ΒΗΜΑ ΒΗΜΑ το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου! (Από τον Λαέρτη Τανακίδη)

====== 15-7-2008, Ο κ.Χατζηδακης, ο καταλληλος ανθρωπος στην καταλληλη θεση, λεει «Ο ΟΣΕ ηταν η πιο προβληματικη επιχειρηση της Ευρωπης. Υλοποιησαμε ενα σχεδιο εξυγιανσης που εξοικονομησε εκατονταδες εκατομμυρια και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ εγινε κερδοφορα. Χαρη στις δικες μας παρεμβασεις επιτευχθηκε η μετεπειτα αποκρατικοποιηση της εταιριας».

====== Σεπτεμβριος 2013, στη Διεθνη Εκθεση Θεσσαλονικης : Ο Τσιπρας εκφραζει την αντιθεση του στην πωληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Μαλιστα μιλωντας στο περιπτερο της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ειπε « «Ελπίζω να σας δω και του χρόνου και να μην σας έχει αγοράσει κανένας περίεργος κι έχετε κρυφτεί»».

====== Σεπτεμβριος 2013, ο Γ.Σταθακης δηλωνει «Η τιμη της σχεδιαζομενης ιδιωτικοποιησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ 300 εκατομμυρια ειναι υπερβολικα χαμηλη. Προκειται για εξυπηρετηση ιδιωτικων συμφεροντων με προνομιακους ορους».

====== 4-2-2015, ο Βαρουφακης δηλωνει «Πουλάμε τον ΟΣΕ ακόμη και για 1 ευρω, αρκει να δοθουν εγγυησεις για εργα».

====== 2016 Η κυβερνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποφασιζει την επιδοτηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με 50 εκατομμυρια ετησιως για τις αγονες γραμμες.

====== Απριλιος 2017, η κυβερνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πουλαει την ΤΡΑΙΝΟΣΕ για 45 εκατομυρια στον ιταλικο κρατικο ομιλο Ferrovie dello Stato Italiane. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ μετονομαζεται σε Hellenic Train.Τα 50 εκατομμυρια ετησιως καταβαλλονται πλεον στη Hellenic Train.

====== Σεπτεμβριος 2017, ο Τσιπρας δηλωνει «Με την πωληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ η χωρα γλιτωσε ενα μεγαλο βαρος».

====== Νοεμβριος 2019, η κυβερνηση της ΝΔ επεκτεινει την επιδοτηση των 50 εκατομμυριων ετησιως για 15 χρονια, δηλαδη 15 επι 50 = 750 εκατομμυρια. Οι Ιταλοι αναλαμβανουν να κανουν στο ιδιο διαστημα επενδυσεις 645 εκατομμυριων (400 εκατομμυρια για τροχαιο υλικο και 245 για αλλες αναγκες), αφου ομως πρωτα η ελληνικη κυβερνηση βελτιωσει τις υποδομες και ειδικα τα ηλεκτρονικα συστηματα ασφαλειας.

======= Απριλιος 2023 : Υπογραφεται νεα συμβαση μεταξυ ελληνικου δημοσιου (υπουργος Κ.Καραμανλης, αλλος καταλληλος και απο σο-ι) και Ιταλων. Στη νεα αυτη συμβαση ΔΕΝ υπαρχει ως προαπαιτουμενο η υποχρεωση του ελληνικου δημοσιου για βελτιωση των υποδομων.

======= Ετσι ομως και  οι Ιταλοι ΔΕΝ θα φερουν τροχαιο υλικο 400 εκατομμυριων, οπως ειχαν υποχρεωση. Αντι για αυτο θα φερουν βαγονια ανακατασκευασμενα με 47,5 εκατομμυρια. Προβλεπεται να τα πουλησουν στο ελληνικο δημοσιο εναντι 215 εκατομμυριων και αυτο θα τα νοικιαζει στην Hellenic Train, δηλαδη στους Ιταλους.

====== Οι Ιταλοι παιρνουν και εκμεταλλευονται το μεταφορικο εργο των ελληνικων σιδηροδρομων. Η Ελλαδα παρεχει σε αυτους τα δικτυα και ολες τις αλλες υποδομες και εχει την υποχρεωση να τα συντηρει. Επιπλεον τους επιδοτει και με 50 εκατομμυρια ετησιως.

====== Οι ελληνικες κυβερνησεις βημα βημα εφαρμοζουν την εντολη της ΕΕ για ιδιωτικοποιηση των μεταφορων, ενεργειας, τηλεπικοινωνιων. Λιμανια, αεροδρομια, οδικοι αξονες, εταιριες ενεργειας, παραλιες  ολα στους ιδιωτες. Προηγηθηκε ο ΟΤΕ. Γινεται προετοιμασια και για το νερο.

_______ "ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ"... λες και... ______

του Νίκος Σταθόπουλος 

                   "ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ"!!!!....

...λες και είναι μια αταυτοποίητη εθιμική εκδήλωση, κάτι σαν τις θερινές διακοπές, λες και είναι μια εθιμοτυπική κοινωνική δραστηριότητα αναψυχής!...

...για οτιδήποτε ξένο, του πανηλίθιου αμερικανισμού, υπάρχει επωνυμία(Αγίου Βαλεντίνου, "Τhanksgiving", κ.λπ), αλλά για το κομβικό θρησκευτικό ορόσημο της Γεννήσεως του Χριστού, ΤΙΠΟΤΑ, μια καταναλωτική υπόμνηση γενικής σημασίας, κάτι σαν ιδιότυπο Κοινωνικό Ραντεβού...

...μας έπεισαν οι Μηδενιστές των Αγορών να ντρεπόμαστε για την Πίστη, το Νόημα κ την Παράδοσή μας!...γιατί, βέβαια, η ταυτοποιημένη συλλογική επαναμύηση στο Θρησκευτικό Κλίμα μάς διασώζει από την εμπορευματική ανωνυμία της τυποποίησης, μας συντηρεί ως Πρόσωπο...

...και καμαρώνουν οι φανταιζί όχλοι της "ιδεολογίας του in", παραδίδονται εθελοντικά στην Αοριστία κ την Αχρωματοψία που ορίζουν το φαντασμαγορικό Μηδέν...τα Χριστούγεννα είναι πια όπως η "επέτειος γάμου" ή τα "γενέθλια", μια εμπορική κοσμικότητα χωρίς Μυστήριο κ Θαύμα, δηλαδή μια πεπερασμένη ύλη που παράγει Υπηκόους...

δουλεύουνε για να "συγχρονίσουν" την Ελλάδα, ενώ στ΄ αληθινά σκάβουνε το λάκκο της.

Του Φώτη Κόντογλου 

"Η ψευτιά και ο πνευματικός εκφυλισμός απλώνεται μέρα με την ημέρα απάνω στους Έλληνες και τους παραμορφώνει. Έναν λαό που ξεχωρίζει ανάμεσα σ’ όλα τα έθνη και που είναι γεμάτος πνευματική υγεία, πάμε να τον κάνουμε εμείς, οι λογής-λογής καλαμαράδες και οι άλλοι γραμματιζούμενοι, σαχλόν, χωρίς χαρακτήρα, χωρίς πνευματικό νεύρο, χωρίς πνευματική ανδροπρέπεια, χωρίς χαρακτήρα.

Οι διάφοροι φωστήρες βαστάνε από μια πατέντα στα χέρια και μέρα – νύχτα δουλεύουνε για να "συγχρονίσουν" την Ελλάδα, ενώ στ΄ αληθινά σκάβουνε το λάκκο της.

Άμυαλα νευρόσπαστα! Ποιόν θα συγχρονίσετε; Αυτό που εσείς λέτε «συγχρονισμό» και «εξέλιξη» είναι μια άθλια παραμόρφωση, σύμφωνα με ένα βλακώδες μοντέλο, όπου κάνανε οι σαρακοστιανοί και κάλπικοι άνθρωποι, που τους λέγει η Γραφή «χλιαρούς», δηλαδή σαχλούς…

Μέσα σ΄ αυτό το καλούπι θέλετε να βάλετε τον λαό, κι έτσι να χαθεί από πάνω του κάθε πρωτοτυπία, κάθε σημάδι αληθινής ζωής, κάθε χαρακτήρας. Θέλετε με άλλα λόγια να επιβάλλετε στον κόσμο ένα πνευματικό «εσπεράντο», που να καταργήσει κάθε ζωντανή ουσία κι έκφραση στους ανθρώπους, δηλαδή ένα πνευματικό θάνατο ή μια πνευματική παραλυσία. Αυτό το λέτε «συγχρονισμό» και «εξέλιξη»."

Από άρθρο του μεγάλου ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Πόσο επίκαιρο!

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/100016422913934/posts/pfbid02YtWpXqxHCUasHAzXzwrxEVt6DW6JidvQy4muEr7uhAL5B9h8kK19FwkdcgCSP7v8l/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ἡ πολιτική ἀτίμωσις τοῦ Ἄδωνι

Μανώλης Κοττάκης 

ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ πολλή φιλοσοφία γιά νά σχολιάσει κανείς τόν χειρουργικό ἀνασχηματισμό Μητσοτάκη

Μέ ἀνοικτό τό σενάριο τῶν ἐκλογῶν στό μυαλό του λόγω οἰκονομίας καί Ἑλληνοτουρκικῶν ἀπέφυγε τήν εὐθεῖα σύγκρουση μέ τήν ὁμάδα ὑπουργῶν τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ καί ἐπέλεξε τήν σύγκρουση διά τῆς πλαγίας. Ἄλλους τούς κούρεψε τίς ἁρμοδιότητες μέ τήν «ψιλή» (Ἄδωνις), ἄλλους μέ τήν «χοντρή» (Βρούτσης, Σταϊκούρας) καί σέ ἄλλους ἁπλῶς ἔκανε ἕνα χτένισμα (Κικίλιας).

Δέν χρεώνονται βεβαίως ὅλοι οἱ ἀνωτέρω στόν πρώην Πρωθυπουργό. Ἔχει ἐνδιαφέρον ὅμως πώς τά Ὑπουργεῖα Οἰκονομικῶν, Ἀνάπτυξης, Ἐργασίας, καί ὀλίγον τό Ὑγείας μέ τήν σύσταση τῆς Γενικῆς Γραμματείας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας σπᾶνε στά δύο ἐν τοῖς πράγμασι. Ἀποκτοῦν δίδυμες ἡγεσίες. Μέ κύριο χαρακτηριστικό ὅτι οἱ ἀναπληρωτές καί οἱ γραμματεῖς προερχόμενοι ὅλοι ἀπό τό ἐκσυχρονιστικό ΠΑΣΟΚ (πλήν τοῦ Ντορικοῦ Θεόδωρου Σκυλακάκη) ἀναφέρονται ἀπ’ εὐθείας στόν Πρωθυπουργό καί εἶναι ἰσχυρότεροι τῶν Ὑπουργῶν τους. Οἱ κύριοι Τσακλόγλου (ὑφυπουργός Ἀσφάλισης), Παπαθανάσης (ἀναπληρωτής Ἐπενδύσεων), Ἀγαθοκλέους (Γραμματέας Ὑγείας), Κοντογεώργης (Γενικός Γραμματέας Συντονισμοῦ), Κυριάκου (γενικός Γραμματέας Βιομηχανίας τέως διευθυντής ΣΕΒ), Χρυσουλάκης (Γραμματέας Δημόσιας Διπλωματίας) εἶναι ὅλοι ΠΑΣΟΚ, πρώην συνεργάτες τοῦ Γιώργου Παπανδρέου, τοῦ Κώστα Σημίτη, τοῦ Εὐάγγελου Βενιζέλου, τοῦ Λουκᾶ Παπαδήμου, τοῦ Κώστα Σκανδαλίδη, τοῦ Γιάννη Στουρνάρα, τοῦ Ἄκη Σκέρτσου καί ἄλλων. Ἄν μάλιστα ἔχει κανείς τήν ὑπομονή νά διαβάσει τήν στελέχωση ὅλων τῶν ἐπιτροπῶν (2021, Πισσαρίδη) καί ὅλων τῶν δημόσιων θέσεων (Τράπεζα Ἑλλάδος, Σύμβουλοι Ἀσφαλείας, Ἐπιστημονικό Συμβούλιο ΥΠΕΞ, Δ.Ν.Τ, ΕΡΤ 3, ΕΡΑ) θά διαπιστώσει μέ βεβαιότητα ὅτι ἡ Ἑλλάς κυβερνᾶται ἀπό τό ἐκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ μέ σκιώδη πρωθυπουργό τόν ἀκμαιότατο κύριο Σημίτη. Σακελλαροπούλου, Ἀλιβιζᾶτος, Στουρνάρας, Πελαγίδης, Ροζάκης, Ντόκος, καί δέν ξέρω πόσοι ἄλλοι ἐλέγχουν τό κράτος.

Ο «εκσυγχρονισμός» της παράδοσης

Του Γιώργου Καραμπελιά

Το παρασιτικό μοντέλο ανάπτυξης και ένταξης στην παγκόσμια οικονομία και κοινωνία που ακολουθούσε η Ελλάδα, την οδήγησε στα βράχια από τη δεκαετία του 2010  μετά την πρώτη μεγάλη κρίση της παγκοσμιοποίησης ενώ και μπροστά στην κρίση του κορωνοϊού κατέδειξε τη γύμνια μιας οικονομίας που στηρίζεται στην τουριστική μονοκαλλιέργεια.  Η δε απάντηση σε αυτή τη σαρωτική και εκθεμελειωτική κρίση μιας ολόκληρης δεκαετίας θέτει και πάλι επιτακτικά όχι απλώς ένα ζήτημα μοντέλου ανάπτυξης –με μια περιγραφική και στενά οικονομική έννοια– αλλά αφορά και κινητοποιεί την κατεύθυνση της κοινωνίας μας με μια βαθύτερη και ουσιαστικότερη  έννοια.

Όλοι οι λαοί, ιδιαίτερα οι εκτός Δύσεως που κατόρθωσαν να αντιμετωπίσουν θετικά και δημιουργικά το σοκ της παγκοσμιοποίησης, όπως η Κίνα, η Ιαπωνία, η Νότιος Κορέα, στηρίχτηκαν σε αυτό που αποκαλούμε εδώ «εκσυγχρονισμό της παράδοσης». Δηλαδή στήριξαν τον εκσυγχρονισμό τους στη δικιά τους παράδοση, εντάσσοντας τα επείσακτα από τη Δύση  στοιχεία, της βιομηχανίας, της τεχνολογίας, της επιστήμης  σε αυτήν.

Απαιτείται δηλαδή ένα νέο μοντέλο παραγωγής και κοινωνικής αναπαραγωγής, που αποκαλούμε «εκσυγχρονισμό της παράδοσης», δηλαδή να στηριχθείς στην παράδοσή σου ώστε να έχεις ρεαλιστικές προτάσεις για το σήμερα. … Ο Σολωμός πήρε το δημοτικό τραγούδι και γράφει πως, πρέπει να γράψουμε σήμερα σύμφωνα με τη προσωπική μας άποψη, πατώντας πάνω σε αυτό, και όχι μαϊμουδίζοντάς το: 

Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ

ΚΛΙΚ στην εικόνα...

Η καραντίνα «ευλογία» για τον Σ. Ράμφο και «ευκαιρία» για τον Θ. Τάσιο

Της Μαρίας Μαγγιώρου*

Την πατρίδα μας δεν την βλάπτει μόνο ο μεταμοντέρνος-μεταδιαφωτιστικός εθνομηδενισμός. Εξακολουθεί να την βλάπτει σοβαρά ο μοντέρνος-διαφωτιστικός λογικισμός.

1) Πρόσφατα, ο ψευδο-φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος άδραξε την ευκαιρία να επιβεβαιώσει την πίστη του στην «ανωριμότητα» των Ελλήνων και δήλωσε αισιόδοξος για την κατάληξη της πανδημίας: Η καραντίνα, είπε, «μπορεί να οδηγήσει τους Έλληνες σε μια χρυσή ευκαιρία μεγάλης εσωτερικής αλλαγής και εκσυγχρονισμού του νεοελληνικού πολιτισμού».

Τυφλός απέναντι στο «Έλληνες αεί παίδες», ο Σ. Ράμφος βλέπει μια ευκαιρία των Ελλήνων να σταματήσουν να είναι «μικρά παιδιά». Τυφλός απέναντι στο άχρονο επίπεδο της φιλοσοφικής σκέψης, βλέπει «μια μεγάλη ευκαιρία να αρχίσουμε να γυρνάμε τον χρόνο προς τα μέσα μας».

Αγνοώντας την ελληνική Σοφία που δεν διακρίνει το σώμα από την ψυχή, ο ΡΣ είναι κολλημένος στη δυτική διάκριση «εσωτερικού» και «εξωτερικού» ανθρώπου και πιστεύει ότι το κοινωνείν είναι μια «εξωστρέφεια», με την οποία «ξεχνάμε το μέσα». Λόγω αδυναμίας να αντιληφθεί ότι ο άνθρωπος σκέφτεται με το Σώμα, τη βιολογική του υπόσταση, καθώς και ότι η ψυχή ανοίγει μόνο με την έξοδο από τον, ομιλεί σαν από καθέδρα: «ανοίγουμε όσο σκεφτόμαστε, κλεινόμαστε όσο τρέχουμε προς τα έξω».

Ψευδοφιλοσοφεί: «το μεγάλο μυστικό του κλεισίματος στο δωμάτιο είναι ότι αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση ανοίγματος». Ιδού το πώς: «Για πρώτη φορά από εκεί που περιφρονούσαμε τον δημόσιο χώρο και ήταν βρώμικος ενώ είχαμε καθαρά τα διαμερίσματά μας, τώρα που αποσυρόμαστε στα διαμερίσματά μας παίρνουμε στα σοβαρά το έξω. Καταλαβαίνουμε ότι αυτά τα πράγματα είναι απολύτως συνδεδεμένα».

Έτσι ξαφνικά, «υποχρεωνόμαστε σε νέες στάσεις και αντιλήψεις για τα πράγματα. Αυτό που περιλαμβάνει η αρχή της ατομικής ευθύνης». Τρομερό: «Με την ευθύνη εμπλουτίζεται η εμπιστοσύνη στον χρόνο».

Σχόλια στην επίσημη ομιλία του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου κατά την αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα του ΑΠΘ

ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ Ν. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ / 14-5-2018.

Μιας και τον απλώσαμε τον τραχανά:

Σχόλιά μου -όσο γίνεται σύντομα- στην επίσημη ομιλία του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου κατά την αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα του ΑΠΘ [1]:

1. Ξεκινώ από την τελική παράγραφό του. Πώς κάνει ο επίσκοπος το ντεμπούτο του στην ακαδημαϊκή του ταυτότητα; Κλείνοντας την ομιλία του με α π ο κ λ ε ι σ μ ό της σ υ ζ ή τ η σ η ς περί εκφοράς των θείας λατρείας στη δημοτική! «Εἶναι ἀδύνατος καὶ ἀπαράδεκτος», λέει, « ο ἱ α δ ή π ο τ ε συζήτησις διὰ τὰ λειτουργικὰ κείμενα».

Μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή να διαφωνεί με τη μεταγλώττιση. Αλλά όχι και απαράδεκτο το να συζητάμε! Το χούι δεν κρύβεται! Είναι γαρ χρόνιος ο εθισμός πλείστων εκκλησιαστικών στον τρόμο της ελευθερίας και στη δίψα τους να μιλούν οι ίδιοι στον δημόσιο χώρο, για να βγάζουν τον σκασμό οι άλλοι! [2].

2. Είπεν ο κ. Άνθιμος:

«Τὰ λειτουργικὰ κείμενα ἔχουν ἀποκτήσει μίαν ἱερότητα· ἱερότητα σταθερὰν καὶ ἀμετάτρεπτον. Εἶναι δυνατὸν ποτὲ ἕν ἱερὸν σκεῦος νὰ διαλυθῇ καὶ νὰ ἐξακολουθήσῃ νὰ εἶναι εἰς χρῆσιν ὡς ἱερὸν σκεῦος; Εἶναι δυνατὸν ἕνας ναὸς νὰ μετατραπῆ εἰς οἰκοδομικὰ ὑλικὰ καὶ νὰ ἐξακολουθήσῃ νὰ εἶναι ναός; Κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον εἶναι ἀδύνατος ἡ μετατροπὴ τῶν ἱερῶν κειμένων καὶ ἡ προσαρμογή των εἰς νέον γλωσσικὸν ἰδίωμα».

Και λέω:

Αυτή είναι η παράδοση της Εκκλησίας; Στ΄ αλήθεια;

Για το Ισλάμ, Κοράνιο είναι μόνο το αραβικό πρωτότυπο, οι δε μεταφράσεις του σε άλλες γλώσσες δεν αποτελούν Κοράνιο, αλλά «απόδοση των εννοιών του». Για τον Χριστιανισμό όμως οι μεταφράσεις του Ευαγγελίου ε ί ν α ι Ευαγγέλιο. Δεν αποτελούν μη-ιερά κείμενα. Απλούστατα, διότι για τον Χριστιανισμό η γλώσσα δ ε ν είναι μέρος της αποκάλυψης. Ζούμε αδιάκοπα τη σύγκρουση του αιρετικού Ευνόμιου με τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης και άλλους Πατέρες. Μόνο που σήμερα πλήθος εκκλησιαστικών ανθρώπων ανήκουν στην αίρεση του Ευνόμιου, κι από πάνω εγκαλούν τους αντιπάλους τους επί αιρέσει ή (το λιγότερο) επί νεωτερισμώ! Τι υποστήριζε ο Ευνόμιος; Ότι ο Θεός αποκαλύπτει λέξεις. Τι υποστήριζε ο Γρηγόριος; Ότι ο Θεός αποκαλύπτει νοήματα, και ότι είναι δουλειά και ευθύνη του ανθρώπου να βρίσκει τις καταλληλότερες λέξεις για να τα διατυπώνει [3]. Για δες, που η αίρεση και οι ορθοδοξία είναι πολύ περισσότερο από καραμελίτσα σε απύλωτα στόματα!

Σχετικά με τον ισχυρισμό του Άνθιμου ότι η εφαρμογή της δημοτικής είναι και μπορετή και χρήσιμη στο κήρυγμα κ.α., αλλά όχι στη λατρεία: Νομίζω ότι ξανά χάνεται τη μπάλα της εκκλησιαστικής εμπειρίας. Πότε θα πάρουμε είδηση ότι πολλοί υπέρμαχοι μιας «πούρας Ορθοδοξίας», που πανεύκολα καταγγέλλουν τους διαφωνούντες επί αιρέσει, ανήκουν οι ίδιοι στην αίρεση του Τριγλωττισμού (δηλαδή ανήκουν στους αντιπάλους των αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, οι οποίοι αντίπαλοι υποστήριζαν την ιερότητα -και νομιμότητα χρήσης- μόνο τριών γλωσσών: εβραϊκών, ελληνικών και λατινικών);

Θα το ξαναπώ:

Οι άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος δεν πήγαν στη Μοραβία για να εκχριστιανίσουν τους Σλάβους. Αυτοί ήταν ήδη Χριστιανοί, από Βαυαρούς ιεραποστόλους. Αυτό που δεν άντεχαν οι Βαυαροί επικυρίαρχοι ήταν η χρήση κάθε άλλης γλώσσας (πλην των τριών) -προσοχή!- στη λ α τ ρ ε ί α της εκκλησίας. Στη Δύση είχαν ήδη γίνει σύνοδοι για το θέμα, και φαίνεται ότι η χρήση της σλαβικής γλώσσας στο κήρυγμα είχε γίνει δεκτή! Με τίποτα, όμως, στη λατρεία! Και ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που μετέφρασε ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος; Το Ευαγγελιστάριο, δηλαδή ακριβώς αυτό που περιέχει τα ευαγγελικά αποσπάσματα που διαβάζονται στη λατρεία! [4]

Επιστροφή στην (εκσυγχρονιστική) κανονικότητα - Το Επιτελικό Κράτος

Του Βασίλη Ασημακόπουλου

Το αποτέλεσμα των εκλογών της 7ης Ιουλίου, οδήγησε στην ανάδυση και διαφαινόμενη τάση σταθεροποίησης ενός δικομματισμού-διπολισμού προμνημονιακής περιόδου από την άποψη των εκλογικών ποσοστών της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και τα λεχθέντα κατά τις τελετές παράδοσης-παραλαβής υπουργείων, συμπυκνώνονται στο κεντρικό αφήγημα ότι η χώρα βρίσκεται σε σταθερή τροχιά, τα ταμεία είναι γεμάτα, το επιτόκιο δανεισμού διαρκώς αποκλιμακώνεται, συνεπώς βρισκόμαστε στην αρχή ενός ανοδικού οικονομικού κύκλου.Το μόνο που χρειάζεται είναι μια φιλο-επενδυτική κυβέρνηση, η οποία να αξιοποιήσει τις θετικές αναπτυξιακές προοπτικές. Με κοινωνικό πρόσημο πάντοτε. Αυτή είναι περίπου η κοινή συνισταμένη των δύο κομμάτων.

Κυβερνητική αυτοδυναμία η ΝΔ, εκλογική κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της αντιδεξιάς αντιπολίτευσης. Η μεταμνημονιακή κανονικότητα της χώρας στην οικονομία και την κομματική εκπροσώπηση. Στη βάση και το εποικοδόμημα. Αλλά και στην εικόνα, την αισθητική στην ορκωμοσία των βουλευτών και στην δεξίωση στην Ηρώδου Αττικού για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Όμορφα φορέματα, κοστούμια, χαμόγελα, πόζες. Μια ωραία ατμόσφαιρα.

Η ΝΔ, μολονότι το εκλογικό αποτέλεσμα έχει περισσότερο τα στοιχεία μιας σημαντικής πλην όμως συγκυριακής, εκλογικής νίκης, επιχειρεί να προσδώσει στην επικράτησή της χαρακτηριστικά μιας νέας ηγεμονίας ιδεολογικο-πολιτικού χαρακτήρα, επιδιώκοντας να ανοίξει μια νέα υπο-περίοδο της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας, ορίζοντας την πολιτική ημερήσια διάταξη.

Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΛΛΑΖΕΙ...

Το απαιτεί η εκσυγχρονισμένη, αενάως κινούμενη προς την πρόοδο "κοινωνία" μας!!! 

Η άγνωστη επιστολή που «καίει» τον Κώστα Σημίτη: Ο Γεράσιμος Αρσένης είχε αποκαλύψει το έγκλημα που θα οδηγούσε την Ελλάδα στην χρεοκοπία 6 χρόνια αργότερα.

Το δριμύ κατηγορώ κατά του πρώην πρωθυπουργού

Αποκαλύψεις «φωτιά» περιλαμβάνει η άγνωστη, μέχρι σήμερα, επιστολή του ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ Γεράσιμου Αρσένη που φέρνει στη δημοσιότητα η εφημερίδα «Νέα Σελίδα».

– «Άνοιξες την πόρτα για την κρίση, που θα την πληρώσουν οι μη προνομιούχοι»! Έγραφε ο Αρσένης κατηγορώντας ευθέως τον Σημίτη, έξι χρόνια πριν ο Παπανδρέου και ο Παπακωσταντίνου αλλοιώσουν τα στοιχεία προτιμώντας να χρεοκοπήσουν τη χώρα παρά να αποκαλυφθούν οι ρεμούλες του φαύλου καθεστώτος!

Στην επιστολή-καταπέλτης με ημερομηνία 31 Ιουλίου 2003, ο πρώην υπουργός αναφέρει απευθυνόμενος στον Κώστα Σημίτη:

– «Επί των ημερών σου άνθησαν η διαπλοκή και η διαφθορά».
– «Οι μεθοδεύσεις σου στο Χρηματιστήριο οδήγησαν στην πιο βίαιη αναδιανομή πλούτου που γνώρισε ο τόπος».
– «Έφτιαξες κλειστό κύκλωμα με άτομα που τους ενδιέφεραν μόνο τα προνόμια και τα εισοδήματα».
– «Άνοιξες την πόρτα για την κρίση, που θα την πληρώσουν οι μη προνομιούχοι».
– «Διέσυρες το ΠΑΣΟΚ και το μετέτρεψες σε κεντροδεξιό κόμμα».

Ο Γεράσιμος Αρσένης ήταν τότε απλώς βουλευτής, ωστόσο αποτελούσε ακόμη σημείο αναφοράς στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, καθώς είχε διεκδικήσει το 1996 την αρχηγία του κόμματος. 

«Σήμερα ο πολίτης διερωτάται: ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο; Ποιο είναι το σύστημα διακυβέρνησής μας; Είναι ενός ανδρός αρχή; Είναι η εξωθεσμική παρέα του πρωινού καφέ; Είναι οι γνωστοί διαπλεκόμενο- προνομιούχοι συνδαιτημόνες του Δημοσίου και μεγιστάνες των ΜΜΕ ή είναι λίγο και από τα τρία», επισημαίνει ο Γερ. Αρσένης ενώ διερωτάται: 

ΟΧΙ, δεν θα μας πάτε την Ελλάδα εκεί που σας προστάζουν τα «αφεντικά» σας!

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Αυτό είναι, ξεπέρασαν και την ελάχιστη ντροπή που υπέθετε κανείς ότι τους απέμενε, αφού ανερυθρίαστα και «φόρα παρτίδα», όπως θα έλεγε ο κάθε απλός πολίτης, ξεστομίζουν όχι ότι τους κατέβει, αλλά αυτά που τους  βάζουν στο στόμα αυτοί όλοι τους οποίους  υπηρετούν.  

Και προφανώς τα αφεντικά βρίσκονται και εντός και έξω από την πατρίδα τους, αν για αυτούς η λέξη έχει κάποια αξία, αφού με τα γραφόμενά τους δεν πιστεύουν ότι υπάρχει πατρίδα. Για αυτούς υπάρχει η παγκόσμια κυβέρνηση των συμφερόντων και μόνο.

Δεν μπορώ να ξέρω πόσοι διάβασαν ή άκουσαν ότι ο κ. Σημίτης μίλησε ξαφνικά και έγραψε άρθρο στο «Βήμα», σχετικά με το τι αντιπροσωπεύει η Ελλάδα και οι Έλληνες στον παγκοσμιοποιημένο  κόσμο.

Ακούστε λοιπόν σοβαρά τα θαυμαστά λόγια του τ. πρωθυπουργού της  «εκσυγχρονιστικής»  και της «μεγάλης Ελλάδας των Βαλκανίων»  ή του «αρχιερέα της διαπλοκής» όπως τον αποκαλούσαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Και να τα πιστεύω του:

«Σήμερα η πολιτική μας, η εξέλιξη της οικονομίας, οι δυνατότητες μας καθορίζονται στο πλαίσιο ευρύτερων συστημάτων. Η ΕΕ , το ΝΑΤΟ, η υπερεθνική ρύθμιση οικονομικών εξελίξεων και τεχνολογικών κανόνων, η παγκοσμιοποίηση παίζουν αποφασιστικό ρόλο»

π. Νικόλαος Λουδοβίκος «Φονταμενταλιστικός Εκσυγχρονισμός»

Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος (προσκεκλημένος του “Αντίφωνου”, στο πατάρι του βιβλιοπωλείου “Εν Πλω”) ξεδιπλώνει την δυτική φιλοσοφία (Αυγουστίνος, Ακινάτης, Χομπς, Καρτέσιος,Έγελος).

Αναφέρεται στον σκοπό και στο νόημα της ιστορίας, αλλά και στα επιμέρους νοήματα – ή στην απουσία τους – όσον αφορά την επιθυμία, τον έρωτα, την ομοφυλοφιλία, το lifestyle.

Επισκοπεί σε κάθε περίπτωση τον στείρο συντηρητισμό των ζηλωτών και, ταυτόχρονα, αποτιμά τον βίαιο εκσυγρονισμό των μοντέρνων...

   

Προοδευτικός ή συντηρητικός; Ιδού η απορία…

Μιαν φορά κι έναν καιρό, ήταν θυμάμαι ένα σχολικό βιβλίο Έκφρασης-Έκθεσης (τρομάρα τους), όπου εντός του φιγουράριζε μια ευφάνταστη γελοιογραφία. Στην γελοιογραφία αυτή απεικονιζόταν ένας σαστισμένος καθηγητής σε μια σχολική αίθουσα γεμάτη μαθητές, στα θρανία των οποίων, όμως, δεν ήταν ακουμπισμένα βιβλία, τετράδια, γόμες ή στυλό, αλλά οθόνες και πληκτρολόγια.

Οι οθόνες ήταν, ας πούμε, «παλαιού τύπου» (μιας κι όταν ο Πόντικας βολόδερνε στους σχολικούς αυλόγυρους, επίπεδες οθόνες ούτε η NASA διέθετε) και μαζί με τα πληκτρολόγια «καταλάμβαναν» την συνολική επιφάνεια των θρανίων. Ο σκιτσογράφος αφήνει αφαιρετικά να εννοηθεί πως ο καθηγητής τούς ζήτησε να βγάλουν τα μολύβια τους και μια κόλλα χαρτί, προφανώς για να γράψουν κάποιο διαγώνισμα, βάζοντας έναν από τους μαθητές των πρώτων θρανίων να λέει, «τί είναι χαρτί και μολύβι κύριε;».

Θυμάμαι πόσο εξωφρενική φαινόταν όλη αυτή η σκηνή τότε. Ασφαλώς, το ίδιο θα φάνταζε και στο νου του γελοιογράφου που την εμπνεύστηκε, για αυτό εξάλλου η σκέψη αυτή μετασχηματίστηκε σε μια τόσο εύστοχη γελοιογραφία, ακριβώς γιατί στην εποχή της ήταν σαφέστατα αυτό που λένε «τραβηγμένη από τα μαλλιά». Το «τότε» βρίσκεται πλέον ένα τέταρτο του αιώνα μακριά και στο «αυλάκι» της τεχνολογίας έχουν κυλήσει ωκεανοί.

Φάκελος: Έλληνες Πολιτικοί - Τα ψέματα και τα σκάνδαλα Σημίτη

Το Newsbomb.gr ανοίγει το φάκελο με τα ανήθικα ψέματα από την εποχή της διακυβέρνησης Σημίτη, μέχρι τις περιόδους του ΓΑΠ, του Σαμαρά, αλλά και των Τσίπρα - Καμμένου. Όλα στη φόρα - Διαβάστε εδώ το 1ο μέρος του Φακέλου

Για πρώτη φορά Μέσο Ενημέρωσης στην Ελλάδα βγάζει στη φόρα την κοροϊδία των Ελλήνων πολιτικών και ανοίγει το φάκελο με τις ψευδείς υποσχέσεις και τα «μεγάλα λόγια» των ανθρώπων που κυβέρνησαν τη χώρα και υφάρπαξαν την ψήφο του ελληνικού λαού.

Κάποτε είχαν ρωτήσει τον Ρόναλντ Ρήγκαν (Πρόεδρος των ΗΠΑ 1981-1989), αν μπορεί ένας ηθοποιός να είναι Πρόεδρος.

«Πώς μπορεί ένας Πρόεδρος να μην είναι ηθοποιός;» ήταν η απάντησή του.

Το ψέμα λοιπόν είναι συνδεδεμένο με την πολιτική στην Ελλάδα, σε όλες τις εποχές.

Το Newsbomb.gr δημοσιεύει σήμερα τα μεγάλα ψέματα του επί οκταετίας πρωθυπουργού, Κώστα Σημίτη.

Ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός από το 1996 μέχρι το 2004 και διαδέχθηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, παρουσίασε στον ελληνικό λαό το αφήγημα του "εκσυγχρονισμού". Εκσυγχρονισμός στις νοοτροπίες, στις δομές στον τρόπο άσκησης πολιτικής.

Ο εκσυγχρονισμός παρουσιάστηκε με την στήριξη των περισσότερων ΜΜΕ της χώρας ως μια "μάχη" κατά του λαϊκισμού, ωστόσο η πραγματικότητα διέψευσε τον επί οκτώ χρόνια πρωθυπουργό.

Ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στον τρόπο λειτουργίας του δημοσίου ή στην πολιτική ζωή δεν έγιναν. Νοοτροπίες δεν άλλαξαν, ενώ κατά τη διάρκεια της 8ετίας Σημίτη ξέσπασαν ή ξεκίνησαν πολύ μεγάλα σκάνδαλα. Οι φούσκες του Χρηματιστηρίου και το πάρτι στα εξοπλιστικά.

Έργα έγιναν, όπως και Ολυμπιακοί Αγώνες, τους οποίους πληρώσαμε ακριβά, ενώ οι τελευταίοι μήνες Σημίτη στην εξουσία, κάθε άλλο παρά κορύφωση της εκσυγχρονιστικής προσπάθειας μπορούν να χαρακτηριστούν, καθώς ο καθένας προσπαθούσε να αρπάξει ό,τι μπορούσε.

Είναι ο άνθρωπος που επί σειρά ετών διαφήμιζε τον εκσυγχρονισμό του κράτους και αντ' αυτού διόρισε στρατιές δημοσίων υπαλλήλων με κομματικές ταυτότητες του ΠΑΣΟΚ και χωρίς κανένα προσόν.

Παράλληλα μοίρασε εκατοντάδες δημόσια έργα που έμειναν μόνο στις μελέτες, αν και τα λεφτά φαγώθηκαν... από εθνικούς εργολάβους.

Ο κύριος «Ισχυρή Ελλάδα» πέρασε στην ιστορία ως o άνθρωπος της μακέτας, αφού παρουσίαζε προσχέδια έργων που έμειναν ημιτελή.

Ο θεσμικός εκσυγχρονισμός του κράτους και της δημόσιας διοίκησης

Παρά τις αρκετές δεκαετίες που κύλησαν αφότου η χώρα μας εντάχθηκε αρχικά στην ΕΟΚ και κατόπιν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μνημόνια που ακολούθησαν το κράτος και η δημόσια διοίκηση παραμένει ο μεγάλος ασθενής.

Είναι εντυπωσιακό αλλά οι παθογένειες και δυσλειτουργίες του παραμένουν αλώβητες παρά το γεγονός ότι ενσωματώθηκε το ευρωπαϊκό στο εγχώριο δίκαιο , παρά το γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες κυβέρνησαν την χώρα φιλοευρωπαϊκές κατά τις διακηρύξεις τους κυβερνήσεις και παρά το γεγονός ότι μετά το 2009 εφαρμόστηκαν διαφόρων μορφών μνημόνια.

Χαρακτηριστικά στοιχεία του κράτους είναι η αναποτελεσματικότητα, η μη αποδοτική χρήση των υφιστάμενων πόρων, η διαφθορά ειδικά στις περιπτώσεις όπου οι εκπρόσωποι του έρχονται σε επικοινωνία με τον πολίτη, η αναξιοκρατία, οι πελατειακές σχέσεις. Είναι λάθος να θεωρηθεί ότι οι παθογένειες αυτές εμφανίζονται - τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό- σε όλα τα κράτη. Έχει εδραιωθεί η αντίληψη ότι διαδικασίες όπως ο ΑΣΕΠ -που διασφαλίζουν σε ικανοποιητικό βαθμό την διαφάνεια και την αξιοκρατία στις προσλήψεις- μπορούν να παρακάμπτονται χωρίς μεγάλες δυσκολίες. Επειδή μάλιστα δεν αναγνωρίζεται η σχετική αυτονομία της δημόσιας διοίκησης από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες θεωρείται εύλογο πως το κράτος είναι το λάφυρο του κάθε κόμματος που καταλαμβάνει την εξουσία.

Ενδεικτικό είναι ότι ό Νόμος Πλαίσιο για τα ΑΕΙ που εφαρμόστηκε μετά το 1981, ενώ κατ' αρχήν επεδίωκε να θεραπεύσει τις παθογένειες της Έδρας, στην πραγματικότητα ισχυροποίησε τον νεποτισμό και την κομματοκρατία. Παρόμοια οι νόμοι "Καποδίστριας" και "Καλλικράτης" κατάργησαν τα τελευταία στοιχεία του κοινοτισμού και τον αντικατέστησαν με διαδικασίες αναποτελεσματικές, αδιαφανείς, που ελάχιστα μπορούν να ελεγχθούν από την κοινωνία. Οι στρατιές των συμβασιούχων αποτελούν ένα τεκμήριο ότι και εδώ το πελατειακό σύστημα άφησε την σφραγίδα του. Παροιμιώδης βέβαια η ανικανότητα του κράτους να καταπολεμήσει την φοροδιαφυγή και να συλλέξει τα αναγκαία έσοδα . Τα σκάνδαλα τα οποία έχουν γίνει γνωστά στα οπλικά συστήματα, ή στον χώρο της ενέργειας αποδεικνύουν ότι η διαφθορά έχει γίνει το βασικό χαρακτηριστικό μιας κοινωνίας και ενός κράτους που δεν θεωρεί ως πηγή πλούτου την εργασία, τον κόπο, την προσπάθεια, την γνώση.

Οι μεταπράτες του "εκσυγχρονισμού" του Μένιου Τασιόπουλου  -   Τα όσα δεινά βιώνει τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία οφείλονται σε σημαντικό βαθμό στο γεγονός ότι έπεσε στην παγίδα να υποτιμήσει την αξία και τη σημασία του εθνικού κράτους. Οι άρχουσες ελίτ που είχαν αναδειχθεί  μέσα από τις αναταράξεις και τις περιπλοκές της μεταπολεμικής ιστορίας δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Επέδειξαν αμηχανία στις στρατηγικές … Μένιος Τασιόπουλος Διαβάστε περισσότερα...

Διάλεξη Γ. Κοντογιώργη: «Η Παράδοση και η Πρόοδος»

Διάλεξη Γ. Κοντογιώργη: «Η Παράδοση και η Πρόοδος» (Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2017) 

Στα πλαίσια των διαλέξεων, της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού «Παράδοση και εκσυγχρονισμός – Δίλημμα ή σύνθεση;» την Πέμπτη 9 Νοεμβρίου ο Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πρώην πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου Γιώργος Κοντογιώργης.

Καημοὶ τοῦ μηδενὸς

by Χρονογραφίες

Θεωρῶ τόν Στέλιο Ράμφο ὡς ἐπικεφαλή τή στιγμή αὐτή, στήν Ἑλλάδα, τῆς ἰδεολογίας τοῦ συγκουσιακοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ. Ὁ «Καημός τοῦ Ἑνός» εἶναι πράγματι ἕνας κῆπος ἐπιλεγμένων καταφορῶν, συγκρούσεων βεβιασμένων ἑρμηνειῶν πού ἀποσκοπεῖ μανιχαϊστικά σχεδόν, στήν ἄμεση κατατρόπωση (πλήν ὀλίγων στοιχειωδῶν ἐπιβιωμάτων) τοῦ ἀρχαίου κακοῦ τῆς Ὀρθόδοξης παράδοσης, ἀπό τόν ἐκσυγχρονισμένο καί ἀποτελεσματικό ἀγαθό τῆς Δυτικῆς θεωρίας καί πράξης. Ὁ θεολογικά πεπαιδευμένος ἀναγνώστης δυσφορεῖ κατά συρροήν παρακολουθώντας τόν συγγραφέα νά ἀνασκολοπίζει μία πρός μία θεμελιώδεις θέσεις τῆς Ὀρθόδοξης θεολογίας, ἀδιαφορώντας αὐτονοήτως γιά τόν πνευματικό τους λόγο καί βάθος. Ἡ κατασυκοφάντηση τῆς Θ. Εὐχαριστίας ὡς νευρωτικῆς «δοξολογικῆς ἀγκύλωσης» (σ. 116) καί τῆς θεολογίας τῆς νοερᾶς προσευχῆς ὡς «ἁπλῆς λεκτικῆς ἀναφορᾶς στό Θεό» (σ. 235) καθώς καί σύνολης τῆς ὀρθόδοξης ἀσκητικῆς (σ. 245 κ.α) ὡς ἄρνησης τοῦ πλήρους ἀνθρώπινου ἑαυτοῦ, ἤ τῆς ἐξομολόγησης ὡς «ψυχοθεραπείας τοῦ ὁμαδικοῦ καί μή ἐξατομικευμένου ἀνθρώπου» (σ. 286), συμπορεύονται ἁρμονικά μέ τήν καταδίκη τῆς ὀρθόδοξης Χριστολογίας (σ. 106) καί Τριαδολογίας. Ὅλα αὐτά καί ἄλλα παρόμοια, ἔχουν ἐπισημανθεῖ οὕτως ἤ ἄλλως ἀπό κριτικούς τοῦ βιβλίου[4], ὅπως καί τά μεγαλυνάρια του πρός Ἀκινάτη καί Λούθηρο διότι αὐτοί μετά τόν Αὐγουστίνο προετοίμασαν καί θεμελίωσαν τήν Δυτική μεγάλη ἔξοδο πρός τό αὐτοσυνείδητο ἄτομο καί τόν ἄκρως δημιουργικό κόσμο του, ἐνάντια στίς παντοειδεῖς θρησκευτικο-εκκλησιαστικές καθηλώσεις.

Από τον καημό του ενός στον διευθυντικό ή συγκρουσιακό εκσυγχρονισμό

π. Νικόλαος Λουδοβίκος

- 'Eναυσμα: Οι Διαλεκτικές των Εκσυγχρoνισμών* (με αφορμή τον Καημό του Ενός)

Πρόθυμα θά συμφωνούσαμε πώς ἐπείγει τά μέγιστα νά ἀναρωτηθοῦμε ἄν εἴμαστε θύματα τοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ.
Ἀπό τό Μεσαίωνα μέχρι τόν Beaudelaire ἀλλά καί τόν Edgar, Morin καί ἄλλους συγχρόνους, ὁ μοντερνισμός -μέ «βεβαιότητα καί ἀμός εἶναι λοιπόν τό κλειδί τῆς ἱστορίας, δηλαδή αὐτῆς πού ἀποκαλεῖται «νεώτερη ἱστορία», γιά χάρη τῆς ὁποίας ὑπῆρξε ἄλλωστε, ἐννοεῖται, ἡ Ἀναγέννηση, τῆς ὁποίας δημιούργημα εἶναι, μέ τή σειρά της ἡ ἔννοια τοῦ Μεσαίωνα. Κατόπιν τούτων ἡ Δύση προβαίνει, ex officio, ὡς διεκδικητής τοῦ ἐσχάτου νοήματος τῆς Ἱστορία// εἶναι τυχαῖο ἄραγε πώς γιά ὅλους τούς μή Δυτικούς λαούς ὁ ἐκσυγχρονισμός ὑπῆρξε ἀνέκαθεν, ὅπως τό παρατηρεῖ ὁ Jaques le Goff, ἀπολύτως ταυτόσημος μέ τόν ἐκδυτικισμό;

Θά ἦταν γοητευτικό νά ἐξερευνούσαμε, ἔστω ἀκροθιγῶς, μαζί μέ τόν Sir Isaiah Berlin τό πνευματικό ἀρχέτυπο τοῦ μοντερνισμοῦ, στίς ρίζες τοῦ Ρομαντισμοῦ[2]. Ὄχι μόνον διότι ἡ διαμάχη μεταξύ Ρομαντισμοῦ καί Κλασσικισμοῦ ὑπῆρξε τό θεμελιῶδες νεώτερο μοντέλο τῆς πάλης μεταξύ Νέου καί Παλαιοῦ, ἀλλά καί ἐπειδή ὁ Ρομαντισμός παρέσχε καί ἐξακολουθεῖ ἀκόμη νά παρέχει τό πλαίσιο τοῦ νεωτερικοῦ πνευματικοῦ περιεχομένου τοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ -ἀσχέτως ἄν ὁ τελευταῖος στόν μή Δυτικό κόσμο παρεισδύει κυρίως μέ τή μορφή οἰκονομικῶν καί ἀναπτυξιακῶν σχημάτων. Κατά τόν Berlin λοιπόν στήν ρίζα τοῦ Ρομαντισμοῦ κατ’ ἀρχήν βρίσκεται ἡ ἀντίληψη πώς ὁ πυρήνας τῆς πραγματικότητας εἶναι δημιουργία, ἐφεύρεση, κατασκευή ἐκ τοῦ μηδενός - πώς δηλαδή ὁ προσωπικός κόσμος τοῦ καθενός εἶναι ἐντέλει ὅπως ἐμεῖς τόν φτίαχνουμε. Δεύτερο στοιχεῖο, συνδεμένο μέ τό πρῶτο, ἀποτελεῖ ἡ ἀντίληψη πώς δέν ὑπάρχει καθορισμένη δομή τῶν πραγμάτων, ἀλλά ἀέναη συμπαντική αὐτοδημιουργία.