Ροδόπη: Ή όλα τα μεγάφωνα ή κανένα!

Με αφορμή τα συγκεκριμένα κυβερνητικά μέτρα και κυρίως την εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για τη λειτουργία των ορθόδοξων ναών στη διάρκεια των ημερών του ερχόμενου Πάσχα, πρέπει να σημειώσουμε μία τοπική παράμετρο εξόχως σημαντική.

Καθώς στη Θράκη συζούνε κατά κανόνα αρμονικά χριστιανοί και μουσουλμάνοι σε συνθήκες ισονομίας και ισοπολιτείας, είναι πολύ κρίσιμο οι τελευταίες να διατηρηθούν. Οι περιορισμοί λόγω κορωνοϊού στην θρησκευτική ελευθερία λοιπόν – ακόμη και οι πιο παρανοϊκοί, σαν κι αυτούς των μεγαφώνων – οφείλουν κι αυτοί να ακολουθούν την ίδια τακτική. Μας είναι αδιανόητο ότι στη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας σε ένα μικτό χωριό της Ροδόπης λ.χ. θα συνεχίζει να ακούγεται 5 φορές ημερησίως η μωαμεθανική προσευχή του «εζάν» από τον μιναρέ του τζαμιού (ως κάλεσμα για ναμάζ) αλλά ο χριστιανικός ναός θα μένει βουβός!  Ή ότι Επιτάφιος και Ανάσταση θα περιοριστούν εντός του ναού, τόσο δραματουργικά όσο και ηχητικά, αλλά στη διάρκεια του Ραμαζανιού που ξεκινάει στις 24/4 θα έχουμε τα μεταμεσονύκτια ταμπούρλα (!) και τα άλλα τελετουργικά του Ισλάμ.

Ξεκαθαρίζουμε πως είμαστε γενικά εναντίον της χρήσης των μεγαφώνων για την μετάδοση οποιασδήποτε θρησκευτικής τελετής μέσα σε αστικό χώρο: όποιος ενδιαφέρεται για τη Θεία Λειτουργία μπορεί να συμμετέχει με την προσέλευσή του στον ναό. Αφού όμως σήμερα με τις έκτακτες συνθήκες αυτό απαγορεύεται, τουλάχιστον ας υπήρχε το δικαίωμα της μακρόθεν ακρόασης για τους πιστούς. Η δικαιολογία για τυχόν προσέλευση των πιστών έξω από τον ναό είναι γελοία γιατί κάλλιστα θα μπορούσε η όποια παρουσία τους να διευθετηθεί με την επιβεβλημένη αποστασιοποίηση ή ακόμη και να απαγορευτεί από την Αστυνομία. Αυτά γενικά, σε επίπεδο χώρας. Ειδικά όμως στη Θράκη, ξαναλέμε, πρέπει να αποφευχθούν τα αχρείαστα προβλήματα που θα απέρρεαν από μία άνιση μεταχείριση των θρησκευτικών δικαιωμάτων των σύνοικων στοιχείων. Η κοινή λογική λέει πως ή όλα τα μεγάφωνα θα λειτουργούν ή κανένα.

ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ  Παράταξη Πολιτών

Κομοτηνή, 9-4-2020

Η Κομοτηνή ΕΛΠΙΖΕΙ και ΨΗΦΙΖΕΙ για το θαύμα;

Του Σ.Κ. από τον Ινφογνώμονα 

Σε 14 μήνες από σήμερα η Κομοτηνή και η περιφέρειά της συμπληρώνουν 100 χρόνια ελεύθερης ζωής – με μια παρένθεση τριετούς βουλγαρικής Κατοχής. Μια επέτειος που θα έπρεπε να είναι αφορμή μεγάλης γιορτής μα αναμένεται να περάσει σε κλίμα βαρύ, αφού η Θράκη στα χρόνια της τρέχουσας κρίσης χτυπήθηκε δυσανάλογα.Το ντόπιο δυναμικό ολοένα και φθίνει, ιδίως των νέων επιστημόνων, και μια βόλτα στο κέντρο της πόλης φέρνει στον νου εικόνες του μετασοβιετικού Χάσκοβου.

Αν σ΄ αυτά προσθέσει κανείς και τις βλέψεις της Τουρκίας, τι ελπίδα μπορεί να είναι ένας υποψήφιος δήμαρχος μέσα στο τοπίο αυτό;

Κι όμως, πέρα από την γνωστή διαχείριση της μετριότητας υπάρχει πριν την κάλπη κι ένα στοιχείο έκπληξης: η Παράταξη Πολιτών ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, με επικεφαλής τον εκπαιδευτικό Κώστα Καραΐσκο, που ελέω απλής αναλογικής διεκδικεί ρόλο ρυθμιστικό για την επόμενη μέρα, αφού ήδη έχει εφαλτήριο το 9,2% που είχε πάρει το 2014 (τότε υπό τον Ν. Δαπέργολα) και μία πολύ πλούσια δράση σε κάθε επίπεδο.

Αυτό που αναγράφεται στην σελίδα της Παράταξης στο Facebook δεν είναι υπερβολή:

Ο Κώστας Καραΐσκος

O «Σπάρτακος» είναι μία μοναδική περίπτωση δημοτικής κίνησης σε μείζονα δήμο της χώρας, όπου κανένα από τα βασικά της στελέχη δεν είχε ποτέ σχέση με οποιοδήποτε κόμμα. Με πυρήνα τον ρηξικέλευθο 15νθήμερο ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗ, που διηύθυνε ο (μαθηματικός!) Κώστας Καραΐσκος για 18 χρόνια, εξέφρασε για χρόνια έναν νέο, αδέσποτο πατριωτικό χώρο. Κι όπως λέει η δημοτική κίνηση «…πασχίζει να είναι «πολιτική» χωρίς να αφίσταται της πραγματικότητας και αποτελεσματική χωρίς να τσαλαβουτάει στα κόλπα της κατεστημένης διαπλοκής».

Σπάρτακος. Η εξέγερση των μονομάχων

Κώστας Θεριανός

Στη μνήμη του Παναγή Λεκατσά

Έναν περίπου αιώνα πριν από τη γέννηση του Χριστού, η ιταλική χερσόνησος συνταράχτηκε από την εξέγερση των μονομάχων του Σπάρτακου, η οποία πήρε μαζικές διαστάσεις. Ο Σπάρτακος (περ. 109 π.Χ.-71 π.Χ.) ήταν ένας από τους ηγέτες των εξεγερμένων, μάλλον ο σημαντικότερος, και για αυτό η εξέγερση έμεινε στην ιστορία με το όνομα του [i].

Ο Πλούταρχος αναφέρει στο Βίο του Κράσσου ότι αυτή την εποχή έγινε στην Ιταλία εξέγερση και λεηλασία από δούλους, η οποία ονομάστηκε «Σπαρτάκειος πόλεμος»[ii].

Οι εξεγέρσεις των δούλων στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία

Δουλεία υπήρξε πολλούς αιώνες πριν από τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Όμως, όπως επισημαίνει ο Λεκατσάς «μεγάλοι δουλικοί πόλεμοι θα ξεσπάσουνε στην Ιταλία και στη Σικελία μονάχα, δύο χώρες, που, με το σύστημα της αγροτικής οικονομίας τους, σωρεύουνε παραμεγάλα σκλαβοπλήθη»[iii].

Η χαμηλή ανάπτυξη της τεχνικής, των μέσων παραγωγής, είναι η αιτία της δουλείας. Όμως, υπάρχει και άλλος ένας σημαντικός παράγοντας. Στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία υπάρχει εκτεταμένος εκχρηματισμένος και αύξηση της εμπορευματικής παραγωγής, της παραγωγής δηλαδή που γίνεται με σκοπό τα προϊόντα της να πουληθούν στο εμπόριο. Στα ορυχεία, τα τεράστια αγροκτήματα, τις οικοδομές, τους βοσκοτόπους η δουλική εργασία εντατικοποιείται. Οι δούλοι εργάζονται σχεδόν όλη την ημέρα με πολύ εντατικούς ρυθμούς προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες του εμπορίου. Η πίεση είναι αφάνταστη, οι συνθήκες εργασίας στην κυριολεξία απάνθρωπες. Πράγμα (res) είναι ο δούλος στη Ρώμη. Αν τον Ρωμαίο πολίτη τον περιμένει η φυλάκιση για κάποιο παράπτωμα ή το πρόστιμο, τον δούλο τον περιμένει η ποινή του θανάτου με σταύρωση[iv].

Η θέση του δούλου είναι στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία πολύ χειρότερη από ότι ήταν στην αρχαία Ελλάδα. Στη διαφοροποίηση αυτή παίζουν ρόλο και πολιτιστικοί παράγοντες, κληρονομημένοι από το παρελθόν. Όμως, η πίεση της εμπορευματικής παραγωγής και η ανάγκη να κρατιέται με το φόβο της σταύρωσης όλο αυτό το πλήθος των δούλων υποταγμένο είναι οι βασικές αιτίες της θέσης και των συνθηκών ζωής των δούλων στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. 

Την εποχή του Σπάρτακου το 1/3 του πληθυσμού της ιταλικής χερσονήσου ήταν δούλοι[v]. Ήταν τέτοιο το πλήθος των δούλων που κάποτε, όταν η Σύγκλητος συζήτησε το ενδεχόμενο του ομοιόμορφου ντυσίματος τους, ο Σενέκας παρατήρησε «Αλίμονο μας και αν γινότανε αυτό! Γιατί έτσι θα μπορούσαν να μας μετρήσουν»[vi].

Αυτές οι συνθήκες είναι που οξύνουν τις κοινωνικές αντιθέσεις και βρίσκονται πίσω από τις μαζικές δουλικές εξεγέρσεις της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.    

Η καταγωγή του Σπάρτακου

Ο Σπάρτακος ήταν Θρακιώτης από μια νομαδική φυλή. Η φυλή του ήταν από εκείνες που έχοντας καλό ιππικό, επιτίθονταν στις ρωμαϊκές λεγεώνες αιφνιδιαστικά και ύστερα, μετά το χτύπημα, οι ιππείς εξαφανίζονταν[vii]. Κάποια στιγμή το πολεμικό ενδιαφέρον των Ρωμαίων στράφηκε προς τους Δαρδανούς, άγρια φυλή της Βαλκανικής[viii]. Ο Σπάρτακος μαζί με άλλα μέλη της φυλής του, συμπορεύτηκε ως μισθοφόρος με τον ρωμαϊκό στρατό ενάντια στους Δαρδανούς[ix].

Το παράδειγμα της Κομοτηνής: Δίκτυο συνεργατικών λαχανόκηπων εξασφαλίζει τροφή σε 240 οικογένειες

Το παράδειγμα της Κομοτηνής: Δίκτυο συνεργατικών λαχανόκηπων εξασφαλίζει τροφή σε 240 οικογένειες

Χάρη στην ΚοινΣΕπ Σπάρτακος, στην περιοχή της Κομοτηνής έχει δημιουργηθεί ένα δίκτυο συνεργατικών λαχανόκηπων, το οποίο παρέχει δωρεάν τροφή σε 240 οικογένειες.

Η κάθε οικογένεια διατηρεί ένα δικό της χώρο λίγων τ.μ. στους λαχανόκηπους και εξασφαλίζει δωρεάν με αυτό τον τρόπο τα λαχανικά της. 

Ο Αστικός Συνεταιρισμός "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ" ιδρύθηκε το 2013, εδρεύει στο Μικρό Κρανοβούνιο του Δήμου Κομοτηνής και αριθμεί μέχρι στιγμής 16 μέλη.