Γεωπολιτική και γαιοοικονομία σε γεωστρατηγική αναμέτρηση ισχύος και το δημογραφικό υπαρξιακό σύμπλοκο.

Στις "Αντιθέσεις", μια συζήτηση- έκπληξη για το περιβάλλον της παγκόσμιας γεωπολιτικής αβεβαιότητας με όρους γεω-οικονομίας και γεω-στρατηγικής και την παράμετρο κλειδί του δημογραφικού παγκόσμια, στη λεκάνη της Μεσογείου και την Ελλάδα .

Ο Αναστάσιος Λαυρέντζος ,που διδάσκει Διαχείριση Κινδύνων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Ο.Π.Α) , επί χρόνια επιτελικό στέλεχος στο τομέα Διαχείρισης Κινδύνων σε μεγάλους ελληνικούς και διεθνείς  χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς , συνεργάτης  διεθνών  ελεγκτικών οίκων κα συγγραφέας των  βιβλίων: «Η Θράκη στο μεταίχμιο» και «Σιωπηρή Άλωση - Το Δημογραφικό και το Μεταναστευτικό πρόβλημα της Ελλάδας», σε μια συνέντευξη έκπληξη που θα προκαλέσει συζητήσεις

Το σύμπλοκο των γεωπολιτικών ανακατατάξεων και ο αντίκτυπος στη παγκόσμια οικονομία, τις εφοδιαστικές αλυσίδες και τους ανταγωνισμούς ισχύος

Τι αποκαλύπτει το παγκόσμιο χρέος , οι ρυθμοί ανάπτυξης, η  πολυπολικότητα , ο Δυτικός κόσμος τα BRICS και η ανάδυση και νέων παγκόσμιων οικονομικών δρόμων

Για πρώτη φορά η αποκαλυπτική ακτινογραφία με στοιχεία ντοκουμέντο της τουρκικής οικονομίας και της παραγωγικής και δημογραφικής της βάσης

Δημογραφικό , υπογεννητικότητα και οι τάσεις σε Δύση και Ανατολή με τις παράλληλες πολυεπίπεδες επιδράσεις τους

Οι προβλέψιμες χώρες και ο μελλοντικός δημογραφικά "γίγαντας" της Μεσογείου

Γιατί το Δημογραφικό είναι το Νο1 υπαρξιακό ζήτημα με επίδραση σε όλους τους τομείς της  κοινωνίας, της οικονομίας, της εθνικής κυριαρχίας , του πολιτισμού και της επιβίωσης της Ελλάδας,  στη νέα παγκόσμια πραγματικότητα

Η διαχρονική ανυπαρξία εθνικής στρατηγικής με πολυσχιδείς δράσεις και όχι στενές επιδοματικές πολιτικές που οδηγεί ;

Πως στοιχεία με αριθμητικά δεδομένα ανά δήμο και γεωγραφικές περιφέρειες αποδεικνύουν πως η Θράκη, η Δυτική Μακεδονία , νησιά του Αιγαίου αλλά και η ηπειρωτική ενδοχώρα βρίσκονται σε υπαρξιακό μεταίχμιο …

📺 "ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ" με τον Γιώργο Σαχίνη στην ΚΡΗΤΗ TV

​

ΠΗΓΗ:

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Αναστάσιος Λαυρέντζος: Νέα συνταρακτικά στοιχεία για το δημογραφικό

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!

Ο Α. Λαυρέντζος αναλύει τα νέα δεδομένα που δίνουν οι προβολές του ΟΗΕ για τη δημογραφική εξέλιξη του ελληνικού πληθυσμού.

Λαυρέντζος: Αυτή είναι η αλήθεια για το μεταναστευτικό

Ο Α. Λαυρέντζος παρουσιάζει μια πλήρη εικόνα σχετικά με το πρόβλημα της μαζικής εισόδου παράνομων μεταναστών στη χώρα, όπως αυτή προκύπτει από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία που δημοσιεύονται.

Λαυρέντζος: Έπεσαν οι μάσκες στο μεταναστευτικό - Οι μεγάλες αλήθειες που δεν λένε

Οι πρόσφατες εκλογές στη Γερμανία έφεραν κλείσιμο συνόρων. Η Ευρώπη παίρνει θέση απέναντι στο μεταναστευτικό απορρίπτοντας το ιδεολόγημα της πολυπολιτισμικότητας. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα πρέπει να αποκτήσει μεταναστευτική πολιτική που εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον και όχι την ευρωγραφειοκρατία

Α. Λαυρέντζος: Απίστευτο, βιβλία θρησκευτικών με εκκλησίες χωρίς σταυροό

Ο Α. Λαυρέντζος σχολιάζει το γεγονός ότι στα βιβλία των Θρησκευτικών οι εκκλησίες και τα καμπαναριά εμφανίζονται πλέον χωρίς σταυρό. Μας προετοιμάζουν άραγε για την μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας που μας φέρνουν οι μεταναστευτικές ροές;

Μεταναστευτικό: Τί επιδιώκει η Τουρκία μέσω της πληθυσμιακής αλλοίωσης της Ελλάδας

του Αναστάσιου Λαυρέντζου*

Α’Μέρος Μεταναστευτικό: Συνεχίζεται ο σιωπηρός εποικισμός της Ελλάδας

Β’ ΜΕΡΟΣ Πώς η Ελλάδα γίνεται η Ιφιγένεια της Ευρώπης στο μεταναστευτικό

Γ’ ΜΕΡΟΣ

Στα δύο προηγούμενα άρθρα αυτού του αφιερώματος για το μεταναστευτικό, παρουσιάστηκε η τρέχουσα εικόνα των μεταναστευτικών ροών που καταφθάνουν στην Ελλάδα και δόθηκε ένα περίγραμμα της διαδικασίας διαχείρισης αυτών των ροών. Πρόκειται για μια διαδικασία που σε μεγάλο βαθμό μας έχει επιβληθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση και καταλήγει στον συστηματικό εποικισμό της Ελλάδας από αφροασιατικούς πληθυσμούς.

Όπως αναφέραμε ήδη, βάσει της Συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας του 2016 για το μεταναστευτικό, η Ελλάδα διαθέτει ένα δυνατό χαρτί που όμως δεν χρησιμοποίησε έως τώρα. Η δυνατότητα αυτή αφορά τη ρήτρα επιστροφής στην Τουρκία των μεταναστών «που δεν αιτούνται άσυλο ή η αίτηση των οποίων κρίνεται αβάσιμη ή απαράδεκτη».

Η Ελλάδα γίνεται χώρα πολυπολιτισμική

Η αδυναμία της Ελλάδας να διεκδικήσει την εφαρμογή της ρήτρας επανεισδοχής αποτελεί μια ακόμη έκφανση του παράδοξου η Ελλάδα να είναι η χώρα που ομνύει στο διεθνές δίκαιο, αλλά που τελικά δεν διεκδικεί την εφαρμογή του για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της. Το κόστος όμως εν προκειμένω είναι κάτι πολύ περισσότερο από τη βλάβη κάποιων συμφερόντων. Είναι η μεταλλαγή της ίδιας της υπόστασης της χώρας και η απώλεια της κοινωνικής της συνοχής.

Όταν βεβαίως κάποιος αναλαμβάνει μια υποχρέωση, ο αναλαβών βρίσκει και τρόπους να το δικαιολογήσει. Έτσι ο Πρωθυπουργός είπε στη Βουλή ότι είναι υπερήφανος να πηγαίνει στις παρελάσεις και να βλέπει «μια κοινωνία η οποία μετατρέπεται σε πολυπολιτισμική, σιγά σιγά» (Πρακτικά Βουλής, 04/10/2019, σελ. 3020).

Πώς η Ελλάδα γίνεται Ιφιγένεια της Ευρώπης στο μεταναστευτικό

ΛΑΥΡΕΝΤΖΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

Στο προηγούμενο άρθρο παρουσιάσαμε την τρέχουσα εικόνα στο μεταναστευτικό, όπως μας την δίνουν τα επίσημα στοιχεία που δημοσίευσε το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου για το πρώτο εξάμηνο του 2024.

Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει ότι στο παραπάνω διάστημα, οι αφίξεις παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα σημείωσαν σημαντική αύξηση, αφού ήταν υπερδιπλάσιες από εκείνες της αντίστοιχης περιόδου του 2023. Ανάλογη φαίνεται να είναι η κατάσταση για τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, όπως προκύπτει από την ειδησιογραφία.

Όπως αναφέραμε ήδη, τα στατιστικά στοιχεία καταδεικνύουν ότι η Ελλάδα λειτουργεί συστηματικά ως μια χώρα υποδοχής και απορρόφησης των παράνομων μεταναστών που φθάνουν στην Ευρώπη, κατά τον ρόλο που της έχει αναθέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει αποδεχτεί σιωπηρά το ελληνικό πολιτικό σύστημα εξουσίας. Σε αυτό το πλαίσιο έχει τεθεί σε λειτουργία μια ορισμένη διαδικασία υποδοχής, διαχείρισης και εγκατάστασης των παράνομων μεταναστών που καταφθάνουν στη χώρα. Τη διαδικασία αυτή θα παρουσιάσουμε σε αδρές γραμμές στη συνέχεια.

Η υποδοχή των μεταναστευτικών ροών

Στην πρώτη φάση γίνεται η υποδοχή και η ταυτοποίηση των παράνομων μεταναστών που περνούν φανερά τα σύνορα ή γίνονται αντιληπτοί από τις ελληνικές αρχές. Αυτοί είναι η πλειονότητα των παράνομων μεταναστών που καταφθάνουν στην Ελλάδα. Όσοι από αυτούς αποβιβάζονται στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου ή διαβαίνουν τον Έβρο, μεταφέρονται στα αντίστοιχα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης, τα οποία λειτουργούν σε πέντε νησιά (Κως, Λέρος, Σάμος, Χίος, Λέσβος) και στον Έβρο (Φυλάκιο). Όσοι αποβιβάζονται σε άλλες περιοχές (π.χ. στον ηπειρωτικό κορμό) μεταφέρονται στη Μαλακάσα ή στα Διαβατά. Στις δομές υποδοχής και ταυτοποίησης οι παράνομοι μετανάστες δακτυλοσκοπούνται και καταγράφονται στην ευρωπαϊκή βάση δεδομένων.

Αυξημένες ροές από Τουρκία και την επιστροφή με τσάρτερ μεταναστών από Γερμανία

Ο Α. Λαυρέντζος παρουσίαζει με επίσημα στοιχεία την κατάσταση στο μεταναστευτικό, με τις παράνομες μεταναστευτικές ροές να υπερδιπλασιάζονται στο πρώτο εξάμηνο του 2024.

Αντίδραση της Τουρκίας στην ανακήρυξη 2 θαλάσσιων πάρκων!

Αναστάσιος Λαυρέντζος

Η αντίδραση της Τουρκίας στην ανακήρυξη 2 θαλάσσιων πάρκων σε Αιγαίο και Ιόνιο, αποδεικνύει ότι η περίφημη "ελληνοτουρκική φιλία" των Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη είχε δύο συνέπειες:

1.Το "ξέπλυμα" της τουρκικής επιθετικότητας, ώστε η Τουρκία να πάρει τα F16.

2.Κάθε φορά που η Ελλάδα θα επιχειρεί να ασκήσει τα δικαιώματα της στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο η Τουρκία θα την καταγγέλλει για μονομερείς ενέργειες που παραβιάζουν τη "Συμφωνία της Αθήνας".

Εκεί δηλαδή που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι. Αυτά όμως συμβαίνουν ότι η πολιτική σου είναι "ό,τι θέλουν οι σύμμαχοι". Και οι "σύμμαχοι" βεβαίως καταλαβαίνουν με ποιους έχουν να κάνουν, και κάνουν αυτά που τους βολεύουν περισσότερο.

Κρίμα βέβαια στον αγώνα της ομογένειας στις ΗΠΑ και στον Μενέντεζ που είπε όλα όσα θα έπρεπε να λένε οι ελληνικές κυβερνήσεις επί χρόνια.

ΠΗΓΗ:https://twitter.com/LavrentzosA/status/1778350962815520965?t=GTmErZoqT-15kqtT6CM6Ww&s=19

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η δημογραφική καταστροφή_Αναστάσιος Λαυρέντζος

Αναστάσιος Λαυρέντζος: Η δημογραφική 'βόμβα" καί η επιδερμική της διαχείριση από την πολιτική ελίτ

Α. Λαυρέντζος: Οι νησίδες πρώην αποικιοκρατών σε Ωκεανούς και η ελληνική αταραξία του φονικού κατευνασμού

Μια αποκάλυψη του πρόσφατου άρθρου μου:
Η ΑΟΖ των βρετανικών υπερπόντιων κτήσεων ξεπερνά σε έκταση τη μητροπολιτική ΑΟΖ. Γιατί οι πρώην αποικιοκράτες κρατούν νησίδες για να αποκτήσουν κυριαρχία σε τμήματα του ωκεανού; Μα φυσικά για τον τεράστιο πλούτο που κρύβει η ΑΟΖ τους!

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΕΞ ΑΜΕΛΕΙΑΣ

Του Λαυρεντίου Αναστάσιου 

Κατά 335 χιλιάδες μειώθηκε από το 2015 ο πληθυσμός της Ελλάδας από τη διαφορά γεννήσεων-θανάτων, αλλά ούτε η κυβέρνηση ούτε η αντιπολίτευση φαίνεται να ενδιαφέρονται για το μείζον εθνικό ζήτημα, το δημογραφικό, το οποίο παραμένει εκτός πολιτικής ατζέντας.

Η ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ

Η ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ

Όλοι μάθαμε πολύ γρήγορα την εργασιακή ιστορία του περίφημου σταθμάρχη. Πού είχε εργαστεί, αν είχε πάρει απόσπαση, ποια ήταν η εμπειρία του, κλπ. Αλήθεια, δεν θα έπρεπε να μας πουν ποια προσόντα και ποια προϋπηρεσία είχε και ο προιστάμενος του, ο πρώην Υπουργός κ. Καραμανλής; Που είχε εργαστεί και είχε αποκτήσει διευθυντική εμπειρία, ώστε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της θέσης του;

Ή μήπως νομίζουν ότι επειδή είναι  «πορφυρογέννητοι» μπορούν να γίνονται υπουργοί και απλώς να «προεδρεύουν»; Αν νομίζουν κάτι τέτοιο, είναι απολύτως παρωχημένοι και επικίνδυνοι. Δεν ζούμε στην εποχή του 1950 και των Μαυρογυαλούρων. Τα προβλήματα είναι πλέον σύνθετα και στις θέσεις ευθύνης απαιτούνται άτομα με εμπειρία και ειδικές γνώσεις. Γιατί η άγνοια και η αναξιοκρατία σκοτώνουν.

ΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ...

Αναστάσιος Λαυρέντζος 

Αυτή την ερώτηση έθεσε ο Ρ. Μενέντεζ, λέγοντας τα παρακάτω στον κ. Μπλίνκεν, για να απαντήσει ο ίδιος στο τέλος:

«Αυτή η χώρα είναι η Τουρκία. Μια χώρα που κάνει όλα αυτά τα πράγματα δεν αξίζει να λάβει τα F-16».

- Ποιος Έλληνας πολιτικός έχει το θάρρος να πει όλα τα παρακάτω και γιατί πρέπει συνεχώς να τείνουμε χείρα φιλίας σε μια χώρα που κάνει όλα αυτά;

- Λανθασμένη και η δήθεν αλληλοϋποστήριξη που θα δώσει στην Τουρκία 5ετή θητεία Γ. Γραμματεία του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού. 

Η κίνηση αυτή προσφέρει ένα επικίνδυνο βήμα στην Τουρκία και συνιστά ξέπλυμα και εξωραϊσμό της τουρκικής προκλητικότητας. 

Στο τέλος δεν θα μπορούμε να παραπονεθούμε, αφού θα μας πουν οι ξένοι: «Τί θέλετε; Αφού μιλάτε με τους Τούρκους. Αν έχετε πρόβλημα, μιλήστε κι άλλο μαζί τους».

Στο τέλος και ο Μενέντεζ που είναι μια επιτυχία του ελληνοαμερικανικού λόμπυ, θα μας φανεί "ακραίος" και ίσως κι "ακροδεξιός"... Στο εγχώριο πολιτικό σύστημα πάντως, που οραματίζεται συνεκμεταλλεύσεις και φιλίες, μάλλον αρχίζει να γίνεται ενοχλητικός...

Λύση του δημογραφικού ή εθνική αλλοίωση οι μετανάστες;

Λαυρέντζος Αναστάσιος

Στα τέλη του 2022 ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού που διενεργήθηκε στην Ελλάδα το 2021. Η εικόνα που παρουσιάζουν τα αποτελέσματα αυτά είναι ζοφερή, ωστόσο ουδείς πλέον δικαιούται να εκπλήσσεται. Τα αποτελέσματα αυτά ήταν αναμενόμενα από καιρό.

Πριν σχολιάσουμε τα βασικά ευρήματα της απογραφής, πρέπει να πούμε ότι από πολλές πλευρές έχουν εκφραστεί επιφυλάξεις για το πώς αυτή διενεργήθηκε. Όποιες όμως κι αν είναι οι επιφυλάξεις, αυτά είναι τα επίσημα στοιχεία και βάσει αυτών μπορούμε να μιλήσουμε. Εξάλλου, είναι σαφές ότι όποιες διορθώσεις κι αν γίνουν, η μεγάλη εικόνα δεν θα αλλάξει. Ποια όμως είναι η μεγάλη εικόνα; Τρία είναι τα βασικά ευρήματα.

Το πρώτο είναι ότι έχουμε πλέον εισέλθει στη φάση της μεγάλης αριθμητικής συρρίκνωσης του ελληνικού πληθυσμού, η οποία θα συνεχίζεται, όσο οι γεννήσεις θα παραμένουν στα παρόντα χαμηλά επίπεδα. Για να το θέσουμε απλά: στη δεκαετία που πέρασε, ο ελληνικός πληθυσμός ξεκίνησε τον μεγάλο δημογραφικό του κατήφορο, ο οποίος στο τέλος του αιώνα θα τον οδηγήσει σε ένα μέσο εκτιμώμενο μέγεθος 6,4 εκατομμυρίων, εφ’ όσον δεν μεταβληθούν σημαντικά οι βασικοί δημογραφικοί του δείκτες. Αυτή είναι η εκτίμηση που δίνουν οι δημογραφικές προβολές του ΟΗΕ (UN World Population Prospects 2022).

Οι διαστάσεις του δημογραφικού

Η δεύτερη βασική παρατήρηση είναι η βαθιά γήρανση του ελληνικού πληθυσμού, η οποία είναι η άλλη όψη της υπογεννητικότητας. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, το 2021 η Ελλάδα ήταν η πέμπτη πιο γηρασμένη χώρα του κόσμου, με μέση ηλικία τα 44,7 έτη. 

Η τρίτη διάσταση του δημογραφικού είναι η γεωγραφική. Πράγματι, ένα στοιχείο που αναδεικνύουν με ιδιαίτερη ένταση τα αποτελέσματα της απογραφής νόμιμου πληθυσμού, είναι η σημαντική μείωση των πληθυσμών της ελληνικής περιφέρειας και ιδίως των παραμεθόριων νομών.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για δημογραφική κατάρρευση, την οποία μπορεί κανείς να διαπιστώσει ενδεικτικά σε νομούς όπως των Σερρών (-15%), του Κιλκίς (-13%) ή της Δράμας (-12%), (βλ. Πίνακα). Ο νομός Γρεβενών έχει το αρνητικό ρεκόρ πανελλαδικά (-16%) μέσα σε μια δεκαετία. Σημαντική είναι και η μείωση πληθυσμού στον κρίσιμο νομό Έβρου (-8%) η οποία προστίθεται σε μια δημογραφική συρρίκνωση δεκαετιών.

Η Ελλάδα συρρικνώνεται λοιπόν και στην περιφέρεια συρρικνώνεται πιο γρήγορα. Μια περιφέρεια που επί δεκαετίες εγκατελείπεται από τους νεανικούς της πληθυσμούς, που παραμένει οικονομικά υπανάπτυκτη και κατά τόπους πλέον ερημώνει, περιμένοντας τους αλλόχθονες που κάποτε αναπόφευκτα θα την εποικίσουν.

Ο θάνατος της περιφέρειας

Πρόκειται ουσιαστικά για τον επίλογο μιας μακράς πορείας που ξεκίνησε μεταπολεμικά. Μια πορεία η οποία ξεκινά με τη φτώχεια και την καταστροφή που δημιούργησαν η κατοχή και ο εμφύλιος, συνεχίστηκε με τη μεταναστευτική έξοδο στη δεκαετία του 1960 έως τις αρχές του 1970, προχώρησε με την αστυφιλία της “αντιπαροχής” και σημαδεύτηκε από τη διαχρονική απουσία ενός συνολικού αναπτυξιακού σχεδιασμού.

Όλα αυτά τα χρόνια έγιναν βεβαίως προσπάθειες να στηριχθεί η περιφέρεια. Οι όποιες παρεμβάσεις όμως ήταν αποσπασματικές, χωρίς συνολικό όραμα και χωρίς μακροπρόθεσμη οπτική. Έγιναν πανεπιστήμια, νοσοκομεία και δημόσια έργα. Ενίοτε δόθηκαν και αξιόλογα αναπτυξιακά κίνητρα (π.χ. Θράκη). Δεν υπήρξε όμως ένα συνολικό σχέδιο. Ένα σχέδιο που θα αναδείκνυε τα πλεονεκτήματα κάθε περιοχής, που θα καθοδηγούσε τους τοπικούς πληθυσμούς σε νέες δραστηριότητες και θα δημιουργούσε τοπικά προϊόντα με διεθνή αναγνωρισιμότητα και ανταγωνιστικότητα.

Υπενθύμιση προς κ. Πρωθυπουργό: Η Ελλάδα είναι χώρα όχι χώρος

 Λαυρέντζος Αναστάσιος

Πριν από λίγες μέρες πραγματοποιήθηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας ένα συνέδριο για το δημογραφικό. Στο συνέδριο βασικός ομιλητής ήταν ο Πρωθυπουργός, ο οποίος έκανε σημαντικές διαπιστώσεις για το πρόβλημα στην Ελλάδα και εξήγγειλε μέτρα για την αντιμετώπιση του. Η εξέλιξη αυτή είναι σίγουρα θετική, διότι κάθε μέτρο για την άμβλυνση του δημογραφικού είναι ευπρόσδεκτο. Ελπίζουμε δε η παρέμβαση αυτή να είναι η απαρχή μιας πιο συστηματικής προσπάθειας για την αντιμετώπιση του δημογραφικού.

Υπάρχει όμως ένα ερώτημα που πλανάται στον αέρα: γιατί αυτό έγινε τώρα; Δεν θέλουμε να υπονοήσουμε ότι η εκδήλωση αυτή έγινε επειδή ίσως πλησιάζουν εκλογές. Προσπαθούμε όμως να αναρωτηθούμε γιατί ένα τέτοιο συνέδριο έγινε τώρα. Γιατί δηλαδή έπρεπε ο Πρωθυπουργός να φτάσει στον τρίτο χρόνο της θητείας του, προκειμένου να εξαγγείλει μια παρέμβαση για το δημογραφικό; Όποιος αντιλαμβάνεται το μέγεθος του προβλήματος, αλλά και την τεράστια ολιγωρία που έχει επιδειχθεί επί δεκαετίες, καταλαβαίνει ότι το δημογραφικό θα έπρεπε από καιρό να βρίσκεται στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας. Θα έπρεπε λοιπόν ο κάθε Πρωθυπουργός, κι όχι μόνο ο τωρινός, να ασχολείται με το δημογραφικό από την πρώτη μέρα της θητείας του.

Οι παραπάνω επισημάνσεις δείχνουν ότι όσον αφορά τη συνειδητοποίηση του δημογραφικού προβλήματος έχουν γίνει κάποια βήματα. Ωστόσο είμαστε ακόμη μακριά από μια σοβαρή προσπάθεια για τη λύση του. Δεν έχει γίνει δηλαδή πλήρως αντιληπτό ότι το πρόβλημα δεν μπορεί να περιμένει και ότι για τη λύση του απαιτείται η πλήρης κινητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας. Η λύση του δημογραφικού δεν είναι υπόθεση ενός κόμματος, ούτε υπόθεση μερικών ενισχυτικών μέτρων.

Η Ελλάδα είναι χώρα όχι χώρος

Η λύση του δημογραφικού ξεκινά από τη βαθιά δέσμευση του ελληνικού πολιτικού συστήματος, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας, για την ανάληψη δράσεων που θα αναστρέψουν τη χρόνια υπογενννητικότητα του ελληνικού πληθυσμού. Αυτό απαιτεί την αναγωγή του δημογραφικού σε ζήτημα πρώτης προτεραιότητας και την τοποθέτησή του στο επίκεντρο διαφόρων πολιτικών. Πολιτικών που αφορούν την προστασία της οικογένειας, την απασχόληση, την προβολή νέων προτύπων ζωής, την αποκέντρωση, την ποιότητα ζωής στις πόλεις, την παροχή κινήτρων για τον σχηματισμό οικογένειας, την εκμετάλλευση της μεγάλης ελληνικής εφεδρείας που λέγεται απόδημος ελληνισμός, την ανάταξη της οικονομίας, ακόμη και την ανανέωση του θεσμικού πλαισίου.

Η συνέχεια...Υπενθύμιση προς κ. Πρωθυπουργό: Η Ελλάδα είναι χώρα όχι χώρος

Πολιτική ανοικτών συνόρων επιβάλλει η ΕΕ στην Ελλάδα

Λαυρέντζος Αναστάσιος

20 Νοεμβρίου 2020

5853

Στα τέλη Οκτωβρίου η Κομισιόν και η Επίτροπος Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, Ίλβα Γιόχανσον, ζήτησαν να συγκληθεί έκτακτο διοικητικό συμβούλιο της FRONTEX, προκειμένου «να συζητηθούν οι ισχυρισμοί για παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστών στην Ελλάδα και η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων». Παρά τις εξηγήσεις που δόθηκαν και τη διαβεβαίωση από ελληνικής πλευράς ότι δεν γίνονται επαναπροωθήσεις, η κ. Γιόχανσον επανήλθε, ζητώντας οι σχετικές καταγγελίες «να διερευνηθούν επαρκώς, για να γνωρίζουμε τί ακριβώς έχει συμβεί».

Οι παραπάνω πρωτοβουλίες, αν και φαινομενικά αποσπασματικές, έχουν ως προφανή στόχο να ασκήσουν πίεση στην Ελλάδα, προκειμένου να μην εκφεύγει από το πλαίσιο της μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ. Μια πολιτική η οποία αποτυπώθηκε τον Δεκέμβριο του 2018 στη Σύνοδο του ΟΗΕ στο Μαρρακές, όταν έγινε θριαμβευτικά αποδεκτό από τις περισσότερες χώρες της ΕΕ, με προεξάρχουσα τη Γερμανία, το νέο Παγκόσμιο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση.

Πρόκειται ουσιαστικά για μια πολιτική "ανοικτών συνόρων" η οποία χρησιμοποιεί ως όχημά της την παραδοχή ότι οι μεταναστευτικές ροές που καταφθάνουν στην Ευρώπη είναι κατ’ αρχήν προσφυγικές. Άρα, βάσει του διεθνούς δικαίου κανένα κράτος δεν μπορεί να τις ανακόψει. Στην πράξη όμως η υποχρέωση αυτή βαρύνει μόνο τα κράτη της περιφέρειας που έχουν εξωτερικά σύνορα.

Διότι τα κράτη του ευρωπαϊκού πυρήνα έχουν ελέω της Συνθήκης του Δουβλίνου την ευχέρεια να εξετάζουν αιτήματα ασύλου μόνο όταν αυτά το θελήσουν. Σε κάθε άλλη περίπτωση έχουν το δικαίωμα να επιστρέφουν στην αρχική χώρα εισόδου τους αιτούμενους ασύλου, ή τους παράνομους μετανάστες που θα ανακαλύψουν στην επικράτειά τους.

Λίγοι πρόσφυγες, πολλοί παράνομοι μετανάστες

Ευρωπαϊκή υποκρισία απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα

Η Ε.Ε. τελικά, αντί για ένωση αλληλέγγυων συμμαχικών κρατών είναι μια λυκοφιλία όπου οι ισχυροί επιβάλλουν τα συμφέροντά τους στους μικρότερους, που δουλικά εκλιπαρούν για λίγη συμπόνοια. Αυτή όμως, ποτέ δεν υπήρξε από την Γερμανία προς την Ελλάδα στο παρελθόν.

Αντιθέτα, η Γερμανία είχε σταθερά για στρατηγικό της σύμμαχο στην περιοχή την Τουρκία. Αυτή οργάνωσε το σχέδιο εξαφάνισης των χριστιανικών πληθυσμών από την Τουρκία που εκτέλεσαν οι Νεότουρκοι.

Απαιτείται άμεσα εθνικό σχέδιο και απαγκίστρωση από συμμαχίες που αντιστρατεύονται το μέλλον της πατρίδας.

Πολιτικοί και κόμματα που ταυτίζουν και εξυπηρετούν το προσωπικό πολιτικό τους συμφέρον από τις σχέσεις τους με τον ξένο παράγοντα υποθηκεύοντας την εθνική μας κυριαρχία, αποτελούν την 5η φάλαγγα σε βάρος του έθνους.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ευρωπαϊκή υποκρισία απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα

του Αναστάσιου Λαυρέντζου*

Όλες αυτές τις ημέρες που κυριάρχησε η τουρκική προκλητικότητα του Oruc Reis, η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε μια ευκαιρία να δείξει ότι λειτουργεί ως μια συνομοσπονδία κρατών που φιλοδοξεί να αποτελέσει μια ενιαία γεωπολιτική οντότητα. Την ευκαιρία αυτή την πρόσφερε η Ελλάδα, η οποία αναζήτησε πολιτική υποστήριξη για την παραβίαση της υφαλοκρηπίδας της στην Ανατολική Μεσόγειο από την Τουρκία.

Για τον σκοπό αυτό ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Δένδιας ζήτησε την έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ. Το Συμβούλιο τελικά πραγματοποιήθηκε μέσω τηλεδιάσκεψης στις 14 Αυγούστου 2020. Πρώτος μίλησε ο κ. Δένδιας, ο οποίος παρουσίασε στοιχεία για την προσπάθεια της τουρκικής φρεγάτας Κemal Reis να εμβολίσει την ελληνική φρεγάτα “Λήμνος”. Κατόπιν αναφέρθηκε στην ελληνοαιγυπτιακή Συμφωνία μερικής οριοθέτησης ΑΟΖ, εξηγώντας ότι η συμφωνία αυτή είναι αποτέλεσμα μακράς διαπραγμάτευσης και ότι είναι απολύτως σύννομη με το διεθνές δίκαιο.

Η φιλοτουρκική στάση της Γερμανίας

Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος έσπευσε να εκφράσει την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι η υπογραφή της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας ανακοινώθηκε μια ημέρα πριν αρχίσουν οι συνομιλίες Ελλάδας-Τουρκίας που είχαν συμφωνηθεί με γερμανική μεσολάβηση. Κατόπιν, αφού ανέφερε τα γνωστά περί αλληλεγγύης προς την Ελλάδα και την Κύπρο, τόνισε ότι πρέπει να σταματήσει ο φαύλος κύκλος της στρατιωτικής κλιμάκωσης. Για τον σκοπό αυτό τόνισε ότι θα πρέπει να ξεκινήσει διάλογος Αθήνας-Άγκυρας. Έτσι η Γερμανία κράτησε φαινομενικά ίσες αποστάσεις. Στην πράξη όμως εξίσωσε τον θύτη με το θύμα, ζητώντας από την Ελλάδα να συζητήσει τις τουρκικές διεκδικήσεις εις βάρος των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.

Πως φτάσαμε στην Άλωση – Τα διδάγματα για το σήμερα

Λαυρέντζος Αναστάσιος

Η 29η Μαΐου είναι ημέρα μνήμης και οδύνης για τον Ελληνισμό. Αυτή τη μέρα του 1453 η υπερχιλιόχρονη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, πλήρως εξελληνισμένη στην τελική της φάση, πέρασε οριστικά στο παρελθόν. Είχε βεβαίως προηγηθεί μια μακρά πορεία παρακμής και αποσύνθεσης, ώστε η πτώση της Πόλης να είναι απλώς η τελευταία πράξη. Πώς όμως το μακροβιότερο κρατικό μόρφωμα στη Δυτική Ιστορία έφτασε στο τέρμα του και ποια τα βαθύτερα αίτια της παρακμής του; Τι διδάγματα θα μπορούσε να αντλήσει ο σύγχρονος παρατηρητής;

Το Βυζάντιο για αιώνες υπήρξε ένα ισχυρό κρατικό μόρφωμα, το οποίο από πολλές απόψεις διέθετε αρκετά σύγχρονα στοιχεία: ένα αδιαμφισβήτητο κέντρο εξουσίας, ενιαία νομοθεσία σε όλη την επικράτειά του, αναλογικό φορολογικό σύστημα, αξιόλογο σύστημα κρατικής πρόνοιας, ισχυρό νόμισμα, κ.λπ. Ακόμη και ο στρατός μέσα από τον θεσμό των Θεμάτων είχε αποκτήσει στοιχεία «στρατεύσιμης λαϊκής δύναμης».

Αυτό ίσχυσε κυρίως στην περίοδο του Βασιλείου Β’ του Βουλγαροκτόνου, ο οποίος στήριξε τους μικροϊδιοκτήτες γης και στηρίχθηκε σε αυτούς. Πεθαίνοντας ο Βασιλείος ο Β’ (1025), άφησε το κράτος στο απόγειο της δύναμής του: όχι μόνο όλοι οι εχθροί της αυτοκρατορίας είχαν εξουδετερωθεί, αλλά, παρά τους μακροχρόνιους πολέμους, τα κρατικά ταμεία ήταν γεμάτα και ο στρατός ήταν ισχυρότερος από ποτέ.

Παρ’ όλα αυτά, μόλις 46 χρόνια μετά –χρονικό διάστημα ιστορικά ελάχιστο– ο βυζαντινός στρατός θα υφίστατο μια ταπεινωτική ήττα στο Ματζικέρτ (1071), η οποία θα άνοιγε διάπλατα την πόρτα του μικρασιατικού οροπεδίου στα τουρκικά φύλα. Μόλις δέκα χρόνια μετά, είχε χαθεί ο έλεγχος στο μεγαλύτερο μέρος της Μικράς Ασίας, καθώς σημαντικές πόλεις είχαν περιέλθει στα χέρια Τούρκων φυλάρχων. Πού οφείλεται άραγε αυτή η ραγδαία μεταστροφή των δεδομένων;

Τα αίτια της βυζαντινής παρακμής

Τα βιβλία της Ιστορίας αναφέρουν ότι η βασική αιτία της βυζαντινής παρακμής υπήρξε η σύγκρουση ανάμεσα στην αυλική αριστοκρατία της Πόλης και στην ανερχόμενη στρατιωτική αριστοκρατία. Στο πλαίσιο αυτής της σύγκρουσης κορυφώθηκε η ευνοιοκρατία, η κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, επιδιώχθηκε συστηματικά η εξασθένηση του στρατού και έγιναν εμφύλιες συγκρούσεις.