Από Αντώνης Καραμπάτσος fb
Γρυπάρης Ιωάννης
Ο Πραματευτής
Ένα …..πταισματάκι ο Γρυπάρης το μεταποιεί σε κακούργημα και…….
Η κεντρική ιδέα του ποιήματος: Ένας ωραίος άντρας λογοδοσμένος παρασύρεται και «πατάει» το λόγο του. Όταν μεταμελείται τρελαίνεται από τύψεις. (Μια μελωδική τραγωδία )
Ο Πραματευτής
1. Ήρθε απ' τη Πόλη νιος πραματευτής --με διαλεχτή πραμάτεια,
2. μ' ασημικά και χρυσικά --και με γλυκά τα μαύρα μάτια.
3. Κι οι νιες ποθοπλαντάζουν του χωριού --στις πόρτες και στα
παρεθύρια,
4. κι οι παντρεμμένες ξενυχτάν --για τα σμιχτά γραφτά του φρύδια.
5. Τρίζωστη ζώνη ολόχρυση φορεί--σε δαχτυλίδι-μέση,
6. και πια η ωραία χήρα δε βαστά:---"Πραματευτή, πολύ μ' αρέσει
7. η ζώνη που φορείς κι ό,τι να πεις-- σου τάζω κι άλλα τόσα..."
8. -"Δε τη πουλώ μ' ουδέ φλουριά--μα ουδέ όσα κι άλλα τόσα γρόσα.
9. Έτσι ωραία, -ωραία πως να σε πω,--ρόδο ή κρίνο;
10. ένα μου κόστισε φιλί --κι όπου βρω δυο τη δίνω...
11. -«Σύρε ταχιά στην Ώρια τη σπηλιά,-- πραματευτή με τα ωραία μάτια,
