Δὲν γνωρίζουμε ἐμεῖς περίπτωση πρωτεύουσας ποὺ νὰ καταργεῖ προϋπάρχον ἀεροδρόμιο. Μὲ τὴν ἐξάπλωση τοῦ ποελοδομικοῦ ἱστοῦ καὶ τὴν αὔξηση τῶν ἀναγκῶν, δημιουργοῦνται νέα καὶ πιὸ σύγχρονα, ἐνῶ τὸ παλιὸ διατηρεῖται μὲ λιγότερο ἐπιβαρυμένη χρήση. Τὸ Ἑλληνικὸ ἀποτέλεσε ἐξαίρεση, ἴσως μοναδικὴ στὸν παραπάνω κανόνα.
Τὴν ἀτυχῆ αὐτὴ ἐξέλιξη καὶ τὴν ἐρήμωση ποὺ ἀκολούθησε, κινδυνεύει νὰ διαδεχθεῖ ἡ λογικὴ τῆς ὑπερεκμετάλλευσης, ἡ ὁποία θὰ ἐπιβαρύνει τὸ περιβάλλον πολλαπλάσια. Ἀκούγονται σχέδια γιὰ καζίνο καὶ πολυόροφα κτήρια.
Εἶναι ἀπαράδεκτο ὁ τζόγος νὰ λογίζεται ὡς έργαλεῖο ἀνάπτυξης. Ἡ θέση τῶν καζίνο, ἐφόσον εἶναι ἀνεκτὴ ἡ λειτουργία τους, πρέπει νὰ εἶναι ἀπόμερη καὶ νὰ μὴ λειτουργοῦν ὡς “κράχτες” σὲ κεντρικὰ σημεῖα. Ἀρκετὲς καταστροφὲς ἔχει ἐπιφέρει ἠ κρίση. Ἀς μὴ προσθέσουμε ἕνα παραπάνω λόγο καταστροφῆς προσώπων καὶ ὁλόκληρων οἰκογενειῶν.
Στὸ αὐτοβιογραφικὸ μυθιστόρημα τοῦ Φιόντορ Ντοστογιέφσκι “Ὁ παίχτης” περιγράφεται μὲ ἐνάργεια πῶς λειτουργεῖ τὸ πάθος τῆς χαρτοπαιξίας ποὺ μπορεῖ νὰ καταλάβει καὶ τοὺς πιὸ ἀξιόλογους ἀνθρώπους. Ὁ μεγάλος συγγραφέας εἶχε μετακομίσει οἰκογενειακῶς στὴ Γερμανία γιὰ μεγάλο διάστημα, μὲ κύριο σκοπὸ νὰ ἔχει πορόσβαση σὲ καζίνο.
