσεων, κατά τη διάρκεια του Αγώνα, είναι δευτερεύον μια και, σε αυτές, κυριαρχούσαν οι «κακοί» πολιτικοί. Εξ αυτού, το ακρογωνιαίο αυτό επαναστατικό γεγονός του 1821 δεν τονίζεται και δεν διδάσκεται επαρκώς, με αποτέλεσμα ελάχιστοι από εμάς να το γνωρίζουν – όπως φαίνεται και από τις δοθείσες, στην αντίστοιχη ερώτηση, απαντήσεις. Και τούτο είναι βαρύ γιατί, μελετώντας το, πολλά θα είχαμε να μάθουμε ως πολίτες σήμερα.

[PDF] Κατεβάστε την ανάλυση της Μαρίας Ευθυμίου

---

Η κα Μαρία Ευθυμίου είναι Καθηγήτρια Ιστορίας του Νέου Ελληνισµού (από τον 13ο αι. έως την Ελληνική Επανάσταση) στο Τμήμα Ιστορίας & Αρχαιολογίας του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το κείμενο φιλοξενείται και είναι μέρος της ανάλυσης της δημοσκόπησης του ΚΕΦίΜ “Πώς βλέπουν οι Έλληνες την Επανάσταση του 1821”; που δημοσιεύτηκε και παρουσιάστηκε στις 8 Ιουλίου 2020. Βρείτε ολόκληρη την ανάλυση εδώ. Δείτε την έκθεση αποτελεσμάτων της πανελλαδικής δημοσκόπησης.

Η Tέχνη, η Μνήμη, η Ιστορία (Χρ. Μποκόρος, Μ. Ευθυμίου)

από

 Αντίφωνο

 -

Ο Χρήστος Μποκόρος, ένας ζωγράφος που η παράδοση και η ιστορία κεντρίζουν το έργο του, συνομιλεί μαζί με την καθηγήτρια ιστορίας του ΕΚΠΑ Μαρία Ευθυμίου για τον ρόλο της εικόνας, της παράδοσης, της ιστορικής συνέχειας, της δημιουργίας.

Την συζήτηση συντόνισαν οι δημοσιογράφοι Γιάννης Μπασκόζος και Μάκης Προβατάς και έγινε την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου, στο Public Café.

Μαρία Ευθυμίου: Εχουμε εθιστεί να είμαστε μωρά

ΝΟΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

• 

Εικονογράφηση: ΤΙΤΙΝΑ ΧΑΛΜΑΤΖΗ.

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

ΓΕΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ Κ

Συναντηθήκαμε σε ένα συμπαθητικό εστιατόριο στο Κουκάκι, στα μέσα Δεκεμβρίου. Στα δελτία ειδήσεων έπαιζαν «ψηλά» το ενδεχόμενο εκλογής μουφτή στη Θράκη, τo συνέδριο της Ν.Δ. και η πρωτοφανής κακοκαιρία στις ΗΠΑ. Ποια κακοκαιρία; Στην Αθήνα είχε λαμπρό ήλιο και θερμοκρασίες φθινοπώρου. Η ανάλαφρη διάθεσή μου γρήγορα βάρυνε όταν αρχίσαμε να συζητούμε για το μέλλον της χώρας. Η Μαρία Ευθυμίου ήταν ξεκάθαρη και με συγκεκριμένο σκεπτικό: η βαθιά και παρατεταμένη κρίση που περνάμε δεν μας έδωσε κανένα ουσιαστικό μάθημα. Η πλειονότητα του ελληνικού λαού δεν θέλει να αλλάξει, άρα οποιαδήποτε βελτίωση υπάρξει θα είναι προσωρινή. Δεν θα επιτρέψει να κάνουμε το άλμα που χρειάζεται. Εάν η δυσλειτουργία, η σήψη και η διάλυση παραταθούν, κάποιοι από τους γείτονές μας που εποφθαλμιούν θα μας διαμελίσουν και θα μας απορροφήσουν. Το να ακούς μια τέτοια μαύρη εκτίμηση από έναν άνθρωπο σοβαρό που σπάνια μιλάει στα Μέσα, αλλά έχει αφιερώσει τη ζωή του στη μελέτη της Ιστορίας, σου προκαλεί σύγκρυο.

– Μα δεν πιστεύετε ότι σιγά σιγά τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, ιδιαίτερα αν υπάρξει μια πολιτική ηγεσία στον τόπο που θα ενισχύσει την ανάπτυξη;

– Με τα μυαλά και τη νοοτροπία που έχουμε σήμερα, δεν σωζόμαστε. Μπορεί για ένα χρονικό διάστημα λίγων ετών να έρθουν περισσότερα κεφάλαια στην Ελλάδα και να υπάρξει ανάκαμψη. Θα είναι, όμως, πρόσκαιρη. Και θα ξαναβυθιστούμε – εάν πράττουμε τα ίδια. Μεγάλη ευκαιρία μας έδωσε, προ τριακονταπενταετίας, η είσοδός μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Εμείς, όμως, αντί να ταιριάξουμε με τα προηγμένα κράτη και να αλλάξουμε τα δυσλειτουργούντα σημεία μας, ενδιαφερθήκαμε μόνο για τα χρήματα. Οι πλούσιες και καλοδιοικούμενες χώρες, όμως, δεν έγιναν πλούσιες και καλοδιοικούμενες επειδή βρήκαν ξαφνικά χρήματα. Αμα ήταν έτσι, η Νιγηρία –που έχει πάμπλουτο υπέδαφος– θα ήταν μία από τις πιο πλούσιες και καλοδιοικούμενες χώρες του κόσμου. Δεν είναι θέμα πλούτου. Είναι πώς προσλαμβάνεις τον εαυτό σου και τη λειτουργία σου μέσα στην κοινωνία που ανήκεις. Είναι θέμα βαθύτατα πολιτικό, δηλαδή. Και αφορά όλη την κοινωνία, έναν έναν τον πολίτη.

– Ναι αλλά έχουμε προχωρήσει αρκετά τα τελευταία 30 χρόνια...

– Ασφαλώς. Αν δεις την Ελλάδα του ’49, όταν τελείωσε ο Εμφύλιος, ήταν μια χώρα καψαλισμένη από πάνω μέχρι κάτω. Η διαφορά εικόνας με σήμερα είναι τεράστια. Από τη δεκαετία του ’60 κιόλας είχε βελτιωθεί πολύ η χώρα. Και, βέβαια, μετά το ’80 ήρθαν πολλά χρήματα από την Ε.Ε. Aκοπα χρήματα. Τα οποία μας δίνονταν για να κάνουμε υποδομές, ώστε να μπορέσουμε να εκτοξεύσουμε την οικονομία μας και να συγκλίνουμε προς το ευρωπαϊκό επίπεδο.