Με τον Μακάριο και τον Φιντέλ στην Oρθοδοξία

ΕΠΙΣΚOΠOΣ ΑΣΣOΥ ΤΙΜOΘΕOΣ

– Και εσείς, ένας Ινδιάνος, πώς περάσατε την πόρτα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και μάλιστα φτάσατε να γίνετε επίσκοπος; Η ερώτηση στον συνεντευξιαζόμενο Ορθόδοξο επίσκοπο της Ιεραποστολής στην Κολομβία, Άσσου Τιμόθεο. Και η απάντηση (Καθημερινή, 21/11):

– Εντελώς τυχαία (γελάει). Θα ήμουν δέκα χρόνων και έτυχε να δείξουν στην τηλεόραση τους ηγέτες των τότε «Αδεσμεύτων» που είχαν επισκεφθεί την Κολομβία, ανάμεσά τους και ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος. Φυσικά δεν τον ήξερα. Τον είδα σε μια ασπρόμαυρη τηλεόραση της θείας μου σε ένα χωριό –δεν υπήρχαν τότε πολλές τηλεοράσεις– και εκεί αντίκρισα έναν με μαύρα ράσα, με πανoκαλύμμαυχο και εγκόλπια – με εντυπωσίασε. Ρώτησα έναν καθολικό παπά και μου είπε ότι είναι ένας αρχιερέας, επίσκοπος από μια Εκκλησία που λέγεται ορθόδοξη. Μάλιστα μου τόνισε ότι η Εκκλησία αυτή είναι αιρετική, έχει φύγει από την κανονικότητα. Όμως ένας άλλος, αγγλικανός ιερέας, μου εξήγησε ότι η Καινή Διαθήκη έχει γραφτεί στα ελληνικά και ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η μήτρα όλων. Μου μίλησε μάλιστα και για έργα πατέρων. Από εκεί λοιπόν, από τον Μακάριο, ξεκίνησε η δική μου πορεία.
Και παρακάτω:

 

– Eτυχε να συζητήσετε με τον Φιντέλ (Κάστρο) για τη θρησκεία;

– Αρκετές φορές. Του είχα χαρίσει και ένα βιβλίο με τους λόγους του Μεγάλου Βασιλείου για τους πλούσιους και τους φτωχούς. Για να καταλάβετε, ο Φιντέλ σε μία από εκείνες τις ατέλειωτες ομιλίες του, είπε ότι ο μεγαλύτερος πόλεμος ενός ανθρώπου είναι με τον εαυτό του. Αυτό δεν είναι αντίθετο με την Ορθοδοξία. Είχε δίκιο ο Φιντέλ που έλεγε ότι δεν περιμένουμε να αλλάξει ιδεολογικά ο κόσμος. Οι ιδεολογίες δεν θα φέρουν αυτή την αλλαγή που ο κόσμος περιμένει. Η Ορθοδοξία απευθύνεται στο εσωτερικό του ανθρώπου, στο οντολογικό. Λέει πως δεν
μπορεί να αλλάξει ο κόσμος μόνο από αυτό που σκέπτομαι, αλλά πρωτίστως από αυτό που αισθάνομαι.

– Πόσο δύσκολο είναι να είσαι ιεραπόστολος στη ζούγκλα;

Το πραγματικό ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ... το εξαφάνισαν, δεν υπάρχει!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

Το Ολοκαύτωμα για το οποίο κανείς δεν θέλει να μιλήσει: 31 Ιανουαρίου 1876!

 

«Αν εσείς οι λευκοί άνθρωποι δεν ερχόσασταν ποτέ,

αυτή η χώρα θα ήταν... όπως έναν καιρό.

Τα πάντα θα διατηρούσαν την αρχική αγνότητα.

Εσείς χαρακτηρίσατε αυτό τον τόπο άγριο, αλλά δεν ήταν.

Ήταν ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

Τα ζώα δεν είναι άγρια, είναι μόνον ελεύθερα.

Κι εμείς ήμασταν ελεύθεροι πριν τον ερχομό σας.

Εσείς μας μεταχειριστήκατε ως άγριους,

μας ονομάσατε βάρβαρους, απολίτιστους.

Αλλά εμείς ήμασταν απλώς ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!»

Άνεμος Αντάρτης

Το πραγματικό Ολοκαύτωμα: 31 Ιανουαρίου 1876!

100.000.000 εκατομμύρια αυτόχθονες, ιθαγενείς Αμερικανοί εξολοθρεύτηκαν: Γιατί κανείς δεν θυμάται τη μνήμη τους;

Κάτι περίεργο συμβαίνει με τα ΜΜΕ... Πως και οι τηλεοπτικοί σταθμοί ολόκληρου του δυτικού "πολιτισμένου" κόσμου δεν μιλούν ποτέ γι' αυτό το αληθινό Ολοκαύτωμα;

Γιατί τα σχολικά βιβλία δεν γράφουν για το μεγαλύτερο έγκλημα Γενοκτονίας στην ανθρωπότητα;

Η πλήρης εξολόθρευση όλων των φυλών Ινδιάνων στη Βόρειο και Κεντρική Αμερική από τους "πολιτισμένους" δυτικούς.

Το πραγματικό Ολοκαύτωμα... για το οποίο κανείς δεν θέλει να μιλήσει!

Του Νίκου Κλειτσίκα

«Αν εσείς οι λευκοί άνθρωποι δεν ερχόσασταν ποτέ,

αυτή η χώρα θα ήταν όπως έναν καιρό.

Τα πάντα θα διατηρούσαν την αρχική αγνότητα.

Εσείς χαρακτηρίσατε αυτό τον τόπο άγριο, αλλά δεν ήταν.

Ήταν ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

Τα ζώα δεν είναι άγρια, είναι μόνον ελεύθερα.

Κι εμείς ήμασταν ελεύθεροι πριν τον ερχομό σας.

Εσείς μας μεταχειριστήκατε ως άγριους,

μας ονομάσατε βάρβαρους, απολίτιστους.

Αλλά εμείς ήμασταν απλώς ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!»

Άνεμος Αντάρτης

Το Ολοκαύτωμα για το οποίο κανείς δεν θέλει να μιλήσει: 31 Ιανουαρίου 1876!

100.000.000 εκατομμύρια αυτόχθονες, ιθαγενείς Αμερικανοί εξολοθρεύτηκαν: Γιατί κανείς δεν θυμάται τη μνήμη τους;
Κάτι περίεργο συμβαίνει με τα ΜΜΕ... Πως και οι τηλεοπτικοί σταθμοί ολόκληρου του δυτικού "πολιτισμένου" κόσμου δεν μιλούν ποτέ γι' αυτό το αληθινό Ολοκαύτωμα;
Γιατί τα σχολικά βιβλία δεν γράφουν για το μεγαλύτερο έγκλημα Γενοκτονίας στην ανθρωπότητα;
Η πλήρης εξολόθρευση όλων των φυλών Ινδιάνων στη Βόρειο και Κεντρική Αμερική από τους δυτικούς.

Το Ολοκαύτωμα για το οποίο κανείς δεν θέλει να μιλήσει: 31 Ιανουαρίου 1876, οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιουργούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους Ινδιάνους (καταυλισμούς τα βάπτισαν) προκειμένου να εφαρμόσουν την "τελική τους εξόντωση"!
Τι παράξενη "συγκυρία"... πριν και μετά το ολοκαύτωμα των Εβραίων το θρήσκευμα (που το ταυτοποίησαν μάλιστα με το ναζιστικό σιωνιστικό κατοχικό καθεστώς που δημιούργησαν στην Παλαιστίνη) υπάρχει το Ολοκαύτωμα που όλοι αποσιωπούν.
100 εκατομμύρια ανθρώπινες ψυχές αποδεκατίστηκαν. Σχεδόν όλες οι φυλές σφαγιάστηκαν εξολοκλήρου και η καταστροφή του βίσονα τους είχε στερήσει την επιβίωσή τους.Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα γκέτο που χαρακτήρισαν "νησιά κατοικίας" σε άγονες εκτάσεις για την "εκπαίδευσή" τους, ήταν δήθεν θεσμός για την προστασία των εθίμων τους. Εκεί, που η εξόντωση ήταν ένα "χάδι" μπροστά στους φούρνους των ναζί.
Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης οι πραγματικοί Αμερικανοί διώχτηκαν και δολοφονήθηκαν, απογυμνώθηκαν από τα πάντα. Όσοι επιβίωσαν μεταφέρθηκαν αργότερα σε χωματερές (χώρους υγειονομικής ταφής ή μολυσμένης γης), σε χωματερές πυρηνικών αποβλήτων κι οι γυναίκες στειρώθηκαν ενάντια στη βούλησή τους από την αμερικανική κυβέρνηση. Οι ΗΠΑ ξεκίνησαν το πρόγραμμα στείρωσης των γυναικών ώστε να σταματήσει η "διάδοση της ράτσας" και μόλυνσης των "πολιτισμένων" τον 20ο αιώνα.

Από το 1940 ως και το 1980 στειρώθηκε βίαια το 40% των αυτοχθόνων γυναικών. Ένα ανθρωποκυνηγητό εναντίον των γυναικών...
Μια τερατώδη γενοκτονία, γεμάτη με συνεχείς σφαγές, εξολόθρευση ολόκληρων χωριών, σατανικές μέθοδοι που λειτουργούν με επιστημονικό σχεδιασμό: λιμοκτονούν τους Ινδιάνους με σάρωση των κοπαδιών από βίσονες, βίαια εγκατάσταση σε ερήμους για να τους οδηγήσουν στο θάνατο από κακουχίες και ασθένειες.
Εκείνο που δεν συνέλαβε καν ο νους των ναζί... προμήθευαν τους Ινδιάνους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης με κουβέρτες όπου οι "πολιτισμένοι επιστήμονες" εμπότιζαν με  μικρόβια ευλογιάς, λέπρας και φυματίωσης. Η "επιστήμη" στην υπηρεσία της Γενοκτονίας ώστε να επιταχυνθεί και να επιλυθεί χωρίς φούρνους το "Ινδιάνικο Ζήτημα".

Το μίσος για τον Iνδιάνο

Κείμενο του αυτοεξόριστου αντιπροέδρου της Βολιβίας, Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα, για τα βαθιά ρατσιστικά κίνητρα πίσω από το πραξικόπημα. O Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα είναι ο διανοούμενος αντιπρόεδρος του Έβο Μοράλες, από το 2005. Επισκέφθηκε την Ελλάδα το 2015, ως αντιπρόεδρος, και μίλησε στο Resistance Festival. Υπήρξε ηγέτης του Αντάρτικου Στρατού Τουπάκ Καταρι, της Βολιβίας, το οποίο δημιουργήθηκε από τους αντάρτες που εκπαίδευσε ο ίδιος ο Τσε Γκεβάρα στη χώρα. Στόχος του Αντάρτικου Στρατού ήταν η κοινωνική ισότητα στη Βολιβία και η ισότιμη ένταξη των Ινδιάνων. Ο Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα καταδικάστηκε για ένοπλη βία και φυλακίστηκε για τη δράση του από το 1992 έως το 1997. Οι πραξικοπηματίες απαίτησαν να μην είναι ούτε εκείνος υποψήφιος για την Προεδρία, στις ερχόμενες εκλογές του 2020, κάτι πρωτοφανές για δημοκρατικά καθεστώτα. Ο Τουπάκ Καταρι, που έδωσε το όνομά του στην οργάνωση στην οποία ηγήθηκε ο Λινέρα, χρεώνεται με την ιστορική επαναστατική φράση «Πεθαίνω, μα θα γυρίσω και θα είμαι εκατομμύρια», που ήταν και οι τελευταίες του λέξεις.

Του Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα

«Σαν την ομίχλη στους εφιάλτες, το μίσος αστραπιαία διατρέχει τις παραδοσιακές γειτονιές της αστικής μεσαίας τάξης της Βολιβίας. Τα μάτια τους είναι γεμάτα οργή. Δεν φωνάζουν, φτύνουν. Δεν απαιτούν, επιβάλλουν. Τα συνθήματά τους δεν είναι αυτά της ελπίδας για αδελφοσύνη. Είναι αυτά της περιφρόνησης και των διακρίσεων κατά των Ινδιάνων. Ανεβαίνουν στις μηχανές τους, μπαίνουν στα αμάξια τους, μαζεύονται στις αδελφότητές τους στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, και ξεκινούν το κυνήγι των ανταρτών Ινδιάνων που τόλμησαν να τους αφαιρέσουν την εξουσία.

Στη Σάντα Κρουζ οργανώνουν μηχανοκίνητες ορδές με παλούκια στα χέρια, για να τιμωρήσουν τους Ινδιάνους, αυτούς που αποκαλούν «collas» [χωριάτες], αυτούς που ζουν στις περιφερειακές γειτονιές και στις αγορές. Φωνάζουν «Να σκοτώσουμε τους collas», κι αν στο δρόμο τους βρεθεί καμιά γυναίκα που να φορά την πογιέρα [την παραδοσιακή φούστα των ιθαγενών γυναικών], την χτυπούν, την απειλούν και απαιτούν να φύγει αμέσως από την περιοχή τους.

Στην Κοτσαμπάμπα οργανώνουν κομβόυ, για να επιβάλλουν την φυλετική τους ανωτερότητα στη νότια ζώνη, εκεί που ζουν οι πιο στερημένες τάξεις, και πλήττουν – σα να ήταν σύνταγμα ιππικού – τις χιλιάδες απροστάτευτες χωρικές που διαδηλώνουν ζητώντας ειρήνη. Κουβαλάνε μπαστούνια του μπέηζμπολ, αλυσίδες, δακρυγόνα, κάποιοι κουβαλάνε και όπλα. Η γυναίκα είναι το θύμα που προτιμούν. Άρπαξαν μια γυναίκα δήμαρχο αγροτικής περιοχής, την ταπείνωσαν, την έσυραν στους δρόμους. Την χτύπησαν, κατούρησαν πάνω της όταν έπεσε στο έδαφος, της έκοψαν τα μαλλιά, απείλησαν να τη λυντσάρουν, και όταν κατάλαβαν ότι τους κινηματογραφούν, αποφάσισαν να την περιλούσουν κόκκινη μπογιά, συμβολίζοντας όσα θα έκαναν με το αίμα της.

Thanksgiving: Γιορτάζοντας την απαρχή μιας γενοκτονίας

 Λαμπρινή Θωμά

Το πράσινο φως για τη ληστρική και φονική πολιτική του, ο Λευκός αποικιοκράτης την έχει από τον ίδιο τον Ινδιανο, είναι το αφήγημα του Thanksgiving. Οι Ινδιάνοι όχι μόνο ταϊζουν και σώζουν τους λευκούς πουριτανούς, αλλά τους καλούν να μείνουν. Τους προσφέρουν τη Γη τους. Και οι πουριτανοί την παίρνουν, με δυτικούς όρους, όρους ιδιοκτησίας. Το έγκλημα ξεκινά. Και η ηθική δικαιολογία, που κρύβεται πίσω από το Thanksgiving, βάζει ρίζες.

Μέχρι και το 2017, ο «προοδευτικός» Καναδάς, στην επαρχία του Σασκατούν, υποχρέωνε τις ιθαγενείς γυναίκες σε στείρωση. Η καταγγελία, που έγινε μόλις πέρισυ, αφού συγκέντρωσε στοιχεία η πρώτη στη χώρα δικηγορική εταιρία που έφτιαξαν Ινδιάνοι δικηγόροι, αναφέρει ότι «την ώρα που τις έπιαναν οι πόνοι εύρισκαν την ευκαιρία να τις πιέσουν, ενοχλήσουν, υποχρεώσουν να υπογράψουν δίνοντας τη συγκατάθεσή τους». Αν δεν υπέγραφαν, τότε κρατούνταν, και δεν τους επιτρεπόταν να δουν τα νεογέννητα παιδιά τους, μέχρι να υπογράψουν ή και να πραγματοποιηθεί ο καυτηριασμός, ανέφερε η δικηγόρος Αλίσα Λόμπαρντ. Ανάμεσα σε όσα τους έλεγαν, είναι και πως η επέμβαση είναι αναστρέψιμη.

Οι αρχές του Σασκατούν και του Καναδά ζήτησαν συγγνώμη, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να υπάρχουν πολλά ακόμη θύματα της εγκληματικής αυτής τακτικής.

Τη σχετική μήνυση, το Νοέμβριο του 2018, κατέθεσαν αρχικά εξήντα ιθαγενείς γυναίκες κι αφορά εκβιαστικές στειρώσεις που έγιναν τα τελευταία 25 χρόνια. Θα ήταν περισσότερες, αλλα «η επίμονη κατάθλιψη και τα άγχη» που ακολούθησαν την υποχρεωτική στείρωση έχουν πάρει και ζωές. Κάτι όχι ασυνήθιστο στις ινδιάνικες κοινότητες, όπου οι αυτοκτονίες, τα ναρκωτικά και το αλκοόλ είναι «κάτι αναμενόμενο και φυσιολογικό».

«Αόρατες, αδύναμες, τρομαγμένες» δήλωναν οι γυναίκες θύματα, στην Ινδιάνα καθηγήτρια Ιατρικής και σήμερα βουλευτή, Υβόν Μπογιέρ, που έφερε πρώτη το θέμα στο φως, το 2017. «Και δε συνέβη μόνο στο Σασκατούν, συνέβη στη Ρετζίνα, συνέβη στο Ουίνιπεγκ, συνέβη όπου υπάρχει μεγάλος πληθυσμός αυτοχθόνων γυναικών».

«Ο Θεός θα επιστρέψει στο προεδρικό μέγαρο» είπε ο Καμάτσο. «Η Πατσαμάμα [η θεότητα των ινδιάνων] δε θα επιστρέψει ποτέ ξανά εδώ [στο Προεδρικό Μέγαρο], γιατί η Βολιβία ανήκει στο Χριστό».

Οι σταυροφόροι συνεχίζουν το γενοκτόνο έργο τους, ενάντια σε πολιτισμούς και ιθαγενείς, στο όνομα του Ιησού!!! Τι θλίψη... Τι ντροπή...

Από Βασίλη Ξυδιά

Είναι η στιγμή που ηγέτες των ακροδεξιών ομάδων, Λουίς Φερνάντο Καμάτσο και Μάρκο Πουμάρι, έχουν εισβάλει στο προεδρικό μέγαρο στη Λα Παζ και γονατίζουν μπροστά στη σημαία της Βολιβίας, από την οποία έχουν αφαιρέσει τα διακριτικά των ιθαγενών. Πάνω στη σημαία έχουν τη βίβλο!

«Ο Θεός θα επιστρέψει στο προεδρικό μέγαρο» είπε ο Καμάτσο. «Η Πατσαμάμα [η θεότητα των ινδιάνων] δε θα επιστρέψει ποτέ ξανά εδώ [στο Προεδρικό Μέγαρο], γιατί η Βολιβία ανήκει στο Χριστό».

Βλ. περισσότερα στην προηγούμενη ανάρτησή μου για τη θέση που πήρε η ρωμαιοκαθολική εκκλησία της Βοιβίας υπέρ του πραξικοπήματος. Η πίστη του Έβο Μοράλες και η αποκατάσταση, ως ισότιμης, της θρησκείας των Ιθαγενών στη Βολιβία, όπως και η ανακήρυξη της σημαίας των ιθαγενών σε ισότιμη της εθνικής, αποτελούσε δύο από τα βασικά μέτωπα της σύγκρουσης της λευκής ελίτ της χώρας με τις λαϊκές αυτόχθονες δυνάμεις των ιθαγενών κοινοτήτων.

Απροσχημάτιστα υπέρ του πραξικοπήματος η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία της Βολιβίας.

Δεν είναι πραξικόπημα, λέει ανακοίνωση της Συνόδου των Επισκόπων. Σε προηγούμενη ανακοίνωσή τους, αμέσως μετά τις εκλογές, είχαν καταγγείλει το αποτέλεσμα σαν απάτη.

Και μετά απ' όλα αυτά ... ηγέτες των ακροδεξιών ομάδων, Λουίς Φερνάντο Καμάτσο και Μάρκο Πουμάρι εισέβαλαν την Κυριακή στο προεδρικό μέγαρο μαζί με χίλιους περίπου τραμπούκους. Όλες οι τηλεοράσεις τους έδειξαν να γονατίζουν μπροστά στο έμβλημα της Βολιβίας και να αποθέτουν εκεί την παραίτηση του Μοράλες και ... μια Βίβλο. (Βλ. και επόμενη ανάρτηση με φωτογραφία).

«Δεν έρχομαι με τα όπλα, αλλά με την πίστη και την ελπίδα μου, με τη Βίβλο στο δεξί χέρι και την παραίτηση στο αριστερό», είπε ο Καμάτσο. «Ο Θεός θα επιστρέψει στο προεδρικό μέγαρο, ...η Πατσαμάμα [η θεότητα των ινδιάνων] δε θα επιστρέψει ποτέ ξανά εδώ [στο Προεδρικό Μέγαρο], γιατί η Βολιβία ανήκει στο Χριστό».

Ας σημειωθεί πως η πίστη του Έβο Μοράλες και η αποκατάσταση, ως ισότιμης, της θρησκείας των Ιθαγενών στη Βολιβία, όπως και η ανακήρυξη της σημαίας των ιθαγενών σε ισότιμη της εθνικής, αποτελούσε δύο από τα βασικά μέτωπα της σύγκρουσης της λευκής ελίτ της χώρας με τις λαϊκές αυτόχθονες δυνάμεις των ιθαγενών κοινοτήτων.

Στον αντίποδα όλων αυτών η ελληνικής καταγωγής πρεσβυτεριανή επίσκοπος Rev. Dr. Liz Theoharis, διευθύντρια του Ιδρύματος "ΚΑΙΡΟΣ για τις θρησκείες, τα δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη", η οποία συνυπογράφει με άλλες προσωπικότητες καταγγελία εναντίον του πραξικοπήματος. 

(Βλ. αναρτήσεις παρακάτω). 

Bolivia’s Bishops call for a peaceful solution to the country's political crisis

\

ΠΗΓΗ: Βασίλης Ξυδιάς, https://www.vaticannews.va/en/church/news/2019-11/bolivia-bishops-appeal-peaceful-solution-political-crisis.html?fbclid=IwAR05MN0c5M-XoJg06Bd2XP4wRIB6HSUVAvhQsIM1ZHF3N38kwGGu9Leuz4Y

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ο αποικισμός στις ΗΠΑ τον 15ο αιώνα σκότωσε τόσους πολλούς ανθρώπους που άλλαξε το κλίμα

Επιστημονική έρευνα διαπιστώνει ότι η γενοκτονία των γηγενών προκολομβιανών πληθυσμών από τους κατακτητές Ευρωπαίους αποίκους οδήγησε σε εκτεταμένη εγκατάλειψη γεωργικών γαιών, με αποτέλεσμα μεγάλες περιοχές να καλυφθούν ξανά από δάση.

Οι άνθρωποι μπορούν να διαταράξουν το κλίμα της Γης όχι μόνο με τις οικονομικές δραστηριότητές τους, αλλά και με τους μαζικούς σκοτωμούς τους. Αυτό ακριβώς συνέβη με τον ισπανικό αποικισμό της Αμερικής μεταξύ 1492-1600, όταν πέθαναν τόσοι πολλοί άνθρωποι που το κλίμα του πλανήτη έγινε πιο κρύο, όπως υποστηρίζουν Βρετανοί επιστήμονες.

Η μαζική εκκαθάριση -στην ουσία γενοκτονία- των γηγενών προκολομβιανών πληθυσμών από τους κατακτητές Ευρωπαίους αποίκους οδήγησε σε εκτεταμένη εγκατάλειψη γεωργικών γαιών, με αποτέλεσμα μεγάλες περιοχές να καλυφθούν ξανά από δάση και άλλη ψηλή βλάστηση. Τα φυτά αυτά απορρόφησαν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, κάτι που είχε ως συνέπεια ένα αντίστροφο «φαινόμενο του θερμοκηπίου» και την πτώση της θερμοκρασίας στον πλανήτη. Ήταν μια κρύα περίοδος για την Ευρώπη, που έχει καταγραφεί στην ιστορία ως η «μικρή εποχή των πάγων».

Οι ερευνητές του Τμήματος Γεωγραφίας του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL), με επικεφαλής τον Αλεξάντερ Κοχ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών "Quaternary Science Reviews", σύμφωνα με το BBC και τη «Γκάρντιαν».

Οι επιστήμονες υπολόγισαν πόσοι περίπου άνθρωποι ζούσαν στην Αμερική πριν από την άφιξη των Ευρωπαίων το 1492 και πόσοι εξαφανίσθηκαν μέσα στον επόμενο αιώνα από εισαγόμενες λοιμώδεις νόσους, τους πολέμους, τη σκλαβιά και την κατάρρευση των ντόπιων κοινωνιών. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, στο τέλος του 15ου αιώνα ζούσαν στην Αμερική λίγο περισσότεροι από 60 εκατομμύρια άνθρωποι (γύρω στο 10% του παγκόσμιου πληθυσμού) και το 1600, μετά το θάνατο περίπου 56 εκατομμυρίων ανθρώπων, είχαν απομείνει μόνο πέντε έως έξι εκατομμύρια.

1492, Ο Κολόμβος «εισβάλει» στην Αμερική …και καλωσορίζει στην ανθρωπότητα τον καπιταλισμό

Γράφει ο Χρήστος Σκυλλάκος 

Ρίχνοντας μια ματιά στην Wikipedia… διαβάζουμε πως «5 Δεκέμβρη του 1492, ο Χριστόφορος Κολόμβος (γενν. 31 Οκτωβρίου 1451 – πεθ. 20 Μαΐου 1506) γίνεται ο πρώτος Ευρωπαίος που πατάει το πόδι του στο νησί Ισπανιόλα (σημερινή Αϊτή και Δομινικανή Δημοκρατία)» και… μαζεύουμε μια κάποια, πληροφοριακή γνώση.

Πως «το νησί Ισπανιόλα, αποτέλεσε σταθμό στο πρώτο ταξίδι του Χριστόφορου Κολόμβου το 1492, ο οποίος του έδωσε την ονομασία Ισπανιόλα, δηλαδή Ισπανική (νήσος)» και… μαζεύουμε μια κάποια, γεωγραφική – και εν μέρη αποικιοκρατικής αντίληψης – γνώση.

Πως «οι Λουκαγιανοί (Αραουάκοι) ήταν οι ιθαγενείς τους οποίους συνάντησε ο Χριστόφορος Κολόμβος το 1492, όταν έφτασε για πρώτη φορά στην Αμερική. Οι Ισπανοί τους περιέγραψαν ως ειρηνικούς, πρωτόγονους ανθρώπους» και… μαζεύουμε και μια κάποια, ανθρωπολογική γνώση.

Διαβάζουμε τέλος μα στα ψιλά γράμματα πως «οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού Ισπανιόλα, ιθαγενείς της φυλής των Αραουάκων, αφανίστηκαν με την έλευση των πρώτων Ισπανών αποίκων» και… αν και θα έπρεπε να μας αφήνει έκπληκτους, κατά γενική ομολογία, τούτο δεν συμβαίνει.

Το έχουμε αφομοιώσει. Το έχουμε συνηθίσει ως γνώση στη βάση πολιτισμικών και ιδεολογικών αναφορών και σταθερών. Το θεωρούμε ένα ιστορικό δεδομένο ερμηνευμένο ως κάτι το επουσιώδες, ως κάτι το μη καθοριστικό λόγω της χρονικής και χωρικής απόστασης που υπάρχει. Στεκόμαστε αδιάφορα προσκείμενοι διότι δεν μας αφορά άμεσα στην καθημερινότητα μας. Ανεξαρτήτως όμως όλων των παραπάνω, – κι ας χωράει πολύ συζήτηση αυτή η ψυχική αδυναμία του ανθρώπου να αποδέχεται την αλήθεια -, η Ιστορία έχει άλλη άποψη επί του θέματος καθώς το νήμα της συνέχειας της, αρνείται να φθαρεί. Μοιάζει μάλιστα να εκδικείται την συλλογική μας άγνοια. Εφόσον μιλάμε για το 1492 και βλέπουμε θαλασσοπόρους και περιπέτειες, «εξαγωγή» του πολιτισμού, εξάπλωση της παγκόσμιας γνώσης, πρόοδο και λοιπές ευεργεσίες και ηρωικές περγαμηνές ενώ πίσω από όλα λειτούργησε η πρώτη, η μεγαλύτερη, η πιο φρικώδη και αιματηρή γενοκτονία της ανθρωπότητας, η πιο ντροπιαστική καταστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού, η πιο δυναμική εγκαθίδρυση της δυτικής ιδεολογίας ως παγκόσμιας και πλήρως αδιάσειστης – και με κερασάκι στην σάπια τούρτα, μια κτηνώδη ηθική αναφορά που μας κατατρέχει -, καθώς και η, τεράστιας έκτασης, πρωταρχική συσσώρευση του υλικού πλούτου του σημερινού συστήματος, του γνωστού μας καπιταλισμού, τότε η άγνοια και η αφέλεια δεν δικαιολογείται. Ταυτόχρονα, όχι απλά δεν δικαιολογείται αλλά είναι απαράδεκτη η όποια παράλειψη, η όποια απόκρυψη της πραγματικότητας. Η υποκειμενική κρίση και αντίληψη αλλά κυρίως η επιλεκτική ιστοριογραφική προσέγγιση και στρέβλωση έρχεται σε σύγκρουση – και κάποια στιγμή αποκαλύπτεται – με την κατοχυρωμένη, με την αντικειμενική αλήθεια. Αυτή που λέει ότι το 1650 – όπως μας ενημερώνει (και) ο Αμερικάνος ιστορικός Howard Zinn – «όλοι οι Ινδιάνοι Αράουακ που είχαν αρχικά βρεθεί στο νησί (σ.σ. αρχικός πληθυσμός: 250.000 – 3.000.000), αλλά και οι απόγονοι τους, είχαν αφανισθεί».

Η Μεγαλύτερη Γενοκτονία Στην Ιστορία Της Ανθρωπότητας

Στην Ιστορία της ανθρωπότητας οι γενοκτονίες είναι τόσο συνηθισμένες που μοιάζει λες και οι άνθρωποι είναι απευθείας απόγονοι των μυρμηγκιών.

Απ’ τις πιο κοντινές (χωροχρονικά) γενοκτονίες, όπως εκείνες των Αρμενίων και των Ποντίων ή το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, μέχρι τις πιο μακρινές, όπως την πλήρη εξάλειψη των Τασμανών (δείτε παλιότερο κείμενο «Γενοκτονία!»http://sanejoker.info/2013/06/genocide.html), διαφαίνεται μια δολοφονική μανία που δεν παρατηρείται σε κανένα άλλο θηλαστικό -με εξαίρεση τους κοινούς χιμπατζήδες.

Οι αιτίες κάθε γενοκτονίας, αν δούμε πίσω απ’ τις προφάσεις και τις επιφάσεις, είναι πάντα οι ίδιες: Κυριαρχία και Κέρδος.

Η Θρησκεία, το Έθνος, η Φυλή είναι σαφώς ιδεολογήματα που χρησίμευσαν (και χρησιμεύουν) ως παραπετάσματα ή ως λάβαρα, για να πείθονται οι θύτες ότι πράττουν κάτι ορθό.

Ό,τι είναι Ιερό, κάθε δόγμα, οδηγεί αναπόφευκτα στην Εξόντωση του Άλλου.

~~

Αν εξαιρέσουμε την τελευταία γενοκτονία, την παγκόσμια και νεοφιλελεύθερη, υπάρχει μια άλλη (όχι τόσο γνωστή ούτε τόσο προβεβλημένη) που κατέχει τα σκήπτρα της πιο αποτρόπαιης. Είναι η γενοκτονία των Ινδιάνων της Αμερικής, των αυτόχθονων κατοίκων της αμερικανικής ηπείρου, που εξολοθρεύτηκαν απ’ τον «ανώτερο πολιτισμό» των Ευρωπαίων.

Το μέγεθος αυτής είναι εξωπραγματικό και η γενοκτονία συνεχίζεται στις μέρες μας.

Ένας Ινδιάνος απαντά στον Αμερικανό πρόεδρο

Αναρτήθηκε από τον/την anepikairos στο Σεπτεμβρίου 9, 2013

Το παρακάτω κείμενο χρονολογείται γύρω στα 1855 και αποτελεί την απάντηση του Σιάτλ, αρχηγού μιας φυλής Ινδιάνων, στον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής Φραγκλίνο Πηρς, ο οποίος ζήτησε από τους Ινδιάνους να πουλήσουν τη γη τους στην αμερικανική κυβέρνηση.

Η πρόταση αυτής της αγοραπωλησίας ήταν εντελώς ξένη στις αντιλήψεις και στον τρόπο ζωής των Ινδιάνων, ο δεσμός των οποίων με τη φύση είναι ιερός και αδιάσπαστος, όπως η αδερφική αγάπη.

Ο Σιάτλ εκφράζει με περηφάνια και σεβασμό στην παράδοση τον τρόπο σκέψης της φυλής του, ο οποίος διαφέρει πλήρως από τις υλικές αξίες και τον κατακτητικό πολιτισμό των λευκών.

Οι σκέψεις που διατυπώνει ο Σιάτλ απέχουν από εμάς ενάμιση σχεδόν αιώνα, είναι όμως εξαιρετικά επίκαιρες στην εποχή μας. Τώρα που όλοι πλέον βιώνουμε τις ολέθριες συνέπειες από την υπερβολική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, τη μόλυνση του περιβάλλοντος αλλά και την αίσθηση που έχουμε πως κάποιος ξένος χτυπά την πόρτα του σπιτιού μας…για να το αγοράσει.