Είναι οι Βρετανοί όντως σύμμαχοι της Ελλάδας;

Εισαγωγή 0:00 

182-1860 11:00 

1860-1910 30:00 

1910-1936 35:00 

1936-1950 50:00 

1950-Σήμερα 1:36:00

Η σκοτεινή ιστορία του ρασοφόρου μυστικού πράκτορα που «έσπρωξε» την Ελλάδα στον εμφύλιο.......

Του Παναγιώτη Ρεπούση 

Η σκοτεινή ιστορία του ρασοφόρου μυστικού πράκτορα που «έσπρωξε» την Ελλάδα στον εμφύλιο....

Ο Ντέιβιντ Μπάλφουρ που έγινε Πατήρ Δημήτριος

Στις 20 Ιανουαρίου 1903, γεννήθηκε ο Ντέιβιντ Μπάλφουρ. Ήταν γόνος ευκατάστατης οικογένειας και έλαβε άριστη ανατροφή. Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Πράγας, του Σάλτσμπουργκ, της Ρώμης και μετέπειτα της Αθήνας. Μιλούσε αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ρωσικά, πολωνικά, ελληνικά και τουρκικά.

Με τόσα και τέτοια προσόντα, θα μπορούσε να ακολουθήσει όποια καριέρα ήθελε. Εκείνος, όμως, άκουσε το κάλεσμα από τον Θεό και αποφάσισε να γίνει ιερέας. Αν και καθολικός, έρχεται σε επαφή με την Ορθοδοξία και στις αρχές της δεκαετίας του ’30 βαπτίζεται σε εκκλησία του Παρισιού. Το 1934 πηγαίνει στο Άγιο Όρος. Στον Άθω εκάρη μοναχός και πήρε το όνομα Δημήτριος.

Την επόμενη χρονιά πηγαίνει στην Αθήνα και εντάσσεται στο Ιερατικό Τάγμα του Αγίου Παντελεήμονος. Χειροτονείται από τον τότε μητροπολίτη Καρυστίας Παντελεήμων και εγγράφεται στο μοναχολόγιο της μονής Πεντέλης. Στη συνέχεια διορίζεται εφημέριος στον Ευαγγελισμό και παράλληλα, αναλαμβάνει ιερατικά καθήκοντα στο παρεκκλήσι των ανακτόρων. Ζούσε μέσα στο νοσοκομείο και δίδασκε παράλληλα στο Βρετανικό Συμβούλιο.

Γίνεται αρχιμανδρίτης και η φήμη του μορφωμένου παπά που δίνει συμβουλές για τα πάντα και ακούει όλα τα προβλήματα των πιστών, γιγαντώνεται. Ο πατήρ Δημήτριος καταφέρνει μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα και γίνεται ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους ιερείς της Αθήνας.

Με μια πρώτη ανάγνωση η ζωή του δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο, κάτι το συνταρακτικό. Το θέμα, ωστόσο, με τον πατήρ Δημήτριο ήταν πως ταυτόχρονα ήταν και... Ντέιβιντ Μπάλφουρ ακόμα και αν αυτό δε φαινόταν. Διότι είχε δυο ζωές. Αυτή που φαινόταν και αυτή που δε φαινόταν.

Καραολή και Δημητρίου, των Κυπρίων

του Αλέκου Μιχαηλίδη

Τα ονόματα των πρώτων απαγχονισθέντων πλημμύρισαν τους δρόμους και τις πλατείες της Ελλάδας μετά τη 10η Μαΐου 1956. Είχε συγκλονιστεί τόσο ο Ελληνισμός όσο και το παγκόσμιο στερέωμα με την είδηση της καταδίκης τους, με την… αυτοκρατορική αδιαφορία της βασίλισσας Ελισάβετ Β’, με τη βαρβαρότητα των αποικιοκρατών που έχασαν τον μπούσουλα μετά την έκρηξη της 1ης Απριλίου 1955. Το κύμα ήταν ανυπέρβλητο για όσους ήθελαν να επιβάλουν τη λήθη –η μνήμη των ιθαγενών είχε ήδη επικρατήσει.

Ο Δήμος Αθηναίων ονοματοδοτούσε τον δρόμο που βρισκόταν το κτήριο της βρετανικής πρεσβείας –Καραολή και Δημητρίου. Στην Αθήνα μύριζε ακόμα μπαρούτι από τις μεγάλες διαδηλώσεις για τους δύο αντάρτες. Στον Πειραιά μετονομάστηκε η οδός Μπητ (Άγγλος Ναύαρχος), στη Θεσσαλονίκη μετονομάστηκε η μέχρι λίγο πριν οδός Λόυντ Τζωρτζ (Βρετανός πρωθυπουργός) –Καραολή και Δημητρίου, των Κυπρίων, κοντά στο Διοικητήριο. Στα Χανιά, ο δρόμος τους περνά από τα βυζαντινά τείχη, στην Αλεξανδρούπολη και την Καβάλα από την παραλία, στη Σύρο βρίσκεται πίσω από την Πλατεία Μιαούλη. Κι είναι, έκτοτε, η πιο διαδεδομένη οδός στο πανελλήνιο –ξεπερνά αριθμητικά τους δρόμους που φέρουν το όνομα του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Η βασίλισσα που τιμά φέτος η Βρετανία και πολλές πρώην (και νυν) αποικίες, ούσα τότε 30 χρονών, μητέρα δύο παιδιών και 4 χρόνια στον αγγλικό θρόνο, δεν συγκινήθηκε, δεν χαμήλωσε το βλέμμα και δεν αναρωτήθηκε αν πρέπει να τους αφήσει να ζήσουν –ούτε με το φοβερό «Ελληνόπουλο» του Αλμπέρ Καμύ ούτε με τις τόσες επιστολές που έφταναν στο παλάτι, τα άρθρα, τις δημοσιεύσεις, τις διαδηλώσεις. Ο Καραολής και ο Δημητρίου έπρεπε να απαγχονιστούν, κυρίως για παραδειγματισμό, για να διακοπεί το εν εξελίξει αντάρτικο του κυπριακού λαού απέναντι στην αποικιοκρατία. Και πράγματι, παραδειγματίστηκαν οι υπόλοιποι 7 απαγχονισθέντες, συμπεριλαμβανομένου του Παλληκαρίδη. Πράγματι παραδειγματίστηκαν δεκάδες αντάρτες και ο λαός, που έσπευσε να πυκνώσει τις τάξεις της ΕΟΚΑ μας και να προκαλέσει μια θαυμάσια κατάσταση στην άλλοτε υπνώττουσα Κύπρο. Πράγματι, χίλιες «Καραολή και Δημητρίου» θα θυμίζουν τα εγκλήματα της μοναρχίας. Χίλιες «Καραολή και Δημητρίου» θα θυμίζουν την πιο όμορφη ιστορία μας.

Μειονότης οἱ Χριστιανοί στήν Ἀγγλία!

Ἀπό 70% τοῦ πληθυσμοῦ τό 2001, ἐμειώθησαν σήμερα στό 46,2% – Ραγδαία αὔξησις τῆς ἀθεΐας καί τῶν μουσουλμάνων – Τί δείχνει ἡ ἀπογραφή τῆς Στατιστικῆς Ὑπηρεσίας τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου.

ΜΕΣΑ ΣΕ μία δεκαετία, οἱ ἄθρησκοι ηὐξήθησαν στήν Ἀγγλία καί τήν Οὐαλλία κατά 12%, φθάνοντας τό συνολικό ποσοστό τοῦ 37,2%. Ἔτσι, ἐνῶ οἱ Χριστιανοί παραμένουν ἡ πολυπληθέστερη πληθυσμιακή ὁμάς μέ ποσοστό 46,2%, παύουν νά ἀποτελοῦν πλειοψηφία, ἀφοῦ ἔχουν πέσει κάτω ἀπό τό 50%. Αὐτό προκύπτει ἀπό τήν τελευταία ἀπογραφή τῆς Στατιστικῆς Ὑπηρεσίας τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου (Office of National Statistics). Νά σημειωθεῖ ὅτι πρό δεκαετίας οἱ Χριστιανοί ἀνήρχοντο στό 59,3% καί τό 2001 στό 71%. Δηλαδή μόνον τήν τελευταία δεκαετία ἐμειώθησαν κατά 13,1 ποσοστιαῖες μονάδες καί στήν εἰκοσαετία κατά 25! Μάλιστα εἰδικῶς στό Λονδῖνο, Χριστιανοί δηλώνουν μόλις τό 25,3% τῶν κατοίκων.

Οἱ μουσουλμάνοι ἀποτελοῦν τό 6,5% τοῦ πληθυσμοῦ παρουσιάζοντας αὔξηση ἀπό τό 4,9% πού ἦσαν πρό δεκαετίας. Οἱ ἰνδουιστές, τέλος, ἔφθασαν τό 1,7% ἀπό 1,5% πού ἦσαν τό 2011. Καί ὅμως σήμερα ὁ Πρωθυπουργός τῆς χώρας προέρχεται ἀπό αὐτό τό 1,7%, ὁ δέ δήμαρχος τοῦ Λονδίνου ἀπό 6,5%. Τά ποσοστά δέν εἶναι τέτοια πού νά πείθουν ὅτι τά κόμματα ἐπιλέγουν μέλη τῶν μειονοτήτων ὡς ὑποψηφίους γιά νά κερδίσουν τό ἐκλογικό σῶμα. Μᾶλλον συμβαίνει τό ἀντίστροφο. Αὐτοί ἐπιβάλλονται ἀπό ἐπάνω πρός τά κάτω, σέ συνδυασμό μέ τήν προβολή (ἕως καί ἐπιβολή) ἀπόψεων περί ἀντιρατσισμοῦ καί ἀνεξιθρησκίας πού ἀμβλύνουν τά ἀντανακλαστικά τῆς μεγάλης πλειονότητος τῶν κατοίκων τῆς χώρας. Μιᾶς χώρας, ὁ ἀνώτατος ἄρχων τῆς ὁποίας φέρει τόν τίτλο τοῦ «Προστάτου τῆς Θρησκείας» (Protector of the Faith). Καί φυσικά ἐννοεῖται ἡ χριστιανική θρησκεία. Ἡ γενική ἄμβλυνσις καί ἡ ὑποχώρησις τῶν χριστιανικῶν αἰσθημάτων ὅμως καθιστοῦν τόν τίτλο αὐτό κενό περιεχομένου.

Συνεπῶς, μία πρώτη παρατήρησις εἶναι ὅτι ἔχουμε μία προϊοῦσα ἀπώλεια τοῦ ἐθνικοῦ χαρακτῆρος, σημαντικό μέρος τοῦ ὁποίου εἶναι ἡ χριστιανική πίστις. Μάλιστα ἡ ἀπώλεια αὐτή σημειώνεται σέ μιά χώρα μέ ἔντονη αἴσθηση παραδόσεων καί διατηρήσεως ἠθῶν καί συνηθειῶν. Ἡ διαπίστωσις αὐτή πρέπει νά ἀποτελέσει κώδωνα κινδύνου γιά ὁλόκληρη τήν Εὐρώπη, διότι τό φαινόμενο δέν περιορίζεται στίς βρεταννικές νήσους. Ἐν σπέρματι ὑπάρχει καί στήν Ἑλλάδα.

«ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ»...

«ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ»...

Ειρήνη Πετράκη

Μας ζάλισαν τα ΜΜΕ και οι βασιλόφρονες με τα πρωτόκολλα για την κηδεία της Ελισάβετ, όπως μας είχανε ζαλίσει και πέρυσι με τα του Δούκα του Εδιμβούργου. 

Άκου παγκόσμιο πένθος, συγκίνηση και συντριβή! Ψάχνω να βρω κάποιο στοιχείο τραγικότητας (πέραν της θνητότητας που είναι κοινή μοίρα όλων μας), κάποιο στοιχείο ηρωισμού ή ειλικρινούς φιλανθρωπίας αλλά δεν βρίσκω. Βρίσκω μόνο στοιχεία τεχνητού θρήνου και γραφικότητας. Με το ζόρι πένθος!

Γιατί να πενθήσει όλος ο κόσμος για τον θάνατο μιας υπέργηρης βασίλισσας της Αγγλίας; Αφορούν σε όλο τον κόσμο οι συμβολισμοί του Στέμματος; Αφορά σε όλο τον κόσμο ο θεσμός της κληρονομικής βασιλείας της Βρετανίας; Αφορά σ' εμας όλη αυτή η δωδεκαήμερη τυπολατρική θρηνολογία του Μπάκιγχαμ; Mόνο ως αξιοθέατο, θα έλεγα, ή ως δείγμα ματαιοδοξίας και επικοινωνιακής πολιτικής μιας χώρας που συντηρεί την αποικιοκρατική υπεροψία της.

«Η κηδεία της βασίλισσας θα ενώσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών υπενθυμίζουν τη δύναμη του Συντάγματός μας, ενός συστήματος διακυβέρνησης, το οποίο από πολλές απόψεις ζηλεύει ο κόσμος» δήλωσε ο Δούκας του Νόρφολκ. Τι μας λέει τώρα ο ενδοξότατος! Η Βρετανία έχει εισβάλει και έχει εμπλακεί σε πολεμικές συγκρούσεις στα εδάφη της συντριπτικής πλειονότητας των 193 χωρών-μελών του ΟΗΕ. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο ένωσε λαούς ήταν κάτω από την επιβολή του Στέμματος.

ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ, ΣΥΓΚΟΙΝΟΝΟΥΝΤΑ ΔΟΧΕΙΑ.

ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ, ΣΥΓΚΟΙΝΟΝΟΥΝΤΑ ΔΟΧΕΙΑ.

κάποιοι φίλοι μου λένε, βγάζω χολή, δεν είναι πρέπον να βρίζουμε μια νεκρή, ο νεκρός δεδικαίωται κτλ.

Να ξεκαθαρίσω: Δεν πανηγυρίζουμε, δε χαιρόμαστε, δεν βρίζουμε.
Απλώς δεν συλλυπούμαστε, δε συμμετέχουμε στον θρήνο και δε συμμεριζόμαστε τον οδυρμό και σπαραγμό κάποιων αστείων νεοελλήνων, όπως και αποστρεφόμαστε το πανηγυράκι των ελληνικών ΜΜΕ που μεταδίδουν λες και πέθανε κανας τρανός Έλληνας ευεργέτης, ένας δικός μας άνθρωπος!

 

Τον κύριο στην κάτω φωτο ίσως δεν τον ξέρετε.

Οι περισσότεροι μάλλον θα ξέρετε τον κύριο στην πάνω φώτο.
Μη σκάτε, θα σας βοηθήσω.
Αναγνωρίσατε σίγουρα στην πανω φωτο τον πρόεδρο του ψευδοκράτους της Βόρειας Κύπρου την περίοδο 1983-2005, Ραούφ Ντενκτάς.
Πρωτοπαλίκαρά του σκότωσαν τον Τάσο Ισαάκ και υπουργός της κυβέρνησής του (Κενάν Ακίν) σκότωσε τον Σολωμό Σολωμού.
Οπαδός της λύσης "ταξίμ" , της διχοτόμησης δηλαδή, θέση που πρόβαλε μάλιστα ευθαρσώς (ποιος να κρύβονταν άραγε από πίσω) και ενάντια στην επίσημη θέση της Τουρκίας, η οποία ήταν υποτίθεται η Συμφωνία της Ζυρίχης .
Από το 1957 υπήρξε από τα ηγετικά στελέχη της τουρκοκυπριακής οργανώσεως Τ.Μ.Τ. (Türk Mükavemet Teşkilatι=Τουρκική Αντιστασιακή Οργάνωση), η οποία επισήμως είχε ιδρυθεί από την Τουρκία με στόχο την "επανάκτηση της Κύπρου" ως αντίδραση και αντιστάθμισμα στην ΕΟΚΑ.
Οι σκιώδεις ιδρυτές της οργάνωσης όμως ήταν οι Άγγλοι. Θα με πείτε συνωμοσιολόγο. Η ΤΜΤ δεν πολέμησε ενάντια στους Άγγλους αποικιοκράτες, όπως υποτίθεσαι ήταν ο επίσημος σκοπός της, αλλά ενάντια στην ΕΟΚΑ! Αυτό, είναι αντικειμενικό γεγονός και πραγματολογικό στοιχείο. Δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς το γεγονός ότι η ΤΜΤ πολεμούσε την ΕΟΚΑ και όχι τους Άγγλους. Οι Άγγλοι ίδρυσαν λοιπόν την αντι-ΕΟΚΑ χρησιμοποιώντας τους Τουρκοκύπριους.

Θυμηθείτε τώρα και την ιστορία του Σοφού Σολομώντα με τις δύο μάνες που διεκδικούσαν το ίδιο παιδί, όταν τις είπε ότι θα το κόψει στα δυο να το μοιράσει έτσι δίκαια σ' αυτές και πώς αντέδρασαν αυτές.
Αυτό, το αναφέρω πάντα ως παράδειγμα για τους Τουρκοκύπριους αδερφούς που έχουν λέει δικαιώματα ίσα κι όμοια μ'αυτά των Ελλήνων που θυσιάστηκαν για την Ελευθερία ενάντια στους Βρετανούς αποικιοκράτες.
Έχουν ηθικό δικαίωμα -λέει- ίδιο κι όμοιο οι συνεργάτες των αποικιοκρατών με αυτούς που τους πολέμησαν!
Οι τσάτσοι με τους ήρωες ίσα κι όμοια! Ας είναι. Η μεγαλοψυχία είναι αρετή. Οι αγκαλιά μας τους συγχωρνάει όλους. Αν αυτοί μας βλέπουν ως αδέρφια τους, τους βλέπουμε κι εμείς.
Διευκρινιστικά να πω επιπλέον ότι ήταν και ο εισηγητής της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) στη σύσκεψη κορυφής του Λονδίνου το 1974, πρόταση που τότε απορρίφθηκε δια ροπάλου από την ελληνοκυπριακή πλευρά. Η ΔΔΟ είναι τουρκική πρόταση και ανάγεται ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ στον Ντενκτάς, να μην ξεχνιόμαστε, θα είμαι εδώ για να σας θυμίζω.
Ήταν λοιπόν ο πλασιέ της ΔΔΟ, πνευματικός πατέρας της οποίας ήταν το Φόρεϊν Όφις σύμφωνα με τα ίδια τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφά του (βλ. παλαιότερες αναρτήσεις μου σχετικά).
Για να καταλάβετε και τη σχέση "ταξίμ" και ΔΔΟ για την οποία φωνάζουμε.

 

Πάμε τώρα στον άλλον κύριο της δεύτερης φώτο.

Ξέφρενοι πανηγυρισμοί και τραγούδια για τον θάνατο της Βασίλισσας Ελισάβετ (vids)

Ο θάνατος της Βασίλισσας αλλού προκάλεσε ξέφρενους πανηγυρισμούς με τραγούδια και αλλού αποδοκιμασίες. 

Η είδηση πως η Βασίλισσα Ελισάβετ δεν ζει πλέον, μπορεί να σκόρπισε θλίψη στην Αγγλία, όμως δεν είχαν τα ίδια συναισθήματα και άλλες περιοχές όπου υποδέχθηκαν τα νέα με μεγάλη... χαρά.

Δείτε για παράδειγμα την Κύπρο, η οποία υπέφερε για πολλά χρόνια από τις Βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις.

Εκεί λοιπόν χθες, η Ομόνοια στο πλαίσιο της πρώτης αγωνιστικής των ομίλων του Europa League, αντιμετώπιζε την Σέριφ και όπως έγινε σε όλα τα ματς, πριν την έναρξή του, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.

Μόνο που κατά την διάρκειά του υπήρχαν έντονες αποδοκιμασίες από τους θεατές που βρίσκονταν στο γήπεδο που δεν ξέχασαν τον Ευαγόρα Παλλικαρίδη και τα άλλα θύματα του στρατού της Βασίλισσας.

Στην Ιρλανδία τώρα, υπήρχαν ξέφρενοι πανηγυρισμοί στο Tallaght Stadium, ανασκευάζοντας το «Give It Up» των «KC & the Sunshine Band», το οποίο έκαναν «Lizzy in the box» (σ.σ «η Λίζα στο κουτί» εννοώντας το φέρετρο).

Παράλληλα όπως μπορείτε να δείτε και στο παρακάτω video υπήρχαν πανηγυρισμοί στους δρόμους, με τους πολίτες να κυκλοφορούν έχοντας τις σημαίες της Ιρλανδίας.

ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ε υ α γ ό ρ α ς Π α λ λ η κ α ρ ι δ η ς: «Να πιάσει τα κατουρημένα της η…και να φύγει. Τι ζητά δαμέσα;».

Ε υ α γ ό ρ α ς

Π α λ λ η κ α ρ ι δ η ς

«Να πιάσει τα κατουρημένα της η…και να φύγει. Τι ζητά δαμέσα;». 

Η απάντηση του Παλληκαρίδη στον πατέρα του για τη Στέψη της Βασίλισσας και το σαμποτάζ του Μάρκου Δράκου

 Στις 2 Ιουνίου 1953, η Μεγάλη Βρεττανία και οι αποικίες της, προετοιμάζονταν για το μεγάλο γεγονός της στέψης της νέας βασίλισσας Ελισάβετ Β’.

 Σε όλα τα σχολεία της Κύπρου είχαν σταλεί αναμνηστικά φλυτζάνια με τη φωτογραφία της Βασίλισσας και την επιγραφή God Save the Queen. Επίσης είχαν σταλεί και άλλα δώρα και εντολές για εκδρομές προς τιμήν της. Ο τότε Κυβερνήτης Sir A. B. Wright είχε δώσει και την εντολή όλες οι πόλεις να ετοιμαστούν με τον λαμπρότερο τρόπο για τις τελετές και τις παρελάσεις. Παντού κυμάτιζαν αγγλικές σημαίες και επιγραφές που υμνούσαν τη νέα Βασίλισσα.

 Οι Κύπριοι όμως, τρία χρόνια μετά το ενωτικό δημοψήφισμα και δύο χρόνια πριν την έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ δεν είχαν καμία διάθεση να γιορτάσουν τη στέψη. Οι εφημερίδες δημοσίευαν άρθρα όπου έκαναν λόγο για αποχή από τους εορτασμούς, αφού «δεν είναι νοητό οι δούλοι να εορτάζουν ένα γεγονός που αφορά τους κυρίαρχούς των». 

Από την Κυριακή 31 Μαϊου, η Παγκύπρια Εθνική Οργάνωση Νεολαίας, στη Λευκωσία, πραγματοποίησε μεγάλη διαδήλωση με συνθήματα όπως: «Αποχή από τους εορτασμούς της στέψης της βασίλισσας», «το κυπριακό ζήτημα δεν είναι κλειστόν», «δεν μισούμε τους Άγγλους αλλά τη σκλαβιάν». Κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης έσπασαν και τη βιτρίνα ενός καταστήματος στην οδό Λήδρας. Ταυτόχρονα οι αριστερές οργανώσεις πραγματοποιούσαν πορεία κρατώντας πλακάτ εναντίον της βασίλισσας και των εορτασμών. Το ίδιο εκρηκτικό κλίμα κυριαρχούσε και στις υπόλοιπες κυπριακές πόλεις. Όλες οι οργανώσεις και η Εθναρχία καλούσαν σε αποχή. 

Σελτικ-Ρέιντζερς «Σήμερα τολμούμε να κερδίσουμε»

«Σήμερα τολμούμε να κερδίσουμε»

Αλέκος Μιχαηλίδης 

Το παραδοσιακό ντέρμπι της Γλασκώβης δεν είναι τόσο τοπικό, είναι γνωστό τοις πάσι. Οι οπαδοί της Celtic FC αντιπροσωπεύουν μια μεγάλη πλειοψηφία καθολικών, με ιρλανδική καταγωγή και ξεκάθαρη πολιτική τοποθέτηση απέναντι στη βρετανική κυριαρχία, τη νέα αποικιοκρατία. 

Οι αιώνιοι αντίπαλοι της Ρέιντζερς αντιπροσωπεύουν την προτεσταντική πλευρά της Γλασκώβης και οι σημαίες του Ηνωμένου Βασιλείου δεσπόζουν στις δικές τους κερκίδες -εμμένουν στην επέμβαση της Αγγλίας στη Σκωτία και στον λαό της. 

Στο φετινό ντέρμπι (Σάββατο, 3/9), που ευτυχώς έληξε με το φοβερό 4-0 υπέρ της περήφανης Σέλτικ, οι οπαδοί των Κελτών είχαν υπέροχη έμπνευση με σαφές πολιτικό περιεχόμενο. Στο γιγαντοπανό τους, απεικονιζόταν ένας διαδηλωτής με αντιασφυξιογόνα μάσκα. Όχι μια καρικατούρα, μα η μια πίστη απεικόνιση ενός νέου Ιρλανδού που συμμετείχε στη μεγάλη μάχη του Bogside. Η μάχη αυτή διεξήχθη μεταξύ των Ιρλανδών καθολικών του Ντέρι (σήμερα στη βόρεια Ιρλανδία) και των βρετανικών δυνάμεων, των σκυλιών της RUC. Διήρκεσε για τρεις μέρες και είχε ως αποτέλεσμα την αποχώρηση των αποικιοκρατών και τη δημιουργία «ελεύθερης ζώνης». 

Η φωτογραφία των οπαδών της Σέλτικ συνοδευόταν από κομμάτι που αναφώνησε η Ιρλανδή βουλευτής Μπερναντέτ Ντέβλιν, που συμμετείχε στην εξέγερση του Bogside τον Αύγουστο του 1969: «Yesterday i dared to struggle, today i dare to win». Χθες τόλμησα να αγωνιστώ, σήμερα τολμώ να κερδίσω. Σέλτικ ασφαλώς. Αιώνια πιστοί.

ΠΗΓΗ: Αλέκος Μιχαηλίδης fb

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Tα 14 εγκλήματα της Αυτοκρατορίας: Βιασμοί και βασανισμοί μέχρι θανάτου από τους Εγγλέζους στην Κύπρο [vέα στοιχεία]

Τουλάχιστον 14 Κύπριοι βασανίστηκαν και στη συνέχεια δολοφονήθηκαν από τις βρετανικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια της ένοπλης εξέγερσης της δεκαετίας του 1950, σύμφωνα με πρόσφατα αποκαλυφθέντα στοιχεία που εγείρουν νέα ερωτήματα σχετικά με ένα άλλο συγκλονιστικό κεφάλαιο της αποικιοκρατικής ιστορίας της Βρετανίας.

File Photo Δυνάμεις καταστολής των Βρετανών ετοιμάζονται να κινηθούν κατά διαδηλωτών στην Κύπρο Πηγή: eoka.org.cy

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Guardian, μαρτυρίες από Βρετανούς βετεράνους και Κύπριους επαναστάτες μαχητές, μαζί με αρχεία νεκροψίας και νεκροτομείου, καθώς και μέχρι τώρα μη δημοσιοποιημένο υλικό από κυπριακά αρχεία, δείχνουν ότι τα θύματα πέθαναν αφού ανακρίθηκαν από Βρετανούς αξιωματικούς. Οι νεκροί, όλοι άνδρες ηλικίας μεταξύ 17 και 37 ετών, συνελήφθησαν ως ύποπτοι ότι ανήκαν στην Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών, γνωστή ως ΕΟΚΑ, η οποία ενορχήστρωσε μια αντάρτικη εκστρατεία για την ανατροπή του βρετανικού ελέγχου στην Κύπρο.

Φωτογραφίες από τα Εθνικά Αρχεία της Κύπρου επιβεβαιώνουν σημάδια βασανιστηρίων στα σώματά τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εικόνες φαίνεται να δείχνουν ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων. Ένας μάρτυρας σε έναν από τους θανάτους δήλωσε: «Είδα τους στρατιώτες να βγάζουν τον Νίκο Γεωργίου από το κελί του, σχεδόν αναίσθητο, με αφρό να βγαίνει από το στόμα του. Έκανε έναν απαίσιο ήχο σαν λιοντάρι που γρυλίζει καθώς πέθαινε. Τον άφησαν να πεθάνει στο τσιμέντο έξω».

Αν και οι φήμες ότι ο βρετανικός στρατός χρησιμοποιούσε βασανιστήρια κατά τη διάρκεια της κατοχής της Κύπρου κυκλοφορούν εδώ και χρόνια, είναι η πρώτη φορά που οι βρετανικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των μυστικών υπηρεσιών του, κατηγορούνται για εκστρατεία παράνομων δολοφονιών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του 1955 έως το 1959.

Το 2019, η βρετανική κυβέρνηση κατέβαλε αποζημίωση ύψους 1 εκατ. λιρών σε 33 Κύπριους που ισχυρίστηκαν ότι βασανίστηκαν από τις βρετανικές δυνάμεις. Ανάμεσά τους ήταν και ένα κορίτσι, 16 ετών τότε, το οποίο δήλωσε ότι βιάστηκε επανειλημμένα από στρατιώτες.

Αν και η κυβέρνηση επέμεινε ότι η πληρωμή δεν αποτελεί «καμία παραδοχή ευθύνης», οι νέες λεπτομέρειες θα εντείνουν τον έλεγχο σχετικά με την πραγματική έκταση των θηριωδιών που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της εκστρατείας για τον τερματισμό της βρετανικής αποικιοκρατίας στο νησί της Μεσογείου.

«14 εγκλήματα της αυτοκρατορίας»

Οι νέοι ισχυρισμοί περιλαμβάνονται σε ένα βιβλίο με τίτλο «14 εγκλήματα της αυτοκρατορίας», το οποίο εκδόθηκε στα ελληνικά και διερευνά τις συνθήκες που οδήγησαν στο θάνατο των 14 ανδρών. Η Ελίνα Σταματίου, η Κύπρια συγγραφέας που πέρασε τρία χρόνια ερευνώντας τους θανάτους, δήλωσε ότι η βρετανική κυβέρνηση πρέπει να αναγνωρίσει το ρόλο της στη μοίρα αυτών των ανθρώπων.

Νέα αθλιότητα των Άγγλων – Τριχοτόμησαν την Κύπρο

 -Χάρτης – πρόκληση made in UK

Ανδρέας Πιμπίσιης   

Σε τρεις ημέρες, την 1η Απριλίου 2022, η Κύπρος θα γιορτάζει τη συμπλήρωση 67 χρόνων από την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59.΅Ενός αγώνα που είχε ως στόχο την απελευθέρωση της νήσου από τη βρετανική κυριαρχία. Και παρά την ανεξαρτησία της νήσου πριν από 62 χρόνια, η καχυποψία ανάμεσα σε Λευκωσία και Λονδίνο συνεχίζει να υφίσταται, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κυρίως σε ζητήματα όπως το Κυπριακό πρόβλημα. 

Οι Κύπριοι από τη μια θεωρούν τους Βρετανούς ότι βρίσκονται πίσω από κάθε δόλιο σχέδιο που στρέφεται εναντίον της Κύπρου και από την άλλη οι Βρετανοί με τον δικό τους τρόπο φροντίζουνν έμμεσα ή άμεσαν να επιβεβαιώνουν την κυπριακή καχυποψία, έστω κι αν δημοσίως εμφανίζονται με καλές διαθέσεις. 

Σ’ αυτή την μακρά ιστορία καχυποψίας ήρθε να προστεθεί μια ακόμα ενέργεια από πλευράς Βρετανίας την οποία οι Κύπριοι δεν θεωρούν ως ένα τυχαίο συμβάν. Ένα βίντεο στο οποίο παρουσιάζεται μόνο το έδαφος επί του οποίου ασκούν κυριαρχία οι Αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ουσιαστικά πρόκειται για πράξη τριχοτόμησης της νήσου, αφού αφαιρέθηκαν τα κατεχόμενα εδάφη στο βόρειο μέρος και οι περιοχές των βρετανικών βάσεων νοτίως. 

Το υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου δημοσίευσε ένα βίντεο με χώρες που καταδικάζουν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, στο οποίο απεικονίζεται η Κύπρος χωρίς τις κατεχόμενες περιοχές και τις δύο περιοχές των Βάσεων σε Ακρωτήρι και Δεκέλεια. 

Στο βίντεο, το οποίο δημοσιεύτηκε στους λογαριασμούς των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (ΜΚΔ) του υπουργείου Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου, αναβοσβήνουν οι σημαίες των χωρών που καταδικάζουν την εισβολή. Ολόκληρο το βίντεο είναι μόλις 30 δευτερόλεπτα, με τις χώρες να περνούν πολύ γρήγορα. Και μόνο ένας που γνωρίζει τον χάρτη της Κύπρου μπορεί να αντιληφθεί το βρετανικό τέχνασμα. 

Ο «Λόφος του Κρεμασμένου» & ο αγγλικός ανθελληνισμός

Του Διονύση Φλεμοτόμου από την εφημερίδα Ημέρα της Ζακύνθου

Η αληθινά φρικιαστική ιστορία του λαϊκού μάρτυρα της Ζακύνθου Γιάννη Κλαυδιανού του Φιολιταίου κράτησε μέχρι σήμερα άσβεστη στη θύμηση των ζακυνθινών και κυρίως των κατοίκων των χωριών της Ρίζας του νησιού και από στόμα σε στόμα μεταφέρεται και διασώζεται η διήγησή της, για να επιβιώνει και προ πάντων για να προβληματίζει και να παραδειγματίζει. Ο «Λόφος του Κρεμασμένου», όπως πολύ χαρακτηριστικά λέγεται το μικρό ύψωμα της Αγίας Ιερουσαλήμ, μετά το ανατριχιαστικό γεγονός, υπάρχει έντονα χαραγμένος στο νου όλων των νεότερων και υπογραμμίζει με την παρουσία του την θηριωδία της δήθεν «Προστασίας», που ήταν ένας από τους πολλούς λόγους που οδήγησαν τον αγέρωχο λαό του νησιού, αλλά και των άλλων Ιόνιων, στην αμετάκλητη επιθυμία τους για την Ένωσή τους με την προσφάτως απελευθερωμένη Ελλάδα.

Το ιστορικό αυτό γεγονός είναι σίγουρα γνωστό στους περισσότερους και υπάρχει καταγεγραμμένο στο έργο όλων των ιστορικών και ιστοριοδιφών του νησιού, μα και πολλών ξένων, αλλά απαιτείται να το θυμηθούμε, έτσι για την διατήρηση της μνήμης.

Γιατί στην Δυτική Κρήτη έμειναν μέχρι το Ιούνιο-Ιούλιο του 1945 οι Γερμανοί;

 

Η Βίλα Αριάδνη την οποία έχτισε ως κατοικία του  ο Έβανς στο Ηράκλειο, στην οποία υπεγράφη η υλοποίηση της αποκαλυφθείσας αργότερα, επαίσχυντης μυστικής αγγλογερμανικής Συμφωνίας της Λισαβόνας για την Κρήτη

Η μυστική Συνθήκη της Λισαβόνας και η "περίεργη" συνθηκολόγηση στην βίλα Αριάδνη…

1. Ο Άλμπερτ Σπέερ, υπουργός της Πολεμικής και Βιομηχανικής Παραγωγής του Χίτλερ, σε συνέντευξή του στον Β. Μαθιόπουλο αποκαλύπτει:

 " Είμαι αυτήκοος μάρτυρας ενός γεγονότος, που μας είχε προκαλέσει πολύ μεγάλη εντύπωση το φθινόπωρο του 1944. Θυμάμαι συγκεκριμένα ότι ο στρατηγός Γιόντλ, αρχηγός του Γενικού (γερμανικού) Επιτελείου, ήρθε μια μέρα και μου ανέφερε ότι επήλθε συμφωνία σε υψηλό επίπεδο μεταξύ Αγγλίας και Γερμανίας, που αφορούσε την Ελλάδα. Η συμφωνία αυτή, πρωτοφανής μέχρι τότε και όπως γνωρίζω ΜΟΝΑΔΙΚΗ σε όλο τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, αφορούσε – όπως, τουλάχιστον, μου είπε ο Γιόντλ – την εκκένωση της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα χωρίς βρετανική ενόχληση.

Όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, είχε συναφθεί Αγγλογερμανική συμφωνία με αντάλλαγμα την παράδοση από τους Γερμανούς της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Η συμφωνία αυτή έγινε στη Λισσαβόνα και το ποιος είχε την πρωτοβουλία δεν ξέρω, αλλά πιστεύω ότι δεν έγινε σε διπλωματικό επίπεδο, αλλά πολύ ψηλότερα, για να μην υπάρξουν ακριτομυθίες. Η πληροφορία για το περίεργο αυτό «τζέντλεμαν αγκρήμεντ» μεταξύ Λονδίνου και Βερολίνου προκάλεσε σε όσους το έμαθαν κατάπληξη. Και, πράγματι, οι Άγγλοι την τήρησαν.

 Τα γερμανικά πολεμικά και μεταγωγικά σκάφη φορτώθηκαν στρατό από τα ελληνικά νησιά – που εκκένωσαν – πέρασαν, το φθινόπωρο του 1944, ανενόχλητα μπροστά από τα μάτια των Βρετανών και ανάμεσα από τα βρετανικά υποβρύχια στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. 

Το τίμημα της συμφωνίας, κατά τη γνώμη μου, ήταν να παραχωρήσουν οι Γερμανοί τη Θεσσαλονίκη στους Άγγλους αμαχητί και μ’ αυτόν το τρόπο η Ελλάδα να περιέλθει στο δυτικό στρατόπεδο. Και, βέβαια, ο Χίτλερ θα διατηρούσε ανέπαφες τις δικές του δυνάμεις, που κατείχαν το ελληνικό χώρο". (Βήμα 1976 )

Γιατί η Βρετανία έδινε πάντα σημασία στην Τουρκία

Σταθακόπουλος Δημήτρης

Με αφορμή τη συμφωνία Βρετανίας-Τουρκίας η αρμόδια υπουργός Λιζ Τρας δήλωσε: «Η συμφωνία που αναμένουμε ότι θα υπογράψουμε αυτήν την εβδομάδα κλειδώνει τις ρυθμίσεις συναλλαγών χωρίς δασμούς και θα βοηθήσει την εμπορική μας σχέση. Θα παράσχει βεβαιότητα για χιλιάδες θέσεις εργασίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη μεταποιητική βιομηχανία, την αυτοκινητοβιομηχανία και τη χαλυβουργία... Ανυπομονούμε να συνεργαστούμε με την Τουρκία για μια φιλόδοξη, εξατομικευμένη συμφωνία στο μέλλον».

Με αφορμή αυτή τη δήλωση ας θυμηθούμε την πολιτική της Βρετανίας στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, μιας και μπαίνουμε στο επετειακό έτος 2021. Ήταν, λοιπόν, Δεκέμβριος του 1820, πριν ακριβώς 200 χρόνια. Η Φιλική Eταιρεία από το 1814, είχε προετοιμάσει το έδαφος για Επανάσταση την άνοιξη του 1821. Η επιβεβαίωση για την έναρξη θα γινόταν λίγες μέρες μετά, στη Βοστίτσα (Αίγιο, Ιανουάριος 1821) όπου οι κεφαλές του Μοριά μετά από επιφυλάξεις και λεκτικές συγκρούσεις μεταξύ τους, αποφάσισαν να μην υπαναχωρήσουν από το τόλμημα, κάτι για το οποίο ήταν γενικώς σύμφωνη η Κλεφτουριά και ο λαός.

Στα πλαίσια ανευρέσεως στήριξης ή ανοχής των ξένων μεγάλων δυνάμεων, οι επαναστάτες το Δεκέμβριο του 1820, βολιδοσκόπησαν το Βρετανικό Προξενείο της Πάτρας. Όπως επισήμανε ο Bailey (1942 ), η πολιτική της Αγγλίας να διατηρεί «την εδαφική ακεραιότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» ήταν ο βασικός της πυλώνας, που διαταράχθηκε με την Ελληνική Επανάσταση, αφού της ανέτρεψε τα σχέδια. Γι' αυτό και αμέσως θέλησε να ποδηγετήσει την επανάσταση με τα δάνεια και τους ανθρώπους της.

Έτσι λοιπόν, το Βρετανικό Προξενείο μόλις αντελήφθη τις κινήσεις των επαναστατών, με τη σειρά του ενημέρωσε τον Γιουσούφ Μουχλίς Πασά της Πάτρας ότι επίκειται Στάση (isyani) στην Πελοπόννησο την άνοιξη του 1821, με ανεξέλεγκτες καταστάσεις που ίσως έφταναν σε επανάσταση αυτοδιάθεσης και ανεξαρτησίας, όπως και έγινε (βλ. σχετικά: "Απομνημονεύματα Παλαιών Πατρών Γερμανού", σελ. 94, 103,104 και αφήγηση Μοραβή Γιουσούφ Μπέη του Ναυπλιώτη, σελ. 83, υποσημ. 152, Σοφία Λάϊου – Μαρίνος Σαρηγιάννης , "Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών 2019", για τη στάση του πρόξενου Γκρήν και του υποπρόξενου Κατράϊ).

Επίσης, όπως μας πληροφορεί ο στρατιωτικός διοικητής της Πάτρας Γιουσούφ Μουχλίς Πασά (1821-1825 ), οι προμήθειες που ελάμβανε η πολιορκούμενη από τους Έλληνες πόλη, σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, ήταν με χρήματα και συναλλαγματικές του προς τους Άγγλους, που έφταναν με ναυλωμένα βρετανικής σημαίας πλοία από τη Ζάκυνθο (βλ. σχετικά Ειρήνη Καλογεροπούλου, σελ. 45, "Όψεις της Επανάστασης του ’21", "Πρακτικά συνεδρίου 2015", εκδόσεις Περιοδικό Μνήμων, 2018).

Βρετανικές εξαγωγές στην Οθωμανική Αυτοκρατορία

Οι Βρετανοί επιθυμούσαν, υποστήριζαν και εκμεταλλεύονταν την ακεραιότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για δικούς τους εμπορικούς-οικονομικούς σκοπούς καθώς και την σύντομη ασφαλή διέλευση προς την Ινδία, χωρίς να χρειάζεται να πηγαίνουν το γύρο της Αφρικής. Μετά το 1825, οι βρετανικές εξαγωγές στην Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, τη Βηρυτό και την Τραπεζούντα, ήταν τόσο προσοδοφόρες, που τους οδήγησαν στην αναγνώριση της σημασίας των Οθωμανών για την οικονομική ευημερία της Αγγλίας (σχετικά Bailey). Γι’ αυτό, μετά το Ναβαρίνο θορυβήθηκαν λόγω της διατάραξης των εμπορικών σχέσεων, τις οποίες άμεσα αποκατέστησαν, ανακαλώντας και τον Κόδριγκτον.

Οι Τρεις της Εννάτης - «τ’ αληθινό μπόι του ανθρώπου μετριέται πάντα με το μέτρο της λευτεριάς»

Οι Τρεις της Εννάτης

Αυγούστου 1956

ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

Η Μ Ε Ρ Α Πέμπτη 9η Αυγούστου 1956, οι Εγγλέζοι Αποικιοκράτες στην επαναστατημένη για λευτεριά Κύπρο, διέπραξαν τον 2ο Τριπλό Απαγχονισμό αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α.

Κρέμασαν στην Αγχόνη των κεντρικών φυλακών στη Λευκωσία κι έθαψαν στα Φυλακισμένα Μνήματα 

- τον Ανδρέα Ζάκο 25χρ.,

- τον Χαρίλαο Μιχαήλ 21χρ. και

- τον Ιάκωβο Πατάτσο 22χρ.

Ε Ι Χ Ε προηγηθεί στις 10 Μαΐου 1956

ο 1ος Διπλός Απαγχονισμός.

Τών Πρωτομαρτύρων της Αγχόνης,

- Μιχαλάκη Καραολή και

- Ανδρέα Δημητρίου.

Α Κ Ο Λ Ο Υ Θ Η Σ Ε στις 21 Σεπτεμβρίου 1956

ο 3ος Τριπλός Απαγχονισμός των

- Ανδρέα Παναγίδη,

- Στέλιου Μαυρομμάτη και

- Μιχάλη Κουτσόφτα.

Τ Ε Λ Ε Υ Τ Α Ι Ο Σ ,

4ος και Μονός Απαγχονισμός

13 Μαρτίου 1957 του

- Ευαγόρα Παλληκαρίδη.

Ε Ν Ν Ε Α Απαγχονισθέντες Ήρωες.

Κ Α Ι ΜΑΖΙ τους στα

Φυλακισμένα Μνήματα ταφέντες, άλλοι Τέσσερεις εκ των κορυφαίων ανταρτών ηρώων του ένοπλου εθνικοαπελευθερωτικού, αντιαποικιακού αγώνα:

- Μάρκος Δράκος 18.1.1957,

- Γρηγόρης Αυξεντίου 3.3.1957,

- Στυλιανός Λένας 28.3.1957 και

- Κυριάκος Μάτσης 19.11.1958.

Άπαντες

επάξια χαρακτηρισθέντες ως Αρχάγγελοι της Λευτεριάς.

Έκαστος, αθάνατη μορφή, υπόδειγμα αρετής κι ευψυχίας. Ύψιστο παράδειγμα γενναιότητας κι αυτοθυσίας. Αειθαλές κλέος και καύχημα των αγωνιζομένων Ελλήνων, των αγωνιζομένων για την ελευθερία ανθρώπων όλης της οικουμένης. Έκαστος στο σύνολο τής σύντομης ζωής, των σχέσεων και της δράσης του, υπήρξε πρότυπο αρετής και λεβεντιάς.

ΕΠΙΠΛΕΟΝ, όλες οι καταγεγραμμένες μαρτυρίες, από την πτέρυγα των φυλακών με τα κελιά των μελλοθανάτων, βεβαιώνουν πόσο αγιότερος αναδείχθηκε ανάμεσά τους, καθ’ όλη τη διάρκεια της φυλάκισής τους, ως την ύστατη στιγμή του Απαγχονισμού, ο Ιάκωβος Πατάτσος.

-Πόσο επέδρασε η βαθύτατή του χριστιανική πίστη και η συνεχής μετάδοσή της στους συνειδητά συμπορευόμενους στον Γολγοθά συγκρατούμενούς του. Για την ψυχική τους ενδυνάμωση και την πνευματική τους πανοπλία.

- Το βεβαίωσαν όσοι επέζησαν. Το διακρίνει ο καθένας μελετώντας συγκριτικά την εξέλιξη του περιεχομένου των διαδοχικών επιστολών που ως μελλοθάνατοι απέστειλαν προς τους οικείους τους, όσοι εκ των Απαγχονισθέντων βρέθηκαν, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, στην ίδια πτέρυγα των φυλακών με τον Πατάτσο.

- Ο οποίος στο τελευταίο γράμμα προς τη μάνα του έγραψε:

Κοροναϊός : Επιδρομή νεαρών Βρετανών στις παμπ λίγες ώρες προτού βάλουν λουκέτο

Οι Βρετανοί κατέκλυσαν τις παμπ χθες το βράδυ αγνοώντας την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που οδήγησε άλλωστε την κυβέρνηση Τζόνσον να αναγγείλει ότι τα δημοφιλή μπαρ θα κλείσουν στο πλαίσιο των μέτρων για την αποφυγή διάδοσης του κοροναϊού.

Όπως αναφέρουν βρετανικά μέσα ενημέρωσης, ο Μπόρις Τζόνσον κατέληξε στην πρωτοφανή αυτή απόφαση, δίνοντας επίσης εντολή να κλείσουν ακόμη οι καφετέριες, οι κινηματογράφοι, και τα λοιπά τα κέντρα αναψυχής σε όλη τη Βρετανία, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να περιορίσει τη διάδοση του ιού καθώς ο αριθμός των νεκρών αυξήθηκε στο 177 στο Ηνωμένο Βασίλειο χθες.

Σημειώνεται πάντως ότι τα εστιατόρια θα εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ντελίβερι.

Κατά τη διάρκεια της καθιερωμένης του συνέντευξης τύπου ο Μπ. Τζόνσον είπε σε δραματικό τόνο: «Λίγο λίγο, μέρα με τη μέρα, από τις πράξεις σας, την αυτοσυγκράτησή σας και τη θυσία σας, βάζουμε αυτή τη χώρα σε μια καλύτερη και ισχυρότερη θέση, προκειμένου να μπορέσουμε να σώσουμε κυριολεκτικά χιλιάδες ζωές, ανθρώπους όλων των ηλικιών, άνθρωποι που δεν αξίζουν να πεθάνουν τώρα».

ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ:ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ - ΕΝΑΣ ΔΕΚΑΕΠΤΑΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΤΕΝΣΟΥΝΑΪ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

ΔΥΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΤΑΥΤΟΣΗΜΑ ΣΧΕΔΟΝ ΠΟΙΗΜΑΤΑ:

Ήρωας του πρώτου ο Ευαγόρας! Τον κρέμασαν οι Εγγλέζοι! Στα δεκαοχτώ! Αγωνιζόταν για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού από την Κύπρο και για την ένωσή της με την Ελλάδα.

Ήρωας του δεύτερου ένα δεκαεπτάχρονο παιδί από το Ντενσουνάι της Αιγύπτου. Το κρέμασαν οι Εγγλέζοι γιατί ήθελε την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού από την πατρίδα του! 

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ

1. Του ΦΩΤΗ ΒΑΡΕΛΗ:

 «Ευαγόρας Παλληκαρίδης»

Εψές πουρνό μεσάνυχτα στης φυλακής τη μάντρα

μες στης κρεμάλας τη θηλειά σπαρτάραγε ο Βαγόρας.

Σπαρτάρησε, ξεψύχησε, δεν τ’ άκουσε κανένας.

Η μάνα του ήταν μακριά, ο κύρης τους δεμένος,

η νια που τον ορμήνευε δεν είχε νυχτοπούλι

κι ούλοι οι συμμαθητάδες του μαύρο όνειρο δεν είδαν.

Εψές πουρνό μεσάνυχτα θάψαν τον Ευαγόρα.

Σήμερα Σάββατο ταχιά όλη η ζωή σαν πρώτα.

Ετούτος πάει στο μαγαζί, ετούτος πάει στον κάμπο,

ψηλώνει ο χτίστης εκκλησιά, πανί απλώνει ο ναύτης,

και στο σκολειόν ο μαθητής συλλογισμένος πάει.

Χτυπά κουδούνι, μπαίνουνε στην τάξη ένας ένας.

Μπαίνει κι η Πρώτη, η άταχτη, κι η Τρίτη, που διαβάζει,

μπαίνει κι η Πέμπτη αμίλητη, η τάξη του Ευαγόρα. –

Παρόντες όλοι; – Κύριε, ο Ευαγόρας λείπει. –

– Παρόντες, λέει ο δάσκαλος• και με φωνή που τρέμει:

Σήκω Ευαγόρα, να μας πεις Ελληνική Ιστορία!

Χωρίς μιλιά όλοι γύρισαν στο άδειο το θρανίο.

— Στάσου, Ευαγόρα, ορθός εκεί, στη θέση σου, όπως πρώτα!

Ο δίπλα, ο πίσω, ο μπροστά, βουβοί και δακρυσμένοι,

αναρωτιούνται στην αρχή, ώσπου η σιωπή τους κάμνει

να πέσουν μ’ αναφιλητά ετούτοι κι όλη η τάξη.

— Παλληκαρίδη, άριστα, Βαγόρα, πάντα πρώτος, 

κλαμένος λέει ο δάσκαλος, ανάμεσα στο θρήνο.

— Στους πρώτους πρώτος, άγγελε πατρίδας δοξασμένης,

συ μέχρι χθες της μάνας σου ελπίδα κι αποκούμπι,

και του σχολειού μας σήμερα Δευτέρα Παρουσία!

Τα ᾽πε κι απλώθηκε σιωπή πα στα κλαμένα νιάτα,

που μπρούμυτα γεμίζανε της τάξης τα θρανία,

έξω απ’ εκείνο τ’ αδειανό, παντοτινά γεμάτο!....

ΚΩΝ. ΚΑΒΑΦΗΣ: ΝΤΕΝΣΟΥΝΑΪ , 27 IΟΥΝIΟΥ 1906, 2 µ.µ.

Σαν τόφεραν οι Χριστιανοί* να το κρεμάσουν,

το δεκαεφτά χρονώ αθώο παιδί,

η μάνα του, που στην κρεμάλα 

εκεί κοντά σέρνονταν και χτυπιούνταν μες τα χώματα 

κάτω από τον μεσημεριανό, τον άγριον ήλιο, 

πότε ούρλιαζε και κραύγαζε σα λύκος, σα θηρίο

και πότε εξαντλημένη η μάρτυσσα μοιρολογούσε 

«Δεκαεφτά χρόνια μονάχα µε τά 'ζησες παιδί µου» 

Κι όταν το ανέβασαν στην σκάλα της κρεμάλας

κ’επέρασαν το σκοινί και τόπνιξαν το δεκαεφτά χρονώ αθώο παιδί,

κ’ελεεινά κρεμνιούνταν στο κενόν µε τους σπασμούς της μαύρης του αγωνίας 

το εφηβικόν ωραία καμωμένο σώμα,

η μάνα η μάρτυσσα κυλιούντανε στα χώματα 

και δεν μοιρολογούσε πια για χρόνια τώρα 

«Δεκαεφτά μέρες μονάχα» μοιρολογούσε, 

δεκαεφτά μέρες μονάχα σε χάρηκα παιδί µου.

* Αναφέρεται στους Εγγλέζους.

από τις "Σημειώσεις Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Κωνσταντίνου Μάντη" διαβάζουμε:

«Ο τίτλος του ποιήματος παρέχει τα στοιχεία της ιστορικής του αφετηρίας. Πρόκειται για το δημόσιο απαγχονισμό, από τους Άγγλους, πέντε Αιγυπτίων χωρικών, ηλικίας 80-22 ή (κατά τον Καβάφη) 19 ετών, που είχαν τολμήσει να αντιδράσουν, λίγο-πολύ βίαια, στην αυθαίρετη και προκλητική συμπεριφορά Άγγλων αξιωματικών στο χωριό Ντενσουάι. Ο Καβάφης εντοπίζεται στην εκτέλεση του νεότερου και σχετικώς αθώου κατάδικου, Ιούσεφ Χουσείν Σελίμ, του οποίου το όνομα σημείωσε στο χειρόγραφο του ποιήματος.» Γ. Π. Σαββίδης

Στη μνήμη του 17χρονου Πανίκου - Όταν μίλησαν τα βρετανικά τεθωρακισμένα

Βενιζέλος Κώστας

Ήταν μια χρονιά δύσκολη για όλους. Η μνήμη του πολέμου έντονη. Η μυρωδιά της καταστροφής δεν υποχωρούσε. Γέμισε η πόλη πρόσφυγες. Γέμισε η πόλη πόνο και αγωνία. Πόσοι θα μείνουν στα αντίσκηνα; Πόσοι θα μείνουν σε σπίτια; Τα σχολεία άρχισαν να λειτουργούν σε πρωινά και απογευματινά για χωρέσουν όλοι. Πώς θα τελείωνε εκείνη η σχολική χρονιά κανείς δεν γνώριζε.

Τι να ζητήσει κανείς από τα παιδιά, που είχαν να αφηγηθούν και μια ιστορία για τον πόλεμο; Τι απαιτήσεις να έχει κανείς από παιδιά, πρόσφυγες και μη, που έδιναν με τις οικογένειες τους αγώνα επιβίωσης. Καθημερινά σχεδόν πραγματοποιούνταν διαδηλώσεις. Σημαίες και πανό κρυμμένες στις τάξεις και σε πρώτη ζήτηση. Ήταν 17 Ιανουαρίου 1975. Το κουδούνι κτύπησε στην ώρα του, κανείς όμως δεν μπήκε στην τάξη. Σημαίες, συνθήματα και μαθητικές πορείες κινήθηκαν παράλληλα για να καταλήξουν στην πλατεία Γρηγόρη Αυξεντίου, στο Διοικητήριο(!).

Δεν ήταν η πρώτη διαδήλωση κατά των Βρετανών. Το Λονδίνο είχε αποφασίσει να στήσει μια αερογέφυρα για να μεταφερθούν οι Τουρκοκύπριοι που έμεναν στις ελεύθερες περιοχές στην Τουρκία. Και από εκεί θα αναλάμβανε η Τουρκία να τους μεταφέρει στα κατεχόμενα. Συνταγή διχοτόμησης, για μια ακόμη φορά.

Η συγκέντρωση και εκείνη την ημέρα μαζική. Μαχητική όπως και τις προηγούμενες ημέρες. Ένας μαθητής, μάλλον τελειόφοιτος, είχε ανέβει ψηλά σε ένα περιτοίχισμα, μπροστά από το κτίριο του Διοικητηρίου κρατώντας τηλεβόα. Έδινε «γραμμή» για τα συνθήματα. Κάποια στιγμή έδωσε το γενικό σύνθημα: «Όλοι στις βάσεις». Το πώς βρέθηκαν λεωφορεία, φορτηγά για τη μεταφορά κανείς δεν το έψαξε. Όλα έγιναν γρήγορα.

«Ο λαός απαιτεί το Ακρωτήρι να καεί», «έξω οι Εγγλέζοι από την Κύπρο». Ανεβαίνουμε σε ένα ημιφορτηγό και πομπή όλοι κατευθυνθήκαμε στο Ακρωτήρι. Ακροβολισμένοι Εγγλέζοι στρατιώτες πάνοπλοι, με αντιδιαδηλωτικές στολές ήταν από ώρα έτοιμοι. Από τη μια ο στρατός της αυτού Μεγαλειότητας, που πάντα μεγαλουργούσε για να δημιουργεί προβλήματα στην Κύπρο και στην αντίπερα όχθη οι μαθητές, οπλισμένοι με πέτρες και ξύλα. Ο πόλεμος άρχισε… Οι Βρετανοί χρησιμοποιούσαν δακρυγόνα και μάνικες με νερό σε μια προσπάθεια να απωθήσουν τους μαθητές.

«Τον κτύπησαν, τον κτύπησαν»

Μπόρις Τζόνσον για Ελλάδα: «Πώς η Ε.Ε κατέστρεψε τους Έλληνες»

Θριάμβευσε στις εκλογές της Μ. Βρετανίας, τα συστημικά ΜΜΕ στη χώρα μας τον παρουσίαζαν ως "Εφιάλτη" και τους πολίτες της χώρας τους μετανιωμένους για το BREXIT. Τελικά νίκησε πιστός στη γραμμή της εξόδου από την Ε.Ε., αξίζει να διαβάσουμε την άποψή του για την ελληνική μνημονιακή "Οδύσσεια" όπως διατυπώθηκε πριν γίνει για πρώτη φορά πρωθυπουργός.

Μπόρις Τζόνσον για Ελλάδα: «Πώς η Ε.Ε κατέστρεψε τους Έλληνες»

Από

 Θεόφραστος Ανδρεόπουλος

 

Λίγους μήνες πριν γίνει πρωθυπουργός στην θέση της Τερέζας Μέι και δεκαπέντε μήνες πριν θριαμβεύσει στις εκλογές και οδηγήσει την χώρα του με ασφάλεια εκτός ΕΕ ο Μπόρις Τζόνσον έγραψε ένα συγκλονιστικό άρθρο για την Ελλάδα  και την καταστροφή που της επιβλήθηκε από τις Βρυξέλλες

Σήμερα περισσότερο από ποτέ έχει αξία να δούμε τι ακριβώς έλεγε σε αυτό το άρθρο ο άνθρωπός που μαζί με το Νάιτζελ Φάρατζ άλλαξε την πορεία της Βρετανίας έγραψε ένα συγκλονιστικό άρθρο στην βρετανική εφημερίδα «Telegraph»

Ένας Νάιτζελ Φάρατζ ο οποίος σκεπτόμενος την χώρα του, ζήτησε από τους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν τον Μπόρις Τζόνσον για να τελειώσει όπως πρέπει το ζήτημα του Brexit.

Aκολουθεί το άρθρο:

«Μπορεί βλέποντας τις πολύβουες μαρίνες και τα γεμάτα εστιατόρια, να έχεις πειστεί ότι η κρίση του ευρώ έχει φτάσει στο τέλος της. Ότι ο καλός κύριος Ντράγκι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας βρήκε τη λύση, το ευρώ πλέον είναι υγιές, και οι χώρες της Μεσογείου είναι στον δρόμο της ανάκαμψης. 

Και τότε ίσως αναρωτηθείς αν έχουν δίκιο όταν λένε ότι ότι η προσωρινή ανάκαμψη του ευρώ αποδεικνύει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να ποντάρει στο να μείνει πιστό στις Βρυξέλλες, κάνοντας ακριβώς ό,τι μας πει η ΕΕ, ακόμη κι όταν δεν θα έχουμε επιρροή στις όποιες αποφάσεις. 

Αν αυτό το συμπέρασμα σου μετά από μία εβδομάδα στο ήλιο, τότε ήπιες πολλή ρετσίνα. Η κρίση του ευρώ είναι μακριά από το να τελειώσει. Το ενιαίο νόμισμα παραμένει καταστροφικό και είναι πολύ πιθανό μία μέρα να καταρρεύσει».

Συνεχίζοντας ο Βρετανός πρώην υπουργός βάζει στην εξίσωση και την Ελλάδα: