Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ Τ.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ Τ.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018

Το αξιαγάπητο τεχνητό μέλος μας

Αποτέλεσμα εικόνας για ΚΙΝΗΤΑ ΠΑΙΔΙ



Θ​​α προτιμούσαν να βγουν γυμνοί στον δρόμο παρά να ξεχάσουν το κινητό τους, το ίδιο σημαντικό γι’ αυτούς με την τροφή, το νερό, τη στέγη, έδειξε προ ημερών έρευνα της εταιρείας ασφάλειας πληροφοριακών συστημάτων Kaspersky Lab. Τις παραπάνω απαντήσεις έδωσε το 23% και το 22% των ερωτηθέντων αντιστοίχως, ωστόσο σχεδόν όλοι (90%) δήλωσαν ότι τους είναι περισσότερο δυσβάσταχτη η απώλεια του κινητού από την απώλεια του πλοίου, του αεροπλάνου, από την εμπλοκή σε μικροατύχημα, από την αρρώστια.

Χαίρονται να πληκτρολογούν παρά να δρουν και χάνουν την αίσθηση του χρόνου όταν το κάνουν, αφιερώνουν περισσότερο χρόνο σε SMS, tweets, emails, chat παρά σε συναντήσεις, κοιμούνται με τη συσκευή δίπλα, στέλνουν μηνύματα όταν οδηγούν, έχουν το κινητό στο τραπέζι όταν τρώνε, περνούν περισσότερη ώρα με αυτό παρά με τον σύντροφο, τσεκάρουν τη συσκευή δεκάδες φορές μέσα στη μέρα.

Πλήθος οι συνόψεις και οι καρποί των ερευνών για την εξάρτηση που «απορρυθμίζει τη δράση αμινοξέων και νευροδιαβιβαστών επηρεάζοντας τη λειτουργία του εγκεφάλου», για τους τρόπους που η τεχνολογία επιδρά στη βιολογία και στην ψυχολογία μας, φθείροντας ταυτότητες, αποδιοργανώνοντας το πραγματικό. Ωστόσο, είναι τεράστια η ικανοποίηση που προσφέρει. Λόγω της ντοπαμίνης, λένε οι επιστήμονες, που απελευθερώνεται στον εγκέφαλο όταν λαμβάνουμε νέα πληροφορία, κάποιος επικοινωνεί μαζί μας, κάνουμε ταυτόχρονα πολλά πράγματα, είμαστε μπροστά σε οθόνη. Στο ντοκιμαντέρ «Screenagers» για την υπερβολική χρήση κινητών από παιδιά και εφήβους (κατά τους ειδικούς, «ο εγκέφαλος των παιδιών είναι περισσότερο δεκτικός στην ντοπαμίνη»), μια έφηβη που πολεμά την εξάρτηση λέει ότι, όταν βγαίνει με την παρέα της, βάζουν τα κινητά στη μέση του τραπεζιού. Οποιος το ελέγξει πρώτος, εκείνος θα πληρώσει το γεύμα.

Τετάρτη 15 Αυγούστου 2018

Ισως να αρχίσουμε από τη γλώσσα


ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 12/8


Ο​​​​ Μητσοτάκης λέει παπαριές». «Αντιλαμβάνομαι απόλυτα πως έχει μαυρίσει η ζωή των ανθρώπων, αλλά στις 21 Αυγούστου η χώρα βγαίνει από οκτώ έτη μνημόνια...». «It’s a crime of the past». «Ο τελικός αριθμός των νεκρών θολώνει την εικόνα». «Οσοι έχουμε θέση ευθύνης μπορεί να αισθανόμαστε αδικημένοι, με την έννοια αυτού που λέγεται στην καθομιλουμένη “μου έτυχε η στραβή στη βάρδιά μου”...».

Θρασύτητα ιδιαζόντως απεχθής, μπρος σε έναν τόσο υψηλό βαθμό πόνου και δυστυχίας. Η ανάγκη παραμονής στην εξουσία αποχαλινώνει τη γλώσσα, επειδή τα μέσα που χρησιμοποιεί για τη συντήρηση της επιρροής της είναι η ιδιοτέλεια και ο κυνισμός.

«Μπορείτε να ανοίξετε το μυαλό σας και να αφήσετε τις ετοιματζίδικες φράσεις να μπουν μέσα. Αυτές θα στήσουν τις προτάσεις σας –θα σκεφτούν ακόμη και τις σκέψεις σας ώς έναν βαθμό– και εν ανάγκη θα επιτελέσουν τη σημαντική υπηρεσία να συγκαλύψουν εν μέρει το νόημά σας ακόμη κι από σας τους ίδιους», έγραφε ο Οργουελ το 1946 (Politics and the English Language) απευθυνόμενος στους πολιτικούς. Η γλώσσα, έγραφε, «γίνεται άσχημη και ανακριβής διότι οι σκέψεις μας είναι ανόητες, αλλά η αφροντισιά της γλώσσας μας διευκολύνει τις ανόητες σκέψεις μας».

Ο πολιτικός λόγος υποστηρίζει τα ανυποστήρικτα. Επιστρατεύοντας την αοριστολογία και τους εξωραϊσμούς, αλλοιώνει τις έννοιες, εκπορνεύει τις ιδέες, βαφτίζει τα λάθη «επιτυχίες», τις παραλείψεις «ηρωικές προσπάθειες», την απώλεια «σωτηρία» («είχαμε ορισμένους νεκρούς αλλά σώσαμε και πάρα πολλούς»). Εβδομήντα χρόνια πριν, «ανυπεράσπιστα χωριά βομβαρδίζονται από αέρος, οι κάτοικοί τους διώχνονται στην ύπαιθρο, τα ζωντανά σκοτώνονται με πολυβολισμούς, οι καλύβες πυρπολούνται με εμπρηστικές σφαίρες: αυτό ονομάζεται ειρήνευση. Εκατομμύρια χωρικοί διώχνονται από τα κτήματά τους και στέλνονται στους δρόμους μόνο με όσα μπορούν να κουβαλήσουν: αυτό ονομάζεται μετακίνηση πληθυσμών ή επανόρθωση των συνόρων», σημείωνε ο Οργουελ.