Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη
Ο Carl Jung είχε κάποτε μια συνάντηση με τον αρχηγό της φυλής των Ινδιάνων Pueblo. Συζητώντας για τις παραδόσεις της φυλής ο αρχηγός του είπε:
"Ναι, είμαστε μια μικρή φυλή κι' αυτοί οι Αμερικανοί θέλουν να ανακατευτούν στη θρησκεία μας. Δεν πρέπει να το κάνουν αυτό, γιατί είμαστε οι γιοί του Πατέρα Ήλιου.
Ο Πατέρας μας ο Ήλιος ανατέλει και δύει κι εμείς πρέπει να τον βοηθάμε καθημερινά να υψώνεται στον ορίζοντα. Και δεν το κάνουμε μόνο για μας, το κάνουμε για ολόκληρη την Αμερική, το κάνουμε για ολόκληρο τον κόσμο."
Ο Jung κατάλαβε ότι για πολλούς στο σύγχρονο κόσμο αυτή η δήλωση θα ακούγονταν πρωτόγονη και τρελή.
Αλλά, όπως σημείωσε, τα μέλη αυτής της φυλής δεν υπέφεραν όπως υποφέρουμε εμείς. Δεν είχαν μολυνθεί από νευρώσεις, αγχώδεις διαταραχές ή κατάθλιψη. Δεν μπούκωναν τον εαυτό τους με χάπια ή εθισμούς.
Η φυλή αυτή αποτελούνταν από άτομα υψηλής λειτουργικότητας, που έβλεπαν τους εαυτούς τους ως υπεύθυνους να εκπληρώνουν αυτό το θεϊκό καθήκον και έτσι οι ζωές τους ήταν πλούσιες σε νόημα και σκοπό.
Όπως έγραψε ο Jung "οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν προβλήματα. Έχουν την καθημερινότητα τους, τη συμβολική τους ζωή. Σηκώνονται το πρωί με την αίσθηση της μεγάλης και θεϊκής ευθύνης τους. Είναι οι γιοί του Πατέρα-Ήλιου και το καθημερινό τους καθήκον είναι να τον βοηθούν στον ορίζοντα, όχι μόνο για τον εαυτό τους, αλλά για τον κόσμο ολόκληρο".
Διαβάζοντας την ιστορία αυτή σκεφτόμουν τη δικιά μας Συμβολική Ζωή και πως μας την έκλεψαν...