Η (άγνωστη...) ιστορία του Ιάκωβου Κουμή

Ιάκωβος Κουμή, απόφοιτος της Τεχνικής Σχολής Αμμοχώστου, 1974

Της Θέκλας Κίττου

Αν δεν σηκώσουμε ξανά

το λασποκυλισμένο γαλανόλευκο

δε θα μπορέσουμε ποτές!

να δούμε το κόκκινο χρώμα του ήλιου

ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΟΥΜΗΣ, Λάρνακα, Δευτέρα 29. 1.‘79

Η πρωτοβουλία που πήραμε απόψε, σαν Κέντρο Λόγου και Τέχνης ΑΕΙΠΟΛΙΣ, ανταποκρίνεται σε μια εσωτερική ανάγκη της δικής μου γενηάς, της γενηάς που συνηθίσαμε να ονομάζουμε: γενηά του Πολυτεχνείου. Αυτή η ίδια γενηά υπήρξε και η γενηά της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Είναι, επίσης η γενιά, που ενώ ώφειλε, δεν μπόρεσε να ανακόψει για την πατρίδα μας τον όλεθρο, αντίθετα βυθίστηκε η ίδια στην παρακμή και την φθορά. Η αποψινή βραδυά ξεχρεώνει τρία χρέη:

Α: Το χρέος προς εκείνους απ” τη γενηά μας, Κυπρίους και Ελλαδίτες, που έδωσαν τη ζωή τους στην αντίσταση κατά της Χούντας του 1967

Β: Το χρέος προς εκείνους από τη γενηά μας, Κυπρίους και Ελλαδίτες, που έπεσαν στον αγώνα για την υπεράσπιση της Κυπριακής Ελευθερίας το 1974

Γ: Το χρέος προς τον Κύπριο πατριώτη Ιάκωβο Κουμή που συνεχίζοντας μια αρχαία παράδοση, έδωσε τη ζωή του στον κοινό αγώνα Ελλάδας-Κύπρου

Είμασταν πολλοί οι Κύπριοι που σαν νέοι, κυρίως φοιτητές, βρεθήκαμε στην Ελλάδα των συνταγματαρχών. Ωριμάσαμε μέσα στη δικτατορία και μάθαμε τί σημαίνει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ο καθένας μας πρόσφερε στον αγώνα, σύμφωνα με τις ψυχικές και πνευματικές του δυνάμεις. Την ώρα της Λαϊκής Εξέγερσης, που έμελλε να συνδυασθεί με την προδοσία της Κύπρου, της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, είμασταν πάλι εκεί. Πολλοί, πάρα πολλοί ήταν οι Κύπριοι που συμμετείχαν στην κατάληψη και οι ψυχικοί δεσμοί που αναπτύχθηκαν εκείνες τις μέρες μάς κράτησαν ζωντανούς, όταν γέμισαν ξανά οι φυλακές κι όταν σε λίγο η Χούντα επετέλεσε το έσχατο και πλέον μακάβριο έργο της: να παραδώσει την Κύπρο στους Τούρκους.

Είναι πολύ δύσκολο για την σημερινή νέα γενιά των Κυπρίων, να αντιληφθεί το ψυχικό τραύμα, το συναισθηματικό κενό και το πνευματικό χάος, στο οποίο μας είχε σπρώξει η ιστορική μοίρα. Μπροστά στα άπειρα μάτια μας γκρεμίστηκε το νεαρό μας κράτος, μόλις δεκατεσσάρων ετών. Είμασταν νέοι. Αριστεροί ή δεξιοί, γριβικοί ή μακαριακοί, εθνικιστές ή διεθνιστές. Η εθνική ταπείνωση και η αγωνία εγκαταστάθηκαν στην ψυχή μας. Η ζωή μας έγινε φτωχή και μίζερη μέσα σε μιά νύχτα.

Τα Οκτωβριανά της Κύπρου το 1931 – Tο ιστορικό της Εξέγερσης για την Ένωση

Γράφει ο Σάββας Μαστραππάς από την ιστοσελίδα anixneuseis.gr

            Την 1^η Μαΐου 1925 η Αγγλία ανακήρυξε την Κύπρο αποικία του Αγγλικού στέμματος (το 1878 η οθωμανική αυτοκρατορία παραχώρησε την Κύπρο έναντι ενοικίου στην Αγγλία, μέχρι το 1925 η Κύπρος αποτελούσε τυπικά μέρος της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Με αφορμή λοιπόν την εξέλιξη αυτή ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κύριλλος και το εθνικό συμβούλιο επανέλαβαν προς την Μ. Βρετανία «ότι διαρκείς πόθος του Ελληνικού λαού της Κύπρου παραμένει η Ένωση με την Ελλάδα».

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΠΡΙΝ ΤΑ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΑ

            Τον Οκτώβριο του 1925 έγιναν εκλογές για την ανάδειξη των νέων αιρετών μελών του Νομοθετικού Συμβουλίου. Τότε εκλέχτηκε και ο δραστήριος και μαχητικός μητροπολίτης Κιτίου Νικόδημος Μυλωνάς, που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη συνέχεια του ενωτικού αγώνα. Οι νεοεκλεγμένοι Έλληνες βουλευτές υπέβαλαν στο Βρετανό υπουργό Αποικιών ενωτικό υπόμνημα, στο οποίο αυτός απάντησε, όπως κάθε φορά, αρνητικά. Την ίδια περίοδο (1926) ιδρύθηκε στη Λεμεσό, όπου υπήρχαν συγκεντρωμένοι περισσότεροι βιομηχανικοί εργάτες, το Κομουνιστικό Κόμμα της Κύπρου (ΚΚΚ). Σύντομα οι αγγλικές αρχές στράφηκαν εναντίον του.

            Το 1928 συμπληρώθηκαν 50 χρόνια βρετανικής παρουσίας στην Κύπρο. Ο κυβερνήτης Ρόναλντ Στορς θέλησε να οργανώσει πανηγυρικές εκδηλώσεις για να γιορταστεί το γεγονός. Αυτό όμως έδωσε μια ευκαιρία στον κυπριακό λαό να δείξει τα αισθήματα που έτρεφε για τον κυρίαρχο. Οι Κύπριοι απείχαν ολοκληρωτικά και επιδεικτικά από τον εορτασμό, για τον οποίο έδειξαν απόλυτη αδιαφορία.

            Το 1929 κέρδισε τις εκλογές και σχημάτισε κυβέρνηση στην Αγγλία το εργατικό κόμμα με πρωθυπουργό τον Μακ Ντόναλντ. Το γεγονός δημιούργησε στην Κύπρο κάποιες ελπίδες για ευνοϊκότερη αντιμετώπιση του ενωτικού αιτήματος και μια ακόμη κυπριακή αντιπροσωπία, με επικεφαλή το μητροπολίτη Κιτίου Νικόδημο, έφτασε στο Λονδίνο το Σεπτέμβριο του 1929, για να παρουσιάσει το θέμα στα αρμόδια όργανα της βρετανικής κυβέρνησης. Η πρεσβεία είχε συνάντηση με τον υπουργό Αποικιών λόρδο Πάσφιλντ, στον οποίο ανέπτυξε και προφορικά τα αιτήματά της. Η απάντηση του Βρετανού υπουργού ήταν για μια ακόμη φορά απορριπτική: «Η απάντησή μου στο αίτημα αυτό», είπε, «δεν μπορεί παρά να είναι η ίδια με εκείνη την οποία οι προηγούμενοι υπουργοί Αποικιών έχουν δώσει σε παρόμοια κατά το παρελθόν αιτήματα». Και πρόσθεσε ότι «το θέμα αυτό έχει κλείσει οριστικά».

            Ακολούθησε η επιβολή ενός νέου εκπαιδευτικού νόμου το Δεκέμβριο του 1929, σύμφωνα με τον οποίο οι δάσκαλοι θα διορίζονταν από τον κυβερνήτη και θα ήταν στην ουσία κυβερνητικοί υπάλληλοι. Έτσι ο κυβερνήτης θα μπορούσε να επιλέξει αυτούς που ήθελε και να απομακρύνει όσους ήταν φορείς της ενωτικής ιδέας.

            Όλα αυτά δημιούργησαν έντονη δυσφορία και προκάλεσαν τις ζωηρές αντιδράσεις των Κυπρίων, που κινητοποιήθηκαν με μεγάλα συλλαλητήρια και ψηφίσματα διαμαρτυρίας. Ακόμη προχώρησαν σε οργανωτικές διαδικασίες, για την καλύτερη διεξαγωγή του αγώνα.

            Ιδρύθηκαν τότε η «Εθνική Οργάνωσις Κύπρου» (ΕΟΚ) και η «Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις Κύπρου» (ΕΡΕΚ) που διακήρυξαν ως μοναδικό τους στόχο τον συντονισμό του αγώνα για την «Εθνική αποκατάσταση της Κύπρου δια της ενώσεως αυτής μετά της μητρός Ελλάδος».

            Επιπρόσθετη ενόχληση για τους Βρετανούς ήταν η υπερδραστηριότητα του νέου προξενείου της Ελλάδας (από το 1930) Αλέξη Κύρου, γόνου της γνωστής Κυπριακής αθηναϊκής δημοσιογραφικής οικογένειας (ο πατέρας του ήταν ο ιδρυτής – εκδότης της εφημερίδας ΕΣΤΙΑ).

Αριθμολογίες

Του Θεόδωρου Ντρίνια από το Άρδην τ. 130-131

Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της Υπηρεσίας Ανανεώσιμων πηγών (IRENA), η Κίνα αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στην ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) για το 2023. Πιο αναλυτικά, το 2023 είχαμε μια αύξηση της ισχύος των ΑΠΕ κατά 473 GW, εκ των οποίων το 69% (326 GW) προήλθε από την Ασία, εκ των οποίων, με τη σειρά τους, τα 297 GW οφείλονται στη συμβολή της Κίνας. Δηλαδή, το 63% της παγκόσμιας αύξησης σε ΑΠΕ προήλθε από την Κίνα! Η επί πολλά έτη «πρασινολογούσα» Ευρώπη συνέβαλε κατά 10% στην αύξηση, πίσω από το 16,6% που κατέγραψε η Μέση Ανατολή. Να σημειωθεί επιπλέον, ότι, για την Κίνα, οι επενδύσεις στις ΑΠΕ συνέβαλαν περίπου στο 40% του ΑΕΠ της.

֎

Μέχρι το 2013, η Ελλάδα καταλάμβανε σταθερά την 1η θέση μεταξύ των επενδυτριών χωρών στην Αλβανία. Το 2021, η Ελλάδα καταλάμβανε πλέον την 9η θέση, σημειώνοντας μια μείωση κατά 78% της συμμετοχής της σε σχέση με το 2014. Στις Άμεσες Ξένες Επενδύσεις, την 1η θέση κατέχει σήμερα η Ελβετία, ενώ Ιταλία, Τουρκία και Βουλγαρία κατέχουν την 4η, 5η και 6η θέση αντίστοιχα.
Αν και οι αλβανικές εξαγωγές στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 18,35%, ενώ οι εισαγωγές από την Ελλάδα κατά 16,31%, σε σύγκριση με το 2021, εντούτοις το ισοζύγιο του διμερούς εμπορίου συνεχίζει να είναι πλεονασματικό για την Ελλάδα. Κάτι είναι κι αυτό μπροστά στην κατάρρευση της επενδυτικής επιρροής της χώρας μας στην Αλβανία.

֎

Σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ, το ΑΕΠ της Ελλάδας, το 1995, ήταν σε τρέχουσες τιμές περί τα 136 δισ. δολάρια, ενώ της Τουρκίας ήταν 233 δισ. δολάρια. Το 2023, το ΑΕΠ της Ελλάδας ανήλθε στα 250 δισ. δολάρια (αύξηση 84% σε σχέση με το μακρινό 1995) και της Τουρκίας στα 1,11 τρισ. δολάρια (αύξηση 378%)! Η Τουρκία, εκτός από μια μεγάλη αγροτική χώρα, έχει καταφέρει τα τελευταία 20 χρόνια να γίνει υπολογίσιμη δύναμη σε αρκετούς βιομηχανικούς τομείς όπως οι ηλεκτρικές συσκευές, τα ναυπηγεία, οι κατασκευές και η πολεμική βιομηχανία, ενώ οι εξαγωγές της αυξάνονται με αμείωτους ρυθμούς. Επίσης, παραμένει ελκυστικός προορισμός για Άμεσες Ξένες Επενδύσεις, με πρώτο διεθνή επενδυτή (διαχρονικά, μάλιστα) την Ολλανδία (!), με επενδυμένα κεφάλαια ύψους 24,2 δισ. δολαρίων το 2021 και τις Γερμανία, Σιγκαπούρη, Κατάρ και Ηνωμένο Βασίλειο να συμπληρώνουν την πρώτη πεντάδα.

֎

Η αποθρησκειοποίηση (στην ουσία, αποχριστιανισμός) του Ηνωμένου Βασιλείου συνεχίζεται με ταχείς ρυθμούς. Τα αποτελέσματα της πρόσφατης απογραφής (2022) στη Σκωτία έδειξαν ότι το 51,1% του πληθυσμού δηλώνει πλέον «ότι δεν ανήκει σε κάποια θρησκεία» έναντι αντίστοιχου ποσοστού 36,7% το 2018 και 27,5% το 2001. Μέσα σε 4 χρόνια, ένα άλμα κατά 14,5 σχεδόν ποσοστιαίες μονάδες! Η πρόσφατη αυτή καταγραφή στη Σκωτία έρχεται να συμπληρώσει αντίστοιχες τάσεις σε Αγγλία και Ουαλία, όπου, στην απογραφή του 2021, η ίδια απάντηση κατέγραψε ποσοστό 37,2% σε σύγκριση με 25,2% το 2011. Ακόμα και στη βαθιά θρησκευόμενη και θρησκευτικά διαιρεμένη Βόρεια Ιρλανδία, το ποσοστό ανήλθε σε 17,4% από 10,1%. Η κάμψη αφορά ξεκάθαρα στις χριστιανικές ομολογίες στο σύνολό τους, με τη χειρότερη τάση να εμφανίζεται στους πάσης φύσεως προτεστάντες. Για παράδειγμα, στην παραδοσιακά «ξενόφοβη» Σκωτία, η απογραφή κατέδειξε αύξηση όσων δηλώνουν θρησκευόμενοι μουσουλμάνοι από 1,45% σε 2,2%.

Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός - Απαγχονίστηκε την 9η Ιουλίου 1821

«Θνήσκε υπέρ πίστεως ☦ και μάχου υπέρ πατρίδος … 

καθότι οι υπέρ πίστεως και πατρίδος αγωνιζόμενοι,

 και υπό Θεού στεφανούνται  🙌, 

και παρά τοις ανθρώποις εγκωμιάζονται. 🌸»

{ γραφέν υπό αυτού του ιδίου ✍του Εθνομάρτυρος 🌹Αρχιεπισκόπου Κυπριανού είς το Ιδρυτικόν Έγγραφον της Ελληνικής Σχολής Λευκωσίας }

🔸Γράφει μεταξύ άλλων ο γεραρός και οτρηρός Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων { επιστολή εκ των αρχείων του με ημερομηνία 21 Αυγούστου 1816 } προς τον μαχαιριώτην Αρχιεπίσκοπον :

" Εγώ δε, Μακαριώτατε Δέσποτα ☦ , όλων τούτων δι όλου πειραθείς εις την μικράν άμα τε και μεγάλην μετά της θεσπεσίας σου ψυχής παροικίαν μου, αναλογίζομαι καθ εκάστην τον πλατύν και ευώδη λειμώνα των αρετών σου 🌸. Και ως μέλιττα μικρά 🐝περιϊπτάμενος με την διάνοιαν , επαινώ και κηρύττω μετ' ευφημίας τα ακήρατα των κατορθωμάτων σου άνθη "

Προέφη - ούτως ειπείν - ο Οικονόμος την μαρτυρικήν ομολογίαν του Ανδρός 🌹 ολίγον τι ύστερον...

Και πράγματι : Μόλις ανεφάνησαν εις το προσκήνιον οι πρώτες βαρβαρότητες { διήγησις του Άγγλου περιηγητού John Carne  περί των τραγικών σκηνών του Ιουλίου 1821 } , τότε αφόβως ο Κυπριανός , με επικείμενο τον κίνδυνον της ιδίας αυτού ζωής και ένδακρυς περί των διαδραματιζομένων σφαγών και δηώσεων , ερωτώμενος διατί δεν εγκαταλείπει τη Μεγαλόνησο ανεκοίνωσε την αμετάθετον του απόφασιν να παραμείνει έως άκρας θυσίας εαυτού 🥀 προς υποστήριξιν του βασανιζομένου ποιμνίου του ...

Σε άλλο σημείο αναφέρει ο αοίδιμος Οικονόμος τα εξής :

" Απεστάλης από τον ουρανόν ποιμήν αγαθός, δια να ποιμαίνης το λογικόν σου ποίμνιον και με λόγον, και με έργον, και με πράξιν, και με διδασκαλίαν, και με αυτήν εάν τύχη την ανεκτίμητόν σου ψυχήν. 

Όταν η Ιστορία, γίνεται απολύτως ΕΠΙΚΑΙΡΗ...

Του Θανάση Κ. 

 

Μέρες που είναι, ας φύγουμε για λίγο από την επικαιρότητα. 

Κι ας κάνουμε μια "βουτιά" στην Ιστορία. 

Που είναι ίσως "απόμακρη" χρονικά. 

Αλλά καταφέρνει ξαφνικά να γίνει τόσο ΕΠΙΚΑΙΡΗ...

 

* Η Μεσόγειος υπήρξε, στους Ιστορικούς χρόνους τουλάχιστον, το επίκεντρο των διεθνών γεωπολιτικών ανταγωνισμών. 

Ακόμα και την εποχή των μεγάλων Ανακαλύψεων (16ος-17ος Αιώνες), όταν οι ευρωπαϊκοί στόλοι είχαν στρέψει την προσοχή τους μακριά από την Μεσόγειο, στην κατάκτηση των μεγάλων ωκεανών και των «άγνωστων ηπείρων» - και πάλι η Μεσόγειος παρέμενε στο επίκεντρο των διεθνών γεωπολιτικών ανταγωνισμών. 

Ιστορικοί σταθμοί στη Μεσόγειο είναι συνοπτικά οι εξής:

-- Στις αρχές του Πέμπτου π.Χ. Αιώνα, η προσπάθεια των Καρχηδονίων να κατακτήσουν και να αποικίσουν τη Σικελία!

Όπως μας εξιστορεί ο Ηρόδοτος, όταν ο Ξέρξης, βασιλιάς των Περσών, ετοιμαζόταν να εκστρατεύσει κατά των Ελλήνων, παρακίνησε τους Καρχηδονίους να εισβάλλουν ταυτόχρονα στη Σικελία, για να αποτρέψει τη συστράτευση των εκεί Ελλήνων με τους ομοεθνείς τους της κυρίως Ελλάδας, στην απόκρουση της Περσικής εισβολής. 

Οι Καρχηδόνιοι έστειλαν τότε τον στρατηγό τους Αμίλκα στη Σικελία, επικεφαλής τεράστιου εκστρατευτικού σώματος. Το οποίο αντιμετωπίστηκε στην Σικελική πόλη Ίμερα από τις ενωμένες δυνάμεις των Συρακουσίων υπό τον Γέλωνα και των Ακραγαντίνων υπό τον Θήρωνα. Η μάχη της Ιμέρας, όπου οι «υπέρτερες» δυνάμεων των Καρχηδονίων συνετρίβησαν από τους Έλληνες, έγινε το φθινόπωρο του 480 π.Χ. - την ίδια μέρα με την επίσης νικηφόρα ναυμαχία των Ελλήνων στη Σαλαμίνα, κατά του Περσικού στόλου.

Εορτασμός του ΟΧΙ στις κερκίδες της Κύπρου

Γιώργος Τασιόπουλος 

Γεμάτο Ελληνικές σημαίες το πέταλο των οργανωμένων της Ανόρθωσης στην αναμέτρηση με την ΑΕΖ στο Α. Παπαδόπουλος.

Οι Μαχητές τιμώντας την Επέτειο του "Όχι" σήκωσαν τις γαλανόλευκες, τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο...

 

Ο σύλλογος "Ανόρθωσης", ιδρύθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1911 και αρχικά ασχολήθηκε με την πολιτική. Το όνομα «Ανόρθωσις» οφείλεται στο γεγονός ότι οι Βαρωσιώτες ήταν υποστηρικτές της πολιτικής του Ελευθέριου Βενιζέλου. Η ποδοσφαιρική ομάδα της Ανόρθωσης αποτελεί ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου.

Η Ανόρθωση Αμμοχώστου (επισήμως: Ανόρθωσις Αμμοχώστου), είναι ένας κυπριακός αθλητικός σύλλογος, ο οποίος προέρχεται από την πόλη της Αμμοχώστου. 

Σαν σωματείο είναι ανάμεσα στα τρία λαοφιλέστερα σωματεία. Μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974, ο σύλλογος μετακόμισε στην Λάρνακα (τμήμα ποδοσφαίρου), στη Λεμεσό (τμήμα πετοσφαίρισης ανδρών) και στη Λευκωσία (τμήμα πετοσφαίρισης γυναικών). 

Σήμερα διατηρεί τμήματα ποδοσφαίρου, πετοσφαίρισης (ανδρών και γυναικών), καλαθοσφαίρισης (ανδρών και γυναικών), χειροσφαίρισης, ποδηλασίας και δρομέων, ενώ παλαιότερα λειτουργούσαν τμήματα ποδοσφαίρου σάλας, σκακιού, επιτραπέζιας αντισφαίρισης, μπόουλινγκ, χειροσφαίρισης γυναικών και υδατοσφαίρισης.

Νέα στοιχεία για τις σφαγές της 9ης Ιουλίου 1821 στην Κύπρο

του Πέτρου Παπαπολυβίου

Η επέτειος των 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης έδωσε την αφορμή για πολλές νέες έρευνες και εκδόσεις. Ένα από τα πιο ισχνά κεφάλαια της σχετικής βιβλιογραφίας και των γνώσεών μας για το 1821 είναι οι οθωμανικές πηγές και σε αυτόν τον τομέα κυκλοφόρησαν μερικά πολύ σημαντικά βιβλία. Ένα από τα πιο πρόσφατα είναι η έκδοση των ιστορικών Ηλία Κολοβού, Σουκρού Ιλιτζάκ και Μοχαμάντ Σχαριάτ Παναχί, με τίτλο «Η οργή του σουλτάνου. Αυτόγραφα διατάγματα του Μαχμούτ Β΄ το 1821», που κυκλοφόρησε πριν από λίγες βδομάδες (2021) από τις εκδόσεις του ΕΑΠ (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο).

Πρόκειται για ένα πολύτιμο «μεγάλο παράθυρο», που φωτίζει τη στάση του Μαχμούτ Β΄ απέναντι στην Επανάσταση και περιλαμβάνει την υποδειγματική έκδοση 62 μεταφρασμένων σουλτανικών εγγράφων που αφορούν την αντιμετώπιση της κατάστασης στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, την Πελοπόννησο, τον Άθωνα, τη Θεσσαλονίκη, τις Κυδωνίες, κ.α., αλλά και σε δραματικά γεγονότα όπως τον απαγχονισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄. Στην έκδοση προτάσσεται εκτενής καλογραμμένη εισαγωγή των τριών επιμελητών. Όπως τονίζουν, τα έγγραφα προσφέρουν την ευκαιρία να εξεταστούν τα γεγονότα του πρώτου χρόνου της Επανάστασης από την πλευρά του «άλλου», «από τη σκοπιά της οθωμανικής εξουσίας, και μάλιστα στο ανώτατο επίπεδο».

Ο χώρος του παρόντος άρθρου, μας περιορίζει ως προς την περαιτέρω παρουσίαση του βιβλίου, που είναι προϊόν πολύμοχθης έρευνας και κομίζει πλήθος νέων στοιχείων. Θα σταθούμε μόνο στο πολύ σημαντικό έγγραφο που αφορά το κυπριακό 1821. Πρόκειται για αχρονολόγητη εισήγηση του μεγάλου βεζίρη Χατζή Σαλίχ Πασά προς τον σουλτάνο Μαχμούτ Β΄ και τη σύντομη απάντηση του δεύτερου. (Οι συγγραφείς χρονολογούν την επιστολή στα τέλη Ιουνίου 1821, όμως πρόκειται για έγγραφο που γράφτηκε ένα μήνα αργότερα.) 

Ο μεγάλος βεζίρης αναφέρει ότι έλαβε αρκετές επιστολές από τον μουχασσίλη της Κύπρου Κιουτσούκ Μεχμέτ, από άλλους Οθωμανούς αξιωματούχους του νησιού αλλά και τους μουσουλμάνους κατοίκους. Και συνεχίζει: «Ο μουχασσίλης βεβαιώνει ότι εφαρμόστηκαν οι αυτοκρατορικές διαταγές για τον απαγχονισμό του αρχιεπισκόπου Κύπρου [Κυπριανού], ακόμη τριών μητροπολιτών και άλλων πενήντα ατόμων που είχαν αναμειχθεί στη στάση. Οι οικίες τους σφραγίστηκαν. Στη θέση τους διορίστηκε νέος αρχιεπίσκοπος και μητροπολίτες, με την εγγύηση ότι θα διευθετούν τις υποθέσεις των πολυπληθών ραγιάδων στην Κύπρο. Επίσης, ο μουχασσίλης παραθέτει τον κατάλογο με τα ονόματα [των συλληφθέντων και εκτελεσθέντων] και παρακαλεί να του αποσταλούν τα μπεράτια που επικυρώνουν τον διορισμό των αντικαταστατών τους. Ωστόσο, περίπου είκοσι γκιαούρηδες που συμμετείχαν στη στάση και που συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο κατέφυγαν στα προξενεία της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Αυστρίας. 

Η 9η Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία Κύπρου

Του Γιώργου Τασιόπουλου

"...Θεέ, που νάκραν δεν έχεις ποττέ στην καλωσύνην,

λυπήθου μας και δώσε πκιονχαράν στην Ρωμιοσύνην”.

Με αυτά τα λόγια τελειώνει το ποίημα του Κύπριου ποιητή, Βασίλη Μιχαηλίδη «Η 9η Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία Κύπρου»

Στις 9 Ιουλίου 1821, ημέρα Σάββατο, ο Τούρκος διοικητής της Κύπρου, Κιουτσούκ Μεχμέτ, αποφάσισε κατόπιν εγκρίσεως της Υψηλής Πύλης, να σκοτώσει 486 προεστώτες του τόπου, μητροπολίτες, ηγουμένους, ιερομονάχους, δασκάλους, τους οποίους θεωρούσε επικίνδυνους.

Εκτέλεσε τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Κυπριανό και άλλους 3 μητροπολίτες, τον Πάφου Χρύσανθο, Κιτίου Μελέτιο και Κυρηνείας Λαυρέντιο. Θυσιάστηκαν στο βωμό της ελευθερίας και πότισαν με το αίμα τους τη ελληνική κυπριακή γη, ήταν η δική τους μαρτυρία στον πανεθνικό αγώνα για Ελευθερία του 1821.

Η βάναυσος και άθλια των πράξη έλαβε χώρα εντός των τειχών της Λευκωσίας, κεκλεισμένων των θυρών «η πλατεία η προ του σεραγίου μετετράπη εις αληθές μακελλείον, και το αίμα αφθόνως έρρευσεν εις τας αγυιάς της πρωτευούσης »

Εκτός από κληρικούς εκτέλεσαν και αρκετούς λαϊκούς. Η σφαγή κράτησε όχι πιο λίγο από 30 ημέρες. Τα θύματα συχνά τα έκοβαν σε τεμάχια.

Αναφορές για την 9η Ιουλίου

Ο Άγγλος περιηγητής John Carne γράφει ότι είχε γνωρίσει τον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό ο οποίος συμπέραινε από τις εξελίξεις το βίαιο τέλος που επρόκειτο να έχει. Ο Carne σημειώνει τα λόγια του Κυπριανού:

 «Ο θάνατός μου δεν είναι μακριά. Ξέρω πως μόνο ευκαιρία περιμένουν, για να με θανατώσουν». 

Ο Γάλλος πρέσβης Jérôme Méchain γράφει για τις βιότητες των Οθωμανών:

“Η νήσος της Κύπρου…ήσυχος και ειρηνική…εάν την άφηνονανενόχλητον ευρίσκεται σήμερον εις κυκεώνα από της ημέρας της αφίξεως μεγάλου αριθμού στρατευμάτων […] …ο Μουσελίμης καθίσταται μάλλον και μάλλον θηριώδης. Καθ’ εκάστην ημέραν απαγχονίζει, στραγγαλίζει ή κατακρεουργεί εις Λευκωσίαν δυστυχείς ανθρώπους”

Κατά τον Σουηδό Μπέργκρεν, 

«η Παναγία ντύθηκε παντού στα μαύρα, 

πολλά σπίτια ήταν πιτσιλισμένα με αίμα».

___________

"Η 9η Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία Κύπρου" Βασίλης Μιχαηλίδης (απόσπασμα)

"...Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,

κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ι-ξηλείψη,

κανένας, γιατί σιέπει την που τα ‘ψη ο Θεός μου.

Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψει!

Σφάξε μας ούλους κι ας γενεί το γαίμαν μας αυλάκιν,..."

Όλο το ποίημα:

https://www.apotipomata.com/ennati-iouliou-vasilis-michaelidis/

ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΗ Η ΑΔΙΚΙΑ...

Του Αλέκου Μιχαηλίδη 

«Κανένας δεν τον δεχόταν, μας άρπαξε να σωθεί»

Ξεπροβοδίστε τον, Πρόεδρε της τουρκοκρατούμενης Κυπριακής Δημοκρατίας. 

Ξεπροβοδίστε τον, Υπουργέ της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης.

 Ξεπροβοδίστε τον, έντιμοι δικαστές του Ανωτάτου.

 Ξεπροβοδίστε τον. Ξεπροβοδίστε τον Κούρδο αγωνιστή Κενάν Αγιάς που αναχωρεί για τη γερμανική Φρανκφούρτη. Ξεπροβοδίστε τον.

 Ξεπροβοδίστε τον δίχως πολλά πολλά, δεν θέλει την κουβέντα σας, ξεπροβοδίστε τον να σιγουρευτείτε ότι μπήκε στο σωστό αεροπλάνο, δεμένος χειροπόδαρα.

 Ξεπροβοδίστε τον και προσπαθήστε να εξηγήσετε στους εαυτούς σας για τις «υποχρεώσεις» μιας δήθεν ανεξάρτητης δημοκρατίας που έλαχε να αναλάβετε, γιατί αλλού δεν εξηγείτε τι σας έπιασε με αυτόν τον Κούρδο, σε τι παρασκήνια μπλέξατε μια ανθρώπινη ζωή, τι προσπαθείτε να αποδείξετε και σε ποιους.

 Ξεπροβοδίστε τον και προσπαθήστε να εξηγήσετε στους εαυτούς σας ότι το ζήτημα είναι καθαρά γερμανικό και όχι τουρκικό, δεν υπάρχουν, πείτε τους, λίστες ατέλειωτες με καταζητούμενους αγωνιστές, πολιτικούς, ακτιβιστές, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες, δικηγόρους. 

Ξεπροβοδίστε τον να φύγει το βάρος από πάνω σας κι αν σας ρωτήσει κανένας πείτε του για τους όρους του Επαρχιακού Δικαστηρίου. 

Ξεπροβοδίστε τον στην πύλη αναχωρήσεων μήπως και πείσετε τους εαυτούς σας ότι αναχωρεί ένας τρομοκράτης, έτσι αποφάσισε να τον ονομάσει ο Ερντογάν και το καθεστώς του.

 Ξεπροβοδίστε τον και πιείτε στην υγεία μιας τουρκοκρατούμενης δημοκρατίας που λαμβάνει διαβεβαιώσεις από τους συμμάχους του κατακτητή της και τις πιστεύει.

 Ξεπροβοδίστε τον για να ησυχάσετε, για να ζήσετε με την ψευδαίσθηση του καθήκοντος και καμαρωτοί-καμαρωτοί χειροκροτήστε ο ένας τον άλλον για την τραγωδία της παράδοσης του Κενάν Αγιάς.

Ένας άλλος Κενάν Αγιάς, καταδικάστηκε στη Γερμανία

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ PKK

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΕΝΑΝ ΑΓΙΑΣ

Ένας άλλος Κενάν Αγιάς, καταδικάστηκε στη Γερμανία

Του Αλέκου Μιχαηλίδη 

Γερμανικές πολιτικές αποφάσεις, υποχρεώνουν την Κύπρο να ξεκαθαρίσει αν συναινεί στον τουρκικό αυταρχισμό – Ναι, «είμαστε όλοι PKK»

Μια παρόμοια υπόθεση με αυτήν του Κούρδου αγωνιστή Κενάν Αγιάς έλαβε χώρα στο Ανώτατο Δικαστήριο του Κόμπλεντζ στη Γερμανία την Τετάρτη 10 Μαΐου. Το Δικαστήριο ανακοίνωσε την έγκριση της απόφασης για πενταετή ποινή φυλάκισης του Κούρδου Οζγκιούρ Α., ο οποίος βρίσκεται σε γερμανικές φυλακές από τις 29 Απριλίου 2022. Έγκλημά του επίσης η υποτιθέμενη συμμετοχή σε «τρομοκρατική οργάνωση» δηλαδή στο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), καθώς και άλλες λεγόμενες τρομοκρατικές δράσεις όπως… διασκέψεις Τύπου, διαδηλώσεις και έρανοι σε κουρδικά πολιτιστικά ιδρύματα. Η ομοιότητα με την υπόθεση του Κενάν Αγιάς είναι τρανταχτή και χρειάζεται να διερωτηθούν οι αρμόδιοι στην Κύπρο αν θα είναι συνέταιροι αυτού του αυταρχισμού, επειδή έτσι θέλει η Τουρκία.

Ο Κούρδος Οζγκιούρ Α. καταδικάστηκε στη Γερμανία για συμμετοχή στο PKK και θα εκτίσει ποινή φυλάκισης πέντε ετών εξαιτίας της πολιτικής του δράσης. Όπως εξήγησε ο εκ των δικηγόρων του, Μπέρτολτ Φρεσένιους, «πάρθηκε μια πολιτική απόφαση για μια πολιτική υπόθεση», τονίζοντας ότι το γερμανικό κράτος εφαρμόζει ακριβώς την ίδια πολιτική με την Τουρκία εναντίον του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν. Η υψηλή τιμωρία που δέχτηκε ο Οζγκιούρ, επειδή δεν έδειξε μετάνοια για τη συμμετοχή του στον κουρδικό αγώνα, δείχνει ότι η Γερμανία αποφασίζει μόνο με βάση τις σχέσεις της με το τουρκικό κράτος.

Μάλιστα, το Ανώτατο Δικαστήριο του Κόμπλεντζ μοίρασε πρόστιμα σε αλληλέγγυους που βρέθηκαν εκεί, επειδή φώναξαν «είμαστε όλοι PKK» και «ο Ερντογάν είναι δικτάτορας», ενώ ανέφερε ως «έγκλημα» του Κούρδου αγωνιστή, την παρουσία του σε ακρόαση άλλου Κούρδου αγωνιστή το περασμένο έτος. Πρόκειται για αποφάσεις που λαμβάνονται συχνά στη Γερμανία και αφορούν ένα ανελέητο κυνήγι Κούρδων και Κούρδισσων, σε συνεννόηση με το τουρκικό φασιστικό κράτος, με βάση ασφαλώς τα μνημόνια που υπέγραψαν οι εισαγγελικές αρχές των δύο χωρών το 2022. 

Σε λένε Κενάν Αγιάς και πέρασες τόσα και τόσα…

Χρήστος Πέτρου 

Σκότωσαν στις φυλακές τον αδερφό σου, πριν καν προλάβει να καταλάβει τι πάει να πει ζωή... Το σώμα σου ακόμα θυμάται τι τράβηξες από τα 17 μέχρι τα 28 σου χρόνια, που σε είχαν φυλακίσει επειδή διαδήλωνες για την ελευθερία του λαού σου.  Μετά σε πήραν ξανά στο κυνήγι, επειδή μορφώθηκες, σχημάτισες πολιτικό λόγο, αγωνιζόσουν και διαλαλούσες το δίκαιο.

Κατατρεγμένος από ένα πανίσχυρο φασιστικό κράτος, κατάφερες και έφτασες στην ελεύθερη Κύπρο. Τα τελευταία 11 χρόνια ζούσες στον τόπο μας υπό το καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα. Και μια μέρα σε συνέλαβαν καθώς επιχειρούσες να ταξιδέψεις για να δεις τους δικούς σου που κατατρεγμένοι κι αυτοί, ζουν στην άλλη άκρη της Ευρώπης. 

Η Γερμανία, μετά από συνεννόηση με την Τουρκία έβγαλε ένταλμα εναντίον σου. Θα μπορούσαν να σε συλλάβουν οπουδήποτε στις πολλές χώρες που ταξίδευες. Όμως ο στόχος είναι να σε συλλάβουν στην Κύπρο και να σπρώξουν τις Αρχές της να σε παραδώσουν. Θα περάσει έτσι το μήνυμα στους απανταχού κατατρεγμένους συναγωνιστές και συμπατριώτες σου, ότι και την Κύπρο που την θεωρούν ασφαλή μιας και ο λαός της τράβηξε και τραβά ακόμα τα ίδια βάσανα με τον δικό σου λαό, την έχουν βάλει στο παιχνίδι της εξοντωτικής καταδίωξής σας. 

Σε λένε Κενάν Αγιάς και είσαι Κούρδος διανοούμενος και αγωνιστής της ελευθερίας. Γεννήθηκες την ίδια χρονιά που οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο. Είσαι από τις 15 Μαρτίου 2023 κρατούμενος στις κεντρικές φυλακές στη Λευκωσία. Το επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας αποφάσισε την περασμένη Τετάρτη, να σε πακετάρει σύμφωνα με τις τουρκογερμανικές επιταγές και να σε παραδώσει στη Γερμανία που αυτή με τη σειρά της θα σε στείλει πίσω στους δολοφόνους του αδερφού σου, στους βασανιστές σου και γενοκτόνους του λαού σου. Τώρα περιμένεις μέχρι τις 15 Μαΐου το Εφετείο να αποφασίσει ουσιαστικά για την μοίρα σου και τη ζωή σου….

Κενάν Αγιάς: «Φοβάμαι ότι στο παιχνίδι θυσίας των Κούρδων μπαίνει και η Κύπρος»

Κενάν Αγιάς: «Φοβάμαι ότι στο παιχνίδι θυσίας των Κούρδων μπαίνει και η Κύπρος»

από Χρίστος Πέτρου 24 Απριλίου 2023

O Κούρδος αγωνιστής Κενάν Αγιάς μιλά αποκλειστικά στη “Σημερινή” και τον Χρίστο Πέτρου μέσα από τις φυλακές – «Μιλούν τελευταίοι αυτοί που αντιστέκονται».

Ο Κούρδος διανοούμενος αγωνιστής, Κενάν Αγιάς, μέσα από τις Κεντρικές Φυλακές μιλά στη «Σ», ενώ προετοιμάζεται για το Εφετείο που θα γίνει στις επόμενες 25 ημέρες και θα κρίνει, ουσιαστικά, τη ζωή του. Βάσει ευρωπαϊκού εντάλματος, που εξέδωσε εναντίον του η Γερμανία σε συνεννόηση με την Τουρκία, συνελήφθη στις 15 Μαρτίου, στο Αεροδρόμιο Λάρνακας. Την περασμένη Τετάρτη, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας αποφάσισε όπως τον παραδώσει στους Γερμανούς, υπό τον όρο αυτοί να μην τον παραδώσουν στην Τουρκία και να του επιτρέψουν να εκτίσει την πιθανή ποινή του στην Κύπρο. Όροι που, επί της ουσίας, δεν έχουν κανέναν δεσμευτικό τύπο και άρα θέτουν εν αμφιβόλω την ασφάλεια της ζωής του Κ. Αγιάς, ο οποίος, όπως εξηγεί και παρακάτω, θεωρεί δεδομένο ότι, αν οι κυπριακές Αρχές τον παραδώσουν, θα βρεθεί στα χέρια των Τούρκων. Γιατί πιστεύει ότι τον κυνηγούν οι Γερμανοί και οι Τούρκοι; Ποιες είναι οι προσδοκίες του από το Εφετείο και ποιο μήνυμα στέλνει στον κυπριακό και τον κουρδικό λαό μέσα από τις φυλακές όπου κρατείται.

Πώς βιώνετε την όλη κατάσταση; Αναμένατε ότι οι Αρχές στην Κύπρο θα σας συλλάβουν, θα συνεχίσουν να σας έχουν υπό κράτηση και ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο θα αποφασίσει για την έκδοσή σας στη Γερμανία;

Όταν ξεκίνησα την υπεράσπισή μου στο δικαστήριο, είπα ότι η υπόθεση αυτή δεν είναι νομική υπόθεση, αλλά καθαρά πολιτική υπόθεση. Στην πραγματικότητα, η σύλληψή μου στην Κύπρο ήταν επίσης το αποτέλεσμα μιας ειδικής και σχεδιασμένης απόφασης. Όπως είναι γνωστό, το γερμανικό κράτος άρχισε να συλλέγει έγγραφα σχετικά με εμένα από το 2018. Έχει περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα πέντε ετών. Αυτά τα πέντε χρόνια έχω βρεθεί σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Θα μπορούσε να με συλλάβει σε οποιαδήποτε χώρα ήθελε, να ζητήσει την έκδοσή μου και να με συλλάβει ακόμη και στη δική του χώρα.

Κάποτε στην Κύπρο

Από Πεγειώτη Γιάννη

Κάποτε το να έχεις σιδερένια ξύστρα ήταν μεγάλη πολυτέλεια.  Μια τέτοια αρκούσε για όλη την τάξη του Δημοτικού μας σχολείου.  Ένα λάστιχό αρκουσε πεντε έξι παιδια.  Ένα αναγνωστικό λιγοστά τετράδια μας έμαθαν ελληνικά και μας βοήθησαν να αγαπήσουμε ανάγνωση και γραφή.

Τον Οκτώβριο του 1974 ενισχύθηκε το συσσίτιο στο σχολείο.  Λεφτά δεν υπήρχαν αλλά οι ηρωικές καθαρίστριες φρόντιζαν με χίλιους τρόπους οι χορηγίες να μετατρέπονται σε λιχουδιες.  Το γάλα και το ρύζι σε ριζόγαλο.  Χίλιες δυο λύσεις για να χαρούμε.  Να πορευτούμε τους δύσκολους εκείνους μήνες.

Πηγαίναμε πρωί απόγευμα.Δύο κύκλοι.  Στη γειτονιά οι μανάδες συνεργάζοντάν.  Πάντά τις

έχω κρυμμένες στην καρδιά μου εκείνες τις

ώρες που οι μανάδες μας στρώθηκαν στον κόπο στην μέριμνα για να στηρίξουν τις προσφυγούες μανάες.  Η μάνα μου κουμανταρε ρυθροις μυστικοις να αντέξουν όλες να μην γονατίσουν.

Στη ξένη δούλεψη από τα δώδεκα 

σε άγνωστο τόπο ήξερε από πόνο και αγωνιστηκε με αρχοντιά και διακριτηκότητα.

Η κυρία Ελένη με τη γιγάντια καρδια αγάπης

Νύχτες που με έστειλε να αφήσω ψωμί σε παράθυρο κουζίνας.Να το βάλεις και να χαθείς...

4.9.2016

Κύπρος: Η Αγγλοκρατία επανέρχεται

Στα αγγλικά λοιπόν και το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας!

Ανδρέας Μ. Βασιλείου

«Τη γλώσσα μού έδωσαν Ελληνική / μοναχή έγνοια μου η γλώσσα μου

(το σπίτι φτωχικό) / στις αμμουδιές του Ομήρου»

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, Οδυσσέας Ελύτης

Δεν το είχαν άραγε υπόψη τους οι βουλευτές όταν αποφάσιζαν πρόσφατα «την έγκριση της αγγλικής γλώσσας ως μιας από τις επίσημες γλώσσες στο υπό σύσταση Δικαστήριο του Ναυτοδικείου και του Εμπορικού Δικαστηρίου»;

Αυτό προνοεί τη μετάφραση σειράς νόμων, ώστε να μπορούν διάδικοι διεθνών διαφορών να τους χρησιμοποιούν. Μαζί θα μεταφραστεί για πρώτη φορά και το Σύνταγμα.

Στα αγγλικά λοιπόν και το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας!

Οι ακροάσεις επίσης ενώπιον των ως άνω δικαστηρίων θα μπορούν να διεξάγονται στην αγγλική γλώσσα.

Κατά συνέπειαν θα ανακύψει η ανάγκη, αρκετές νομοθεσίες να πρέπει να μεταφραστούν επίσημα στα Αγγλικά!

Μια δεύτερη φορά λοιπόν η Κυπριακή Δημοκρατία «κηδεύεται» επισήμως όταν στην πρώτη περίπτωση η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε κατά πλειοψηφία τον «νόμο Ακιντζί» – όπως χαρακτηρίζεται – όταν υπέκυψε στον εκβιασμό του Μουσταφά Ακιντζί όπως μη γίνεται μνεία στα εκπαιδευτήρια της ιστορικής επετείου του Ενωτικού Δημοψηφίσματος της 15/1/1950.

Διερωτώμαι λοιπόν εάν οι Τούρκοι ήγειραν παρόμοια αξίωση και για την 1η Απριλίου 1955, ποια θα ήταν η στάση των βουλευτών.

Δυστυχώς, δικαιώνεται ο πρώην υπουργός της Μητρός Πατρίδος, Θεόδωρος Πάγκαλος, όταν προ ετών διακήρυξε ότι στην Κύπρο οι Άγγλοι ασκούν μία ιδιότυπη επιρροή.

Κύπρος: Από τις «δικοινοτικές ταραχές» στις «πολυκοινοτικές ταραχές»;

Το υβριδικό «δίλημμα ασφαλείας», τα προμηνύματα του λαθρομεταναστευτικού και μερικά ρητορικά ερωτήματα για τα Υπουργικά Διατάγματα

του Λάμπρου Καούλλα από την Σημερινή

Δεν υπάρχει, κατά τη γνώμη μου, νόημα και λόγος να ερευνούμε την Ιστορία και να καταγράφουμε γεγονότα του παρελθόντος, αν αυτά δεν χρησιμεύουν ως διδαχθέντα μαθήματα για το σήμερα. Αν γράφουμε ιστορία μόνο και μόνο για να την διαβάζουν αυτοί που γουστάρουν να ψυχαγωγούνται βυθιζόμενοι νοσταλγικά σε παλιούς κόσμους, τότε είμαστε απλώς παροχείς μορφών «intellectual» ψυχαγωγίας για ελάχιστους «μερακλήδες» καταναλωτές του είδους, και η δουλειά μας είναι ένα ακριβό και, χρονοβόρο στην παραγωγή και την κατανάλωση, είδος «infotainment». Αυτό το κείμενο γράφεται με σκοπό να αναδείξει κάποιες ομοιότητες με το πρόσφατο κυπριακό παρελθόν, με στόχο, βεβαίως, να μην επαναληφθεί ως μακάβρια φάρσα, αλλά για να τεθεί κάτω ως σενάριο που πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί.

Την ώρα που σύρονται οι γραμμές αυτές, σκάει η εξής είδηση στον «Ρεπόρτερ» (05/05/2022): Αλλοδαπός υπό την επήρεια αλκοόλ προκαλούσε οχληρία σε λεωφορείο και κτύπησε και τραυμάτισε αστυνομικό που επενέβη και προσπάθησε να τον κατεβάσει. Στη συνέχεια, «μεγάλος αριθμός αλλοδαπών προπηλάκισε το συγκεκριμένο λεωφορείο, χωρίς να το αφήνουν να προχωρήσει τη διαδρομή του» και ενισχύσεις της Αστυνομίας «διέλυσαν τον όχλο» και φόρεσαν χειροπέδες στον δράστη.

Ο έρωτας και ο μυστικός γάμος του Γρηγόρη Αυξεντίου. Σε ποιόν φώναξε «Μολών Λαβέ» λίγο πριν το ηρωικό τέλος του ο Ζήδρος της ΕΟΚΑ

3 Μαρτίου 1957. Ο Γρηγόρης Αυξεντίου σκοτώνεται, θυσιάζοντας τον εαυτό του για την ελευθερία της Κύπρου. Ήταν γνωστός ως «Σταυραετός του Μαχαιρά», «Ζήδρος», «Αίας». Γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1928 και μεγάλωσε στη Λύση. Ήταν το πρώτο παιδί του Πιερή και της Αντωνούς Αυξεντίου και είχε μια μικρότερη αδελφή, τη Χρυστάλλα. Από νεαρή ηλικία έπαιρνε μέρος στους αθλητικούς αγώνες του Γυμνασίου Αμμοχώστου, έπαιζε στην ποδοσφαιρική ομάδα του ΛΑΛΛ Λύσης (Λέσχη Αγάπη Λαού Λύσης) ενώ αγωνίσθηκε και στην Ανόρθωση. 

Η οικογένεια Αυξεντίου 

«Όταν πρωτοπήγαινα στο οίκημα της Ανορθώσεως, το 1948, κάθε μεσημέρι έβλεπα έναν νεαρό, οποίος καθόταν και διάβαζε συνέχεια στο αναγνωστήριο. Μια μέρα μου είπε: «Έλα ρε Μιτσή να παίξουμε πιγκ-πογκ». Αυτός ήταν ο Γρηγόρης ο Αυξεντίου. Τότε δεν είχε δουλειά, κατέβαινε από την Λύση και πήγαινε στο λιμάνι για «τσιεκκαριστής». Ο Αυξεντίου λάτρευε τον αθλητισμό. Κι ήταν το ψυχικό στήριγμα του Αντώνη Παπαδόπουλου, με τον οποίο ήταν αχώριστοι», εξομολογείται ο πρώην πρόεδρος του αθλητικού Σωματείου και αγωνιστής της ΕΟΚΑ, Παύλος Παυλάκης.

Τα «Rafale» του Ελληνισμού και η μαραζιάρα Κύπρος

Του Αλέκου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο

Ο Παναγιώτης Κονδύλης ήταν ένας σπουδαίος φιλόσοφος του σύγχρονου Ελληνισμού. Ίσως τον βοήθησε το γεγονός πως έζησε αρκετά χρόνια μακριά από το εθνικό κέντρο –«έξω πάμε καλά»– και χάρισε στον κόσμο τρομερά κείμενα, ως συνέχεια των Θουκυδίδη, Μακιαβέλι και Μαξ Βέμπερ. Ένα από τα έργα αυτά είναι και η «Θεωρία του Πολέμου» που εκδόθηκε στα γερμανικά το 1988 και στα ελληνικά το 1997. Πρόκειται για μια «επανάσταση» στην ερμηνεία του μεγάλου θεωρητικού του πολέμου, Καρλ φον Κλαούζεβιτς, για ένα κείμενο που σφάζει, όπως γράφτηκε τότε, πολλές «ιερές αγελάδες» της δυτικοφιλελεύθερης ιστορικής και πολιτικής επιστήμης.

Στην ελληνική έκδοση της «Θεωρίας του Πολέμου», ένα χρόνο πριν τον θάνατό του, ο Παναγιώτης Κονδύλης παραθέτει ένα φοβερό επίμετρο, με τον τίτλο «Γεωπολιτικές και στρατηγικές παράμετροι ενός ελληνοτουρκικού πολέμου». Δεν προσπαθεί να επιβάλει κάποια φιλοπόλεμη αντίληψη, αλλά εξηγεί -όπως πολλοί θεωρητικοί του πολέμου- πως ο πόλεμος αποτελεί συνέχεια της πολιτικής, ειδικά στα μέτρα του σύγχρονου Ελληνισμού. Ο οποίος δεν έχει άλλη επιλογή από το να μελετά και να βελτιώνει διαρκώς την άμυνά του, απέναντι στην ιμπεριαλιστική Τουρκία. «Η συγκριτική ανάλυση του γεωπολιτικού δυναμικού της Ελλάδας και της Τουρκίας μ’ αυτή τη στενότερη έννοια, συνδέεται ιδιαίτερα με το πρόβλημα της πιθανής στρατηγικής φυσιογνωμίας ενός ελληνοτουρκικού πολέμου στο προσεχές ή απώτερο μέλλον», γράφει ο Κονδύλης.

Λάμψη, «σόου» δεν ταιριάζουν σε επετείους

Κώστας Βενιζέλος

Τα χρονικά ορόσημα, οι επέτειοι και τα αφιερώματα, αναπόφευκτα αναδεικνύονται ως ένα πεδίο αποτίμησης. Ενίοτε για να καταπολεμείται η μιζέρια που μας κυνηγά. Κάποτε γιατί είναι ανάγκη να γίνονται αναφορές σε μεγάλες στιγμές της ιστορίας μας και να ενισχύεται η βούληση, η αποφασιστικότητα. Η πανδημία δεν επέτρεψε να τιμηθεί, όπως θα επιβαλλόταν, η επέτειος των 200 χρόνων από την ελληνική Επανάσταση του 1821. Το 2021 ήταν αφιερωμένο εξολοκλήρου στην Επανάσταση. Αν και για να τιμάται μια επανάσταση, όπως αυτή του 1821, δεν χρειάζονται πανηγυρικές εκδηλώσεις, καθώς υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της υπερβολής και τα μηνύματα να χάνονται σε κενού περιεχομένου διακηρύξεις και αναλύσεις. Λάμψη, «σόου» δεν ταιριάζουν σε επετείους.

Η συμπλήρωση 200 χρόνων δεν θα μπορούσε να μην αποτελέσει σημείο αναφοράς και να δοθούν οι απαιτούμενες τιμές, για ένα γεγονός, που ξεπέρασε το… μπόι των επαναστατημένων και κατάφερε να ανατρέψει την κατοχή, να στριμώξει μια αυτοκρατορία. Η επέτειος των 200 χρόνων από την απελευθέρωση οδήγησε στη δημιουργία ενός κράτους, που μέσα από πολλές δυσκολίες και συμπληγάδες επέζησε.

Η Κύπρος και το 1821. Γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά. Ο ρόλος, η συμβολή, οι επιδράσεις. Ο καθηγητής Πέτρος Παπαπολυβίου συνδέει την κυπριακή συμβολή με το ταξίδι Κανάρη στην Κύπρο και τη βοήθεια που δόθηκε από τη Μεγαλόνησο. Αναφέρεται και στις επιδράσεις στην άλλη μεγάλη Επανάσταση, αυτή του 1955 για ανατροπή της αποικιοκρατίας. «Δεν είναι τυχαίο, αλλά προσωπική του επιλογή, ότι το πρώτο και το πιο διάσημο ψευδώνυμο του Αυξεντίου ήταν το ‘’Ζήδρος’’. Από το όνομα του αρματολού του Ολύμπου, του 18ου αιώνα… Όπως ήταν φυσικό, ο εορτασμός των εθνικών επετείων, της 25ης Μαρτίου, της 28ης Οκτωβρίου, της 9ης Ιουλίου 1821 (όταν απαγχονίστηκε ο αρχιεπίσκοπος Κυπριανός) και (από το 1956) της 1ης Απριλίου, πήρε ευρύτερες διαστάσεις στα χρόνια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, εξαιτίας, από τη μια, των αποικιακών ανελεύθερων μέτρων και απαγορεύσεων και, από την άλλη, της «υποχρεωτικής» απόδοσης τιμής από την πλευρά των αγωνιστών…» (Πέτρος Παπαπολυβίου, Στα βουνά για ένα νέο Εικοσιένα, απόηχοι και προσλήψεις της Επανάστασης του 1821 στον αγώνα της ΕΟΚΑ. Ειδικό αφιέρωμα στα Τετράδια, φθινόπωρο-χειμώνα 2021).

Η ύβρις, τα χρόνια στον στρατό, ο Τάσος Μάρκου και ο ανθρωπάκος

«Για δεκαετίες εμείς χάναμε δύο χρόνια από τη ζωή μας….».

Σε αυτή την

α π α ρ ά δ ε κ τ η

δήλωση προέβη ο Υπουργός Παιδείας της ημικατεχόμενης Κύπρου, της κυβέρνησης του ΔΗΣΥ Πρόδρομος Προδρόμου, προσπαθώντας να υπερασπιστεί την απόφαση για κατ’ εξαίρεση αναστολή της στρατιωτικής θητείας, σε συνέντευξη του στο ΡΙΚ.
Αυτά λέγονται στην πατρίδα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη λίγα μέτρα από τον τόπο της θυσίας του, όταν ο νεοΣουλτάνος σουλατσάρει και απειλεί μέσα στα χωρικά ύδατα της νήσου.

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ 

Η ύβρις, τα χρόνια στον στρατό,
ο Τάσος Μάρκου και ο ανθρωπάκος

ΓΡΑΦΕΙ: Γιώργος Καλλινίκου

«Για χρόνια, για δεκαετίες, εμείς χάναμε δύο χρόνια από τη ζωή μας», είπε για την στρατιωτική θητεία.
Οποία αισχύνη!
Οποίο όνειδος!
Οποίο αίσχος!
Η δήλωση αυτή έκανε πάταγο.
Η ηχώ της ταξίδεψε πολύ μακριά.
Έφτασε μέχρι το Πάνθεον των Αθανάτων.
Τι δυστυχία.
Τρύπησε τα αφτιά.
Και το μυαλό.
Κυρίως, τις ψυχές των κατοικούντων στο «παλάτι» της δόξας.
Πώς να πιστέψουν το κατάντημα;
Αν κάποιοι θεωρούν ότι έχαναν δύο χρόνια από τη ζωή τους για να υπηρετήσουν μιαν ημικατεχόμενη πατρίδα, πώς άραγε μπορεί να θεωρούν εκείνους που έχασαν τη ζωή τους για την πατρίδα;
Αλήθεια, ανθρωπάκο,
τολμάς άραγε να σταθείς
μπροστά στον Υποστράτηγο,
Τάσο Μάρκου και να του επαναλάβεις
την επαίσχυντη δήλωσή σου;

Μια λησμονημένη σφαγή: Όταν οι Τούρκοι απαγχόνισαν τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Κυπριανό

ΤΟΤΕ, Η ΕΛΛΆΔΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΑΚΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΎΠΡΟ!

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΌΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ΕΝΑΣ!

Η πατρίδα είναι μία, από τους Οθωνούς και το Καστελόριζο, τη Στρογγύλη, μέχρι τον Άγιο Ανδρέα της Καρπασίας.

"...Η Ρωμιοσύνη έν’ φυλή συνόκαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν γαι να την-ι ’ξηλείψει,
κανένας, γιατί σκέπει την ’που τ’ άψη ο Θεός μου.
Η Ρωμιοσύνη έν’ να χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει!.."

"...Στις 9 Ιουλίου 1821, στο Σεράϊ της Λευκωσίας, ο αδίστακτος τούρκος μουχασίλης (κυβερνήτης) της Κύπρου Κουτσούκ Μεχμέτ διαβάζει το φιρμάνι του σουλτάνου και αρχίζει τις σφαγές και τους απαγχονισμούς..."

"...Σφάξε μας ούλους κι ας γενεί το γαίμαν μας αυλάκιν..."

Γ.Τ.

Μια λησμονημένη σφαγή: Όταν οι Τούρκοι απαγχόνισαν τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Κυπριανό

Έργο του λαϊκού ζωγράφου της Κύπρου Μιχαήλ Κάσιαλου: Ο μάρτυρα; Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός πριν τον απαγχονισμό του από τους Τούρκους.

Του ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ (ΝΤΙΝΟΥ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ (*)

«9^η Ιουλίου τους 1821, εν Λευκωσία Κύπρου»
Η Ρωμιοσύνη έν’ να χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει!»

Η παρουσία των Ελλήνων Κυπρίων εθελοντών στους Εθνικούς αγώνες υπήρξε πάντοτε, από κάθε άποψη, ιδιαίτερα σημαντική. Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και κατά τη διάρκεια της Εθνεγερσίας του 1821.

Σκορπισμένοι παντού σε όλα τα τουρκοπατημένα εδάφη, οι Έλληνες της Κύπρου, μετείχαν ενεργώς στη δημιουργία των συνθηκών πάνω στις οποίες έκτισε και πρόσφερε η Φιλική Εταιρεία με πρώτο τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Κυπριανό.

Στη Μεγάλη Συνέλευση των μελών της Φιλικής Εταιρείας που πραγματοποιήθηκε στο Ισμαήλιο την 1^η Οκτωβρίου 1820 αποφασίσθηκε η συμμετοχή της Κύπρου στον Εθνικό ξεσηκωμό να περιορισθεί μόνο σε χρηματική βοήθεια.

Για το σκοπό αυτό στάλθηκαν απεσταλμένοι στο νησί που γνωστοποίησαν στον Κυπριανό και τους υπόλοιπους ιεράρχες τη δρομολογημένη έναρξη της επανάστασης και την οριστική τους απόφαση να μην εμπλακεί η Κύπρος στον ένοπλο αγώνα, καθώς η γεωγραφική της θέση καθιστούσε κάθε τέτοια σκέψη απαγορευτική.

Τον Οκτώβριο του ιδίου έτους, ο Αντώνιος Πελοπίδας, μετέβη στην Κύπρο, ως απεσταλμένος του Αλεξάνδρου Υψηλάντη για να παραλάβει την εισφορά του Αρχιεπισκόπου.

Σε ένα σχετικό γράμμα του Αλέξανδρου Υψηλάντη στον Κυπριανό, αναφέρονται τα εξής:

• «Μακαριώτατε και φιλογενέστατε Δέσποτα,
• Ο φιλογενέστατος κύριος Δημήτριος Ίπατρος με εβεβαίωσε περί της γενναίας συνεισφοράς, την οποίαν η υμετέρα Μακαριότης υπεσχέθη προς αυτόν διά το Σχολείον της Πελοποννήσου. Όθεν, ως γενικός έφορος του Σχολείου τούτου, κρίνω χρέος μου απαραίτητον να ευχαριστήσω την Υμετέραν Μακαριότητα και να την ειδοποιήσω ότι η έναρξις του Σχολείου εγγίζει.
• Διά τούτο λοιπόν στέλλω εξεπίτηδες τον κύριον Αντώνιον Πελοπίδαν, άνδρα ενάρετον, φιλογενή και πάσης πίστεως άξιον διά να την βεβαιώσω και διά ζώσης φωνής την όσον ούπω ανέγερσιν του ιερού τούτου καταστήματος: Άς ταχύνη λοιπόν η υμετέρα Μακαριότης να εμβάση τόσον της υμετέρας Μακαριότητας τας συνεισφοράς, όσον και των λοιπών αυτού ομογενών, είτε χρηματικάς, είτε είναι ζωοτροφίας προς τον εν παλαιά Πάτρα της Πελοποννήσου κύριον Ιωάννην Παππά Διαμαντόπουλον, συντροφεύουσα αυτάς ή με άνθρωπον της επίτηδες ή με τον κομιστήν του παρόντος μου.
• Ων δε εύελπις, ότι ή υμετέρα Μακαριότης θέλει φιλοτιμηθή να δείξη την συνεισφοράν αξίαν του μεγάλου ζήλου και πατριωτισμού Αυτής τε και όλου της του ποιμνίου, εξικετεύω τας μακαρίους Αυτής ευχάς και μένω με βαθύ σέβας της υμετέρας Μακαριότητος τέκνον ευπειθές».
• Αλέξανδρος Υψηλάντης
• (Εμμ. Γ. Πρωτοψάλτη, 1971, σελ 15, «Αίμα Κυπρίων στο σώμα της Μητέρας Ελλάδας»).

Παρά ταύτα, τον Απρίλιο του 1821 θα πέσουν στα χέρια των τούρκων, προκηρύξεις με επαναστατικό περιεχόμενο. Οι εξελίξεις που ακολούθησαν είναι χαρακτηριστικές των μεθόδων που εφάρμοζε πάντα η οθωμανική τυραννία.

Στις 9 Ιουλίου 1821, στο Σεράϊ της Λευκωσίας, ο αδίστακτος τούρκος μουχασίλης (κυβερνήτης) της Κύπρου Κουτσούκ Μεχμέτ διαβάζει το φιρμάνι του σουλτάνου και αρχίζει τις σφαγές και τους απαγχονισμούς.

Πρώτο απαγχονίζει τον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό. Ακολουθεί άγρια σφαγή όλων των μελών της Iεράς Συνόδου της Μεγαλονήσου, προκρίτων και λαϊκών, στο σύνολο 486. Ήταν η πρώτη κατάθεση φόρου αίματος της Κύπρου στον Εθνικό ξεσηκωμό που θα προστεθεί μαζί με τόσες άλλες στο ελληνικό ιστορικό γίγνεσθαι.