ΜΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ*
Με αφορμή την κυκλοφορία σε δεύτερη βελτιωμένη έκδοση του έργου μου “Η Μαρξιστική Σκέψη στην Ελλάδα”, αξίζει να σημειωθούν τα εξής: Πρώτον, η μαρξιστική σκέψη στην χώρα μας εισήχθη από διανοουμένους με έντονη πατριωτική συνείδηση, όπως ο Γεώργιος Κωνσταντινίδης-Σκληρός (μαθητής του Plehanov), που υπερασπίστηκε τα εθνικά δίκαια της Ελλάδος στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.Αντίστοιχο πατριωτισμό επέδειξαν ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ Γιάνης Κορδάτος, ο αρχηγός της κοινοβουλευτικής του ομάδας Σεραφείμ Μάξιμος και ο αρχηγός του “Αρχείου” Δημήτριος Γιωτόπουλος, αρνούμενοι να υιοθετήσουν το προδοτικό σύνθημα της «ανεξάρτητης Μακεδονίας-Θράκης», που προσπαθούσε μετά μανίας να επιβάλει η Διεθνής στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα.
Δεύτερον, στον Μεσοπόλεμο αναπτύχθηκε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη μαρξιστική σκέψη από κορυφαίους διανοητές όπως ο Σεραφείμ Μάξιμος, ο Παντελής Πουλιόπουλος και ο Γιάνης Κορδάτος, η οποία κατεστάλη βιαίως από την εγκάθετη, διορισμένη με “κοοπτάτσια” από την Μόσχα κομματική ηγεσία του Νίκου Ζαχαριάδη. Ο Ζαχαριάδης συγκέντρωσε γύρω του στοιχεία ημιμαθή και πάντως θεωρητικώς αστοιχείωτα και εξεδίωξε από το ΚΚΕ τους μαρξιστές θεωρητικούς, μεταβάλλοντας το κόμμα του σε πνευματική έρημο. Ό,τι σημαντικό παρήχθη έκτοτε σε επίπεδο μαρξιστικής θεωρίας, παρήχθη εκτός κομμουνιστικού κόμματος.
Τρίτον, η μελέτη του έργου των Ελλήνων μαρξιστών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αυτοί ανέπτυξαν μία πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη πολιτική σκέψη, η οποία (εάν δεν κατεστέλετο από τον Ζαχαριάδη) θα μπορούσε να οδηγήσει στην διαμόρφωση ενός μαρξισμού ελληνικού τύπου, μίας θεωρητικής παραλλαγής του μαρξισμού, συνδυασμένης με στοιχεία κοινοτισμού και άμεσης δημοκρατίας. Αυτό φαίνεται ιδιαίτερα στα κείμενα του Μάξιμου, αλλά και του Δημήτρη Μπάτση και του Μιχάλη Ν. Ράπτη ή Πάμπλο.