Η Φιέστα

Του Αντώνη Παπαντωνίου

Άλλη μια απάτη ολοκληρώθηκε σήμερα 14-12-2017 με την 24ωρη Απεργία που….κήρυξαν οι γνωστοί Επαναστάτες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.  διεκδικώντας  το δικαίωμα στην Απεργία και άλλα τινά. Δεν μας είπαν όμως σε ποιόν στρέφουν  τα «πυρά» τους, σε ποιόν απευθύνονται.  Δεν μας είπαν τίποτα για το ποιοί είναι εκείνοι οι οποίοι έχουν δημιουργήσει  τα προβλήματα ύπαρξης ενός ολόκληρου Λαού. Μας είπαν μόνον ότι «σήμερα έχουμε Απεργία».

Στην προσπάθειά τους αυτή να μας πείσουν για τις αγωνιστικές τους διαθέσεις  ήρθαν βεβαίως και οι  γνωστοί Επαναστάτες  του ΠΑΜΕ καί τινων άλλων Επαναστατικών Δυνάμεων  έτσι ώστε να υπερασπιστούν με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τα συμφέροντα των Εργαζομένων. Ποιος είναι αυτός ο τρόπος;; Μα η 24ωρη Απεργία. Ξέρετε δεν επιτρέπεται να κουραστούν  τα στρατευμένα τους νειάτα και γηρατειά  για να μπορούν να έρθουν πάλι σε λίγους μήνες, δεδομένου ότι ο δρόμος θα είναι πολύ μακρύς! Ξέρετε πιστεύω πια πως γίνεται η δουλειά. Οι δωσίλογοι θα ψηφίζουν τα διάφορα καλούδια μέσα στον «Ναό της Δημοκρατίας» οι Πολιτικοί τους Εκπρόσωποι θα διαφωνούν και δεν θα ψηφίζουν, αλλά θα παραμένουν μέσα για να δίνουν τη «Μάχη από μέσα». Ποτέ απ έξω γιατί βλέπετε Χειμώνας τώρα και έχει και κρύο και μην αρπάξουμε και καμιά «πούντα»….

Όμως για να σοβαρευτούμε και λίγο  για να δούμε την κοροιδία και την εξαπάτηση  του Λαού που επιχειρούνται με ιδιαίτερη θρασύτητα.

Πωλείται Πατρίς

Πωλείται μετά των ασημικών της, μετά των υποδομών της, μετά της περιουσίας των παιδιών της….

Σε τελευταία ανάλυση όλοι εμείς προς πώληση είμαστε: Είτε ως μετανάστες στο εξωτερικό, στις χώρες των δανειστών, είτε ως μετανάστες στην ίδια μας την πατρίδα! Ανέστιοι, απάτριδες,  δούλοι του παγκοσμιοποιημένου καθεστώτος των ελεύθερων Αγορών είναι οι μετανάστες;  Έτσι μας θέλουν! Χωρίς βιός, χωρίς εργασιακά, κοινωνικά, πολιτικά δικαιώματα! Θα τους κάνουμε τη χάρη; Θα τους αφήσουμε; Θα τους παραδώσουμε το μέλλον μας, τα παιδιά μας;

Αρκούν οι επετειακές απεργίες που προκηρύσσουν οι ηγεσίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας;

Προφανώς όχι! Είναι όμως η ευκαιρία να εκφράσουμε την αντίθεση και τη θέση μας! Την οργή, αλλά και τη δύναμή μας! Ευκαιρία που μπορούμε είτε να την αφήσουμε ανεκμετάλλευτη, είτε να την αξιοποιήσουμε στον αγώνα! ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ!

Το καινούργιο «success story», αυτό της αριστερής κυβέρνησης περιλαμβάνει:

Ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ. σχετικά με τις αποκαλύψεις του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Κέρκυρας

Ανακοίνωση

Ο Συμβολαιογραφικός Σύλλογος Εφετείου Κερκύρας (Σ.Σ.Ε.Κ.), με την από 28/8/2017 πολυσέλιδη ανακοίνωσή του, ξεμπροστιάζει όλο το διαπλεκόμενο παρασκήνιο μιας θλιβερής κυβέρνησης που προκειμένου να εφαρμόσει πιστά τις εντολές των δανειστών και του ευρωσυστήματος, δεν διστάζει να παραδώσει την ακίνητη περιουσία του ελληνικού λαού βορά στα χέρια των τοκογλύφων.

Το αποκαλυπτικό παρασκήνιο αφορά τις μεθοδεύσεις που ακολούθησε η κυβέρνηση για την εφαρμογή της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, μετά από τη συμφωνία της με τους αποκαλούμενους «θεσμούς» να δεχθεί τη διενέργεια των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.

Τι διαπιστώνει κανείς από τα αποκαλυπτικά στοιχεία της εν λόγω ανακοίνωσης;

– Τη διαπλοκή κυβέρνησης & ιδιωτικού τομέα με συγκεκριμένη εταιρεία για τη δημιουργία της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, και την απόφασή της να ανατεθεί το έργο στον ανάδοχο χωρίς δημόσιο μειοδοτικό διαγωνισμό.

– Το «σπάσιμο» του έργου σε 9 υποέργα των 20.000€ το καθένα, έτσι ώστε να δικαιολογηθεί η απ’ ευθείας ανάθεση.

– Τη μετάθεση του κόστους της ηλεκτρονικής πλατφόρμας στους 9 συμβολαιογραφικούς συλλόγους της χώρας, με τη σύμφωνη γνώμη πολλών προέδρων τους να χρηματοδοτήσουν οι σύλλογοί τους κάθε «υποέργο» της επένδυσης, υπογράφοντας σύμβαση με την ανάδοχο εταιρεία.

Για την απεργία της 7ης Απριλίου

Ανακοίνωση

Ο Συνδικαλιστικός Τομέας του ΕΠΑΜ δημο-σίευσε πρόσφατα, κείμενο διαλόγου με τίτλο: «Τι εμποδίζει την από τα κάτω συγκρότηση μαζικού εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος;»

Κείμενο προσέγγισης στον εργαζόμενο πολίτη, στον άνεργο, στη νεολαία, στον ελεύθερο επαγγελματία, κείμενο που στην ουσία αφορά όλους τους πληττόμενους πολίτες από την λαίλαπα των μνημονίων, και που καταλήγει στο αυτονόητο συμπέρασμα :

«Η επιβίωση της χώρας και του λαού της, εξαρτάται πλέον στον μέγιστο βαθμό, από το πόσο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, άνεργοι, αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες, συνταξιούχοι και νεολαία υιοθετούν εθνικοαπελευθερωτικά χαρακτηριστικά στις διεκδικήσεις τους. Από το πόσο θα καταστούν ικανοί να υψώσουν τείχη θωράκισης κι αντίστασης στα σχέδια αποικιοποίησης και ακρωτηριασμού της ίδιας τους της χώρας. Από το πόσο είμαστε ικανοί συγκροτώντας ως συλλογικό υποκείμενο τον λαό, να αναδείξουμε σε ηγέτιδα δύναμη του έθνους τον κόσμο της εργασίας, αυτούς που αποκτούν κοινά συμφέροντα και πανεθνικούς δεσμούς κάτω από την διεκδίκηση και την κατάκτηση των βασικών δικαιωμάτων τους, την διεκδίκηση και την κατάκτηση της Δημοκρατίας.»

Τελική τοποθέτηση Δ. Καζάκη στην διεθνή συνάντηση

Η τελική τοποθέτηση του γ.γ. του ΕΠΑΜ Δημήτρη Καζάκη, με την οποία ολοκληρώνονται οι εργασίες της Διεθνούς Συνάντησης που διοργάνωσε το ΕΠΑΜ με θέμα το χρέος, το εθνικό νόμισμα και τη Δημοκρατία, στον Κεραμεικό, την 1η Δεκεμβρίου 2013.

Ανάρτηση από: http://epam-ir.blogspot.de

Πώς ο κ. Τσίπρας ονειρεύεται να λύσει το πρόβλημα του χρέους της Ελλάδας και ο θεός βοηθός!

Δ. ΚΑΖΑΚΗΣ

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ προσωπικά όποτε ακούω Τσίπρα μου γυρίζει το στομάχι. Τόσο μεγάλο δούλεμα; Τέτοια αναξιοπρέπεια; Τέτοια ξεφτίλα; Για ποιους μας περνάει; Για ηλίθιους; Μάλλον. Δεν εξηγείται αλλιώς. Και ίσως να είμαστε για να του συγχωρούμε την όποια αμετροέπεια, την κάθε ανοησία που αμολάει. Βλέπετε είναι αριστερός και δεν είναι σαν τους άλλους που κυβερνάνε. Παρά το γεγονός ότι όλες οι κινήσεις και οι θέσεις του υποδηλώνουν ότι πάσχει από το σύνδρομο του Ιζνογκούντ, θέλει διακαώς να γίνει Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη. Και χρησιμοποιεί όλα τα γνωστά κόλπα της επίσημης πολιτικής με πρώτη την ανειλικρίνεια.

Για να μη μου πει κανείς γιατί «τα πήρες» με τον Τσίπρα πάλι, διευκρινίζω αμέσως. Διαβάσατε την ομιλία του χθες στην Πάτρα; Αν όχι, τότε να σας διαφωτίσω. Η ομιλία του δεν έχει καμιά ουσία, μιας και είναι γεμάτη με άδεια συνθήματα. Όλα τα έχει μετατρέψει σε συνθήματα χωρίς περιεχόμενο. Ακόμη και την δημοκρατία. Όμως μια αποστροφή του λόγου του έχει ενδιαφέρον. Αυτή που προσπαθεί να απαντήσει στην πιο καυτή ερώτηση απ’ όλες: «Μας ρωτάνε που θα βρείτε τα λεφτά.»

Ο κ. Τσίπρας απαντά σε δυο σκέλη: «Ποιοι μας το ρωτάνε αυτό. Αυτοί που τα φάγανε τα λεφτά. Αυτοί που τα έβγαλαν στις τράπεζες της Ελβετίας. Αυτοί που κρατάγανε τις λίστες των μεγαλοκαταθετών στα συρτάρια τους μη τυχόν και φορολογηθούν τα αφεντικά τους, την ώρα που λεηλατούσαν τον κόσμο με χαράτσια. Αυτοί που χρηματοδοτούν τις υπερχρεωμένες εφημερίδες και τα υπερχρεωμένα κανάλια τους, με καταχρηστικά δάνεια από τις τράπεζες. Δηλαδή με χρήματα που δανείστηκε ο ελληνικός λαός για την ανακεφαλαιοποίηση.  Αυτοί που εξοφλούν κουρεμένα ομόλογα στο 100% της αξίας τους, χωρίς να έχουν το θάρρος να εξηγήσουν στον ελληνικό λαό και την Βουλή τον λόγο.»

ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΟΙ ΕΓΚΑΘΕΤΟΙ ΣΤΗΝ ΕΡΤ...

ΩΡΑ: ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΟΙ ΕΓΚΑΘΕΤΟΙ ΣΤΗΝ ΕΡΤ...ΣΕ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ !!!

Να δούμε όμως, πώς θα γλυτώσουν από τον κόσμο που είναι τόσο μέσα, όσο και έξω από την ΕΡΤ.

http://epambp.blogspot.gr/2013/06/blog-post_17.html#more

Ε.ΠΑ.Μ

Δεν θα επιτρέψουμε να προδοθεί ο αγώνας του λαού για την ΕΡΤ

Η πραξικοπηματική ενέργεια της κυβέρνησης να κλείσει το βράδυ της περασμένης Τρίτης την ΕΡΤ, ερχόμενη σε συνέχεια άλλων εξαιρετικά αυθαιρέτων και αντιδημοκρατικών ενεργειών του κατοχικού καθεστώτος, απετέλεσε την θρυαλλίδα για να υπάρξει μια μεγαλειώδης κινητοποίηση του λαού στην Αθήνα, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα με σκοπό, όχι μόνο και απλά τη συμπαράσταση στους απολυμένους εργαζόμενους της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, αλλά την αναμέτρηση με το καθεστώς σε συνθήκες, -για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό-, ευνοϊκές για το λαϊκό κίνημα. Προσδοκία του κόσμου η εξέλιξη της υπό λειτουργική κατάληψη ΕΡΤ σε ένα πραγματικό δημοκρατικό μέσο έκφρασης των λαϊκών πόθων για ελευθερία και δημοκρατία.
Ο μεγαλειώδης αυτός αγώνας των εργαζομένων και του ελληνικού λαού για να παραμείνει η ΕΡΤ ανοικτή στην κοινωνία, δημοκρατική και πραγματικά ελεύθερη, φαίνεται ότι προδίδεται.

Με άλλοθι την Χρυσή Αυγή πάνε να δέσουν ολόκληρο το λαό.

του Δημήτρη Καζάκη

Είναι πρωτοφανές αυτό που έγινε με τον κ. Δραγασάκη, ο οποίος εκτελούσε χρέη προέδρου του κοινοβουλίου, την περασμένη εβδομάδα. Ο κ. Δραγασάκης με σκοπιμότητα και δόλο προκάλεσε σύγκρουση με την Χρυσή Αυγή με μοναδικό σκοπό την κινητοποίηση των πιο αντιδραστικών διατάξεων του κανονισμού της Βουλής. Άρθρα (77-81) που η αριστερά και οι δημοκρατικές δυνάμεις σ’ ολόκληρη την μεταπολεμική πορεία αυτού του τόπου κατάγγελλαν ότι κατοχυρώνουν την αυθαιρεσία του προεδρεύοντος του κοινοβουλίου. Άρθρα που ποτέ ξανά – τουλάχιστον στην μεταπολίτευση – δεν χρησιμοποιήθηκαν στο κοινοβούλιο.

Μάλιστα ο κ. Δραγασάκης έφτασε στο σημείο να καλεί επανειλημμένα τον φρούραρχο της Βουλής να παρέμβει εναντίον βουλευτών. Αυτό δεν έχει συμβεί ούτε την εποχή των Ιουλιανών όπου οι καρεκλιές μεταξύ βουλευτών ήταν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο.

Καταλαβαίνουμε τι έκανε ο κ. Δραγασάκης; Ζητούσε την επέμβαση ένστολων μέσα στο....

κοινοβούλιο. Μοναδικό γεγονός στα κοινοβουλευτικά χρονικά της χώρας. Και το έκανε κάποιος που εμφανίζεται ως αριστερός. Άραγε ποιο είναι το επόμενο βήμα; Να κληθεί η επέμβαση του στρατού;

Το περιστατικό ξεκίνησε όταν ο κ. Δραγασάκης αφαίρεσε τον λόγο από βουλευτή της Χρυσής Αυγής γιατί αποκάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα Mister Alexis και την επερώτηση που κατάθεσε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ ως «σούπα». Αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί και ακριβοδίκαιοι, οι αναφορές αυτές δεν δικαιολογούσαν την συγκεκριμένη αντίδραση του κ. Δραγασάκη.

Όμως έπρεπε πάσει θυσία να χρησιμοποιηθούν τα συγκεκριμένα άρθρα καταστολής της ελευθερίας του λόγου μέσα στο κοινοβούλιο κι έτσι χρειαζόταν να βρεθεί η κατάλληλη ευκαιρία. Και υπάρχει καλύτερη ευκαιρία από το να χρησιμοποιηθούν αντιδημοκρατικές πρακτικές και διατάξεις με άλλοθι την Χρυσή Αυγή;

Όλα όσα θέλετε να ξέρετε για την Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας αλλά φοβόσαστε να ρωτήσετε...

Όλοι έχετε ακούσει πλέον τα καλέσματα του Ε.ΠΑ.Μ. για Γενική Πολιτική Απεργία. Όμως είναι πολύ λιγότεροι αυτοί που καταλαβαίνουν τι ακριβώς σημαίνει Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας. Αυτό οφείλεται σε τέσσερις κύριους λόγους:
 

• Πρώτον, γιατί αυτοί που σήμερα οργανώνουν απεργίες, δεν ξέρουν γι αυτήν ή φοβούνται να εμπλακούν με αυτήν την ιδέα.
• Δεύτερον, γιατί τα μεγάλα συνδικάτα, ομοσπονδίες κλπ. πολύ απλά δεν θέλουν να ξέρει κανείς γι αυτήν.
• Τρίτον, γιατί σε πρακτικό επίπεδο, η Γενική Πολιτική Απεργία εκφράζεται με διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με την θέση και διάφορες επαγγελματικές υποχρεώσεις που έχει ο καθένας μας στην κοινωνία.
• Τέταρτον, γιατί πολύ απλά την συγχέουν με την έννοια της απλής Γενικής Απεργίας.

Σε αυτό το κείμενο, θα επιχειρήσω να απαντήσω διεξοδικά σε όλα τα ερωτήματα που μου έχουν ερωτηθεί από διάφορους κατά την διάρκεια συζητήσεων, αλλά και που έχω επισημάνει γενικότερα ότι χρειάζονται απάντηση.

Ας αρχίσουμε λοιπόν:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΠΑΜ

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο παρακολουθεί με μεγάλη προσοχή τις εξελίξεις όπως αυτές διαμορφώνονται τόσο στο επίπεδο της διαπάλης εντός του πολιτικού εποικοδομήματος, όσο και στο μέτωπο των αντιδράσεων της κοινωνίας απέναντι στις πολιτικές που απορρέουν από την υποταγή της χώρας στο καθεστώς ξένης κατοχής και επικυριαρχίας.

Κάθε ημέρα που περνάει γίνεται και πιο καθαρό, ότι πλανώνται πλάνη οικτρά όσοι εξακολουθούν να βαυκαλίζονται, ότι μπορεί να υπάρξει η οποιαδήποτε ελπίδα στα πλαίσια αυτού του καθεστώτος.

Τα σημερινά επεισόδια έξω από το υπουργείο Εργασίας και οι μαζικές συλλήψεις συνδικαλιστών και άλλων στελεχών του ΠΑΜΕ δεν είναι τυχαία. Έρχονται σε συνέχεια της αστυνομικής, αλλά και δικαστικής καταστολής των κινητοποιήσεων των εργαζόμενων στα ΜΜΜ, μαζί με την καθόλου ανύποπτη ανακίνηση, μόλις σήμερα, της υπόθεσης Μαρφίν, αλλά και των «τρομοκρατικών» επεισοδίων που ζήσαμε πρόσφατα. Όλα αυτά αποδεικνύουν, ότι το καθεστώς δεν πρόκειται, να ανεχθεί απ’ εδώ και εμπρός τη παραμικρή παραφωνία στην εφαρμογή της δολοφονικής του πολιτικής απέναντι στο Λαό και την ίδια τη χώρα.

Για μια κινηματική Πατριωτική Δημοκρατική συσπείρωση στην πράξη!

Η σαρωτική κρίση στην οποία βυθίζεται η ελληνική κοινωνία και η μετατροπή της χώρας σε δουλοκρατία των διεθνών και κυρίως των Ευρωπαίων τοκογλύφων θέτει πλέον επιτακτικά την ανάγκη μιας κοινωνικής, δημοκρατικής και πατριωτικής συσπείρωσης στην βάση ενός νέου εθνικοαπελευθερωτικού οράματος.

Η ενότητα του ίδιου του λαού σήμερα είναι η πιο πιεστική απαίτηση της συγκυρίας και των ιστορικών καθηκόντων που τίθενται μπροστά μας. Η ενότητα αυτή δεν μπορεί να εξασφαλιστεί παρά μόνο μέσα από μια ευρεία κοινωνική, πατριωτική, δημοκρατική συσπείρωση, όπως προτείνει το Ε.ΠΑ.Μ. ήδη από την εποχή της ίδρυσής του.

Όμως αυτή η συσπείρωση για να είναι αυθεντική, μαχητική και να αγκαλιαστεί από τον κόσμο δεν μπορεί να σπαταληθεί σε «καλέσματα» άνευ πρακτικού αντικρίσματος, ούτε σε κινήσεις του παρασκηνίου ανάμεσα σε προκατασκευασμένες προσωπικότητες και ποικίλους παράγοντες που ενδιαφέρονται μόνο για να καταλάβουν θώκους στο κοινοβούλιο.

Οικοδομείται και επιβεβαιώνεται στις κοινές δράσεις και στους κοινούς αγώνες, κοινώς στο πεζοδρόμιο. Εκεί όπου η κάθε δύναμη, κάθε πρόσωπο, κάθε πρωτοβουλία δοκιμάζεται στον αγώνα ενάντια στο καθεστώς κατοχής και εκτίθεται ανεπανόρθωτα τόσο στα μάτια του λαού, όσο και στα μάτια του καθεστώτος ως ορκισμένος εχθρός. Εκεί μόνο μπορούν να οικοδομηθούν οι συναγωνιστικές σχέσεις και η εμπιστοσύνη ανάμεσα στους συμμάχους. Διαφορετικά πρόκειται για μια από τα ίδια. Παλαιοκομματικά τερτίπια με το βλέμμα στις όποιες επερχόμενες εκλογές.

Κάτω από τις σημερινές συνθήκες, για να εκφρασθεί σωστά, δυναμικά και αποτελεσματικά η εθνικοαπελευθερωτική διάθεση του ελληνικού λαού απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο απεγκλωβισμός από κάθε μορφή δωσιλογισμού και εθνομηδενισμού με δεξιό ή αριστερό πρόσημο, «εθνικιστικό» ή «διεθνιστικό» προσωπείο.

Ο νέος χαρακτήρας της αριστεράς. Δ. ΚΑΖΑΚΗ

Καμιά μεταλλαγή του κυρίαρχου συνασπισμού εξουσίας δεν μπορεί να συμβεί δίχως την κατάλληλη προσαρμογή της αριστεράς. Από ιστορική άποψη η αριστερά υπήρξε ανέκαθεν μια πολιτική έννοια δίχως ξεκάθαρο περιεχόμενο, δίχως σαφείς κοινωνικές, ταξικές και ιδεολογικο-πολιτικές αναφορές. Δεν ήταν παρά ένα αναγκαίο προϊόν της τυπικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και επομένως φέρει ανεξίτηλα και εγγενώς όλες τις παραμορφώσεις, αυταπάτες και διαστροφές του κοινοβουλευτισμού. H άνδρωση της κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης της εργατικής τάξης, ή άνοδος της πάλης για εργατικά και λαϊκά αιτήματα, οδήγησε και στην αναγκαία ιστορική μετεξέλιξη της αριστεράς. Από μια συγκεχυμένη κοινοβουλευτική έννοια – όπου πρυτάνευαν τα αισθήματα κοινωνικής αδικίας και τα διάφορα δόγματα «κοινωνικής δικαιοσύνης» – στην επαναστατικά, κοινωνικά και ταξικά διαφοροποιημένη έννοια της αριστεράς. Η αριστερά έπαψε να είναι συνώνυμο της ηθικής ή ηθικολογικής καταγγελίας της όποιας αδικίας για να μετατραπεί σε ανοιχτό πεδίο οργανωμένης αντιπαράθεσης ιδεολογικο-πολιτικών ρευμάτων, κομμάτων και τάσεων, ιδεώδες περιβάλλον για την μαχητική ανάδειξη της ολοκληρωμένης ταξικής προοπτικής της εργατικής τάξης.