Εισαγωγή
Η εισβολή των ρομπότ και της τεχνολογικής ευφυΐας προβλέπεται να αλλάξει ριζικά την καθημερινή μας ζωή. Οι νέες τεχνολογίες, που σε αρκετές περιπτώσεις εφαρμόζονται ήδη σε αρκετά μεγάλη κλίμακα, φέρνουν επαναστατικές ανατροπές, σε όλα τα επίπεδα. Η βασική δυσκολία στο θεωρητικό επίπεδο είναι η αδυναμία της κυρίαρχης οικονομικής θεωρίας να ερμηνεύσει τον τρόπο λειτουργίας τους. Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι το αρχικό μεταβιομηχανικό στάδιο έφθασε στο τέλος του, και ένα νέο στάδιο καπιταλιστικής ανάπτυξης ανατέλλει, μέσα από το παλιό, στο διεθνές οικονομικό προσκήνιο, που είναι αυτό του αυτοματισμού. Το αγωνιώδες ερώτημα που εύλογα τίθεται, εδώ, είναι το αν αυτές οι εγκάρσιες μεταβολές θα είναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. Η εύκολη και γρήγορη απάντηση θα ήταν, ότι θα φέρουν το καλύτερο, δεδομένου ότι οι νέες αυτές τεχνολογίες προβλέπεται ότι θα απαλλάξουν τον άνθρωπο, σε σημαντικό βαθμό, από ρουτίνα και βαριά εργασία. Θα μπορεί, έτσι, το ανθρώπινο γένος, να απελευθερώσει χρόνο για την ενασχόλησή του με ότι περισσότερο προτιμά, και δεν μπορούσε μέχρι τώρα να απολαύσει.
Είναι, όμως, ξεκάθαρο ότι η απάντηση αυτή βλέπει τα ρομπότ ως συνεργάτες του ανθρώπου και όχι ως υποκατάστατά του. Είναι, ωστόσο ορατός και ίσως ήδη παρών ο κίνδυνος, ότι ένα μεγάλο τμήμα των δραστηριοτήτων των νέων τεχνολογιών, το οποίο επιπλέον θα ανέρχεται με την πάροδο του χρόνου, δεν θα συνεργάζεται απλώς με τον άνθρωπο, αλλά θα τον υποκαθιστά και φευ θα τον απειλεί. Γι' αυτό φαίνεται, δυστυχώς, ότι οι αισιόδοξες σχετικές προβλέψεις δεν ανταποκρίνονται στα πράγματα. Και, αντιθέτως, τα όσα ήδη συμβαίνουν, αλλά και τα όσα με σιγουριά προβλέπονται στο χώρο αυτό, δίνουν δίκαιο στους απαισιόδοξους. Η μεγάλη απειλή του αυτοματισμού, για τις ανθρώπινες κοινωνίες είναι η δημιουργία ανεξέλεγκτης τεχνολογικής ανεργίας, που θα συνοδεύεται και από επιδείνωση της ήδη δυσθεώρητης ανισότητας κατανομής εισοδήματος και πλούτου.
Στις δύο παραγράφους, που ακολουθούν, θα αναφερθώ πρώτον στις απειλές του αυτοματισμού, αλλά και της τεχνητής νοημοσύνης, που φαίνεται να είναι νομοτελειακές, ενώ στη δεύτερη παράγραφο, θα προτείνω τη λύση, που από καιρό υποστηρίζω, για το πρόβλημα της ανεργίας, αλλά και για το πρόβλημα των κορυφούμενων ανισοτήτων, που δυστυχώς έχουν εγκατασταθεί ως μόνιμη πια κατάσταση, στην παγκόσμια οικονομία, ακόμη και πριν ο αυτοματισμός να αποκτήσει τις τωρινές απειλητικές του διαστάσεις. Στο τέλος θα εξαχθούν τα γενικά συμπεράσματα.
Ι. Το περιεχόμενο και οι επιπτώσεις των νέων τεχνολογιών
Α. Οι βασικές θεωρητικές δυσκολίες των νέων τεχνολογιών
Από τους κόλπους του μεταβιομηχανικού σταδίου ξεπηδά ένα νεότερο στάδιο ανάπτυξης, το ρομποτικό, που από όσο μπορεί να προβλεφθεί θα επιτείνει ακόμη περισσότερο το οικονομικό χάος, στις σύγχρονες οικονομίες.
α) Η μέτρηση της παραγωγικότητας εργασίας και κεφαλαίου