Η συλλογική ευθύνη ως τρομοκρατικό μέτρο των κατακτητών

Των 62 μαρτύρων

ISTOCK

EΛΕΝΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ

04 Νοεμβρίου 2025 

Η είσοδος της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1940 με την ιταλική εισβολή, την οποία απέκρουσε με επιτυχία ο ελληνικός στρατός. Ακολούθησε η γερμανική επίθεση μέσω Βαλκανίων στις 6 Απριλίου 1941 και η κατάληψη της Αθήνας στις 27 Απριλίου. Η πλήρης κατοχή ολοκληρώθηκε με την εισβολή στην Κρήτη στις 20 Μαΐου, όπου οι Κρητικοί πρόβαλαν σθεναρή αντίσταση, γεγονός που οδήγησε σε μαζικές γερμανικές εκτελέσεις αμάχων όπως στον Κάνδανο και το Κοντομάρι.


Η ιδεολογία των ναζί Γερμανών επέβαλε την τιμωρία των αμάχων για όποια αντιστασιακή δράση υπήρχε εναντίον τους. Αυτή τη μέθοδο, των αντιποίνων, την εφάρμοσαν σε όλη την κατεχόμενη Ελλάδα. Με σκοπό την τρομοκράτηση του λαού και την υποταγή του προχωρούσαν σε εκτελέσεις πολιτών ώστε να μην βρίσκει και έρισμα η ένοπλη αντίσταση εναντίον τους.

Εντός αυτού του πλαισίου αντίποινων και εκφοβισμού, οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής προχώρησαν στην εκτέλεση 62 πολιτών του Ηρακλείου το 1942. Ξεκίνησαν με τις πρώτες 12 εκτελέσεις ως αντίποινα της απόπειρας εκτέλεσης του Διοικητή Χωροφυλακής Ιωάννου Πωλιουδάκη και τον φόνο του Προέδρου της Κοινότητας της Αγίας Βαρβάρας Μιχάλη Χουστουλάκη.


Η εντολή ήταν οι 12 που θα εκτελούνταν να ήταν σημαίνονται πρόσωπα της περιοχής ώστε να τρομοκρατηθεί ο λαός και να πάψει η αντιστασιακή δράση.

Επιλέχθηκαν προς εκτέλεση οι παρακάτω:

1.Μηνάς Γεωργ. Γεωργιάδης, Δήμαρχος Ηρακλείου από το 1934 έως το 1940.

2. Τίτος Γεωργ. Γεωργιάδης, Δικηγόρος – Πολιτευτής τέως Γενικός Διοικητής Κρήτης.

Ηταν η μέρα που έγκατέλειπαν την Αθήνα οι Γερμανοί. Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε...

Πέμπτη ήταν του 1944... όμορφη και ελαφριά ημέρα την αποκάλεσε ο Σεφέρης.

Ηταν η μέρα που έγκατέλειπαν την Αθήνα οι Γερμανοί.

Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε... 

  Του Βασίλη Λαμπόγλου                                                                                         

''Όταν οι Ναζί αποχωρούσαν απ’ την Αθήνα, την Πέμπτη, 12 του Οκτώβρη 1944, ήξεραν πως θα ξανάρθουν.

Είχαν αφήσει πίσω τους, εκτός από τις 1700 μέρες τρόμου, δολοφονιών, βασανιστηρίων και μεταγωγών στα στρατόπεδα θανάτου, εκατοντάδες συνεργάτες, ταγματασφαλίτες, κουκουλοφόρους και την κυβέρνηση μιας κατ’ επίφαση δημοκρατίας, που ήρθε άκαπνη απ’ έξω, εκτελούσε εντολές των νέων επικυρίαρχων και στελέχωσε την κρατική μηχανή, με το σινάφι των συνεργατών.

Οι Γερμανοί επέστρεψαν, χωρίς αγκυλωτό και Βέρμαχτ.

Ειρηνικά και αναίμακτα,  κατέκτησαν μια χώρα που είχε, μετά τη Σοβιετική Ένωση, το μεγαλύτερο αριθμό νεκρών στο Δεύτερο Παγκόσμιο και τη πιο δυναμική Αντίσταση, αποφασισμένοι, όχι μόνο να μην καταβάλουν μια πεντάρα πολεμικών αποζημιώσεων αλλά να εισπράξουν το αντίτιμο για όλες τις σφαίρες που έριξαν σε σκοπευτήρια και ολοκαυτώματα.   

                                                                                                            

- Το διάστημα μεταξύ 2010 και 2017, η γερμανική κεντρική τράπεζα έχει κερδίσει συνολικά 3,4 δισεκατομμύρια ευρώ από το Securities Market Programme (SMP), δηλαδή το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων που υλοποιεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).

- Το ΤΑΙΠΕΔ, το Ταμείο εκποίησης της δημόσιας περιούσιας είναι για τους Γερμανούς ιερό τοτέμ.

Ο «νομιμοποιητικός» φορέας του ξεπουλήματος της χώρας είναι μια γερμανική πατέντα, κατ’ εικόνα και ομοίωση της γερμανικής εταιρείας Treuhand, που εκκαθάρισε τη δημόσια περιουσία της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, αξίας 600 δις μάρκων, έναντι μόλις 44 δις, με αγοραστές «στρατηγικούς επενδυτές».

- Η Ελλάδα ειναι ο δεύτερος μεγαλύτερος πελάτης της Γερμανίας στην αγορά όπλων με 10% των συνολικών εξαγωγών της.

 Σύμφωνα με έκθεση του SIPRI (Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών Ειρήνης της Στοκχόλμης) Οι τρεις προμηθευτές μας είναι η Γερμανία με 67% των εισαγωγών, οι ΗΠΑ με 20% και η Γαλλία, με 8,4%

Γερμανική αποικιοκρατία: Από το Βερολίνο ως τις γενοκτονίες της ΑφρικήςΔιαβάζεται σε 5'

Αφίσα για την έκθεση "Γερμανικός αποικιοκρατισμός" που έλαβε χώρα στο Γερμανικό Ιστορικό Μουσείο στο Βερολίνο, τον Ιανουάριο 2017 Markus Schreiber/AP Photo

Αφρική, Ωκεανία, Ασία: η σύντομη αλλά αιματηρή παρουσία της Γερμανίας

.EΛΕΝΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ

Η Γερμανική αποικιοκρατία (1884–1919) υπήρξε σύντομη αλλά αιματηρή: γενοκτονίες, καταναγκαστικά έργα, βίαιη καταστολή εξεγέρσεων. Ήταν η όψιμη είσοδος μιας νεοσύστατης αυτοκρατορίας στον αποικιακό ανταγωνισμό, με στόχο το κύρος και την οικονομική εκμετάλλευση. Στο πλαίσιο του “Scramble for Africa“*, η Γερμανία διεκδίκησε μια “θέση στον ήλιο”, βυθίζοντας λαούς της Αφρικής, της Ωκεανίας και της Ασίας στη γενοκτονία, την καταναγκαστική εργασία και την εκμετάλλευση.

Μπορεί η αποικιοκρατία να εμφανίστηκε τον 15ο αιώνα με τις “μεγάλες ανακαλύψεις” όμως η ιμπεριαλιστική αποικιοκρατία ξεκίνησε τον 19ο αιώνα. Συνδεόταν με την ανάπτυξη της βιομηχανίας και τα μονοπώλια των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων και τις ανάγκες του κεφαλαίου να βρουν νέες αγορές, πρώτες ύλες και περιοχές για νέες επενδύσεις. Σε αυτό το σκηνικό, η Γερμανία, ενωμένη μόλις το 1871, μπήκε καθυστερημένα στον αποικιακό ανταγωνισμό.

Η γερμανική αποικιοκρατία (Deutscher Kolonialismus) αναφέρεται στην περίοδο από το 1884 έως το 1919, όταν η Γερμανική Αυτοκρατορία απέκτησε και διοικούσε αποικίες στην Αφρική, την Ωκεανία και την Ασία. Ήταν σχετικά σύντομη σε σχέση με τις βρετανικές και γαλλικές αυτοκρατορίες, αλλά χαρακτηρίστηκε από έντονη βία, εκμετάλλευση και – σε ορισμένες περιπτώσεις – γενοκτονία.

Ιουλία Μπίμπα - ΠΕΑΝ

Όλες οι αναρτήσεις στο ΓΕΡΟΜΟΡΙΑ για την ηρωική πράξη της Ιουλίας Μπίμπα και των συντρόφων της ΕΔΩ...

Του Βασίλη Λαμπόγλου 

Κάθε μέρα λοιπόν...ένα "κεράκι".

Τέτοια μέρα του 1942...

Οι Γερμανοί κατακτητέs εκπονούν το σχέδιο τουs για  την αποστολή ελληνικήs μεραρχίαs που θα απαρτίζεται απο γερμανοντυμένουs έλληνεs πολίτεs και θα σταλεί να συνδράμει στο ανατολικό μέτωπο  απέναντι στουs  Ρώσσουs.

H πλέον επικίνδυνη ελληνική ναζιστική οργάνωση ,η “Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωση”του Κηφισιώτη γιατρού Σπύρου Στεροδήμα δουλεύει πυρετωδώs γι'αυτή την ''υποχρεωτική συμμετοχή'' στην ''ελληνική λεγεώνα''(έτσι την ονομάτιζαν).

Όμωs...

Οδόs Πατησίων, Κυριακή πρωί 20 Σεπτέμβρη του '42.

Η αναμνηστική στήλη στην Πατησίων στο σημείο που έγινε η ανατίναξη της ΕΣΠΟ.
Θύμα κατ' επανάληψη βανδαλισμών...

Απο το τράμ τηs Καλλιθέαs, κατεβαίνει στα Χαυτεία μια αδύνατη φιγούρα,με τα  μαλλιά πιασμένα.

Ένα καθημερινό πρόσωπο -που δεν λέs πωs το θυμάσαι-μ'ένα πολυφορεμένο ταγιέρ,βαδίζει με  βήμα σταθερό κρατώνταs μία τσάντα για τρόφιμα (εκείνο το ζεμπίλι,που έβγαιναν οι λιμοκτονούντεs προs άγρα τροφίμων),παραδόξωs γεμάτη...

Όλα τόσο κοινότυπα...

Μια γυναικεία φιγούρα συνηθισμένη,μιά συνηθισμένη Κατοχική Κυριακή του '42 ,με μια  τσάντα  ''γεμάτη'' άγρια χόρτα ''...

Η σφαγή και το κάψιμο (!) των Ελλήνων από τους Ναζί στο Χορτιάτη Θεσσαλονίκης το 1944

Το Ναζιστικό Ολοκαύτωμα στο Χορτιάτη Θεσσαλονίκης το 1944

Τα Ναζιστικά κρεματόρια δεν υπήρξαν μόνο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά τέθηκαν σε λειτουργία και στο Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη, όταν με την πυρπόληση ενός φούρνου και ενός σπιτιού στα οποία επίτηδες είχαν εγκλωβίσει άμαχο πληθυσμό, οι ναζί κατακτητές δολοφονούσαν 149 ανθρώπους και έγραφαν άλλη μία μαύρη σελίδα στα εγκλήματα πολέμου. 

Αποφράδα ημέρα λοιπόν, αλλά ταυτόχρονα και ημέρα μνήμης και θυσίας είναι η 2 Σεπτεμβρίου του 1944, όταν οι Nαζί με τους  συνεργάτες τους, έβαψαν στο αίμα το Χορτιάτη.

Προηγήθηκαν δύο ανταρτικές επιθέσεις σε δύο αυτοκίνητα, ένα του οργανισμού Ύδρευσης Θεσσαλονίκης που πήγαινε στο βυζαντινό υδραγωγείο για την απολύμανση της δεξαμενής από την οποία υδροδοτούνταν η Θεσσαλονίκη και στο οποίο οι επιβαίνοντες ήταν Έλληνες (ο ένας εκ των δύο επέζησε) και ακολούθησε ένα δεύτερο αυτοκίνητο με τρεις Γερμανούς και δύο Έλληνες και με τελικό απολογισμό τη διαφυγή δύο Γερμανών και την αιχμαλωσία των υπολοίπων. Οι διαφυγόντες επέστρεψαν στο Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης.

2 Σεπτεμβρίου 1944 - Η σφαγή στο Χορτιάτη

Του Βασίλη Λαμπόγλου 

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1944 ξημερώνει για τον Χορτιάτη ένα συνηθισμένο Σάββατο.

Οι κάτοικοί του ξυπνούν ξεκινώντας τις δουλειές της καθημερινότητάς τους.

Πολλοί φεύγουν έξω από το χωριό για τις συνηθισμένες αγροτικές εργασίες.

Όμως... 

"Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1944 έφτασαν στο Χορτιάτη περίπου είκοσι φορτηγά με Γερμανούς στρατιώτες και άντρες του Αποσπάσματος Καταδίωξης Ανταρτών του Jagdkommando Schubert και περικύκλωσαν το χωριό.

Αφού συγκέντρωσαν τους κατοίκους που βρήκαν στην κεντρική πλατεία και στο καφενείο του χωριού, άρχισαν να λεηλατούν και να πυρπολούν τα σπίτια.

Στη συνέχεια τους οδήγησαν στην πλατεία στο σπίτι του Ευάγγελου Νταμπούδη και τους έκαψαν ζωντανούς.

Τους συγκεντρωμένους στο καφενείο τους οδήγησαν, με τη συνοδεία ενός χαρούμενου σκοπού που έπαιζε στο βιολί ένας άντρας του Σούμπερτ και τους έκλεισαν στο φούρνο του Στέφανου Γκουραμάνη.

 Εκεί οι άντρες του Σούμπερτ έστησαν ένα πολυβόλο και άρχισαν να τους πυροβολούν από ένα μικρό παραθυράκι της πόρτας. Κατόπιν έβαλαν φωτιά για να κάψουν ζωντανούς όσους δεν είχαν σκοτωθεί από τις ριπές του πολυβόλου.

Από τους εγκλωβισμένους όσοι προσπάθησαν να διαφύγουν από το κτίριο που καιγόταν μαχαιρώθηκαν από τους στρατιώτες που περίμεναν έξω.

Μόνο δύο άνθρωποι κατάφεραν να γλυτώσουν από το φούρνο του Γκουραμάνη. Εκτός από τους κατοίκους που δολοφονήθηκαν στα δύο προαναφερθέντα σημεία του χωριού, άλλοι δολοφονήθηκαν έξω από τα σπίτια τους και έντεκα καταδιώχθηκαν και εκτελέστηκαν έξω από το χωριό ενώ προσπαθούσαν να διαφύγουν. Επίσης γυναίκες κάτοικοι του Χορτιάτη έπεσαν θύματα βιασμού πριν δολοφονηθούν από τους άντρες του Σούμπερτ.

"Οι γενναίοι πεθαίνουν ζωντανοί και οι δειλοί ζουν νεκροί."

Η φωτογραφία μας δείχνει την 17χρόνη Γιουκοσλάβα αντάρτισσα Lepa Svetozara Radić την στιγμή που οι Ναζί την εκτέλεσαν με απαγχονισμό.... ήταν 8 Φλεβάρη του 1943.

Η φωτογραφία αυτή βρέθηκε αργότερα στα ρούχα του Γερμανού στρατιώτη που την τράβηξε.

Εν μέσω σφοδρής μάχης, εξάντλησε όλα τα πυρομαχικά της. Απτόητη, κάλεσε τους συντρόφους της να πολεμήσουν με γυμνά χέρια, μέχρι που εξουδετερώθηκαν από τα χτυπήματα των γερμανικών τουφεκιών.

Μαζί με την αδελφή της Dara, πολέμησε στον 7ο Λόχο Παρτιζάνων του 2ου Αποσπάσματος Κράινα. Στις 8 Φεβρουαρίου, βοηθούσαν πρόσφυγες, κυρίως γυναίκες και παιδιά, να ξεφύγουν από τη ναζιστική 369η και την 7η Μεραρχία SS.

Όταν οι Γερμανοί της ζήτησαν τα ονόματα των συντρόφων της τους είπε:

Θα τους γνωρίσετε, όταν έρθουν να πάρουν εκδίκηση για για το θανατό μου.

Και αυτό συνέβη πραγματικά, μετά την γερμανική συντριβή, τους εκτέλεσαν στο ίδιο δέντρο όπως τους είπε η κοπέλα ότι θα έρθουν να εκδικηθούν για το θανατό της.

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/share/p/19eU9yNHqB/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΜΠΛΟΚΟ ΤΗΣ "ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ" (ΝΙΚΑΙΑΣ) ΣΤΙΣ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1944

Άλλες αναρτήσεις από τον Γερομοριά από την μάχη της Κοκκινιάς ΕΔΩ...

Του Αλέξανδρου Κουτσομητόπουλου

ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ ΤΗΣ "ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ" (ΝΙΚΑΙΑΣ) ΣΤΙΣ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1944 - ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΑΝ - ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΞΕΨΥΧΗΣΕΙ ΤΟ ΘΗΡΙΟ- ΣΑΝ ΖΩΑ ΣΤΑ ΣΤΑΥΛΟ-ΒΑΓΟΝΙΑ ΤΗΣ "REICHSBAHN" - 1300 ΟΜΗΡΟΙ ΓΙΑ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟ "ΡΑΪΧ" - ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ "330" ΑΦΗΣΑΝ - ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΝΕΑ ΜΗΝΕΣ - ΤΑ ΚΟΚΑΛΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ "ΜΠΙΜΠΛΙΤΣ" - "ΜΑΝΧΑΪΜ " - "ΧΑΝΑΟΥ" & ΣΤΟ "ΑΜΠΑΜΠΑΜ" -

ΠΟΛΛΟΙ - ΑΠ΄ ΟΣΟΥΣ ΟΜΗΡΟΥΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ - ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΞΟΡΙΑΣ ΣΤΗ "ΜΑΚΡΟΝΗΣΟ" ΣΑΝ ΣΥΜΠΑΘΟΥΝΤΕΣ ΤΟΥ "ΕΑΜ & ΤΗΣ ΕΠΟΝ" !!!

ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΩΝ 330 ΟΜΗΡΩΝ - ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΑΝ ΤΟ "1965" ΜΕ ΕΠΙΣΗΜΗ ΤΕΛΕΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ - ΜΕ ΤΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΗΣ "ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΜΗΡΩΝ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ" - ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ & ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ ΠΟΤΕ - ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ - Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕ - ΑΠΟ ΤΟ 1952 - ΕΠΙΖΩΝΤΕΣ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ - ΠΡΩΗΝ ΟΜΗΡΟΥΣ..."ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ" -

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ "ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΥ" - ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ Η ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΩΝ "ΝΟΤΙΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ" ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΠΟΛΥ..."ΑΚΡΙΒΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ" ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟ "ΣΑΝ ΘΑΥΜΑ" ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ "ΕΞΑΓΩΓΙΚΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ"

ΑΠΛΑ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΙΖΩΝΤΕΣ" - ΕΦΥΓΑΝ ΑΠ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ "ΕΣΒΗΣΑΝ" ΤΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΤΟΥΣ ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΤΩΝ "ΕΝΩΣΕΩΝ" ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ "ΒΟΜΒΟΠΛΗΚΤΩΝ" ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΧΑΣΕΙ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ - ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ & ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΟΜΕΣ - ΠΥΡΟΒΟΛΑΡΧΙΕΣ & ΤΑ "ΦΛΟΓΟΒΟΛΑ ΠΟΥ ΠΥΡΠΟΛΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΣΚΟΡΠΟΥΣΑΝ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΜΕ ΣΚΟΝΗ ΦΩΣΦΟΡΟΥ" -

ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΛΗΓΕΝΤΕΣ & ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ.ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ "ΘΑ" ΑΠΟΖΗΜΙΩΝΟΝΤΟΥΣΑΝ "ΜΕΤΑ" ΤΗΝ...ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ..."ΑΔΙΚΗΜΕΝΗΣ & ΔΕΙΝΟΠΑΘΟΥΣΑΣ" ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ - 

ΤΩΡΑ - 74 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ 1945 ! - Ο "ΝΕΟΣ ΠΡΕΣΒΗΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ" ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ "ΠΡΟΣΦΟΡΑ" 200.000 ΕΥΡΩ ΣΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ !

Πτώματα στην Πλατεία Οσίας Ξένης την Ημέρα που διοργανώθηκε μετά την αποχώρηση των Βαρβάρων ¨Πάνδημο Μνημόσυνο¨ για τα θύματα.

Επιζώντες Όμηροι από την Κοκκινιά στην Γερμανία διοργανώνουν Μνημόσυνο στο Μάνχαϊμ για τους συντρόφους τους που έχασαν την ζωή τους από τις κακουχίες και την βαναυσότητα των ¨Απελευθερωτών της Ευρώπης¨.

Το χαρακτικό του Τάσου για το μπλόκο της Κοκκινιάς

Επιχείρηση “Οχιά” (8-19 Ιουνίου) και “Αετός” που εξελίχθηκε μέχρι τα μέσα Ιουλίου στον Ταΰγετο αρχικά και μετά στον Πάρνωνα

Του Ηλία Μπιτσάνη 

Μια από τις σκληρότερες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της γερμανικής κατοχής ήταν σε εξέλιξη τέτοια εποχή το 1944 και κράτησε μέχρι και τον Ιούλιο, με τη συμμετοχή μεγάλης δύναμης Γερμανών εκπαιδευμένων στον ανταρτοπόλεμο και όλης της δύναμης των ταγματασφαλιτών Πελοποννήσου με διοικητή τον Παπαδόγκωνα. Πρόκειται για την επιχείρηση “Οχιά” (8-19 Ιουνίου) και στη συνέχεια “Αετός” που εξελίχθηκε μέχρι τα μέσα Ιουλίου στον Ταΰγετο αρχικά και μετά στον Πάρνωνα με εκατοντάδες νεκρούς αμάχους, πολλοί από τους οποίους εκτελέστηκαν με υποδείξεις των ταγματασφαλιτών.

Κατά βάση τη Γερμανική δύναμη αποτελούσε το Σύνταγμα 18 των Ορεινών Κυνηγών της Αστυνομίας, με δυνάμεις εκπαιδευμένες στον ανταρτοπόλεμο, που δρούσε στην περιοχή της Στερεάς Ελλάδας και ήταν αυτό που αργότερα έκαψε το Λιδωρίκι. Το σύνταγμα 18 , με τα δυο τάγματά του και τις δύο πυροβολαρχίες του ( 1η και 2η ) , πήρε διαταγή να προωθηθεί εκκαθαριστικά από βορρά προς νότο στον Ταύγετο και μετά στον Πάρνωνα με συνεργασία και υποστήριξη γερμανικών μονάδων της 117ης μεραρχίας του στρατηγού Βον Λε Σουρ και των ταγματασφαλιτών του συνταγματάρχη Παπαδόγκωνα σε Αρκαδία. Μεσσηνία και Λακωνία.

“ΟΜΟΛΟΓΙΑ” ΚΑΖΑΚΟΥ

Την επιχείρηση περιγράφει με κυνικό τρόπο ο αντισυνταγματάρχης Παν. Καζάκος, υποδιοικητής του Τάγματος Ασφαλείας Καλαμάτας (Μελιγαλά) σε έκθεση που είχε συντάξει τον Οκτώβριο του 1945, όταν πλέον οι ταγματασφαλίτες ήταν και πάλι οι... στυλοβάτες του “εθνικού κορμού”. Και γράφει: “Κατά τον μήνα Ιούνιον και Ιούλιον 1944 και επί 40ήμερον το Τάγμα (μείον Λόχος) υπό την Διοίκησιν του Ταγ/ρχου Στούπα Π. ενήργησεν εκκαθαριστικάς επιχειρήσεις εις Ταΰγετον εν συνδυασμώ και με επιχειρούσας γερμανικάς δυνάμεις διά την εξόντωσιν του συγκροτήματος του ΕΛΑΣ εις την περιοχήν ταύτην.

4 Λόχοι Τάγματος Ασφαλείας και δύο Τάγματα Γερμανικού Στρατού.

Δυνάμεις ΕΛΑΣ ακαθόριστοι (συγκρότημα Ταϋγέτου).

Δεν διεξήχθη μάχη ει μη σποραδικαί συγκρούσεις μικρών τμημάτων υποχωρούντων προς απόκρυψιν ή διαφυγήν προς άλλα κρησφύγετα.

Εκ της επιχειρήσεως ταύτης εκτός ενός αριθμού φονευθέντων ελασιτών προέκυψε το όφελος της ανευρέσεως αποθηκών τροφίμων άτινα δεν κατώρθωσαν να παραλάβουν μεθ’ εαυτών οι ελασίται.

Σήμερα που η βαρβαρότητα παλεύει να μας πείσει για την αναγκαιότητα της ύπαρξης της.

Του Βασίλη Λαμπόγλου 

Σήμερα που ξανά από Γερμανικά χείλη, προτασσεται η ανάγκη περί στρατιωτικής ετοιμότητας.

Θύτες παντοτινοί και θύματα αλλοτινά, σφαγιάζουν συνείδησεις, λαούς και όνειρα.

Πόσο ακόμα...?

"Παντρευτήκαμε στις 14 Ιουνίου.

 Ο υπεύθυνος της ελληνικής επιτροπής, Έμιλ Σάντστρομ, παρέθεσε γαμήλιο γεύμα προς τιμήν μας.

Αργά το βράδυ με πλησίασε και με απομάκρυνε από τα γέλια και τις φωνές, προς μια γωνιά όπου θα μπορούσαμε να μιλήσουμε οι δυο μας.

Μου έδειξε ένα τηλεγράφημα που μόλις είχε λάβει: οι Γερμανοί έσφαζαν για τρεις ημέρες τον πληθυσμό του Διστόμου, στην περιοχή των Δελφών, και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό.

Πιθανοί επιζώντες είχαν ανάγκη άμεσης βοήθειας.

Το Δίστομο ήταν μέσα στα όρια της περιοχής την οποία, την εποχή εκείνη, ήμουν αρμόδιος να τροφοδοτώ με τρόφιμα και φάρμακα.

Έδωσα με τη σειρά μου το τηλεγράφημα στην Κλειώ να το διαβάσει, εκείνη έγνεψε κι έτσι αποχωρήσαμε διακριτικά από τη χαρούμενη γιορτή.

Περίπου μα ώρα αργότερα ήμασταν καθ’ οδόν μέσα στη νύχτα.

Απαιτήθηκε ανυπόφορα μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου διασχίσουμε τους χαλασμένους δρόμους και τα πολλά μπλόκα για να φτάσουμε, χαράματα πια, στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε στο Δίστομο.

Οι Γερμανοί δεν εγκαταλείπουν ποτέ τους «φίλους» τους !

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου 

Η σημερινή, 80η επέτειος της «Ημέρας της Νίκης των Λαών» δεν σηματοδοτεί την ήττα μόνο της Γερμανίας, που σήμερα επανεξοπλίζεται ταχύτατα προχωρώντας και σε μια εκ βαθέων αναθεώρηση της «μαύρης ιστορίας» της, στο πλαίσιο ενός ψυχωτικού Μεγαλογερμανισμού κι εκδικητικού αντιρωσισμού. 

Αφορά και εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες από διάφορα κράτη, και συγκεκριμένα τον συστηματικά αποσιωπούμενο «δεύτερο στρατό» του Χίτλερ, στον οποίο συμμετείχαν «εθελοντικά». Συνδετικός κρίκος όλων των «εθελοντών» υπήρξαν χαρακτηριστικά όπως:

 αντικομουνισμός, αντισημιτισμός, φασισμός, ευκαιρία για λεηλασίες, ελπίδα εθνικής αποκατάστασης, πεποίθηση υπεροχής της αρείας φυλής, τάση για περιπέτεια.

Στους στρατιώτες του Χίτλερ από «ξένους λαούς» - στην πραγματικότητα προδότες και δοσίλογοι -  περιλαμβάνονταν:

 Γάλλοι (μεραρχία «Καρλομάγνος»), Ολλανδοί, Φλαμανδοί (“Westland”), Βαλώνοι, Δανοί, Ιταλοί, Λευκορώσοι, Ρώσοι (Ρωσικός Απελευθερωτικός Στρατός / Rona), Ουκρανοί, Ούγγροι, Λετονοί, Εσθονοί, Ελβετοί, Φινλανδοί, Νορβηγοί (Μεραρχία «Βίκινγκ»), Τάταροι, Γεωργιανοί, Αζέροι, Άραβες (Legion Freies Arabien), Αλβανοί (Μεραρχία «Σκεντέρμπεης»), Ινδοί (»Ελεύθερη Ινδία»), Κοζάκοι, Βόσνιοι μουσουλμάνοι (Μεραρχία «Χατζάρ») κ.α. (βλ. φωτό με εθνόσημα)

ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ ΓΙΑ Ε.Ε.

Του Κώστα Κουτσουρέλη

Τέτοια μέρα δεκαπέντε χρόνια πριν. Αμερικανοί στρατιώτες παρελαύνουν στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας στις εκδηλώσεις της 9ης Μαΐου για τη Μέρα της Νίκης κατά του Άξονα. 

Και όχι μόνο Αμερικανοί παρέλασαν τότε, αλλά και Γάλλοι και Βρετανοί και Πολωνοί... Σήμερα, στη Μόσχα παρελαύνουν τόσοι άλλοι (Κινέζοι, Βιετναμέζοι, Αιγύπτιοι κ.ο.κ.) και οι Δυτικοί όχι απλώς απουσιάζουν, αλλά επιχειρούν να απαλείψουν εντελώς τον καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισε η Σοβιετική Ένωση στη συντριβή του χιτλερισμού. Μετατρέπουν έτσι μια Ημέρα Μνήμης σε Ημέρα Λήθης, μασκαρεύοντας όχι το παρελθόν, που δεν αλλάζει, αλλά το μίζερό τους παρόν.

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/share/p/189s3r1CJ6/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ορισμένες σκέψεις 80 χρόνια μετά την 9η Μαΐου 1945

του Ρούντι Ρινάλντι

Σε λίγες μέρες θα γιορταστεί στη Μόσχα η 80ή επέτειος από τη νίκη των λαών επί του ναζιφασισμού στην Ευρώπη. Στις 9 Μαΐου 1945 υπογράφουν οι Γερμανοί στρατάρχες την πλήρη συνθηκολόγησή τους στο Βερολίνο, που έχει κατακτηθεί από τα σοβιετικά στρατεύματα. Ο πόλεμος σε άλλα μέτωπα (Ειρηνικός, Ιαπωνία) θα κρατήσει έως τον Αύγουστο του 1945. Έτσι θα έληγε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (1939-1945), που συγκλόνισε ολόκληρη την ανθρωπότητα και άνοιξε μια νέα σελίδα στην παγκόσμια ιστορία. Το κύριο βάρος της προσπάθειας αντιμετώπισης και κατανίκησης του ναζιφασισμού στην Ευρώπη θα πέσει στις πλάτες της ΕΣΣΔ και των αντιστασιακών κινημάτων σε μια σειρά από χώρες που είχαν κατακτηθεί από τον Άξονα. 

Δεν σήκωσε κάθε μέλος της αντιχιτλερικής συμμαχίας (Αγγλία, ΗΠΑ και ΕΣΣΔ) το ίδιο βάρος στη θανατηφόρα αυτή μάχη, και αυτό είναι γνωστό. 

Οι συνολικές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές υπολογίζονται σε περίπου 75-85 εκατομμύρια. Η Σοβιετική Ένωση είχε απώλειες 27 εκατ., η Κίνα 10-15 εκατ., η Γερμανία 7 εκατ., η Πολωνία 6 εκατ., η Ιαπωνία 2,5-3,5 εκατ., η Γιουγκοσλαβία 1,7 εκατ., η Ελλάδα 600-800.000 (περίπου το 10% του τότε πληθυσμού), η Γαλλία 500.000, η Αγγλία 450.000, οι ΗΠΑ 420.000. Από τα 75-85 εκατ. νεκρών, στρατιωτικοί ήταν τα 21-25 εκατ., άμαχοι 29-30 εκατ., νεκροί από λιμό και ασθένειες 19-25 εκατ., Ολοκαύτωμα Εβραίων 6 εκατ. και άλλοι (τσιγγάνοι, κομμουνιστές, ομοφυλόφιλοι κ.λπ.) 5-6 εκατ.

Παραχάραξη, βολικές ταυτίσεις και αντιρωσική υστερία

Πολύ σύντομα περάσαμε στον «ψυχρό πόλεμο». Οι δύο Δυτικοί εταίροι της αντιχιτλερικής συμμαχίας στράφηκαν πολύ επιθετικά ενάντια στην ΕΣΣΔ και το σοσιαλιστικό συνασπισμό που αναδείχθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σχετικά σύντομα μπήκαν οι βάσεις μιας παραχάραξης της ιστορίας και δημιουργήθηκαν ισχυρές βάσεις ιστορικού αναθεωρητισμού που συσκότιζαν τα αίτια, τις ευθύνες, το ρόλο κάθε δύναμης πριν, κατά και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό πήρε τεράστιες διαστάσεις μετά την πτώση του ανατολικού συνασπισμού (1989-1992). 

Για'μας θαρρώ έγραφε ο Ποιητής...

"Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο

φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες

ούτε ένα κεφάλαιο να γράψεις ακόμα.

Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο

ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος".

Ο  Κύριος στη τελευταία φωτογραφία   φορούσε το κίτρινο αστέρι στη βρώμικη φόρμα του στο στρατόπεδο του Αουσβιτς

Σήμερα-στους καιρούς μας- θα έπρεπε να διαβάζεται η  επιστολή που είχε γράψει και αποτελούσε τη τελευταία του "συνέντευξη" πριν φύγει απο τη ζωή το 2014.

"Οι Εβραίοι επιζώντες και απόγονοι των επιζώντων και των θυμάτων της ναζιστικής γενοκτονίας καταδικάζουν απερίφραστα τη σφαγή των Παλαιστινίων στη Γάζα και τη συνεχιζόμενη κατοχή και τον αποικισμό της ιστορικής Παλαιστίνης. 

Καταδικάζουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες για την παροχή χρηματοδότησης στο Ισραήλ για να πραγματοποιήσει την επίθεση, και τα δυτικά κράτη για τη χρήση της διπλωματικής τους δύναμης για να προστατεύσουν το Ισραήλ, χωρίς να το καταδικάζουν. 

Η γενοκτονία ξεκινά από τη σιωπή του κόσμου. 

Τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει τους βομβαρδισμούς σε καταφύγια, σπίτια, νοσοκομεία και πανεπιστήμια του ΟΗΕ. Τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη στέρηση του ρεύματος και του νερού από τους ανθρώπους”, τόνιζαν, ζητώντας “να ενώσουμε τις συλλογικές μας φωνές μας και να χρησιμοποιήσουμε τη συλλογική μας δύναμη για να δώσουμε τέλος σε όλες τις μορφές ρατσισμού, συμπεριλαμβανομένης της συνεχιζόμενης γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού. 

Ζητούμε να τερματιστεί άμεσα η πολιορκία και ο αποκλεισμός της Γάζας. 

Πού είναι ο Θεός; Πού είναι;

Του Γιώργου Κρανιδιώτη 

«Τα Ες Ες κρέμασαν δύο Εβραίους άντρες και ένα αγόρι μπροστά σε όλο το στρατόπεδο. Οι άντρες πέθαναν γρήγορα, η επιθανάτια αγωνία του αγοριού κράτησε μισή ώρα. "Πού είναι ο Θεός; Πού είναι;" ρώτησε ένας πίσω από μένα.

Όταν έπειτα από πολλή ώρα το μικρό αγόρι ψυχομαχούσε ακόμα στη θηλιά της κρεμάλας, άκουσα τον ίδιο άντρα να λέει πάλι: "Πού είναι ο Θεός τώρα;" Και άκουσα μια φωνή μέσα μου να αποκρίνεται: Πού είναι; 

"Εδώ είναι... Κρέμεται εκεί απάνω στην αγχόνη..."».

ΕΛΙ ΒΙΖΕΛ, «Νύχτα», 1969. Αναφέρεται από τον Jürgen Moltmann στο: «Ο σταυρωμένος Θεός» (1972), μτφρ. Πέτρος Γιατζάκης (Petros Giatzakis), Άρτος Ζωής, Αθήνα, 2023, σ. 563.

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/share/p/1EnMojXZZQ/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος ο από Τραπεζούντος

Θεοφάνης Μαλκίδης

«Οι Έλληνες Ιεράρχες δεν παραδίδουν στον εχθρό, καθήκον έχουν να εργαστούν δια την απελευθέρωση»: Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος ο από Τραπεζούντος

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος (Φιλιππίδης) γεννήθηκε το 1881 στην υπόδουλη τότε Κομοτηνή, και μετά έγινε Μητροπολίτης Τραπεζούντας στα δύσκολα χρόνια (1913-1923), στάθηκε στον Ελληνισμό του Ευξείνου Πόντου καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο και μετά την προσφυγιά, δημιούργησε την Επιτροπή Ποντιακών Μελετών, όπου μέχρι σήμερα πραγματοποιεί ένα θαυμάσιο έργο.

Από το 1938 έως το 1941 ήταν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και με την εισβολή των Γερμανών στην πρωτεύουσα κάνει την πρώτη αντιστασιακή ενέργεια. Στην εμφάνιση μίας επιτροπής, η οποία πρότεινε για το καλό του Ελληνικού λαού να γίνει δεκτός ευμενώς ο κατακτητής και με μπροστάρη την θρησκευτική ηγεσία να παραδωθεί η πόλη των Αθηνών στους Γερμανούς, ο Χρύσανθος απάντησε: «Οι Έλληνες Ιεράρχες δεν παραδίδουν πόλεις στον εχθρό, καθήκον έχουν να εργαστούν δια την απελευθέρωση». Στην αίτηση της επιτροπής για δοξολογία στην Μητρόπολη, απάντησε:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 84η ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΒΕΡΜΑΧΤ ΣΤΗΝ ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΑΘΗΝΑ

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ https://esdoge.gr/

Αθήνα 27 Απριλίου 2025

Στις  27 Απριλίου 1941 ο δολοφονικός στρατός της Βέρμαχτ εισέρχεται στην Αθήνα συναντώντας έρη-μους τους δρόμους και τις πλατείες της Αθήνας και τους πολίτες κλεισμένους στα σπίτια τους. Πρόκειται, αναμφισβήτητα, για μία από τις πρώτες συλλογικές εκδηλώσεις της αυθόρμητης λαϊκής Α-ντίστασης στον εισβολέα. Μετά τις φράσεις του εκφωνητή του ραδιοφώνου Κώστα Σταυρόπουλου, που συμπυκνώνουν το πνεύμα της Αδούλωτης Αθήνας, ακολουθούν η γενναία άρνηση του Αρχιεπι-σκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδας Χρύσανθου να τελέσει δοξολογία για την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα και να ορκίσει την δωσιλογική «κυβέρνηση» Τσολάκογλου, η σπουδαία συμβολικά θυσία του δεκαεπτάχρονου μαθητή Μάθιου Πόταγα έξω από τη Βυτίνα, ο παλλαϊκός ξεσηκωμός της Μάχης της Κρήτης, το κατέβασμα και κουρέλιασμα της σβάστικας από την Ακρόπολη από τον Μανώλη Γλέζο και τον Λάκη Σάντα και άλλες ηρωικές πράξεις, που γέννησαν το έπος της Εθνικής μας Αντίστασης, με την καθολικότητα στο χρόνο, στο χώρο, στη συμμετοχή του λαού και τα μνημειώδη επιτεύγματά της.

Dietrich Bonhoeffer έκανε το χρέος του απέναντι στους Ναζί

π. Κώστας Λαγός 

Ο Dietrich Bonhoeffer ήταν Γερμανός πάστορας και θεολόγος γνωστός για την αντίθεσή του στον εθνικοσοσιαλισμό. Aπό τους πρώτους επικριτές του ναζιστικού καθεστώτος, ο Bonhoeffer ενεπλάκη στην Εκκλησία της Ομολογίας, ένα κίνημα που πολέμησε ενάντια στον ναζισμό της Γερμανικής Ευαγγελικής Εκκλησίας.

Οι δεσμοί του με τη συνωμοσία της 20ης Ιουλίου 1944 για την ανατροπή του ναζιστικού καθεστώτος οδήγησαν στην εκτέλεσή του στις 9/4/ 1945. Τα θεολογικά του γραπτά θεωρούνται κλασικά σε όλο τον χριστιανικό κόσμο.

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/share/198e4JktK4/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Κλεισούρα Καστοριάς.... ''Κάποιοι'' λησμόνησαν... Κάποιοι...

Του Βασίλη Λαμπόγλου 

Κοσμόπολη,αποκαλούσε ο Γάλλοs περιηγητήs Πουκεβίλ στις αρχές του 19ου αιώνα τη Κλεισούρα Καστοριάs.

Πάνω στην Εγνατία οδό με τουs 7.000 κατοίκουs,τιs ''αποικίεs΄΄ τηs(Βάρνα,Ιάσιο,Οδυσσό,Αιγυπτο),με τη βιβλιοθήκη τηs και τουs  2.000 τόμουs που πυρπολήθηκαν,τα μετάξια τηs,τουs μαστόρουs τηs, τ'αρχοντικά τηs,μια πόλη στο πέρασμα το εμπορικό.

Σε τούτη τη Κοσμόπολη ΄,το πρωί της 5ης Απριλίου του 1944, παραμονές Μεγάλης Eβδομάδας, ομάδα 40 ανταρτών με επικεφαλής τον καθηγητή φιλολογίας Αλέξανδρο Ρόσιο, γνωστό και ως «καπετάν Υψηλάντη», έστηναν ενέδρα σε γερμανική αυτοκινητοπομπή.

Ήθελαν να απαντήσουν δυναμικά στους Γερμανούς της περιοχής οι οποίοι σε συνεργασία με Βούλγαρους Κομιτατζήδες υπό τον Άντον Κάλτσεφ αλλά και άνδρες του εθελοντικού δοσιλογικού τάγματος του Πούλου ασκούσαν πολιτική βίας και τρομοκρατίας κατά των αμάχων.

Τον Ιούνιο του 1943 είχαν πυρπολήσει από κοινού το χωριό Λέχοβο δίπλα στην Κλεισούρα γιατί οι κάτοικοι θεωρήθηκαν ότι ενίσχυαν τους αντάρτες.

Η ενέδρα στήθηκε με σκοπό τη λαφυραγώγηση μιας γεννήτριας αυτοκινήτου που ήταν απαραίτητη για τη λειτουργία ασυρμάτου

,αλλά και την απελευθέρωση Εβραίων τηs Καστοριάs που μεταφέρονταν στη Θεσσαλονίκη.

Οι συγκεκριμένες φάλαγγες που αναμένονταν να έρθουν από την Καστοριά δεν ήρθαν ποτέ. 

Αντιθέτως εμφανίστηκε μια μικρή δύναμη υπό τον λοχαγό των SS Γκέρχαρντ Κλίνγκενχέφερ, ο οποίος εκείνη τη μέρα είχε άδεια και πήγαινε από την Κοζάνη στην Καστοριά. 

Μαζί στο αυτοκίνητο ήταν ο υπασπιστής και ο οδηγός του, ενώ τους συνόδευαν και τρεις μοτοσυκλετιστές με τους συνοδούς τους.

Μάνος Χατζιδάκις: Σκέψεις και παρατηρήσεις για το αναζωογονημένο φαινόμενο του νεοναζισμού

Του Μπάμπη Ανδριανόπουλου 

22 Φεβρουαρίου 1993 

H Ορχήστρα των Χρωμάτων υπό τη διεύθυνση, για τελευταία φορά, του ιδρυτή της Μάνου Χατζιδάκι δίνει συναυλία διαμαρτυρίας κατά του Νεοναζισμού με έργα Βάιλ, Λιστ και Μπάρτοκ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Το πρόγραμμα της συναυλίας περιέχει ένα κείμενο - μανιφέστο του μεγάλου έλληνα συνθέτη κατά του νεοναζισμού που κατά την άποψή μου πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία όλων των βαθμίδων.

Ας το ξανα-διαβάσουμε καθώς σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, είναι επίκαιρο όσο ποτέ...

«Σκέψεις και παρατηρήσεις για το αναζωογονημένο φαινόμενο του νεοναζισμού».

Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία.

Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.

Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται.

Ενώ τα πουλιά… Για τα πουλιά, μόνον οι δολοφόνοι, οι άθλιοι κυνηγοί αρμόζουν, με τις «ευγενικές παντός έθνους παραδόσεις».

Κι είναι φορές που το κτήνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω από συγκυρίες και με τη μορφή «λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων» σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου που προσβάλλει μεγάλες ανθρώπινες μάζες και επιβάλλει θανατηφόρες επιδημίες.